نماز شب :

‍ سید هاشم حداد می فرمودند آیت الله قاضی به ما دستور داده بود که در میان شب وقتی برای نماز شب بر می خیزید چیز مختصری تناول کنید، مثلا چای یا دوغ یا یک خوشه انگور که بدن شما از کسالت بیرون آ ید و نشاط برای عبادت داشته باشید.
کتاب عطش ص 304

#نماز_شب

@sserfan

راههای عملی کسب عشق و محبت الهی
عامل نوزدهم  : آداب غدا خوردن
(قسمت دوم )

ادامه...
"غذای حلال"

یکی از مواردی نقش ایجاد زمینه برای کسب توفیقات را دارد، دوری از لقمه حرام و استفاده از غذای پاک و حلال است. زیرا انرژی که از طریق غذای حرام ایجاد می‌شود قابلیت استفاده در مسیر الهی را نخواهد داشت و باعث قساوت قلب گردیده و حتی فرد را به جایی خواهد رساند که حرف حق دیگر در وجودش اثری نخواهد داشت. همانطور که در واقعه کربلا حضرت اباعبدالله (ع) خطاب به لشگر کوفه فرمودند: «فَقَدْ مُلِئَتْ بُطُونُکمْ مِنَ الْحَرَامِ وَطُبِعَ عَلَی قُلُوبِکمْ؛(بحار الانوار، ج 45، ص 8) ترجمه: به تحقیق که شکم‌های شما از حرام پر شده و به قلب‌های شما مُهر [قساوت] زده شده است.عبادت ده جزء است که 9 جزء آن کسب حلال است. لقمه حرام زباله است و جای زباله در زباله دان؛ سعی کنید شما زباله دان نباشید.

همان‌گونه که انسان سعی دارد غذایش از هر نوع آلودگی ظاهری به دور باشد، به همین خاطر غذاها را در ظرف‌های سرپوشیده و دور از دستهای آلوده و گرد و غبار نگهداری می‌کند،‌ باید تلاش نماید غذای خود و خانواده‌اش را از هر نوع آلودگی به حرام نیز حفظ نماید.

مرحوم آیت الله بهجت (ره) می‌فرمایند: خوردن غذای شبهه ناک و نیز غذای کسی که از حرام پرهیز ندارد، هرچند جایز است، ولی انسان را مریض و از عبادات محروم می‌کند و یا سبب سلب توفیق می‌شود.(در محضر آیت الله بهجت، ج 2، ص 246)

مرحوم ملأ حسینقلی همدانی (ره) می‌فرمایند: البته البته از غذای حرام فرار کن. مخور مگر حلال. غذا را کم بخور و زیاد مخور. یعنی زیاده بر حاجت بنیه مخور. نه چندان بخور که تو را سنگین کند و از عمل باز دارد، و نه چندان کم بخور که ضعف بیاورد و به سبب ضعف از عبادت مانع شود. و هر قدر بتوانی روزه بگیر به شرطی که شب، جای روز را پر نکنی. الحاصل غذا به قدر حاجت بدن، ممدوح و زیاده و کم، هر دو مذموم. (تذکره المتقین، ص 211)

آیت الله کوهستانی(ره): زهر، کشنده و مهلک انسان است، ولی غذای حرام دودمان را به هلاکت می‌رساند.(بر قله پارسایی)

مرحوم شیخ حسنعلی نخودکی اصفهانی (ره) نیز می‌فرمایند: عمده نظر در دو مطلب است: یکی غذای حلال و دوم توجه در نماز و اصلاح آن. اگر این دو درست باشد، باقی درست است. (نشان از بی نشان‌ها، ص 126 و 127)

آثاری از قبیل عدم قبولی نماز، قساوت قلب، کاهلی و عدم رغبت به عبادت، لذت نبردن از مناجات با خدا، روی گردان بودن از سخن حق و ... از آثار وضعی غذای حرام می باشند .

#آداب_غذا_خوردن


T.me/sserfan

جوع و كم خورى   :

کم خوری به اندازه اى كه باعث بر ضعف نگردد و احوال را مشوش ندارد.

قال الصادق (ع ):
الجوع ادام المومن ، و غذاء الروح ، و طعام القلب . (102)
یعنی گرسنگی خوروش مومن و غذای قلب و روح است.

