🔴 روایت احمد مسجدجامعی از جنایت‌های محمدعلی شاه و روس‌ها علیه روزنامه‌نگاران و نویسندگان ایرانی

🔻به گزارش جماران؛ احمد مسجدجامعی در یادداشتی به مناسبت روز خبرنگار در روزنامه اطلاعات نوشت:

🔸از مدت‌ها پیش، محمدعلی شاه از مجلس خواسته بود که افزون‌بر انتخاب وزرا، با‌توجه‌به اهمیت پایتخت، همیشه ده‌هزار سرباز و سپاه مسلح در این شهر در اختیار داشته باشد تا در مواقعی که خود ضروری تشخیص می‌دهد، آنها را به کار گیرد و در این کار، از اختیار تام برخوردار باشد؛ اما نمایندگان مجلس با آن مخالفت کرده‌بودند.

🔸از این‌رو، شاه قاجار به سرکوبگران اختیار تام داد. نیروهای سرکوبگر پیش از همه، به سراغ روزنامه‌ها رفتند و دو روز مانده به یوم‌التوپ، از انتشار آنها جلوگیری کردند. در این روز، شاه قاجار به تحریک و تشویق شاپشال روسی، مشاور و امینش و به دست امیربهادر جنگ و سرهنگ لیاخوف روسی، فرمانده بریگاد قزاق، عملیات سرکوب را آغاز کرد. همچنین، گروهی از فوج سیلاخوری که از شهرهای دیگر به تهران آورده بودند و در خشونت و هتاکی مشهور بودند، با پاچه‌های ورمالیده و آستین‌های بالازده از خیابان باب همایون بیرون آمدند و با غوغا و آشوب، هر که را دیدند، زدند و هرچه را یافتند، غارت کردند. در کنار آنها، دسته‌های مسلح قزاق با آرایش کامل نظامی وارد عملیات شدند. وحشت همه‌جا را فرا گرفت.

🔸در یوم‌التوپ، آزادی‌خواهان صدها شهید و زخمی و اسیر از خود بر جای نهادند و مستبدان کار را به دست گرفتند؛ اما کشتار، توهین و غارت اموال پایان نیافت.

🟥 در این میان، نویسندگان و روزنامه‌نگاران حال و روزی دشوارتر هم داشتند. میرزا احمد سلطان‌العلمای خراسانی را، که به نام روزنامه‌اش به «روح القدس» مشهور بود، پس از مدت‌ها توهین و شکنجه در چاه انداختند و چندان در چاه ماند تا جان داد. به همکارش، قاضی ارداقی قزوینی، سم خوراندند. او درحالی‌که به تشنج دچار شده و خود را به در و دیوار می‌کوبید، فریاد می‌زد: «سوختم» تا آنکه نیروهای روسی به کمکش آمدند و با پاره‌آجرهایی که بر دهانش ‌کوبیدند، خلاصش کردند. مدیر روزنامۀ مساوات به زادگاه خود تبریز گریخت. میرزا رضا طباطبایی نائینی، سردبیر روزنامۀ تیاِتر، پس از غارت دفتر روزنامه‌اش پنهان شد. مرتضی‌خان مؤیدالممالک، سردبیر روزنامۀ صبح صادق، پس از تصرف دفترش، آوارۀ قفقاز و عثمانی شد.

🟥 جهانگیرخان شیرازی و ملک‌المتکلمین را به شیوۀ وحشیانۀ دربار قاجار با کشیدن طناب از دو سو خفه کردند. صور اسرافیل هنگام مرگ، با اشاره به زمین، گفته بود: «ای خاک! ما برای حفظ تو کشته شدیم.» پیکر ایشان را از باغ شاه بیرون بردند و در ویرانه‌ای رها ساختند و بعد، دوستانشان آنها را دفن کردند. از روزنامه‌نگاران، میرزا علی‌اکبرخان دهخدا از خوش‌اقبال‌ترین‌ها بود که توانست با فرار به ایل بختیاری و ازآنجا به کشور عثمانی، از مهلکه بگریزد.

🔸در تهرانگردی‌های مشروطه‌ و روز خبرنگار، همراه زنده‌یاد سید عبدالله انوار (که پدر او با قاضی ارداقی در باغشاه هم‌بند بود)، سید فرید قاسمی تاریخ‌پژوه مطبوعات و مرحوم آقای دعایی، از آرامگاه شهدای اهل قلم دورۀ مشروطه؛ میرزا جهانگیر خان شیرازی و ملک‌المتکلمین و قاضی ارداقی قزوینی، در کنار بیمارستان لقمان، دیدن کردیم. در آن زمان، این بنای ثبت‌شده رو به ویرانی می‌رفت. ستون‌های زیبای آرامگاه که گفته می‌شود کار استاد علی‌اکبر صدیقی است، در حال فرو ریختن‌ بود. خوشبختانه با پیگیری اصحاب رسانه، اکنون این آرامگاه مرمت شده، اما متأسفانه بازگشایی نشده‌است.

🔸آقای قاسمی دربارۀ میرزا جهانگیرخان گفت که مردی مقید و مؤمن بود و بعد از اینکه شهید شد، خیلی‌ها دنبال آن بودند که خود را به صور اسرافیل منتسب کنند؛ اما معیار گفته‌ها و نوشته‌های خود جهانگیرخان است. یاد آقای دعایی، شمع روشن جمع محفل اصحاب رسانه به خیر که دغدغه‌اش روزنامه‌نگاری آزاد بود و می‌دانست که حذف نگاه جرم‌انگارانه به اصحاب رسانه و تحقق خیر عمومی از مسیر آگاهی‌بخشی خبری، چقدر خویشتنداری و فداکاری می‌طلبد. به‌هرحال، با پیگیری او بود که آرامگاه شهدای روزنامه‌نگار مشروطه بازسازی شد.

