#اشا_در_بینش_زرتشت
✍#موبد_نیکنام
یکی از واژگان کلیدی، سپند و برجسته در پیام زرتشت واژه اشاست.
این واژه در اوستا به گونه "اَشَه" نیز آمده که در جهان مادی به چمار((معنی) قانون(داد)، هنجار و پیراستگی و آراستگی(نظم)، وسامان درست می باشد.
هماهنگ با این واژه در گویش وزبان پارسی یک واژه ویژه را نمی توان یادآوری وجایگزین کرد.
پژوهشگران گاهی به واژه راستی، درستی، پاکی و هنجارمندی اشاره می کنند که همه اینها می تواند درست باشد.
اشوزرتشت که بسیار ازین واژه در پیام خود " گات ها" به آن پرداخته است این ویژگی را به اهورامزدا(دانایی وآگاهی هستی مند) وابسته می داند و بیان می کند که تمام هستی از آغاز تا انجام برپایه اشا پدیدار شده و همچنان دنبال خواهد شد.
امروزه با کمک دانش دریافته ایم که از کوچکترین ذره ها با نیروی سازگار(مثبت= پُروتون) و ناسازگار(منفی =الکترون) ماده، پدیدار شده و هرگاه نیاز باشد مانند کارکرد خورشید می تواند به انرژی های گرما و روشنایی نیز برسد.
اشا یا هنجار درستی که در هستی روان(جاری) است هیچگاه به بی هنجاری نخواهد رسید چون هستی با بی هنجاری متلاشی خواهد شد.
آنچه از پدیدار شدن اشا دریافته ایم همکاری و تلاش دو نیروی همگون و ناهمگون(متضاد) است که از آغاز هستی همزاد بوده اند همچنان هستی را دنبال می کنند. مانند کشش ورانش-- تز وآنتی تز-- کنش و واکنش-- نیروی پذیرش و رانش(جذب ودفع) همه دست به دست هم داده تا هستی وآنچه درآن می بینیم، پایدار بماند.
در این راستا آنگاه که مرتوگان(بشر) با خرد خویش بر زمین پای گذاشته است، با هوشمندی ودانشی که پیوسته فراخواهد گرفت.به سازندگی، نوشدن وسازندگی خواهد رسید.
چنانکه مرتوگان از غارنشینی به پیشرفت کنونی در جهان دست یافته است.
در بینش زرتشت، مرتوگان هنگامی در جهان شایستگی دارند که در پرتو اشا گام بردارند وگرنه از خرد خویش بهره نگرفته و نادانی را پیشه کرده اند.
سعدی برای دست یافتن مرتوها(مردم) به "هنجار اشا" چه گویا و زیبا بیان کرده است:
ابر وباد و مَه وخورشید فلک درکارند/(پیروی از اشا)
تا تو (مَرتو= انسان) نانی به کف آری و به غفلت نخوری/
همه از بهر تو سرگشته و فرمانبردار/
شرط انصاف نباشد که فرمان نبری.
این حکیم ایرانی نیز سرپیچی از هنجار‌راستی را شایستگی مرتوها نمی داند!
سرود ارزشمند وکوتاهی در هات ۲۷ یسنا که پیش درآمد گاتای زرتشت است آمده که "اِشِم وُهو" نام دارد. این سرود که در سرایش اوستا بارها بر زبان می آید، جان مایه بینش اشوزرتشت برای پیوستن به هنجار اشا می باشد.
در برگردان سرود:
آمده که اشا بهترین است.
"وََهیشتِم اَستی"(وَه= به) وَهیشتم= بهترین)
گونه ای اشا که می تواند در جان و روان مرتوگان پدیدار و پویا گردد که(اَشاوَهیشتا= اَردیبهشت)نه تنها او را هویت راستی و درستی وپاکی ببخشد بلکه ویژگی هایی که درگذر گاهداد(تاریخ) مرتوگان به سود خود و دیگران گزینش کرده برسد.
به ویژه فروتنی-- پارسایی-- از خود گذشتگی-- پیمانداری-- نوگرایی-- سازندگی-- دهشمندی و خدمتگزاری به دیگران تا خود و همگی به خوشبختی دست یابند.
چون به دنبال برگردان این سرود می خوانیم که گزینش اشاوهیشتا مرتوگان را به" اوشتا" خواهد رساند
اوشتا به چمار روشن روانی، خوشبختی، آسایش وآرامش است.
برای پیوستن به اشا؛
به نمونه ای گویا اشاره می کنیم.
چنانکه گمان کنیم که همه ذرات هستی نوازنده گونه ای ساز موسیقی باشند و با هنجار اشا که در ساختار خویش دارند. همچون ابر وباد ومَه و خورشید فلک هم در هستی سازهای گوناگون و همه دلنواز را می نوازند. که کوک شده "گئوش اوران" (روان هستی) می باشد.
دگر گونی(تفاوت) مرتو در این است که با خرد خود می تواند ساز خویش را چنانچه مایل باشد، با ساز هستی هماهنگ می کند و بیگمان پروانه دارد تا کوک ساز خود را دلخراش وآزار دهنده نیز جابجا کند.
اشوزرتشت در بند نهم ازهات سی از یسنا(گات ها) می فرماید:
ای مزدا(دانش وآگاهی) خواستاریم
تا ما نیز از رهروان راه اشا باشیم.
از کسانی که زندگی را تازه می‌کنند جهان را نُو می سازند.
وپیوسته با "اشا" هماهنگ گردیم.
گفتنی است در سرود کوتاه "هَمازوربیم" که در بخشی از نیایش روزانه جای گرفته نیز چنین آمده است:
همازوربیم(هم پیوند و پیماندار باشیم)
همازور هَما اشو بیم( در پرتو اشا وهنجارگرایی با هم هماهنگ باشیم)
هم کرفه کرفه کاران بیم
دور از وناه و وناه کاران بیم...
با ثواب کاران همراه گردیم و از گناهکاران دوری گزینیم...
"اشو"نامی برگرفته از اشا بوده و به کسانی داده می شود که پیرو راه اشا باشند. راستی ونیکی در اندیشه، خوبی و اثربخشی در گفتار، درستی وسازندگی در کردار داشته باشند.
اشوزرتشت با همین ویژگی ها آراسته شده که اشوزرتشت نام دارد.
رهروان اَشا همگی "اَشََوَن" نام دارند.
🌷🌷
درگاه (:کانال) زرتشت و مزدیسنان
گزینش ونگرش: موبدکورش نیکنام
🏵 @zoroaster33 🏵
✍#موبد_نیکنام
یکی از واژگان کلیدی، سپند و برجسته در پیام زرتشت واژه اشاست.
این واژه در اوستا به گونه "اَشَه" نیز آمده که در جهان مادی به چمار((معنی) قانون(داد)، هنجار و پیراستگی و آراستگی(نظم)، وسامان درست می باشد.
هماهنگ با این واژه در گویش وزبان پارسی یک واژه ویژه را نمی توان یادآوری وجایگزین کرد.
پژوهشگران گاهی به واژه راستی، درستی، پاکی و هنجارمندی اشاره می کنند که همه اینها می تواند درست باشد.
اشوزرتشت که بسیار ازین واژه در پیام خود " گات ها" به آن پرداخته است این ویژگی را به اهورامزدا(دانایی وآگاهی هستی مند) وابسته می داند و بیان می کند که تمام هستی از آغاز تا انجام برپایه اشا پدیدار شده و همچنان دنبال خواهد شد.
امروزه با کمک دانش دریافته ایم که از کوچکترین ذره ها با نیروی سازگار(مثبت= پُروتون) و ناسازگار(منفی =الکترون) ماده، پدیدار شده و هرگاه نیاز باشد مانند کارکرد خورشید می تواند به انرژی های گرما و روشنایی نیز برسد.