زیرا گرسنگى موجب سبكى و نورانیت نفس مى گردد و فكر در حال  گرسنگى مى تواند به طیران در آید. غذاى زیاد خوردن و سیر بودن ، نفس را ملول و خسته و سنگین مى كند و از سیر در اسمان معرفت باز مى دارد.
رساله لباب الاباب علامه طهرانی

#آداب_غذا_خوردن

@sserfan

اندر مذمت پر خوردن :

طعام بسیار خوردن، قلب را می‌میراند و باعث طغیان و لجام گسیختگی خواهد شد.
گرسنگی از اجلّ خصال مؤمن است. یحیی بن معاذ چه نیکو گفته است:

«اگر به همه ملائکه و هفت آسمان و صد و بیست و چهار هزار پیغمبر و هر کتاب و ولی و حکمتی و امامان توسل جویی که تو را با نفست مصالحه دهند و نفس را ترغیب نمایند که دنیا را ترک کند و در اطاعت خدا آید، نخواهد پذیرفت.
ولی اگر گرسنگی را شفیع قرار دهی، خواستت را اجابت کرده و در اطاعتت خواهد آمد.»
آیت الله علامه حسن ، آملی
ترجمه کتاب لقاءالله، ص 183

#آداب_غذا_خوردن

@sserfan

اندر  فوائد کم خوری :

دو درويش خراساني، ملازم صحبت يكدگر سياحت كردندي، يكي ضعيف بود كه به هر دو شب افطار كردي و آن دگر قوي كه روزي سه بار خوردي. قضا را بر در شهري به تهمت جاسوسي گرفتار آمدند و هر دو را به خانه كردند و درش به گل بر آوردند، بعد از دو هفته معلوم شد كه بي گناهند؛ در بگشادند. قوي را ديدند مرده و ضعيف جان به سلامت برده. در اين عجب بماندند. حكيمي گفت خلاف اين عجب بودي، كه آن يكي بسيار خوار بود، طاقت بي نوايي نداشت، هلاك شد؛ و آن ديگر خويشتن دار بود، بر عادت خود صبر كرد و به سلامت بماند.


چو كم خوردن طبيعت شد كسي را
چو سختي پيشش آيد، سهل گیرد

و گر تن پرورست اندر فراخي
چو تنگي بيند، از سختي بميرد
گلستان سعدی

#آداب_غذا_خوردن

@sserfan

دستورالعمل عرفاني :
بايد انسان يك مقدار زياده بر معمول تقليل غذا و استراحت بكند تا جنبه ي حيوانيت كمتر، و روحانيت قوّت بگيرد.
@sserfan

یکی از علماء، آدم فقیر و تنگدستی بود، به پسرش خیلی تأکید می کرد که نماز شب را ترک مکن!

از ایشان سؤال کرده بودند که آقا چرا شما اینقدر روی نماز شب، تأکید دارید؟!

ایشان فرموده بود: می دانم که این نماز شب کلید سعادت دنیا و آخرت است؛ من که پولی ندارم برای او بگذارم، اگر دنیا هم بخواهد، کلیدش همین نماز شب است.
آیةاللّه بهجت رضوان الله علیه

📚 صدای سخن عشق؛ حکمت ها و حکایت های نماز از زبان آیت الله بهجت؛ ص۷۸

#نماز_شب
@sserfan

راههای عملی کسب عشق و محبت الهی
عامل نوزدهم  : آداب غدا خوردن
(قسمت سوم )

ادامه...
توصیه های عرفا در آداب غذا خوردن :

غذا را کم بخور ، یعنی زیاده بر حاجت بنیه مخور. نه چندان بخور که تو را سنگین کند و از عمل باز دارد ، و نه چندان کم بخور که ضعف بیاورد و به سبب ضعف از عبادت مانع شود.

با توجه به اهمیت جوع و گرسنگی در مراحل سلوک و همچنین به عنوان اولین قدم در این راه ،  آداب غدا خوردن بسیار مورد توجه عرفا و اساتید اخلاق قرار گرفته است.

شهید ثانی(ره) در طی دستورالعملی می فرماید: " اما شکم ، آن را همواره از پر خوری باز دار و مواطب باش حتی از حلال سیر نخورد زیرا سیری قساوت قلب می اورد ، ذهن را فاسد ، حافظه را کور و حفظیات را باطل می کند ، شهوات را در انسان قوی نماید ، لشکریان شیطان را یاری رساند و اعضای بدن را از عبادات باز دارد.به طور خلاصه آگاه باش پرخوری سرچشمه هر بدی است".

