Telegram Web Link
⭕️مقاله
   رویکرد کانتر هژمونیک چین در خلیج فارس(مطالعه موردی؛ ایران و عربستان بین سال‌های 2022-2015)

https://asr.ihu.ac.ir/article_208577.html

چین به‌عنوان یکی از کشورهای قدرتمند، همکاری جدی با کشورهای درحال توسعه در قالب «مشارکت» دارد. پکن تلاش دارد تا روابط اقتصادی خود را در منطقه خلیج‌فارس با طرح انواع مشارکت و همکاری به پیش ببرد که در این میان ایران و عربستان سعودی از جایگاه خاصی برخوردار هستند. سؤالی که مطرح است اینکه؛ مشارکت چین با ایران و عربستان با چه اهدافی صورت می‌گیرد؟ فرضیه این است که مشارکت چین با ایران بیشتر بر مبنای رویکرد کانتر هژمونیک و با هدف کاستن از قدرت ایالات متحده و با عربستان سعودی، جهت تأمین انرژی و راهیابی چین به تجارت دریایی در خلیج‌فارس و قاره آفریقا است که نقد جدی به یک‌جانبه‌گرایی آمریکا است. یافته‌های مقاله حاضر نشان می‌دهند که چین با گزینش کشوری مانند عربستان، به دنبال ترغیب آن به سمت خود و دور کردن آنان از ایالات متحده امریکا است که توانسته عربستان سعودی را به اتخاذ تصمیمات نسبتاً مستقل از ایالات متحده امریکا سوق دهد. ایران که از دیرباز سیاست‌های ضدامریکایی در منطقه خلیج‌فارس داشته است، اشتراکات ضدهژمون با همراهی چین در زمینه سیاسی و ایدئولوژیکی علیه آمریکا دارد و تبادلات تجاری بسیار کمتری نسبت به عربستان در ارتباط با چین را داراست. رویکرد ناظر در این پژوهش مبتنی بر رویکرد توصیفی- تحلیلی است و جمع آوری داده‌ها کتابخانه‌ای اعم از مکتوب و الکترونیک می‌باشد و از چارچوب نظری «کانتر هژمونی» بهره برده‌ایم.

کلیدواژه‌ها: کانترهژمون، خلیج‌فارس، چین، ایران، عربستان.

️کانال مطالعات روابط بین الملل

@motaleeat_ravabt  ⭕️   

https://www.tg-me.com/motaleeat_ravabt
/اکونومیست/

▫️آیا جنگ غزه به مذاکره صلح ختم خواهد شد؟ / ایده‌ی دو کشوری شدنی ست؟

▫️انتخاب

#بخش_اول

"اکونومیست" نوشت: رهبران جهان در تلاش جهت برنامه ریزی برای آینده، به گذشته چشم دوخته اند. جو بایدن، رئیس‌جمهور امریکا در یکی از اظهارات علنی متعدد خود در مورد جنگ نزدیک به یک ماهه‌ی غزه، گفت: «وقتی این بحران تمام شود، باید چشم اندازی از آینده وجود داشته باشد، و از نظر ما [این چشم انداز] باید راهکار دو دولتی باشد». ریشی سوناک، نخست وزیر بریتانیا نیز اظهارات مشابهی را مطرح کرده است. امانوئل مکرون، رئیس جمهور فرانسه نیز همینطور. همچنین، نشست اضطراری اتحادیه عرب در ماه گذشته نیز با درخواست برای «مذاکرات جدی» پیرامون راه حل دو دولتی به پایان رسید. در سال ۲۰۰۵، زمانی که اسرائیل غزه را ترک کرد و حدود ۸۰۰۰ شهرک نشین یهودی را از سرزمینی که از سال ۱۹۶۷ تحت اشغالش بود بیرون آورد، هیچ کس درک درستی درباره ماجرا نداشت و نمی‌دانست چگونه باید با آن مواجه شود. برخی امیدوار بودند که تمایل اسرائیل به واگذاری اراضی اشغالی یک روند و گامی به سوی توافق نهایی با فلسطینی‌ها باشد. برخی دیگر این تصمیم اسرائیل را صرفا یک اقدام تاکتیکی دانستند و معتقد بودند اسرائیل با صرف نظر کردن از تسلط بره غزه ممکن است به دنبال این باشد که کنترل خود را بر کرانه باختری مستحکم کند. بعدا معلوم شد نظر اخیر درست بوده است.

از ۷ اکتبر که اسرائیل پس از حمله حماس، برنامه ریزی برای تهاجم زمینی به غزه را آغاز کرد، سردرگمی مشابهی به وجود آمده است. فلسطینی‌ها می‌ترسند که این جنگ به یوم النکبة دوم منجر شود. (یوم النکبة به آوارگی جمعی فلسطینی‌ها از سرزمینشان در سال ۱۹۴۸، اشاره دارد). وزرای راست افراطی اسرائیل امیدوارند که این جنگ فرصتی را برای اشغال مجدد غزه و بازسازی شهرک‌های برچیده شده یهودیان، فراهم کند. در مقابل، تعداد اندکی از جمله جو بایدن، رئیس جمهور ایالات متحده نیز امیدوارند که این وضعیت، فرصتی برای احیای روند به کما رفته‌ی صلح اسراییلی-فلسطینی باشد.در حال حاضر، این یک رویای دور و دراز است. ژنرال‌های اسرائیلی پیش بینی می‌کنند جنگ غزه چند ماه به طول بیانجامد. اما هم آن‌ها و هم بسیاری از قدرت‌های خارجی امیدوارند که در نهایت، کنترل غزه را به تشکیلات خودگردان فلسطین که بر بخش‌هایی از کرانه باختری حکومت می‌کند، منتقل کنند. احتمالاً نیرو‌های حافظ صلح نیز برای کمک به انتقال قدرت وارد غزه خواهند شد. البته آن‌ها تردید دارند که محمود عباس، رئیس تشکیلات خودگردان، بدون اینکه تضمینی برای گفتگو‌های معنادار درباره تشکیل کشور فلسطین دریافت کند، حاضر باشد کنترل غزه را در دست بگیرد.

به عبارت دیگر، در هر طرحی برای «روز بعد» از پایان جنگ در غزه، لازم است امکان دستیابی به راهکار دو دولتی مورد بررسی قرار بگیرد. آنچه به عنوان راهکار دو دولتی شناخته می‌شود، طرحی کلی است که طی چندین دهه تغییر چندانی نکرده است. بر اساس این طرح، یک کشور فلسطینی در غزه و کرانه باختری تشکیل خواهد شد. اسرائیل بخش‌هایی از سرزمین تحت کنترلش را با بخش‌هایی از کرانه باختری که در آن شهرک‌های بزرگ ساخته است، مبادله خواهد کرد. اورشلیم (بیت المقدس) بین دو طرف تقسیم خواهد شد و کنترل بر بخش تاریخی شهر به صورت مشترک خواهد بود. همچنین بر اساس این طرح، تعداد کمی از آوارگان فلسطینی می‌توانند به اسرائیل بازگردند، در حالی که بقیه در فلسطین یا خانه‌های کنونی خود در جا‌های دیگر ساکن خواهند شد. اسرائیل انتظار دارد که کشور فلسطین غیرنظامی سازی شود.

پس از دو دهه گفتگو‌های جدی، روند صلح در سال ۲۰۱۴ متوقف شد. از آن زمان تاکنون هیچ مذاکره جدی صورت نگرفته است. مذاکره‌کنندگان اکنون نمی‌توانند از جایی که مذاکره را پایان دادند، آن را از سر بگیرند. در زمان امضای توافقنامه اسلو در سال ۱۹۹۳، تنها ۱۱۶۳۰۰ شهرک نشین اسرائیلی در کرانه باختری زندگی می‌کردند، اما در پایان سال ۲۰۲۱، تعداد این شهرک نشین‌ها به ۴۶۵۴۰۰ نفر رسیده بود. بیشتر آن‌ها در مناطقی متمرکز شده اند که در راهکار دو دولتی احتمالاً طی یک توافقنامه واگذار می‌شود، اما با افزایش جمعیتشان، نفوذ سیاسی آن‌ها نیز افزایش یافته است و حتی با تسلیم زمین‌هایی که در آن ساکن نشده اند نیز مخالفند.


️کانال مطالعات روابط بین الملل

@motaleeat_ravabt  ⭕️   

https://www.tg-me.com/motaleeat_ravabt
/اکونومیست/

▫️آیا جنگ غزه به مذاکره صلح ختم خواهد شد؟ / ایده‌ی دو کشوری شدنی ست؟

▫️انتخاب

#بخش_دوم

وضعیت منطقه نیز نسبت به قبل پیچیده‌تر شده است. در سال ۲۰۰۲ اتحادیه عرب، طرح عربستان سعودی برای صلح با اسرائیل را تصویب کرد. این طرح به تل آویو وعده می‌داد پس از پذیرش راه حل دو کشوری، روابط اسرائیل با کشور‌های عربی عادی سازی می‌شود و با پایان دادن به درگیری با فلسطینی ها، اسرائیل می‌تواند به تمام درگیری‌های منطقه‌ای خود پایان دهد. قرار بود ابتکار صلح عربی، یک انگیزه قدرتمند برای اسرائیلی‌ها باشد.اما منطقه نسبت به سال ۲۰۰۲ تغییر کرده است. برخی از شبه نظامیان، از حزب الله لبنان تا حوثی‌ها در یمن، اکنون قدرتمندتر از کشور‌هایی هستند که در آنجا حضور دارند.اینکه دولت‌های عربی به درگیری خود با اسرائیل پایان دهند دیگر کافی نیست، بازیگران غیردولتی نیز باید با این کار موافقت کنند.

مسائل دیگری نیز وجود دارد که البته ساده‌تر است؛ از جمله اینکه راه حل دو دولتی، پرهزینه خواهد بود. حتی قبل از این جنگ فعلی، فلسطینیان انتظار کمک برای بازسازی غزه را داشتند و این توقع و هزینه هایش اکنون بسیار بالاتر خواهد بود. مذاکره کنندگان در نشست ناموفق کمپ دیوید در سال ۲۰۰۰، درباره بودجه ۳۰ میلیارد دلاری برای جبران اموال از دست رفته آوارگان فلسطینی گفتگو می‌کردند. البته کشور‌های حوزه خلیج فارس مانند عربستان سعودی و امارات متحده عربی که در سال‌های اخیر روابط خود را با اسرائیل تقویت کرده اند، ممکن است تمایل بیشتری به پرداخت پول داشته باشند تا نشان دهند که فلسطینی‌ها را به حال خود رها نکرده اند.