اشا یا هنجار درستی که در هستی روان(جاری) است هیچگاه به بی هنجاری نخواهد رسید چون هستی با بی هنجاری متلاشی خواهد شد.
آنچه از پدیدار شدن اشا دریافته ایم همکاری و تلاش دو نیروی همگون و ناهمگون(متضاد) است که از آغاز هستی همزاد بوده اند همچنان هستی را دنبال می کنند. مانند کشش ورانش-- تز وآنتی تز-- کنش و واکنش-- نیروی پذیرش و رانش(جذب ودفع) همه دست به دست هم داده تا هستی وآنچه درآن می بینیم، پایدار بماند.
در این راستا آنگاه که مرتوگان(بشر) با خرد خویش بر زمین پای گذاشته است، با هوشمندی ودانشی که پیوسته فراخواهد گرفت.به سازندگی، نوشدن وسازندگی خواهد رسید.
چنانکه مرتوگان از غارنشینی به پیشرفت کنونی در جهان دست یافته است.
در بینش زرتشت، مرتوگان هنگامی در جهان شایستگی دارند که در پرتو اشا گام بردارند وگرنه از خرد خویش بهره نگرفته و نادانی را پیشه کرده اند.
سعدی برای دست یافتن مرتوها(مردم) به "هنجار اشا" چه گویا و زیبا بیان کرده است:
ابر وباد و مَه وخورشید فلک درکارند/(پیروی از اشا)
تا تو (مَرتو= انسان) نانی به کف آری و به غفلت نخوری/
همه از بهر تو سرگشته و فرمانبردار/
شرط انصاف نباشد که فرمان نبری.
این حکیم ایرانی نیز سرپیچی از هنجار‌راستی را شایستگی مرتوها نمی داند!
سرود ارزشمند وکوتاهی در هات ۲۷ یسنا که پیش درآمد گاتای زرتشت است آمده که "اِشِم وُهو" نام دارد. این سرود که در سرایش اوستا بارها بر زبان می آید، جان مایه بینش اشوزرتشت برای پیوستن به هنجار اشا می باشد.
در برگردان سرود:
آمده که اشا بهترین است.
"وََهیشتِم اَستی"(وَه= به) وَهیشتم= بهترین)
گونه ای اشا که می تواند در جان و روان مرتوگان پدیدار و پویا گردد که(اَشاوَهیشتا= اَردیبهشت)نه تنها او را هویت راستی و درستی وپاکی ببخشد بلکه ویژگی هایی که درگذر گاهداد(تاریخ) مرتوگان به سود خود و دیگران گزینش کرده برسد.
به ویژه فروتنی-- پارسایی-- از خود گذشتگی-- پیمانداری-- نوگرایی-- سازندگی-- دهشمندی و خدمتگزاری به دیگران تا خود و همگی به خوشبختی دست یابند.
چون به دنبال برگردان این سرود می خوانیم که گزینش اشاوهیشتا مرتوگان را به" اوشتا" خواهد رساند
اوشتا به چمار روشن روانی، خوشبختی، آسایش وآرامش است.
برای پیوستن به اشا؛
به نمونه ای گویا اشاره می کنیم.
چنانکه گمان کنیم که همه ذرات هستی نوازنده گونه ای ساز موسیقی باشند و با هنجار اشا که در ساختار خویش دارند. همچون ابر وباد ومَه و خورشید فلک هم در هستی سازهای گوناگون و همه دلنواز را می نوازند. که کوک شده "گئوش اوران" (روان هستی) می باشد.
دگر گونی(تفاوت) مرتو در این است که با خرد خود می تواند ساز خویش را چنانچه مایل باشد، با ساز هستی هماهنگ می کند و بیگمان پروانه دارد تا کوک ساز خود را دلخراش وآزار دهنده نیز جابجا کند.
اشوزرتشت در بند نهم ازهات سی از یسنا(گات ها) می فرماید:
ای مزدا(دانش وآگاهی) خواستاریم
تا ما نیز از رهروان راه اشا باشیم.
از کسانی که زندگی را تازه می‌کنند جهان را نُو می سازند.
وپیوسته با "اشا" هماهنگ گردیم.
گفتنی است در سرود کوتاه "هَمازوربیم" که در بخشی از نیایش روزانه جای گرفته نیز چنین آمده است:
همازوربیم(هم پیوند و پیماندار باشیم)
همازور هَما اشو بیم( در پرتو اشا وهنجارگرایی با هم هماهنگ باشیم)
هم کرفه کرفه کاران بیم
دور از وناه و وناه کاران بیم...
با ثواب کاران همراه گردیم و از گناهکاران دوری گزینیم...
"اشو"نامی برگرفته از اشا بوده و به کسانی داده می شود که پیرو راه اشا باشند. راستی ونیکی در اندیشه، خوبی و اثربخشی در گفتار، درستی وسازندگی در کردار داشته باشند.
اشوزرتشت با همین ویژگی ها آراسته شده که اشوزرتشت نام دارد.
رهروان اَشا همگی "اَشََوَن" نام دارند.
🌷🌷
درگاه (:کانال) زرتشت و مزدیسنان
گزینش ونگرش: موبدکورش نیکنام
🏵 @zoroaster33 🏵
امروز
به روز فیروز و فرخ
روز ورهرام ،از ماهِ تیر
سال ۳۷۶۲ ترادادی مزدیسنا
برابر با
یکشنبه: ۱۷ تیر ماه
به سال ۱۴۰۳ خورشیدی
۷ جولای ۲۰۲۴ ترسایی
07.07.2024
🌷🌷🌷
🔷ورهرام:
- بیستمین روز هر ماه در گاه‌شمار ویژه وترادادی(سنتی) زرتشتیان «وَرَهرام» نام دارد.
- وَرهرام در اوستا به ریخت وِرِترَغنه آمده، در پهلوی وَرهران و در گویش پارسی به نام بهرام گفته می شود.
- وَرهرام به چمار(معنی) پیروزی و کامیابی قابل ستایش است. در باور نیاکان ما نام و جایگاه ورهرام، ایزد وفروزه پیروزی بخش بوده است.
- برخی از باورمندان در چنین روزهایی، به نیایشگاه «شاوَرهرام ایزد» می روند و با سرودن اوستا برای خود، خانواده و همه‌ی راستکرداران آرزوی پیروزی و سربلندی می‌کنند.
- از آیین‌های این روز پختن آش ترادادی، سیروگ(نان روغنی) و پخش آجیل وشیرینی است.
🪻🌸🪻
درگاه (:کانال) زرتشت و مزدیسنان
گزینش ونگرش: موبدکورش نیکنام
🏵 @zoroaster33
به روز فیروز و فرخ
روز ورهرام ،از ماهِ تیر
سال ۳۷۶۲ ترادادی مزدیسنا
برابر با
یکشنبه: ۱۷ تیر ماه
به سال ۱۴۰۳ خورشیدی
۷ جولای ۲۰۲۴ ترسایی
07.07.2024
🌷🌷🌷
🔷ورهرام:
- بیستمین روز هر ماه در گاه‌شمار ویژه وترادادی(سنتی) زرتشتیان «وَرَهرام» نام دارد.
- وَرهرام در اوستا به ریخت وِرِترَغنه آمده، در پهلوی وَرهران و در گویش پارسی به نام بهرام گفته می شود.
- وَرهرام به چمار(معنی) پیروزی و کامیابی قابل ستایش است. در باور نیاکان ما نام و جایگاه ورهرام، ایزد وفروزه پیروزی بخش بوده است.
