کارل یاسپرز در مقاله‌اش موضوع "گناه سیاسی" را مطرح کرد: همه اعضای جامعه مسئول شیوه حکومت جامعه‌اند و هر کس که از این مسئولیت مدنی شانه خالی کند در «گناه سیاسی» حکومت شریک و مقصر است. هانا آرنت در نهایت به کسانی پرداخت که حتی با وجود خطر مرگ، از همکاری، تسلیم و سکوت در برابر جنایات حکومت خودداری کردند. آرنت تأکید می‌کند که این افراد ضرورتاً تحصیل‌کرده نبودند یا بینش فلسفی نداشتند: «پیش شرط این‌گونه داوری هوش بسیار زیاد یا تجزیه و تحلیل پیچیده مضامین و مفاهیم نیست بلکه صرفاً استعداد رویارویی بی پرده با خویش است یعنی گرایش به درگیر شدن در گفتگویی بی صدا میان من و خودم، گفتگویی که از زمان سقراط و افلاطون معمولاً آن را تفکّر می‌نامیم. آنان که مستعد اندیشیدن‌اند، اهل تردید و شک‌اند، در مسایل دقت و ریزبینی دارند و شخصاً تصمیم می‌گیرند، در چنین هنگامه‌هایی اخلاقی عمل می‌کنند.»

#محمدرضا_سرگلزایی
کتاب: جنون قدرت و قدرت نامشروع


@kavosh_garan

چون رژیم در بند دروغ‌های خودش است، باید همه‌چیز را جعل کند و وارونه جلوه دهد. باید گذشته را جعل کند. باید حال را جعل کند و باید آینده را هم جعل کند. باید آمارها را جعل کند. باید منکر این شود که یک دستگاه امنیتی فراگیر، غیرپاسخگو، و خودسر دارد. باید وانمود کند به حقوق بشر احترام می‌گذارد و باید وانمود کند کسی را مورد پیگرد و آزار قرار نمی‌دهد. باید وانمود کند از هیچ‌چیز و هیچ‌کس نمی‌ترسد. باید وانمود کند در هیچ موردی وانمود نمی‌کند ...

#واتسلاف_هاول
کتاب: قدرت بی قدرتان


@kavosh_garan

مردم عامی آتش این جنگهای شوم بی معنی را که موجب این همه وحشت و بدبختی شده است، نیفروختند ، آن اشخاص خوش نشین بیکاره‌ای که از دسترنج شما مردم چاق و فربه شده‌اند و عرق جبین و فقر و تیره بختی شما مایه توانگری و خوشبختی آنها گشته است ، بخاطر بدست آوردن مرید و غلام با یکدیگر جنگیده‌‌‌اند؛ آنها تعصبات خانمان برانداز را به شما تلقین کرده‌اند تا بتوانند بر شما حکومت کنند ، خرافاتی که آنها به شما آموخته‌اند برای آن نیست که شما را از خدا بترسانند بلکه برای آنست که شما از خود آنها بترسید.

#فرانسوا_ولتر


@kavosh_garan

‌جامعه‌ی آسیب‌دیده جامعه‌ای است که در آن «خیرات محدود»، یعنی قدرت‌طلبی و ثروت‌دوستی و جاه‌خواهی، بر «خیرات نامحدود»، یعنی معرفت و زیبایی و خیرخواهی، غلبه یافته باشند. آدمیان زیر تأثیر نهادهای اجتماعی و سیاسی ساختارهای روحی متفاوتی پیدا می‌کنند. ساختار روحی فرد وضع اخلاقی جامعه را بازتاب می‌دهد. دولت متعادل و مطلوب روح شهروندان را هم متعادل می‌سازد. بنابراین چون آدمیان زیر تأثیر محیط پیرامون و نظام‌های اجتماعی هستند، برای بهسازی زندگی فرد باید نظام سیاسی را دگرگون کرد. حتی فرزانگان و فیلسوفان بالقوه هم از جامعه‌ی تباه اثر می‌پذیرند. فیلسوفِ اصلاح‌طلبِ منفرد مانند سقراط کاری ازپیش نمی‌برد و ازعهده‌ی رودررویی با افکار تباه عوام برنمی‌آید. ساکنان غار سیاه جهل به سخن غارنشین رهیده‌ای که به نور معرفت رسیده هرگز گوش نخواهند سپرد و چه‌بسا او را خواهند کشت. پس همان به که فیلسوفان در جامعه‌ی تباه از سیاست کناره بگیرند و خاموشی پیشه کنند. آن‌ها توانایی لازم برای راهنمایی شهروندان در جوامع تباه را ندارند.