همچنین آقا محمد بیدآبادی نیز در دستورالعملی که به یکی از طالبان این راه می دهند می فرمایند: " اگر آدمی می خواهد که با شهوات نفسانی مجاهده کند ، مشقت او بسیار و همیشه مغلوب است.برای غالب شدن ناچار است که به گرسنگی سدّ مراد کند تا بعضی از قوای او ضعیف شود و آسان شود مجاهده. و جوع نیز آدمی را از قوت عبادات و اذکار می اندازد ، پس ناچار است از آن که مرتبه به مرتبه کم کند خوردن را تا قوه جسم کم شود و آرزوهایش تخفیف یافته ، مجاهده آسان شود".

آخوند ملاحسینقلی همدانی (ره) نیز در نامه ای خطاب به یکی از اهل دل می فرمایند: " غذا را کم بخور ، یعنی زیاده بر حاجت بنیه مخور. نه چندان بخور که تو را سنگین کند و از عمل باز دارد ، و نه چندان کم بخور که ضعف بیاورد و به سبب ضعف از عبادت مانع شود.هر قدر بتوانی روزه بگیر به شرطی که شب جای روز را پر نکنی.الحاصل غذا به قدر حاجت بدن ممدوح و زیاده و کم هر دو مذموم است".

شاگرد آخوند ، میرزا جواد آقا ملکی تبریزی (ره) نیز توجه خاصی به این عمل در مسیر سلوک داشته و در نامه ای می فرمایند: "باید انسان یک مقدار زیاده بر معمول ، تقلیل غذا و استراحت بکند تا جنبه حیوانیت کمتر و روحانیت قوت بگیرد.بدین طریق که انسان اولاً روز و شب زیاده از دو مرتبه غذا نخورد ، حتی تنقل مابین الغذائین نکند. ثانیاً هر وقت غذا می خورد ، باید مثلاً یک ساعت بعد از گرسنگی بخورد ، و آنقدر بخورد که تمام سیر نشود. این در کمّ غذا و اما کیفیتش: باید غیر از آداب معروفه ، گوشت زیاد نخورد.به این معنی که شب و روز هر دو نخورد.و در هر هفته دو سه دفعه ، هر دو را یعنی هم روز و هم شب را ترک کند.و یکی هم اگر بتواند للتکیّف نخورد و لامحاله آجیل خور نباشد".

#آداب_غذا_خوردن

http://T.me/sserfan

دستورالعمل عرفاني از جناب علامه حسن زاده آملی :

بايد انسان يك مقدار زياده بر معمول تقليل غذا و استراحت بكند تا جنبه حيوانيت كمتر ، و روحانيت قوت بگيرد ، و ميزان آنها را هم چنين فرمود : كه انسان اولا روز و شب زياده از دو مرتبه غذا بخورد حتي تنقل مابين الغذائين نكند . ثانيا هر وقت غذا مي خورد بايد مثلا يك ساعت بعد از گرسنگي بخورد ، و آن قدر بخورد كه تمام سبز نشود ، اين در كم غذا . و اما كيفش بايد غير از آداب معروفه ، گوشت زياد نخورد ، به اين معني كه شب و روز هر دو نخورد ، و در هر هفته دو سه دفعه هر دو را يعني هم روز و هم شب را ترك كند ، و يكي هم اگر بتواند للتكليف نخورد ، و لامحاله آجيل خور نباشد و اگر احيانا وقتي نفسش زياد مطالبه آجيل كرد استخاره كند . و اگر بتواند روزه هاي سه روزه هر ماه را ترك نكند .

و اما تقليل خواب مي فرمودند شبانه روز شش ساعت بخوابد . و البته در حفظ لسان و مجانبت اهل غفلت اهتمام زياد نمايد . اينها در تقليل حيوانيت كفايت مي كند .