با این حال، بزرگترین مانع بر سر راهکار دو دولتی، فقدان اراده سیاسی برای مذاکره و اجرای آن است و نه توافق درباره جزئیات این طرح. با وجود ائتلاف نتانیاهو متشکل از نیرو‌های راست افراطی و سیاستمداران مذهبی، روند جدی صلح وجود نخواهد داشت. البته بعید است که این ائتلاف، پس از جنگ غزه مدت زیادی دوام بیاورد و مخالفان نتانیاهو امیدوارند که دولت بعد از او بیشتر مایل به مذاکره با فلسطینی‌ها باشد.مردم عادی هر دو طرف باور خود به راه حل دو کشوری را از دست داده اند. در سپتامبر ۲۰۲۲ نظرسنجی مؤسسه دموکراسی اسرائیل که یک اندیشکده غیرحزبی است، نشان داد که تنها ۳۲ درصد از یهودیان اسرائیل از راهکار دو دولتی حمایت می‌کنند، در حالی که در پنج سال قبل، ۴۷ درصد از آنان حامی این ایده بودند. اعراب اسرائیل که یک پنجم جمعیت را تشکیل می‌دهند، همچنان این ایده را تایید می‌کنند، اگرچه حمایت آن‌ها نیز کاهش یافته و از ۸۷ درصد در سال ۲۰۱۷ به ۷۱ درصد در سال ۲۰۲۲ رسیده است.


️کانال مطالعات روابط بین الملل

@motaleeat_ravabt  ⭕️   

https://www.tg-me.com/motaleeat_ravabt
/اکونومیست/

▫️آیا جنگ غزه به مذاکره صلح ختم خواهد شد؟ / ایده‌ی دو کشوری شدنی ست؟

▫️انتخاب

#بخش_پایانی

حمایت از این راهکار در میان فلسطینی‌ها نیز به شدت کاهش یافته است. نتایج یک نظرسنجی که در ژوئن ۲۰۲۳ توسط مرکز تحقیقات سیاست و نظرسنجی فلسطین انجام شد، نشان داد که تنها ۲۸ درصد فلسطینیان هنوز از راه حل دو دولتی حمایت می‌کنند. این در حالی است که حدود ۵۳ درصد از آن‌ها ده سال پیش از این ایده حمایت می‌کردند، اگرچه همان زمان هم فقط ۳۹ درصدشان آن را عملی می‌دانستند.خوشبین ها نسبت به اینکه نتایج این نظرسنجی‌ها کژتابی دارد، امیدوارند. آن‌ها می‌گویند [کاهش حمایت از ایده دو دولتی در نظرسنجی ها] از این ناشی می‌شود که مردم فکر می‌کنند این ایده یک راه حل نشدنی و غیرممکن است. یک روند صلح معنادار می‌تواند نتایج نظرسنجی‌ها را تغییر دهد. یکی از وزیران سابق فلسطینی می‌گوید: «فکر نمی‌کنم مردم ما فرصتی برای پایان دادن به اشغالگری را رد کنند». اما وقایع هفته‌های اخیر می‌تواند مواضع هر دو طرف را در برابر ایده سازش، سخت‌تر کند.

مانند همیشه در اسرائیل، برخی از قوی‌ترین حامیان پایان دادن به اشغالگری، نیرو‌های نظامی هستند. پس از حمله اخیر حماس، تعداد کمی از اسرائیلی‌ها به طور علنی درباره راهکار تشکیل دو کشور یا هر راه‌حل دیگری صحبت می‌کنند. اما مقامات نظامی درباره این موضوع در پشت در‌های بسته بحث می‌کنند. این تا حدی به این دلیل است که دولت نتانیاهو قادر به برگزاری یک بحث جدی درباره استراتژی بلندمدت اسرائیل نیست.

اکنون این سوال مطرح می‌شود که چه کسی نقش میانجی را بازی خواهد کرد. اگرچه روسیه و چین هر دو آرزوی ایفای نقش در صلح خاورمیانه را دارند، اما هیچ یک اهرم یا اعتبار زیادی برای قبول چنین نقشی ندارند. اتحادیه اروپا می‌تواند خود را به عنوان یک میانجی صادق معرفی کند، اما جدی گرفته نمی‌شود.با این وضعیت، فقط امریکا باقی می‌ماند. بایدن طی سه سال اول ریاست جمهوری خود، موضوع درگیری اسرائیل و فلسطین را نادیده گرفت و در سال ۲۰۲۴ نیز چیز‌های دیگری را در سر خواهد داشت. علاوه بر این، نه اسرائیلی‌ها و نه فلسطینی‌ها احتمالاً روند صلح را با رئیس‌جمهوری که به زودی ممکن است کنار گذاشته شود، آغاز نخواهند کرد. اگر بایدن در انتخابات ریاست جمهوری ۲۰۲۴ پیروز شود، می‌تواند تلاش کند رهبری اقدامات برای رسیدن به صلح را به دست بگیرد.

اما دونالد ترامپ داستان دیگری خواهد داشت. او در ژانویه ۲۰۲۰، پس از سال‌ها پیگیری، سرانجام از یک طرح صلح به ظاهر جدی که توسط دامادش، جرد کوشنر، طراحی شده بود، رونمایی کرد. این طرح که تقریبا به طرز خنده داری به نفع اسرائیل بود، در همان ابتدای کار، یک طرح مرده محسوب می‌شد. این طرح، تنها ۷۵ درصد از کرانه باختری اشغالی را به فلسطینیان می‌داد، آن هم در سه بلوک مجزا که با بزرگراه‌هایی به هم متصل می‌شدند. اسرائیل، دره اردن را که بخش حاصلخیز این سرزمین است برای خود حفظ می‌کرد و در مقابل، چند تکه از بیابان بایر در نقب را به فلسطینی‌ها می‌داد. پایتخت فلسطین نیز به چند حومه فقیر بیت المقدس شرقی محدود می‌شد.جای تعجب نداشت که فلسطینیان حتی از بحث در مورد این پیشنهاد خودداری کردند.


️کانال مطالعات روابط بین الملل

@motaleeat_ravabt  ⭕️   

https://www.tg-me.com/motaleeat_ravabt
/فارن پالیسی/

▫️طوفانی از نارضایتی در بدنه دیپلماتیک دولت بایدن به دلیل چک سفید امضا به اسرائیل

▫️انتخاب

#بخش_اول

"فارن پالیسی" در مطلبی به قلم رابی گرامر نوشت: آنتونی بلینکن، وزیر خارجه ایالات متحده، پس از سفری طولانی به خاورمیانه برای پیگیری بحران گسترده منطقه ای ناشی از جنگ اسرائیل و حماس، وقت خود را برای ارسال یک پیام مفصل به هیات دیپلماتیک ایالات متحده درمورد سفرش اختصاص داد.او در پیام 20 اکتبر، در مورد اینکه بحران کنونی چقدر برای کارمندان وزارت خارجه «چالش‌انگیز» بوده نوشت. بلینکن، درخواست های خودش و جو بایدن از اسرائیل برای احترام به «حاکمیت قانون و استانداردهای بین المللی بشردوستانه» را تکرار کرد و در عین حال به یادوری موضع امریکا درباره حمایت از «حق اسرائیل برای دفاع از خود در برابر حمله 7 اکتبر حماس» پرداخت.

وی در این پیام که نسخه ای از آن در اختیار فارن پالیسی قرار گرفته است، نوشت: «همچنین باید فضای بحث و اظهار نظر مخالف را که موجب بهبود نهادها و سیاست های ما می شود، حفظ و گسترش دهیم».هنگامی که بلینکن بین پایتخت های خاورمیانه رفت و آمد می کرد، در امریکا طوفان فزاینده ای از نارضایتی در بدنه دیپلماتیک دولت در حال شکل گیری بود. بسیاری از دیپلمات های امریکایی، از چک سفید امضای واشنگتن به اسرائیل برای عملیات گسترده نظامی در غزه که هزینه انسانی هنگفتی برای مردم محصور در این باریکه خواهد داشت، خشمگین، شوکه و مأیوس شده بودند. این خشم، در میان صفوف مقامات امنیت ملی ایالات متحده تبدیل به امواج مخالفت با رویکرد اولیه بایدن در جنگ شد و مقامات ارشد دولت را هم در خارج و هم در داخل، در حالت تدافعی قرار داد.

بنا به اظهارات بیش از دوازده مقام فعلی و سابق، اعتراضات فزاینده در وزارت خارجه، شورای امنیت ملی و سایر نهادها، با واکنش شدید جناح ترقی خواه حزب دموکرات و رای دهندگان عرب امریکایی علیه سیاست های بایدن، همزمان شده است.  (حدود 59 درصد از عرب های امریکایی در سال 2020 از بایدن حمایت کردند، اما بر اساس یک نظرسنجی جدید، حمایت از او در رقابت های انتخاباتی 2024 به 17 درصد کاهش یافته است.)
برخی از مقامات فعلی و سابق تاکید کردند که در واشنگتن، افزایش مخالفت های داخلی، یکی از بزرگ ترین چالش ها را برای تداوم حضور بلینکن در مسند وزارت خارجه ایجاد کرده است.

ارون دیوید میلر، پژوهشگر بنیاد کارنگی و کارشناس سابق وزارت خارجه در مذاکرات اعراب و اسرائیل، گفت: «در 25 سال کار در وزارت خارجه... هرگز چنین چیزی ندیده ام. گویی دولت در درون خود درگیر مناقشه ای پیرامون موضوع اسرائیل-فلسطین شده و در حال میانجیگری بین طرفین این مناقشه است.»

در هفته گذشته، همزمان با افزایش تلفات انسانی ناشی از حملات اسرائیل به غزه، دولت بایدن رویکرد خود را تغییر داده و از اسرائیل خواسته است برای کاهش آسیب ها و همچنین اجازه دسترسی غزه به آب، سوخت و کمک های بشردوستانه، گام های بیشتری بردارد.اگرچه دولت امریکا از برنامه ارسال تسلیحات بیشتر به اسرائیل عقب نشینی نکرده است و درخواست ها برای آتش بس کامل در غزه را رد کرده است، اما بلینکن که روز سه شنبه در جلسه استماع مجلس سنا حاضر شده بود، از «وقفه های بشردوستانه» کوتاه مدت برای ورود کمک های بشردوستانه به غزه، حمایت کرد. (معترضان پنج بار سخنان او را با صدای بلند قطع کردند.)