منبع: جماران

‍ ‍ پادکست صدای کتابدار: معرفی کتاب دل‌سپرده به کودکان، مصاحبة تاریخ شفاهی با ثریا قزل‌ایاغ

https://portals.nlai.ir/exh/podcasts/ghezelayagh.mp3

_صدای ثریا قزل ایاغ از مصاحبة تاریخ شفاهی موجود در اداره تاریخ شفاهی سازمان اسناد و کتابخانه ملی ایران انتخاب شده است.
_خاطرات ضبط مصاحبه با ثریا قزل‌ایاغ را پیمانه صالحی بازگو کرده است.
_لالایی های این شماره از مجموعه پرنیان و آب سروده ثریا قزل‌ایاغ انتخاب شده است.
_موسیقی تیتراژ پادکست انتخابی است از سوئیت سمفونی «زندگی» اثر عباس علوی و حسین کاج.
_این شماره با صدای زهرا عالمی روایت می‌شود. پریسا پاسیار طراحی و نگارش متن را انجام داده است. دسترسی به صداهای ضبط‌شده مصاحبه را آزاده نباتچیان فراهم کرده است. حسین امیرزاده میکس و تدوین پادکست را انجام داده است. موشن گرافی و اطلاع‌رسانی در شبکه‌های اجتماعی توسط مهدی نداف و پریسا ساسانی صورت گرفته است. امور مربوط به بارگذاری در وب‌سایت را علیرضا اکبری انجام داده است.
 

🔹فایل سخنرانی‌دکتر فرید صادقی در نشست انجمن زنان پژوهشگر تاریخ با موضوع:
«نقش زنان در جنگ‌های دوران خلافت امیرالمومنین(ع)»

این برنامه در تاریخ ۲۲ مرداد ۱۴۰۲ برگزارشده است.
https://www.tg-me.com/zananepazhoheshgartarikh1396

‍ ☘ ☘ برگی از تقویم تاریخ ☘ ☘

۲۲ امرداد زادروز شهلا زرلکی

(زاده ۲۲ امرداد ۱۳۵۵ تهران) نویسنده، پژوهشگر و منتقد ادبی

او فارغ‌التحصیل رشته زبان و ادبیات فارسی است که نخستین تجربه‌های نویسندگی‌اش به سال‌های نوجوانی باز می‌گردد.
وی فعالیت مطبوعاتی را با نوشتن یادداشت و نقد سینمایی در سال ۱۳۷۷ در روزنامه سلام آغاز کرد و از سال ۱۳۷۸ به‌طور مستمر به نگارش مقاله و نقد ادبی در ماهنامه‌های فرهنگی متعدد از جمله نقد سینما، بیدار، کتاب ماه ادبیات و فلسفه پرداخت. همچنین سابقه همکاری با روزنامه‌های همشهری، صبح امروز و شرق را هم دارد و عضویت در شورای سردبیری فصلنامه نگره از دیگر سوابق فعالیت و همکاری او به نشریات و رسانه‌ها به عنوان نویسنده و منتقد است. مجموعاً در دو دهه فعالیت وی، قریب یکصد مقاله و یادداشت در نقد آثار ادبی و سینمایی منتشر کرده است. از دیگر فعالیت‌هایش، ویراستاری فصلنامه رسانه در فاصله سال‌های ۱۳۷۸ تا ۱۳۸۵ است که این نشریه در دفتر مطالعات و برنامه‌ریزی رسانه‌ها منتشر می‌شود.

کتابشناسی:
نقد ادبی:
جادوگر سرزمین سامبا بررسی آثار پائولو کوئیلو، ۱۳۸۰، نشر فرهنگ کاوش.
انسان‌گرای تمام‌ عیار بررسی آثار ژوزه ساراماگو، سال ۱۳۸۱، نشر فرهنگ کاوش.
زنان علیه زنان جستاری روانشناختی در آثار آلبا دسس پدس، سال ۱۳۸۲، نشر فرهنگ کاوش.
خلسه خاطرات (بررسی آثار گلی ترقی) ۱۳۸۹، انتشارات نیلوفر.
چراغ‌ها را من روشن می‌کنم (بررسی آثار زویا پیرزاد) ۱۳۹۲، انتشارات نیلوفر.
ما دایناسور بودیم (مجموعه داستان) ۱۳۸۷، نشرچشمه.

پژوهش و مطالعات زنان:
در خدمت و خیانت زنان، گفتارهایی درباره زنان، چاپ اول انتشارات رسا ۱۳۹۲.
چاپ جدید نشرچشمه. این کتاب دو سال و نیم پیش از انتشار با نام «زن‌ها و آدم‌ها» به ناشر سپرده شد اما به پیشنهاد وزارت ارشاد نامش تغییر کرد. این کتاب با موضوع زن و رویکرد روان‌شناسی و جامعه‌شناسی نوشته شده است و چهارفصل دارد و هر فصل به بخش‌های فرعی دیگری تقسیم شده‌ است. مقولات و موضوعاتی که در این اثر در ارتباط با زن مورد بررسی قرار می‏‌گیرند، عبارتند از: ضرورت یا عدم ضرورت ازدواج (خارپشت‏‌های عاشق)، مسائل مربوط به قاعدگی و هستی زنانه (کروموزوم افسرده و جنون ماهانه)، دشمنی و دوستی زنان با یکدیگر (زنان علیه  زنان)، فمینیسم، ریشه‏‌های تاریخی پسر خواهی، وضعیت خانگی و اجتماعی زن، چهل‏‌سالگی و یائسگی است.
زنان، دشتان و جنون ماهانه (پژوهشی تاریخی، اسطوره ای درباره قاعدگی و نشانگان پیش از آن) نشرچشمه ۱۳۹۵. کتاب «زنان، دشتان و جنون ماهانه» نیز یک اثر پژوهشی است و به مساله قاعدگی زنان در دین، تاریخ و اسطوره پرداخته است.
اعتراف‌باز ( خرده‌روایت‌های اعترافی).

