#عربی_چک

کلمات عربی وارد شده در زبان فارسی :

«انسان» یک وام واژه از زبان عربی است که پس از اسلام وارد زبان فارسی شد.

انسان ، انس ،إِنْسیان
ناس ، اناسی
آدم،آدمی
بشر
خلق

ادامه..👇
@tamadone_islami

کلمات عربی وارد شده در زبان فارسی :

«انسان» یک وام واژه از زبان عربی است که پس از اسلام وارد زبان فارسی شد.

انسان ، انس ،إِنْسیان
ناس ، اناسی
آدم،آدمی
بشر
خلق

در زبان آشوری باستان: nišū
عربی : ʾins : إِنْس
سریانی: ʾanāšā  ܐܢܵܫܵܐ،ܐܢܳܫܳܐ (اناسا)
عبری: انوس,انوش
اوگاریت: ỉnš : اینس

#انسانیت: (اسم مصدر) [#عربی: انسانیّة] 'ensāniy[y]at  انسان بودن رفتار و کردار خوب مطابق اصول اخلاقی

کلمه «انسان» در قرآن شصت و پنج بار و کلمه «بشر» سی و پنج بار و کلمه آدم بیست و پنج بار بکار رفته است

در وجه تسمیه انسان به این نام گفته شده است: با توجه به این که انسان اصلش «انسیان» بوده و آن هم از «نسیان» است و انسان چون با خدای خود عهدی بست و فراموش کرد، بدین نام نامیده شد.

📚(تاج العروس، ج4، ص102؛ لسان العرب، ج1، ص232ـ231)

مثالها در شعر و ادبیات فارسی :


این کار سمایی بد، نه قوت #انسان
کس را نبود قوت به کار سمایی (رودکی)

جهان پاک بر مهر او گشت راست
همی داشت گیتی بر #انسان که خواست(فردوسی)

امهات و نبات با حیوان
بیخ و شاخند وبارشان #انسان(ناصرخسرو)

جان و #انسان بنده فرمانبرش بادا مدام
تا به تازی هست #انسان #آدمی و جان پری(سوزنی)

نکو خلق و نکو خلقی و هستی راحت #انسان
کسی کو مدح تو خواند نباید خواندنش قران(قطران تبریزی)

نسبت دارند تا قیامت
ایشان ز بهیمه من ز #انسان (خاقانی)

نیک آمده است زلزلت الارض هین بخوان
بر مالها و قال #الانسان مالها(خاقانی)

گر بصورت #آدمی #انسان بدی
احمد و بوجهل هم یکسان بدی(مولوی)

خشم ز #انسان فرو خوردکه خورد
مردم گرسنه شراب و طعام(فرخی سیستانی)

گر آنجا هیچ قدری داشتی جان
نبودی موت #انسان قتل حیوان (عطار)



ألإنسان؛ إنَّهُ یَنسی والله لا یَنسی ولا یُنسی ولا یتناسی و لا یَتَنَسَی.

نیکی و بدی که در نهاد #بشر است
شادی و غمی که در قضا و قدر است(خیام)

https://www.assyrianlanguages.org/akkadian/dosearch.php?searchkey=863&language=id

@tamadone_islami

داستان خط در تاریخ باستان ایران و وام گیری از تمدن های سامی

@tamadone_arab
@tamadone_islami

ببینیم واژه ی دبیره اصلش از کجا گرفته شده؟!

آکدی : dippu , dappu
آرامی : dappa
عربی: دبیر , دف
پهلوی: dipiber
فارسی: دبیره

@tamadone_arab
@tamadone_islami

پروفسور ابراهیم پور داوود
استاد فرهنگ ایران باستان و خط اوستا

واژه #دبیره از لغات عاریه (دیگران) است و میتوان گفت از روزی که خط میخی از سرزمین #بابل به ایران رسید .این واژه نیز همان زمان در زبان ما در آمده

به لغت دبیر و دبیریه که معنی #خط دارد حدود شش سده پیش از میلاد مسیح در فارس هخامنشی برمی خوریم و در سنگنبشته های هخامنشیان چندین بار به هیات «#دیپی » دیده میشود. این واژه با همه قدمتی که دارد یادگاری از قوم #سومر است و از بن و اصل «#دوب» که در آن زبان به معنی #لوحه و #خط است گرفته شده و سپس از سومر به اکد رسیده است

