#کتیبه_های_اسلامی

آیه ی

﴿ لَّقَدْ كَفَرَ الَّذِينَ قَالُوا إِنَّ اللَّهَ ثَالِثُ ثَلَاثَةٍ ۘ وَمَا مِنْ إِلَٰهٍ إِلَّا إِلَٰهٌ وَاحِدٌ ۚ وَإِن لَّمْ يَنتَهُوا عَمَّا يَقُولُونَ لَيَمَسَّنَّ الَّذِينَ كَفَرُوا مِنْهُمْ عَذَابٌ أَلِيمٌ﴾[ المائدة: 73]

روی صخره

@tamadone_islami

رابطه دین و دولت نزد ساسانیان

بزرگمهر، رابطه دین و دولت را دو طرفه دانسته هر کدام را نگهدارنده دیگری می داند: «وَالدَّوْلَهُ وَلايَةٌ تَحرِسُها الشريعة، والشَّرِيعَةُ سُنَّةٌ يَسْتَتُهَا المَلِكُ.»

این مضمون در منابع متعدد عربی از #اردشیر نقل شده است

قَالَ أَرْدَشِيرُ: «الْمُلْكُ وَالدِّينُ أَخَوَانِ تُوأَمَانِ لَا قَوَامَ لأَحَدِهِمَا إِلا بِالآخِرِ لأَنَّ الذِينَ هُوَ أَمنُ المُلْكِ وَعِمَادُهِ وَالمَلِكُ هُوَ قَائِمُ سَيْفِ الدِّينِ وَلَجَادِهِ وَلَا بُدَّ لِلْمُلْكِ مِنْ أُسَ وَلَا بَدَّ لِلدِّينِ مِنْ حَارِسٍ فَانَّ مَنْ لا حَارِسَ لَهُ ضَائِعٌ وَمَن لا أُسَ لَهُ مَهْدُومٌ.» (ابن قتيبه، ۱۴۱۸، ج ۱: ۶۷)

(ترجمه: اردشیر میگوید: حکومت و دین، دو برادر دوقلو هستند که یکی بدون دیگری دوام ندارد؛ زیرا دین، امنیتـی بـرای حکومت و ستون آن است و پادشاه، شمشیر دین و غلاف آن است؛ ناچار حکومت باید اساس و دین، نگهبانی داشته باشد؛ زیرا چیزی که نگهبانی ندارد، تباه می شود و آنچه پایه و اساس نداشته باشد، نابود و ویران می گردد.

چنان دان که شاهی و پیغمبری
دو گوهر بود در یک انگشتری
(فردوسی )

@tamadone_islami

نقش فرمانروایان ایرانی در گسترش ادبیات عرب در خراسان

@tamadone_islami