جوایز:
وی جایزه «نقد ادب و هنر» در حوزه نقد ادبی را از سوی بنیاد نویسندگان و هنرمندان وابسته به سازمان فرهنگی هنری شهرداری تهران را در سال ۱۳۸۵ به خاطر «آثار دارای ارزش کیفی و قدرت تاثیرگذاری بر جامعه» دریافت کرد.

داوری جوایز ادبی و هنری:
او در دهه هشتاد در زمینه داوری جوایز ادبی و هنری بسیار فعال بوده‌ است که از آن جمله داوری در جایزه‌های ادبی یلدا در سال ۱۳۸۴ و ۱۳۸۳ همچنین داوری سه دوره جایزه ادبی مهرگان (دوره هفتم و هشتم و نهم) ۱۳۸۴ تا ۱۳۸۷ است. همچنین در چهار دوره جایزه روزی روزگاری از سال ۱۳۸۶ تا ۱۳۸۹ داور این رقابت ادبی بود. همچنین داوری در جایزه ادبی پروین اعتصامی در سال ۱۳۸۵ عضو هیئت داوران جشنواره ادبی صلح و دوستی و نیز جشنواره هنر مسیحی ایران ۱۳۸۷، جشنواره مشارکت ادبی اصفهان ۱۳۸۷ بیست و دومین جشنواره بین‌المللی کودکان و نوجوانان ۱۳۸۶ و جایزه ادبی والس، سایت ادبی والس برای رمان‌های سانسور شده و غیر قابل چاپ از دیگر تجارب داوری این نویسنده و منتقد ادبی است.

‎🆔 @bargi_az_tarikh

#برگی_از_تقویم_تاریخ

☘☘☘☘☘☘☘☘☘☘
#شهلا_زرلکی

نامه اعتراضی اتحادیه تاریخ به وزیر علوم در مورد خبر اخراج دکتر داریوش رحمانیان، استاد تاریخ دانشگاه تهران

جناب آقای دکتر زلفی‌گل
وزیر محترم علوم، تحقیقات و فناوری

با سلام و احترام؛ به استحضار می‌رساند اتحادیهٔ انجمن‌های علمی-دانشجویی تاریخ کشور به عنوان یک نهاد علمی و اجرایی فعال در حوزهٔ رشتهٔ تاریخ در ایران، آگاه شده‌ است که واحد‌های درسی نیمسال اول سال تحصیلی ۱۴۰۳-۱۴۰۲ یکی از استادان سرشناس و برجستهٔ رشتهٔ تاریخِ دانشگاه تهران، جناب آقای دکتر داریوش رحمانیان، حذف گردیده و زمزمه‌هایی مبنی بر اخراج ایشان شنیده می‌شود.

دکتر رحمانیان از استادان برجسته و دلسوز رشتهٔ تاریخ هستند که در اشاعهٔ فرهنگ و ارائهٔ سخنرانی‌های علمی در حوزهٔ تاریخ و فرهنگ ایران‌زمین فعال و کوشا هستند؛ در همین راستا اخراج و حذف این استاد تاریخ از دانشگاه، عواقب ناگواری برای رشته‌ٔ تاریخ در ایران خواهد داشت و در نهایت منجر به دلسردی دانشجویان و استادان رشتهٔ تاریخ خواهد شد. خواهشمند است پیش از هر نوع تصمیم نسنجیده و خلاف قانون در این زمینه، اقدامات پیش‌گیرانه صورت گیرد.

دبیر اتحادیۀ انجمن‌های علمی دانشجویی تاریخ
🆔 @etehadietarikh

نامه اعتراضی اتحادیه تاریخ به وزیر علوم در مورد خبر اخراج دکتر داریوش رحمانیان، استاد تاریخ دانشگاه تهران

جناب آقای دکتر زلفی‌گل
وزیر محترم علوم، تحقیقات و فناوری

با سلام و احترام؛ به استحضار می‌رساند اتحادیهٔ انجمن‌های علمی-دانشجویی تاریخ کشور به عنوان یک نهاد علمی و اجرایی فعال در حوزهٔ رشتهٔ تاریخ در ایران، آگاه شده‌ است که واحد‌های درسی نیمسال اول سال تحصیلی ۱۴۰۳-۱۴۰۲ یکی از استادان سرشناس و برجستهٔ رشتهٔ تاریخِ دانشگاه تهران، جناب آقای دکتر داریوش رحمانیان، حذف گردیده و زمزمه‌هایی مبنی بر اخراج ایشان شنیده می‌شود.

دکتر رحمانیان از استادان برجسته و دلسوز رشتهٔ تاریخ هستند که در اشاعهٔ فرهنگ و ارائهٔ سخنرانی‌های علمی در حوزهٔ تاریخ و فرهنگ ایران‌زمین فعال و کوشا هستند؛ در همین راستا اخراج و حذف این استاد تاریخ از دانشگاه، عواقب ناگواری برای رشته‌ٔ تاریخ در ایران خواهد داشت و در نهایت منجر به دلسردی دانشجویان و استادان رشتهٔ تاریخ خواهد شد. خواهشمند است پیش از هر نوع تصمیم نسنجیده و خلاف قانون در این زمینه، اقدامات پیش‌گیرانه صورت گیرد.