و اما تقويت روحانيت : اولا دائما بايد هم و حزن قلبي به جهت عدم وصول به مطلوب داشته باشد . ثانيا تا مي تواند ذكر و فكر را ترك نكند كه اين دو جناح سير آسمان معرفت است . در ذكر عمده سفارش اذكار صبح و شام اهم آنها كه در اخبار وارد شده . و اهم تعقيبات صلوات و عمده تر ذكر وقت خواب كه در اخبار ماءثور است ، لاسيما متطهرا در حال ذكر به خواب رود . و شب خيزي مي فرمودند زمستان ها سه ساعت ، تابستان ها يك ساعت و نيم . و مي فرمودند كه در سجده ذكر يونسيه يعني در مداومت آن كه شبانه روزي ترك نشود ، هر چه زيادتر توانست كردن اثرش زيادتر ، اقل اقل آن چهارصد مرتبه است خيلي اثرها ديده ام . بنده خود هم تجربه كرده ام چند نفر هم مدعي تجربه اند . يكي هم قرآن كه خوانده مي شود به قصد هديه حضرت ختمي مرتبت صلوات الله عليه و آله خوانده شود .

منبع
در اسمان معرفت
ص108 ؛109

#دستورالعمل
#اداب_غذا_خوردن
@sserfan

روزه ِ سلطان :

شيخ اجل سعدی،  در بوستان حكايتی در باب روزه دارد ، او می فرمايد روزه آن نيست كه غذا را از خود باز گيری تا باز خود بخوری ، بلكه بدان جهت است كه از خود باز گيری تا ديگران بخورند و به همين دليل است كه برای قضای روزه بايد  فقرا را اطعام کرد.....
حکایت چنین است که : زنی به شوهر خویش می گوید به سرای سلطان برو تا از سفره ی او برای فرزندانت نصیبی باشد.جواب می شنود که سلطان دیشب نیت روزه کرده است و بنابر این در مطبخ  او طعامی یافت نمی شود، داستان را از زبان استاد سخن بشنوید.......
----------------------------
به سرهنگ سلطان چنین گفت زن....
که خیز ای مبارک، درِ  رزق، زن.....

برو تا ز خوانت نصیبی دهند....
که فرزندگانت نظر بر رهند.....

بگفتا بود مطبخ امروز سرد.....
که سلطان به شب نیت روزه کرد......

زن از نا امیدی سر انداخت پیش......
همی گفت با خود دل از فاقه ریش......

که سلطان از این روزه گیری چه خواست.......
که افطار او عیدِ طفلان ماست.....

خورنده که خیرش برآید ز دست......
به از صائم الدهر دنیا پرست....

مُسَلَم کسی را بود روزه داشت.....
که درمانده ای را دهد نان چاشت.....

و گرنه چه لازم که زحمت بَری.....
ز خود بازگیری و هم خود خوری

#آداب_غذا_خوردن

@sserfan

کرامات چه باشد ؟!!!

ما عاشق و مستیم کرامات چه باشد
ما باده پرستیم مناجات چه باشد

ما همدم رندان سراپردهٔ عشقیم
در خلوت ما حالت طامات چه باشد

گفتیم چنان است چنین بود که گفتیم
اینست کرامات کرامات چه باشد

ما عاشق مستیم ز جام می وحدت
خود کثرت معقول و خیالات چه باشد

چون خلوت ما گوشهٔ میخانهٔ عشق است
با منزل ما راه و مقامات چه باشد

ای زاهد سجاده نشین کعبه کدام است
وی عاشق میخواره خرابات چه باشد

سید چو همه اوست چه پیدا و چه پنهان
احوال بدایات و نهایات چه باشد

#شعر_شاه_نعمت‌الله_ولی

@sserfan

سلوک ،فرا رفتن از ذهن و بدن :

راه سعادت، راه شادماني  همیشگی، هويت نگرفتن از تركيب بدن و ذهن است.

انسان سالک  بايد پيوسته به خود يادآوري كند که : «‌ من بدن نيستم »، «‌ من ذهن نيستم »، «‌من تماشاگرم، من شاهدم »‌، تا اين حالت آرام آرام چنان طبيعي شود كه ديگر لازم نباشد آنرا به ياد خودآورد. تا همچون جرياني زيرزميني هميشه جاري باشد

حتي وقتي همچون جرياني زيرزميني هميشه جاري باشد. حتي وقتي خواب باشد بداند «‌من بدن نيستم، من ذهن نيستم، من شاهدم. »‌ و وقتي رويا مي بيند بداند «‌من شاهد رويا هستم. »‌

آنگاه كه شاهد بودن تا به آن حد ژرف شود،  سالک در آستانه يك دگرگوني عظيم قرار مي گيرد. آنگاه لحظه به لحظه تمام محدوديتها و حد و مرزها ناپديد مي شوند و  ناگهان بي حد و مرز، نامحدود و بيكران مي شود.

#مراقبه
#سکوت
#ذهن

@sserfan