درود دوستان همیشگی
با پوزش
ازینکه چندی به سبب خستگی راه
همانند همیشه در خدمت شما نخواهم بود
از فریبا خواهش کنم
که فرتورهای روزانه بالا را آماده می کند
زیر هر یک؛ گاهشمار ایرانی ترسایی را نیز بیفزاید
روزگار همگی با تندرستي آرامش

امروز
به روز فیروز و فرخ
روز؛ خیر ،از ماهِ فروردین
سال ۳۷۶۲ ترادادی مزدیسنا

برابر با
شنبه: ۱۱ فروردین ماه،
به سال ۱۴۰۳ خورشیدی

۳۰ مارس ۲۰۲۴ ترسایی

30.03.2024

🌷🌷🌷


🔹خُور
- یازدهمین روز هرماه سی روزه در گاهشمار ترادادی زرتشتیان "خُورُ نام دارد که  این واژه گاهی "خیر" نیز در گویش ادا می شود.

- خُور یا خیر که در اوستا به ریخت «هَوَرَخشَه اِتَه» آمده است، به چمار (:معنی) خورشید، آفتاب، گرمی و تابناکی با ویژگی بی مرگی و اَروَنداَسپ آمده است.

- این واژه در پارسی خُور، هور و خورشید گفته شده است.

- سرودی در خرده اوستا به نام «خورشید نیایش»  آمده است که نیاکان ما به هنگام تابش روشنایی خُور بر گستره سرزمین ایران می سرودند.

خُوراسان نام استان خاوری(شرقی) ایران بوده که هر بامداد از این دیار روشنایی خورشید به ایرانشهر می تابیده است.




🪻🌸🪻

درگاه (:کانال) زرتشت و مزدیسنان
گزینش ونگرش: موبدکورش نیکنام
🏵 @zoroaster33

#پاسداری_از_زیستگاه

#کورش_نیکنام

در راستای قانون اشا، مرتو(:انسان؟ در برابر جهان هستی و آنچه در آن پدیدار شده پاسخگو(:مسئول) است.
مَرتوگان(:بشر)باید از ویرانی داده های مادی ومینوی درجهان هستی بپرهیزند.
یکی از نمود وشیوه های اندیشه نیک که در این فرهنگ بر آن سفارش شده، پاسداشتِ زیستگاه(:حفظ محیط زیست) است.

بر همه مَزدیسنان، پاسداری از زیستگاه خود وگرامی داشتِ چهار آخشیجِ(:عنصر) پاک کننده که آب، آتش، خاک وهوا،بایسته است.
آلوده کردن و بهره گیری نادرست یا بیهوده از آن ها، جزو کارهای ناشایست در باور بهدینان به شمار می آید.

این چهار آخشیج در باور زرتشتیان سپند وارژمند است. برخی از آنها نیز در اوستا، یشت وسرود ویژه‌ خود را دارند.
هر زرتشتی خویشکاری(:وظیفه) دارد در پاسداری وپاک نگاه داشتن ودرست بهره بردن از این آخشیج ها در زاستار(:طبیعت) کوشا باشد.

هوا:
هوا یکی از چهار آخشیج بوده که برای زندگی همه جانداران نیاز وبایسته است. آلوده کردن هوا، پی آمدهایی ناگوار وجبران ناپذیر بر زندگی گیاهان وجانوران خواهد داشت.

در گاه‌شمار ویژه مزدیسنان، روز بیست و دوم در هرماه به نام باد است. این ایزد در اوستا "وایو" نام دارد ودر رام یشت به خوبی از آن یاد شده است.

آب:
این آخشیج نمادِ گیتایی خُورداد امشاسپند است که پس از آتش، سپَنتد ترین گزینه درباور ترادادی(:سنتی) زرتشتیان است.
یشت پنجم اوستا، که بلندترین وکهن‌ترین یشتهاست،" آبان یشت" نامیده می‌شود.
که در ستایش آب های پاک وبالنده سروده شده است.
نیاکان ما، همه گونه آب را آلوده نمی کردند. ایزد نگهبان آب ها در اوستا، "اردویسور آناهیتا" نام دارد. دهمین روز از گاهشمار زرتشتی نیز آبان است.

