داستان اخلاص :

مرحوم مقدس اردبيلی و مخالفت با هوای نفس 

در مجلسي، مرحوم ملا عبدالله تستري از مرحوم مقدس اردبيلي مسئله اي را سؤال کرد مقدس فرمود : بعدا" مي گويم . 
پس از اتمام مجلس دست تستري را گرفت و از مجلس بيرون آورد. و رفتند به صحرا و در انجا جواب مسئله را شرح داد. 

ملا عبدالله گفت: چرا اين مطالب را در مجلس نفرموديد . 
مقدس فرمود: اگر در آنجا در حضور مردم صحبت مي کرديم شايد مايه نقصان من و تو مي شد چون هر يک خواهان پيروزي خود بوديم و اين نفس سرکش استفاده سوء مي نمود و از شائبه ريا و خود خواهي خالي نبود و گناهکار مي شديم ولي الآن در اين 
بيابان جز من و تو و خدا کسي اينجا نيست ريا و شيطان و نفس هيچ گونه دخالتي ندارند .
یاد ها و خاطره ها.
#اخلاص
#ریا

@sserfan

راههای عملی کسب عشق و محبت الهی
عامل پانزدهم :اخلاص
(قسمت بیست و ششم )
ادامه...
در مطالب گذشته بطور مشروح گفته شد که مهمترین وظیفه سالک خالص کردن عمل خود از هر نیت غیر الهی است و عنوان شد که تشخیص نیت غیر الهی بعضا دشوار است و نیاز به موشکافی نیت دارد و تا انسان خود را روانکاوی نکند پی نخواهد برد که آیا عملش واقعا برای خدا بوده یا غیر خدا
در اینجا مواردی تحت عنوان فیلتر اخلاص ارائه خواهد شد تا با عبور عمل انجام شده از آن بر عامل معلوم شود که نیت واقعی وی از انجام عمل چه بوده است‌ .
بنابراین از شما درخواست میشود ابتدا یکی از اعمالی را که اطمینان دارید صد در صد برای خدا بوده را در نظر بگیرید و سپس از فیلتر زیر بگذرانید ،در صورتیکه عمل شما با موفقیت از فیلتر زیر عبور نمود پس شما شخص مخلصی هستید و  در غیر اینصورت نیاز به کسب اگاهی و شناخت و خودسازی جهت رسیدن به اخلاص را دارید.


🌺۱-آیا کار انجام شده واقعا به خاطر خشنودی خدا و قرب به حق بوده ؟ و یا بخاطر رسیدن به مقاصد دنیوی اعم از ثروت‌، دارایی، پست ، مقام ، شهرت و محبوبیت بوده است ؟

🌺۲-آیا عمل شما بخاطر قرب به حق میباشد و یا بخاطر ترس از عذاب جهنم و ملک الموت و نکیر و منکر بوده است؟

۳-آیا عمل شما صرفا به منظور قرب به حق میباشد و یا بخاطر رسیدن به بهشت و نعمت های بهشتی و حور العین و جوی شیر و عسل و غیره بوده است ؟.

🌺۴-آیا عمل شما واقعا برای رضای خدا بوده و یا رسیدن به مراتب کشف و شهود و حالات خاص عرفانی

🌺۵-آیا اگر واقعا شما در کار خود خدا را در نظر دارید ،با پیش آمدن سختی و مشکلاتی در راه، از آن سر باز میزنید و یا اینکه چون برای خدا هست از هیچ سختی و مشکلاتی در این راه باک ندارید ؟.

🌺۶-اگر نیت شما رسیدن به مقاصد دنیوی نبوده ایا منظور باطنی شما از انجام این عمل ،صرفا این نبوده است که دیگران ببینند و مطلع شوند ؟.

