امروز
به روز فیروز و فرخ
روز؛ زامیاد از ماهِ بهمن
سال ۳۷۶۱ ترادادی مزدیسنا

برابر با
یکشنبه: ۲۲ بهمن‌ماه،
به سال ۱۴۰۲ خورشیدی

۱۱ فوریه ۲۰۲۴ ترسایی
11.02.2024


🔹زامیاد:
- بیست‌وهشتمین روز  هرماه در گاه‌شماری ویژه ترادادی مزدیسنان، زامیاد نام دارد.

- واژه زامیاد از دوبخش آمده "زَم" به چمار(معنی) زمین و "یَزَت" به چمار ستودنی است.

- زامیاد نام ایزد پاسبان و نگهبان زمین است‌ که با فروزه نیک کنش، از او یاد شده است.

- زمین سرچشمه‌ی همه داده‌هایی است که برای زندگی بهتر پدیدار شده است.

- ايزد زامياد ( نگهبان زمين) با ايزد آسمان در کنار هم يا جداگانه سپندینه(:مقدس) شمرده شده‌اند.

- زمین ویژگی زایندگی و بالندگی دارد با این ویژگی ها نماد مادر برای مَرتُو(انسان) و دیگر زندگان روی آن است، بدین روی ستودنی و سپندینه بوده، در باور نیاکان ایرانی پاک و نیکو نگهداشتن آن سفارش شده است.

🪻🌸🪻

درگاه (:کانال) زرتشت و مزدیسنان
گزینش ونگرش: موبدکورش نیکنام
🏵 @zoroaster33

🔹کاشی لاجوردی با نقش گاو بالدار
دیرینگی: دوره هخامنشی
🔻موزه رضا عباسی 📎کانال دستگرد یزد شاپوران📎

🆔: @dastgerd_yazd_shaporan

⚜ نژادپرستی یا نژاد ستیزی ؟ تفاوت ها و چگونگی اینها در باورهای زرتشتی.


واژه " پَرَست " به معنی پرستاری و نگهبانی است. در این صورت ما به راستی پاسدار و نگاهبان نژاد و دودمان و کشور و فرهنگ خود هستیم و کوشش ما در راستای نگهداری اینهاست. افزون بر آن ، زرتشتیان خویشکاری (وظیفه) دارند تا بنا بر هنجار هستی و آیین راستی ، در نگهداری بسیار چیزهای دیگر نیز بکوشند؛ زرتشتیان بنابر آیین پاک مزدیسنا بایستی پرستار و نگهدار تمام آفریدگان نیک مینوی و مادی باشند.

و اما چنانچه واژه " پَرَست " را به معانی نادرست آن یعنی خودبرتربینی و تحقیر دیگران و برتری طلبی و تمامیت خواهی بدانیم ، این با آیین زرتشتی در تضاد است. معانی نادرست یاد شده ، در اصل مربوط به واژه ی" نژاد ستیزی " هستند که در این حالت به وجود می‌آیند... در این حالت فردی یا گروهی با برتر دانستن خود یا گروهشان ، به دنبال یافتن جایگاه بالاتری نسبت به دیگر افراد و گروه ها هستند و دیگران را جز خودشان کوچک می‌شمارند.
در ادامه دیدگاه آیین زرتشتی را در این باره بررسی میکنیم..

اشو زرتشت در گاهان اوستا به همه کسانی که به دین زرتشتی روی آورند نوید بهترین چیزها را داده است و اعلام میدارد که یار و یاور همه آنهاست.

🔸 آن کس که به دین من بپیوندد ، من خود او را بهترین یاورم و در پرتو منش نیک ، بهترین چیزها را بدو نوید می‌دهم...[1]

بنابراین هرکس در این جهان هستی مطابق با وجدان و اندیشه زرتشت زندگی کند ، چه خود را زرتشتی بداند و چه نداند ، زرتشت نوید بهترین ها را به او داده. در اینجا هیچ نشانی از قوم و نژاد و گروهی خاص دیده نمی‌شود و روی سخن با همه انسانهاست.