خاک:
خاک یا زمین نماد چهارمین امشاسپند " سپنته آرمیی تی" است. در اوستا "زامیاد یشت" در بزرگداشت این آفریده نیک اهورایی سروده شده‌است.
خاک نیز مانند سه آخشیج دیگر چون در زندگی سودمند است، در ترادادِ زرتشتی ستوده شده‌است.
در ایران باستان، آبادانی وکشت وکار در زمین را کاری شایسته وکشاوزی را کاری پسندیده می‌ دانستند وآنرا به دیگر کارها برتری می‌دادند.
در سرودی ازاوستا "کسی که گندم می‌کارد راستی می‌افشاند".
بیست و هشتمین روز از گاه‌شمار زرتشتی به‌نام زامیاد، به‌چِمار (:معنی) زمین است.

آتش:
نماد مادی اردیبهشت امشاسپند وهمانند سه آخشیج دیگر درباورمزدیسنان ارژ وارزش ویژه ای دارد. آتش تنها آخشیجی است که خودش پاک کننده است، ولی هیچگاه آلوده نخواهد شد. بدین‌ روی ارزش ویژه ای دارد.

در داستان هوشنگ ازشاهنامه، نیاکان ما به روزگار پیشدادیان، راه افروختن آتش را آموختند وشیوه مهار کردن آنرا یاد گرفتند.
از آن دوران، دگرگونی شگرفی در چگونگی زندگی مَرتو ها پدید آمد. این رویداد از آن روزگار جشن سده نامیده می‌شود.

ایرانیان به روزگار اشوزرتشت نیز آتش را که پیش از آن شناخته بودند، به پیروی از سنت شایسته نیاکانشان، درآتشکده ها نگهداری کردند.
مزدیسنان همانند درفشی وَرجاوَند(:مقدس) تاکنون آتش را آتشکده ها فروزان نگاه داشته اند.

نیاکان ما، اهورامزدا (:دانایی وآگاهی بیکران هستی مند) را شیدان شید(:سرچشمه روشنایی ها) دانسته و نورِ آتش را پرتوی از فروغ اهورایی می‌دانند.
زرتشتیان به پیروی از نیاکان خود به هنگام نیایش، رو به سوی روشنایی می کنند آن را پرستش سو(:قبله)می دانند تا بدین شیوه روشنایی درون خویش را فروزان تر گردانند.

پورشیراز(:حافظ)
اشاره دارد:
از آن به دیر مُغانم عزیز می دارند
که آتشی که نمیرد همیشه، در دل ماست.

نهمین روز هر ماه درگاهشماری ترادادی زرتشتیان، "آذر"(:آتش) نام دارد.

🔥🔥🔥🔥🔥
درگاه (:کانال) زرتشت و مزدیسنان
گزینش ونگرش: موبد کورش نیکنام
🏵 @zoroaster33 🏵

دروازه ات که درگه مهر است و سروری ..چون روزنی به بارگه داد و داوری ، بر روی مردمان ، از هر تبار و کیش ، با هر نژاد و رنگ ...باز و گشاده بود....هما ارژنگی

تخت جمشید

ای تخت سرفراز که سر سوده ای به ناز،
بر سینه ستبر و شکیبای کوهسار،
ای جشنگاه مهر که تا اسمان به پاست،
شاهین بخت و فر همای تو پایدار... ‌‌

سرایش و خوانش : # هما ارژنگی
البوم : تخت جمشید

👍

ای تخت سرفراز که سر سوده ای به ناز
برسینه ستبر و شکیبای کوهسار

ای جشنگاه مهر که تا آسمان به پاست
شاهین بخت و فر همای تو پایدار......

نماهنگ تخت جمشید
سرایش و خوانش: # هما ارژنگی

امروز
به روز فیروز و فرخ
روز؛ ماه ،از ماهِ فروردین
سال ۳۷۶۲ ترادادی مزدیسنا

برابر با
یکشنبه: ۱۲ فروردین ماه،
به سال ۱۴۰۳ خورشیدی
۳۱ مارس ۲۰۲۴ترسایی
31.03.2024

🌷🌷🌷




🔹ماه:
-  دوازدهمین روز در گاهشمار ترادادی زرتشتیان روز "ماه" نام‌ دارد.

- واژه ماه در اوستا به ریخت "ماوُنگهه" آمده و سرود "ماه نیایش" در خُرده اوستا در پاسداشت این پدیده آسمانی سروده شده است.

-  روز ماه یکی از روزهایی است که مزدیسنان به باور ترادادی خویش، از خوردن هرگونه خوراک گوشت‌دار پرهیز می کنند.