مقامات فعلی و سابق اظهار داشتند، سخت است بگوییم واکنش منفی دیپلمات ها و مقامات امنیتی تا چه حد به تغییر لحن دولت بایدن کمک کرده است. اما مخالفت ها همچنان در حال افزایش است. افزایش مخالفت های داخلی از سوی سیاست گذاران در هر سطح در هفته های آینده می تواند موجب تغییر محاسبات دولت امریکا به عنوان کشوری که همچنان می تواند رویکرد اسرائیل به جنگ را تعدیل کند، شود.در دو هفته اول جنگ که بایدن به رویکرد خود مبنی بر حمایت نامحدود از اسرائیل پایبند بود، مخالفت ها در درون وزارت خارجه، شدیدتر بود. بایدن در دهم اکتبر گفت، پاسخ ایالات متحده به حمله ای در مقیاسی که اسرائیل با آن مواجه شد، پاسخی «سریع، قاطع و در هم شکننده» خواهد بود. او بعداً در مورد میزان تلفات گزارش شده فلسطینی ها در غزه نیز اظهار تردید کرد.

چهار مقام فعلی و سه مقام سابق به فارین پالیسی گفتند، بحث و گفت گوها پیرامون اهمیت انتقال تسلیحات و مهمات جدید به متحد ایالات متحده و از طرف دیگر هزینه احتمالی افزایش تلفات غیرنظامیان و نگرانی در مورد نقض قوانین بین المللی بشردوستانه توسط این متحد، که بحث‌های معمول سیاست داخلی در مورد چگونگی واکنش به یک بحران بزرگ خارجی است، کاملا مسکوت ماند. زیرا دولت بلافاصله به ارائه حمایت نظامی نامحدود به اسرائیل متمایل شد.


️کانال مطالعات روابط بین الملل

@motaleeat_ravabt  ⭕️   

https://www.tg-me.com/motaleeat_ravabt
/فارن پالیسی/

▫️طوفانی از نارضایتی در بدنه دیپلماتیک دولت بایدن به دلیل چک سفید امضا به اسرائیل

▫️انتخاب

#بخش_پایانی

جاش پل، یکی از مقامات کهنه کار وزارت خارجه که در زمینه انتقال تسلیحات کار می کرد و در اعتراض به سیاست های دولت در 18 اکتبر استعفا داد، گفت: «بازخوردی که من از دیگران در این بخش گرفته ام این است که وقتی آنها سعی می‌کنند این مسائل را مطرح کنند، خوشحال می شوند در مورد احساسات شخصی یا ناراحتی شان صحبت کنند، اما به محض اینکه بحث های جدی در مورد سیاست ها مطرح می شود، به آنها گفته می شود: "این از بالا می آید. جایی برای هیچ بحثی وجود ندارد" ».

مقامات دولت به شدت این توصیف را مورد مناقشه قرار داده اند و می گویند که دولت همچنان در درخواست از اسرائیل برای پایبندی به تمام قوانین بین المللی، ثابت قدم است.برخی دیگر می گویند که هیات دیپلماتیک امریکا از عجله بایدن برای حمایت از عملیات نظامی گسترده اسرائیل در غزه به جای عملیات دقیق تر و هدفمندتر برای از بین بردن رهبری حماس در کنار تلاش های دیپلماتیک برای جلب حمایت از اسرائیل، ناراحت شد.

جاش پل، مقام سابق وزارت خارجه، نامه استعفای خود را در شبکه اجتماعی لینکدین منتشر کرد و به سرعت در فضای مجازی وایرال شد. سایر مقامات، شکایات خود را از طریق کانال رسمی وزارتخانه برای اعتراض به سیاست ایالات متحده تسلیم کردند. به گفته یکی از مقامات فعلی و یکی از مقامات سابق آگاه به این موضوع، حداقل دو سند مخالف در مورد واکنش ایالات متحده به این بحران ارائه شده است، اگرچه وزارت خارجه به این موضوع توجه نکرد. همچنین دیگر دیپلمات‌ها شکایات خود را به صورت غیررسمی بیان کرده اند و اعتراضات خود را پشت درهای بسته نگه داشته اند.

مقامات دولتی، از جمله بلینکن می گویند که از اظهار اختلاف نظرهای داخلی استقبال می کنند. متیو میلر، سخنگوی وزارت خارجه آمریکا گفت: «ما می دانیم و قدردان این هستیم که افراد مختلفی که در این بخش کار می کنند، عقاید سیاسی متفاوتی دارند، اعتقادات شخصی متفاوتی دارند، اعتقادات متفاوتی در مورد اینکه سیاست ایالات متحده چگونه باید باشد، دارند. در واقع، ما فکر می کنیم که این یکی از نقاط قوت این دولت است.متحدان بایدن در کاپیتول هیل با تصمیم او موافق هستند. سناتور کریس مورفی، یکی از اعضای برجسته سیاست خارجی در جناح مترقی حزب دموکرات و عضو کمیته روابط خارجی سنا گفت: «اینها واقعاً تصمیمات سختی در مورد چگونگی حمایت از اسرائیل، چگونگی ایجاد توازن در پاسخگویی به حماس و جلوگیری از آسیب به غیرنظامیان در غزه هستند.مورفی گفت: «من به شما تضمین می دهم که فارغ از اینکه بایدن در مورد این مجموعه سؤالات چه تصمیمی می گرفت، در هر حال در داخل کاخ سفید، در داخل وزارت خارجه و در کنگره نارضایتی وجود داشت.»

مقامات ارشد دولت می‌گویند از اظهار نظر مخالف استقبال می کنند، ولی تغییر سیاست بر اساس آن مخالفت، موضوع دیگری است. بایدن و بلینکن به دلیل تصمیم دولت مبنی بر خروج از افغانستان در سال 2021 با خشم شدیدی مواجه شدند. 

جاش پل، یکی از مقامات وزارت خارجه که استعفا داد، به فارین پالیسی گفت، این بحران کنونی به نارضایتی از نوع دیگری دامن زده است و دیپلمات ها در تلاش های خود برای تأثیرگذاری داخلی بر سیاست ایالات متحده ناتوان هستند. او گفت که مخالفت ها حداکثر باعث تغییر در «لحن و نه ماهیت» در داخل دولت شده است


️کانال مطالعات روابط بین الملل

@motaleeat_ravabt  ⭕️   

https://www.tg-me.com/motaleeat_ravabt
▫️برای اسرائیل، اهداف آخرالزمانی یک ویترین است؛ احزاب سکولاری مثل لیکود اساسا به این باور‌ها معتقد نیستند / تل آویو مقابله با فلسطینی‌ها را هویتی و ایدئولوژیک جلوه می‌دهد

▫️انتخاب

#بخش_اول

بررسی دلایل تضاد میان اسراییل و فلسطین از گذشته تا به امروز، در تحلیل جنگ فعلی موثر است. برخی در اسراییل با نگاه‌های تندمذهبی به دنبال ایده‌های آخرالزمانی و برای به کرسی نشاندن روایت خود به آتش جنگ دامن زدند. نتانیاهو نخست وزیر اسرائیل نیز بارها در هفته های اخیر از ادبیات دینی در سخنرانی های خود استفاده کرده است.

به جهت بررسی موضوع فوق گفتگو کردیم با "رحمان قهرمان‌پور"، کارشناس بین الملل، که در ادامه مشروح آن‌را می‌خوانیم:

▪️نگاه اخر الزمانی چقدر از سیاست‌های اسراییل را در بحث فلسطین شکل می‌دهد و همینطور حمایت آمریکا از اسراییل را تحت تاثیر قرار می‌دهد؟

باید در مورد این سوال به چند نکته توجه کرد. آمریکا و اسراییل روابط استراتژیک و نزدیکی دارند. لابی طرفدار اسراییل از دهه 1960 در ایجاد این روابط نقش اصلی داشته است. این روابط نافی استقلال عمل اسراییل نیست. هرجا که اسراییل بتواند به تنهایی و مستقلا عمل کند این کار را انجام می دهد حتی اگر آمریکا مخالف باشد. اما در موارد حساسی مثل برخورد با ایران و محور مقاومت که می‌تواند سیاست منطقه ای آمریکا را تحت تاثیر قرار دهد، تل آویو معمولا سعی می‌کند که حمایت و رضایت آمریکا را جلب کند، زیرا نگران است که اگر چارچوب کلی سیاست منطقه‌ای آمریکا را بهم بزند، حمایت آمریکا را در برخی موارد از دست بدهد. دلیل امر این است که بین آمریکا و اسرائیل هم مثل خیلی از کشورهای دیگر اختلافاتی وجود دارد. در حالیکه بسیاری از احزاب اسرائیل راه حل دو دولت را تمام شده می دانند و بر عادی سازی تاکید دارند، سیاست دولت بایدن تلاش برای راه حل دو دولت و توجه به ایجاد دو دولت در سرزمین های 1948 است.

احزاب راست گرا و به طور مشخص حزب لیکود در سیاست های خودشان معمولا به توجهیات مذهبی و برگرفته از تورات رو می‌آورند ولی واقعیت امر این است که این‌ها احزاب سکولار هستند و بیشتر از آنکه مذهبی باشند، سعی می کنند از توجهیات مذهبی بهره سیاسی بگیرند و زمانکه لازم باشد مذهب را کنار می گذارند. برای اسرائیل بحث های آخرالزمانی یک ویترین است و احزاب سکولاری مثل لیکود اساسا به این شکل باور‌ها معتقد نیستند.

▪️آیا نگاه اسرائیل به جنگ علیه فلسطینی ها عقیدتی و ایدئولوژیک است؟

واقعاً نمی‌توان گفت که جنگ اسراییل و فلسطین تا چه حد هویتی و عقیدتی و تا چه حد ناشی از منافع است. این دو در سیاست اسراییل در هم تنیده شده هستند. اسراییل یک روایت هویت رسمی دارد که ما به آن روایت هویت صهیونیستی می‌گوییم که در آن روایت فلسطینی‌ها، دگر هایی هستند که مانع اصلی رهایی و سعادت ملت یهود فرض می‌شوند، بنابراین اسراییل مقابله با فلسطینی ها را به نوعی هویتی و ایدئولوژیک جلوه می دهد. در عین حال از منظر یک دولت-ملت مدرن، اسراییل نیازمند تثبیت مرز های خود است تا به یک قدرت بازدارنده دست پیدا کند؛ از این نظر سیاست اسراییل در مقابل فلسطین نمونه‌ای از توسعه طلبی سرزمینی یک دولت مدرن است. اسراییل از زمان تاسیس در اکتبر1948 در چندین مرحله سرزمین‌های خود را گسترش داده و بخشی از سرزمین‌های فلسطینی‌ها را به خاک خود محلق کرده است و الان هم به دنبال این است که بخشی از کرانه باختری را به خاک اسراییل محلق کند و سرزمین‌های خود را گسترش دهد. ما به این فرآیند توسعه‌طلبی سرزمینی می‌گوییم.