اشو زرتشت بار دیگر میفرماید که هرکس همسو با خرد خداوند اهورامزدا و پیام زرتشت باشد از پاداش راستی و خویشتن داری برخوردار می‌شود به آرامش درون دست می‌یابد. اشو زرتشت یاور مادی و مینوی آنها خواهد بود.

🔸ای مزدا اهورا ! هرکس (چه مرد و چه زن) آنچه را که تو در زندگی بهترین کار شناخته ای بورزد ، در پرتو منش نیک از پاداش اَشا و شهریاری مینوی برخوردار خواهد شد. من چنین کسانی را به نیایش تو رهنمون خواهم شد و همه آنان را از گذرگاه داوری خواهم گذراند.[2]

اشو زرتشت همه مردان و زنان را به ستایش و نیایش مزدا اهورا یعنی دانایی و آگاهی بیکران در هستی فرا می‌خواند و اعلام میدارد که خواستاران را از همه گذرگاه های داوری در جهان مادی و مینو خواهد گذراند.

و اما رویکرد آیین زرتشتی درمورد دیگر مردمان غیر زرتشتی و غیر ایرانی چیست؟ آیا لازمه همسویی با پیام زرتشت اینست که حتما شخصی یا گروهی نام زرتشتی بر خود بگذارند؟

در دین زرتشتی ملاک سنجش افراد ، همسویی آنها با اَشا (هنجار راستین هستی) و دروج (ضد هنجار هستی) است. افراد با نام [ اَشَوَن و دُروَند ] شناخته می‌شوند؛

اَشونان به آن دسته کسانی گفته می‌شود که اندیشه و گفتار و کردارشان همسو با راستی و درستی باشد. این افراد رستگار خواهند شد.

و دُروَند کسی است که اندیشه و گفتار و کردارش با دروج پیوسته است. اینها در تباهی و افسوس زندگی خواهند کرد.

در دین زرتشت ، بر خلاف دیگر مذاهب و ادیان واژه هایی نظیر کافر و مومن وجود ندارد و هرکی آزاد است تا آیین خود را در پرتو منش نیک و آگاهی برگزیند. بنابر این هرکسی می‌تواند جز اَشَونان باشد و همچنین دروندان.

یکی از دوستان و یاران اَشو زرتشت اسپنتمان "فریان تورانی" بود که با خانواده اش از قوم تورانیان به آیین زرتشت روی آورده بودند. اشو زرتشت در گاهان اوستا به آنها اشاره میکند و آنها را از رستگاران می‌داند.

🔸 هنگامی که اَشا به نوادگان و خویشان نامورِ فریان تورانی روی آورد ، جهان با تُخشایی آرمئیتی پیشرفت خواهد کرد. پس آنگاه منش نیک آنان را به هم خواهد پیوست و سرانجام مزدا اهورا به ایشان رامش و رستگاری خواهد بخشید. [3]

هچنین در فروردین یشت اوستا به روان تمام اَشَوَن مردان و اَشَوَن زنان سرتاسر جهان درود فرستاده است.

🔸 فروهر های اَشون مردان همه سرزمین ها را می‌ستاییم. فروهر های اَشون زنان همه سرزمین ها را می‌ستاییم. همه فروهر های نیکِ توانایِ پاکِ اَشَونان ، از کیومرث تا سوشیانت پیروزمند را می‌ستاییم.[4]

اوستا در اینجا از دو استوره بهره می‌گیرد (کیومرث : نخستین انسان ، سوشیانت : منجی تخیلی) که هر دو زمانی نامشخص و نامحدود دارند و این ادبیات نشان دهنده جهان شمولی و همگانی بودن پیام و اندیشه اَشو زرتشت در همه جا و همه زمانها است.



💎 پیروز و پاینده باشید.