دبیر اتحادیۀ انجمن‌های علمی دانشجویی تاریخ
🆔 @etehadietarikh

‍ ⭕️معرفی طرح‌های تاریخ شفاهی زنان (بخش بیست‌وهشتم)
«تاریخ شفاهی آشپزی خانگیِ زنان»
✍پیمانه صالحی
طرح «تاریخ شفاهی آشپزی خانگیِ زنان»،‌ سال ۲۰۱۷ توسط کا سِنگ لو، مورخ و محقق دانشگاه استرالیای غربی در سنگاپور اجرا شد. او با سیزده آشپز باتجربه و در ضمن آن، با سایر اعضای خانواده‌هایشان مصاحبه انجام داد. مصاحبه‌ها در فضای خانواده به‌صورت جمعی صورت پذیرفت و به‌کارگیری این روش، زمینۀ تکمیل روایت‌های زنان و بازنمایی گفتمان زنانِ آشپز را فراهم آورد.
🔹تاریخ آشپزی از منظر تاریخ شفاهی یک سر در گذشته دارد و یک سر در آینده؛ به‌عبارتی فرهنگ غذایی گذشتگان را پیشِ روی آیندگان قرار می‌دهد تا با ابتکارات جدید، این فرهنگ را غنا بخشند.
در راستای توسعۀ اقتصادیِ سنگاپور که به گسترش مشاغل خانگی انجامید، زنانی که در نزدیکی شهرک‌های صنعتی سکونت داشتند، از نخستین افرادی بودند که از این فرصت بهره بردند و طبخ غذا برای کارخانه‌ها را پذیرا شدند. با افزایش تقاضا، بسیاری از آنان به‌طور خانوادگی آشپزی را ادامه دادند و سه نسل از زنانِ خانواده با اشتیاق در کنار هم، تجربیاتشان را به اشتراک گذاشتند، و بدین‌شکل کوچکترها از بزرگترها تهیۀ غذاهای سنتی را آموختند و کوچکترها نیز با نوآوری و خلاقیت، تنوع چشمگیری در مکاتب آشپزی سنگاپور پدید آوردند. 
🔹ثبت تاریخ اجتماعی زنانِ سنگاپوری از روزن مصاحبه با آشپزهای خانگی، بسیاری از مردم را به علم تاریخ به‌طور عام، و مردم‌نگاری به‌طور خاص علاقه‌مند کرد. مطالعات پیرامون مشاغل خانگی در این کشور در دهه‌های گذشته بی‌اهمیت تلقی می‌شد و به‌نوعی نامرئی بود. اما با تأثیر آن در توسعۀ صنعتی جدی گرفته شد و به یک گرایش در تحقیقات تاریخی بدل گردید. شماری از غذاهای خانگی به‌عنوان میراث فرهنگیِ ناملموس در یونسکو به ثبت رسید و مکتب‌هایِ آشپزیِ برآمده از خُرده‌روایت‌های آشپزها، اشتیاق نسبت به غذاهای این کشور را افزون کرد. روش‌های اجرای این طرح، به‌عنوان ‌الگویی به‌منظور ثبت تاریخ شفاهیِ مشاغل خانگی در سراسر دنیا کاربرد دارد.

- Oral History of Women’s home cooking in singapore
- Kah seng loh

https://www.tg-me.com/zananepazhoheshgartarikh1396

فیلمی در مورد آرامگاه پادشاهانی که در یکصدسال گذشته بر ایران حکومت کردند و تهران را به عنوان پایتخت برگزیدند ..

از زمان آقا محمدخان قاجار تا سال 57 تهران پایتخت 9 پادشاه بود ..

اما این 9 پادشاه که تخت سلطنتشان در تهران بود در کجا دفن شدند و یا اینکه چند نفرشان در تهران دفن شدند؟

از این 9 پادشاه آرامگاه یک نفرشان در نجف اشرف هست و 3 نفر آنها در کربلا و 2 نفر آنها در شهر قم هست و آرامگاه آخرین پادشاه ایران یعنی محمد رضا شاه پهلوی در قاره پایتخت مصر هست ..


