#تاریخ_آندلس

در میان گنجینه‌های کلیسای جامع بورگوس، شنل خارق‌العاده‌ای در Condestables (نمایشگاه دفن پدرو فرناندز د ولاسکو) است

با پارچه عربی ساخته شده است، که نشان دهنده خط ثلث و روی آن عبارت "جلال پروردگار ما، سلطان" «عز ل مولانا السلطان» نوشته شده است که معمولاً توسط ناصریان، آخرین سلاطین عرب غرناطه استفاده می شد. پارچه شنل احتمالاً از قطعه‌ای استفاده می‌شود که می‌تواند هدیه از سفرای عرب باشد یا کالای ارزشمندی که در زمان جنگ به غنیمت  گرفته شده است از مسلمانان


با آمدن عرب های اموی در سال 711 میلادی به اسپانیا داستان پارچه های اندلس آغاز شد. از بنی امیه گرفته تا ناصری ها، اندلس به دلیل نقوش تزئینی و پارچه های لوکس با کیفیت بالا معروف بود. زیور آلات دارای تأثیرات خاور نزدیک از عراق عباسیان و سوریه بود. این پارچه‌های نفیس با مدل‌ها و تکنیک‌هایشان که از خاورمیانه وارد شدند، بهترین‌های اروپا بودند.

پارچه‌های عربی تولید شده در کارگاه‌های اندلس مورد استقبال پادشاهان و اشراف مسیحی همسایه قرار گرفت. پس از تصرف سویل ( اشبیلیه ) توسط مسیحیان ، فردیناند سوم، پادشاه کاستیل، بسیاری از بافندگان عرب و مسلمان را برای کار در سرزمین‌های کاستیلیا فرستاد

بسیاری از پارچه ها توسط مسیحیان به عنوان غنیمت جنگی گرفته شد. تأسیس صلیبیون، مستعمرات جنوا در دریای مدیترانه، حضور اعراب در سیسیل، و پیوندهای تجاری نزدیک مصر ممالیک و شام با ایتالیا، تولید پارچه های گسترده تری را به اروپا آورد. اینها با سبک های اروپایی و عناصر هرالدیک ترکیب شده بودند.

اکثر پارچه‌های طراز غنی احتمالاً برای استفاده خاندان سلطنتی عرب ساخته شده‌اند.

منسوجات ناصری آندلسی نشان دهنده شکوه پارچه های ابریشمی بود. عناصر تزئینی از سنگ مرمرهای خلیفه اموی و گچ بری های اسلامی و تزئینات گیاهی الهام گرفته شده است.

📚منابع:

Gloria al Sultán en la Capilla de los Condestables de la Catedral de Burgos

Islamic textiles: The Condestable’s Cope

@tamadone_islami

مقاله بالا

@tamadone_islami

#موجودات_افسانه_ای_و_اساطیری

#أبودریاه

موجودی شیطانی و مرموز به نام «شیخ آب ها» یا «سید البحار» که نیمه بالایی آن به شکل پیرمردی ترسناک با ریش سفید و نیمه دیگر ماهی با دمی بزرگ است که در اعماق دریا زندگی می کند.

"ابو دریا" شبانه به قایق های ماهیگیران می رود تا ملوانان را ربوده و به کشتی ها حمله می کند تا اینکه همه سرنشینان کشتی غرق می شوند

داستان های رایج در مردمان عرب خلیج فارس که ماجراجویی ملوانان و غواصان مروارید و شجاعت آنها را در رویارویی با این جن غول پیکر دریایی توصیف می کند.

@tamadone_islami

آیا مادر لئوناردو داوینچی یک کنیز عرب از خاورمیانه بود؟!

لئوناردو داوینچی یکی از اعضای مهم رنسانس بود که به عنوان نقشه‌کش، مهندس، دانشمند، نظریه‌پرداز، مجسمه‌ساز و معمار فعال بود.

بر اساس تلگراف، لئوناردو داوینچی ممکن است از #مادر_عرب بوده باشد. مطالعه بر روی اثر انگشت شاخص این هنرمند الگوهای مشابهی را در خاورمیانه نشان داد.

