Hakan🐾:
ایشون فقط می‌نویسند "قبول ندارم" و وقتی هم سوال پرسیده می‌شه یا جواب ندارند یا می‌گویند "من اطلاعی ندارم"
بهرحال همه سیستم‌های استبدادی، ناکارامد و فاسد، حامیانی به این شکل دارند

محمد نورالهی:
سلام و درود
من چند دسته مخاطب دارم.
یکی طرفداران دولت و مخالفان حکومت
یکی طرفداران دولت و طرفداران حکومت
یکی مخالفان دولت و مخالفان حکومت
با هر کدام به شیوهٔ مناسبش حرف می‌زنم.
خودم شخصاً معتقد ام جمهوری اسلامی از این دوگانگی ریشه‌ای در حاکمیت ضربه خورده و می‌خورد و کمترینش همین است که طرفداران فردی که نامزد ریاست جمهوری شده انتقاد از او را تحمل نمی‌کنند و حالت مخالف حکومت به خود می‌گیرند و متوجه تناقض رفتارشان نيستند.

📚🎉 کتاب دیگری از نشر کرگدن در میان نامزدهای جایزۀ کتاب سال

📌 نامزدهای گروه «فلسفه و روان‌شناسی» چهل‌ودومین جایزۀ کتاب سال ۱۴۰۳ ایران از طرف دبیرخانۀ این جایزه معرفی شدند.
📌 در موضوع «فلسفۀ اسلامی» کتاب اَویسنا از نشر کرگدن یکی از نامزدهای دریافت جایزۀ کتاب سال است.
📌 اویسنا ترجمۀ مجموعه مقالاتی است با موضوع بازتاب آرای ابن‌سینا در غرب لاتینی.
📌 در مقالات این کتاب، خواهیم دید که چگونه متفکران مهم لاتینی، ازجمله توماس آکویینی، آلبرت کبیر و دونس اسکتوس، ابن‌سینا را یکی از اندیشمندان برجسته در سنت فکری برخاسته از یونان می‌دانسته‌اند و درعین‌حال مواجه‌های نقادانه با او داشته‌اند.
📌 آیین پایانی چهل‌ودومین دورۀ جایزۀ کتاب سال در اسفند ماه سال جاری برگزار می‌شود.
📌 متن کامل خبر در لینک زیر:
https://ketab.ir/News/31612

#نشر_کرگدن
#جایزه_کتاب_سال
#اویسنا
#علی_نیکزاد
#با_کرگدن_سفر_کن

به نام خدا
ذیل
https://www.tg-me.com/denkerfahr/10340
کتاب مغتنم اندیشهٔ هیدگر در درسگفتارهای اولیه نوشتهٔ استاد بهمن پازوکی چاپ مؤسسهٔ پژوهشی حکمت و فلسفهٔ ایران (اول ١٣٩٩) در چهار بخش تنظیم شده است:
١) چگونگی انتشار درسگفتارهای هیدگر (که گاهی تلفیق پیش‌نویسهای خود هیدگر و گزارش‌های مکتوب و تندنویسی‌های دانشجویان اوست)
٢) خلاصه‌ای از موضوعهای درسگفتارهای اولین دورهٔ تدریس در فرایبورگ (از ١٩١٩ تا ١٩٢٠ م.) شامل گزارشی از مجلدات ۵٨-۶٣ مجموعه‌آثار
۳) موضع هیدگر در قبال پدیدارشناسی در درسگفتارهای اولیه (فرایبورگ و ماربورگ‌) شامل گزارشی از مجلدات ١٧، ٢٠، ٢١، ۲۴ مجموعه‌آثار
۴) مفهوم علم در درسگفتارهای اولیه در وجود و زمان
در این میان کتاب #پدیدارشناسی_حیات_دینی که موضوع درسگفتار نیمسال تحصیلی ١٩٢٠-١٩٢١ است نیز به‌اختصار طرح شده که در آن تعبیر Motiv نیامده است گرچه در واژه‌نامهٔ پایان کتاب Motiv را «محرک، موضوع» معادل گذاشته اند که من محل کاربردش را در کتاب نیافتم (نسخهٔ من صفحات ١١-٢۶ را ندارد).