- برخی از باورمندان در چنین روزهایی، به نیایشگاه «شاوَرهرام ایزد» می روند و با سرودن اوستا برای خود، خانواده و همه‌ی راستکرداران آرزوی پیروزی و سربلندی می‌کنند.
- از آیین‌های این روز پختن آش ترادادی، سیروگ(نان روغنی) و پخش آجیل وشیرینی است.
🪻🌸🪻
درگاه (:کانال) زرتشت و مزدیسنان
گزینش ونگرش: موبدکورش نیکنام
🏵 @zoroaster33
امروز
به روز فیروز و فرخ
روز رام ،از ماهِ تیر
سال ۳۷۶۲ ترادادی مزدیسنا
برابر با
دوشنبه: ۱۸ تیرماه،
به سال ۱۴۰۳ خورشیدی
۸ جولای ۲۰۲۴ ترسایی
08.07.2024
🌷🌷🌷
🔷 رام:
- بیست و یکمین روز هر ماه در گاه‌شماری ترادادی مزدیسنان روز «رام» نام دارد.
- رام یا ایزد رام، که در اوستا به گونه رامَه یا رامَن آمده، در زبان پهلوی به صورت رامشن یا همان رام خوانده شده است.
- «رام» به چمار(:معنی) رامش، دوستی و آشتی، آرام، خوشحال است.
- رام، بخشنده چراگاه‌ها و خوراک‌های خوب است. ایزد رام همیشه در فرهنگ آیینی با ایزد وَایو یا ایزد «باد» آمده است.
- روز رام در هرماه، یکی از چهار روز پرهیز از خوردن خوراکی های گوشت دار است.
🪻🌸🪻
درگاه (:کانال) زرتشت و مزدیسنان
گزینش ونگرش: موبدکورش نیکنام
🏵 @zoroaster33
به روز فیروز و فرخ
روز رام ،از ماهِ تیر
سال ۳۷۶۲ ترادادی مزدیسنا
برابر با
دوشنبه: ۱۸ تیرماه،
به سال ۱۴۰۳ خورشیدی
۸ جولای ۲۰۲۴ ترسایی
08.07.2024
🌷🌷🌷
🔷 رام:
- بیست و یکمین روز هر ماه در گاه‌شماری ترادادی مزدیسنان روز «رام» نام دارد.
- رام یا ایزد رام، که در اوستا به گونه رامَه یا رامَن آمده، در زبان پهلوی به صورت رامشن یا همان رام خوانده شده است.
- «رام» به چمار(:معنی) رامش، دوستی و آشتی، آرام، خوشحال است.
- رام، بخشنده چراگاه‌ها و خوراک‌های خوب است. ایزد رام همیشه در فرهنگ آیینی با ایزد وَایو یا ایزد «باد» آمده است.
- روز رام در هرماه، یکی از چهار روز پرهیز از خوردن خوراکی های گوشت دار است.
🪻🌸🪻
درگاه (:کانال) زرتشت و مزدیسنان
گزینش ونگرش: موبدکورش نیکنام
🏵 @zoroaster33
ینگهه هاتام، سرود برتری جایگاه زن و مرد در اوستا
یِنگهه هاتام. آئت یِسنِه . پَئی تی وَنگهُو.
مزدا اهورا. وَاِتا. اَشات هَچا.
یا ئونگهامچا. تائونس چا. تائوس چا . یَزَه مَئیدِه ..
این سرود که بند پانزدهم از هات ۲۷ یسنا می باشد، پیش در آمدی بر هات ۲۸ است که با اشم وهو (بند ۱۳) و یتا اهو (بند ۱۴)، آغاز سرودهای اشوزرتشت (گات ها) به حساب می آید. ینگهه هاتام در بخش های گوناگون اوستا سروده شده است که به هنگام نیایش های آیینی خوانده می شود. ازیکسو اشاره به تساوی حقوق زن ومرد دارد و از سوی دیگر اشاره به ابزار وراهکاری شده است که هرمرد و زن با ارادهً خویش بتواند با دیگری مسابقه بگذارد ودر راه پیشرفت زندگی از رقیب خود پیشی بگیرد.
چمار(معنی) هریک از واژگانی که در این سرود آمده به زبان پارسی چنین است.
یِنگهه: از میان ، از بین
هاتام : مردمان، هستی ها ،
آئت یِسنِه : برای ستایش، از روی ستایش
پَئی تی وَنگهُو: به بهترین وجه ، با نیکوترین روش
مزدا اهورا: خداوند، پروردگار
وَئتا : می شناسد، تشخیص می دهد
اشات هَچا : از روی راستی، با هنجار اشا
یائُونگهانس چا : همهً این ها، همهً آنها
تانس چا : زنان، بانوان
تائُوس چا : مردان، آقایان
یَزَه مَئیده : درود می فرستیم، ستایش می کنیم
برگردان سرود:
درود می فرستیم ومی ستاییم،
همهً زنان ومردانی که از میان مردمان،
به شناخت اهورامزدا،
درانجام کارنیک وپیوستن به اشا،
بهترین باشد.
اشاره:
در بینش اشوزرتشت زن و مرد با یکدیگرتفاوتی ندارند و هیچیک به سبب جنسیت یا توانمندی بدنی بر دیگری برتری ندارند، تنها پیوستن به هنجار راستی و اشا ( بهره مندی از منش نیک وسازنده، گفتاردرست وگویش اثربخش و انجام کارنیک وسود رسان) هر مرد و زنی را بهتر، والاتر وارزشمند تر می گرداند. در بینش زرتشت، اشا ، هنجارو نظامی است که برجهان هستی پیوسته جاری و پایداراست زیرا از آغاز ساختارآفرینش بر اشا استوار شده است. همان نیرویی که ابر و باد و مه و خورشید و فلک را به کار واداشته است تا هستی برای انسان نیزخوش آیند و به کام باشد . در این راستا انسان نیز( زن ومرد ، پسر ودختر ، پیر وجوان ) باید بکوشد تا در هنجار گرایی و گسترش راستی و اشا سهمی داشته باشد. بنابراین کسی که بهرهً بیشتری ازکردار خویش در راستای نیکوکاری وخدمت به دیگران از زمانه برگیرد در مسابقه زندگی، با نشانِ باشکوهِ انسان بودن سرافراز گشته و بر سکوی قهرمانی در جایگاهی بالاترایستاده و از رقیب خود در زندگی پیشی گرفته است.
برگرفته از تارنمای موبد کورش نیکنام
Tags:
جستارها
@zoroaster33
یِنگهه هاتام. آئت یِسنِه . پَئی تی وَنگهُو.
مزدا اهورا. وَاِتا. اَشات هَچا.
یا ئونگهامچا. تائونس چا. تائوس چا . یَزَه مَئیدِه ..
این سرود که بند پانزدهم از هات ۲۷ یسنا می باشد، پیش در آمدی بر هات ۲۸ است که با اشم وهو (بند ۱۳) و یتا اهو (بند ۱۴)، آغاز سرودهای اشوزرتشت (گات ها) به حساب می آید. ینگهه هاتام در بخش های گوناگون اوستا سروده شده است که به هنگام نیایش های آیینی خوانده می شود. ازیکسو اشاره به تساوی حقوق زن ومرد دارد و از سوی دیگر اشاره به ابزار وراهکاری شده است که هرمرد و زن با ارادهً خویش بتواند با دیگری مسابقه بگذارد ودر راه پیشرفت زندگی از رقیب خود پیشی بگیرد.
چمار(معنی) هریک از واژگانی که در این سرود آمده به زبان پارسی چنین است.