🌺۷-آیا نیت باطنی شما از انجام این عمل علاوه بر خشنودی خدا این نبوده که دیگران هم بشنود و ببینند و به عبارت دیگر آیا هم انجام فرمان الهی و هم نظر غیر را در کار خود مد نظر قرار نداده اید ؟

🌺۸- اگر کاملا مقصود شما انجام فرمان الهی بوده آیا اگر دیگری مطلع شود آیا یک نحوه حالت نشات و  خرسندی از خود به شما دست نداده است ؟

🌺۹-اگر واقعا نیت شما  برای خدا بوده ، آیا سعی ننموده اید که به شکلی آنرا چه به طور صریح یا ضمنی به دیگری بفهمانید  و به گوش دیگران برسانید ؟

🌺۱۰-اگر به تشویق کسی این عمل را انجام میدهید آیا حاضرید تشویق را فراموش کنید و خودتان راسا آن کار را انجام دهید ؟

🌺۱۱-اگر از ترس عدم تایید دیگران و یا بخاطر رعایت جانب دیگری این عمل را انجام میدهید، آیا حاضرید بدون در نظر گرفتن رعایت جانب دیگری این کار را انجام دهید ؟

🌺۱۲-اگر این عمل را در جمع انجام می دهید ، آیا حاضرید جمع را ترک و  آن عمل را در خلوت انجام دهید ؟

🌺۱۳-اگر حاضرید در خلوت آن عمل را انجام دهید آیا با همان شور و حالی که در جمع آن عمل را انجام میدادید در خلوت هم انجام میدهید ؟ و یا اینکه حال شما تغییر می کنید ؟

🌺۱۴-آیا اگر کسی به جای شما آن عمل را انجام داد ناراحت میشوید و یا خوشحال میشوید که تکلیفی از روی دوش شما برداشته شده است ؟

🌺۱۵-آیا اگر شخص عاقلی با برهان بر شما اثبات کرد که عمل شما اشتباه است آیا حاضرید آن عمل را کنار بگذارید ؟

🌺۱۶-آیا بعد از انجام آن عمل دوباره به آن فکر میکنید و آن را در ذهن خود ورانداز می کنید  و ساعت ها و روز ها به آن می اندیشید و یا همان لحظه آن را فراموش می کنید ؟

🌺۱۷-آیا اگر در حین انجام عمل و یا بعد از آن دیگران شما را مسخره کردند و گفتند کار شما اشتباه و یا غیر ضروری است ، آیا حال شما عوض می شود ؟ 

🌺۱۸-آیا دوست داری کسی به خاطر آن عمل از تو تعریف کند؟

🌺۱۹-آیا اگر کسی به خاطر آن عمل از شما تعریف کرد ، خوش حال و مسرور نمیشوید ؟

🌺۲۰-آیا اگر کسی بر خلاف میل شما از شما به خاطر آن عمل تعریف کرد نه تنها خوشحال نمیشوید بلکه ناراحت هم میشوید ؟

🌺۲۱-آیا دوست دارید به خاطر عملی که انجام میدهید از شما تشکر شود ؟
#اخلاص
#ریا

@sserfan

داستان اخلاص :

تقرب بسوی سگ!!
مرحوم هیدجی ، محشی منظومه ملاهادی ، دیوانی دارد، او قضیه جالبی نقل می کند، می گوید:

مقدسی بود در محله ای و یا روستایی ، شبی برای عبادت به مسجد رفت . مسجد خالی بود، دو رکعت نماز که به جا آورد، صدای خش خشی از گوشه های مسجد شنید، با خود گفت :

پس من تنها در مسجد نیستم ، کس دیگری هم گویی در مسجد هست ، سپس شیطان او را وسوسه کرد و شروع کرد با صدای بلدتر نماز خواندن ((ولا الضالین )) را با مدّ تمام کشیدن ! به خیال این که فردا آن ناآشنا، در ده و محلّه منتشر می کند که فلانی ، دیشب در مسجد، تا صبح مشغول راز و نیاز بود و نماز نافله به جا می آورد.
این مقدس مآب بیچاره ، به همین خیال ، حتی شب را هم به منزل نرفت و تا صبح مشغول نماز و راز بود. صبح که هوا روشن شد، وقتی که خواست از مسجد خارج شود، دید سگی نحیف و ضعیف از گوشه شبستان آمد و از در بیرون رفت .
یک باره فهمید که همه آن خش خش ها، از این سگ بوده که از سرمای شب ، به داخل مسجد پناه آورده است و همه نماز نافله ها و گریه ها و اشکهای جناب مقدس هم به جای تقربا الی الله ، تقربا الی الکلب بوده است.
#اخلاص
#ریا_شرک
@sserfan

