#سرود_اوستایی_یتااهو
#موبد_کورش_نیکنام
یَتا اَهو وَئیریُو.
اَتا رَتوش. اَشات چیت. هَچا..
وَنگهِئوش. دَزدا. مَنَنگهُو.
شیَئُوتَنَه نام . اَنگِه اوش. مَزدایی..
خشَترِم چا. اَهورایی آ .
ییم . دریگُوبیُو. دَدَت. واستارِم..
Yaθā . ahu . vairyo
Aθā . ratuš . ašāt-čit . hačā
Vangheuš.dazdā.manangho.šyaoθananām. angheuš. Mazdāi…
Xšaθrem-čā.Ahurāi.a … yim.drigubyo.dadat.vāstārem
این سرود، یک شعر سه فردی (مصراعی) است که هرفردِ آن دارای شانزده آهنگ (سیلاب) است و در وزنِ شعری همانند نخستین بخش از سرود های زرتشت (اَهنَوَد گات) است به همین روی اَهونَه وَر نیز نام گرفته است.
سرود : "یتا اهو" در کنارسرود دیگری از اوستا به نام "اَشِم وُهو"، هریک با شمارگانی ویژه بارها در نیایش های اوستایی خوانده می شود. یتااهو وئیریو درنیایش ها گاهی یکبار هنگامی دوبار ودر آیین هایی چهار و بیست ویکبار، سروده می شود. برگردان هریک ازواژگان این سرود چنین است:
بخش نخست:
یَتا: بدین سان، چنانکه
اَهو: هستی، زندگی، زنده بودن
وَئیریُو: آرزو شده، آرمانی، خوش آیند
و با ترکیب آنها یتا اهووَئیریُو= زندگی آرمانی و آرزو شده
رَتوش: رَد، پیشوای مینوی، آموزگارِدین که با نگرش به زمانِ سُرایش این سرود بیگمان درآن زمان این ویژگی ها به اشوزرتشت نسبت داده شده است.
اَشات: اشا، هنجار راستی درهستی، درستی
اَشات چیت هچا: باهنجار، سرشار از راستی
بنابراین برداشت از نخستین بخش چنین است: جهان آرمانی آنچنان که آموزگارراستی (زرتشت) آرزو می کند، باهنجاروسرشارازراستی است.
بخش دوم :
وَنگهئوش: نیک، نَغز، درست
دَزدا: پیشکش، هدیه، بخشش
مَنَنگهُو: منش، اندیشه، آگاهی
وَنگهئوش دَزدا مَنَنگهُو= بخشش نیک اندیشی
شیَه اُتنه َنام: کردار، رفتار، عملکرد
اَنگه اوش: هستی، گیتی، زندگی
مَزدایی: مزدا، دانایی وآگاهی بیکران
بنابراین برداشت از بخش دوم = بخشش نیک اندیشی برای رفتارنغزدرزندگی وهماهنگ با خواست اهورامزداست.
بخش پایانی:
خشَترِم: شهریاری مینوی، پادشاهی برخویشتن
اَهورایی: هستی مند، پروردگار،
دریگُوبیوُ: راستکاران بی چیز، پارسایان، دینداران بی نیاز
دَدَت: دادن، بخشیدن، سازش کردن
واستارم: نگاهبان، پاسدار، یاری کننده
برداشت از مصراع پایانی= شهریاری مینوی اهورا نگاهبان پارسایان است.
برگردان پارسی سرود وَرجاوند (:مقدس) "یتااهو وئیریُو" که یکی ازنیایش های نیکِ اوستا درهات بیست وهفت، یسنای پیش از گاتاهااست، چنین خواهد بود.
جهان آرمانی؛
آنچنانکه آموزگار راستی (زرتشت) آرزودارد،
جهانی است باهنجار وبرپایه راستی.
نیک منشی؛
بهترین پیشکش برای راستی پویان است.
نیروی اهورایی؛
یاور وپشتیبان پارسایان خواهد بود.
🔥🔥🔥🔥🔥🔥
درگاه (:کانال) زرتشت و مزدیسنان
گزینش ونگرش: موبدکورش نیکنام
#موبد_کورش_نیکنام
یَتا اَهو وَئیریُو.
اَتا رَتوش. اَشات چیت. هَچا..
وَنگهِئوش. دَزدا. مَنَنگهُو.
شیَئُوتَنَه نام . اَنگِه اوش. مَزدایی..
خشَترِم چا. اَهورایی آ .
ییم . دریگُوبیُو. دَدَت. واستارِم..
Yaθā . ahu . vairyo
Aθā . ratuš . ašāt-čit . hačā
Vangheuš.dazdā.manangho.šyaoθananām. angheuš. Mazdāi…
Xšaθrem-čā.Ahurāi.a … yim.drigubyo.dadat.vāstārem
این سرود، یک شعر سه فردی (مصراعی) است که هرفردِ آن دارای شانزده آهنگ (سیلاب) است و در وزنِ شعری همانند نخستین بخش از سرود های زرتشت (اَهنَوَد گات) است به همین روی اَهونَه وَر نیز نام گرفته است.
سرود : "یتا اهو" در کنارسرود دیگری از اوستا به نام "اَشِم وُهو"، هریک با شمارگانی ویژه بارها در نیایش های اوستایی خوانده می شود. یتااهو وئیریو درنیایش ها گاهی یکبار هنگامی دوبار ودر آیین هایی چهار و بیست ویکبار، سروده می شود. برگردان هریک ازواژگان این سرود چنین است:
بخش نخست:
یَتا: بدین سان، چنانکه
اَهو: هستی، زندگی، زنده بودن
وَئیریُو: آرزو شده، آرمانی، خوش آیند
و با ترکیب آنها یتا اهووَئیریُو= زندگی آرمانی و آرزو شده
رَتوش: رَد، پیشوای مینوی، آموزگارِدین که با نگرش به زمانِ سُرایش این سرود بیگمان درآن زمان این ویژگی ها به اشوزرتشت نسبت داده شده است.
اَشات: اشا، هنجار راستی درهستی، درستی
اَشات چیت هچا: باهنجار، سرشار از راستی
بنابراین برداشت از نخستین بخش چنین است: جهان آرمانی آنچنان که آموزگارراستی (زرتشت) آرزو می کند، باهنجاروسرشارازراستی است.
بخش دوم :
وَنگهئوش: نیک، نَغز، درست
دَزدا: پیشکش، هدیه، بخشش
مَنَنگهُو: منش، اندیشه، آگاهی
وَنگهئوش دَزدا مَنَنگهُو= بخشش نیک اندیشی
شیَه اُتنه َنام: کردار، رفتار، عملکرد
اَنگه اوش: هستی، گیتی، زندگی
مَزدایی: مزدا، دانایی وآگاهی بیکران
بنابراین برداشت از بخش دوم = بخشش نیک اندیشی برای رفتارنغزدرزندگی وهماهنگ با خواست اهورامزداست.
بخش پایانی:
خشَترِم: شهریاری مینوی، پادشاهی برخویشتن
اَهورایی: هستی مند، پروردگار،
دریگُوبیوُ: راستکاران بی چیز، پارسایان، دینداران بی نیاز
دَدَت: دادن، بخشیدن، سازش کردن
واستارم: نگاهبان، پاسدار، یاری کننده
برداشت از مصراع پایانی= شهریاری مینوی اهورا نگاهبان پارسایان است.
برگردان پارسی سرود وَرجاوند (:مقدس) "یتااهو وئیریُو" که یکی ازنیایش های نیکِ اوستا درهات بیست وهفت، یسنای پیش از گاتاهااست، چنین خواهد بود.
جهان آرمانی؛
آنچنانکه آموزگار راستی (زرتشت) آرزودارد،
جهانی است باهنجار وبرپایه راستی.
نیک منشی؛
بهترین پیشکش برای راستی پویان است.
نیروی اهورایی؛
یاور وپشتیبان پارسایان خواهد بود.
🔥🔥🔥🔥🔥🔥
درگاه (:کانال) زرتشت و مزدیسنان
گزینش ونگرش: موبدکورش نیکنام
امروز
به روز فیروز و فرخ
روز دی بمهر ،از ماهِ تیر
سال ۳۷۶۲ ترادادی مزدیسنا
برابر با
سه شنبه : ۱۲ تیر ماه،
به سال ۱۴۰۳ خورشیدی
۲ جولای ۲۰۲۴ ترسایی
02.07.2024
🌷🌷🌷
🔹دی به مهر:
- پانزدهمین روز هرماه در گاهشمار ویژه زرتشتیان، روز «دی‌به‌مهر» نام دارد.
- «دی» به چمار(:معنی) پروردگار و دادار است.
- در هر ماه سه روز با پیشوند «دی» در گاهشمار ترادادی وجود دارد که روز هشتم «دی‌به‌آذر»، پانزدهم «دی‌به‌مهر» و بیست‌و‌سوم «دی‌به‌دین» می باشند.