🪻🌸🪻

درگاه (:کانال) زرتشت و مزدیسنان
گزینش ونگرش: موبدکورش نیکنام
🏵 @zoroaster33

‌
⚔ از دور که سیاهی شهر پیدا شد دود و آتش بود که از شهر زبانه همی‌کشید. به شهر که رسیدیم کشته بود که بر جای-جای شهر فتاده بود، زنان و‌ مردان و کودکان.
تازیان هَتا بر جانوران دلسوزی نکرده آن‌ها را نیز کشته بودند.
ناگاه از برزنی سِدای بَربَت(بربط) شنیدیم، به کوی اندر(وارد) شدیم و مردی را سرگرم بَربت‌نوازی و پایکوبی دیدیم.
گفتیم ای مرد این چه کاری است؟
با چشمانی گریان و روزگاری پریشان گفت: سپاهیان مسلمان بر نیمروز تاخته و «یزیدابن‌مهلب» دستور کشتار همگان داد و کشتند و سوختند، من به همراه اندکی بیرون از شهر بودیم و پس از رفتن آنان آمدیم.
شگفت‌زده گفتیم پس این نواختن و پایکوبی از برای چیست؟
گفت: مگر نمی‌دانید که امروز نوروز است!


✍ برشی از نبیک «تاریخ سیستان»
با بازبینی و ویرایش #محمدتقی_بهار
برگردان شده به پارسی

#نوروز
🥀 @AdabSar

گفت:
ما مردم کتاب نمی‌خوانیم چون وقت نداریم. گرفتار صدها مشکلیم.

گفتم:
ما مردم گرفتار صدها مشکلیم، چون کتاب نمی‌خوانیم.

⁨✅ پارک قیطریه تهران گورستانی باستانی مربوط به ۳۰۰۰ سال پیش است.

آثار دوران عصر اول آهن.

🟢این شواهد نشان از آن دارد که مسجد بهانه است و احتمال قوی تلاش برای بدست آوردن دفینه هایی باشد که آهن آن از طلای ناب گرانبها تر باشد. 💍

امروز
به روز فیروز و فرخ
روز؛ تیر ،از ماهِ فروردین
سال ۳۷۶۲ ترادادی مزدیسنا

برابر با
دوشنبه: ۱۳ فروردین ماه،
به سال ۱۴۰۳ خورشیدی

۱ آوریل ۲۰۲۴ ترسایی
01.04.2024

🌷🌷🌷


🔹تیر:
- سیزدهمین روز هر ماه در گاه‌شمار ترادادی زرتشتیان«تیر» نام دارد.

- در استوره های کهن ایرانی «تیر» یا «تیشتَر» ایزد باران بوده است که به یاری آن کشتزارها از باران سیراب می‌شده اند.

- «تیریشت» در گنجینه اوستایی برای نیایش ایزد باران سروده شده است.

- ایرانیان باستان به هنگام خشک‌سالی، در این روز آیین ویژه‌ای برگزار می کردند و برای باریدن باران و پیروزی تشتر ایزد بر دیو خشکسالی (اَپوش) به دشت و کنار جویبارها رفته و اوستای تیریشت می‌خوانده اند.


🪻🌸🪻

درگاه (:کانال) زرتشت و مزدیسنان
گزینش ونگرش: موبدکورش نیکنام
🏵 @zoroaster33

🌱🕊


⭕️👈تلنگر

🌺🍃🍁🍃🍂🍃🍁🍃🍂
🍃
‏در شاهنامه 
  ــ  ١۴٠٠  بار نام ایران
  ــ  ۱۰۰  بار پارس
  ــ  ۳۵  بار مازندران
  ــ  ۹  بار اردبیل
  ــ  ۶  بار گیلان
  ــ  ۹  بار اهواز
  ــ  ١٠ بار گرگان
  ــ  ۲۵  بار سیستان
  ــ  ۱۶  بار آمل
  ــ  ۱۰  بار اصفهان
  ــ   ۴  بار شیراز
  ــ  ۷  بار آذرآبادگان
‏ــ  ۹  بار ساری
  ــ  ۸  بار کرمان
  ــ   ۱۷  بار خراسان
  ــ  ۲  بار قم
  ــ   ۷  بار اروندرود
  ــ  ۸  بار بردع
  ــ  ۱  بار همدان
  ــ  ۱  بار شوشتر
  ــ  ۴  بار توس
  ــ  ۵  بار نشاپور
  ــ  ۱۰  بار جهرم
  ــ  ۱۲  بار بغداد
  ــ  ۲۱  بار تیسفون
  ــ  ۲۳  بار اصطخر
‏ــ  ۵  بار خوزیان
  ــ  ۱  بار باذان‌پیروز
  ــ  ۱  بار شاپورگرد
  ــ  ۱  بار نوشاد
  ــ  ۱  بار ارمنیه
  ــ  ۱  بار خرم آباد
‏بارها از شهرهای شرقی ایران‌ کهن یاد شده است
  ــ  ۳۶  بار بلخ
  ــ  ۵  بار سمنگان
  ــ  ۴۵  بار کابل و کابلستان
  ــ  ۵۱  بار زابل و زابلستان
  ــ  ۷  بار بخارا
آمده است