نماز شب :
پس تو ای سالک دردمند، هر چه می توانی از ظلمت شب استفاده کن .به عبادت ،به نماز، به تلاوت قرآن، به فکر، به سجده ،به گریه، به تضرع ،و به استغفار در دل شب بپرداز .در تاریکی آن و به هنگامی که جاهلان مغرور و مغروران بی خبر در غفلت خواب و یا در خواب غفلت غوطه ورند بار سفر پرمخاطره ی خویش بربند و برای آنچه در پیش است تحصیل آمادگی کن.
مرحوم آیت اله شجاعی ره
مقالات جلد سوم ص  279

#نماز_شب

@sserfan

راههای عملی کسب عشق و محبت الهی
عامل شانزدهم :خلوت و معاشرت
(قسمت اول )

در ادامه ی راههای عملی کسب عشق و محبت الهی ، به  بررسی " خلوت" و مفاهیم مرتبط با آن از دیدگاه عرفان اسلامی پرداخته می شود. «خلوت» حصار عبودیت و بنای سلوک راه دین و از آداب و ارکان سلوک در عرفان است که در قرآن، سیره پیامبر(ص)، ائمه اطهار(ع) و عارفان بزرگ به عنوان یکی از عوامل مهم در پرورش روح و تهذیب نفس با عناوینی از جمله: عزلت، چله‌نشینی، اعتکاف و ... مطرح گردیده است.

«خلوت» برای سالک، بستری مناسب جهت رهایی از آشفتگی ها و تعلقات دنیوی ایجاد می کند، تا متوجه‌ عالم غیب و وحدت گردد.

از آنجا که دین اسلام دین میانه رویی است و با جدایی فرد از جامعه مخالف است، سالک حقیقی را کسی می داند که در بطن جامعه، آلوده نگردد، از این رو خلوت‌گزینی نادرست و به دور از مسئولیت های اجتماعی را مذموم می شمارد. معنای حقیقی و باطنی خلوت در واقع تمرین و تمرکز برای رهایی از تکثرات دنیوی و دائم‌الحضور بودن خداوند در تمامی عرصه‌های فردی و اجتماعی است.

از اعمالی که در حوزه فردی جهت تعالی روح اهمیت فراوانی دارد، درون‌نگری و خودشناسی است. این درون‌نگری در هر نوعی از عرفان روش و ویژگی‌های خاصی می طلبد، اما در عرفان اسلامی، خود‌شناسی با تزکیه ی درون و کسب معرفت صورت می گیرد. برای این منظور عارفان برپایه ی آموزه های قرآنی و عرفانی جهت رسیدن به این مقام، به سیر و سلوک و آدابی خاص اشاره کرده اند که از دامنه تعلقات حسی نفس می کاهد و قلب را از تشویش، تفرقه و تکثرات دنیوی می رهاند، تا دل با تمام وجود به خدای سبحان توجه و تمرکز پیدا کند. در واقع، هدف سلوک رسیدن به نقطه مرکزی اعتدال است.

همه ی حکمت‌ها و توصیه‌های اهل عرفان جهت قراردادن طبع آدمی در هسته اعتدال است. در این میان، یکی از این ریاضت‌ها «خلوت» است. خلوت عصاره‌ی سیر و سلوک عرفانی است.
ادامه دارد...
#خلوت
#معاشرت

www.tg-me.com/sserfan

🔆 آیت اللّہ جوادے آملی :

اگر بخواهید به جایی برسید ، با کار حوزه و دانشگاه مشکلتان حل نمی شود ، این فقط به شما علم می دهد ، آن که مشکل شما را حل می کند ، سجادہ #نماز_شب و سحر خیزی است .