- روزهای دی با پسوند نام روز پس از خودش نام گزاری شده اند.
- روزهای اورمزد و سه دی در هر ماه، به مانند روزهای آدینه در گاه شماری خورشیدی، روزهای نیایش همگانی، آسایش و دید وبازدید خانواده هاست.
🪻🌸🪻
درگاه (:کانال) زرتشت و مزدیسنان
گزینش ونگرش: موبدکورش نیکنام
🏵 @zoroaster33
به روز فیروز و فرخ
روز دی بمهر ،از ماهِ تیر
سال ۳۷۶۲ ترادادی مزدیسنا
برابر با
سه شنبه : ۱۲ تیر ماه،
به سال ۱۴۰۳ خورشیدی
۲ جولای ۲۰۲۴ ترسایی
02.07.2024
🌷🌷🌷
🔹دی به مهر:
- پانزدهمین روز هرماه در گاهشمار ویژه زرتشتیان، روز «دی‌به‌مهر» نام دارد.
- «دی» به چمار(:معنی) پروردگار و دادار است.
- در هر ماه سه روز با پیشوند «دی» در گاهشمار ترادادی وجود دارد که روز هشتم «دی‌به‌آذر»، پانزدهم «دی‌به‌مهر» و بیست‌و‌سوم «دی‌به‌دین» می باشند.
- روزهای دی با پسوند نام روز پس از خودش نام گزاری شده اند.
- روزهای اورمزد و سه دی در هر ماه، به مانند روزهای آدینه در گاه شماری خورشیدی، روزهای نیایش همگانی، آسایش و دید وبازدید خانواده هاست.
🪻🌸🪻
درگاه (:کانال) زرتشت و مزدیسنان
گزینش ونگرش: موبدکورش نیکنام
🏵 @zoroaster33
سرگذشت پرچم در ایران
✍ کورش نیکنام
پرچم یا درفش ایرانیان پیشینه ای دور و دراز در این سرزمین دارد. به گزارش شاهنامه، نخستین باری که ایرانیان پرچم برافراشتند، پیش بند چرمی کاوۀ آهنگر بوده که به هنگام کار آنرا بر تن داشته است.
گفتنی است گروهی از ایرانیان، پس از بیدادگری ضحاک تازی به رهبری کاوۀ آهنگر و با پرچم وی گرد آمدند تا به یاری فریدون، کشور را به آزادی و آرامش برسانند.
همی بر خروشید و فریاد خواند
جهان را سراسر سوی داد خواند
ازآن چَرمِ کاهنگران پشت پای
بپوشند هنگام زخم درای
همان کاوه آن بر سر نیزه کرد
همانگه ز بازار برخاست گرد
خروشان همی رفت نیزه بدست
که ای نامداران یزدان پرست
کسی کاو هوای فریدون کند
دل از بند ضحاک بیرون کند
پس از این پیروزی، شاه فریدون سفارش می کند تا پیش‌بند چرمی کاوه را با پارچه های ابریشمی به رنگهای سرخ، بنفش و زرد آرایش دهند و دُرّ و گوهر به آن بیافزایند. بدین روی "درفش کاویانی" در گاهداد(:تاریخ) ایران آشکار گردید.
به باور پژوهشگران، تا روزگار ساسانی نیز پرچم ایران که همچنان درفش کاویانی نام داشته از پوست ساخته شده و با دُرّ و گوهر آراسته می شده است.
پس از ورود عرب ها، و چیره شدن آنان بر این سرزمین، نزدیک به دویست سال نامی از پرچم ایرانیان برده نشده است. ایرانیانی که در این دو سده در برابر دشمن شورش کردند، به ویژه سیاه جامگان (ابومسلم خراسانی) و یا سرخ جامگان (بابک خرمدین) از نمادهای پرچم گون سیاه و سرخ بهره داشته اند.
به سال ۴۱۰ خورشیدی، نزدیک به هزار سال پیش، به دستور سلطان محمود غزنوی، نگاره شیری به پرچم ایرانیان افزوده شده که درآن روزگار پارچه ای سیاه رنگ و نماد ماه با زردوزی بوده است. با روی کار آمدن خوارزمشاهیان به جای ماه، نگاره خورشید در میان پرچم ایرانیان جایگزین شده است.
گزارش های گوناگونی از نماد شیر و خورشید بر روی پرچم ایران در آنزمان شده است. گفتنی است که شیر در آن روزگار همچنان در بیشه های ایران می زیسته و ایرانیان آن را "پادشاه جنگل" و جانداری توانمند می دانسته اند. در گویش پارسی نیز از ویژگی شیر به سبب دلاوری و پایداری یاد شده است.
مانند شیرزنان و شیرمردان.
چو آگاهی آمد به سام دلیر
که شد پورِ دستان همانند شیر
کس اندر جهان کودک نارسید
بدین شیر مردی و گُردی ندید
نمادِ شیر بر پرچم ایران را اینگونه می توان باور کرد که هر ایرانی همانند توانمندی شیر به هنگام نبرد، از سرزمین نیاکانش پاسداری خواهد کرد.
برای نمادِ خورشید نیز چنین باور داشت که این گوی نورانی از دیرباز نماد روشنایی و آیین مهر بوده که نابود کننده تاریکی و پیمان شکنی، پیروزی بر دروغ و کژاندیشی بوده است.
گفتنی است در برخی از سکه های دوران هخامنشی نیز نگاره خورشید دیده می شود که نماد مهرِ تابان، آیین مهر و پیمانداری نیاکان بوده است.
بدین روی نگاره شیر وخورشید که هر دو در سرزمین ایران و اندیشه های پویای آن جایگاه سپندی داشته، در پرچم ایران خودنمایی کرده است.
سپس در دورۀ کوتاهی از دوران شاه اسماعیل صفوی، گوسفند جای شیر را گرفته چون وی در ماه گوسفند زاده شده ولی پس از مرگش دوباره نگاره شیر به پرچم ایران بازگشته است و در دوران فتح علیشاه قاجار، شمشیر نیز بدست شیر داده شده است.
رنگهای پرچم ایران نیز در گذر روزگار دگرگونی ها داشته تا اینکه در دورۀ نادر شاه افشار، سه رنگ سبز، سفید و سرخ گزینش شده است. برخی از پژوهشگران، پرچم دورۀ نادری را جان مایه پرچمِ کنونی ایران دانسته اند.
امیر کبیر به روزگار قاجار، در پرچم دورۀ نادری تغییراتی داده که تا پیش از انقلاب نماد ملی ایرانیان بوده است.
گفتنی است نخستین دورۀ مجلس شورای ملی که به نمایندگی از مردم ایران برگزار شده است، در اصل پنجم قانون اساسی برای نخستين بار پرچم ایران را اینگونه یاد آوری کرده اند:
"الوان رسمی بیرق ایران، سبز، سفید و سرخ و دارای علامت شیر و خورشید است."
آنان می افزایند؛
"رنگ سبز نماد جاودانگی و آبادانی میهنِ ما، رنگ سفید اهمیت پاکیزگی و آشتی در میان مردم سرزمین ما، و رنگ سرخ نماد ایرانیان برای سرفرازی و استواری کشور است که از خون خود دریغ نکرده و نخواهند کرد."
پس از انقلاب اسلامی، نشان شیروخورشید از پرچم ایران برداشته شد و نمادی همانند واژه الله جایگزین آن گردید.
🔥🔥🔥🔥🔥
درگاه (:کانال) زرتشت و مزدیسنان
گزینش ونگرش: موبدکورش نیکنام
🏵 @zoroaster33 🏵
✍ کورش نیکنام
پرچم یا درفش ایرانیان پیشینه ای دور و دراز در این سرزمین دارد. به گزارش شاهنامه، نخستین باری که ایرانیان پرچم برافراشتند، پیش بند چرمی کاوۀ آهنگر بوده که به هنگام کار آنرا بر تن داشته است.
گفتنی است گروهی از ایرانیان، پس از بیدادگری ضحاک تازی به رهبری کاوۀ آهنگر و با پرچم وی گرد آمدند تا به یاری فریدون، کشور را به آزادی و آرامش برسانند.
همی بر خروشید و فریاد خواند
جهان را سراسر سوی داد خواند
ازآن چَرمِ کاهنگران پشت پای
بپوشند هنگام زخم درای
همان کاوه آن بر سر نیزه کرد
همانگه ز بازار برخاست گرد
خروشان همی رفت نیزه بدست
که ای نامداران یزدان پرست
کسی کاو هوای فریدون کند
دل از بند ضحاک بیرون کند
پس از این پیروزی، شاه فریدون سفارش می کند تا پیش‌بند چرمی کاوه را با پارچه های ابریشمی به رنگهای سرخ، بنفش و زرد آرایش دهند و دُرّ و گوهر به آن بیافزایند. بدین روی "درفش کاویانی" در گاهداد(:تاریخ) ایران آشکار گردید.