کشف اثر انگشت پس از سه سال بررسی دقیق 52 نسخه خطی و نقاشی منتسب به این هنرمند صورت گرفت. پروفسور لوئیجی کاپاسو، یک انسان شناس که پژوهش تیمی را در دانشگاه چیتی رهبری می کرد، گفت که حدود 60 درصد از جمعیت خاورمیانه دارای ساختار مشابهی هستند. مادر لئوناردو، کاترینا برده ای و کنیزی بود که به توسکانی آمد. اسناد حاکی از آن است که مادرش شرقی، احتمالاً اهل منطقه عربی مدیترانه بود. ورود بردگان از جهان عرب به ایتالیا به دلیل رویارویی اروپایی و مملوکان ترک جای تعجب ندارد.

این نظریه به ظاهر دور از ذهن مبنی بر اینکه لئوناردو داوینچی اصالتی نیمه از عرب داشت، در مطالعه‌ای که منتشر شد، پشتوانه جدیدی دریافت کرده است که نشان می‌دهد مادرش یک #برده (کنیز) بوده است.

مشخص است که والدین داوینچی ازدواج نکرده بودند و پدرش طبق یک دفتر اسناد رسمی فلورانسی به نام سر پیرو بود. در یک پرونده مالیاتی مربوط به سال 1457م ، پنج سال پس از تولد این پلیماث ایتالیایی، مادرش با نام کاترینا توصیف شده است که در آن زمان با مردی از شهر وینچی توسکانی ازدواج کرده بود. فرض بر این بود که او یک زن محلی است.

اما، به گفته فرانچسکو سیانچی، نویسنده این مطالعه، "هیچ کاترینی در وینچی یا روستاهای مجاور وجود ندارد که بتوان با سر پیرو مرتبط کرد. به نظر می رسد تنها کاترینا در زندگی سن پیرو (پدر لئوناردو) یک کنیز باشد که در خانه او زندگی می کرد.

بانکدار فلورانسی در وصیت نامه خود کاترینا را به همسرش واگذار کرد. اما پس از مرگ او در سال 1451، خانه اش به دوست و مجریش سر پیرو رفت.

این واقعیت که بیوه بانکدار به زندگی خود در خانه ادامه داد و به زودی یک خدمتکار جدید استخدام کرد، مبنای این نظریه است که سر پیرو به او اجازه داده است در ازای آزادی کاترینا بماند. کنیز پس از آن از سوابق فلورانس ناپدید می شود.

در 15 آوریل 1452 میلادی داوینچی در وینچی متولد شد. چند ماه بعد، مادرش با یکی از Acchattabriga di Piero del Vaccha ازدواج کرد.

این مطالعه بردگی در ایتالیای دوره رنسانس را روشن می کند. الساندرو وزوسی، محقق داوینچی و بنیانگذار موزه ایده آل در وینچی، در آغاز این تحقیق گفت:

"بسیاری از خانواده های مرفه و سرشناس زنان را از اروپای شرقی و #خاورمیانه خریداری کردند. که دختران جوان در آن زمان بودند. متداول ترین نام ها ماریا، مارتا و کاترینا بودند.

سال گذشته، مطالعه‌ای که توسط یک دانشگاهی ایتالیایی در مورد اثر انگشت به جا مانده از داوینچی انجام شد، نشان داد که این اثر انگشت شامل پیکربندی‌هایی است که معمولاً فقط در میان اعراب یافت می‌شود.

لئوناردو در جوانی شاهد جنگ های ایتالیا و امپراتوری عثمانی، تهاجم فرانسه به ایتالیا و جنگ اتحادیه کامبری بود. ایتالیا در مواجهه با این مشکلات بزرگ، روابط خود را با ممالیک مصر که بر سرزمین های عرب حکومت می کردند، عمیق تر کرد.

📚منبع: دیلی تلگراف و مجله گاردین

https://www.telegraph.co.uk/news/worldnews/1571851/Leonardo-Da-Vinci-may-have-been-an-Arab.html

https://www.google.com/amp/s/amp.theguardian.com/artanddesign/2008/apr/12/art.italy

✍️مروان پاشا

@tamadone_islami