به نام خدا
امروز بعد از تلفنی حرف زدن با پدرم متوجه شدم احتمالاً حسم را نسبت به دردهای دیگران از دست داده ام و نمی‌توانم با دردمندان همدلی کنم و از ناراحتیشان ناراحت شوم حتی اگر پدرم و نزدیکانم باشند.
نمی‌دانم این بی‌حسی درمجموع مثبت است یا منفی.

٣٠% تخفیف امروز انتشارات افق

https://www.iranketab.ir/publisher/11-%D8%A7%D9%81%D9%82

خرید امروزم از نشر افق

دسترسی به بیش از یک‌میلیون جلد کتاب، نشریه و انواع متنوع دیگری از منابع پژوهشی در کتابخانهٔ دِبا برای عموم مهیا شد.

🔹پس از گشایش قرائت‌خانهٔ عمومی کتابخانهٔ مرکز دائرةالمعارف بزرگ اسلامی در مهرماه ۱۴۰۲، اینک با راه‌اندازی سامانهٔ آنلاین عضویت کتابخانه، کلیه استادان، دانشجویان و فارغ‌التحصیلان تمامی رشته‌ها در مقاطع کارشناسی، کارشناسی ارشد، دکترا و معادل آن می‌توانند با ثبت‌نام در سامانهٔ مذکور به نشانی lib-membership.cgie.org.ir کارت عضویت سالیانه دریافت کرده و به تمامی منابع کاغذی و الکترونیکی کتابخانه دسترسی داشته باشند.

@cgie_org_ir

هلتسر، مایکل (۱۴۰۳). نوشتگان (۹): لغات دال بر «ترجمه کردن» و «مترجم» در کتاب مقدّس و اصل آن‌ها. ترجمهٔ میلاد بیگدلو. آینهٔ پژوهش، ۳۵(۴) [= ۲۰۸ پیاپی]، ۲۹۵-۳۰۴.
 
موضوع مقاله بررسی ریشه‌ها و تحول لغات مرتبط با «مترجم» و «ترجمه» در زبان‌های باستانی خاور نزدیک با تمرکز بر عبری و آرامی است. لغات دال بر مترجم در عبری و آرامی، mēlīṣ و metūrgemān، تحلیل شده و کاربرد آن‌ها در متون کتاب مقدس، فنیقی و پونیکی بررسی ‌شده‌است. هلتسر با استناد به شواهد زبانی از کتیبه‌ها و لوح‌های گلی و لغتنامه‌ها کوشیده تا نشان دهد که لغات مرتبط با ترجمه چگونه پدید آمده و در هزاره اول پیش از میلاد چگونه وارد آرامی و زبان‌های سامی دیگر شده‌است.

@miladbigdeloo1

فارسی دیروز برای ترجمهٔ امروز (۴)

در انگلیسی (و برخی زبان‌های دیگر از جمله فرانسوی و اسپانیایی) برای سخن گفتن از امری که وقوع آن نزدیک باشد going to استعمال می‌شود:

It was going to rain.

در برخی ترجمه‌ها همین ساخت را، به‌تبع گرده‌برداری نحوی، به فارسی برمی‌گردانند:
می‌رفت که ببارد.

مرحوم نجفی در غلط ننویسیم (ذیل مدخل «رفتن») این استعمال اخیر را در فارسی غلط دانسته و از به کار بردنش پرهیز داده‌است. دوست گرامی آقای راستی‌پور جمله‌ای را از متنی قاجاری و بیتی از صائب به شاهد آورده که نشان می‌دهد رفتن به این معنا (یعنی نزدیک بودن وقوع امر یا حالت) پیش از رواج ترجمه از زبان‌های فرنگی نیز به کار برده شده‌است (۲).