به باور پژوهشگران، تا روزگار ساسانی نیز پرچم ایران که همچنان درفش کاویانی نام داشته از پوست ساخته شده و با دُرّ و گوهر آراسته می شده است.
پس از ورود عرب ها، و چیره شدن آنان بر این سرزمین، نزدیک به دویست سال نامی از پرچم ایرانیان برده نشده است. ایرانیانی که در این دو سده در برابر دشمن شورش کردند، به ویژه سیاه جامگان (ابومسلم خراسانی) و یا سرخ جامگان (بابک خرمدین) از نمادهای پرچم گون سیاه و سرخ بهره داشته اند.
به سال ۴۱۰ خورشیدی، نزدیک به هزار سال پیش، به دستور سلطان محمود غزنوی، نگاره شیری به پرچم ایرانیان افزوده شده که درآن روزگار پارچه ای سیاه رنگ و نماد ماه با زردوزی بوده است. با روی کار آمدن خوارزمشاهیان به جای ماه، نگاره خورشید در میان پرچم ایرانیان جایگزین شده است.
گزارش های گوناگونی از نماد شیر و خورشید بر روی پرچم ایران در آنزمان شده است. گفتنی است که شیر در آن روزگار همچنان در بیشه های ایران می زیسته و ایرانیان آن را "پادشاه جنگل" و جانداری توانمند می دانسته اند. در گویش پارسی نیز از ویژگی شیر به سبب دلاوری و پایداری یاد شده است.
مانند شیرزنان و شیرمردان.
چو آگاهی آمد به سام دلیر
که شد پورِ دستان همانند شیر
کس اندر جهان کودک نارسید
بدین شیر مردی و گُردی ندید
نمادِ شیر بر پرچم ایران را اینگونه می توان باور کرد که هر ایرانی همانند توانمندی شیر به هنگام نبرد، از سرزمین نیاکانش پاسداری خواهد کرد.
برای نمادِ خورشید نیز چنین باور داشت که این گوی نورانی از دیرباز نماد روشنایی و آیین مهر بوده که نابود کننده تاریکی و پیمان شکنی، پیروزی بر دروغ و کژاندیشی بوده است.
گفتنی است در برخی از سکه های دوران هخامنشی نیز نگاره خورشید دیده می شود که نماد مهرِ تابان، آیین مهر و پیمانداری نیاکان بوده است.
بدین روی نگاره شیر وخورشید که هر دو در سرزمین ایران و اندیشه های پویای آن جایگاه سپندی داشته، در پرچم ایران خودنمایی کرده است.
سپس در دورۀ کوتاهی از دوران شاه اسماعیل صفوی، گوسفند جای شیر را گرفته چون وی در ماه گوسفند زاده شده ولی پس از مرگش دوباره نگاره شیر به پرچم ایران بازگشته است و در دوران فتح علیشاه قاجار، شمشیر نیز بدست شیر داده شده است.
رنگهای پرچم ایران نیز در گذر روزگار دگرگونی ها داشته تا اینکه در دورۀ نادر شاه افشار، سه رنگ سبز، سفید و سرخ گزینش شده است. برخی از پژوهشگران، پرچم دورۀ نادری را جان مایه پرچمِ کنونی ایران دانسته اند.
امیر کبیر به روزگار قاجار، در پرچم دورۀ نادری تغییراتی داده که تا پیش از انقلاب نماد ملی ایرانیان بوده است.
گفتنی است نخستین دورۀ مجلس شورای ملی که به نمایندگی از مردم ایران برگزار شده است، در اصل پنجم قانون اساسی برای نخستين بار پرچم ایران را اینگونه یاد آوری کرده اند:
"الوان رسمی بیرق ایران، سبز، سفید و سرخ و دارای علامت شیر و خورشید است."
آنان می افزایند؛
"رنگ سبز نماد جاودانگی و آبادانی میهنِ ما، رنگ سفید اهمیت پاکیزگی و آشتی در میان مردم سرزمین ما، و رنگ سرخ نماد ایرانیان برای سرفرازی و استواری کشور است که از خون خود دریغ نکرده و نخواهند کرد."
پس از انقلاب اسلامی، نشان شیروخورشید از پرچم ایران برداشته شد و نمادی همانند واژه الله جایگزین آن گردید.
🔥🔥🔥🔥🔥
درگاه (:کانال) زرتشت و مزدیسنان
گزینش ونگرش: موبدکورش نیکنام
🏵 @zoroaster33 🏵
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
قنات مون تنها قنات دو طبقه‌ی جهان
🔸قنات دو طبقه‌ی "مون" شهرستان اردستان با قدمت بیش از یک هزار سال تنها قنات ۲ طبقه‌ی شناخته شده در جهان است و بر اساس اسناد تاریخی، قدمت این قنات به دوران کیانیان، اشکانیان و ساسانیان باز می‌گردد،این قنات چهار کیلومتر طول و عمق مادر چاه آن به ۳۰ متر می‌رسد و در سال ۱۳۹۵ به ثبت میراث جهانی یونسکو رسید.
@zoroaster33
🔸قنات دو طبقه‌ی "مون" شهرستان اردستان با قدمت بیش از یک هزار سال تنها قنات ۲ طبقه‌ی شناخته شده در جهان است و بر اساس اسناد تاریخی، قدمت این قنات به دوران کیانیان، اشکانیان و ساسانیان باز می‌گردد،این قنات چهار کیلومتر طول و عمق مادر چاه آن به ۳۰ متر می‌رسد و در سال ۱۳۹۵ به ثبت میراث جهانی یونسکو رسید.
@zoroaster33
امروز
به روز فیروز و فرخ
روز؛ مهر ،از ماهِ تیر
سال ۳۷۶۲ ترادادی مزدیسنا
برابر با
چهارشنبه: ۱۳ تیر ماه،
به سال ۱۴۰۳ خورشیدی
۳ جولای ۲۰۲۴ ترسایی
03.07.2024
🌷🌷🌷
🔹 مهر:
شانزدهمین روز هرماه سی روزه در گاه‌شماری ترادادی زرتشتیان، روز «مهر» نام دارد.
- مهر در اوستا « میثرَه» خوانده می‌شود، از ایزدان بزرگ پیش از زرتشت بوده که ایزد فروغ و روشنایی نام داشته است.
- ایزد مهر، نگهبان پیمانداری، مهربانی و خردمندی برای رسیدن به خواسته ودارایی نیز بوده است.
نقش ونماد میترا ومهر؛ گردونه آفتاب یا چلیپا است.
- آیین مهرپرستی یکی از دیرینه‌ترین آیین‌ها در ایران باستان بوده که زمانی به شیوه میترائیسم در اروپا گسترش یافته است.
🪻🌸🪻
درگاه (:کانال) زرتشت و مزدیسنان
گزینش ونگرش: موبدکورش نیکنام
🏵 @zoroaster33
به روز فیروز و فرخ
روز؛ مهر ،از ماهِ تیر
سال ۳۷۶۲ ترادادی مزدیسنا
برابر با
چهارشنبه: ۱۳ تیر ماه،
به سال ۱۴۰۳ خورشیدی
۳ جولای ۲۰۲۴ ترسایی
03.07.2024
🌷🌷🌷
🔹 مهر:
شانزدهمین روز هرماه سی روزه در گاه‌شماری ترادادی زرتشتیان، روز «مهر» نام دارد.
- مهر در اوستا « میثرَه» خوانده می‌شود، از ایزدان بزرگ پیش از زرتشت بوده که ایزد فروغ و روشنایی نام داشته است.
- ایزد مهر، نگهبان پیمانداری، مهربانی و خردمندی برای رسیدن به خواسته ودارایی نیز بوده است.
نقش ونماد میترا ومهر؛ گردونه آفتاب یا چلیپا است.
- آیین مهرپرستی یکی از دیرینه‌ترین آیین‌ها در ایران باستان بوده که زمانی به شیوه میترائیسم در اروپا گسترش یافته است.
🪻🌸🪻
درگاه (:کانال) زرتشت و مزدیسنان
گزینش ونگرش: موبدکورش نیکنام
🏵 @zoroaster33
#از_مهراب_تا_محراب
#موبد_کورش_نیکنام
بخش نخست
مهراب یک واژه پارسی است که از دوبخش، مهر به چِمار مهربانی، پیمانداری و روشنایی خورشید می باشد که با واژه آب که از دیرباز نماد آبادانی و ایزدبانوی آناهیتا بوده، در کنار هم آمده است.
مهرابه ها، جایگاه و نیایشگاهی(:معبد) در ایران باستان بوده که نیایش کنندگان آیین مهر هر بامداد وپیش از روشنایی خورشید، در آنجا گرد آمده و در کنار آب که نمادِ پاکی بوده روبه سوی خاور می کردند تا نور خورشید را ستایش کنند.
در مهرابه ها، دریچه ای رو به خاور وجود داشته که تابش روشنایی خورشید پس از سپیده دم در آنجا به چشم می خورده تا نیایش خورشید آغاز گردد.
