والحزن خيّم في فؤادي ووريدي...
غم در قلب و شاهرگم خیمه زده است...
@Hedayah1

کسی که تا دیروز علیه اعتیاد سخنرانی می‌کرده و کمپین می‌ذاشته و امروز معتاد شده، هیچکس براش هورا نمی‌کشه، هیچکس نمیگه اعتیاد خوبه، خودشم نمی‌ره سه‌شنبه‌های قهوه‌ای درست کنه و عکس تریاک‌کشیدنای مردم رو جمع کنه.
برای حجاب هم همین فرمون رو برید.
@Hedayah1

طاعون، فساد اقتصادی و بی‌بندوباری گزینه‌های مناسبی برای نابودساختن بشریت هستند، اما الحاد چیز دیگری است!
@Hedayah1

"شاید خورشیدگرفتگی روز وفات ابراهیم، پسر پیامبر صلی الله علیه وسلم را به یاد داشته باشی، که پدیده‌ای طبیعی بود، اما بعضی از صحابه آن را به وفات ابراهیم مرتبط دانستند. رسول خدا صلی الله علیه وسلم می‌توانستند این گفته را بشنوند و بر آن سکوت کنند تا بین عرب شایع شود، پیروانشان یقین بیشتری بیابند و شاید دشمنانشان هم ایمان بیاورند! اما اشک‌هایشان را پاک کرده و به عنوان آموزگاری میان مردم آمده و فرمودند: خورشید و ماه از نشانه‌های خدایند و برای مرگ کسی گرفته نمی‌شوند! تنها حقیقت، دعوتشان تنها بر مبنای حقیقت بود..."

فرزندم، این پیامبرت است!
هذا نبيك يا ولدي، محمود غريب
@Hedayah1

آن به اصطلاح روشنفکری دینی، چیز جدیدی نیست:
{ويقولون نؤمن ببعض ونكفر ببعض} [النساء: 150]
@Hedayah1

پیامبر صلی الله علیه وسلم فرمودند:
«هیچ مالی مانند مال ابوبکر به من نفع نرساند.»
ابوبکر صدیق رضی الله عنه گریست و فرمود: ای رسول خدا! مگر من و مالم جز به شما تعلق داریم؟!
(رواه أحمد وغيره بإسناد صحيح على شرط الشيخين)
#هكذا_تألق_جيل_الصحابة
@Hedayah1

علامه مبارکفوری رحمه الله:
«پیامبر صلی الله علیه وسلم از تمام مردم متواضع‌تر و از تکبر دورتر بودند. اصحابشان را از اینکه برای ایشان مانند پادشاهان بایستند، منع می‌کردند. از افراد مسکین عیادت کرده و با فقرا می‌نشستند. دعوت بردگان را اجابت می‌کردند و در میان صحابه طوری می‌نشستند که انگار هم‌رتبه‌ی آنها هستند.»
الرحيق المختوم، الناشر: دار الهلال، ص 446
@Hedayah1

شیخ الاسلام ابن تیمیه رحمه الله:
«هر گروهی از متکلمان، هواپرستان و بدعت‌گذاران، دلایل قرآنی و حدیثی که مخالف مذهبشان باشد را «متشابه» می‌نامند!»
بيان تلبيس الجهمية، الناشر: مجمع الملك فهد، ج 5، ص 448
@Hedayah1

بین زمخشری معتزلی و ابوحیان اشعری
(البحر المحيط لأبي حيان، الناشر: دار الفكر، ج 3، ص 24)
@Hedayah1

احمد زینی دحلان (1304 ه‍ــ) می‌گوید:
«إن الأخذ بظواهر الآيات والأحاديث قبل عرضها على كلام الأئمة أصل من أصول الكفر كما صرح بذلك كثير من الأئمة منهم الإمام السنوسي في شرحه على أم البراهين!»
كيفية المناظرة مع الشيعة والرد عليهم، الناشر: مطبعة السعادة، ص 37
یعنی: همانطور که بسیاری از پیشوایان ما از جمله امام سنوسی در شرح خود بر أم‌البراهین گفته‌اند، گرفتن ظواهر آیات و احادیث قبل از عرضه‌کردنش بر کلام پیشوایانمان (!)، اصلی از اصول کفر است!
@Hedayah1

جالب‌تر از همه، نقل حجت‌الاسلام ابراهیم بهشتی راجع به سماهیجی -عالم اخباری معروف شیعی- است:
«عمل به ظواهر آيات را منع می‌کرد و عقيده داشت تمام قرآن برای رعيت و مردم، متشابه است!»
اخباری‌گری، ناشر: دار الحدیث قم، ص 158
@Hedayah1

ابن جوزی رحمه الله:
«پنجمین تلبیس ابلیس بر حاکمان این است که عمل به آراء و اهواء را برایشان نیکو جلوه می‌دهد... این از زشت‌ترین تلبیس‌هاست؛ زیرا شریعت، سیاست الهی است و امکان ندارد که در سیاست خداوند خللی باشد که با آن محتاج سیاست مخلوق شد!»
تلبيس إبليس، الناشر: دار الفكر، ص 119

گفتم: در زمان ما نیستی تا ببینی که دیگر به همراه شرع سیاست نمی‌ورزند، بلکه شرع را کنار زده و قوانین کافران را جایگزین کتاب خدا کرده‌اند، وإلى الله المشتكى إنه عزيز ذو انتقام!
@Hedayah1