باری، در این چند سال اخیر آن‌قدر «می‌رفت‌ که» و «می‌رود که» و «می‌ریم که» به کار برده‌اند که زبانشناسانی مثل آقای دکتر راسخ مهند (۱) این ساخت را «بر اساس ملاک‌های قرض‌گیری دستوری و محدودیت‌هاث رده‌شناختی» اکنون بخشی از زبان فارسی می‌دانند.

مرحوم نجفی می‌رود که / می‌رفت که را، در چند جمله‌ای که از رادیو و تلویزیون شنیده و نقل کرده، به نزدیک است که و دارد … و به‌زودی … و کم مانده بود / هیچ نمانده بود که تصحیح کرده‌است. این عبارت‌های اخیر را می‌توان در ترجمهٔ ساخت انگلیسی که در صدر نوشته آوردیم به کار برد.
در این‌جا امکانی را از امکانات زبان فارسی در ترجمهٔ این ساخت پیش می‌نهیم و آن به کار بردن فعل خواستن است. خواستن به این معنا در متون قدیم شاهد دارد:

بترسیدم از وی چنانکه اندامهای من خواست که از هم جدا گردد ([تحریری از ترجمه-تفسیر سورآبادی معروف به] ترجمه و قصه‌های قرآن، ۱۳۸۸، ج ۲، ص ۱۳۶۰)؛

این درویشِ دلریش را خواست که جگر پاره شود و زهره آب گردد ([از منقولات شیخ احمد جام چاپ‌شده با عنوان] درویش ستیهنده، ص ۳۰۵).

در ترجمه‌های کهن، در نسخه‌ای «نزدیک بودن» آمده ولی در همان بخش از ترجمه طبق نسخه‌ای دیگر، «خواستن». مثلاً در ترجمهٔ «فَوَجَدَا فِيهَا جِدَارًا يُرِيدُ أَنْ يَنقَضَّ» از آیهٔ ۷۷ سورهٔ کهف:

بیافتند در حدّ آن شهر دیواری خواست که بیفتادی (نقل از ص ۷۳۹ تصحیح خانم دکتر حاجی‌سیّدآقایی، رساله)؛

در برخی از نسخه‌های دیگر:

بیافتند آنجا دیواری که نزدیک بود که بیفتادی (نسخهٔ موقوفهٔ تربت جام، تصحیح مرحوم مهدوی، ص ۵۷۶).

ممکن است برخی از این خواستن‌ها در متون قدیم خود حاصل گرده‌برداری از عربی باشد. در فرهنگ کهن قرآنی مشهور به لسان‌التّنزیل، ساخت عربی کاد یفعل (که بر قرابت وقوع امری دلالت دارد) و یرید أن (که لفظاً با می‌خواست / می‌خواهد که یکی است ولی در عربی برای نشان دادن نزدیکی وقوع امور فراوان به کار می‌رود) با فعل خواستن ترجمه شده، ولی سپس توضیح داده شده‌است که خواستن در این‌جا در معنای «نزدیک بودن» است:

إِنْ کادُوا لَیَسْتَفِزُّونَكَ: بدرستی خواستند که بلغزانند ترا، یعنی نزدیک بود که بگردانندت (لسان‌التنزیل، ۱۳۵۵، ص ۱۴۳)؛

یُرِیدُ أَنْ یَنْقَضَّ: می‌خواست که بیفتد، یعنی نزدیک بود که افتد (لسان‌التنزیل، ۱۳۵۵، ص ۱۳۹).

این «خواستن»ها نمایندهٔ آینده در گذشته است. با کاربرد بیش‌تر و سپس دستوری‌شدگی این نوع استعمال بوده که بعداً یک زمان دستوری آینده شکل گرفته‌است با فعل خواه- که دیگر یک فعل معین شده‌است.

بازگردیم به ترجمه، و ترجمهٔ آن جملهٔ انگلیسی:

(می)خواست که ببارد.