بعدها این دریچه با سنگ هایی نازک و سپید پوشانده شده تا در سردی زمستان نیز در مهرابه ها گردهم آیی داشته باشند.
در برخی از گرمابه های کهن ایران مانند گرمابه در بازار کرمان، سنگ مرمر بزرگ ونازکی در دیوار دارد که روبه خاور بوده و هربامداد با نور خورشید، روشنایی را به گرمابه می رساند. یادگار دوران کهن در آیین مهرپرستی است.
پیدایش مهرابه ها به پیش از زرتشت می رسد. چون با آمدن دین یکتانگری زرتشت، آیین مهر پرستی در ایران کمرنگ شده، بارسفر بست. بخشی به اروپا رفت و به دین مسیح رسید. ویژگی های آن نیز در دین های پس از آن به یادگار مانده.
پس از زرتشت نام ایزد مهر همچنان‌در فرهنگ زرتشتیان برجا ماند. مهر یشت که یشت کهن و درازی است همچنان بخشی از ادبیات اوستایی شده، موبدانِ دوران ساسانی کوتاه شده این یشت را به نام مِهرنیایش در خُرده اوستا آوردند تا خوانش آن ساده شده و زبان بر نباشد.
همچنان آدریان وآتشکده های برخی روستاها را مزدیسنان، دَرِ مهر می نامند که به چمار نیایشگاه روبه مهر وروشنایی است.
در برخی از شهرهای ایران ویرانه مهرابه ها مانند مهرابه ومعبد مهر وناهید در بیشاپور فارس و کنگاورکرمانشاه به یادگار مانده است.
برخی از این نیایشگاه های مهر وناهید همچنان پایدار مانده که با نام پیر که واپسین جایگاه راژوری(:عرفان)در آیین مهر است شناخته می شوند. وباورمندانی برای خود دارند.
پیر بی بی شهربانو در شهر ری و پیر شالیار در کرمانشاه از اینگونه نیایشگاه هاست.
زرتشتیان نیز که پیشینه باشندگی زیادی در استان یزد داشتند. پیرانگاه هایی مانند پیرسبز، پیر هریشت و نارکی و...دارند، یادگار همان نیایشگاه های مهر وناهید است.
گفتنی است که در آیین مهر،خورشید و روشنایی آنرا، گردونه مهر باور داشتند. ایزد مهر سوار بر گردونه، هر بامداد، روشنایی را از خاور به باختر گسترده می کرده در پهنای زمین باهزاران چشم وگوش به آگاهی برساند. پیمان شکنان را کیفر دهد، جهان را از تاریکی برهاند.
روشنایی پس از آیین مهرپرستی درایران همچنان در تراداد(:سنت) های زرتشتی پایدار مانده و پرستش سو(:قبله) نیایش کنندگان شده است.
ادامه دارد👇
🔥🔥🔥🔥🔥
درگاه (:کانال) زرتشت و مزدیسنان
گزینش ونگرش: موبد کورش نیکنام
🏵 @zoroaster33 🏵
#موبد_کورش_نیکنام
بخش نخست
مهراب یک واژه پارسی است که از دوبخش، مهر به چِمار مهربانی، پیمانداری و روشنایی خورشید می باشد که با واژه آب که از دیرباز نماد آبادانی و ایزدبانوی آناهیتا بوده، در کنار هم آمده است.
مهرابه ها، جایگاه و نیایشگاهی(:معبد) در ایران باستان بوده که نیایش کنندگان آیین مهر هر بامداد وپیش از روشنایی خورشید، در آنجا گرد آمده و در کنار آب که نمادِ پاکی بوده روبه سوی خاور می کردند تا نور خورشید را ستایش کنند.
در مهرابه ها، دریچه ای رو به خاور وجود داشته که تابش روشنایی خورشید پس از سپیده دم در آنجا به چشم می خورده تا نیایش خورشید آغاز گردد.
بعدها این دریچه با سنگ هایی نازک و سپید پوشانده شده تا در سردی زمستان نیز در مهرابه ها گردهم آیی داشته باشند.
در برخی از گرمابه های کهن ایران مانند گرمابه در بازار کرمان، سنگ مرمر بزرگ ونازکی در دیوار دارد که روبه خاور بوده و هربامداد با نور خورشید، روشنایی را به گرمابه می رساند. یادگار دوران کهن در آیین مهرپرستی است.
پیدایش مهرابه ها به پیش از زرتشت می رسد. چون با آمدن دین یکتانگری زرتشت، آیین مهر پرستی در ایران کمرنگ شده، بارسفر بست. بخشی به اروپا رفت و به دین مسیح رسید. ویژگی های آن نیز در دین های پس از آن به یادگار مانده.
پس از زرتشت نام ایزد مهر همچنان‌در فرهنگ زرتشتیان برجا ماند. مهر یشت که یشت کهن و درازی است همچنان بخشی از ادبیات اوستایی شده، موبدانِ دوران ساسانی کوتاه شده این یشت را به نام مِهرنیایش در خُرده اوستا آوردند تا خوانش آن ساده شده و زبان بر نباشد.
همچنان آدریان وآتشکده های برخی روستاها را مزدیسنان، دَرِ مهر می نامند که به چمار نیایشگاه روبه مهر وروشنایی است.
در برخی از شهرهای ایران ویرانه مهرابه ها مانند مهرابه ومعبد مهر وناهید در بیشاپور فارس و کنگاورکرمانشاه به یادگار مانده است.
برخی از این نیایشگاه های مهر وناهید همچنان پایدار مانده که با نام پیر که واپسین جایگاه راژوری(:عرفان)در آیین مهر است شناخته می شوند. وباورمندانی برای خود دارند.
پیر بی بی شهربانو در شهر ری و پیر شالیار در کرمانشاه از اینگونه نیایشگاه هاست.
زرتشتیان نیز که پیشینه باشندگی زیادی در استان یزد داشتند. پیرانگاه هایی مانند پیرسبز، پیر هریشت و نارکی و...دارند، یادگار همان نیایشگاه های مهر وناهید است.
گفتنی است که در آیین مهر،خورشید و روشنایی آنرا، گردونه مهر باور داشتند. ایزد مهر سوار بر گردونه، هر بامداد، روشنایی را از خاور به باختر گسترده می کرده در پهنای زمین باهزاران چشم وگوش به آگاهی برساند. پیمان شکنان را کیفر دهد، جهان را از تاریکی برهاند.
روشنایی پس از آیین مهرپرستی درایران همچنان در تراداد(:سنت) های زرتشتی پایدار مانده و پرستش سو(:قبله) نیایش کنندگان شده است.
ادامه دارد👇
🔥🔥🔥🔥🔥
درگاه (:کانال) زرتشت و مزدیسنان
گزینش ونگرش: موبد کورش نیکنام
🏵 @zoroaster33 🏵
#از_مهراب_تا_محراب
#موبد_کورش_نیکنام
بخش پایانی
آبه در واژه مهرابه، همانند آوه به چمار گنبد(سقف گرد) نیز آمده، در فرهنگ پارسی آوج به چِمار گنبد نیز داریم.
از این واژگان، در نام هایی بهره گرفته شده، مانند ساوه(سه آوه، سه گنبدان)بوده است.
سرداب و سردابه؛ زیرزمین های گنبدی با هوای سرد بوده، گرمابه بناهایی با همان مهرازی(:معماری) که آب گرم در آن وجود داشته است.
نیایشگاه مهری، نیز همه به ریختِ(:شکل) گنبدی بودند. همانند ساختمان زورخانه های ورزش باستانی که‌در برخی شهرها همچنان دایر می باشد.
پس از یورش تازیان و رسیدن اسلام به ایران، واژه پارسی مهراب با همان گویش به واژه تازی محراب در آمده که به چمارِ جنگ افزار و جایگاه جنگ وحَرب است.
نیایشگاه مهری گنبدی که در برخی شهرها بوده به ریخت مَزگت(:مسجد) در آمده و همچنان به نام نیایشگاه ایرانیان مسلمان به یادگار مانده است.
برخی از بزرگان دین در محراب مسجد کشته شده اند به همین روی گاهی پیش نماز با دست گرفتن جنگ افزار در محراب ایستاده و خطبه(: سخنرانی) دارد.
پس از انقلاب نیز چند تن شهید محراب در ایران داشته ایم.
با این سرگذشت مهراب به محراب رسیده، روزگاری مهراب جایگاه نیایش برای ایزد مهر بوده است.
سپس باهمان کاربری، به پیرانگاه ونبایشگاه زرتشتیان دست یافته و اکنون جایگاه نیایش مسلمانان ایرانی شده است.
بیشتر مَزگت همگانی(:مسجدجامعی) که از دو سده های آغازین گاهداد(:تاریخ) اسلام در سرزمین‌ایران، به یادگار مانده است، برجای آتشکده های بزرگ دوران ساسانی به شیوه مهرازی گذشته بنا شده است.