✍ پارسا


پ.ن :

[1] اوستا - گاهان، هات ۴۶ : ۱۸
[2] اوستا - گاهان، هات ۴۶ : ۱۰
[3] اوستا - گاهان، هات ۴۶ : ۱۲
[4] اوستا - یشتها، فروردین یشت : ۱۴۵


🌐 www.tg-me.com/EchoesofGATAHA

شعر حکیم #خیام بر دیوار  دانشکده پزشکی مایو کلینیک آمریکا :

تُنگی میِ لَعل خواهم و دیوانی
سد رمقی باید و نصف نانی
وانگه من و تو نشسته در ویرانی
خوشتر بُوَد آن ز مُلکَتِ سلطانى

خیام خارج از ایران بسیار مشهورتر از ایرانه و باید منتظر باشیم یکی از این کشورهای جعلی همسایه بگن خیام ترک یا عرب بوده است. یکی از دهانه های ماه و سیارک ۳۰۹۵ به افتخار او «خیام» نامگذاری شده‌ و در سراسر جهان نوشیدنی‌ها، هتل ها و خیابان های زیادی به نام وی نامگذاری شده...

JOIN👑
🔥@Derafsh_IRANSHAHR🔥

‌
روستای ولیران در یک و نیم کیلومتری شهر دماوند در استان تهران قرار دارد. یافته های باستان شناختی ولیران به دوره ساسانی و اشکانی  باز می گردد. شواهد سکونتی ولیران بقایای قلعه‌ای کوچک از دوره ساسانی را نشان می دهد.در زیر قلعه ساسانی  گورستانی اشکانی با شیوه های گوناگون تدفینی شامل گودالی، خمره ای، سنگ‌چین و سردابه‌ای مشاهده شده و در اطراف اسکلت های موجود در این گورستان تعدادی آثار تاریخی و فرهنگی  به دست آمده است. بر اساس بررسی های  انجام شده قدمت این گورستان را می توان بین سال های ۱۲۳ تا ۳۷ پیش از میلاد تاریخگذاری کرد.

@IranAncient

امروز
به روز فیروز و فرخ
روز؛ مانتره سپند از ماهِ بهمن
سال ۳۷۶۱ ترادادی مزدیسنا

برابر با
دوشنبه: ۲۳ بهمن‌ماه،
به سال ۱۴۰۲ خورشیدی

۱۲ فوریه ۲۰۲۴ ترسایی
12.02.2024



🔹مانترَه‌سپند:
- بیست و نهمین روز  هرماه، در گاهشمار ترادادی(سنتی) زرتشتیان، "مانتره‌سپند" نام‌دارد.

- واژه مانتره سپند از دو بخش پدید آمده است؛ نخست "مانتره" یا "مَنتره" به چَمار(معنی) سخن اندیشه برانگیز و بخش دیگر آن "سپَند" به چمار وَرجاوند و مقدس.

- این واژه در اوستا به ریخت «مانترَسپِنتَه» آمده است که درگویش پهلوی یا پارسی میانه «مَهرَسپنت» و در گویش پارسی امروزی به گونه «ماراسپند» و «مانترسپند» در آمده است.
🪻🌸🪻

درگاه (:کانال) زرتشت و مزدیسنان
گزینش ونگرش: موبدکورش نیکنام
🏵 @zoroaster33

#چهار_آخشیج_در_فرهنگ_باستانی_ایران

#کورش_نیکنام

در فرهنگِ باستانی ایران و ادبیات اوستایی، به چهارآخشیج(:آب، باد، خاک، آتش) اشاره شده که همه باید پاک نگه داشته شوند و آلوده نگردند.
آنها از گوهر های سازنده هستی بوده و در باور ترادادی(:سنتی)، گاهی به آنها خوراک نیز داده می شده است.
چوب خوشبو را پیوسته به آتش می افزودند و به آتش خوراک می دادند تا فروزان و پایدار بماند. این کار را در آتشکده ها همچنان انجام می دهند. تا یادگار چند هزار ساله نیاکان را ارج گذاشته باشند.