@sserfan

راههای عملی کسب عشق و محبت الهی
عامل شانزدهم :خلوت و معاشرت
(قسمت دوم )

ادامه...
خلوت عارفانه، دوری‌گزیدن از خلق برای متوجه ساختن دل و جان به حضرت حق و سخن‌گفتن با او برای نیل به مقام قرب است. پس خلوت گزیدن از خلق برای قرب به حق است. البته تنها در خلوت دوری از خلق مراد نیست گاهی فرد در میان جمع است، اما در اثر تفکر در خویش، مراقبه نفسانی خاصی دارد که این عمل می تواند در میان جمع هم حاصل گردد. چنین نقل شده که خلوت عبارت است از: مجموعه‌ای از چند گونه مخالفت با نفس و تحمل ریاضت، از کم‌خوری طعام، کم‌گویی، روزه و مداومت بر ذکر و نفی خواطر . به گفته جناب  محی-الدین ابن عربی«میراث خلوت شناخت دنیا، میراث کم‌گویی شناخت هوای نفس، میراث کم‌خوری شناخت شیطان و میراث کم‌خوابی معرفت نفس است» .

اقسام خلوت : خلوت ظاهر و خلوت باطن

از شیوه های مناسب برای کسب انس با خداوند خلوت است. سالک، طالب خلوت و عزلت است. زیرا مصاحبت مردم، دل او را از توجه کامل به خدا مشغول می سازد. از معانی خلوت، دوری گزیدن ظاهری و باطنی از غافلان است. محی‌الدین در بیان انواع خلوت چنین می گوید: «عزلت را دو قسم است، عزلت مریدین بالاجسام از مخالطت اغیار و عزلت محققین به دل از اکوان» (حسینی طهرانی، 1345 : 129). به گفته اکثر بزرگان عرفان، این مطلب اشاره به خلوت عام و خاص دارد و قائل به دوگونه خلوت شده اند: خلوت ظاهر که همان خلوت فیزیکی است به قصد خودسازی و خلوت باطن که حفظ دل، جمعیت خاطر و در واقع دائم‌الحضور بودن است. موید دو قسم ظاهر و باطن در خلوت می تواند سخن نجم‌الدین کبری باشد که می‌گوید:

« و ارفع احوال عزلت، خلوت است حتی برملا اعلی؛ چراکه آن به قدر بعد توست از خلق که موجب قرب حق شود، ظاهراً و باطناً»

خلوت باطنی و واقعی، انسان را به اعماق قلمروی معرفت می برد و به قلمروی خدمت باز می گرداند. چنانکه سالک پس از طی کردن این آداب و سیر و سلوک، به مقاماتی والا دست یافته و شایسته دریافت اسرار و حقایق می‌شود و با آشکارشدن علوم باطنی به کشف، شهود، بینش و بصیرت می‌رسد. زیرا در این سیر عرفانی، وی از دامنه-ی تعلقات پا فراتر نهاده و روح و قلب خویش را با رهاندن از تشویش ها و آشفتگی ها برای وصال به معبود فراهم می‌سازد. از آنجایی که اسلام، دین میانه‌رویی است و با تفکیک فرد و گوشه‌گیری از جامعه مخالف است، سالک راه حق را کسی می‌داند که در بطن جامعه آلوده نگردد و به مسئولیت‌ها و وظایف اجتماعی عمل کند و در عین حال بتواند به جنبه باطنی خلوت اهتمام ورزد که زمینه‌ساز مقام و منزل مراقبه است.
ادامه دارد...
#خلوت
#معاشرت

@sserfan

مراقبه ،خلوت و قطع همه علایق ظاهری و باطنی :