️کانال مطالعات روابط بین الملل

@motaleeat_ravabt  ⭕️   

https://www.tg-me.com/motaleeat_ravabt
▫️برای اسرائیل، اهداف آخرالزمانی یک ویترین است؛ احزاب سکولاری مثل لیکود اساسا به این باور‌ها معتقد نیستند / تل آویو مقابله با فلسطینی‌ها را هویتی و ایدئولوژیک جلوه می‌دهد

▫️انتخاب

#بخش_پایانی

▪️تضاد نگاه افراطی‌های در اسراییل با نیروهای دیگر و نسل جوان آن‌ها در چیست؟

باید توجه کنیم که در اسراییل، تضاد‌ها و شکاف ها متعددی وجود دارد، شکاف بین اعراب اسراییلی، شکاف بین اعراب سکولار و مذهبی، شکاف بین ملی‌گرایان یهود و جهان گرایان؛ شکاف بین اشکنازی‌ها و سفاردی‌ها و... نتیجتا تضاد نگاه افراطی باید مشخص شود، در ادبیات اسراییل‌شناسی گروه های افراطی را کسانی می‌دانیم که به نوعی یهودیت افراطی یا ملی‌گرایی یهودی افراطی یا صهیونیسم افراطی را باور دارند و طیف‌های مختلف هستند. حزب تورات واحد یک حزب افراطی مذهبی است. در مقابل احزاب سکولار مانند حزب کارگر داریم. دعوا این ها بر سر برخورد با فلسطین، صلح با فلسطین، حدود و اختیارات دولت یهود که در لایحه اصلاحات قضایی آمد و مسئله دیگر دامنه به کار گیری قوانین و رسوم مذهبی در جامعه است. این‌ها عمده‌ترین اختلافاتی است که بین گروه‌های افراطی در اسراییل وجود دارد.

▪️در بحث گروه های فلسطینی، تقسیم بندی ها چگونه است؟

در مورد فلسطینی ها می‌توان گفت که حماس و فتح هر کدام رویکرد متفاوتی نسبت به اسراییل دارند، فتح بر رویکرد ناسیونالیسم عربی تاکید داشت و آن را به عنوان یک مسئله ملی برای اعراب تعریف می‌کرد و می‌گفت اعراب زمانی دولت-ملت خواهند شد که تهدید اسراییل را دفع کنند. اما حماس و جهاد اسلامی که بعد از 1990 شکل گرفتند، به مسئله فلسطین از زاویه اسلام سیاسی نگاه می‌کنند.

فرض اولیه حماس و جهاد اسلامی این است که رویکرد فتح شکست خورده و نه تنها منجر به رفع تهدید اسراییل نشده بلکه موجب این شده که فلسطینی‌ها سرزمین‌های بیشتری را به اسراییل واگذار کنند. حماس با وحدت مسلمین، فشار اسلام‌گرایان سیاسی و مقاومت در برابر اسراییل به مسئله فلسطین نگاه می‌کند، بنابراین در خود فلسطینی‌ها هم شاهد دو نگاه متفاوت هستیم. در سال‌های اخیر از شدت ملی‌گرایی فتح کاسته شده است. اما رویکرد حماس ناشی از اسلام سیاسی است.

▪️اخیرا دیده شد که تعدادی از اولترا ارتودکس‌ ها در اسراییل با پلیس در مخالفت به حمله علیه غزه درگیر شدند؛ تفاوت اولترا ارتودکس ها با احزاب سیاسی مثل شاس و افرادی مثل بن گویر در چیست؟ و چقدر هر کدام در سیاستگذاری دولت در امور خارجی و مربوط به اراضی اشغالی نقش دارند؟

کسانیکه با پلیس اسراییل درگیر می شوند احزاب ارتکدس مذهبی نیستند، این‌ها یهودیان سنتی هستند که مخالف تشکیل دولت یهودی در اسراییل هستند، چرا که تشکیل دولت را بر خلاف آموزه‌های تورات می‌دانند. آن ها معتقدند تا زمان ظهور تشکیل هر دولت یهودی و به دست گرفتن قدرت توسط این دولت با آموزه‌های تورات در تضاد است زیرا از نظر آن‌ها تبعید یهودیان بعد از حادثه طور سینا خواست الهی بوده و اگر دولت یهود تشیکل شود بر خلاف خواست خداوند است. این‌ها با الترا ارتکدس‌ها فرق می‌کنند، آن‌ها قائل به حضور در سیاست و استفاده از دولت برای پیشبرد احکام مذهبی هستند در حالیکه یهودیان سنتی مخالف تشکیل دولت اساسا چنین چیزی را قبول ندارند.


️کانال مطالعات روابط بین الملل

@motaleeat_ravabt  ⭕️   

https://www.tg-me.com/motaleeat_ravabt
/اکونومیست/

▫️چرا توافق بایدن با ایران ضروری تر از همیشه است؟ / ادامه حیات تفاهم نانوشته تهران-واشنگتن غیرممکن شده

▫️انتخاب

#بخش_اول

"اکونومیست" نوشت: هنگامی که جو بایدن پس از حمله ماه گذشته حماس به اسرائیل، ناوهای هواپیمابر را به خاورمیانه اعزام کرد، یک کلمه خطاب به ایران و متحدانش گفت: «نکن». از آن زمان تاکنون، شبکه شبه نظامیان متحد ایران در سراسر منطقه، اقدام به حملات راکتی، پهپادی و موشکی به اسرائیل و نیروهای امریکایی کرده اند، اما تا به حال تشدید تنشی که منجر به آغاز درگیری گسترده منطقه ای شود، انجام نشده است. در سوم نوامبر، حسن نصرالله، رهبر حزب الله، قدرتمندترین شبه نظامی مورد حمایت ایران، با لحنی تند در لبنان سخنرانی کرد، اما به نظر می رسید که از تشدید فوری تنش ها اجتناب کرده است.

با این حال، در بحبوحه جنگ خونین غزه بین اسرائیل و حماس، رقابت گسترده تر و بالقوه خطرناک تر با ایران در حال افزایش است. دولت بایدن پس از کنار گذاشتن رویکرد «فشار حداکثری» دولت ترامپ، در ماه های اخیر بی سر و صدا به دنبال کاهش تنش ها با ایران بود. اما امروز ایران نه تنها حملات حماس  به اسرائیل را جشن گرفته و از طریق نیروهای نیابتی اش منافع آمریکا را تهدید کرده است، بلکه به نظر می رسد با همکاری ضمنی روسیه و حتی چین، تشکیل یک ائتلاف داده است. این وضعیت، موجب مطرح شدن سؤالات جدی در مورد اینکه آیا بایدن می تواند استراتژی جدیدی برای خاورمیانه ایجاد کند یا خیر، شده است.

از 7 اکتبر، رویکرد ایران، افزایش تنش بدون تحریک به آغاز یک رویارویی همه جانبه بوده است. تهران می گوید که هیچ دخالت مستقیمی در برنامه ریزی یا اجرای حملات حماس نداشته است، ادعایی که بیانیه های عمومی و رسانه ای دولت امریکا و اسرائیل عمدتا آن را تأیید می کنند. حملات پراکنده علیه اسرائیل توسط جنگجویان حوثی طرفدار ایران در یمن و حملات پهپادی به پایگاه های امریکایی در عراق و سوریه توسط شبه نظامیان محلی، تنش ها را افزایش داده است، اما آن را به نقطه انفجار نرسانده است. حسن نصرالله خاطرنشان کرد، اقدامات حزب الله که عمدتا شامل حملات موشکی به شمال اسرائیل می‌شود، موجب تخلیه اجباری ساکنان مناطق مرزی اسرائیل با لبنان شده و به شک و تردید و بلاتکلیفی نیروهای ارتش اسرائیل دامن زده است و از این طریق همچنان به اقتصاد اسرائیل آسیب می زند.

ایران مشغول تلاش برای به حداکثر رساندن سود دیپلماتیک خود است. بسیاری از کشورها از ایران می خواهند که برای مهار درگیری یا کمک به آزادی گروگان ها، وساطت کند. ایران امیدوار است که نفوذ خود را تقویت کند و برنامه های مورد حمایت واشنگتن برای پیوندهای نزدیک تر بین امریکا، اسرائیل و کشورهای خلیج فارس ذیل توافقنامه ابراهیم را مختل کند و با خوشحالی شاهد فشار روزافزون به کشورهای طرفدار امریکا در منطقه است.

اسرائیل و کشورهای عربی سفرای خود را از پایتخت های یکدیگر فرا خوانده اند و تظاهرات طرفداران فلسطین در غرب در حال افزایش است و ده ها هزار نفر در واشنگتن راهپیمایی کردند و خواستار آتش بس شدند.با این حال برای ایران خیلی زود است که احساس پیروزی و غرور کند. یک تغییر سریع و بالقوه عمیق در سیاست های امریکا در قبال ایران، در حال انجام است. چالش با ایران، مساله ای است که از زمان سرنگونی شاه در سال 1979 به وجود آمده است. چهل و چهار سال پیش در این ماه، فعالان دانشجویی اسلامگرا، 52 نفر را در سفارت امریکا در تهران گروگان گرفتند. باراک اوباما از طریق توافق برجام که در سال 2015 به نتیجه رسید، به دنبال حنثی کردن خطرناک ترین جنبه دشمنی امریکا و ایران، یعنی برنامه هسته ای رو به رشد تهران بود. دونالد ترامپ در سال 2018 از این توافق خارج شد و در عوض شروع به اعمال تحریم علیه ایران کرد.دولت بایدن پس از شکست تلاش هایش برای احیای برجام،  سیاست دیپلماسی محدود را در قبال ایران انتخاب کرد.