یِنگهه: از میان ، از بین
هاتام : مردمان، هستی ها ،
آئت یِسنِه : برای ستایش، از روی ستایش
پَئی تی وَنگهُو: به بهترین وجه ، با نیکوترین روش
مزدا اهورا: خداوند، پروردگار
وَئتا : می شناسد، تشخیص می دهد
اشات هَچا : از روی راستی، با هنجار اشا
یائُونگهانس چا : همهً این ها، همهً آنها
تانس چا : زنان، بانوان
تائُوس چا : مردان، آقایان
یَزَه مَئیده : درود می فرستیم، ستایش می کنیم
برگردان سرود:
درود می فرستیم ومی ستاییم،
همهً زنان ومردانی که از میان مردمان،
به شناخت اهورامزدا،
درانجام کارنیک وپیوستن به اشا،
بهترین باشد.
اشاره:
در بینش اشوزرتشت زن و مرد با یکدیگرتفاوتی ندارند و هیچیک به سبب جنسیت یا توانمندی بدنی بر دیگری برتری ندارند، تنها پیوستن به هنجار راستی و اشا ( بهره مندی از منش نیک وسازنده، گفتاردرست وگویش اثربخش و انجام کارنیک وسود رسان) هر مرد و زنی را بهتر، والاتر وارزشمند تر می گرداند. در بینش زرتشت، اشا ، هنجارو نظامی است که برجهان هستی پیوسته جاری و پایداراست زیرا از آغاز ساختارآفرینش بر اشا استوار شده است. همان نیرویی که ابر و باد و مه و خورشید و فلک را به کار واداشته است تا هستی برای انسان نیزخوش آیند و به کام باشد . در این راستا انسان نیز( زن ومرد ، پسر ودختر ، پیر وجوان ) باید بکوشد تا در هنجار گرایی و گسترش راستی و اشا سهمی داشته باشد. بنابراین کسی که بهرهً بیشتری ازکردار خویش در راستای نیکوکاری وخدمت به دیگران از زمانه برگیرد در مسابقه زندگی، با نشانِ باشکوهِ انسان بودن سرافراز گشته و بر سکوی قهرمانی در جایگاهی بالاترایستاده و از رقیب خود در زندگی پیشی گرفته است.
برگرفته از تارنمای موبد کورش نیکنام
Tags:
جستارها
@zoroaster33
امروز
به روز فیروز و فرخ
روز باد ،از ماهِ تیر
سال ۳۷۶۲ ترادادی مزدیسنا
برابر با
سه شنبه : ۱۹ تیر ماه،
به سال ۱۴۰۳ خورشیدی
۹ جولای ۲۰۲۴ ترسایی
09.07.2024
🌷🌷🌷
🔹باد:
- بیست و دومین روز هر ماه در گاه‌شماری سی روزه و ترادادی( سنتی) زرتشتیان روز باد نام دارد.
- باد در اوستا به ریخت "وایو" آمده که به چمار(معنی) وزيدن است.
در یشت پانزدهم اوستا، ایزد وایو ستایش شده و تا دوران اشکانی و ساسانی نیز ارج داشته است.
- «باد» به چمار(:معنی) نسیم و هوا است.
- در فرهنگ وباور ایرانیان باستان، چهار آخشیج(عنصر) ستودنی و سپندینه و پاک کننده بوده اند. هوا نیز مانند آب و آتش و خاک از گروه چهار آخشیج ورجاوند وسپند است.
- در کردار ایرانیان باستان، پاک نگهداشتن این چهار آخشیج از خویشکاری(:وظیفه) همگان بوده نه تنها آنها را آلوده نمی کردند بلکه در پاسداشت آن کوشا بوده اند.
🪻🌸🪻
درگاه (:کانال) زرتشت و مزدیسنان
گزینش ونگرش: موبدکورش نیکنام
🏵 @zoroaster33
به روز فیروز و فرخ
روز باد ،از ماهِ تیر
سال ۳۷۶۲ ترادادی مزدیسنا
برابر با
سه شنبه : ۱۹ تیر ماه،
به سال ۱۴۰۳ خورشیدی
۹ جولای ۲۰۲۴ ترسایی
09.07.2024
🌷🌷🌷
🔹باد:
- بیست و دومین روز هر ماه در گاه‌شماری سی روزه و ترادادی( سنتی) زرتشتیان روز باد نام دارد.
- باد در اوستا به ریخت "وایو" آمده که به چمار(معنی) وزيدن است.
در یشت پانزدهم اوستا، ایزد وایو ستایش شده و تا دوران اشکانی و ساسانی نیز ارج داشته است.
- «باد» به چمار(:معنی) نسیم و هوا است.
- در فرهنگ وباور ایرانیان باستان، چهار آخشیج(عنصر) ستودنی و سپندینه و پاک کننده بوده اند. هوا نیز مانند آب و آتش و خاک از گروه چهار آخشیج ورجاوند وسپند است.
- در کردار ایرانیان باستان، پاک نگهداشتن این چهار آخشیج از خویشکاری(:وظیفه) همگان بوده نه تنها آنها را آلوده نمی کردند بلکه در پاسداشت آن کوشا بوده اند.
🪻🌸🪻
درگاه (:کانال) زرتشت و مزدیسنان
گزینش ونگرش: موبدکورش نیکنام
🏵 @zoroaster33
باد ایزد و تشتر ماه بر همگی فرخنده باد ، با آرزوهای نیک برای آبادانی جهان و شادی جهانیان و آرامش روان آفرینش ، دستبند های تیر و باد خود را به باد می سپاریم ، بشود که نسیم خوشایند شادمانی و شادزیوی همواره بر سرزمین اهورایی ایران زمین بوَزَد.ایدون باد
@zoroaster33
@zoroaster33
امروز
به روز فیروز و فرخ
روز دی بدین ،از ماهِ تیر
سال ۳۷۶۲ ترادادی مزدیسنا
برابر با
چهارشنبه: ۲۰ تیر ماه،
به سال ۱۴۰۳ خورشیدی
۱۰ جولای ۲۰۲۴ ترسایی
10.07.2024
🌷🌷🌷
🔹دی بدین
بیست‌و سومین روز هرماه در گاه‌شمار ترادادی(سنتی) زرتشتیان "دی بدین" نام دارد.
- واژه پارسی "دی" در گویش پهلوی به ریخت "داتار" آمده و در اوستا؛ دٓتهوش، دٓدوٓه و
دٓئوشو به چمار(معنی) دادار وخداوند آمده است.
- ریشه وبُن اين واژه "دا" به چمار(معنی) دانایی، دادن و بخشيدن هست.
- واژه دیـن: دَئـنـا Daenâ در اوستا، به چمار دیدن، شناختن، فهمیدن و دانستن است.
به چمار بینش درونی، وژدان بیدار و آگاه.
- زرتشت آموزه های خود را در چارچوب
دَئنا وَنگوهی Daenâ Vanguhi می نامد. که از بینش درونی و دینِ نیک یاد شده است.
- زرتشتیان در روزهای اورمزد، دی به‌آذر، دی‌به‌مهر و دی‌به‌دین، همانند روزهای آدینه هنگام شادی، آرامش و نیایش همگانی با دید وبازدید را سپری می کنند
🪻🌸🪻
درگاه (:کانال) زرتشت و مزدیسنان
گزینش ونگرش: موبدکورش نیکنام
🏵 @zoroaster33
به روز فیروز و فرخ
روز دی بدین ،از ماهِ تیر
سال ۳۷۶۲ ترادادی مزدیسنا
برابر با
چهارشنبه: ۲۰ تیر ماه،
به سال ۱۴۰۳ خورشیدی
۱۰ جولای ۲۰۲۴ ترسایی
10.07.2024
🌷🌷🌷
🔹دی بدین
بیست‌و سومین روز هرماه در گاه‌شمار ترادادی(سنتی) زرتشتیان "دی بدین" نام دارد.