پس علاج در دفع وساوس شیطانیه و خواطر نفسانیه نیست مگر قطع همه علائق ظاهریه و باطنیه و ترک جاه و مال و عیال و فرار از یار و رفیق و دوست و شفیق و در کنج تنهایی نشستن و در را بر روی آشنا و بیگانه بستن و همه هموم را یکی کردن .
و تازه همین هم کفایت نمی کند و باید سالک بعد از قطع علائق و گوشه نشینی خود را مشغول سازد به اوراد و اذکار و مناجات با پروروگار و نماز و دعا و عبادت و تلاوت قرآن با حضور قلب .
زیرا ذکر ظاهری را بدون حضور قلب اثری در دل نیست.
مرحوم ملا احمد نراقی
معراج السعاده

#مراقبه
#خلوت
#ذکر

@sserfan

راههای عملی کسب عشق و محبت الهی
عامل شانزدهم :خلوت و معاشرت
(قسمت سوم )

ادامه...

بزرگترین مانع در راه کمال اشتغالات کاذبی است که نفس را به التفات به ما سِواى اللّه مشغول می سازد و از اقبال کامل نفس به سوی مقصد حقيقى جلوگیری می کند. این اشتغالات از سوی حواس ظاهر و باطن و قواى حيوانى و يا تفکر بی حاصل در امور غير مهم يا علوم غير نافع پیدا می شود. اشتغالات حواس ظاهری ديدن صورت هائى است که بيننده را به مشاهده ترغیب می کند و یا علاقه به شنيدن صداهای لذت بخش  و نیز بوى‏ها و طعم‏ها و ملموسات. حواس باطنی نیز اشتغالاتی مانند در خیال گذراندن صورتها و حالتها در فکر و خیال وجود دارد كه خاطر را بسوی خود می کشاند و يا تصور محبت ها يا کینه ها، تعظيم ها و تحقيرها و يا یادآوری گذشته، يا فكر کردن به چیزهای مورد علاقه مانند مال و جاه. قواى حيوانى هم با بوجود آمدن احساس های حزن، خوف، غضب، شهوت، خيانت، خجالت و غيرت، نفس را به خود مشغول می کنند.

خلاصه این که هر چه اشتغال به آن ها انسان را از مطلوبش محجوب کند مانعی در راه کمال محسوب می شود. خلوت گزیدن راهی برای رفع همۀ اين موانع است. و برای تحقق این هدف سالک باید مکانی را انتخاب كند كه هیچ امر قابل احساسی حواس ظاهری و باطنی او را مشغول نکند و او بتواند قوای حیوانی اش را تحت کنترل در آورد و افكارى را که حاصلی جز اصلاح زندگی فانی ندارد از خود دور کند و به امورى كه غايتش حصول لذّات باقى است بپردازد.
ادامه دارد...
#خلوت
#معاشرت

@sserfan

چون آدمی از بدو تولد با احساس سر و کار داشته چشمش به  عالم ظاهر مشغول و گوشش به اصوات بیرون متوجه است طبعا با جهان طبیعت خو گرفته و بسا آنگونه است  که خبر از ملکوت و  عالم  باطن ندارد .نفسش آنقدر به علم حصولی پرداخته که از علم حضوری بازمانده ؛آن قدر گوشش شنیده و زبانش گفته که از  گلزار سکوت تا آخر عمر شمیمی به مشامش نرسیده ؛بنابراین چاره جز این نیست که خود را عادت دهی اقلا ساعتی چند از شبانه روز را در ،بر خود ببندی و رو به قبله بنشینی و از عالم طبیعت به درآیی و به خود نگری و راه درون را بگشایی و شاهراه آن فتح کنی و بیندیشی که کیستی ؟از کجا آمده ای ؟برای چه آمده ای و به کجایت می برند ؟و اکنون در چه کاری ؟
استاد کریم محمود حقیقی
ساغر سحر ص 179
#سکوت
#خلوت_ضروری
@sserfan

راههای عملی کسب عشق و محبت الهی
عامل شانزدهم :خلوت و معاشرت
(قسمت چهارم )

ادامه...
در راه رسیدن به هدف، عرفان منزل‌ها و مقامات مختلفی توصیه می‌کند، چون فقر و بی‌نیازی، زهد و وارستگی، ذکر و تمرکز، انس به الله و گذر از تن و... یکی از منزل‌های عرفان که بسیار مورد تاکید است و سرمنشأ خودشناسی و در نهایت خداشناسی و درک وحدت خواهد بود، عزلت و خلوت است.