️کانال مطالعات روابط بین الملل

@motaleeat_ravabt  ⭕️   

https://www.tg-me.com/motaleeat_ravabt
/اکونومیست/

▫️چرا توافق بایدن با ایران ضروری تر از همیشه است؟ / ادامه حیات تفاهم نانوشته تهران-واشنگتن غیرممکن شده

▫️انتخاب

#بخش_پایانی

قبل از 7 اکتبر، تفاهمات شکننده ای وجود داشت: ایران غلظت اورانیوم غنی شده خود را کمتر کرد و امریکا اجرای تحریم ها را کاهش داد. صادرات نفت ایران از حدود 380 هزار بشکه در روز در سال 2020 به حدود 1.5 میلیون بشکه در حال حاضر افزایش یافت که عمده این صادرات به چین و از طریق واسطه های پنهان انجام می شود. همچنین طی توافقی جنجالی، در قبال آزادی پنج امریکایی بازداشت شده در تهران، 6 میلیارد دلار از اموال بلوکه شده ایران در کره جنوبی، آزاد شد.  (این 6 میلیارد دلار اکنون در یک حساب امانی در قطر است).ادامه این رویکرد کاخ سفید، اکنون دیگر غیرممکن است. یکی از دلایل آن این است که ایران به طور فزاینده ای با روسیه همکاری می کند و روابط اقتصادی نزدیک تری با چین دارد. همانطور که آنتونی بلینکن، وزیر خارجه امریکا، در 31 اکتبر به سنا گفت: «به بیان مختصر، برای رقبای ما، چه دولتی و چه غیر دولتی، همه اینها یک مبارزه است». او از کنگره خواست تا بودجه تکمیلی 106 میلیارد دلاری را برای کمک به اسرائیل، اوکراین و تایوان تصویب کند.

بلینکن افزود، «ارتباطات عمیق» بین دشمنان امریکا وجود دارد. ایران پهپادهایی را برای استفاده علیه اوکراین به روسیه می دهد. این دو در سوریه با یکدیگر همکاری می کنند و روسیه میزبان نمایندگان حماس در مسکو بوده است. وال استریت ژورنال گزارش داد که واگنر، گروه مزدور روسی، ممکن است تسلیحات پدافند هوایی به حزب الله بدهد. این روابط می تواند بیش از این نیز توسعه یابد. به گفته مقامات غربی، پس از انقضای تحریم های تسلیحاتی طولانی مدت سازمان ملل علیه ایران در 18 اکتبر، تجارت موشک های بالستیک ممکن است افزایش یابد و احتمالا ایران موشک هایی را برای استفاده علیه اوکراین، به روسیه خواهد داد.

آمریکا چگونه ممکن است به این همه واکنش نشان دهد؟ جمهوری خواهان کنگره خواهان سخت تر شدن موضع دولت هستند. سناتور لیندسی گراهام گفته است که واشنگتن باید با اعلام اینکه کشتن یک سرباز امریکایی توسط ایران یا متحدانش باعث حمله مستقیم امریکا به ایران می‌شود، خط قرمز روشنی تعیین کند. مارکو روبیو، سناتور جمهوری خواه، نیز گفت، آیا امریکا اراده ای برای استفاده از نیروهای مستقر خود در خاورمیانه برای ضربه زدن به ایران دارد؟ او افزود: «در حال حاضر ما بازدارندگی قابل اتکایی نداریم». گروه های لابی نیز در مسیر جنگ قرار دارند. سازمان «اتحاد علیه ایران هسته ای» به عنوان یکی از برجسته ترین این گروه ها، از امریکا خواسته است که ایران را فورا بمباران کند. مارک دووبیتز، عضو بنیاد دفاع از دموکراسی ها، نیز گفت: «ما از فشار حداکثری به تسلیم حداکثری رسیده ایم».بنابراین بایدن در حالت تدافعی است. او احتمالا تحریم های بیشتری را اعمال خواهد کرد، هرچند «فشار حداکثری» ترامپ نیز رفتار ایران را تغییر چندانی نداد. با این حال او و مشاورانش همچنین می دانند که اقدام نظامی علیه ایران یک قمار بزرگ خواهد بود. حمله به سایت های هسته ای این کشور، در بهترین حالت برنامه اتمی را به تأخیر می اندازد و در بدترین حالت، ایران را به سمت تولید سلاح هسته ای سوق می‌دهد و احتمالا آتش جنگ منطقه‌ای را که امریکا از آن واهمه دارد، شعله ور می کند.

در نتیجه، ایده «دیپلماسی با ایران» از بین نمی رود، حتی اگر تنها به این دلیل باشد که گزینه های جایگزین دیپلماسی، مطلوبیت کمتری دارند. «ری تکیه»، عضو اندیشکده شورای روابط خارجی، می‌گوید: «به نظر می رسد موضوع هسته ای از همه فشارها و سایر ملاحظات مصونیت دارد. من گمان می‌کنم که این نوع رویکرد کنترل تسلیحات برای مدتی با ما همراه خواهد بود». در واقع، یک چیز می تواست جنگ غزه را از این که هست، وحشتناک تر کند و آن این است که یک ایرانِ مجهز به سلاح هسته ای پشت «محور مقاومت» خود می ایستاد. حمله حماس باعث می شود توافق ایران و امریکا ضروری تر از همیشه و در عین حال دشوارتر از همیشه به نظر برسد.


️کانال مطالعات روابط بین الملل

@motaleeat_ravabt  ⭕️   

https://www.tg-me.com/motaleeat_ravabt
▫️نتایج نظرسنجی انتخاباتی اخیر یعنی بازگشت شبح ترسناک ترامپ بر فراز کاخ سفید / چه شد که شانس بایدن پایین آمد؟

▫️انتخاب

#بخش_اول

بر اساس نتایج نظرسنجی‌های انجام شده توسط روزنامه نیویورک تایمز/کالج سینا و شبکه سی‌بی‌اس/یوگاو که عصر یکشنبه منتشر شد، اگر انتخابات ۲۰۲۴ ریاست جمهوری آمریکا همین الان برگزار می‌‎شد، احتمالا بایدن در یک رقابت مجدد مقابل رقیب جمهوری خواه خود (ترامپ)، شکست می‌خورد.

انتخاب به جهت بررسی موضوع فوق  با "کوروش احمدی"، دیپلمات سابق ایران در نیویورک، گفت و گویی انجام داده است که در ادامه مشروح آن‌را می‌خوانیم:

▪️تحلیل شما از پیشتازی ترامپ در نظرسنجی های اخیر چیست؟ 

نظر سنجی اخیر برای طیف مخالفان ترامپ در داخل و خارج آمریکا ترسناک بوده، اما غیرمنتظر نبوده است. از قبل کاملا روشن بود که بایدن از محبوبیت کافی برای ورود به دور انتخاباتی بعدی برخوردار نیست. فاکتور مهم در این نظرسنجی این است که نشان می دهد جمع فزاینده ای از جوانان و اقلیت ها بایدن را کاندیدای مطلوب نمی دانند. این داده جدید از آن جهت مهم است که حزب دمکرات بسیار بر این دو گروه تکیه دارد. البته باید توجه داشت که معمولا پیشتازی در نظر سنجی ها در یک سال قبل از انتخابات نمی تواند نشانه موفقیت یا شکست کاندیدایی باشد. اتفاقات بسیاری در این فاصله خواهد افتاد که می تواند روند مبارزات انتخاباتی را به شدت تحت تاثیر قرار دهد. 

حامیان بایدن امتیازات قابل توجهی بویژه در حوزه اقتصاد  برای او می شمارند و توجه می دهند که به رغم به ارث بردن بحرانی ترین اقتصاد و شیوع کرونا، در سال اول ریاست جمهوری او حدود 200 میلیون نفر طی حدود 100 روز در مقابل بیماری واکسینه شدند و با خروج آمریکا از این پاندمی حدود شش میلیون شغل در آمریکا ایجاد شد. حامیان او همچنین توجه می دهند به یک تریلیون دلار سرمایه گذاری در زیرساخت ها و بیشترین سرمایه گذاری در تاریخ آمریکا در حوزه "انرژی سبز" و نخستین مصوبه فدرال در ارتباط با ایمنی سلاح و افزایش امتیازات برای کهنه سربازان و ...  در دوره او و اینها را امتیازی برای او در انتخابات پیش رو می شمرند.حامیان بایدن همچنین به سابقه در موضع قوی تر بودن رئیس جمهور موجود در دور دوم و نیز سابقه شکست ترامپ توسط بایدن اشاره می کنند.  با این حال مهم است که بخش عمده مباحث در دوره ریاست جمهوری او بر سن او و نیز تورم متمرکز بوده است و از این پس نیز سن بایدن و توانایی های جسمی و ذهنی او مهمترین عامل در مبارزات انتخاباتی پیش رو خواهد بود.

▪️این فاکتورها که اشاره کردید چقدر در انتخاباتی آتی موثر است؟ اساسا بایدن چقدر در مقابل ترامپ شانس پیروزی دارد؟

همیشه در مورد امکان موفقیت بایدن در دور دوم به خاطر سن او تردیدهایی وجود داشته است. مسئله این است که بایدن در دور اول که انتخاب شد، مسن ترین رئیس جمهور تاریخ آمریکا بود و در صورت موفقیت در انتخابات آتی، در شروع دور دوم ریاست جمهوری اش 82 ساله خواهد بود و تا 86 سالگی باید در قدرت باشد که  بسیار بی سابقه است. شماری با استناد به نحوه حرکات او و نداشتن تمرکز و گاه گیجی ذهنی در برخی مصاحبه ها و توجه همراهان به مراقبت از او، توجه می دهند که چنین مشکلاتی در اوج مبارزات انتخاباتی و ضرورت تحرکات و ورزیدگی بسیار بیشتر می تواند به شدت افزایش یابد.همین نشانه ها ممکن است یکی از دلایل عقب افتادن او از ترامپ در نظرسنجی ها باشد. دمکراتهای نگران همچنین توجه می دهند که اینکه ترامپ تنها سه سال جوان تر از بایدن است، مهم نیست، مهم این است که ترامپ رهبر یک فرقه است و در دنیای فرقه ها پیروان به صورت کورکورانه از رئیس فرقه تبعیت می کنند و اهمیتی به دیگر عوامل نمی دهند.

بعلاوه ترامپ برغم سن بالا نشان داده که توانایی های ذهنی و حرکتی اش هنوز به نحو محسوسی رو به کاهش نگذاشته و اگر این دو نهایتا در برابر یکدیگر قرار گیرند ممکن است، شماری از رای دهندگان مستقل و حتی دمکرات به خاطر تردید در قابلیت های بایدن از شرکت در انتخابات خودداری کنند و همین امر نهایتا به سود ترامپ تمام شود.


️کانال مطالعات روابط بین الملل

@motaleeat_ravabt  ⭕️   

https://www.tg-me.com/motaleeat_ravabt
▫️نتایج نظرسنجی انتخاباتی اخیر یعنی بازگشت شبح ترسناک ترامپ بر فراز کاخ سفید / چه شد که شانس بایدن پایین آمد؟

▫️انتخاب

#بخش_پایانی

بعلاوه، این نیز مهم است که در انتخابات 2020 بایدن از رای کسانی سود برد که به نفع او رای ندادند بلکه علیه ترامپ رای دادند. این گزاره ممکن است این بار قابل تکرار نباشد و در صورت کاندیداتوری بایدن جمع زیادی انرژی و اشتیاق چندانی برای شرکت در انتخابات را نداشته باشند.  همچنین محتمل است که آرای قابل توجهی به سمت احزاب ثالث، از جمله "جنبش بدون عنوان‌ها" (No Labels Movement) که جدیدا رو به رشد بوده، میل کند.