«همانطور که نفس مقدس الله مانند ذات مخلوقات نیست، صفات الله هم مانند صفات مخلوقات نیست. همچنین نسبتِ صفتِ مخلوق به مخلوق، مانند نسبتِ صفتِ خالق به خالق نیست؛ همانگونه که منسوب مثل منسوب نیست و منسوب إلیه مثل منسوب إلیه نیست. از اینجا پیامبر صلی الله علیه وسلم فرمودند «پروردگارتان را می‌بینید، همانگونه که آفتاب و ماه را می‌بینید» و اینگونه رؤیت را به رؤیت تشبیه کردند، نه اینکه مرئی مانند مرئی باشد!»
التدمرية لابن تيمية، الناشر: مكتبة العبيكان، ص 78
@Hedayah1

علامه سلیمان العلوان حفظه الله:
«نواقض اسلام، مفسدات دین فرد هستند که آن را از بین برده، عمل صاحبش را نابود کرده و فرد را از کسانی قرار می‌دهد که تا ابد در جهنم خواهند ماند؛ برای همین بر هر مرد و زن مسلمانی لازم است که این نواقض را بیاموزند، وگرنه ممکن است بدون آنکه بدانند، در آن گرفتار آیند.»
التبيان شرح نواقض الإسلام، الناشر: دار البيارق، ص 5

گفتم: کسی که سعی در پاک‌کردن صورت مسئله و نفی وجود این نواقض کند دلسوز مسلمانان نیست، مانند کسی که سم را در ظرف انسانی می‌بیند و برای مشوش‌نشدن خاطرش حقیقت را به او نمی‌گوید.
@Hedayah1

خبر: پس از اذعان وزارت دفاع استرالیا به ارتکاب جنایات جنگی توسط برخی سربازان استرالیایی در افغانستان، دولت این کشور از مردم و دولت افغانستان عذرخواهی کرد.

تعلیق: نه برخی، بلکه هر سرباز خارجی که وارد افغانستان یا دیگر کشورهای اسلامی شد، جنایتکار بود. خوشا به حال کسی که یک‌گلوله به سویشان شلیک کرده باشد!
@Hedayah1

علامه شنقیطی رحمه الله:
«بدان که نمی‌توان برای سحر اصطلاحی، تعریف جامع و مانعی آورد، زیرا انواع بسیار مختلفی از سحر وجود دارد که قدر مشترکی ندارند!»
أضواء البيان، الناشر: دار الفكر، ج 4، ص 41
@Hedayah1

انکار حقایق در مناظره، آسان‌ترین کار نیست.
بسیاری از اسلام‌ستیزانی که با آنها مناظره داشته‌ام، خود را برای این آماده کرده بودند که تفسیر اشتباهی از آیات قرآن ارائه دهم یا احکامی چون جهاد طلب و... را انکار کنم، اما وقتی می‌دیدند که به این احکام ایمان دارم و دلشادم، راه را گم کرده و نمی‌دانستند که باید چه بگویند!
@Hedayah1

حاشیه‌ی تحفة المحتاج...
و گروهی از معاصرین منتسب به اسلام، به دنبال ولایت کفار بر مسلمین هستند!
@Hedayah1

لنا ماض به كنا ملوكا ... على الدنيا سلوا السحب الغوادي
لنا ماض سنرجعه عزمنا ... سنرجعه وإن كره الأعادي

ما گذشته‌ای داریم که در آن بر دنیا پادشاهی می‌کردیم، از ابرهای بامدادی بپرسید!
ما گذشته و تاریخی داریم، اگرچه دشمنان را خوش نیاید، باز هم آن را باز خواهیم گرداند!
@Hedayah1

📖 صفحه‌ی 188
{كَيْفَ وَإِن يَظْهَرُوا۟ عَلَيْكُمْ لَا يَرْقُبُوا۟ فِيكُمْ إِلًّۭا وَلَا ذِمَّةًۭ ۚ يُرْضُونَكُم بِأَفْوَٰهِهِمْ وَتَأْبَىٰ قُلُوبُهُمْ وَأَكْثَرُهُمْ فَٰسِقُونَ} [سورة التوبة: 8]

چگونه (عهد و پیمان با شما را مراعات می‌دارند؟ هرگز! بلکه) اگر بر شما پیروز شوند، نه خویشاوندی را در نظر می‌گیرند و نه عهدی را مراعات می‌دارند (و در نابودی شما همه‌ی توان خود را به کار می‌گیرند. اگر پیروزی با شما باشد) آنان با سخنان (زیبا و شیرین) خود شما را راضی و خوشنود می‌دارند، ولی دلهایشان (با زبانهایشان هم‌آوا نیست و اندرونشان از کینه‌ی شما لبریز است و از اذعان و اقرار بدانچه می‌گویند) ابا دارد. بیشتر آنان نافرمانبردارند (و عهد و پیمان را نگاه نمی‌دارند). [[«إِن یَظْهَرُوا ...»: اگر پیروز و چیره شوند. «لا یَرْقُبُوا»: مراعات نمی‌دارند. مواظبت نمی‌کنند. «إِلاّ»: قرابت و خویشاوندی. «ذِمَّةً»: عهد و پیمان. «تَأبَی»: سر باز می‌زند. خودداری می‌کند. «فَاسِقُونَ»: افراد نافرمانبردار و دررونده از پذیرش دستور خدا.]]
‎