- واژه پارسی "دی" در گویش پهلوی به ریخت "داتار" آمده و در اوستا؛ دٓتهوش، دٓدوٓه و
دٓئوشو به چمار(معنی) دادار وخداوند آمده است.
- ریشه وبُن اين واژه "دا" به چمار(معنی) دانایی، دادن و بخشيدن هست.
- واژه دیـن: دَئـنـا Daenâ در اوستا، به چمار دیدن، شناختن، فهمیدن و دانستن است.
به چمار بینش درونی، وژدان بیدار و آگاه.
- زرتشت آموزه های خود را در چارچوب
دَئنا وَنگوهی Daenâ Vanguhi می نامد. که از بینش درونی و دینِ نیک یاد شده است.
- زرتشتیان در روزهای اورمزد، دی به‌آذر، دی‌به‌مهر و دی‌به‌دین، همانند روزهای آدینه هنگام شادی، آرامش و نیایش همگانی با دید وبازدید را سپری می کنند
🪻🌸🪻
درگاه (:کانال) زرتشت و مزدیسنان
گزینش ونگرش: موبدکورش نیکنام
🏵 @zoroaster33
به چشم زاهد خودبین چه توتیا و چه خاک
که از حقیقت بینش چو سرمه‌دان خالی‌ست
کدام جلوه که نگذشت زین بساط غرور
تو هم بتاز که میدان امتحان خالی‌ست
فریب منصب گوهر مخور که همچو حباب
هزار کیسه در این بحر بیکران خالی‌ست
ز چاک دانهٔ خرما، شد اینقدر معلوم
که از وفا دل سخت شکرلبان خالی‌ست
گهر ز یأس، کمر بر شکست موج نبست
دلی‌که پر شود از خود، ز دشمنان خالی‌ست
درون تست اگر خلوتی و انجمنی‌ست
برون ز خویش کجا می‌روی؟ جهان خالی‌ست
که از حقیقت بینش چو سرمه‌دان خالی‌ست
کدام جلوه که نگذشت زین بساط غرور
تو هم بتاز که میدان امتحان خالی‌ست
فریب منصب گوهر مخور که همچو حباب
هزار کیسه در این بحر بیکران خالی‌ست
ز چاک دانهٔ خرما، شد اینقدر معلوم
که از وفا دل سخت شکرلبان خالی‌ست
گهر ز یأس، کمر بر شکست موج نبست
دلی‌که پر شود از خود، ز دشمنان خالی‌ست
درون تست اگر خلوتی و انجمنی‌ست
برون ز خویش کجا می‌روی؟ جهان خالی‌ست
☆ رازوری (:عرفان) دربینش زرتشت ☆
شناخت خداوند، پرورش و پویایی ویژگی های نیک اخلاقی و پذیرش اهورامزدا (:دانش وآگاهی) برترین آماج (:هدف) سفارش شده اَشوزرتشت در زندگی مرتو (:انسان) است.
پیام آور ایرانی باور داردكه اگر مرتو رفتار خود را به شش فروزه یی كه از خداوند (:دانایی) سرچشمه گرفته هماهنگ سازد، گذری به هفتمین گام نیز خواهد داشت و به جایی خواهد رسید كه سعدی نیز به آن اشاره کرده است:
رسد آدمی به جایی که به جز خدا نبیند
بنگر که تا چه حد است مقام آدمیت
نخستین گام در راه نزدیك شدن به اهورا، "وَهومن" یا منش نیك است، این واژه درزبان پارسی به بهمن تبدیل شده است. نیك اندیشی یكی از فروزه های ذاتی خداوند است كه مرتو نیز بایستی در نخستین گام آن را در خود پرورش دهد.
گام دوم، گزینش "اَشَه وَهیشْتَه" یا بهترین اشویی است كه درزبان پارسی به اردیبهشت تبدیل شده است. اشویی در ذات خداوند، هنجار راستی و توانایی نظم بخشیدن است، این فروزه در مرتو نیز كوششی برای هماهنگی در رفتار بر پایه اشویی، به چم پیوستن به راستی است.
"خْشَترَه وَئیریَه" كه در گویش پارسی به شهریور تبدیل شده است توانایی مینوی و پادشاهی بر خویشتن است. توانایی گذشت و مهربانی، توانایی هماهنگی رفتار ناهنجار، توانایی پایداری از حق و مبارزه با دروغ، توانایی رسیدن به آزادی و آزاد منشی و ..... كه گام سوم در راه شناخت است.
گام چهارم، فروزه «مهرورزی» است كه در گات ها به گونه "سپنتَه آرَمئی تی" بیان شده و در فارسی به سپندارمذ یا اسفند تبدیل شده است . در بینش اشوزرتشت رابطه بین مرتو واهورامزدا برپایه دوستی و مهربانی است نه از روی ترس و بیداد، بنابراین مرتو باید فروزة «مهرورزی» را در خود افزایش دهد ، خویشتنداری، گذشت، فروتنی، مهربانی، بخشندگی و دهشمندی از پرتوهای این فروزه هستند.
گام پنجم به ریخت "هَه اوروَتات" ودر"گویش پارسی به گونه خورداد بیان شده در این گام رسایی وكمال در مرتو پدیدار خواهد شد و او را به آرامی به مرتوی آرمانی نزدیك خواهد كرد.
در بینش اشوزرتشت رسایی و جاودانگی كه ششمین گام رازوری است بهم پیوسته بوده اگر مرتو به رسایی برسد خود به خود به «بی مرگی» نیز خواهد رسید. اَمِرَه تات كه در پارسی به ریخت امرداد در آمده و جاودانگی است، بی گمان این فروزه از ویژگی ذاتی خداوند است ولی مرتو نیز بر پایه هنجاری كه در آفرینش او پیش بینی شده به گونه ای دیگر و به گونه نسبی جاودانه خواهد شد.
هفتمین گام، در راه رازوری و شناخت اهورا، "سرَئوشَه" است این واژه در پارسی به گونه «سروش» بیان شده ، نور حقیقت و ندای اهورایی است كه چون فروغی" نهاد مرتو و دیده دل رازور "عارف" را روشن خواهد كرد وبه "سپنتامن" خواهد رسید.
بنابراین در كنار كار و كوشش، گام های رازوری نیز در مرتو سپری می شود، فروزه هایی چون پاكی و راستی، توانایی سازنده و مهرورزی پویا خواهد شد تا رسایی و پایندگی در نهاد او فزونی یابد.
برگرفته از نسک آیین اختیار
نگارش کورش نیکنام
🔥🔥🔥🔥🔥🔥
درگاه (:کانال) زرتشت و مزدیسنان
گزینش ونگرش: موبدکورش نیکنام
🏵 @zoroaster33 🏵
شناخت خداوند، پرورش و پویایی ویژگی های نیک اخلاقی و پذیرش اهورامزدا (:دانش وآگاهی) برترین آماج (:هدف) سفارش شده اَشوزرتشت در زندگی مرتو (:انسان) است.
پیام آور ایرانی باور داردكه اگر مرتو رفتار خود را به شش فروزه یی كه از خداوند (:دانایی) سرچشمه گرفته هماهنگ سازد، گذری به هفتمین گام نیز خواهد داشت و به جایی خواهد رسید كه سعدی نیز به آن اشاره کرده است:
رسد آدمی به جایی که به جز خدا نبیند
بنگر که تا چه حد است مقام آدمیت
نخستین گام در راه نزدیك شدن به اهورا، "وَهومن" یا منش نیك است، این واژه درزبان پارسی به بهمن تبدیل شده است. نیك اندیشی یكی از فروزه های ذاتی خداوند است كه مرتو نیز بایستی در نخستین گام آن را در خود پرورش دهد.