از نظر عرفا خلوت برای رسیدن به اهداف الهی واجب است. نمی‌توان ترک مردمان و موجودات نکرد، احتیاجات مادی را به کمترین حد نرساند، خود را فارغ از دغدغه‌های دنیوی به نفس مشغول نداشت و ره به سوی حقیقت نبرد.

خود این ترک مردمان، احتیاجات درک عمیقی از خلوت و چگونگی فرو رفتن در آن را می‌طلبد. عارف باید به سکوت و سکون و حرکت درونی و چابکی روح خو بگیرد و آشنا شود.

شیخ‌اکبر‌ محی‌الدین معروف به ابن‌عربی در " رساله الخلوت "   معتقد است پیش از خلوت باید که سالک شرایطی را کسب کند. یعنی پیش از وررود به خلوتگاه باید آمادگی کسب کند. اولین کار طهارت ظاهر و باطن است و بعد روزه جسم (حسی) و جان (معنوی) بعد از اینها سالک باید به مقام زهد رسد و سپس به توکل. بدون توکل در خلوتگاه سالک خبری از انوار علوی نیست.

در مقام توکل است که خلوت‌نشین کراماتی را کسب می‌کند که اولی دیدن غیب‌ها و اسرار نهان است و دومی کسب مکارم اخلاق و طهارت کامل دل. او باید به تقلیل طعام و ترک شرب آب بپردازد و پس از کامیابی در عزلت به خلوت درآید.

آن که عزلت می‌جوید سه نیت دارد :

اول نگه داشتن خود از شر مردم. دوم مردم از شر خود که ابن‌عربی می‌گوید این مهم‌ترین و متعالی‌تر از اولی است.

سومین نیت  عزلت برای ایثار صحبت مولی است؛ این سومی راهی است برای وقوف یافتن به سر وحدانیت و عبور از خود به جهت معرفت الهی. ابن‌عربی عزلت را که همان دوری از مردمان و اجسام است مقدمه خلوت می‌داند.

عزلت همان گوشه‌گیری، تنهایی و فارغ شدن از مردمان است که به نوعی تمرین نفس است و با قلت کلام و طعام و منام (کمتر خوابیدن و شب زنده‌داری به قصد تسبیه و ذکر) همراه است.

در این حالت  جهت تمیز و وارستگی نفس باید که حتی از تخیل یا خیالات فاسده دوری کرد و مشغولیت خود را صرفا ذکر قرار داد. نفس در این حالت تنها باید غرق در محبت شود و از عالم اجسام و امکان فاصله بگیرد. وقتی از عالم امکان ترقی کند گویی که از عالم حجاب برداشته می‌شود و سالک با رب خود متحد می‌شود.

ابن‌عربی در ادامه رساله اسرارالخلوت به کراماتی که حاصل از خلوت خواهد بود، اشاره می‌کند و این‌که گزیننده خلوت که به درجه ترقی ازعالم مادی می‌رسد باید چه کند که همچنان حق‌طلب و حق‌جو باشد و در توانایی فرامادی خود به راه شیطانی و ناحق نرود. او می‌گوید عارف باید در این حالت از خدا جز خدا طلب نکند؛

خلاف طریقت بود که اولیا
تمنا کنند از خدا جز خدا

او می‌گوید حتی در حالت رفیع کرامت اگر همه هستی را به شخص هدیه کنند، او باید به ادب اخذ کند، یعنی همان مقدار بگیرد که مأمور است و همه چیز در زندگی از آن جهت بگیرد که مظهر خداست.

خلوت برای عرفا تنها برای بر گذر از خود، یافتن  وارستگی و سلامت نفس نیست بلکه طریق و راهی برای رسیدن به وحدت و درک خدا در همه عالم و زدودن حجاب هستی است.
منبع :رساله الخلوت
ادامه دارد...

#خلوت
#معاشرت

www.tg-me.com/sserfan