ساخت مسجد بر روی میراث ۳۲۰۰ساله

👈در تصویرِ تطبیقی، لکه‌های قرمز نشانگر گورها و آثار ۳۲۰۰ ساله کشف شده در قیطریه ولکه زرد، محل ساخت مسجد در پارک قیطریه است. برخی گورها و آثار در داخل پارک (باغ) قیطریه کشف شدند اما به‌گفته شادروان سیف‌الله کامبخش‌فرد، باستان‌شناس که ۳۵۰ گور باستانی و صدها شیء ارزشمند را در قیطریه کشف کرد، کاوش در پارک برای پرهیز از قطع درختان ادامه نیافت.

🔺ساخت‌وسازهای چند دهه اخیر قیطریه، امکان کاوش در منطقه را از بین برده اما پارک قیطریه که از دوره قاجار باغ بوده، عرصه بکری برای کاوش‌های باستان‌شناسی و شناخت زوایای جدیدی از تمدن قیطریه است.
🔺احتمال وجود آثار باستانی در محلی که قرار است مسجد ساخته شود، کم نیست و ضرورت دارد که پیش از هرگونه گودبرداری، باستان‌شناسان بررسی‌های دقیقی را در این محدوده انجام دهند.
🔺خوشبختانه با روش نوین مغناطیس‌سنجی (بررسی‌های آرکئو ژئوفیزیک) نیازی به حفاری در مراحل اولیه نیست و از روی زمین نیز می‌توان لایه‌های زیرسطحی را بررسی کرد.
🔺تصویر تطبیقی را دوست پژوهشگر، آقای محمدرضا رکنی تهیه کرده‌اند. / ناف تهرون #محیط_زیست
@Akhbar_montakhab

خورداد روز از ماه فروردین هر سال (ششم فروردین)،
هفدورو نام دارد.


روزی که درآن هفتاد و دو رویداد سرنوشت ساز تاریخ ایران بر چهره اش ثبت شده است.

سالروز زاده شدن زرتشت، آموزگار آیین راستی و خرد
و برگزیده شدن او پس از سی سال برای راهنمایی مردم دو رویداد نیک این روز است.

یادآوری نخستین آموزگار ایرانی که همگان را به راه راستی و مبارزه با خرافات و پندارهای نادرست فراخواند.
او دو گونه نگرش نیک و بد را در جهان مادی شناسایی کرد و انسان را برای مبارزه با بدی ها و گسترش نیکی دعوت کرد.
اشوزرتشت، سرچشمه دانایی و خرد (اهورامزدا) را پروردگار یکتا دانست و به جهانیان معرفی کرد.
تازه شدن زندگی در پرتو خردمندی- آرزوی داشتن جهانی بدون جنگ و خونریزی و هماهنگ با مهرورزی و پارسایی از دیگر شاهکارهای سخن اشو زرتشت است.

هفدورو، زادروز آموزگار و پیام آور آریایی،
سالروز بیداری جهانیان برای پیروی از آیین راستی و خرد.
بر راستی پویان و نیک کرداران جهان خجسته باد.




#موبد #دکتر# کورش# نیکنام#

💥💥💥 خواهش میکنم انتشار در حداکثری 👈«دروغ سیزده» که طی سال‌های اخیر به تقلید از رسم غربی «دروغ آوریل» رواج یافته، رسمی غیرایرانی و بدون‌ریشه در فرهنگ و تاریخ ایران‌زمین است و در هیچ‌یک از منابع باستانی و تاریخی بدان اشاره‌ای نشده است. در ایران باستان «دروغ» ناپسندترین گناه و یک جرم محسوب می‌شد و حتی برای شوخی نیز کاری ناپسند قلمداد می‌شد.

امروز
به روز فیروز و فرخ
روز؛ گوش ،از ماهِ فروردین
سال ۳۷۶۲ ترادادی مزدیسنا

برابر با
سه شنبه: ۱۴ فروردین ماه،
به سال ۱۴۰۳خورشیدی

۲ آوریل ۲۰۲۴ ترسایی
02.04.2024

🌷🌷🌷

🔹گوش:
-  چهاردهمین روز هر ماه در  گاه‌شماری ترادادی وسی روزه زرتشتیان، «گوش» نام دارد.