در جشن آبانگان با سرود اوستایی «آبزور» و افزودن چکه هایی از شیرِ آغشته به برگهای خشکِ آویشن و گلبرگ گل سرخ به آب، خوراک می دهند تا همچنان در رودخانه، چشمه و جویبار بالنده بماند.

بسترِ خاک را بذر ونهال می بخشیدند تا سرسبزی وشادابی به ارمغان آورد. به همین روی کشاورزی کردن و سرسبز داشتن زمین از پیشه های پسندیده در ایران باستان و نزد زرتشتیان بوده است.

با روشن کردن عود و گذاشتن اسپند وکًندر برآتش، گلاب افشانی در آیین ها، هوا را نیز خوراک می دادند تا برای همگان خوشبو گردد.

در فرهنگ باستانی ایران، هرچهار آخشیج  پاک کننده نیز بوده است به همین روی از جایگاه سپند وارزشمندی برخوردار شده اند.
آتشکده ها که مکان نگهداری آتش بوده را درجایی بنا می کردند. که آب چشمه یا چاه، رودخانه و دریا نیز نزدیک‌آنجا باشد، چون خاک و هوا درهمه جا یافت می شده تا هرگاه آنان برای نیایش به آتشکده ها می رفتند. چهار آخشیج درکنار هم ارج گذاشته شوند.

چون این چهار عنصر پاک کننده ی زیستگاه و جای جای زندگی نیز بودند، برای از بین بردن آلودگی ها از هریک به گونه ای و درجای خود بهره می گرفتند.

به شَوندِ(:دلیل) اینکه جسدِ درگذشتگان، جای زیستن را آلوده نسازد، آن را به بیرون از شهر و روستا و مکان زندگی خویش می بردند و با یکی از همین پاک کننده ها زیستگاه را پاک وگندزدایی می کردند.
بدین روی چنانچه کسی بر روی کشتی ودریا از جهان در می گذشت، به ناچار او را به آب می سپردند.
بیشتر مَرتوها(:مردم)، جسد را به خاک سپرده اند چون مزارهای باستانی همچنان درجای جای ایران به یادگار مانده است. در جاهایی که پوشیده از برف بوده و روشِ خاک سپاری دشوار و امکان پذیر نبوده، جسدِ درگذشتگان را دربالای بلندی ها، وجایگاهی به نام دَخمه می بردند. تا کرکس ها ازوآن‌استفاده کنند و خوراک داشته باشند.
در بین هندوها که زمانی همراه با آریایی های ایرانی بوده اند همچنان از آتش برای از بین بُردن جسدِ درگذشتگان بهره می گیرند.
به این ترتیب؛ آب و آتش، هوا، خاک و نورخورشید زیستگاه را گند زدایی وپاک می کرده است.

اینها هیچکدام ناشایست نبوده و گاهی به جای خود انجام می شده است.

ولی آب روان را آلوده کردن، آب را بیهوده به هدر دادن، خاک سرسبز وجنگل ها را از بین بردن، هوا را با دود وبوی بد ناخوش کردن، پلیدی در آتش ریختن، همه از کردارهای ناشایست آن روزگار بوده که اکنون نیز ناپسند است.   

🔥🔥🔥🔥🔥
درگاه (:کانال) زرتشت و مزدیسنان
گزینش ونگرش: موبد کورش نیکنام
🏵 @zoroaster33 🏵

طاق بستان
سنگ نگاره‌ای برجای مانده از دودمان ساسانی از هزار و پانصد سال قبل

👑تاج گذاری خسرو پرویز
👑تاج گذاری اردشیر دوم
👑تاج گذاری شاهپور دوم و سوم
👑مراسم شکار گراز و گوزن
👑نواختن موسیقی با ساز چنگ