از این‌جا تا ناکجا
#حسین_بشیریه


@kavosh_garan

‍ آدلر چگونگی تکوین استبداد و خودکامگی را چنین تبیین می‌کند که فرد مستبد و خودکامه، خویشتن تحقیرشده‌ای است که بنابر دلایل متعدد خانوادگی، تربیتی و اجتماعی احساس خودکم‌بینی در او به عقده‌ی حقارت تبدیل شده و به دلیل نبودن رغبت‌های اجتماعی در او هیچ گونه همدلی و احساس مشارکتی با دیگران ندارد. بر این اساس او همواره وجهه‌ی همتش متوجه جبران این کاستی بوده و دائمن در جست‌وجوی فرصتی است که از خِفّت حقارتِ درونی نجات یابد. بنابراین همه‌ی رفتار، کردار، اندیشه و سبک و سیاق زندگیش نیز در همین راستا سازمان می‌یابد. چنین فردی وقتی بر کرسی قدرت می‌نشیند، اگرچه عناصر قدرت بیرونی را در اختیار دارد، اما در درون خود شخصیتی حقیر و ناچیز را حس می‌کند. او برای این که خود را در موضع مثبت و برتری حس کند لازم می‌بیند که دیگران مهتری و تفّوق او را تأیید کنند و لازمه‌ی چنین امری آن است که دیگران در برابر او کوچک و حقیر باشند. او اگر چه بر عرش قدرت تکیه زده, اما چینی نازک احساس ارزشمندی درونی و احترام به خویشتن در او بسیار شکننده بوده و با کوچکترین تلنگری ترک بر می‌دارد. از این روست که معمولاً حاکمان خودکامه هیچ گونه انتقادی را برنمی‌تابند و هیچ نوع استقلال عدم تبعیت و یا اظهار نظر مخالف رأی خود را نمی‌توانند تحمل کنند. چرا که آن را به معنای حُرد و ناچیز بودن خود تعبیر می‌کنند.

▪️بررسی روان‌شناختی خودکامگی، مانس اشپربر، مترجم: دکتر علی صاحبی

@kavosh_garan

آزادی انسانی بر اساس انتخابی که به فرد اعطا شده اندازه‌گیری نمی‌شود، بلکه تنها عامل تعیین‌کننده برای تشخیص آزادی، چیزی است که فرد می‌تواند انتخاب کند و آن‌چه او انتخاب می‌کند. توانایی انتخاب آزاد ارباب‌ها، نه اربابان را از میان می‌برد و نه بردگان را...

#هربرت_مارکوزه
#انسان_تک_ساحتی

@kavosh_garan

✳️یک یادآوری در مورد جامعه‌شناسیِ فرانسوی

✍ #حسین_کمالوند

📚 جامعه‌شناسیِ فرانسوی از همان لحظاتِ آغازینِ شکل‌گیری‌اش (برای آرون با «مونتسکیو» و برای دیگران با «کنت»)، متکی به یک باور آنتولوژیک و فلسفیِ بسیارمهم است: به‌رسمیت شناختنِ «کلیت» و ضرورتِ اعتنا به «کل» به‌منزله‌ی هستی‌ای قائم‌به‌ذات و دارای منطق، حیات و قواعد خاص خود (پدیدار شدنِ امری نو و واجد مختصاتِ متمایزِ و خاص‌ در اثر هم‌نشینی و تلاقیِ ویژه‌ای میانِ اجزا-افراد). پایبندی به این باور (که ستونِ اصلیِ امکانِ دفاع از ماهیت متفاوتِ «واقعیت اجتماعی» از «واقعیت روانی» را برای دورکیم و ضرورت «تأسیس دانش نوینی به‌نام جامعه‌شناسی» برای وی را فراهم آورد)، همان است که آدورنو از آن با عنوانِ فصل مشترکِ میان اندیشه‌های تمام جامعه‌شناسان یاد می‌کند (علیرغم اختلافات فکری گسترده در درونِ لایه‌های مفهومیِ تاریخی و متکثرِ مفهوم «جامعه‌شناسی»). در واقع، معتقد بودن به وجود نیروهایی بیرونی و القای فشار سیستماتیک و همچنین به‌رسمیت شناختن و اِفشای توانِ سرنوشت‌ساز، محدود کننده، مقیدساز و جهت‌دهنده‌ی فرا-تحریک‌ها و اَبر-تحریک‌های نشأت گرفته از این نیرو‌ها به‌منزله‌ی آثار تجلیِ کلیتِ یک ماشین در زندگی ما، گام‌نخست و اولین درسی‌ست که جامعه‌شناسان (علی‌الخصوص جامعه‌شناسانِ فرانسوی از مونتسکیو تا کنت و دورکیم، موس، بوردیو، ساختارگرایان و حتی فوکو و دیگران) می‌آموزند و در موردش می‌نویسند. من فکر می‌کنم که علیرغم اهمیت دیگر فیلسوفان فرانسوی، همان‌طور که آرون و آلتوسر به‌درستی دریافته‌اند، «مونتسکیو» در این میان لحظه‌ای به‌غایت تعیین کننده است. آلتوسر در فصل اول این کتاب «انقلابی در روش» و آرون در اولین مرحله‌ی شکل‌گیری جامعه‌شناسی (فصل اول کتاب «مراحل») بر روی اهمیت این فیگور مهم، دست گذاشته‌اند. آلتوسر در این خصوص می‌نویسد: «در بطن کلیت‌ها، که همچون افرادی زنده‌اند، منطقی درونی، وحدتی باطنی و کانونِ نخستینِ بنیادینی وجود دارد. هگل در «فلسفه‌ی تاریخ» به مقوله‌ی کلیت گستره‌ای چشم‌گیر بخشیده است. هنگامی که وی به سبب این کشف از نبوغ مونتسکیو قدردانی کرد، خوب می‌دانست آموزگارش چه کسی بود» (ص ۴۸).»
فکر می‌کنم هنوز که هنوز است، اولین و مهم‌ترین درسی که معلم جامعه‌شناسی می‌بایست ارائه بدهد (درسی که همچنان مضمونی به‌شدت سیاسی، اخلاقی و رادیکال دارد- آن‌هم در عصر مرگ کلیت‌ها حتی در ساحتِ خیالینِ اهلِ اندیشه-)، متأثر از سنت کلاسیک فرانسوی، چیز‌ی جز واکاویِ نسبت «امر جزئی» (علی‌الخصوص تجربه‌ی زیسته و حیات شخصی‌مان) با «امر کلی» و اِفشای میانجی‌های مهمِ نهفته در بطنِ این نسبت‌مندی نیست.