- گوش در اوستا  به ریخت «گِئوش» آمده  که به چمار(معنی) گیتی و جهان است. ایزد گوش نگهبان گیتی و جهان هستی است.

- روز گوش، یکی از چهار روز پرهیز از خوردن خوراکی های گوشت دار است. زرتشتیان این روز را "نَبُر" نیز می‌نامند.


🪻🌸🪻

درگاه (:کانال) زرتشت و مزدیسنان
گزینش ونگرش: موبدکورش نیکنام
🏵 @zoroaster33

#مهریه_ایرانی

#کورش_نیکنام

مهر یک واژه پارسی است. به چمار(:معنای) مهربانی، دوستی و پیمان در فرهنگ نیاکان آمده است.
به روزگاری که نیاکان ایرانی ما، مهر (نور خورشید) راستایش می‌کردند، خورشید و روشنایی آن را نماد پیمانداری و مهربانی می‌دانستند.
زیرا خورشید هر بامداد پیماندار بود، به هنگام خود پدیدار می شد و پیوسته به زندگی مرتوها(:مردم) نور افشانی می‌کرد.

بدین روی آنان حلقه‌هایی همانندِ دایره خورشید از جنس و با ابزار گوناگون فراهم کرده بودند و برای هرگونه قرارداد و پیمانی که داشتند، آن دایره را به یکدیگر می‌سپردند.

حلقه یا دایره مهر، گاهی در دستان قرار می‌گرفت.
همانند دایره ای که در دست نگاره فروهر در سنگ نوشته‌ها دیده می‌شود.
گاهی در مچ دست قرار داشته. و سرانجام این حلقه در انگشت دست جای گرفته که همگی نشان از مهربانی و پیمانداری بوده و پس از هزاره ها همچنان ادامه دارد.

ارزش ویژه دایره مهر، پذیرفته شدن آن در جهان است و همه جوانان از هر کشور و با هر کیش وآیینی که پیوند زناشویی خواهند داشت، برای پیمانداری و وابستگی به همسر خویش این حلقه را پیوسته در دستان خود نگهداری می کنند

در فرهنگ ایرانی، مهریه تنها حلقه مهر است که اکنون برای ارزش بیشتر پیمانداری با جنس فلزهایی گرانبها مانند مس، نقره و زرین(طلا) ساخته می‌شود.
در آغاز پیوند زناشویی، اروس و داماد برای پیمانداری به یکدیگر پیشکش می کنند.

اکنون نیززرتشتیان برای فرزندان خویش به‌جز این شیوه وپیشکشی، مهریه دیگری ندارند. و در سند زناشویی آنان نامی از چگونگی مهریه نیامده است.
گفتنی است.
در آیین نامه احوال شخصیه زرتشتیان هرگاه به هر دلیلی جدایی زن و شوی پیش آید. دارایی هریک از آنان که پیش از زناشویی داشته اند، برای هریک جدا می شود و آنچه پس از آن بدست آورده اند به دو بخشِ مساوی برای زن و شوی در نظر گرفته خواهد شد.

آنان جَهیزیه نیز برای دختران خود گردآوری نمی کنند. به هنگام جشن اروسی به جز توان خانواده اروس وداماد که مهرورزی می کنند، دیگر خویشان و آشنایان نیز بخشی از هزینه های زندگی اروس وداماد را پیشکش خواهند کرد.

از زمانی که فرهنگ های دیگر به ایران رسید. جایگاه بانوان در زندگی همانند کالایی در دست مردان درآمد.
آنان نه تنها می توانند مالک چند زن‌ باشند. بلکه برای تصاحب هر زن هزینه ای باید پرداخت کنند که نامش را مهریه گذاشته اند.
چندی پیش از زناشویی خویشان گرد هم آمده تا قیمتی بر این کالا(اروس) بگذارند و به تازگی چنان سخت شده که گرفتاری زیادی برای برخی خانواده ها پیش آورده است.

هرچند گفته می شود: مهریه را چه کسی داده وچه کسی گرفته؟
جوانان زیادی به سبب نداشتن هزینه پرداخت سکه های طلا که در قرارداد وسند زناشویی آمده، اکنون در زندان ها بسر می برند.

شایسته است ایرانیان با فرهنگ ایرانی خود زندگی را آغاز کنند تا سرانجامی نیک‌ داشته باشد.
🔥🔥🔥🔥🔥
درگاه (:کانال) زرتشت و مزدیسنان
گزینش ونگرش: موبد کورش نیکنام
🏵 @zoroaster33 🏵