از جمله سنگ نگاره های این اثر ارزشمند تاریخی‌ست…
𓄂JOIN𓆃
྿@Derafsh_IRANSHAHR❈

زرتشتی‌دوزی، از هنرهای دستی ویژه مزدیسنان ایران است که پیشینه آن به پیش از ساسانیان می رسد.
این هنر که زرتشتیان تا کنون آن را نگهداری کرده وگاهی به آن می پردازند. چنانچه پشتیبانی نشود، اندک اندک فراموش خواهد شد.
این رودوزی پارچه وپوشش که بیشتر در بانوان کاربرد دارد. گاهی بیان کننده باورها و نمادهایی است که در فرهنگ و تراداد زرتشتیان وجود داشته است.

🔥🔥🔥🔥🔥
درگاه (:کانال) زرتشت و مزدیسنان
گزینش ونگرش: موبد کورش نیکنام
🏵 @zoroaster33 🏵

زرتشتی دوزی
از آثار باستان شناسی و نقشهای طاق بستان متوجه میشویم که در دوره ساسانیان زرتشتیان به بافتهای ظریف علاقه به خصوصی داشته اند و این موضوع بر صنعت بافندگی اقوام دیگر از اروپا تا چین و ژاپن تاثیر گذار بوده است. همچنین مردم عادی نیز علاقه به پارچه های ریز بافت را پایدار حفظ کردند و مهارت در سوزن دوزی را توسعه دادهاند به صورتی که در گذشته مهارت دختران در سوزن دوزی بخشی از جهیزیه ایشان به شمار می رفت.

اگر چه این هنر در زمان ساسانیان و قبل از ورود اسلام به ایران ، در میان آمده است و در ایام قدیم در شهر یزد بسیار پر طرفدار بوده است. زرتشتی دوزی نقش و طرحهای منحصر به فردی دارد که هر کدام دارای درون مایه ی به خصوصی در باورهای زرتشتیان و اساطیری می باشد.

زرتشتیان این نگاره ها را روی لباس نوعروسان میدوختند تا باورهایی مانند باروری حاصلخیزی زندگی جاوید و... را به نمایش بگذارند اما در این صنعت از طرحهای ذهنی ای که مطابق با سلیقه افراد هستند هم استفاده میشود.
خانم آرمیتا خسروی استادکار زرتشتی دوزی در فیلم بالا👆 در مورد این هنر بیشتر شرح میدهند .👇
https://www.instagram.com/p/Ct4dmD9tLNo/?igshid=MzRlODBiNWFlZA==

امروز
به روز فیروز و فرخ
روز؛ انارام از ماهِ بهمن
سال ۳۷۶۱ ترادادی مزدیسنا

برابر با
سه شنبه: ۲۴ بهمن‌ماه،
به سال ۱۴۰۲ خورشیدی

۱۳ فوریه ۲۰۲۴ ترسایی

13.02.2024


🔷 اَنارام
- روز پایانی هرماه در گاهشمار سی روزه و ترادادی زرتشتیان انارام نامیده می شود.

- انارام به چَمار(:معنی) «روشنایی بی پایان» است که در اوستا به ریخت «اَنَغرَه رَاُوچَه» آمده است.
.
- کسانی که با اندیشه، گفتار و کردار نیک زندگی کرده، با دروغ و ناپاکی مبارزه می‌کنند. در باور ترادادی نیاکانی، سرانجام روان آنان به سرای نور و سُرود رهسپار می شوند که سرشار از خرسندی و شادمانی است. این سرا، همان خانه‌ی واپسین  بوده که جایگاه روشنایی و فروغ بی‌پایان است.

🪻🌸🪻

درگاه (:کانال) زرتشت و مزدیسنان
گزینش ونگرش: موبدکورش نیکنام
🏵 @zoroaster33

فناوری بسیار زیبای چیدن میوه توسط ایرانیان در حدود هفت هزار سال پیش !!