🔥🔥🔥🔥🔥
درگاه (:کانال) زرتشت و مزدیسنان
گزینش ونگرش: موبد کورش نیکنام
🏵 @zoroaster33 🏵
#موبد_کورش_نیکنام
بخش پایانی
آبه در واژه مهرابه، همانند آوه به چمار گنبد(سقف گرد) نیز آمده، در فرهنگ پارسی آوج به چِمار گنبد نیز داریم.
از این واژگان، در نام هایی بهره گرفته شده، مانند ساوه(سه آوه، سه گنبدان)بوده است.
سرداب و سردابه؛ زیرزمین های گنبدی با هوای سرد بوده، گرمابه بناهایی با همان مهرازی(:معماری) که آب گرم در آن وجود داشته است.
نیایشگاه مهری، نیز همه به ریختِ(:شکل) گنبدی بودند. همانند ساختمان زورخانه های ورزش باستانی که‌در برخی شهرها همچنان دایر می باشد.
پس از یورش تازیان و رسیدن اسلام به ایران، واژه پارسی مهراب با همان گویش به واژه تازی محراب در آمده که به چمارِ جنگ افزار و جایگاه جنگ وحَرب است.
نیایشگاه مهری گنبدی که در برخی شهرها بوده به ریخت مَزگت(:مسجد) در آمده و همچنان به نام نیایشگاه ایرانیان مسلمان به یادگار مانده است.
برخی از بزرگان دین در محراب مسجد کشته شده اند به همین روی گاهی پیش نماز با دست گرفتن جنگ افزار در محراب ایستاده و خطبه(: سخنرانی) دارد.
پس از انقلاب نیز چند تن شهید محراب در ایران داشته ایم.
با این سرگذشت مهراب به محراب رسیده، روزگاری مهراب جایگاه نیایش برای ایزد مهر بوده است.
سپس باهمان کاربری، به پیرانگاه ونبایشگاه زرتشتیان دست یافته و اکنون جایگاه نیایش مسلمانان ایرانی شده است.
بیشتر مَزگت همگانی(:مسجدجامعی) که از دو سده های آغازین گاهداد(:تاریخ) اسلام در سرزمین‌ایران، به یادگار مانده است، برجای آتشکده های بزرگ دوران ساسانی به شیوه مهرازی گذشته بنا شده است.
🔥🔥🔥🔥🔥
درگاه (:کانال) زرتشت و مزدیسنان
گزینش ونگرش: موبد کورش نیکنام
🏵 @zoroaster33 🏵
امروز
به روز فیروز و فرخ
روز سروش،از ماهِ تیر
سال ۳۷۶۲ترادادی مزدیسنا
برابر با
پنجشنبه: ۱۴ تیرماه،
به سال ۱۴۰۳خورشیدی
۴ جولای ۲۰۲۴ ترسایی
04.07.2024
🌷🌷🌷
🔹سروش:
- هفدهمین روز هر ماه در گاه‌شماری ترادادی زرتشتیان، «سروش» نام دارد.
- سروش در اوستا «سرَئوشَه» خوانده می‌شود که به چمار(:معنی) فرمان‌برداری والهام است.
- بزرگی جایگاه سروش با ایزد مهر برابری می‌کند و گاهی او را از امشاسپندان می‌دانند.
- سروش، پيک اهورایی و ندای درونی است.
پورشیراز(حافظ) پیرامون این ایزد می‌سراید:
در راه عشق وسوسه اهرمن بسی است
پيش آی و گوش دل به پيام سروش کن
تانگردی آشنا، زین پرده رمزی نشنوی
گوش نامحرم نباشد جای پیغام سروش
🪻🌸🪻
درگاه (:کانال) زرتشت و مزدیسنان
گزینش ونگرش: موبدکورش نیکنام
🏵 @zoroaster33
به روز فیروز و فرخ
روز سروش،از ماهِ تیر
سال ۳۷۶۲ترادادی مزدیسنا
برابر با
پنجشنبه: ۱۴ تیرماه،
به سال ۱۴۰۳خورشیدی
۴ جولای ۲۰۲۴ ترسایی
04.07.2024
🌷🌷🌷
🔹سروش:
- هفدهمین روز هر ماه در گاه‌شماری ترادادی زرتشتیان، «سروش» نام دارد.
- سروش در اوستا «سرَئوشَه» خوانده می‌شود که به چمار(:معنی) فرمان‌برداری والهام است.
- بزرگی جایگاه سروش با ایزد مهر برابری می‌کند و گاهی او را از امشاسپندان می‌دانند.
- سروش، پيک اهورایی و ندای درونی است.
پورشیراز(حافظ) پیرامون این ایزد می‌سراید:
در راه عشق وسوسه اهرمن بسی است
پيش آی و گوش دل به پيام سروش کن
تانگردی آشنا، زین پرده رمزی نشنوی
گوش نامحرم نباشد جای پیغام سروش
🪻🌸🪻
درگاه (:کانال) زرتشت و مزدیسنان
گزینش ونگرش: موبدکورش نیکنام
🏵 @zoroaster33
دوش با من گفت پنهان کاردانی تیزهوش
وز شما پنهان نشاید کرد سِر مِی‌فروش
گفت آسان گیر بر خود کارها کز رویِ طبع
سخت می‌گردد جهان بر مردمانِ سخت‌کوش
وان گَهَم دَر داد جامی کز فروغش بر فلک
زهره در رقص آمد و بَرْبَط زنان می‌گفت نوش
با دلِ خونین لبِ خندان بیاور همچو جام
نی گَرَت زخمی رسد، آیی چو چنگ اندر خروش
تا نگردی آشْنا زین پرده رَمزی نشنوی
گوشِ نامحرم نباشد جایِ پیغامِ سروش
گوش کن پند ای پسر وز بهرِ دنیا غم مَخور
گفتمت چون دُر حدیثی، گر توانی داشت هوش
در حریمِ عشق نَتْوان زد دَم از گفت و شنید
زان که آنجا جمله اعضا چشم باید بود و گوش
بر بساطِ نکته‌دانان خودفروشی شرط نیست
یا سخن دانسته گو ای مردِ عاقل، یا خموش
وز شما پنهان نشاید کرد سِر مِی‌فروش
گفت آسان گیر بر خود کارها کز رویِ طبع
سخت می‌گردد جهان بر مردمانِ سخت‌کوش
وان گَهَم دَر داد جامی کز فروغش بر فلک
زهره در رقص آمد و بَرْبَط زنان می‌گفت نوش
با دلِ خونین لبِ خندان بیاور همچو جام
نی گَرَت زخمی رسد، آیی چو چنگ اندر خروش
تا نگردی آشْنا زین پرده رَمزی نشنوی
گوشِ نامحرم نباشد جایِ پیغامِ سروش
گوش کن پند ای پسر وز بهرِ دنیا غم مَخور
گفتمت چون دُر حدیثی، گر توانی داشت هوش
در حریمِ عشق نَتْوان زد دَم از گفت و شنید
زان که آنجا جمله اعضا چشم باید بود و گوش
بر بساطِ نکته‌دانان خودفروشی شرط نیست
یا سخن دانسته گو ای مردِ عاقل، یا خموش
بینش مزدایی { ۷۰ }
همانا او پناهگاه آرام بخشی برای ما خواهد بود.
با نیروی ارزشمندی که از منش نیک سرچشمه دارد،
به ما پایداری و توانایی ارزانی می دارد.
اهورامزدا، دانایی وآگاهی بیکران بر هستی،
در راستای اشا و هنجار راستی
از آغاز جهان را برای زندگی مردم با گیاه سرسبز گردانید.
یسنا. هات ۴۸ بند ۶
برگرفته از نسک:
گات ها، نغمه های ایران باستان
برگردان: موبد کورش نیکنام
🌹🔥🌹
پیام وسپارش زرتشت در این سرود:
۱-- اهورامزدا، پناهگاه آرام بخشی برای همگان است.
۲-- دانایی در این هستی در پرتو منش نیک، نیرومندی وتوانایی ارزانی می دارد.
۳-- در راستای هنجار اشا و برای شادی زندگی در هستی، سرسبزی گسترش خواهد یافت.
🍁🍁🍁
درگاه (:کانال) زرتشت و مزدیسنان
@zoroaster33
همانا او پناهگاه آرام بخشی برای ما خواهد بود.
با نیروی ارزشمندی که از منش نیک سرچشمه دارد،
به ما پایداری و توانایی ارزانی می دارد.
اهورامزدا، دانایی وآگاهی بیکران بر هستی،
در راستای اشا و هنجار راستی
از آغاز جهان را برای زندگی مردم با گیاه سرسبز گردانید.
یسنا. هات ۴۸ بند ۶
برگرفته از نسک:
گات ها، نغمه های ایران باستان
برگردان: موبد کورش نیکنام
🌹🔥🌹
پیام وسپارش زرتشت در این سرود:
۱-- اهورامزدا، پناهگاه آرام بخشی برای همگان است.
۲-- دانایی در این هستی در پرتو منش نیک، نیرومندی وتوانایی ارزانی می دارد.