گام دوم، گزینش "اَشَه وَهیشْتَه" یا بهترین اشویی است كه درزبان پارسی به اردیبهشت تبدیل شده است. اشویی در ذات خداوند، هنجار راستی و توانایی نظم بخشیدن است، این فروزه در مرتو نیز كوششی برای هماهنگی در رفتار بر پایه اشویی، به چم پیوستن به راستی است.
"خْشَترَه وَئیریَه" كه در گویش پارسی به شهریور تبدیل شده است توانایی مینوی و پادشاهی بر خویشتن است. توانایی گذشت و مهربانی، توانایی هماهنگی رفتار ناهنجار، توانایی پایداری از حق و مبارزه با دروغ، توانایی رسیدن به آزادی و آزاد منشی و ..... كه گام سوم در راه شناخت است.
گام چهارم، فروزه «مهرورزی» است كه در گات ها به گونه "سپنتَه آرَمئی تی" بیان شده و در فارسی به سپندارمذ یا اسفند تبدیل شده است . در بینش اشوزرتشت رابطه بین مرتو واهورامزدا برپایه دوستی و مهربانی است نه از روی ترس و بیداد، بنابراین مرتو باید فروزة «مهرورزی» را در خود افزایش دهد ، خویشتنداری، گذشت، فروتنی، مهربانی، بخشندگی و دهشمندی از پرتوهای این فروزه هستند.
گام پنجم به ریخت "هَه اوروَتات" ودر"گویش پارسی به گونه خورداد بیان شده در این گام رسایی وكمال در مرتو پدیدار خواهد شد و او را به آرامی به مرتوی آرمانی نزدیك خواهد كرد.
در بینش اشوزرتشت رسایی و جاودانگی كه ششمین گام رازوری است بهم پیوسته بوده اگر مرتو به رسایی برسد خود به خود به «بی مرگی» نیز خواهد رسید. اَمِرَه تات كه در پارسی به ریخت امرداد در آمده و جاودانگی است، بی گمان این فروزه از ویژگی ذاتی خداوند است ولی مرتو نیز بر پایه هنجاری كه در آفرینش او پیش بینی شده به گونه ای دیگر و به گونه نسبی جاودانه خواهد شد.
هفتمین گام، در راه رازوری و شناخت اهورا، "سرَئوشَه" است این واژه در پارسی به گونه «سروش» بیان شده ، نور حقیقت و ندای اهورایی است كه چون فروغی" نهاد مرتو و دیده دل رازور "عارف" را روشن خواهد كرد وبه "سپنتامن" خواهد رسید.
بنابراین در كنار كار و كوشش، گام های رازوری نیز در مرتو سپری می شود، فروزه هایی چون پاكی و راستی، توانایی سازنده و مهرورزی پویا خواهد شد تا رسایی و پایندگی در نهاد او فزونی یابد.
برگرفته از نسک آیین اختیار
نگارش کورش نیکنام
🔥🔥🔥🔥🔥🔥
درگاه (:کانال) زرتشت و مزدیسنان
گزینش ونگرش: موبدکورش نیکنام
🏵 @zoroaster33 🏵
☆ توبه درباور مزدیسنان☆
واژه "توبه" و چگونگی آن درفرهنگ ایرانی نبوده است. موبدان در دوران ساسانی همانند آن را به پایان خرده اوستا افزودند ونامش را "پَتت" به چم پشیمانی گذاشتند.
شاید به شوه این بوده که در آن زمان دین مسیحی به ایران راه یافته و برخی از زرتشتیان به سبب ساده تربودن پاک کردن گناهانشان که به شیوه "توبه" دردین ترسایی وجود داشته است، برآن شده تا به دین مسیحی روی آورند.
بنابراین به انگیزه اینکه از دین خارج نشوند بخش "پتت" را به خرده اوستا افزوده اند. در این بخش به کارهایی اشاره شده که برای مرتو (:انسان) ناشایست بوده و هرگاه کسی کرداری به باورآن روزگار را انجام می داده با سرودن این بخش از اوستا، پشیمانی خود را بیان می کرده است.
در برداشتی که از بینش اشوزرتشت در گات ها وجود دارد، هرکردار ناشایستی را پادافراه است و هرکنش نیکی را که مرتو انجام دهد، پاداش نیک کردارش را خواهد گرفت.
دراین فلسفه که برپایه کنش و واکنش است هرگاه گناهی از فرد روی دهد نمی توان با پرداخت هزینه و بازگویی (:اعتراف) به پیشوای دینی، آن را جبران کرد بلکه مرتو می تواند پس از آن با انجام کارهای بسیاری که شایسته جایگاه مرتوگانی (:انسانی) است، وجدان خویش را از رنج و آزردگی رها سازد. زیرا تنها واکنشی که هرکس در برابر کرداری ناشایست خواهد داشت. برخورداری از رنج وعذاب وجدان است.
نتیجه اینکه هرگاه مرتو به کاری ناشایست روی آورد وگناهی رابه کردارخود افزون سازد، نیازی نیست که به چیزی ویاکسی به ویژه پیشوای دینی روی آورد و توبه کند، اوباید پس از آن با اراده خویش کار نیک و شایسته بیشتری از خود داشته باشد تا میزان شایستگی هایش در پیروی از کردار نیک افزون گردد و اندک اندک از آرامش وجدان برخوردار شود.
✅برگرفته از تارنمای موبد نیکنام
www.kniknam.com
🔥🔥🔥🔥🔥🔥
درگاه (:کانال) زرتشت و مزدیسنان
گزینش ونگرش: موبدکورش نیکنام
🏵 @zoroaster33 🏵
واژه "توبه" و چگونگی آن درفرهنگ ایرانی نبوده است. موبدان در دوران ساسانی همانند آن را به پایان خرده اوستا افزودند ونامش را "پَتت" به چم پشیمانی گذاشتند.
شاید به شوه این بوده که در آن زمان دین مسیحی به ایران راه یافته و برخی از زرتشتیان به سبب ساده تربودن پاک کردن گناهانشان که به شیوه "توبه" دردین ترسایی وجود داشته است، برآن شده تا به دین مسیحی روی آورند.
بنابراین به انگیزه اینکه از دین خارج نشوند بخش "پتت" را به خرده اوستا افزوده اند. در این بخش به کارهایی اشاره شده که برای مرتو (:انسان) ناشایست بوده و هرگاه کسی کرداری به باورآن روزگار را انجام می داده با سرودن این بخش از اوستا، پشیمانی خود را بیان می کرده است.
در برداشتی که از بینش اشوزرتشت در گات ها وجود دارد، هرکردار ناشایستی را پادافراه است و هرکنش نیکی را که مرتو انجام دهد، پاداش نیک کردارش را خواهد گرفت.
دراین فلسفه که برپایه کنش و واکنش است هرگاه گناهی از فرد روی دهد نمی توان با پرداخت هزینه و بازگویی (:اعتراف) به پیشوای دینی، آن را جبران کرد بلکه مرتو می تواند پس از آن با انجام کارهای بسیاری که شایسته جایگاه مرتوگانی (:انسانی) است، وجدان خویش را از رنج و آزردگی رها سازد. زیرا تنها واکنشی که هرکس در برابر کرداری ناشایست خواهد داشت. برخورداری از رنج وعذاب وجدان است.