برای پاسداری فارسی، برای مترجمان، که به یک معنا دربان (gate-keeper) زبان و فرهنگند، پرهیز از اندرکردن ساخت‌های بیگانه—با درنگریستن به گنجینهٔ زبانی فارسی و گزینش بجا از میان امکانات آن—بایسته‌تر است از پرهیز از به کار بردن لغات غیرفارسی‌تبار.
________

(۱) در جشن‌نامهٔ دکتر ویدا شقاقی (صص ۱۲۷-۱۳۸).

(۲) حاجت به گفتن نیست که رفت که در معنای واقعی و نه مجازی در فارسی کهن به کار می‌رفته و شواهد قدیم‌تر دارد؛ مثلاً:

چون محمدِ مصطفی (ص) و نسمهٔ او، بازان انوار که در وی تعبیه بود، به فرمانِ حق، سبحانه و تعالی، برفت که به طینتِ آدم آید …
(کنوز الحکمة، شیخ احمد جام، ص ۹۹).

@miladbigdeloo1

در نوشته‌های کهن فارسی، واژه‌های «ترجمان» و «ترجمه» به چند تلفّظ آمده‌است و لغت‌نویسان نیز برای این دو ریشه‌هایی تراشیده‌اند. در این شماره از نوشتگان، (۹) مقاله‌ای از ایگناس جِی گِلب ترجمه شده که در آن به ریشه و نیای واژۀ «ترجمان» در روزگاران دورِ خاور نزدیک در زبان سومری و اکّدی پرداخته شده و صورت‌های مختلف این واژه در بافت کاربرد آن نقل شده‌است.

بیگدلو، میلاد (ترجمه و تألیف) (۱۴۰۲). نوشتگان (۴). آینهٔ پژوهش، ۲۰۳، ۱۷۹-۱۹۲.

«صحنهٔ چهارم از نمایشنامهٔ اودیپوس شاه»


✍️ ترجمهٔ عبدالله کوثری


نگاه‌نو، ش. ۱۴۱ (بهار ۱۴۰۳)، صص. ۶۱-۷۰

[...] اما باید پرسید اثر حاضر غیر از این فایدهٔ مهم اولیه، ثمرهٔ دیگری هم برای ما خواهد داشت؟ ثمره‌ای پنهان ولی شاید آنچنان بااهمیت که ثمرهٔ اولیه تنها نمودی کم‌فروغ از آن باشد؟ به گمان ما این اثر هایدگر و دیگر آثار قبل از وجود و زمان اهمیتی تام برای فهم امروز ما دارند. توضیح مطلب آنکه در چند دههٔ اخیر و تحت تأثیر فضای سیاست‌زدهٔ مسلط بر فضای فکری ما عده‌ای با تأکید یک‌جانبه بر برخی از مضامین تفکر دوم هایدگر، تصویری کاریکاتوروار از این فیلسوف غربی فراهم آوردند که هیچ شباهتی با دشواریها[ی] متون خود فیلسوف و دغدغه‌های محوری آن ندارد. به طور خلاصه می‌توان گفت که با تأکید یک‌جانبه بر مضامینی از تفكر فيلسوف مانند «نقد متافیزیک»، «فراموشی وجود»، «نقد تکنولوژی و دنیای مدرن»، «تفکر شعری» و... آثار او را از بستر تاریخیش خارج کردند و خواسته اند گشت در تفکر وی را نوعی روی‌گردانی از تفکر حصولی به آنچه تفكر حضوری می‌خوانند، تفسیر کنند. در صورتی که خوانش دقیق آثار فيلسوف نه‌تنها چنین ادعایی را اثبات نمی‌کند بلکه درست برعکس، روند هر چه بیشتر سیستماتیک‌تر شدن تفکر فلسفی وی را نشان می‌دهد. بنابراین آثار قبل از وجود و زمان برای ما حکم حلقهٔ مفقوده‌ای است که مخاطب می‌تواند به یاری آنها از قیدوبند تفسیر مسلط بر تفکر فیلسوف رها شود.

مترجم گوگل😍

الان دیگر لازم نیست تایپ کنیم.
عکس متن را می‌دهیم مترجم گوگل و مبدأ و مقصد ترجمه را فارسی می‌گذاریم، راحت تایپ می‌شود.