۳-- در راستای هنجار اشا و برای شادی زندگی در هستی، سرسبزی گسترش خواهد یافت.
🍁🍁🍁
درگاه (:کانال) زرتشت و مزدیسنان
@zoroaster33
#چین_وت_پِرِتو
#موبد_کورش_نیکنام
در سرودهای زرتشت از گذرگاهی به نام "چینوَت پِرِتو" یادشده است. این واژه از دوبخش "چین" به چمار (:معنی)چگونه، "چینوَت" چگونه زیستن و "پِرِتو" به چِمار گذرگاه تشکیل شده. بدین روی چینوت پرتو، به چمار گذرگاهِ چگونه زیستن می باشد.
دراین بینش به مادی بودن چنین گذرگاهی برای روان درگذشتگان اشاره نشده، بیگمان چنین گذرگاهی برای رایزنی وپرسش هرکسی از وجدان خویش است. از هررفتار وکرداری که در زندگی از وی سر زده است.
این واژه سه بار درگات‌ها، سرودهای زرتشت آمده است. در هات ۴۶ بند ۱۰ می خوانیم:
ای اهورامزدا،
هرمرد و زنی، ازآنچه در زندگی بهترین دانسته ای،
پیروی کرده باشد.
پیروی از راستی را برای پیوستن به هنجار هستی.
گزینش وهومن را برای رسیدن به شهریاری مینوی.
آنان را برای ستایش تو همراهی خواهم کرد.
تا همگی از گذرگاه مینوی چگونه زیستن، "چینوت پرتو"
گذر کنیم..
زرتشت در این بند به اشوان وراستکاران اشاره می کند که هوادار آنان خواهد بود تا بانیایش از این گذرگاه عبور کنند.
در بند یازدهم از همین هات آمده:
کرپن ها وپندارگرایان،
به یاری کاوی ها، فرمانروایان وابسته به آنان،
با حکومت خود، مردم را به ستوه آورده اند.
با کردار پلیدشان، جهان را نابود می سازند.
آنگاه که به چینوت پرتو برسند.
دین یا وژدان آگاه و بیدار، آنان را سرزنش خواهد کرد.
به هنگامی دیرپا درسرای دروغ، دروجودِمانِه
ماندگار خواهند شد.
زرتشت در این بند اشاره کرده که دروغکاران که با پندارهای نادرست خود، مرتوگان را به ستوه آورده اند. با سرزنش وژدان خود، از چینوت پرتو گذرنخواهد کرد وچندی در سرای دروغ خواهند ماند.
درهات ۵۱ بند ۱۳ زرتشت می فرماید:
دُروند وپیروان دروغ،
که دین یا وژدان آگاه را نادیده می گیرند.
از هنجار راستی در هستی دور شده،
اندیشه پیروان راستی را پریشان کرده اند.
براستی روان آنان،
در چینوت پرتو، آرام نخواهند بود.
در این بند نیز سخن از گذر روان از گذرگاه مینوی است. روان پیروان دروغ بدان هنگام روانی پریشان خواهند داشت.
چینوت پرتو که از دوران ساسانی به پُل چینود، نام آور شده است. پلی نیست که پایه وستون استوار باشد. در فرهنگ وباور مزدیسنان، تنها گذرگاهی مینویی است که روان نیکوکاران ازآن به شادمانی گذرخواهند کرد. وبرای روان بدکاران دشوار خواهد بود.
گفتنی است باور به به پل چینوت پیش از زرتشت نیز وجود داشته است. شاید ریشۀ آن درپیوند به کهکشان راه شیری باشد. در میتولوژی واستوره کشورهای اروپای شمالی آمده که میان آسمان وزمین پلی قرار دارد که روان درگذشتگان(مُردگان) باید ازآن پل بگذرد. در"ریگ ودا" پلی به نام "ستو" آمده که گذرکردن از آن، مرتو را به خوشبختی می‌رساند.
اشوزرتشت نگرشی به این استوره نکرده است.آنچه از سرودهای بالا برداشت می شود. سفارش به زنده ها در زندگی ست که به یاد داشته باشند، روان درگذشته پیش ازگذرکردن ازچینودپرتو، باید پاسخگو باشند. پس از زندگی داوری خواهند شد. دراین داوری، پیروان راستی از دروغکاران با این گذرگاه و به وسیله وژدان خودشان، جدا خواهند شد. چون در بینش زرتشت، روان درگذشته حالت مادی ندارد. گذرگاه مینوی نیز پُلی با پهنای کم وباریک نیست. تا برای راه یافتن به بهشت ودوزخ باشد.
برخی نوشته های ساسانی دردوران ساسانی با نگرش به فرهنگِ دیگران که درآن زمان، به ایران وارد شده بودند، بهشت ودوزخ فرهنگ ایرانی را برای خود، همانند سازی کردند. برای درک بیشتر، ایرانیان را نیز به زندگی مادی پس از مرگ آشنا کردند، از آنزمان بهشت ودوزخ دربخشی ازاوستا دارای راه وجاده نیز گردید. این گذرگاه به ریخت پُلی بیان شد که روان درگذشته باید با شرایطی ویژه ازآن عبور کند، تا به بهشت برسد. یا به دوزخ رهنمون گردد. آشکار است که این ویژگی ها با بینش خردمندانه اشوزرتشت هماهنگی ندارد.
🔥🔥🔥🔥🔥🔥🔥🔥🔥🔥
درگاه (:کانال) زرتشت و مزدیسنان
گزینش ونگرش: موبد کورش نیکنام
🏵 @zoroaster33 🏵
#موبد_کورش_نیکنام
در سرودهای زرتشت از گذرگاهی به نام "چینوَت پِرِتو" یادشده است. این واژه از دوبخش "چین" به چمار (:معنی)چگونه، "چینوَت" چگونه زیستن و "پِرِتو" به چِمار گذرگاه تشکیل شده. بدین روی چینوت پرتو، به چمار گذرگاهِ چگونه زیستن می باشد.
دراین بینش به مادی بودن چنین گذرگاهی برای روان درگذشتگان اشاره نشده، بیگمان چنین گذرگاهی برای رایزنی وپرسش هرکسی از وجدان خویش است. از هررفتار وکرداری که در زندگی از وی سر زده است.
این واژه سه بار درگات‌ها، سرودهای زرتشت آمده است. در هات ۴۶ بند ۱۰ می خوانیم:
ای اهورامزدا،
هرمرد و زنی، ازآنچه در زندگی بهترین دانسته ای،
پیروی کرده باشد.
پیروی از راستی را برای پیوستن به هنجار هستی.
گزینش وهومن را برای رسیدن به شهریاری مینوی.
آنان را برای ستایش تو همراهی خواهم کرد.
تا همگی از گذرگاه مینوی چگونه زیستن، "چینوت پرتو"
گذر کنیم..
زرتشت در این بند به اشوان وراستکاران اشاره می کند که هوادار آنان خواهد بود تا بانیایش از این گذرگاه عبور کنند.
در بند یازدهم از همین هات آمده:
کرپن ها وپندارگرایان،
به یاری کاوی ها، فرمانروایان وابسته به آنان،
با حکومت خود، مردم را به ستوه آورده اند.
با کردار پلیدشان، جهان را نابود می سازند.
آنگاه که به چینوت پرتو برسند.
دین یا وژدان آگاه و بیدار، آنان را سرزنش خواهد کرد.
به هنگامی دیرپا درسرای دروغ، دروجودِمانِه
ماندگار خواهند شد.
زرتشت در این بند اشاره کرده که دروغکاران که با پندارهای نادرست خود، مرتوگان را به ستوه آورده اند. با سرزنش وژدان خود، از چینوت پرتو گذرنخواهد کرد وچندی در سرای دروغ خواهند ماند.
درهات ۵۱ بند ۱۳ زرتشت می فرماید:
دُروند وپیروان دروغ،
که دین یا وژدان آگاه را نادیده می گیرند.
از هنجار راستی در هستی دور شده،
اندیشه پیروان راستی را پریشان کرده اند.
براستی روان آنان،
در چینوت پرتو، آرام نخواهند بود.
در این بند نیز سخن از گذر روان از گذرگاه مینوی است. روان پیروان دروغ بدان هنگام روانی پریشان خواهند داشت.
چینوت پرتو که از دوران ساسانی به پُل چینود، نام آور شده است. پلی نیست که پایه وستون استوار باشد. در فرهنگ وباور مزدیسنان، تنها گذرگاهی مینویی است که روان نیکوکاران ازآن به شادمانی گذرخواهند کرد. وبرای روان بدکاران دشوار خواهد بود.
گفتنی است باور به به پل چینوت پیش از زرتشت نیز وجود داشته است. شاید ریشۀ آن درپیوند به کهکشان راه شیری باشد. در میتولوژی واستوره کشورهای اروپای شمالی آمده که میان آسمان وزمین پلی قرار دارد که روان درگذشتگان(مُردگان) باید ازآن پل بگذرد. در"ریگ ودا" پلی به نام "ستو" آمده که گذرکردن از آن، مرتو را به خوشبختی می‌رساند.