▪️ایا جنگ غزه و نتایج آن می تواند در انتخابات آتی آمریکا تاثیر داشته باشد؟

این غزه از نظر تاثیری که بر جوانان و اقلیت ها در آمریکا می تواند داشته باشد، می تواند بر موقعیت بایدن در انتخابات آتی تاثیر سوء داشته باشد.

نظر سنجی نیویورک تایمز – سی ینا کالج علاوه بر اینکه بایدن را در ایالت های حساس عقب تر از ترامپ نشان می دهد، همچین حاکی از ادامه کاهش محبوبیت بایدن در بین جوانان و اقلیت ها است. این در حالی است که می دانیم جوانان و اقلیت ها دو بخش مهم جمعیتی برای حزب دمکرات است. می دانیم که اقلیت ها و جوانان و دانشگاهیان بسیار بیشتر از سایر اقشار متمایل به انتقاد از عملکرد دولت اسرائیل هستند و مخالفت دولت بایدن با آتش بس در غزه ممکن است بر موقعیت بایدن آثار سوء داشته باشد. از سوی دیگر این احتمال وجود دارد که بخشی از بدنه رای یهودیان آمریکا را بیش از پیش متمایل به رای دادن به کاندیدای دمکرات بکند و نیز کمیته های مالی تحت نفوذ یهودیان را تشویق کند که کمک های مالی بیشتر به ستاد بایدن نمایند. البته به این نیز باید توجه  داشت که در هفته های منتهی به انتخابات آمریکا در اکتبر آتی ممکن است بحران غزه اوج خود را از سر گذرانده و توجه افکار عمومی به آن کاهش یافته باشد.

▪️پیش بینی تان بطور کلی چیست؟

این نظر سنجی نشان داد که شبح ترسناک ترامپ بر فراز کاخ سفید در چرخش است. با توجه به اینکه سیاست داخلی آمریکا مهمترین نقطه ضعف آمریکا در روند حفظ برتری اقتصادی این کشور و حفظ نهادهای دمکراتیک در برابر اقتدارگراها و نیز در روابط بین الملل  و از جمله در رقابت با چین، است، ممکن است از این پس شاهد تحرکات و بررسی هایی از جانب طیفی از سیاستمداران لیبرال آمریکا مانند اوباما و کلینتون و سایر ریش سفیدان دمکرات باشیم تا بلکه بتوانند در صورت لزوم بایدن را به انصراف از کاندیداتوری تشویق کرده و کاندیدای جدیدی را معرفی کنند.


️کانال مطالعات روابط بین الملل

@motaleeat_ravabt  ⭕️   

https://www.tg-me.com/motaleeat_ravabt
/اکونومیست/

▫️امریکا، سیم اسرائیل را از برق می کشد؟

▫️انتخاب

#بخش_اول

"اکونومیست" نوشت: آنتونی بلینکن، وزیر خارجه امریکا، چند روز گذشته را صرف سفر به خاورمیانه کرد. این دومین سفر او به این منطقه از زمان آغاز جنگ غزه در 7 اکتبر بود و با استقبال گرمی نیز مواجه نشد، البته جای تعجب چندانی هم نداشت. ایمن صفدی، همتای اردنی بلینکن در امان به او گفت، «به این دیوانگی پایان دهید». لحن صحبت هایی که بلینکن در جلسات خصوصی در سراسر منطقه می شنید، از این تندتر بود. دیدار وی با محمود عباس، رئیس دولت فلسطین، کمتر از یک ساعت به طول انجامید و بدون بیانیه مشترک پایان یافت. و در سفر بلینکن به ترکیه، رجب طیب اردوغان اصلا به خود زحمت ملاقات با او را نداد.

استقبال سرد منطقه از بلینکن، یکی از نشانه های افزایش خشم از جنگ اسرائیل و غزه است. این جنگ اکنون در دومین ماه از آغازش، موجب کشته شدن بیش از 10 هزار فلسطینی شده و بیش از 11 درصد از ساختمان های این منطقه را تخریب یا ویران کرده است. این وضعیت، جهان عرب را خشمگین کرده، پایتخت های غربی را ملتهب ساخته و بسیاری از رهبران جهان را به محکوم کردن آن، واداشته است.

ژنرال های اسرائیلی همچنان از راه اندازی یک کارزار طولانی صحبت می کنند که تا یک سال ادامه خواهد داشت. بنیامین نتانیاهو، در 7 اکتبر به ABC News گفت، اسرائیل برای «مدت نامعلومی» مسئول امنیت غزه خواهد بود. با این حال، در عمل، آنچه افسران اسرائیلی «پنجره مشروعیت» خود می نامند، احتمالا بسیار کوتاهتر است. سرعت بسته شدن این پنجره تا حد زیادی به امریکا بستگی دارد که اسراییل را با تامین مهمات، پشتیبانی دیپلماتیک و ارائه بسته کمکی به ارزش 14 میلیارد دلار، حمایت می کند. اگر جو بایدن بخواهد جنگ پایان یابد، اسرائیل در صورت نادیده گرفتن چنین درخواستی، سخت تحت فشار قرار خواهد گرفت.

البته بایدن تا این لحظه، این کار را نکرده است. اگرچه او اکنون از «وقفه های بشردوستانه» برای اجازه ورود کمک های بیشتر به غزه حمایت می کند، اما درخواست ها برای آتش بس کامل را رد کرده است. با این حال، مقامات دولت بایدن در یک سری از افشاگری ها به صراحت اعلام کرده اند که شک دارند اسرائیل استراتژی منسجمی برای خروج از غزه داشته باشد. آنها از اینکه نتانیاهو چندان حاضر نمی شود در مورد این موضوع صحبت کند، گلایه دارند. اینکه فکر کنید یک جنگ ریسک تبدیل شدن به باتلاق را دارد و با این حال از آن حمایت کنید، یک موضوع غیرقابل قبول است؛ به خصوص زمانی که رأی دهندگان امریکایی نیز چنین نظری داشته باشند.نظرسنجی اکونومیست و شرکت مطالعات بازار بریتانیایی«یوگاو» (YouGov)، نشان داد که تعداد زیادی از امریکایی ها (حدود 41 درصد) معتقدند که بایدن جنگ را بد مدیریت می کند.

نظرسنجی دانشگاه کوینیپیاک از رای دهندگان ثبت نام شده نیز نشان داد که 66 درصد از افراد 18 تا 34 ساله با سیاست های او درباره این موضوع، مخالف هستند. محبوبیت او در میان رای دهندگان عرب-امریکایی به شدت کاهش یافته است و این می تواند سال آینده در ایالت های نوسانی حیاتی مانند میشیگان به سبد رای او آسیب برساند. برخی منابع در واشنگتن بر این باورند که هنوز چندین هفته باقی مانده است تا بایدن در مورد آتش بس صحبت کند، اما شک نکنید که او چنین تغییری را انجام خواهد داد.

کشورهای عربی نیز امیدوارند که بایدن این کار را انجام دهد. ترس از جنگ چند جبهه ای که در روزهای پس از حمله حماس به صورت جدی مطرح بود، کاهش یافته است. حزب الله، گروه شبه نظامی شیعه لبنان، به شلیک روزانه موشک به اسرائیل ادامه می دهد، اما حسن نصرالله، رهبر این گروه، در یک سخنرانی در 3 نوامبر اعلام کرد که هنوز علاقه ای به جنگ همه جانبه ندارد. حوثی ها، گروه شبه نظامی یمنی نیز هواپیماهای بدون سرنشین و موشک هایی را به سمت اسرائیل شلیک کرده اند، اما فاصله آنها با اسرائیل برای اینکه بتوانند تهدید استراتژیکی ایجاد کنند، بسیار زیاد است.


️کانال مطالعات روابط بین الملل

@motaleeat_ravabt  ⭕️   

https://www.tg-me.com/motaleeat_ravabt
/اکونومیست/

▫️امریکا، سیم اسرائیل را از برق می کشد؟

▫️انتخاب

#بخش_دوم

برخی از حاکمان خاورمیانه خوشحال خواهند شد که اسرائیل حماس را در هم بکوبد، اما آنها همچنین نگران هستند که جنگ، مردم آنها را بسیج کند. این موضوع سبب می شود فشارها بر امریکا که هفته هاست اظهار نگرانی آنها را شنیده و همچنین بر اسرائیل که مشتاق حفظ دستاوردهای دیپلماتیک اخیر خود در جهان عرب است، افزایش یابد.تاکنون بیشتر این کشورها به سرزنش نمادین اسرائیل بسنده کرده اند. در دوم نوامبر، مجلس نواب بحرین اعلام کرد که این کشور سفیر خود را از اسرائیل فرا خواهد خواند. این مجلس، قدرت کمی دارد و فراخواندن سفیران در حوزه اختیاراتش نیست. فرستادگان بحرین و اسرائیل از هفته ها قبل به پایتخت های خود برگشته بودند. در واقع پارلمان، برای اجرای یک سیاست پوپولیستی،  سعی کرد اینطور به نظر برسد که قانونگذاران حکم بازگشت آنها را صادر کرده اند. مقامات بحرین و اسرائیل می گویند که روابط دیپلماتیک دست نخورده باقی مانده است.

چهار روز بعد، ملک عبدالله، پادشاه اردن اعلام کرد که نیروی هوایی این کشور یک محموله کمک های پزشکی را به غزه رسانده است. اردن بدون جلب موافقت اسرائیل، چنین اقدامی انجام نمی دهد و ارتش اسرائیل نیز بعداً تأیید کرد که اجازه آن را صادر کرده بوده است. اما پادشاه اردن با انتشار این اعلامیه و عدم ذکر کسب موافقت تل آویو، می تواند طوری رفتار کند که گویی محاصره غزه را به چالش کشیده است.

با این حال، چنین ژست هایی چندان هم در کشورهای عربی موجب کسب محبوبیت نمی شود. حتی امارات متحده عربی، نزدیکترین متحد عرب اسرائیل، به طور فزاینده ای لحن انتقادی را (حداقل در ظاهر و به صورت علنی) افزایش یافته است. انور قرقاش، مشاور سیاست خارجی رئیس امارات، در کنفرانسی در 4 نوامبر گفت، امریکا باید برای اجرای آتش بس فشار بیاورد، «هر چه سریع‌تر، بهتر».
به نظر می رسد اسرائیلی ها حاضر به پذیرش تلفات بسیار بیشتر از حد معمول هستند (34 سرباز اسرائیلی تاکنون کشته شده اند). اما مردم از نخست وزیری که بیشتر نگران بقای سیاسی خود است تا استراتژی میدان جنگ، خشمگین هستند. معترضان در 4 نوامبر در مقابل خانه نتانیاهو تجمع کردند و خواستار استعفای او شدند.