نتیجه اینکه هرگاه مرتو به کاری ناشایست روی آورد وگناهی رابه کردارخود افزون سازد، نیازی نیست که به چیزی ویاکسی به ویژه پیشوای دینی روی آورد و توبه کند، اوباید پس از آن با اراده خویش کار نیک و شایسته بیشتری از خود داشته باشد تا میزان شایستگی هایش در پیروی از کردار نیک افزون گردد و اندک اندک از آرامش وجدان برخوردار شود.
✅برگرفته از تارنمای موبد نیکنام
www.kniknam.com
🔥🔥🔥🔥🔥🔥
درگاه (:کانال) زرتشت و مزدیسنان
گزینش ونگرش: موبدکورش نیکنام
🏵 @zoroaster33 🏵
Forwarded from خردسرای فردوسی یزد (سیروس حامی)
Media is too big
VIEW IN TELEGRAM
استاد #پروفسور_ژاله_آموزگار:
دغدغه من #ایران است
به آگاهی ایرانیان و دوستداران فرهنگ دیرپای ایران می‌رساند که شایعه درگذشت استاد ژاله آموزگار درست نیست و ایشان به تندرستی همچنان کوشایند!
زندگی پربارشان دراز باد!
🆔 @XeradsarayeFerdosiYazd
دغدغه من #ایران است
به آگاهی ایرانیان و دوستداران فرهنگ دیرپای ایران می‌رساند که شایعه درگذشت استاد ژاله آموزگار درست نیست و ایشان به تندرستی همچنان کوشایند!
زندگی پربارشان دراز باد!
🆔 @XeradsarayeFerdosiYazd
Forwarded from خردسرای فردوسی یزد (سیروس حامی)
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
امروز
به روز فیروز و فرخ
روز دین ،از ماهِ تیر
سال ۳۷۶۲ ترادادی مزدیسنا
برابر با
پنجشنبه: ۲۱ تیر ماه،
به سال ۱۴۰۳ خورشیدی
۱۱ جولای ۲۰۲۴ ترسایی
11.07.2024
🌷🌷🌷
🔹دین:
- بیست وچهارمین روز هرماه در گاه‌شمار ترادادی ویژه مزدیسنان روز «دین» نام دارد.
- «دین» برگرفته از واژه دَاِنَه در اوستاست که به چمار(:معنی) وژدان بیدار، بینش آگاهانه و نگرش درونی می باشد.
- دَاِنَه (دین= وژدان آگاه) از آغاز در نهاد هر کسی جای داده شده تا بتواند در زندگی با نیروی آن راه اَشا (راستی و درستی) را با خردمندی جستجو کرده و گزینش کند تا در آن گام بردارد.
🪻🌸🪻
درگاه (:کانال) زرتشت و مزدیسنان
گزینش ونگرش: موبدکورش نیکنام
🏵 @zoroaster33
به روز فیروز و فرخ
روز دین ،از ماهِ تیر
سال ۳۷۶۲ ترادادی مزدیسنا
برابر با
پنجشنبه: ۲۱ تیر ماه،
به سال ۱۴۰۳ خورشیدی
۱۱ جولای ۲۰۲۴ ترسایی
11.07.2024
🌷🌷🌷
🔹دین:
- بیست وچهارمین روز هرماه در گاه‌شمار ترادادی ویژه مزدیسنان روز «دین» نام دارد.
- «دین» برگرفته از واژه دَاِنَه در اوستاست که به چمار(:معنی) وژدان بیدار، بینش آگاهانه و نگرش درونی می باشد.
- دَاِنَه (دین= وژدان آگاه) از آغاز در نهاد هر کسی جای داده شده تا بتواند در زندگی با نیروی آن راه اَشا (راستی و درستی) را با خردمندی جستجو کرده و گزینش کند تا در آن گام بردارد.
🪻🌸🪻
درگاه (:کانال) زرتشت و مزدیسنان
گزینش ونگرش: موبدکورش نیکنام
🏵 @zoroaster33
تن آدمی شریف است به جان آدمیت
نه همین لباس زیباست نشان آدمیت
اگر آدمی به چشم است و دهان و گوش و بینی
چه میان نقش دیوار و میان آدمیت
خور و خواب و خشم و شهوت
شغب است و جهل و ظلمت
حیوان خبر ندارد ز جهان آدمیت
به حقیقت آدمی باش وگر نه مرغ باشد
که همین سخن بگوید به زبان آدمیت
مگر آدمی نبودی که اسیر دیو ماندی
که فرشته ره ندارد به مکان آدمیت
اگر این درنده‌خویی ز طبیعتت بمیرد
همه عمر زنده باشی به روان آدمیت
رسد آدمی به جایی که به جز خدا نبیند
بنگر که تا چه حد است مقام آدمیت
طیران مرغ دیدی، تو ز پایبند شهوت
به در آی تا ببینی طیران آدمیت
نه همین لباس زیباست نشان آدمیت
اگر آدمی به چشم است و دهان و گوش و بینی
چه میان نقش دیوار و میان آدمیت
خور و خواب و خشم و شهوت
شغب است و جهل و ظلمت
حیوان خبر ندارد ز جهان آدمیت
به حقیقت آدمی باش وگر نه مرغ باشد
که همین سخن بگوید به زبان آدمیت
مگر آدمی نبودی که اسیر دیو ماندی
که فرشته ره ندارد به مکان آدمیت
اگر این درنده‌خویی ز طبیعتت بمیرد
همه عمر زنده باشی به روان آدمیت
رسد آدمی به جایی که به جز خدا نبیند
بنگر که تا چه حد است مقام آدمیت
طیران مرغ دیدی، تو ز پایبند شهوت
به در آی تا ببینی طیران آدمیت
☆نیک وبد در بینش زرتشت ☆
وجود بدی در جهان، همواره نظر فیلسوفان و اندیشمندان بزرگ را به خود جلب کرده است؛ و هرکدام کوشیده‌اند تا بر پایه‌ی بینش ویژه‌ی خود، آن را به‌گونه‌ای توجیه کنند. از یک‌سو در بینش پیام‌آوران راستین، سرشت خداوند یکتا
تنها نیکی، راستی و سازندگی است چون گرایش به بدی نتیجه‌ی قهری نادانی و ناآگاهی است. پس نخستین شرط این مبارزه‌ی مقدس و سازنده این است که دانش و بینش و آگاهی انسان‌ها به‌طور مستمر و مداوم افزایش یابد؛ و برهمین باور است که زرتشت نخستین تکلیف انسان را در این پیکار زندگی‌ساز چنین تعیین می‌کند: آگاه شدن و آگاه کردن، افزودن بر دانش خود و دیگران، گسترش دادن و عمق بخشیدن به بینش انسان.
“کدام راه بهترین است؟ راه راست یا راه دروغ؟
دانا باید حقیقت را برای مردم آشکار سازد تا دروغکار نتواند مردم ناآگاه را گمراه کند. ای مزدااهورا، کسانی که ارزش راستی و نیک‌اندیشی را برای دیگران آشکار می‌کنند یاری کن.” (گاتها، یسنای ۳۱، بند ۱۷)
گفتیم که برپایه باور زرتشت، اهورامزدا بر اساس قانون خلقت (نظام آفرینش) – که گاتها آن را قانون اشا یا قانون راستی نامیده است – انسان را در اندیشیدن و در گزینش ، آزاد آفریده است. به‌عبارت دیگر، انسان دارای اختیار است که نیک بیندیشد یا بد، راست بیندیشد یا کژ، درست بیندیشد یا نادرست. حال اگر راست بیندیشد این راستی در گفتار و کردارش هم منعکس می‌شود و نیکی به‌وجود می‌آید؛ و اگر کژ بیندیشد این کژی و ناراستی در گفتار و کردارش هم بازتاب می‌یابد و در نتیجه بدی آفریده می‌شود.