اشوزرتشت نگرشی به این استوره نکرده است.آنچه از سرودهای بالا برداشت می شود. سفارش به زنده ها در زندگی ست که به یاد داشته باشند، روان درگذشته پیش ازگذرکردن ازچینودپرتو، باید پاسخگو باشند. پس از زندگی داوری خواهند شد. دراین داوری، پیروان راستی از دروغکاران با این گذرگاه و به وسیله وژدان خودشان، جدا خواهند شد. چون در بینش زرتشت، روان درگذشته حالت مادی ندارد. گذرگاه مینوی نیز پُلی با پهنای کم وباریک نیست. تا برای راه یافتن به بهشت ودوزخ باشد.
برخی نوشته های ساسانی دردوران ساسانی با نگرش به فرهنگِ دیگران که درآن زمان، به ایران وارد شده بودند، بهشت ودوزخ فرهنگ ایرانی را برای خود، همانند سازی کردند. برای درک بیشتر، ایرانیان را نیز به زندگی مادی پس از مرگ آشنا کردند، از آنزمان بهشت ودوزخ دربخشی ازاوستا دارای راه وجاده نیز گردید. این گذرگاه به ریخت پُلی بیان شد که روان درگذشته باید با شرایطی ویژه ازآن عبور کند، تا به بهشت برسد. یا به دوزخ رهنمون گردد. آشکار است که این ویژگی ها با بینش خردمندانه اشوزرتشت هماهنگی ندارد.
🔥🔥🔥🔥🔥🔥🔥🔥🔥🔥
درگاه (:کانال) زرتشت و مزدیسنان
گزینش ونگرش: موبد کورش نیکنام
🏵 @zoroaster33 🏵
امروز
به روز فیروز و فرخ
روز رشن ،از ماهِ تیر
سال ۳۷۶۲ ترادادی مزدیسنا
برابر با
آدینه: ۱۵ تیر ماه،
به سال ۱۴۰۳ خورشیدی
۵ جولای ۲۰۲۴ ترسایی
05.07.2024
🌷🌷🌷
🔹رَشن:
- هجدهمین روز هر ماه سی روزه در گاهشمار ویژه زرتشتیان «رشن» نام دارد.
- واژه «رشن» که در اوستا به ریخت «رَشنُو» آمده، به چمار(:معنی) دادگری است.
- رشن، ایزد درستی، دادگری و دادگستری است و نام يکی از ايزدان همکار اَمشاسپند اَمرداد، همراه با ایزدان مهر و سروش است.
- ایزد رشن در استوره ایرانی در برابر راهزنان و دزدان ایستادگی می کند.
- در ستایش رشن، پس از ستودن دادار اورمزد رایومند و فرهمند در ادبیات کهن اوستایی، اشاره به «رشنِ ترازو دار» نیز شده است.
🪻🌸🪻
درگاه (:کانال) زرتشت و مزدیسنان
گزینش ونگرش: موبدکورش نیکنام
🏵 @zoroaster33
به روز فیروز و فرخ
روز رشن ،از ماهِ تیر
سال ۳۷۶۲ ترادادی مزدیسنا
برابر با
آدینه: ۱۵ تیر ماه،
به سال ۱۴۰۳ خورشیدی
۵ جولای ۲۰۲۴ ترسایی
05.07.2024
🌷🌷🌷
🔹رَشن:
- هجدهمین روز هر ماه سی روزه در گاهشمار ویژه زرتشتیان «رشن» نام دارد.
- واژه «رشن» که در اوستا به ریخت «رَشنُو» آمده، به چمار(:معنی) دادگری است.
- رشن، ایزد درستی، دادگری و دادگستری است و نام يکی از ايزدان همکار اَمشاسپند اَمرداد، همراه با ایزدان مهر و سروش است.
- ایزد رشن در استوره ایرانی در برابر راهزنان و دزدان ایستادگی می کند.
- در ستایش رشن، پس از ستودن دادار اورمزد رایومند و فرهمند در ادبیات کهن اوستایی، اشاره به «رشنِ ترازو دار» نیز شده است.
🪻🌸🪻
درگاه (:کانال) زرتشت و مزدیسنان
گزینش ونگرش: موبدکورش نیکنام
🏵 @zoroaster33
تو بیدار باش و جهاندار باش
جهاندیدگان را خریدار باش
بجز داد و خوبی مکن در جهان
پناه کهان باش و فر مهان
به دینار کم ناز و بخشنده باش
همان دادده باش و فرخنده باش
مزن بر کم‌آزار بانگ بلند
چو خواهی که بختت بود یارمند
چه سازی همی زین سرای سپنج
چه نازی به نام و چه نازی به گنج
نگیرد ز تو یاد فرزند تو
نه نزدیک خویشان و پیوند تو
به یزدان گرای و سخن زو فزای
که اویست روزی ده و رهنمای
جهاندیدگان را خریدار باش
بجز داد و خوبی مکن در جهان
پناه کهان باش و فر مهان
به دینار کم ناز و بخشنده باش
همان دادده باش و فرخنده باش
مزن بر کم‌آزار بانگ بلند
چو خواهی که بختت بود یارمند
چه سازی همی زین سرای سپنج
چه نازی به نام و چه نازی به گنج
نگیرد ز تو یاد فرزند تو
نه نزدیک خویشان و پیوند تو
به یزدان گرای و سخن زو فزای
که اویست روزی ده و رهنمای
#ایرانیان_پیشگامان_فرهنگ_و_تمدن
گزیده‌ای دربارۀ نخستین‌ها که جایشان در کتابهای آمارها و رکوردها خالیست.
* زرتشت
نخستین آتوربان،نخستین ارتشتار، نخستین کسی که آموخت و آموزش داد، نخستین پیام آور و آموزگار راستی درجهان.
* نخستین گام شکوفایی بشر به سوی تمدن در قلمروی برداشته شد که بعدها سرزمین ایران نام گرفت.گذشتن از دورۀ زندگی طبیعی و شکارگری به دورۀ کشاورزی و گله داری یعنی از «گردآوری غذا»به «تولید غذا»برای نخستین بار بر روی فلات ایران انجام یافت.
* ایرانیان نخستین مردم متمدن جهان بوده‌اند
* ایرانیان بدون تردید نخستین آموزگار جهان بوده‌اند و آنچه مردمان دیگر دارند، از ایرانیان آموخته‌اند.
* نخستین ملتی که چوگان بازی را اختراع کرد و اسب سواری را رواج داد،ملت ایران بود.
* نخستین ملتی که قنات‌ها و کاریزها را درست کرد، ایرانیان بودند.
* نخستین دولتی که علاقه به کشفیات جغرافیایی نشان داد، دولت هخامنشی بود.
* نخستین پادشاهی که سیستم پستی را اختراع کرد، داریوش بزرگ بود.
* نخستین دولتی که به تأسیس بیمارستان عمومی اقدام کرد، ایران ساسانی بود.
* برج‌های دریایی برای نخستین‌بار در خلیج‌فارس ساخته شده‌اند و از این نظر اختراع آنها را می‌توان منسوب به ایرانیان و جزئی از تاریخ مهندسی در ایران دانست.
* ضرب سکه به عنوان وسیلۀ داد و ستدهای بازرگانی، برای نخستین‌بار در زمان شاهنشاه داریوش بزرگ انجام شد و در جهان به نام «سکه داریک»معروف گشت.
* برابر مدارک موجود، ناحیۀ شرق تا شمال غربی ایران را می‌توان زادگاه پیدایی صنعت فلزکاری در جهان دانست.در این نواحی برای نخستین‌بار فلز، استخراج و با آب کردن از سنگ معدن،پالوده شد.
برگرفته از نسک #شگفتیهای_باستانی_ایران
🍁🍁🍁
درگاه (:کانال) زرتشت و مزدیسنان
گزینش ونگرش: موبد كورش نیکنام
🏵 @zoroaster33 🏵
گزیده‌ای دربارۀ نخستین‌ها که جایشان در کتابهای آمارها و رکوردها خالیست.
* زرتشت
نخستین آتوربان،نخستین ارتشتار، نخستین کسی که آموخت و آموزش داد، نخستین پیام آور و آموزگار راستی درجهان.
* نخستین گام شکوفایی بشر به سوی تمدن در قلمروی برداشته شد که بعدها سرزمین ایران نام گرفت.گذشتن از دورۀ زندگی طبیعی و شکارگری به دورۀ کشاورزی و گله داری یعنی از «گردآوری غذا»به «تولید غذا»برای نخستین بار بر روی فلات ایران انجام یافت.
* ایرانیان نخستین مردم متمدن جهان بوده‌اند
* ایرانیان بدون تردید نخستین آموزگار جهان بوده‌اند و آنچه مردمان دیگر دارند، از ایرانیان آموخته‌اند.