#ببینید

#تاریخ_معاصرایران 👇👇👇
📚https://www.tg-me.com/joinchat-AAAAAEEhqxx3Z00nJrdwFg

گفتمان کاوی انتقادی خاطرات سردار مریم بختیاری

بی بی مریم بختیاری؛ فعال حقوق زنان و اولین خاطره نگار زن ایرانی
دختر ایلخان بختیاری؛«حسینقلی خان» است. همو که به دست ناصرالدین شاه به قتل رسید. فرزندانش سالها در زندان قاجاری به سر بردند.و حوزه ایلخانی اش تاراج شد. مریم در آغازین سالهای کودکی بود که پدرش را از دست داد و با چنین شرایط خانوادگی روبه رو شد. وی تحت تربیت برادران خود به ویژه سردار اسعد بختیاری قرار گرفت.نزد او سواد یاد گرفت و با خواندن تاریخ ایران، ادبیات و روزنامه های در دسترس از همان کودکی به درکی متفاوت از مسائل رسید. مریم به مانند بسیاری ازدختران عصر خود، تن به ازدواج اجباری داد.و این واقعه دردناک، با قتل همسر اول که پدر فرزند معروف او یعنی؛ علی مردان خان نیز بود در ازدواج دوم نیز با اجباری سخت تر همراه شد. هر چند بی بی مریم، بعد ازچند سال زندگی با طلاقی نانوشته از زندگی دوم نیز دست کشید. سختی های زندگی او به عنوان یک زن ایرانی و آزادی های نسبی که نسبت به زنان شهری داشت، فهمی در ذهن او از مسائل زنان ایجاد کرد که با بسیاری از هم نسلان او متفاوت است. او اولین زن خاطره نگار ایرانی است. که خاطرات خود را حدود دوازه سال بعد از مشروطه شروع به نوشتن کرده است. بی بی مریم که به خاطر درایت و مدیریت خود، این لقب را دریافت کرده بود،خود نه تنها در حوزه نظری منتقد وضعیت زنان و شرایط ایران به صورت کلی بود، بلکه در عمل نیز در این مسیر تلاش میکرد. برخی روایت ها، از حضور او دراردوی فتح تهران به همراه دیگر مشروطه خواهان و مبارزات او در این مسیر اطلاع میدهند. خانه او در قلمرو بختیاری در جنگ جهانی اول مامن روشنفکران و آزادی خواهان ایرانی بود. او حتی از نیروهای آلمانی نیز حمایت میکرد و لقب«سردار» را با نشان دولتی آلمان از سمت امپراتور آلمان دریافت کرده بود. او در خاطرات خود به صراحت انتقاد خود را از وضعیت زنان ایران، حجاب زنان، شرایط بیسوادی و عدم اشتغال آنها را مطرح میکند.بر خلاف بسیاری از روشنفکران و منتقدان عصر قاجاری او درکی درخشان را از جایگاه شاه و خادم مردم بودن او ارائه میدهد. و به آسیب شناسی مسائل ایران و حتی قابلیت های کارآفرینی مبتنی بر جغرافیای ایران می پردازد. او سالهای زیادی از عصر رضاشاه را نیز درک کرد، و چند سالی بعد از به قتل رسیدن فرزندش علی مردان خان فوت نمود و در تخت فولاد اصفهان به خاک سپرده شد.
#تاریخ_قاجاری
#تاریخ_زنان
#مدرسه_تاریخ
@history_school_1402

‍ ‍ ‍ ‍ ‍☘ ☘ برگی از تقویم تاریخ ☘ ☘

۹ شهریور زادروز عبدالمجید ارفعی

(زاده ۹ شهریور ۱۳۱۸ اِوَز) پژوهشگر و متخصص زبانهای باستانی

او متخصص زبانهای اکدی و ایلامی، ایلام‌شناس و از آخرین بازماندگان مترجم خط میخی ایلامی در جهان و از مهم‌ترین کتیبه‌خوانان ایرانی است و برخی از لوح‌های گلی تخت جمشید با تلاش وی ترجمه شده‌است.
وی همچنین نخستین مترجم استوانه کوروش بزرگ از زبان اصلی بابلی‌نو به فارسی است و در سال ۱۳۹۴ جایزه سرو ایرانی، در زمینه میراث فرهنگی را به‌عنوان یک عمر کوشش فرهنگی دریافت کرد.
او تا پیش از ورود به دانشگاه در سال‌ ۱۳۳۲ در کتابخانه ملی با نوشته‌های ابراهیم پورداوود آشنا شد. در همان زمان از استاد متینی معلم ادبیاتش، الفبای فارسی باستان را آموخت و در همان سالها زبان پهلوی را نیز از روی کتاب کارنامه اردشیر بابکان محمدجواد مشکور فراگرفت و برای آموزش زبان اوستایی گاتهای پورداوود را سرمشق قرار داد و آن را نیز آموخت.
پس از دریافت دانشنامه لیسانس زبان و ادبیات فارسی از دانشگاه تهران، در مهرماه سال ۱۳۴۴ به آمریکا رفت. بنا بر پیشنهاد و توصیه ناتل‌خانلری و استقبال پورداوود، دوسال به آموزش مقدمات اکدی پرداخت و پس از آن به مؤسسه خاورشناسی دانشگاه شیکاگو رفت و تا هشت سال زیر نظر ریچارد هلک، از مشهورترین استادان خط و زبان ایلامی، به یادگیری زبان ایلامی و اکدی مشغول شد. در همان زمان با گل‌نوشته‌های ایلامی و کتیبه‌های تخت جمشید که به امانت نزد دانشگاه شیکاگو بود و ریچارد هلک در حال بررسی، خواندن و ترجمه آنها بود، آشنا شد. هلک در آن دوران هرشب چند کتیبه خوانده شده را به وی می‌داد تا او از روی متن ترجمه‌شده، کتیبه‌ها را بخواند. پس از مدتی هلک کتیبه‌های خوانده نشده را هم به او می‌داد. این تجربه بعدها به وی در نوشتن کتاب «گل‌نوشته‌های باروی تخت جمشید» کمک کرد. او اولین ایرانی است که در این رشته تحصیل کرد و همچنین او تنها متخصصی است که می‌تواند بقیه آن کتیبه‌ها را بخواند و آنها را ترجمه کند.
وی در تیر ۱۳۵۳  از رساله دکترایش باعنوان «زمینه‌های جغرافیایی فارس بر اساس گل‌نوشته‌های تخت جمشید» دفاع کرد و با مدرک دکترا به‌تهران بازگشت. سپس نزد ناتل‌خانلری رفت و در فرهنگستان ادب و هنر ایران به همکاری پرداخت.
نتیجه همکاری او با دکتر خانلری در بین سال‌های ۱۳۵۴ تا ۱۳۵۷  گردآوری گنجینه بی‌شماری از مجلات، مقالات و کتاب‌های گوناگون درباره تاریخ ایران و جهان و گل‌نوشته‌ها و خط‌های خوانده‌ شده است که در پژوهشکده علوم انسانی نگهداری می‌شود. ارزش دلاری این کتابخانه در زمان خرید بین ۳ تا ۴ میلیون دلار بوده که امروز ارزشی به مراتب بالاتر دارد.
تالار کتیبه‌ها در موزه ملی ایران بین سالهای ۱۳۷۷ تا ۱۳۸۲ توسط او و شاهرخ رزمجو ساخته و آماده شد.
وی سابقه همکاری با بنیاد پژوهشی پارسه و پاسارگاد و بنیاد پژوهشی شوش را در کارنامه‌اش دارد. همکاری او با بنیاد پژوهشی پارسه پاسارگاد، منجر به خوانده شدن کتیبه‌های خزانه تخت‌جمشید شد که در موزه همان‌جا نگهداری می‌شود.
وی به همراه دکتر جعفری دهقی از استادان دانشگاه تهران در حال تحقیق و بررسی ترجمه دو کتیبه از بیستون است. بخش زبان ایلامی و بابلی "اکدی" این متن‌ها به.عهده ارفعی است.
کتاب گل‌نبشته‌های باروی تخت‌جمشید پژوهشی است بر روی ۱۵۰ گل‌نبشته‌ای که مؤسسه شرقی دانشگاه شیکاگو در سال ۱۳۲۷ به ایران پس فرستاد. علاوه بر این مقدار تعدادی از گل نبشته‌هایی که در بخش تاریخی موزه ملی ایران نگاهداری می‌شوند و گل‌نبشته منفرد دیگری از باروی تخت جمشید برای نخستین بار بازخوانی و به‌همراه تصاویرشان منتشر شدند.
این کتاب در هشتمین دوره جایزه کتاب فصل ویژه آثار منتشره در زمستان سال ۱۳۸۷ در حوزه زبان و در بخش زبان‌های باستانی به‌عنوان کتاب برتر شناخته‌شد.

آثار:
کتاب فرمان کوروش بزرگ، مرکز دائرةالمعارف بزرگ اسلامی ۱۳۸۹ شابک ۹۷۸-۹۶۴-۷۰۱۵-۹۲-۸
گل‌نوشته‌های باروی تخت جمشید، عبدالمجید ارفعی، مرکز دائرةالمعارف بزرگ اسلامی ۱۳۸۷ شابک
فرهنگ، عبدالمجید ارفعی، مهدی مداینی، وزارت فرهنگ و آموزش عالی، مؤسسه مطالعات و تحقیقات فرهنگی ۱۳۶۹
ترجمه متن‌های حقوقی بین‌النهرین از روی کتیبه‌ها

‎🆔 @bargi_az_tarikh

#برگی_از_تقویم_تاریخ

☘☘☘☘☘☘☘☘☘☘
#عبدالمجید_ارفعی

‌
🎥 سخنرانی ژاله آموزگار در شبِ بزرگداشتِ جلال خالقی‌مطلق در اردیبهشت ۱۳۹۳ خورشیدی:

"سعی کردیم هر یک بذری در این خاک بیفشانیم. بر گوشِ جوانان صمیمانه‎تر پیام عاشقانه ایران‎دوستی را سر دادیم. هر کدام کاری کردیم که از ما برمی‎آمد و خویشکاری ما بود. زبان‎ها و گویش‎ها را کاویدیم. حافظ‎شناسی کردیم، بر سعدی سلام گفتیم، به باستان‎شناسی پرداختیم، در آزمایشگاه‎ها کار کردیم، پزشک شدیم و به دادِ بیماران رسیدیم و هر کدام ناخودآگاه در تلاش بودیم تا در برابر فره ایرانی روسفید باشیم. اما من و شما خوب می‎دانیم که گاهی فره جایگزین شده از برخی انسان‎ها به دلیل زشت‌کاری‎ها، خیانت‎ها، نادرستی‎ها و به جای نیاوردنِ خویشکاری‎ها می‎گریزد، همان طور که فره از جمشید نیز گریخت.  اما همین فره بود که دکتر خالقی را پشت میز نشاند و نگذاشت حتی به بهای خم شدن پشت و دردهای جسمانی دیگر قلم از دستش بیفتد و اکنون دکتر خالقی و نسل ما، دل نگران، چشم به نسل بعد خود دوخته‎ایم. آنها چگونه پاسخگوی فره ایرانی خواهند بود."



@IranDel_Channel

💢

«از خانه تا دفترخانه زندگی اقتصادی زنان در اواخر دوره قاجار بر اساس  دفتر شرعیات  امام‌جمعه خوئی»
سخنران: دکتر سوسن اصیلی

⭕️انجمن زنان پژوهشگر تاریخ در پی سلسله سخنرانی‌های سالانه خود، ماه جاری را به سخن پیرامون بررسی معاملات و قراردادهای زنان دوره قاجار و پهلوی در دفتر اسناد رسمی میرزا یحیی امام‌جمعه خوئی از مجتهدین شیعه دوران مشروطیت اختصاص داده است.
🔸محضر شرع و دفتر اسناد رسمی حاج میرزا یحیی امام‌جمعه خویی در تهران محل ثبت معاملات، عقود و مناکحات خانواده‌های معتبر و بزرگ تهران در اواخر دوره قاجار و اوایل پهلوی بود. همه قراردادها و معاملات این محضر در دفاتر ویژه‌ای ثبت می‌شدند. تعداد ۱۰ مجلد از این دفاتر در کتابخانه مرکزی دانشگاه تهران موجود است که بخشی از این معاملات و قراردادها متعلق به زنان است. این پژوهش بر آن است تا بر اساس این دفاترِ ثبت به بررسی جایگاه اجتماعی- اقتصادی زنان شهرنشین در این دوره بپردازد.
https://www.tg-me.com/zananepazhoheshgartarikh1396

☑️ دعوت فصلنامه پژواك زنان از پژوهشگران:

دوسال از انتشارِ نخستین فصلنامه تخصصی زنان: «پژواک زنان درتاریخ» گذشت.
هفت شماره از آن به صورت مجازی در سایت فصلنامه بارگذاری شده است، و تعداد محدودى هم چاپ شده است. سردبیر نشریه سرکار خانم دکتر منصوره اتحادیه و صاحب امتیاز فائزه توکلی میباشند.
سایر اعضای محترم هیأت تحریریه با ارزیابی سه شماره گواهی مبنی بر علمی بودن فصلنامه را تأیید و ترجیح بر این قرار گرفت که در چارچوب مجلات علمی - پژوهشی قرار نگیرد زیرا برخی محدودیت ها کارکرد آن را در خدمت به جامعه زنان و ضریب نفوذ پذیری آن را مخدوش مینماید زیرا مخاطب ان در صورت علمی پژوهشی شدن کمتر خواهد بود در حالی که اهداف فصلنامه منطقه ای و جهانی نیز میباشد.
طی هفت شماره ۴۲ مقاله علمی و جدید چاپ شده است و مجلد هشتم دردست چاپ است.
از استادان و پژوهشگرانی که تمایل دارند شرایط تاریخ اجتماعی ، تاریخ سیاسی و تاریخ اقتصادی و تاریخ ادبی و مذهبی زنان را طی تاریخ معاصر پژوهش و تألیف نمایند تا پایان مهر ماه سال جاری مقالات خود را به ادرس زیر ارسال نمایند.

آدرس وب سايت : ‏ pezhvakzanan.ir
اى ميل: ‏[email protected]
تلفن:٠٩٢١٢١١٤٣١٦

@diarkoo

📕 دیوها در آغاز دیو نبودند




✍نویسنده : ژاله آموزگار




🇯‌🇴‌🇮‌🇳 🔰
           تاریخ و دانشنامه شمال ایران
https://www.tg-me.com/+KAwerwnqjX9mNjlk

🔸فایل سخنرانی دکتر سوسن اصیلی در نشست انجمن زنان پژوهشگر تاریخ با موضوع:
«از خانه تا دفترخانه.زندگی اقتصادی زنان در اواخر دوره قاجار بر اساس دفتر شرعیات امام جمعه خوبی»
🔸این برنامه در تاریخ ۲۷ شهریور ۱۴۰۲برگزار شده است.

#شاهرخ_مسکوب:
زنان شاهنامه گاه از مردان داناتر و جگردارترند


بد نیست گفته شود که زنان شاهنامه نه تنها در خطرگاه عشق و عاشقی که در رایزنی و برآمدن از دشواری‌ها نیز، مانند سیندخت، گاه از مردان داناتر و جگردارترند. در شورش بهرام چوبین و خیال خام او که هرمزد را براندازد و خود به پادشاهی نشیند، خواهرش گردیه، به خلاف سران سپاه بهرام، به وی هشدار می‌دهد که درهوای پادشاهی جان خود و کار و نام دودمانت را برباد می‌دهی.


🌅نگاره اثر استاد #حجت_شکیبا


@shahnamehpajohan
https://shahnamehpajohan.ir

⬅️ بهشتی، عضو شورای عالی میراث فرهنگی: الواح هخامنشی که همراه با کاروان رییس جمهور وارد کشور شد، پنجمین محموله این الواح بود که روند ورود آنها به کشور از سال ٧٨ شروع شده بود/ متن الواح نشان میدهد زنان و مردان ایرانی در آن تاریخ حقوق برابر داشتند

🔸سید محمد بهشتی، عضو شورای عالی میراث فرهنگی با اشاره به اهمیت الواح هخامنشی به لحاظ تاریخی و میراث فرهنگی برای کشور، افزود: تلاش های دولت ایران در سالهای اخیر در سال 78 منجر به نتیجه شد و تاکنون 4 محموله از این الواح وارد کشور شده بود و این محموله که همراه رییس جمهور وارد کشور شد در حقیقت پنجمین محموله از این الواح بود.

🔸با توجه به اهمیت این اشیای باستانی غالبا در سفرهای سالانه رووسای جمهور به نیویورک به کشور بازگردانده می شود تا امنیت این اشیاء بیش از پیش تامین شود./ رکنا

https://www.jamaran.news/fa/tiny/news-1608670

🕌 @jamarannews

‍ ‍ ☘ ☘ برگی از تقویم تاریخ ☘ ☘

۱ مهر سالروز درگذشت طوبی آزموده

(زاده سال ۱۲۵۷ -- درگذشته ۱ مهر ۱۳۱۵ تهران) از پیشگامان سوادآموزی زنان

او دبستان دخترانه ناموس را در سال ۱۲۸۵ در تهران تأسیس کرد و در مدتی کوتاه تعداد مدارس دخترانه را به شش مدرسه رساند و در سال ۱۲۹۳ حدود ۳۴۷۰ دختر دانش‌آموز را جذب این مدارس کرد. اگر میرزا حسن رشدیه بنیانگذار مدارس کنونی پسرانه است، وی را باید بنیانگذار مدارس دخترانه کنونی دانست.
اولین مدرسه دخترانه که توسط بی‌بی‌خانم استرآبادی (وزیرف) به نام دبستان دوشیزگان در ۱۲۸۵ شمسی (یک سال قبل از مدرسه ناموس) در تهران تأسیس شد، به دلیل حملات بسیاری که به آن شد، تنها برای مدت کوتاهی پابرجا بود. در نتیجه طوبی آزموده دست به کار شد و مدرسه‌ای را در خانه‌اش تأسیس کرد.
او در شرایطی زنگ مدرسه ناموس را در خانه‌اش به صدا درمی‌آورد که شیخ فضل‌اله نوری فتوا داده بود «تأسیس مدارس دختران مخالف با شرع اسلام است».
اما در ۱۳۰۷ اولین گروهِ دیپلمه مدرسه ناموس فارغ‌التحصیل شدند. سری اول فارغ‌التحصیلان این مدرسه شامل توران آزموده، فخرعظمی ارغنون، بی‌بی‌خانم خلوتی، گیلان خانم، فرخنده خانم و مهرانور سمیعی بودند.
آزموده علاوه بر دایر کردن مدارس دختران، کلاس‌های اکابر را نیز جهت جذب بانوان دایر کرد. مردانی که در این فعالیت‌ها به وی کمک کردند: جوادخان سرتیپ، حسن رشدیه، نصیرالدوله و ادیب الدوله بودند.
طوبی آزموده همسر برادر حسن رشدیه بود و به پاس جبران کمک‌ها و هدایت‌های رشدیه نسبت به امر تأسیس مدرسه، در نظام‌نامه مدرسه مقرر داشته بود که برای همیشه و تا هر زمان که مدرسه ناموس پابرجاست، یکی از دختران خاندانِ رشدیه می‌تواند در آن تدریس کند.
طوبی آزموده برای خنثی کردن مخالفت‌ها و تبلیغات سنت‌گرایان امثال شیخ فضل‌اله نوری، از شیوه‌های مختلفی استفاده می‌کرد. او مشخص کرده بود کتاب‌های مذهبی و قرآن را در همه کلاسها تدریس کنند. همین‌طور عبارات و کلمات قصار بزرگان دین با کمک دو تن از شاگردانش بر دیوارهای مدرسه را برای توجه هر چه بیشتر مردم نصب می‌کرد. او به این ترتیب تبلیغات مغرضانه مخالفان تحصیل دختران را خنثی می‌کرد و به این شکل مدرسه دخترانه ناموس توانست پابرجا بماند.
طوبی آزموده در ۵۸ سالگی درگذشت. پس از درگذشت او، مدرسه ناموس تا سال‌ها توسط طوبا مشکوه نفیسی مدیریت شد و در سال ۱۳۱۹ به وزارت فرهنگ واگذار شد. نام مدرسه ناموس بعدها به دبیرستان شهناز تغییر یافت.

‎🆔 @bargi_az_tarikh

#برگی_از_تقویم_تاریخ

☘☘☘☘☘☘☘☘☘☘
#طوبی_آزموده

‍ ☘ ☘ برگی از تقویم تاریخ ☘ ☘

۱ مهر سالروز درگذشت معصومه سهراب

(زاده ۲۳ آبان ۱۳۰۴ تهران – درگذشته ۱ مهر ۱۳۸۳ تهران) آموزگار، کارشناس و پژوهشگر مسائل آموزشی و تربیتی

او یکی از پایه‌گذاران کودکستان مهر و مجتمع آموزشی مهران بود که به همراه همسرش یحیی مافی، آن مجتمع را اداره می‌کردند.
این دو شخصیت را از سرآمدان آموزش و پرورش خلاق ایران در سده کنونی می‌دانند. وی سنت آموزشگری را از پیشینیان و استادانی چون جبار باغچه‌بان و محمدباقر هوشیار آموخت و از سوی دیگر به سبب پیوندی که با نظام کودکستانی آمریکا از راه مأمور به خدمت در ایران پس از جنگ جهانی دوم برای او به‌وجود آمد، با دانش و برنامه کودکستان‌های پیشرو در جهان آن روز آشنا شد.
او سه خواهر و یک برادر داشت که همگی در عرصه فرهنگ ایران فعال بودند. برادرش ابوتراب سهراب از مترجمان صاحب نام و توانا در زمینه فلسفه و علم بود و و ترجمه فارسی بسیاری از کتاب‌های فلسفی نیچه و برخی از اندیشمندان آلمان از کارهای اوست. او یک عمر آموختن معصومه سهراب پس از بازنشستگی اجباری در سال ۱۳۵۸ فعالیت فرهنگی‌اش را در شورای کتاب کودک متمرکز و دوچندان کرد. بعدها با تأسیس فرهنگنامه کودکان و نوجوانان، عضو فعالی در این مجموعه شد و گروه دوستداران فرهنگنامه را در سال ۱۳۶۸ پایه‌گذاری کرد.
یکی از ویژگی‌های شخصیتی این بانو شعار آموختن برای یک عمر بود. او همیشه و همواره در پی کسب دانش و شناخت از محیط بود و همین ویژگی سبب شده بود که نسل جوان‌تر با او به راحتی ارتباط برقرار کنند. زندگی فرهنگی و اجتماعی این زوج سبب نشد که از زندگی خانوادگی غافل بمانند.
وی همچنین در انجمن پژوهشهای آموزشی پویا کارهای پژوهشی بر روی کتابهای درسی ابتدایی انجام داد.

گزیده آثار:
شورای کتاب کودک، هفده مقاله در باره ادبیات کودکان (مقاله سخنی با نویسندگان جوان) نوشته معصومه سهراب، ناشر شورای کتاب کودک، تهران، ۱۳۷۲، ص ۱۱ تا ۱۹.
تجربه‌های مدرسه داری، یحیی مافی، معصومه سهراب، ناشر مولفان، تهران، ۱۳۷۰.

‎🆔 @bargi_az_tarikh

#برگی_از_تقویم_تاریخ

☘☘☘☘☘☘☘☘☘☘
#معصومه_سهراب