مساله دیگر درباره این جنگ، موضوع اقتصاد است. جنگ یک ماهه لبنان در سال 2006 حدود 9.5 میلیارد شِکِل (2 میلیارد دلار در آن زمان) هزینه داشت و درگیری بزرگ غزه در سال 2014، حدود 7 میلیارد شِکِل خرج روی دست اسرائیل گذاشته است. این یکی حتی ممکن است پر هزینه تر باشد. بانک مرکزی اسرائیل پیش بینی کرده است، کسری بودجه دولت در سال آینده به 3 درصد تولید ناخالص داخلی افزایش می یابد، در حالی که در سال 2022 مازاد 0.6 درصدی داشت. برخی از تحلیلگران خارجی این تخمین را بالای 5 درصد می دانند. بسیج 360 هزار نیروی ذخیره نیز بخش هایی از اقتصاد اسرائیل را با کمبود نیروی کار مواجه کرده است.

مقامات اسرائیلی امیدوارند که بمباران شدید ماه اول جنگ، اکنون جای خود را به مرحله جدیدی داده است. شهر غزه توسط ارتش اسرائیل محاصره شده و نیروهای زمینی و زرهی به منطقه ای نزدیک می شوند که ارتش اسرائیل می گوید حماس در آنجا مقرهایی دارد و هسته ای از جنگجویان و رهبری این گروه در زیر زمین پنهان شده اند. برخی از افسران بر این باورند که اگر ارتش اسرائیل بتواند به زودی این تأسیسات را نابود کند و تعداد زیادی از شبه نظامیان را از میان بر دارد، تا حدی به مأموریت خود در کاهش توانایی حماس برای اداره غزه عمل کرده است و بعد از آن، جنگ به یک کارزار محدودتر حملات زمینی تبدیل می شود.


️کانال مطالعات روابط بین الملل

@motaleeat_ravabt  ⭕️   

https://www.tg-me.com/motaleeat_ravabt
/اکونومیست/

▫️امریکا، سیم اسرائیل را از برق می کشد؟

▫️انتخاب

#بخش_پایانی

چنین وضعیتی می تواند فشار بین المللی بر تل آویو را کاهش دهد، فشاری که هر بار که جت های اسرائیلی یک نانوایی یا اردوگاه پناهندگان را بمباران می کنند، افزایش می یابد. علاوه بر این با مرخص کردن برخی از نیروهای ذخیره، فشار بر اقتصاد اسرائیل کاهش پیدا می کند. اسرائیلی ها همچنین می دانند که کمتر شدن بحران انسانی در غزه می تواند زمان بیشتری را برای آنها بخرد. در 6 نوامبر، امارات متحده عربی اعلام کرد که یک بیمارستان صحرایی 150 تختخوابی در غزه ایجاد خواهد کرد، اقدامی که با اسرائیل هماهنگ شده است. نتانیاهو اکنون می‌گوید که برای «توقف های کوتاه تاکتیکی - مثلا یک ساعت اینجا یا یک ساعت آنجا» آماده است تا کمک های بشردوستانه بیشتری وارد غزه شود.

با این حال می توان گفت که بزرگترین چالش برای مشروعیت بین المللی اسرائیل، خود نتانیاهو است. دولت او مملو از رادیکال هاست. آمیچای الیاهو، وزیر میراث، اخیرً گفته بود که استفاده از بمب اتمی علیه غزه یکی از گزینه‌هاست. زوی سوکت، رئیس جدید یکی از کمیسیون های پارلمانی که بر کرانه باختری اشغالی نظارت می کند، یک ایدئولوژیست راست افراطی است که توسط سرویس امنیت داخلی اسرائیل(شاباک)، به دلیل فعالیت های افراطی اش مورد بازجویی قرار گرفته است.

محمود عباس در دیدار با بلینکن در رام الله گفت، تشکیلات خودگردان فلسطین که بخش هایی از کرانه باختری را کنترل می کند، می تواند پس از جنگ به غزه بازگردد و بر این منطقه محصور حکومت کند. چنین نتیجه ای هم ارتش اسرائیل و هم امریکایی ها را خوشحال می کند.

اما محمود عباس افزود که این امر تنها «در چارچوب یک راه حل سیاسی جامع» قابل انجام است. به عبارت دیگر، به عنوان گامی به سوی «راه حل دو دولتی»، که نتانیاهو تمام عمر سیاسی خود را صرف مبارزه با آن کرده است. اگر او در سمت خود باقی بماند، گفتگوی جدی درباره یک پروسه نهایی برای حل مسائل در غزه، وجود نخواهد داشت. صبر امریکا تمام می شود و فضای مانور اسرائیل به طور فزاینده ای محدود خواهد شد.


️کانال مطالعات روابط بین الملل

@motaleeat_ravabt  ⭕️   

https://www.tg-me.com/motaleeat_ravabt
▫️آمریکا مجبور است در ۲، ۳ هفته آینده اسرائیل را به سمت سیاست آتش‌بس حرکت دهد/ کاهش ۴۳ درصدی حمایت ایالت‌های عرب‌تبار از بایدن و نگرانی برای انتخابات ۲۰۲۴

▫️ایلنا

#بخش_اول

"هادی خسروشاهین" تحلیل‌گر مسائل بین‌الملل در گفت‌وگو با خبرنگار ایلنا، در مورد سفرهای منطقه‌ای بلینکن در منطقه گفت: من تصورم این است که سفر آقای بلینکن به منطقه، در راستای سیاست کانونی ایالات متحده در نظام بین‌المللی و به ویژه در حوزه خاورمیانه است. چون در واقع در سند امنیت ملی و دفاع ملی آمریکا به سه منطقه کانونی اشاره می‌شود که منطقه هندوپاسیفیک، اروپا و خاورمیانه است و استراتژی کانونی ایالات متحده، سیاست بازدارندگی و پیشگیری از جنگ و انجام اقداماتی برای پرهیز رقبا از به وقوع پیوستن جنگ متمرکز است.

وی افزود: به نظر می‌آید که سیاست اولیه آمریکا یعنی همان سیاست پیشگیری از جنگ یا ممانعت از اقدامات رقبا برای آغاز جنگ در ۷ اکتبر با یک غافلگیری مواجه شد و علت این غافلگیری هم برمی‌گشت به اینکه در استراتژی کلان ایالات متحده آمریکا نقشی برای بازیگران غیردولتی به ویژه در منطقه خاورمیانه در نظر گرفته نشده بود و علت اولین ضربه به استراتژی بازدارندگی آمریکا این بود. بنابراین آقای بلینکن و بایدن تصمیم گرفتند برای پیشگیری از ضربه دوم یا به عبارت بهتر ممانعت از یک جنگ گسترده منطقه‌ای وارد عمل شوند و در تلاش بودند که جنگ غزه یا دامنه جغرافیای جنگ را محدود به غزه کنند و از ورود بازیگران دیگر یا بازیگر سوم به تحولات جنگ غزه خودداری به عمل بیاورند و در مرحله دوم مانع از به وقوع پیوستن جنگ بزرگ منطقه‌ای شوند تا بتوانند از آن سیاست کانونی خودشان یعنی سیاست بازدارندگی و عدم ورود آمریکا به یک جنگ گسترده بعد از تلاش برای پایان دادن به جنگ‌های بی‌پایان خودداری به عمل بیاورند.

این کارشناس مسائل سیاست خارجی یادآور شد: بنابراین سفر آقای بلینکن به منطقه را باید در راستای اسناد بالادستی آمریکا و سندهای دفاع ملی و امنیت ملی و مهم‌ترین دغدغه کنونی دولت بایدن یعنی حفظ یا حراست از سیاست بازدارندگی و پیشگیری از جنگ یا جنگ گسترده قلمداد کنیم. اما در عین‌حال باید بر این نکته هم تأکید کنیم که آقای بایدن و تیمش با دشواری‌ها و چالش‌های عمده‌ای برای حراست از این سیاست مواجه هستند که اولین نکته چالش‌برانگیز برمی‌گردد به سیاست خود دولت بایدن که به نوعی عدم‌توازن را در سیاست خارجی‌اش از میان برده و آن دادن چک سفید امضا به اسرائیل برای انجام هرگونه عملیات و از دست دادن یا در نظر نگرفتن اهرم‌های فشار بر اسرائیل برای کنترل و انجام عملیات نظامی در غزه و سرزمین‌های اشغالی بود. این سیاست عملا باعث می‌شود ایالات‌متحده در پیگیری سیاست آتش‌بس یا همان اتخاذ سیاست وقفه در جنگ هم دچار مشکلاتی شود و عدم وقفه در جنگ یا آتش‌بس موقت هم احتمال فوران کردن جنگ را دوباره بیشتر می‌کند.

وی تصریح کرد:‌ بنابراین به نظر می‌رسد که شاید در روزها و هفته‌های آتی شاهد برخی تعدیلات که تا اینجا هم تعدیلاتی محدود نسبت به ۷ اکتبر در سیاست خارجی آمریکا در قبال جنگ غزه رخ داده است، باشیم و احتمالا شاهد تداوم این تعدیل‌ها با توجه به دغدغه‌های آمریکا برای سیاست خودش یعنی سیاست بازدارندگی خواهیم بود.

خسروشاهین در پاسخ به این سوال با توجه به سفر آقای بلینکن به عراق و در ادامه سفر آقای السودانی به تهران ممکن شامل چه پیامی برای تهران باشد، گفت:‌  ببینید در راستای همان سیاست کلاسیک یا سیاست محوری دولت بایدن که بحث بازدارندگی و پیشگیری از جنگ بزرگ منطقه‌ای است، به طور طبیعی باید بگوییم که دو سیاست سلبی و ایجابی را آمریکا دنبال می‌کند. یک سیاست در واقع مبتنی‌ است بر بازدارندگی بر پایه تهدید است که به نوعی تهدیدهای روشن و مشخصی را در ارتباط با ورود بازیگر سوم به تحولات و جنگ غزه مطرح می‌کنند. یک سیاست هم سیاست بازدارندگی برپایه انکار است که دیگر بیس و پایه آن تهدید نیست، بلکه اقناع طرف مقابل است بر این پایه که طرف مقابل نمی‌تواند به آن اهداف امنیتی، نظامی و سیاسی مدنظر خودش پی‌ببرد.