🆔 آدرس کانال پرسه‌زنی‌هایی در جامعه‌شناسی

🆔@last_Flaneur        ☜

هرگاه که تغییر اجتماعی آغاز گردد، دیگر نمی‌تواند به عقب بازگردد. آنکه را خواندن آموخته، نمی‌توانید بی‌سواد کنید. کسی را که احساس غرور کرده، نمی‌توانید تحقیر کنید. نمی‌توانید مردمی را که دیگر ترسی ندارند، سرکوب کنید. ما آینده را دیده‌ایم و آینده از آنِ ماست.

#سزار_چاوز

@kavosh_garan

در رابطه ای که «جامعه محتضر» پیوسته در صدد است تا جنبش هاى کارگری را در آغوش مهلک و بی هوش کننده خود بفشارد و آن ها را وادار به پذیرش قواعد مشتركی برای مبارزه ، و انتخاب اشکالی از مبارزه کند که به نظم موجود تعلق دارند .
برای سندیکالیستهای انقلابی و آنارکو سندیکالیست ها اعتصاب ، به مثابه شکل ویژه و ممتاز مبارزه طبقاتی ، نخست یک کنش بنیانگذارانهٔ نابهنگام است که پیوسته تکرار می شود ...
اعتصاب شیوه ای است که از طریق آن [کارگران] «تربیت می شوند» . «جنگ آزموده » می شوند و خود را برای «جنبش های» بیش از پیش «عمومی» آماده میکنند تا سرانجام انفجار نهایی اعتصاب عمومی فرارسد .

#دانیل_کولسون
#نیچه_وآنارشیسم

@kavosh_garan

اتوریته یعنی :
« رابطهٔ اقتدارگرایانهٔ میان کسی که فرمان میدهد و کسی که فرمان میبرد، نه بر پايهٔ فهم مشترک بنا شده است، نه بر قدرت کسی که فرمان میدهد. امر مشترک میان آنها خود رتبه بندی است که درستی و حقانیتش را هر دو پذیرفته اند و هر دو در آن، جایگاهی استوار و از پیش تعیین شده دارند.»

#هانا_آرنت
#میان_گذشته_وآینده

@kavosh_garan

☄درسگفتار "نظریه جامعه شناسی پدیدارشناختی و اگزیستانسیالیستی" به تاریخ

🔻مصطفی مهرآیین

🔹جلسه اول

@kavosh_garan

☄درسگفتار "نظریه جامعه شناسی پدیدارشناختی و اگزیستانسیالیستی" به تاریخ

🔻مصطفی مهرآیین

🔹جلسه دوم

@kavosh_garan

☄درسگفتار "نظریه جامعه شناسی پدیدارشناختی و اگزیستانسیالیستی" به تاریخ

🔻مصطفی مهرآیین

🔹جلسه سوم

@kavosh_garan

☄درسگفتار "نظریه جامعه شناسی پدیدارشناختی و اگزیستانسیالیستی" به تاریخ

🔻مصطفی مهرآیین

🔹جلسه چهارم

@kavosh_garan

☄درسگفتار "نظریه جامعه شناسی پدیدارشناختی و اگزیستانسیالیستی" به تاریخ

🔻مصطفی مهرآیین

🔹جلسه پنجم

@kavosh_garan

☄درسگفتار "نظریه جامعه شناسی پدیدارشناختی و اگزیستانسیالیستی" به تاریخ

🔻مصطفی مهرآیین

🔹جلسه ششم

@kavosh_garan

☄درسگفتار "نظریه جامعه شناسی پدیدارشناختی و اگزیستانسیالیستی" به تاریخ

🔻مصطفی مهرآیین

🔹جلسه هفتم

@kavosh_garan

☄درسگفتار "نظریه جامعه شناسی پدیدارشناختی و اگزیستانسیالیستی" به تاریخ

🔻مصطفی مهرآیین

🔹جلسه هشتم

@kavosh_garan

☄آلفرد شوتس بنیان‌گذار جامعه‌شناسی پدیدارشناسانه

@kavosh_garan