پس به‌این ترتیب، “بد” در آفرینش آفریدگار وجود ندارد و زاییده‌ی اندیشه‌ی ناراست انسان است؛ در این‌صورت به‌جای اینکه بگوییم: “نیکی” و “بدی” در جهان وجود دارد، بهتر است بگوییم: “نیک‌اندیشی” و “بداندیشی” در جهان وجود دارد. (این دو واژه‌ی مرکب، در اوستا به‌صورت “سپنتامینو” و “انگره‌مینو” آمده است. “مینو” به‌معنی منش و اندیشه است. “سپنتا” یعنی افزاینده و سازنده، “انگره” یعنی کاهنده و تباهنده. پس “سپنتامینو” یعنی اندیشه‌ی سازنده و نیک، و “انگره‌مینو” یعنی اندیشه‌ی مخرب و بد. واژه‌ی اوستایی “انگره‌مینو” بعدا در فارسی به‌صورت “اهریمن” درآمده است. پس اهریمن در فرهنگ اوستایی نیز موجودی – به‌هرصورت – نیست بلکه به‌معنی اندیشه‌ی کاهنده و تباهنده می باشد.
برگرفته از نسک بینش زرتشت
نگارش خداداد خنجری
🔥🔥🔥🔥🔥🔥
درگاه (:کانال) زرتشت و مزدیسنان
گزینش ونگرش: موبدکورش نیکنام
🏵 @zoroaster33 🏵
وجود بدی در جهان، همواره نظر فیلسوفان و اندیشمندان بزرگ را به خود جلب کرده است؛ و هرکدام کوشیده‌اند تا بر پایه‌ی بینش ویژه‌ی خود، آن را به‌گونه‌ای توجیه کنند. از یک‌سو در بینش پیام‌آوران راستین، سرشت خداوند یکتا
تنها نیکی، راستی و سازندگی است چون گرایش به بدی نتیجه‌ی قهری نادانی و ناآگاهی است. پس نخستین شرط این مبارزه‌ی مقدس و سازنده این است که دانش و بینش و آگاهی انسان‌ها به‌طور مستمر و مداوم افزایش یابد؛ و برهمین باور است که زرتشت نخستین تکلیف انسان را در این پیکار زندگی‌ساز چنین تعیین می‌کند: آگاه شدن و آگاه کردن، افزودن بر دانش خود و دیگران، گسترش دادن و عمق بخشیدن به بینش انسان.
“کدام راه بهترین است؟ راه راست یا راه دروغ؟
دانا باید حقیقت را برای مردم آشکار سازد تا دروغکار نتواند مردم ناآگاه را گمراه کند. ای مزدااهورا، کسانی که ارزش راستی و نیک‌اندیشی را برای دیگران آشکار می‌کنند یاری کن.” (گاتها، یسنای ۳۱، بند ۱۷)
گفتیم که برپایه باور زرتشت، اهورامزدا بر اساس قانون خلقت (نظام آفرینش) – که گاتها آن را قانون اشا یا قانون راستی نامیده است – انسان را در اندیشیدن و در گزینش ، آزاد آفریده است. به‌عبارت دیگر، انسان دارای اختیار است که نیک بیندیشد یا بد، راست بیندیشد یا کژ، درست بیندیشد یا نادرست. حال اگر راست بیندیشد این راستی در گفتار و کردارش هم منعکس می‌شود و نیکی به‌وجود می‌آید؛ و اگر کژ بیندیشد این کژی و ناراستی در گفتار و کردارش هم بازتاب می‌یابد و در نتیجه بدی آفریده می‌شود.
پس به‌این ترتیب، “بد” در آفرینش آفریدگار وجود ندارد و زاییده‌ی اندیشه‌ی ناراست انسان است؛ در این‌صورت به‌جای اینکه بگوییم: “نیکی” و “بدی” در جهان وجود دارد، بهتر است بگوییم: “نیک‌اندیشی” و “بداندیشی” در جهان وجود دارد. (این دو واژه‌ی مرکب، در اوستا به‌صورت “سپنتامینو” و “انگره‌مینو” آمده است. “مینو” به‌معنی منش و اندیشه است. “سپنتا” یعنی افزاینده و سازنده، “انگره” یعنی کاهنده و تباهنده. پس “سپنتامینو” یعنی اندیشه‌ی سازنده و نیک، و “انگره‌مینو” یعنی اندیشه‌ی مخرب و بد. واژه‌ی اوستایی “انگره‌مینو” بعدا در فارسی به‌صورت “اهریمن” درآمده است. پس اهریمن در فرهنگ اوستایی نیز موجودی – به‌هرصورت – نیست بلکه به‌معنی اندیشه‌ی کاهنده و تباهنده می باشد.
برگرفته از نسک بینش زرتشت
نگارش خداداد خنجری
🔥🔥🔥🔥🔥🔥
درگاه (:کانال) زرتشت و مزدیسنان
گزینش ونگرش: موبدکورش نیکنام
🏵 @zoroaster33 🏵
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
سخنان استاد گرامی دکتر دینانی درباره شاهنامه فردوسی
@zoroaster33
@zoroaster33
امروز
به روز فیروز و فرخ
روز ارد ،از ماهِ تیر
سال ۳۷۶۲ ترادادی مزدیسنا
برابر با
آدینه : ۲۲ تیر ماه،
به سال ۱۴۰۳ خورشیدی
۱۲ جولای ۲۰۲۴ ترسایی
12.07.2024
🌷🌷🌷
🔹اَرد:
- بیست وپنجمین روز هرماه در گاه‌شماری ترادادی(سنتی) مزدیسنان "ارد" نام دارد.
- ایزد ارد یا «اَرت»، در اوستا به ریخت «اَشی وَنگوهی» آمده است که چمار(:معنی) آن؛ توانگری، بی نیازی، خواسته و دارایی است.
- آموزه های اشوزرتشت آرامش درونی را همراه با توانگری و به‌دست آوردن خواسته و دارایی سفارش می‌کند.
- پیروان این بینش، برای به دست آوردن و رسیدن به خواسته‌های خود از راه درست و راست، کار و کوشش را گزینش کرده و از بیکاری، تنبلی و کاهلی پرهیز می‌کند.
🪻🌸🪻
درگاه (:کانال) زرتشت و مزدیسنان
گزینش ونگرش: موبدکورش نیکنام
🏵 @zoroaster33
به روز فیروز و فرخ
روز ارد ،از ماهِ تیر
سال ۳۷۶۲ ترادادی مزدیسنا
برابر با
آدینه : ۲۲ تیر ماه،
به سال ۱۴۰۳ خورشیدی
۱۲ جولای ۲۰۲۴ ترسایی
12.07.2024
🌷🌷🌷
🔹اَرد:
- بیست وپنجمین روز هرماه در گاه‌شماری ترادادی(سنتی) مزدیسنان "ارد" نام دارد.
- ایزد ارد یا «اَرت»، در اوستا به ریخت «اَشی وَنگوهی» آمده است که چمار(:معنی) آن؛ توانگری، بی نیازی، خواسته و دارایی است.
- آموزه های اشوزرتشت آرامش درونی را همراه با توانگری و به‌دست آوردن خواسته و دارایی سفارش می‌کند.
- پیروان این بینش، برای به دست آوردن و رسیدن به خواسته‌های خود از راه درست و راست، کار و کوشش را گزینش کرده و از بیکاری، تنبلی و کاهلی پرهیز می‌کند.
🪻🌸🪻
درگاه (:کانال) زرتشت و مزدیسنان
گزینش ونگرش: موبدکورش نیکنام
🏵 @zoroaster33