بایافته شدن اشیاء گوناگون درمنطقه جیرفت، نقشی بر روی این جام ها بدست آمد که نشان می دهد درروزگار کهن ، ایرانیان با بستن حلقه های حصیری به دور تنه درخت میوه ، وقرار دادن مهار حمایل ها یی بر گرده گاو ، روی بدن گاو رفته و اورا به گردیدن وا می داشته اند، چنان که درعصاری، ودر همین حال گاورا به گشتن آرام وامی داشته اندوخود میوه می چیده اند، زیباست که حتی خطرات افتادن انسان از پشت گاو به هنگام میوه چینی راهم نقش کرده اند!!
https://www.tg-me.com/joinchat-AAAAAEHYoFT8GunTc2HSnQ
پیگیر مطالب کانال فرهنگ جاوید باشید.

روز اورمزد از ماه اسفند، پرسه همگانی


زرتشتیان در هرسال دو بار پرسه همگانی دارند تا برای روان وفروهر درگذشتگان آیینی ویژه داشته باشند.

نخستین پرسه هرسال درماه تیر است وپرسه دوم درماه اسفند برگزار می شود. هردو پرسه همگانی درروز اورمزد که نخستین روز ماه است برپامی گردد.

پرسه همگانی ماه "تیر" برای بزرگداشت یاد نیاکانی است که درحمله تورانیان به ایران جان باخته اند وپرسه ماه اسفند نیز یادبود جان باختگان راه میهن در یورش تازیان به ایران بوده است.

زرتشتیان درشهرهای بزرگ، به هنگام بامداد درتالار آدریان یا انجمن گردهم می آیند. خانواده هایی که دریکسال گذشته، درخانواده خود درگذشته ای داشته اند. باشندگی دارند تا کسانی که نتوانسته اند در پرسه ویژه وآیین های درگذشته آنان باشند.

اکنون ودر روز پرسه همگانی بادیداری از بازماندگان برای آنان "آرامش" وبرای روان
درگذشتگان "شادی" آرزوکنند.

برخی از کسانی که می آیند به ویژه بانوان درباور ترادادی (:سنتی) خود، شاخه هایی ازبرگ سبزگیاه مورد وشمشاد، اندکی عود، کندر وچوب سندل را باخود می آورند ودر گوشه ای از سفره پرسه می گذارند.

درشهرستان ها وروستاهای زرتشتی نشین، پرسه همگانی به هنگام بامداد تا نیمروز، در خانه کسانی برپاست که دریکسال گذشته(ازپرسه سال پیش) درگذشته ای داشته اند.

در تالار روبه خاور که "پسکم مس" نام دارد، سفره ای گسترده می شود که روی آن بشغاب های میوه، سینی های لرک (:خشکبارترادادی) وکاسه ای از قهوه (:پودر قهوه با اندکی آرد نخود وکمی پودر قند وپودر هل) درکنار جامی که درون آن تکه هایی از نبات است گذاشته اند.
آتشدانی از آتش نیز درکنار سفره است که پیوسته کندر وچوب خوشبو به آن می افزایند تا بوی خوش به هوا پیشکش کرده باشند.

بیشتر مزدیسنان به هنگام پسین روز پرسه همگان همه به آرامگاه درگذشتگان می روند. موبدان درکنار سفره پربارتری از لرک ومیوه جای دارند ‌و با سرودن بخش هایی از سرود اوستا که آفرینگان دهمان نام دارد به روان وفروهرهمه درگذشتگان درود می فرستند.


برگرفته از نسک؛ یادگار دیرین
نگارش؛ کورش نیکنام

‌🔥🔥🔥🔥🔥
درگاه (:کانال) زرتشت و مزدیسنان
گزینش ونگرش: موبد کورش نیکنام
🏵 @zoroaster33 🏵

یادگار دیرین


@Fravahar1369
@Fravahar1366
📳 0913-250-5770

🆔 https://www.tg-me.com/joinchat-AAAAAD70Cvv1n19jUpBTEw

ای وای مادرم....... 😢😢😢😢😢

اهسته باز از بغل پله ها گذشت..😢.

