کانال تخصصی موج سوم رفتاردرمانی 1350

1.4K viewsAli Feizi, 17:38

مراحل پذیرش
ترجمه و تلخیص: علی فیضی
هیجانات دشوار چیستند؟ هیجانات دشوار هیجاناتی‌اند که موجب درد کشیدن می‌شوند؛ هیجاناتی مثل خشم، ترس و سوگ. برخی اوقات حتی با وقتی با بهوشیاری و شفقت‌به خود به سوی هیجانات دشوار روی می‌آوریم دردی که می‌کشیم اغلب در ابتدا زیاد می شود. افرادی که تمرین مراقبه می‌کنند اغلب این سوال را از خود می‌کنند که لازم است چه مقدار از ناراحتی را به درون تمرین خود راه بدهند. تیک ‌نات هان (آموزگار مشهور مراقبه) زمانی به این سوال پاسخی خلاصه داد: «نه چندان زیاد!» وقتی می‌خواهیم مبنایی برای شفقت به خود بسازیم، تنها نیازمندیم آن مقدار با درد هیجانی تماس برقرار کنیم که فروگشای شفقت برای برخاستنش باشد.
برای ارائه دادن رویکردی بنیادین‌تر به مواجهه با درد هیجانی، می‌توان از تمثیل مهمان‌خانۀ مولوی سود برد. او در شعر زیبای خود توصیف می‌کند که چگونه وقتی هیجانی دشوار بر در خانۀ وجود ما می‌کوبد و ما به او اجازه ورود می‌دهیم -حتی اگر آنقدری نیرومند باشد که خانۀ وجود ما را از مبلمان آن خالی بسازد- این هیجان می‌تواند جایی در خانه برای دانش و فهمی نو ایجاد کند. شعر او به ما اطمینان می‌دهد که توانایی ما برای تاب آوردن و متحول ساختن آشفتگی هیجانی ممکن است فراتر از آنچه باشد که تاکنون می‌دانیم. هرچند با توجه به انتخابی که داریم، احتمالاً می‌توانیم ورود مقداری از رنج را به زندگی خود اجازه بدهیم تا تحت سلطۀ آن از پا در نیاییم. برخی اوقات آماده نیستیم که مهمانان ناخوانده خشمگینانه خانه‌مان را از مبلمان آن خالی کنند. هنر شفقت به خود شامل این است که به تدریج به ناراحتی هیجانی رو کنیم.
می‌توانیم که هیجانات دشوار را مرحله به مرحله بپذیریم. برای پذیرش هیجانات دشوار و با کمک گرفتن از تمثیل مهمان‌خانۀ مولوی از پنج مرحله می‌توان گذشت:
• مقاومت کردن: با آنچه آمده به مبارزه برخیزیم؛ در خانه پنهان بشویم، در خانه را قفل کنیم یا به مهمان بگوییم که پی کارش برود. (چه کنیم؟ مبارزه و تقلّا و کشمکش با مهمان را به هر شکلی که انجام می‌دهیم رها کنیم)
• کاوش کردن: با کنجکاوی به سوی ناراحتی رو کنیم؛ از روزنۀ در نگاه کنیم تا ببینیم چه کسی به در خانه آمده است. (چه کنیم: از خود بپرسیم چه حالی دارم؟)
• تاب آوردن: با احساس ایمنی تاب بیاوریم و استوار بمانیم؛ مهمان را به درون دعوت کنیم اما از او بخواهیم تا در سرای ورودی خانه بماند. (چه کنیم؟ به خود بگوییم این مهمان را دوست ندارم اما می‌تواتم با او کنار بیایم و تاب بیاورم)
• اجازه دادن: به احساسات اجازه بدهیم تا بیایند و بروند؛ به مهمان اجازه بدهیم تا به هرجای خانه که می‌خواهد برود. (هیچ اشکالی ندارد. من در امانم و خانه بزرگ است. می‌توانم اتاقی را به او بدهم.)
• دوستی: ارزشمندی درون همۀ تجربه‌ها را ببینیم؛ روبه‌روی مهمان بنشینیم و به آنچه می‌تواند بگوید گوش دهیم. « چه کنیم؟ از مهمان بپرسیم: چه داری تا به من بگویی؟ دوست دارم بدانم چه می‌توانم از تو یاد بگیرم؟)
منابع:
1. Neff, K., & Germer, C. (2018). The Mindful Self-Compassion Workbook: A Proven Way to Accept Yourself, Build Inner Strength, and Thriveÿ ÿ. Guilford Publications.
2. Germer, C., & Neff, K. (2019). Teaching the mindful self-compassion program: A guide for professionals. Guilford Publications.

https://www.tg-me.com/thirdwaveofBehaviorTherapy