و از این زبانها به زبان #آرامی نیز در آمده و سپس و سپس وارد زبان #عربی شده صورت «#دف» گرفته است .چه «دف » علاوه از معنی معمول معنی لوحه نیز دارد در کارنامه اردشیر بابکان «دیپیبر» مخفف «دیپیور» صورت پهلوی کلمه است چنانکه در نقش نگینی که از زمان ساسانیان بجامانده است دیپور آمده است و از همان بن اصلی است لغات دبیر و دبستان و دبیرستان و دیبا یا دیباه یا دییه و دیباج و دیباجه نه (دیباچه ) و دیوان است

📚فرهنگ ایران باستان پورداود ج ۱ صص ۲۱۲ - ۲۰۹

@tamadone_arab
@tamadone_islami

حالا میبینیم دلیل نداشتن خط بومی و دلیل وام گیری پارسیان خط از تمدن های سامی و باستان چه بوده؟!

ویل دورانت مورخ مشهور در کتاب تاریخ و تمدن مینویسد:

باید دانست که خط نویسی را #پارسیان سرگرمی #زنانه میدانستند، و کمتر بند آن بودند که از معاشقه جنگاوری و شکار دست بردارند و به کار #نویسندگی اشتغال ورزند و اثری ادبی ایجاد کنند.

چنان به نظر میرسد که #پارسیان جز هنر زندگی هیچ هنری به فرزندان خود نمی - آموختند. ادبیات در نظر ایشان همچون تجملی بود که کمتر به آن نیازمند بودند و علوم را همچون کالاهایی میدانستند که وارد کردن آن از #بابل امکان پذیر بود گرچه تمایلی به شعر و افسانه های خیالی داشتند این کار را بر عهده ی مزدوران طبقات پست اجتماع میگذاشتند

پ.ن :
تمام خطوط منسوب به فارسی ، به خط والفبای آرامی نیای عربی نوشته میشوند؛ همه خطوطی بیگانه وهیچ کدام #بومی فرهنگ فارس نیستند، هیچ خط فارسی وجود ندارد

خط میخی [از بابلیان سامی]
خط پهلوی اشکانی [از آرامی]
خط پهلوی ساسانی (پارسی میانه) [از آرامی]
خط پهلوی شرقی [از آرامی]
خط مانوی [از آرامی]
خط سغدی [از سریانی (آرامی شرقی/ سوریه)]
خط اوستایی (دین دبیره) [از آرامی]
‌

د. محمد جواد مشکور زبان شناس مورخ ایرانی

مثل آنکه در سرنوشت تاریخ #زبان_پارسی از روز نخست چنین مقدور شده بود که در هر دوره از ادوار تحول خود به نحوی تحت نفوذ زبان #سامی واقع شود گویا تقدیر این بوده است که آریاییهای ایرانی در آغاز تاریخ خود از کوهای هندوکش و سرچشمه جیحون سرازیر شده و از مشرق به مغرب پیشروند تا در حوالی بابل و آسور با قوم دیگری به نام سامی که از حیثیت و رنگ و روی و فکر و خوی با هم اختلاف و تضاد داشتند در یک جا به هم رسیده و در عین جدایی
و ناسازگاری بر اثر عوامل جبر تاریخ تحت تاثیر تمدن آنان قرار گیرند و #خط خود را از آنان اتخاذ نمایند لغات و اصطلاحاتی از ایشان در زبان خود به عاریت به کار برند و سرانجام در ادوار بعد متدین به دین آنان شوند و زبان و آداب و رسول آنان را فراگیرند

📚محمد جواد مشکور - هزوارش در زبان پهلوی ، دانش مهر ۱۳۳۲ شماره ۵

@tamadone_arab
@tamadone_islami

سکه ی ساسانی به خط پهلوی (آرامی) حامل الفاظ عربی قدیم

نورا ذی ارتخشر (آتش اردشیر)

نورا : نور (شعله) : عربی
ذی : برای ، صاحب : عربی

@tamadone_arab
@tamadone_islami