در فکر اش و سبزی بیمار خویش بود..😢

در ختم خویش هم به سر کار خویش بود😢
.
بیچاره مادرم....😢

شاهکار ماندگار استاد شهریار،

با گویش ماندگار هما ارژنگی

پیش کش مهربانان باد ❤️🙏

امروز
به روز فیروز و فرخ
روز؛ اورمزد از ماهِ اسفند
سال ۳۷۶۱ ترادادی مزدیسنا

برابر با
چهارشنبه: ۲۵ بهمن‌ماه،
به سال ۱۴۰۲ خورشیدی

۱۴ فوریه ۲۰۲۴ ترسایی

14.02.2024


🔹اورمَزد:

- اورمزد نام نخستین روز از هرماه سی روزه در گاهشمار ترادادی(سنتی) زرتشتیان است.

- اورمزد یا «هُرمزد» ویژگی وفروزه خداوندی در دین مزدیسنا و پیام زرتشت است.

اهورامزدا، خداوند جان و خرد، به چمار «دانایی وآگاهی بیکران هستی مند» است.

- در بینش زرتشت، اهورامزدا سرآغاز و سرانجام هستی می باشد.

برگردان هر بخش از این واژه:
اهو= هستی
اهورا= هستی دار، هستی مند
مَز= بیکران، دامنه دار
دا= دانایی، آگاهی

🪻🌸🪻

درگاه (:کانال) زرتشت و مزدیسنان
گزینش ونگرش: موبدکورش نیکنام
🏵 @zoroaster33

🔻 هجوم لودرها به محوطه باستانی سه‌هزار ساله جوبجی

محوطه باستانی جوبجی در شهرستان رامهرمز، که پیشینه آن به سه هزار سال پیش بازمی‌گردد و از دوران عیلامیان بر جای‌ مانده است، با ورود کامیون‌ها و لودرهای شرکت آبفای خوزستان با خطر تخریب مواجه شده است. کنشگران میراث فرهنگی خوزستان می‌گویند وزارت نیرو گودبرداری در حریم محوطه باستانی جوبجی را آغاز کرده است در حالی که آنها پیش‌تر بر اهمیت محافظت از این محوطه تاریخی تاکید کرده‌اند.

indypersian
@mamlekate

*تسلیت به ملت ایران برای یکهزار و سیصد و هشتاد و دومین سالگرد کُشتار ایرانیان بدست تازیان اشغالگر در نبرد نهاوند*

*نبرد نهاوند*، در روز ۲۵ بهمن ۱۲۰۰ شاهنشاهی (۲۰ خورشیدی) برابر ۱۴ فوریه سال ۶۴۲ ترسایی (میلادی) بین سپاه ایران و اعراب مسلمان در حمله اعراب به ایران در نزدیکی نهاوند که در منطقه‌ای کوهستانی واقع شده، اتفاق افتاد. جنگ نهاوند که اعراب آن را فتح‌الفتوح نامیدند یکی از مهم‌ترین جنگ‌هایی است که میانِ اعراب و ایرانیان روی داده‌است. ابن اثیر در خصوص علت این نامگذاری می‌نویسد: اعراب، فتح نهاوند را «فتح‌الفتوح» نامیدند، زیرا بعد از آن ایرانیان نتوانستند اوضاع را ساماندهی منظم بنمایند و قوای ملی مقابله با اعراب را تشکیل دهند، و پس از این جنگ بود که اعراب سراسر کشور ایران را تصرف کردند و به جز مقاومت‌های محلی و منطقه‌ای، ایستادگی سراسری و تحت فرماندهی یک قدرت مشخص و واحد صورت نگرفت و بدین ترتیب دولت ساسانی بعد از سده‌ها حکومت بر ایران و بخش‌هایی از خاورمیانه و آسیا سقوط کرد.