* نخستین ملتی که چوگان بازی را اختراع کرد و اسب سواری را رواج داد،ملت ایران بود.
* نخستین ملتی که قنات‌ها و کاریزها را درست کرد، ایرانیان بودند.
* نخستین دولتی که علاقه به کشفیات جغرافیایی نشان داد، دولت هخامنشی بود.
* نخستین پادشاهی که سیستم پستی را اختراع کرد، داریوش بزرگ بود.
* نخستین دولتی که به تأسیس بیمارستان عمومی اقدام کرد، ایران ساسانی بود.
* برج‌های دریایی برای نخستین‌بار در خلیج‌فارس ساخته شده‌اند و از این نظر اختراع آنها را می‌توان منسوب به ایرانیان و جزئی از تاریخ مهندسی در ایران دانست.
* ضرب سکه به عنوان وسیلۀ داد و ستدهای بازرگانی، برای نخستین‌بار در زمان شاهنشاه داریوش بزرگ انجام شد و در جهان به نام «سکه داریک»معروف گشت.
* برابر مدارک موجود، ناحیۀ شرق تا شمال غربی ایران را می‌توان زادگاه پیدایی صنعت فلزکاری در جهان دانست.در این نواحی برای نخستین‌بار فلز، استخراج و با آب کردن از سنگ معدن،پالوده شد.
برگرفته از نسک #شگفتیهای_باستانی_ایران
🍁🍁🍁
درگاه (:کانال) زرتشت و مزدیسنان
گزینش ونگرش: موبد كورش نیکنام
🏵 @zoroaster33 🏵
بینش مزدایی { ۷۱ }
بشود که فرمانروایان نیک اندیش.
با کرداری که برپایه دانایی وبینش درست است.
بر ما شهریاری داشته باشند نه فرمانروایان بد اندیش.
پاکی و راستی از گاه زایش تا هنگام درگذشت،
بهترین آرمان سپندینه، آرمئی تی برای مردم است.
زیرا دانش و بالندگی را در جهان شکوفا خواهد کرد.
یسنا؛ هات ۴۸ بند ۵
برگرفته از نسک:
گات ها، نغمه های ایران باستان
برگردان: موبد کورش نیکنام
🌹🔥🌹
پیام وسپارش زرتشت در این سرود:
۱-- شهریاری که رفتارش برپایه دانایی باشد به جای فرمانروایان بد اندیش دست یابد.
۲-- آرمانِ سپند از آغاز تا انجام زندگی، رسیدن به پاکی و راستی است.
۳-- با پیوستن به راستی و پاکی، دانش و بالندگی آغاز خواهد شد.
🍁🍁🍁
درگاه (:کانال) زرتشت و مزدیسنان
@zoroaster33
بشود که فرمانروایان نیک اندیش.
با کرداری که برپایه دانایی وبینش درست است.
بر ما شهریاری داشته باشند نه فرمانروایان بد اندیش.
پاکی و راستی از گاه زایش تا هنگام درگذشت،
بهترین آرمان سپندینه، آرمئی تی برای مردم است.
زیرا دانش و بالندگی را در جهان شکوفا خواهد کرد.
یسنا؛ هات ۴۸ بند ۵
برگرفته از نسک:
گات ها، نغمه های ایران باستان
برگردان: موبد کورش نیکنام
🌹🔥🌹
پیام وسپارش زرتشت در این سرود:
۱-- شهریاری که رفتارش برپایه دانایی باشد به جای فرمانروایان بد اندیش دست یابد.
۲-- آرمانِ سپند از آغاز تا انجام زندگی، رسیدن به پاکی و راستی است.
۳-- با پیوستن به راستی و پاکی، دانش و بالندگی آغاز خواهد شد.
🍁🍁🍁
درگاه (:کانال) زرتشت و مزدیسنان
@zoroaster33
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
سروده ای زیبا درباره نگاره فرَوَهَر
@zoroaster33
@zoroaster33
امروز
به روز فیروز و فرخ
روز فروردین ،از ماهِ تیر
سال ۳۷۶۲ ترادادی مزدیسنا
برابر با
شنبه: ۱۶ تیر ماه،
به سال ۱۴۰۳خورشیدی
۶ جولای ۲۰۲۴ ترسایی
06.07.2024
🌷🌷🌷
🔹فروردین:
- نوزدهمین روز هرماه در گاهشمار ترادادی(سنتی) زرتشتیان، «فروردین» نام دارد.
- فروردین بر گرفته از واژه فرَوَهَر fravahr است که در اوستا به ریخت فرَوَشی وفرَوَرتی آمده و به چمار (:معنی) پیش برنده و پیش کشنده است.
- در ایران باستان باور داشتند که ذره‌ای از این نور اهورایی(فروهر) در هر آفریده‌ای به صورت امانت گذاشته شده است، این ذره در آغاز پاک و بدون آلودگی بوده و همیشه نیز پاک خواهد ماند و هرگز هیچ آلودگی و ناپاکی را به خود نخواهد گرفت.
- پیشینیان بر این باور بودند که فروهر و روان درگذشتگان، چند روز پیش از نوروز هرسال، نزد خویشان وابسته خود به زمین باز می گردند.
- فرتوری نیز از دوران هخامنشی بر سنگ نگاره ها آمده است که اکنون آن را نیز "فروهر" می گویند.
🪻🌸🪻
درگاه (:کانال) زرتشت و مزدیسنان
گزینش ونگرش: موبدکورش نیکنام
🏵 @zoroaster33
به روز فیروز و فرخ
روز فروردین ،از ماهِ تیر
سال ۳۷۶۲ ترادادی مزدیسنا
برابر با
شنبه: ۱۶ تیر ماه،
به سال ۱۴۰۳خورشیدی
۶ جولای ۲۰۲۴ ترسایی
06.07.2024
🌷🌷🌷
🔹فروردین:
- نوزدهمین روز هرماه در گاهشمار ترادادی(سنتی) زرتشتیان، «فروردین» نام دارد.
- فروردین بر گرفته از واژه فرَوَهَر fravahr است که در اوستا به ریخت فرَوَشی وفرَوَرتی آمده و به چمار (:معنی) پیش برنده و پیش کشنده است.
- در ایران باستان باور داشتند که ذره‌ای از این نور اهورایی(فروهر) در هر آفریده‌ای به صورت امانت گذاشته شده است، این ذره در آغاز پاک و بدون آلودگی بوده و همیشه نیز پاک خواهد ماند و هرگز هیچ آلودگی و ناپاکی را به خود نخواهد گرفت.
- پیشینیان بر این باور بودند که فروهر و روان درگذشتگان، چند روز پیش از نوروز هرسال، نزد خویشان وابسته خود به زمین باز می گردند.
- فرتوری نیز از دوران هخامنشی بر سنگ نگاره ها آمده است که اکنون آن را نیز "فروهر" می گویند.
🪻🌸🪻
درگاه (:کانال) زرتشت و مزدیسنان
گزینش ونگرش: موبدکورش نیکنام
🏵 @zoroaster33
چشمِ دل باز کن که جان بینی
آنچه نادیدنی است، آن بینی
گَر به اقلیمِ عشق روی آری
همه آفاق، گلسِتان بینی
بر همه اهلِ آن زمین به مراد
گَردِشِ دورِ آسمان بینی
آنچه بینی، دلت همان خواهد
وآن‌چِه خواهد دلت، همان بینی
بی سر و پا، گدایِ آنجا را
سَر به مُلکِ جهان، گِران بینی
هم در آن پابرهنه قومی را
پایْ بر فرقِ فَرقَدان بینی
هم در آن سربرهنه جمعی را
بر سَر از عَرش، سایبان بینی
گاهِ وَجد و سماع، هر یک را
بر دو کَونْ آستین‌فشان بینی
دل هر ذرِّه را که بشکافی
آفتابیش در میان بینی
آنچه نشنیده گوش، آن شنوی
وآن‌چه نادیده چشم، آن بینی
تا به جایی رسانَدَت که یکی
از جهان و جهانیان بینی
آنچه نادیدنی است، آن بینی
گَر به اقلیمِ عشق روی آری
همه آفاق، گلسِتان بینی
بر همه اهلِ آن زمین به مراد
گَردِشِ دورِ آسمان بینی
آنچه بینی، دلت همان خواهد
وآن‌چِه خواهد دلت، همان بینی
بی سر و پا، گدایِ آنجا را
سَر به مُلکِ جهان، گِران بینی
هم در آن پابرهنه قومی را
پایْ بر فرقِ فَرقَدان بینی
هم در آن سربرهنه جمعی را
بر سَر از عَرش، سایبان بینی
گاهِ وَجد و سماع، هر یک را
بر دو کَونْ آستین‌فشان بینی
دل هر ذرِّه را که بشکافی
آفتابیش در میان بینی
آنچه نشنیده گوش، آن شنوی
وآن‌چه نادیده چشم، آن بینی
تا به جایی رسانَدَت که یکی
از جهان و جهانیان بینی