️کانال مطالعات روابط بین الملل

@motaleeat_ravabt  ⭕️   

https://www.tg-me.com/motaleeat_ravabt
▫️آمریکا مجبور است در ۲، ۳ هفته آینده اسرائیل را به سمت سیاست آتش‌بس حرکت دهد/ کاهش ۴۳ درصدی حمایت ایالت‌های عرب‌تبار از بایدن و نگرانی برای انتخابات ۲۰۲۴

▫️ایلنا

#بخش_دوم

وی افزود: به نظر می‌رسد که این دو نوع سیاست بازدارندگی در قبال ایران از طرف ایالات‌متحده آمریکا در حال پیگیری است. ضمن اینکه محور سومی هم به این سیاست اضافه شده که بعد از سخنرانی سیدحسن نصرالله اضافه شد. صحبت‌های سیدحسن نصرالله فضا و شرایطی را به وجود آورد برای اینکه آنها از طریق کانال‌های مستقیم یا غیرمستقیم دیپلماسی و ارتباطات خودشان را با تهران تقویت کنند. برای مدیریت و کنترل بحران در منطقه، مهم‌ترین نشانه مستقل این مؤلفه به تماس تلفنی وزیر خارجه بریتانیا با آقای امیرعبداللهیان برمی‌گردد که صراحتا بر این موضوع تأکید داشته که بریتانیا سعی می‌کند از نفوذ ایران در منطقه برای مدیریت تصاعد بحران استفاده کند.

این کارشناس مسائل سیاست خارجی تصریح کرد:  به نظر می‌رسد که صحبت‌های آقای نصرالله این زمینه را هم به وجود آورده که طرفین غربی، به ویژه ایالات متحده آمریکا این موضوع را هم مدنظر داشته باشند که بدون همراهی با ایران و اقناع ایران در جهت اینکه مدیریت بحران در منطقه به سود همه کشورها و بازیگران خواهد بود و در این راستا بازیگران مختلف منافع مشترکی دارند، موفق نخواهند بود. در واقع در این راستا این محور سوم قابل تعریف و تبیین است.

خسروشاهین در پاسخ به این سوال که بعد از سفر بلینکن به بغداد شاهد سفر به ترکیه بودیم که این موضوع چندان با استقبال مواجه نشد و حتی اردوغان هم دیداری با او انجام نداد تحلیل شما درباره نوع رفتار ترکیه در قبال سفر بلینکن چیست، گفت:‌ سیاست ایالات متحده در ارتباط با اینکه سیاست بازدارندگی را در پیش بگیرد؛ این است که دامنه و جغرافیای بحران را محدود کند. در خود سیاست یک نوع پارادوکس وجود دارد و این پارادوکس باعث می‌شود که محدودیت‌ها و محذوریت‌های بیشتری بر سیاست خارجی فعلی آمریکا در منطقه برای کنترل بحران به وجود بیاید و آن مداخله مستقیم و غیرمستقیم در جنگ غزه به سود یکی از طرفین منازعه است و این باعث می‌شود که آمریکا توان و امکانات لازم را برای محدودسازی تنش در مقطع فعلی نداشته باشد.

وی افزود: در مقطع فعلی آنچه که برای آمریکایی‌ها ضرورت فوری دارد، کنترل مدیریت بحران است. اینکه دامنه جنگ افزایش پیدا نکند. به همین دلیل است که دیپلماسی با ایران طی روزهای روز اخیر به صورت دیپلماسی مستقیم و غیرمستقیم تقویت شده است برای اینکه بتوانند این نیاز فوری و حیاتی‌شان را تأمین کنند. اما به دلیل اینکه این پارادوکس در سیاست خارجی آمریکا وجود دارد، موانعی به وجود می‌آید که ممکن است تهران همکاری‌ لازم را انجام ندهد که احتمالش بسیار زیاد است یا ممکن است ترکیه مانع‌تراشی در این راستا به عمل بیاورد و همچنین بازیگران دیگری با تحفظ بیشتری با آمریکا در این حوزه کار کنند چون هزینه‌اش برای‌شان در حوزه افکار عمومی به شدت بالا است. ضمن اینکه وضعیت خاص نظام بین‌الملل و چینش جدید بازیگران در عرصه بین‌المللی، فضای لازم را برای برخی از بازیگران فراهم می‌کند که عملا با درخواست امتیازات بیشتر از طرف آمریکایی که شاید برخی‌ هم برای طرف آمریکایی قابل تأمین و تضمین نباشد، عملا سیاست خارجی آمریکا را در شرایط فعلی با فراز و فرودهای بیشتری مواجه می‌کند.

خسروشاهین در پاسخ به این سوال که آیا عدم دیدار بلینکن با اردوغان را در ادامه همان رفتار پوپولیستی می‌توان برشمرد یا اتفاقات دیگری در راه است، گفت:  من خیلی با این تعابیر پوپولیستی، سیاستمدار پوپولیستی یا سیاست پوپولیستی موافق نیستم ما خیلی تعریف دقیقی در علم سیاست در مورد آن نداریم. بیشتر به عنوان یک برچسب سیاسی از آن استفاده می‌شود. طبیعتا هر بازیگری در عرصه بین‌المللی و منطقه‌ای بر مبنای منافع خود و دغدغه‌های امنیتی و سیاسی خودش عمل می‌کند. ترک‌ها هم از این قاعده مستثنی نیستند. عدم بالانس و موازنه در رفتار ایالات‌متحده در قبال تحولات غزه، یکی از دغدغه‌های مشترک ترک‌ها و برخی دیگر از بازیگران منطقه‌ای است که برای تأمین منافع دو طرف تلاش کردند. در گذشته هم که این موازنه را تا جایی که ممکن است به الگوی رفتاری ایالات‌متحده برگردانند و امیدوار بودند که در دولت بایدن این اتفاق بیفتد. اما حادثه ۷ اکتبر و نوع کنش و الگوهای رفتاری دولت بایدن، عملا این بازیگران را ناامید کرد و می‌دانم در چنین شرایطی همکاری بدون قید و شرط و ملاحظه با ایالات‌متحده، حداقل می‌تواند هزینه‌هایی را بر این دولت‌ها، در حوزه افکار عمومی و حوزه عمومی برجای بگذارد.


️کانال مطالعات روابط بین الملل

@motaleeat_ravabt  ⭕️   

https://www.tg-me.com/motaleeat_ravabt
▫️آمریکا مجبور است در ۲، ۳ هفته آینده اسرائیل را به سمت سیاست آتش‌بس حرکت دهد/ کاهش ۴۳ درصدی حمایت ایالت‌های عرب‌تبار از بایدن و نگرانی برای انتخابات ۲۰۲۴

▫️ایلنا

#بخش_پایانی

این کارشناس حوزه سیاست خارجی در پاسخ به این سوال که آمریکا در چه صورتی می‌تواند بر آتش بس جنگ غزه و اسرائیل تاثیرگذار باشد، گفت: در شرایط فعلی هنوز اسرائیلی‌ها به دستاوردهای ملموسی در حوزه تحولات غزه دست پیدا نکردند و هدف اولیه‌ای که اعلام کردند با هدف‌هایی که در روزهای اخیر از طرف اسرائیل یا آمریکا مطرح می‌شود، قدری متفاوت است. بحث اولیه‌شان نابودی حماس بود. بحث‌هایی که اخیرا توسط آمریکا و اسرائیل مطرح می‌شود به نوعی اشاره به کاهش ظرفیت نظامی حماس دارد. بنابراین به نظر می‌آید تا زمانی که اسرائیلی‌ها به یک دستاورد ملموس هرچند در سطح محدود یا متوسط نرسند، ایالات‌متحده تفسیرش این است که آتش‌بس می‌تواند موازنه را به سوی نیروهای حماس و تجدید آرایش آنها بیاورد. بنابراین از پیگیری این سیاست خودداری می‌کند، اما در عین‌حال این خودداری و پرهیز ایالات‌متحده یک بازه زمانی خواهد داشت.

وی گفت: به دلیل اینکه ایالات‌متحده و دولت بایدن از سه جنبه تحت فشار است. جنبه اول از درون دولت بایدن است. دولت بایدن به دلیل اینکه ماهیت حزب در آمریکا ماهیت طیفی و ماهیت باز در آمریکا دارد و حزب بسته نیست، بنابراین در دولت بایدن ما شاهد حضور سه طیف از حزب دموکرات هستیم: طیف چپ یا پیشرو، طیف میانه و طیف دست‌راستی‌های دموکرات.به نظر می‌رسد الان هرچه زمان جلوتر می‌آید فشار طیف پیشرو و میانه بر دولت بایدن افزایش پیدا می‌کند و همان سیاست چک سفید امضا دادن به اسرائیل را منافی اهداف سران آمریکا در سطح منطقه تلقی می‌کنند و مغایر با موازین حقوق‌ بین‌الملل قلمداد می‌کنند.

خسروشاهین تصریح کرد: در جنبه دیگر در حوزه افکار عمومی فشارها بسیار زیاد شده و اخیرا نظرسنجی منتشر شد که نشان می‌دهد بایدن در ۵ ایالت‌ کلیدی در حال از دست دادن محبوبیت خودش است. یکی از دلایل عمده این داستان به کاهش ۴۲-۴۳ درصدی حمایت آمریکایی‌های عرب‌تبار از بایدن برمی‌گردد که اگر اینچنین پیش برود ما حداقل به جرأت می‌توانیم بگوییم که بایدن در انتخابات آینده دو ایالت مهم چرخشی را که میزبان عرب‌تبارها هستند، یعنی پنسیلوانیا و میشگیان را از دست خواهد داد. حوزه سومی که بازتاب پیدا می‌کند، روی عرصه مبارزات انتخاباتی است و دولت بایدن را نسبت به آینده هم نگران می‌کند. بنابراین هرچقدر زمان می‌گذرد به زیان دولت بایدن خواهد بود و دولت بایدن در دو، سه هفته آینده مجبور است که یک نگاهی به گذشته سیاست خودش کند و اسرائیل را برای اتخاذ سیاست جدید حتی شاید به سمت یک سیاست آتش‌بس حرکت بدهد. چون بایدن با فشارهای طاقت‌فرسا با احتمال از دست دادن کاخ سفید در انتخابات نوامبر ۲۰۲۴ مواجه خواهد بود.


️کانال مطالعات روابط بین الملل

@motaleeat_ravabt  ⭕️   

https://www.tg-me.com/motaleeat_ravabt
2024/10/01 22:28:05
Back to Top
HTML Embed Code: