ارزیابی شتابزده pinned «✍️ مروری بر مناظره دونالد ترامپ و جو بایدن (شادترین انسانهای روی زمین امروز: ولادیمیر پوتین و شی جین پینگ!) محمدرضا اسلامی مناظره امروز صبح (جمعه ۸ تیرماه) میان دونالد ترامپ و جو بایدن، رگبار بدترین حرفهایی بود که میان این دو نامزد ریاست جمهوری آمریکا…»
✍️که با من هر چه کرد آن آشنا کرد #حافظ
(سخنی با نسل زد #برای_ایران)
🔵 در این چند سطر نمی‌خواهم از نسل زد دعوت کنم که رأی بدهند به پزشکیان، بلکه می خواهم قصّه خودم و نسل خودم را برایشان شرح کنم. برای فرزندم می‌نویسم که بخواند و برای برادرزاده ام و برای دانشجویان سالهای نخست دانشگاه.
🔵 کشور زیبای ایران در مسیر تاریخ معاصرش فراز و نشیبهای بسیار داشته است و در کمتر از ۴۸ ساعت آینده سرنوشت سالهای پیش رو تعیین خواهد شد. من به دلایل زیر به دکتر پزشکیان رای می دهم:
▪️امثال ما برخاسته از خانواده های با تربیت مذهبی گام در دنیای مدرن نهادیم. ما در دوران نوجوانی و جوانی با اهتمام ویژه به مناسک مذهبی نضج یافتیم.
چهره جلیلی و سیمای اطرافیان او همچون یاسر جبرائیلی‌ها، حجت عبدالملکی ها، وحید یأمین پورها برای ما معنای دیگری داشت. معنایی که شاید امروز برای شما نسل زد چندان ملموس نباشد. به تعبیر حافظ اینها برای ما سیمای #آشنا بودند. گمان ما این بود که اینها انس به وادی #معنویت و خویشتن‌داری دارند و ما در دیدار چهره اینها رایحه آشنایی می جستیم. اما چه شد؟
▪️روزگار گذشت و ما با زبری و سمبادۀ زندگیِ واقعی مواجه شدیم و هرچه که گذشت فهمیدیم که ماهیت زندگی انسان مبتنی بر «پیچیدگی» ست. پیچیدگی‌هایی که این دوستان ما تعمدا با «ساده سازی» از کنار آن عبور می کردند. مثالها متعدد است: اشتغالزایی با یک میلیون تومان پول، خط تولید لامبورگینی در ارومیه، فروپاشی ایالات متحده، تولید چراغ خودرو در منازل مردم، «دستور!» برای کاهش قیمت دلار به ۲۰ هزارتومان، تولید انرژی هسته ای توسط دختر دبیرستانی در خانه، ساخت یک میلیون مسکن در سال و… صدها نمونه دیگر از این حرفها و ادعاهای عجیب و غریب، چیزهایی بود که از دهان همین چهره های آشنا شنیدیم. چهره هایی که دوستان ما بودند ولی هر چه که گذشت اینها بیشتر و بیشتر اسباب حیرت می شدند.
▪️روزگار بازهم گذشت و افزون بر حیرت مذکور، نسل من شاهد امر دیگری نیز شد: «رنج انسان». در ژاپن دیدم که یک شرکت ژاپنی برای «تجارت بین الملل» چه زجرها که متحمل می شود. درست در زمانی که آن چهره های آشنا مدعی «اداره دنیا» بودند ما ورشکست شدن توشیبا را در بورس توکیو+ شاهد بودیم. درست در همان زمانی که جلیلی ها و حجت عبدالملکی ها صحبت از یک جهان فرصت می کردند و ادعای سرمایه گذاری صد میلیارد دلاری در کیش را داشتند، نسل ما شاهد بود که سونی و پاناسونیک با ۳۰۰هزار مهندس نخبه ژاپنی و ۸۰ سال عقبه/تجربه، حتی یک میلیارد دلار هم سود نتوانند کرد.
▪️هر چه که گذشت، بزرگیِ ادعاهای آن چهره ها در برابر «واقعیتهای دنیا» برای ما تلخ تر شد.
▪️مفهوم «رنج انسان» در سلیکن ولی، برایم پررنگ تر شد وقتی که شاهد بودم برترین مغزهای دنیا برای اداره «یک شرکت» چه زجری متحمل می شوند. چه بی خوابیها و استرسها می‌کشند. ولی کسانی که حتی یک شرکت ۱۰ نفره را اداره نکرده اند به چه آسانی برای اداره صنعت و اقتصاد یک کشور ۸۰ میلیونی نسخه می پیچند. در جغرافیای مابین دانشگاه برکلی تا استنفورد شاهد بودم که چطور مشکل مسکن «حل نشده» باقی مانده، ولی رستم قاسمی مدعی حل مشکل مسکن ایران با ساخت یک میلیون خانه در سال است.
▪️امروز من به پزشکیان رأی می دهم چون از حضور آن چهره ها در دولت بیمناکم. به پزشکیان رأی می دهم چون گمان می کنم امثال جلیلی هنوز قائل به «پیچیدگی امور دنیا» نیستند. همه چیز را «شدنی» فرض می کنند. چهره مهذب یاسر جبرائیلی زمانی برای ما یادآور تدین و پارسایی بود ولی امروز مفهومی دیگر دارد: جبرائیلی رنج نکشیده و مضافا رنج انسان را هم «ندیده».
خودش سختی نکشیده و مفهوم «سختی کار بین المللی» را هم ندیده است. او با همان سیمای معصوم ولی با تجاهل وزیر اقتصاد جلیلی خواهد شد و همه ما را بدبخت خواهد کرد.
▪️زمانی که مجلس جدید شروع به کار کرد نامه ای به حمید رسایی نوشتم (+) و در آن نامه احوال امروز ایران را در رقابت منطقه ای با ترکیه، عربستان، قطر و… شرح کردم. نامه به دست رسایی رسید ولی دریغ از حتی یک تک کلمه گفتگو.
امروز من به پزشکیان رأی می دهم چون تفکر جلیلی، رسایی، جبرائیلی، یامین پور، بذرپاش، زاکانی، امیرحسین ثابتی ها را برای کشور خطرناک می بینم. اگر رأی دادن باعث شود که اینها «حتی ۱ میلیمتر» از دولت دورتر شوند همان ۱ میلیمتر کافی است.
زیست انسان در دنیای مدرن مبتنی بر «پیچیدگی و رنج» است و اینها هیچ یک از این دو مفهوم را قائل نیستند. Acknowledge نمی کنند. من رأی می دهم تا کشور برای نسل زد ولو به قدر ۱ میلیمتر کمتر از جانب اینها آسیب ببیند.
▪️و شگفت آور است دیدن کلام حافظ. گویی حکایت این سرزمین از قدیم همین بوده. خون در دل لعلِ حافظ موج می زده ولی علت این تغابن «بیگانه» نبوده!
من از بیگانگان دیگر ننالم
که با من هرچه کرد آن آشنا کرد
محمدرضا اسلامی
https://www.tg-me.com/solseghalam/2380
(سخنی با نسل زد #برای_ایران)
🔵 در این چند سطر نمی‌خواهم از نسل زد دعوت کنم که رأی بدهند به پزشکیان، بلکه می خواهم قصّه خودم و نسل خودم را برایشان شرح کنم. برای فرزندم می‌نویسم که بخواند و برای برادرزاده ام و برای دانشجویان سالهای نخست دانشگاه.
🔵 کشور زیبای ایران در مسیر تاریخ معاصرش فراز و نشیبهای بسیار داشته است و در کمتر از ۴۸ ساعت آینده سرنوشت سالهای پیش رو تعیین خواهد شد. من به دلایل زیر به دکتر پزشکیان رای می دهم:
▪️امثال ما برخاسته از خانواده های با تربیت مذهبی گام در دنیای مدرن نهادیم. ما در دوران نوجوانی و جوانی با اهتمام ویژه به مناسک مذهبی نضج یافتیم.
چهره جلیلی و سیمای اطرافیان او همچون یاسر جبرائیلی‌ها، حجت عبدالملکی ها، وحید یأمین پورها برای ما معنای دیگری داشت. معنایی که شاید امروز برای شما نسل زد چندان ملموس نباشد. به تعبیر حافظ اینها برای ما سیمای #آشنا بودند. گمان ما این بود که اینها انس به وادی #معنویت و خویشتن‌داری دارند و ما در دیدار چهره اینها رایحه آشنایی می جستیم. اما چه شد؟
▪️روزگار گذشت و ما با زبری و سمبادۀ زندگیِ واقعی مواجه شدیم و هرچه که گذشت فهمیدیم که ماهیت زندگی انسان مبتنی بر «پیچیدگی» ست. پیچیدگی‌هایی که این دوستان ما تعمدا با «ساده سازی» از کنار آن عبور می کردند. مثالها متعدد است: اشتغالزایی با یک میلیون تومان پول، خط تولید لامبورگینی در ارومیه، فروپاشی ایالات متحده، تولید چراغ خودرو در منازل مردم، «دستور!» برای کاهش قیمت دلار به ۲۰ هزارتومان، تولید انرژی هسته ای توسط دختر دبیرستانی در خانه، ساخت یک میلیون مسکن در سال و… صدها نمونه دیگر از این حرفها و ادعاهای عجیب و غریب، چیزهایی بود که از دهان همین چهره های آشنا شنیدیم. چهره هایی که دوستان ما بودند ولی هر چه که گذشت اینها بیشتر و بیشتر اسباب حیرت می شدند.
▪️روزگار بازهم گذشت و افزون بر حیرت مذکور، نسل من شاهد امر دیگری نیز شد: «رنج انسان». در ژاپن دیدم که یک شرکت ژاپنی برای «تجارت بین الملل» چه زجرها که متحمل می شود. درست در زمانی که آن چهره های آشنا مدعی «اداره دنیا» بودند ما ورشکست شدن توشیبا را در بورس توکیو+ شاهد بودیم. درست در همان زمانی که جلیلی ها و حجت عبدالملکی ها صحبت از یک جهان فرصت می کردند و ادعای سرمایه گذاری صد میلیارد دلاری در کیش را داشتند، نسل ما شاهد بود که سونی و پاناسونیک با ۳۰۰هزار مهندس نخبه ژاپنی و ۸۰ سال عقبه/تجربه، حتی یک میلیارد دلار هم سود نتوانند کرد.
▪️هر چه که گذشت، بزرگیِ ادعاهای آن چهره ها در برابر «واقعیتهای دنیا» برای ما تلخ تر شد.
▪️مفهوم «رنج انسان» در سلیکن ولی، برایم پررنگ تر شد وقتی که شاهد بودم برترین مغزهای دنیا برای اداره «یک شرکت» چه زجری متحمل می شوند. چه بی خوابیها و استرسها می‌کشند. ولی کسانی که حتی یک شرکت ۱۰ نفره را اداره نکرده اند به چه آسانی برای اداره صنعت و اقتصاد یک کشور ۸۰ میلیونی نسخه می پیچند. در جغرافیای مابین دانشگاه برکلی تا استنفورد شاهد بودم که چطور مشکل مسکن «حل نشده» باقی مانده، ولی رستم قاسمی مدعی حل مشکل مسکن ایران با ساخت یک میلیون خانه در سال است.
▪️امروز من به پزشکیان رأی می دهم چون از حضور آن چهره ها در دولت بیمناکم. به پزشکیان رأی می دهم چون گمان می کنم امثال جلیلی هنوز قائل به «پیچیدگی امور دنیا» نیستند. همه چیز را «شدنی» فرض می کنند. چهره مهذب یاسر جبرائیلی زمانی برای ما یادآور تدین و پارسایی بود ولی امروز مفهومی دیگر دارد: جبرائیلی رنج نکشیده و مضافا رنج انسان را هم «ندیده».
خودش سختی نکشیده و مفهوم «سختی کار بین المللی» را هم ندیده است. او با همان سیمای معصوم ولی با تجاهل وزیر اقتصاد جلیلی خواهد شد و همه ما را بدبخت خواهد کرد.
▪️زمانی که مجلس جدید شروع به کار کرد نامه ای به حمید رسایی نوشتم (+) و در آن نامه احوال امروز ایران را در رقابت منطقه ای با ترکیه، عربستان، قطر و… شرح کردم. نامه به دست رسایی رسید ولی دریغ از حتی یک تک کلمه گفتگو.
امروز من به پزشکیان رأی می دهم چون تفکر جلیلی، رسایی، جبرائیلی، یامین پور، بذرپاش، زاکانی، امیرحسین ثابتی ها را برای کشور خطرناک می بینم. اگر رأی دادن باعث شود که اینها «حتی ۱ میلیمتر» از دولت دورتر شوند همان ۱ میلیمتر کافی است.
زیست انسان در دنیای مدرن مبتنی بر «پیچیدگی و رنج» است و اینها هیچ یک از این دو مفهوم را قائل نیستند. Acknowledge نمی کنند. من رأی می دهم تا کشور برای نسل زد ولو به قدر ۱ میلیمتر کمتر از جانب اینها آسیب ببیند.
▪️و شگفت آور است دیدن کلام حافظ. گویی حکایت این سرزمین از قدیم همین بوده. خون در دل لعلِ حافظ موج می زده ولی علت این تغابن «بیگانه» نبوده!
من از بیگانگان دیگر ننالم
که با من هرچه کرد آن آشنا کرد
محمدرضا اسلامی
https://www.tg-me.com/solseghalam/2380
Telegram
ارزیابی شتابزده
✍️ مجاهدین جمعه و شنبه
محمدرضا اسلامی
▪️دکتر محسن رنانی طی یادداشتی به بحث ساز و کار انتخاب وزرای کابینه دکتر پزشکیان پرداخته است. ایشان ضمن اشاره به یادداشت دکتر محمد فاضلی درباره مجاهدین شنبه (لینک+) به بیان این نکته پرداخته است که حتی درباره مجاهدین جمعه نیز باید مراقب بود که در مکانیزم انتخاب وزرا رانت شکل نگیرد. سهم خواهی باعث نشود که عیار تخصصی دولت فرو کاسته شود.
هر دو بحث صحیح است. بر این اساس می توان مصداقی تر درباره وزارتخانه ها گفتگو کنیم و بحث دکتر رنانی درباره مکانیزم انتخاب وزیر را متناسب با «مقتضیات هر وزارتخانه» بررسی کنیم:
▪️۱- وزیر فرهنگ و ارشاد
دغدغه اصلی جامعه (و مناظره ها) پیرامون دو بحث «مشکلات اقتصادی» و «تحریم» بوده است.
این دغدغه ها صحیح است ولی این بار نباید مثل برخی دفعات گذشته در انتخاب وزیر حوزه فرهنگ مسامحه و سهل گیری رخ دهد.
در کشور ما زمانی مهندس میرسلیم وزیر فرهنگ و ارشاد بوده است. کسی که حتی دو برگ آ-چهار نمی تواند در حوزه هنر مطلب قلمی داشته باشد.
وزیر فرهنگ و ارشاد باید چهره ای باشد که در حوزه «فرهنگ و هنر» واجد مایه هایِ شخصی باشد. شخصا در این حوزه «تولیدات»ی داشته باشد.
همچون میرسلیم یا اسماعیلی چهره سیاسی نباشد. در حوزه مکتوب یا در سایر حوزه های هنر خودش «صاحب اثر» باشد.
وزیر فرهنگ باید ادبیات را بشناسد، موسیقی بداند، مولفه های هنر و معماری ایرانی را بفهمد، درک عمیقی از سینما داشته باشد و مهمتر از همه «با اهالی فرهنگ و هنر» آشنا باشد.
چهرهایی شبیه رضا امیرخانی، مجتبی لشکر بلوکی، سیدرضا میرکریمی، محمود گلزاری، محمدرضا زائری و… چهره هایی هستند در «شأن» فرهنگ کشوری تاریخی مثل ایران.
▪️۲- وزیر علوم
باید چهره ای مورد تکریم دانشگاهیان باشد. او باید هم دارای رتبه علمی در مجامع بین المللی باشد و هم توانمندی اجرایی داشته باشد.
درک روشنی از پدیده مهاجرت علمی جوانان داشته باشد.
مفاهیم بین المللی «دانشگاه و تولید علم» را بفهمد و صرفا به دنبال آمار تولید مقاله نباشد.
وزیر علوم باید درک روشنی از بودجه نحیف فعلی دانشگاهها داشته باشد تا فراتر از قانون بودجه فعلی «فکر» کند.
خود دکتر رنانی می تواند گزینه خوبی برای این جایگاه باشد (هرچند که ایشان گفته در دولت سمت قبول نمی کند). دکتر مسعود نیلی نیز گزینه مناسب این سمت است.
▪️۳- وزیر نیرو
«ناترازی انرژی» و «مشکل کمبود آب» در کشور دو بحث بسیار مهم هستند که همه بر آن اتفاق نظر دارند. بدنه وزارت نیرو بدنه فنی، غنی و بزرگی است.
اشتباه کلیدی این است که فردی همچون محرابیان را «از بیرون مجموعه» وارد کنند.
وزیر نیرو باید فردی باشد که علاوه بر تخصص، در ۲ حوزه توانمند باشد:
* توان هماهنگی بین «دو حوزه آب و برق» را داشته باشد.
*توان «همکاری با وزارت نفت» را داشته باشد.
مهندس بیطرف، دکتر رجبی مشهدی (مدیرعامل فعلی توانیر) گزینه های موفقی هستند.
▪️۴- وزیر صنعت (صمت)
برخلاف وزارت نیرو، درباره وزیر صنایع می توان به گزینه هایی فکر کرد که در «بخش خصوصی» منشا اثرات جدی بوده اند. کسی که «بنگاههای بزرگ اقتصادی» را در بخش‌خصوصی مدیریت کرده باشد و سابقه او نشان بدهد که درک روشنی از مفاهیم تجارت بین الملل و پیچیدگیهای صنعت داراست.
به انتخاب وزیر از بنگاههای موفق ایرانی نظیر شرکت گلرنگ، شرکت لوتوس، و… می توان اندیشید. افرادی همچون موسی رفان، علی کلاهی، رضا دژآگاه، علی سرزعیم می توانند گزینه های موفقی برای این جایگاه مهم باشند.
▪️۵- وزیر نفت
ویژگی اصلی و دغدغه استراتژیک وزیر آینده نفت باید «سرمایه گذاری در توسعه میادین نفت و گاز» باشد.
در مورخ ۱۰ آبان ۱۴۰۰ وزیر نفت دولت در مصاحبه ای گفت:
«…برای پاسخ به نیاز کشور در حوزه نفت و گاز ۱۶۰ میلیارد دلار سرمایه گذاری لازم است. در غیر این صورت، در آینده به واردکننده این محصولات تبدیل می‌شویم»
طی ۳ سال اخیر سرمایه گذاری جدی در حوزه توسعه میادین نشده است.
وزیر نفت باید چهره ای باشد که توان «جذب سرمایه بین المللی» را داشته باشد، با مفاهیم بین المللی انرژی آشنا باشد و بتواند بجای پرداختن به «امور جاری» در توسعه میادین کار کند.
نکته دوم در بحث وزیر نفت این است که بتواند در «ساختار انرژی کشور» منشاء اثر باشد. یعنی متولی انرژی کشور شود (در حال حاظر انرژی در کشور "متولی" مشخص ندارد) و بتواند انرژی را اقتصادی اداره کند.
چهره هایی مانند مهندس علی بهشتیان (مدیرعامل سابق پژوهشگاه نفت، مناطق نفت خیز جنوب، مدیرعامل شرکت پالایش و پخش فراورده های نفتی) و یا مهندس محمد ملاکی (مدیرعامل سابق شرکت ملی گاز و توانیر) دارای تجربه عملی برای چنین جایگاه مهمی هستند.
▪️علاوه بر موارد فوق، لازم به ذکر است که در کنار توجه به موضوع وزرا، جایگاه رئیس نهاد ریاست جمهوری از اهمیت ویژه برخوردار است.
https://www.tg-me.com/solseghalam
محمدرضا اسلامی
▪️دکتر محسن رنانی طی یادداشتی به بحث ساز و کار انتخاب وزرای کابینه دکتر پزشکیان پرداخته است. ایشان ضمن اشاره به یادداشت دکتر محمد فاضلی درباره مجاهدین شنبه (لینک+) به بیان این نکته پرداخته است که حتی درباره مجاهدین جمعه نیز باید مراقب بود که در مکانیزم انتخاب وزرا رانت شکل نگیرد. سهم خواهی باعث نشود که عیار تخصصی دولت فرو کاسته شود.
هر دو بحث صحیح است. بر این اساس می توان مصداقی تر درباره وزارتخانه ها گفتگو کنیم و بحث دکتر رنانی درباره مکانیزم انتخاب وزیر را متناسب با «مقتضیات هر وزارتخانه» بررسی کنیم:
▪️۱- وزیر فرهنگ و ارشاد
دغدغه اصلی جامعه (و مناظره ها) پیرامون دو بحث «مشکلات اقتصادی» و «تحریم» بوده است.
این دغدغه ها صحیح است ولی این بار نباید مثل برخی دفعات گذشته در انتخاب وزیر حوزه فرهنگ مسامحه و سهل گیری رخ دهد.
در کشور ما زمانی مهندس میرسلیم وزیر فرهنگ و ارشاد بوده است. کسی که حتی دو برگ آ-چهار نمی تواند در حوزه هنر مطلب قلمی داشته باشد.
وزیر فرهنگ و ارشاد باید چهره ای باشد که در حوزه «فرهنگ و هنر» واجد مایه هایِ شخصی باشد. شخصا در این حوزه «تولیدات»ی داشته باشد.
همچون میرسلیم یا اسماعیلی چهره سیاسی نباشد. در حوزه مکتوب یا در سایر حوزه های هنر خودش «صاحب اثر» باشد.
وزیر فرهنگ باید ادبیات را بشناسد، موسیقی بداند، مولفه های هنر و معماری ایرانی را بفهمد، درک عمیقی از سینما داشته باشد و مهمتر از همه «با اهالی فرهنگ و هنر» آشنا باشد.
چهرهایی شبیه رضا امیرخانی، مجتبی لشکر بلوکی، سیدرضا میرکریمی، محمود گلزاری، محمدرضا زائری و… چهره هایی هستند در «شأن» فرهنگ کشوری تاریخی مثل ایران.
▪️۲- وزیر علوم
باید چهره ای مورد تکریم دانشگاهیان باشد. او باید هم دارای رتبه علمی در مجامع بین المللی باشد و هم توانمندی اجرایی داشته باشد.
درک روشنی از پدیده مهاجرت علمی جوانان داشته باشد.
مفاهیم بین المللی «دانشگاه و تولید علم» را بفهمد و صرفا به دنبال آمار تولید مقاله نباشد.
وزیر علوم باید درک روشنی از بودجه نحیف فعلی دانشگاهها داشته باشد تا فراتر از قانون بودجه فعلی «فکر» کند.
خود دکتر رنانی می تواند گزینه خوبی برای این جایگاه باشد (هرچند که ایشان گفته در دولت سمت قبول نمی کند). دکتر مسعود نیلی نیز گزینه مناسب این سمت است.
▪️۳- وزیر نیرو
«ناترازی انرژی» و «مشکل کمبود آب» در کشور دو بحث بسیار مهم هستند که همه بر آن اتفاق نظر دارند. بدنه وزارت نیرو بدنه فنی، غنی و بزرگی است.
اشتباه کلیدی این است که فردی همچون محرابیان را «از بیرون مجموعه» وارد کنند.
وزیر نیرو باید فردی باشد که علاوه بر تخصص، در ۲ حوزه توانمند باشد:
* توان هماهنگی بین «دو حوزه آب و برق» را داشته باشد.
*توان «همکاری با وزارت نفت» را داشته باشد.
مهندس بیطرف، دکتر رجبی مشهدی (مدیرعامل فعلی توانیر) گزینه های موفقی هستند.
▪️۴- وزیر صنعت (صمت)
برخلاف وزارت نیرو، درباره وزیر صنایع می توان به گزینه هایی فکر کرد که در «بخش خصوصی» منشا اثرات جدی بوده اند. کسی که «بنگاههای بزرگ اقتصادی» را در بخش‌خصوصی مدیریت کرده باشد و سابقه او نشان بدهد که درک روشنی از مفاهیم تجارت بین الملل و پیچیدگیهای صنعت داراست.
به انتخاب وزیر از بنگاههای موفق ایرانی نظیر شرکت گلرنگ، شرکت لوتوس، و… می توان اندیشید. افرادی همچون موسی رفان، علی کلاهی، رضا دژآگاه، علی سرزعیم می توانند گزینه های موفقی برای این جایگاه مهم باشند.
▪️۵- وزیر نفت
ویژگی اصلی و دغدغه استراتژیک وزیر آینده نفت باید «سرمایه گذاری در توسعه میادین نفت و گاز» باشد.
در مورخ ۱۰ آبان ۱۴۰۰ وزیر نفت دولت در مصاحبه ای گفت:
«…برای پاسخ به نیاز کشور در حوزه نفت و گاز ۱۶۰ میلیارد دلار سرمایه گذاری لازم است. در غیر این صورت، در آینده به واردکننده این محصولات تبدیل می‌شویم»
طی ۳ سال اخیر سرمایه گذاری جدی در حوزه توسعه میادین نشده است.
وزیر نفت باید چهره ای باشد که توان «جذب سرمایه بین المللی» را داشته باشد، با مفاهیم بین المللی انرژی آشنا باشد و بتواند بجای پرداختن به «امور جاری» در توسعه میادین کار کند.
نکته دوم در بحث وزیر نفت این است که بتواند در «ساختار انرژی کشور» منشاء اثر باشد. یعنی متولی انرژی کشور شود (در حال حاظر انرژی در کشور "متولی" مشخص ندارد) و بتواند انرژی را اقتصادی اداره کند.
چهره هایی مانند مهندس علی بهشتیان (مدیرعامل سابق پژوهشگاه نفت، مناطق نفت خیز جنوب، مدیرعامل شرکت پالایش و پخش فراورده های نفتی) و یا مهندس محمد ملاکی (مدیرعامل سابق شرکت ملی گاز و توانیر) دارای تجربه عملی برای چنین جایگاه مهمی هستند.
▪️علاوه بر موارد فوق، لازم به ذکر است که در کنار توجه به موضوع وزرا، جایگاه رئیس نهاد ریاست جمهوری از اهمیت ویژه برخوردار است.
https://www.tg-me.com/solseghalam
واقعا شگفت آور است که دموکراتها با داشتن چنین افرادی🔻 «چطور» پذیرفتند که پیرمردی مثل جو بایدن در رقابت با ترامپ باقی بماند؟
این آقا که حرف می زند گوین نیوسام است. فرماندار کالیفرنیاست و طی این سالها بسیار موفق بوده در کار خودش.
با وجود کله شقی های ایلان ماسک، با او هم رابطه خوبی برقرار کرد و بخشی از بدنه مهندسی تسلا که به تگزاس رفته بود را به ایالت کالیفرنیا برگرداند.
قبل از این سمت، او جوان ترین شهردار تاریخ سانفرانسیسکو بود (که درخشش اش در شهرداری سانفرانسیسکو باعث شد که بتواند فرماندار هم بشود).
از خانواده ای مذهبی است و مثل اوباما خیلی اهل خانواده است. دوره لیسانس را هم در یک دانشگاه مذهبی در سلیکن ولی گذرانده (دانشگاه Santa Clara University ). محیطی شبیه فضای مدارس مذهبی تهران.
جزء معدود فرماندارانی بود که زمان ریاست جمهوری ترامپ با او درگیر شد و ترامپ هم برای لجبازی و گوشمالی او بودجه پروژه قطار سریع السیر کالیفرنیا را قطع کرد (یعنی دقیقا همان کاری که احمدی نژاد با قالیباف کرد در سال ۱۳۸۹ بر سر بودجه مترو شهرداری تهران).
این🔻سخنرانی دیروزش است. واقعا شگفت آور است که «ساختار سنتی» حزب دموکرات چطور اینقدر عقیم عمل کرد و نتوانست از جو بایدن عبور کند، نتوانست امثال نیوسام را کاندیدا کند، و حال وضعیتی پیش آمده که همه بزرگان دموکرات در ترس از رئیس جمهور شدنِ قریب الوقوع ترامپ چو بید بر سر ایمان خویش می لرزند؟!
https://www.instagram.com/reel/C9OoE_Ax_eJ/?igsh=MzRlODBiNWFlZA==
- - - - -
درباره گوین نیوسام و مسائلش با ترامپ چند سال پیش(۲۰۱۹) اینجا + صحبت شده بود.
https://www.tg-me.com/solseghalam/1594
این آقا که حرف می زند گوین نیوسام است. فرماندار کالیفرنیاست و طی این سالها بسیار موفق بوده در کار خودش.
با وجود کله شقی های ایلان ماسک، با او هم رابطه خوبی برقرار کرد و بخشی از بدنه مهندسی تسلا که به تگزاس رفته بود را به ایالت کالیفرنیا برگرداند.
قبل از این سمت، او جوان ترین شهردار تاریخ سانفرانسیسکو بود (که درخشش اش در شهرداری سانفرانسیسکو باعث شد که بتواند فرماندار هم بشود).
از خانواده ای مذهبی است و مثل اوباما خیلی اهل خانواده است. دوره لیسانس را هم در یک دانشگاه مذهبی در سلیکن ولی گذرانده (دانشگاه Santa Clara University ). محیطی شبیه فضای مدارس مذهبی تهران.
جزء معدود فرماندارانی بود که زمان ریاست جمهوری ترامپ با او درگیر شد و ترامپ هم برای لجبازی و گوشمالی او بودجه پروژه قطار سریع السیر کالیفرنیا را قطع کرد (یعنی دقیقا همان کاری که احمدی نژاد با قالیباف کرد در سال ۱۳۸۹ بر سر بودجه مترو شهرداری تهران).
این🔻سخنرانی دیروزش است. واقعا شگفت آور است که «ساختار سنتی» حزب دموکرات چطور اینقدر عقیم عمل کرد و نتوانست از جو بایدن عبور کند، نتوانست امثال نیوسام را کاندیدا کند، و حال وضعیتی پیش آمده که همه بزرگان دموکرات در ترس از رئیس جمهور شدنِ قریب الوقوع ترامپ چو بید بر سر ایمان خویش می لرزند؟!
https://www.instagram.com/reel/C9OoE_Ax_eJ/?igsh=MzRlODBiNWFlZA==
- - - - -
درباره گوین نیوسام و مسائلش با ترامپ چند سال پیش(۲۰۱۹) اینجا + صحبت شده بود.
https://www.tg-me.com/solseghalam/1594
طرف یک دروغ در زندگی اش گفته و اینطور آشفته شده از گسترشِ سیاهی در درونش . بعد ما چه می کنیم با این انبوه دروغها؟!...
دروغ گفتن فقط با «گفتن» نیست بلکه بسیاری از دروغهای ما بخاطر «نگفتن هاست». خیلی وقتها ما با حرف نزدن و «با نگفتن» دروغ می گوییم. بخشی از چیزی را می گوییم، ولی بخش دیگر را نمی گوییم.
می خواهم که مقابل مجتبی شکوری تعظیم کنم به سیاق احترام ژاپنی، و پشت دستش را ببوسم.
بگویمش هی مرد! تو برای یک دروغ اینطور با خودت گلاویز شدی و اینطور صادقانه مقابل دوربین به اعتراف نشستی. مرد! تو چطور اینطور شدی در این دنیای پر از دروغ. در این «تجارتخانه بزرگ» و در این دنیای برندینگ هنوز امثال تو هم هستند؟! پسر تو در چه عالمی سیر می کنی... دستانت را باید بوسید و خلوصت را باید بر سر نهاد.
در این روزگار دغل پرور.
مجتبی شکوری می گوید: شما به میزان «رازهاتون» در زندگی بیمارید...
این چند ثانیه «پروژۀ خودخواهانه» مجتبی را ببنید🔻
https://www.instagram.com/reel/C9NFhW4ouET/?igsh=MzRlODBiNWFlZA==
www.tg-me.com/solseghalam
دروغ گفتن فقط با «گفتن» نیست بلکه بسیاری از دروغهای ما بخاطر «نگفتن هاست». خیلی وقتها ما با حرف نزدن و «با نگفتن» دروغ می گوییم. بخشی از چیزی را می گوییم، ولی بخش دیگر را نمی گوییم.
می خواهم که مقابل مجتبی شکوری تعظیم کنم به سیاق احترام ژاپنی، و پشت دستش را ببوسم.
بگویمش هی مرد! تو برای یک دروغ اینطور با خودت گلاویز شدی و اینطور صادقانه مقابل دوربین به اعتراف نشستی. مرد! تو چطور اینطور شدی در این دنیای پر از دروغ. در این «تجارتخانه بزرگ» و در این دنیای برندینگ هنوز امثال تو هم هستند؟! پسر تو در چه عالمی سیر می کنی... دستانت را باید بوسید و خلوصت را باید بر سر نهاد.
در این روزگار دغل پرور.
مجتبی شکوری می گوید: شما به میزان «رازهاتون» در زندگی بیمارید...
این چند ثانیه «پروژۀ خودخواهانه» مجتبی را ببنید🔻
https://www.instagram.com/reel/C9NFhW4ouET/?igsh=MzRlODBiNWFlZA==
www.tg-me.com/solseghalam
✍️ نیروگاه رامین اهواز و آنچه که محرابیان نمی گوید
(صحبتی با کمیته بررسی صلاحیت وزیر جدید نیرو)
محمدرضا اسلامی
🔵 خبر نشتی در کندانسور نیروگاه رامین اهواز با بازتاب همت و غیرت تکنسین‌ها برای حل مشکل نیروگاه در شبکه های اجتماعی همراه شد. نشتی کندانسور واحد ۳۰۵ مگاواتی نیروگاه رامین می‌توانست به خاموشی در بخشی از کشور در تیرماه و گرم‌ترین روزهای سال ختم شود. اما مهندسین، تکنسین‌ها و کارگرهای نیروگاه رامین اهواز ۱۸ ساعت روی توربین با دمای ۷۰ درجه و رطوبت ۹۰ درصدی کار کردند تا با رفع نشتی کندانسور مانع از خاموشی در خوزستان شوند.
🔵 شبکه های اجتماعی نسبت به این غیرت و همت بی تفاوت نبود و این «تلاش» در میان ایرانیان «دیده» شد. اما سوالی که برجاست این است که
✔️ چرا شبکه برق ایران باید تا این حد ناپایدار باشد؟
✔️ چرا هر سال در زمان اوج مصرف تابستان باید شاهد این سناریوی تکراریِ «ترس از خاموشی» باشیم؟
✔️چرا برنامه ریزی «تولید» و توسعه شبکه برق کشور دائما از «نیاز» عقب است؟
✔️چرا وزیر نیرو به شکل شفاف گزارش نمی دهد که در طول ۳ سال گذشته چه اقداماتی کرده که امروز تکنسین و کارگرهای نیروگاه رامین ناچارند که ۱۸ ساعت روی توربین با دمای ۷۰ درجه و رطوبت ۹۰ درصدی کار کنند تا شهروندان خوزستانی در معرض آسیب گرما قرار نگیرند؟
🔵«مخبر جهادی» یا «مخبر برنامه ریزی»؟
سریعا مخبر جلسه گذاشت (با وجود تعطیلی تاسوعا) و از روحیه جهادی تکنسین‌ها تمجید کرد، ولی مخبر نگفت که چرا در کشور «روحیه جهادی» هست اما «برنامه ریزی» نیست؟ چرا «روحیه» غیرت حضور دارد ولی «ذهن» برنامه ریز حضور ندارد؟
مخبر به عنوان معاون اول سابق و به عنوان سرپرست ریاست جمهوری فعلی باید محرابیان را به مقابل دوربین و اذهان عمومی بکشاند/بنشاند که چرا شبکه برق ایران این قدر شکننده و ناپایدار است؟
چرا با وجود ۳ سال وقت، محرابیان هنوز نتوانسته است مشکل ناترازی برق را حل نماید؟
🔵 ناترازی برق کشور در حال تبدیل شدن به چالشی امنیتی است به طوریکه در حال حاضر شبکه در شرایط بحرانی در حال بهره برداری است و هر لحظه امکان فروپاشی شبکه وجود دارد. چرا وزیر نیرو ساکت است؟ چرا برای افکار عمومی احترام قائل نیست و چرا گزارش نمی دهد؟
وقتی افکار عمومی ایرانیان همت و غیرت تکنسین‌های نیروگاه رامین را اینطور پوشش می دهند، چرا نباید به «گزارش شفاف» درباره برنامه ریزی صنعت برق کشور دسترسی داشته باشند؟
🔵 نگاهی به جلسه رای اعتماد مجلس به محرابیان برای وزارت نیرو
دقیقا تابستان سه سال پیش (لینک+) :
...«علی اکبر محرابیان وزیر پیشنهادی نیرو در دفاع از برنامه‌های خود با بیان اینکه برای حل مشکل آب و برق باید کارگاهی به وسعت ایران بنا کنیم، گفت: مکلفیم علاوه بر جبران عقب‌ماندگی‌ها طوری برنامه‌ریزی کنیم تا در افق بلند مدت قطعی آب و برق نداشته باشیم.»...
وی با تاکید بر اینکه دولت سیزدهم در حالی کار خود را شروع می‌کند که قطعی مکرر برق «موجب اخلال در زندگی مردم» و کسب و کار شده است، گفت: به دلیل این قطعی‌ها، بخشی از ظرفیت صنایع و تولید متوقف مانده و ضرر هنگفتی به تولیدکنندگان وارد می‌آید و باعث بیکاری و افزایش نرخ کالاهای تولیدی شده است.
🔵تابستان سه سال پیش (۳ شهریور ۱۴۰۰ ) محرابیان گفت: در بخش برق ناترازی تولید و مصرف در تابستان امسال بیش از ۱۳ هزار مگاوات است...
حال سه سال گذشته و واکنش وزیر نیرو به افکار عمومی حتی در حد انتشار یک گزارش ده برگی نیست.
۱.۴ درصد تولید علم رشته مهندسی برق دنیا در ایران است. بعد از آمریکا بیشترین مهندس برق را در ایران داریم. مهندسی برق، پرجمعیت‌ترین رشته علمی در ایران است. چرا وزیر نیرو برای چنین ظرفیتی احترام قائل نیست؟ چند گزارش علمی درباره علت ناترازی برق منتشر کرده است؟ مکانیسم جذب سرمایه گذار بخش خصوصی و خارجی چه بوده است؟
🔴 کمیته بررسی صلاحیتهای وزیر جدید نیرو
ضروری است که کمیته مربوط به وزارت نیرو به تجربه تلخ انتخاب محرابیان واقف باشند و بدانند که کشور در چه شرایط ناپایداری در زمینه تامین برق قرار دارد. اینگونه نشود که مجدد 3 سال بگذرد و در تابستان 1406 تکنسین های نیروگاه رامین یا نیروگاه جهرم و ... مجبور بشوند که با دمای ۷۰ درجه و رطوبت ۹۰ درصدی ضعف «عدم برنامه ریزی» وزیر را جبران کنند.
🔴 وزیر جدید نیرو باید علاوه بر روحیه جهادی، تجربه و توان «برنامه ریزی» و مدیریت موثر در این حوزه ها را داشته باشد:
▪️اقدامات موثر برای حل مشکل «ناترازی انرژی» کشور با همکاری وزارت نفت؛
▪️توسعه ظرفیت نیروگاهی کشور؛
▪️برنامه ریزی برای مشکل «فرسودگی تاسیسات و زیربناهای صنعت برق» و کاهش اتلاف انرژی در تولید و توزیع برق از طریق تلاش برای جذب سرمایه گذاری بخش خصوصی و خارجی.
- - - - -
www.tg-me.com/solseghalam
لینک ها: ظرفیت علمی مهندسی برق در ایران + ، + ، + ، +
(صحبتی با کمیته بررسی صلاحیت وزیر جدید نیرو)
محمدرضا اسلامی
🔵 خبر نشتی در کندانسور نیروگاه رامین اهواز با بازتاب همت و غیرت تکنسین‌ها برای حل مشکل نیروگاه در شبکه های اجتماعی همراه شد. نشتی کندانسور واحد ۳۰۵ مگاواتی نیروگاه رامین می‌توانست به خاموشی در بخشی از کشور در تیرماه و گرم‌ترین روزهای سال ختم شود. اما مهندسین، تکنسین‌ها و کارگرهای نیروگاه رامین اهواز ۱۸ ساعت روی توربین با دمای ۷۰ درجه و رطوبت ۹۰ درصدی کار کردند تا با رفع نشتی کندانسور مانع از خاموشی در خوزستان شوند.
🔵 شبکه های اجتماعی نسبت به این غیرت و همت بی تفاوت نبود و این «تلاش» در میان ایرانیان «دیده» شد. اما سوالی که برجاست این است که
✔️ چرا شبکه برق ایران باید تا این حد ناپایدار باشد؟
✔️ چرا هر سال در زمان اوج مصرف تابستان باید شاهد این سناریوی تکراریِ «ترس از خاموشی» باشیم؟
✔️چرا برنامه ریزی «تولید» و توسعه شبکه برق کشور دائما از «نیاز» عقب است؟
✔️چرا وزیر نیرو به شکل شفاف گزارش نمی دهد که در طول ۳ سال گذشته چه اقداماتی کرده که امروز تکنسین و کارگرهای نیروگاه رامین ناچارند که ۱۸ ساعت روی توربین با دمای ۷۰ درجه و رطوبت ۹۰ درصدی کار کنند تا شهروندان خوزستانی در معرض آسیب گرما قرار نگیرند؟
🔵«مخبر جهادی» یا «مخبر برنامه ریزی»؟
سریعا مخبر جلسه گذاشت (با وجود تعطیلی تاسوعا) و از روحیه جهادی تکنسین‌ها تمجید کرد، ولی مخبر نگفت که چرا در کشور «روحیه جهادی» هست اما «برنامه ریزی» نیست؟ چرا «روحیه» غیرت حضور دارد ولی «ذهن» برنامه ریز حضور ندارد؟
مخبر به عنوان معاون اول سابق و به عنوان سرپرست ریاست جمهوری فعلی باید محرابیان را به مقابل دوربین و اذهان عمومی بکشاند/بنشاند که چرا شبکه برق ایران این قدر شکننده و ناپایدار است؟
چرا با وجود ۳ سال وقت، محرابیان هنوز نتوانسته است مشکل ناترازی برق را حل نماید؟
🔵 ناترازی برق کشور در حال تبدیل شدن به چالشی امنیتی است به طوریکه در حال حاضر شبکه در شرایط بحرانی در حال بهره برداری است و هر لحظه امکان فروپاشی شبکه وجود دارد. چرا وزیر نیرو ساکت است؟ چرا برای افکار عمومی احترام قائل نیست و چرا گزارش نمی دهد؟
وقتی افکار عمومی ایرانیان همت و غیرت تکنسین‌های نیروگاه رامین را اینطور پوشش می دهند، چرا نباید به «گزارش شفاف» درباره برنامه ریزی صنعت برق کشور دسترسی داشته باشند؟
🔵 نگاهی به جلسه رای اعتماد مجلس به محرابیان برای وزارت نیرو
دقیقا تابستان سه سال پیش (لینک+) :
...«علی اکبر محرابیان وزیر پیشنهادی نیرو در دفاع از برنامه‌های خود با بیان اینکه برای حل مشکل آب و برق باید کارگاهی به وسعت ایران بنا کنیم، گفت: مکلفیم علاوه بر جبران عقب‌ماندگی‌ها طوری برنامه‌ریزی کنیم تا در افق بلند مدت قطعی آب و برق نداشته باشیم.»...
وی با تاکید بر اینکه دولت سیزدهم در حالی کار خود را شروع می‌کند که قطعی مکرر برق «موجب اخلال در زندگی مردم» و کسب و کار شده است، گفت: به دلیل این قطعی‌ها، بخشی از ظرفیت صنایع و تولید متوقف مانده و ضرر هنگفتی به تولیدکنندگان وارد می‌آید و باعث بیکاری و افزایش نرخ کالاهای تولیدی شده است.
🔵تابستان سه سال پیش (۳ شهریور ۱۴۰۰ ) محرابیان گفت: در بخش برق ناترازی تولید و مصرف در تابستان امسال بیش از ۱۳ هزار مگاوات است...
حال سه سال گذشته و واکنش وزیر نیرو به افکار عمومی حتی در حد انتشار یک گزارش ده برگی نیست.
۱.۴ درصد تولید علم رشته مهندسی برق دنیا در ایران است. بعد از آمریکا بیشترین مهندس برق را در ایران داریم. مهندسی برق، پرجمعیت‌ترین رشته علمی در ایران است. چرا وزیر نیرو برای چنین ظرفیتی احترام قائل نیست؟ چند گزارش علمی درباره علت ناترازی برق منتشر کرده است؟ مکانیسم جذب سرمایه گذار بخش خصوصی و خارجی چه بوده است؟
🔴 کمیته بررسی صلاحیتهای وزیر جدید نیرو
ضروری است که کمیته مربوط به وزارت نیرو به تجربه تلخ انتخاب محرابیان واقف باشند و بدانند که کشور در چه شرایط ناپایداری در زمینه تامین برق قرار دارد. اینگونه نشود که مجدد 3 سال بگذرد و در تابستان 1406 تکنسین های نیروگاه رامین یا نیروگاه جهرم و ... مجبور بشوند که با دمای ۷۰ درجه و رطوبت ۹۰ درصدی ضعف «عدم برنامه ریزی» وزیر را جبران کنند.
🔴 وزیر جدید نیرو باید علاوه بر روحیه جهادی، تجربه و توان «برنامه ریزی» و مدیریت موثر در این حوزه ها را داشته باشد:
▪️اقدامات موثر برای حل مشکل «ناترازی انرژی» کشور با همکاری وزارت نفت؛
▪️توسعه ظرفیت نیروگاهی کشور؛
▪️برنامه ریزی برای مشکل «فرسودگی تاسیسات و زیربناهای صنعت برق» و کاهش اتلاف انرژی در تولید و توزیع برق از طریق تلاش برای جذب سرمایه گذاری بخش خصوصی و خارجی.
- - - - -
www.tg-me.com/solseghalam
لینک ها: ظرفیت علمی مهندسی برق در ایران + ، + ، + ، +
ایرنا
محرابیان:علاوه بر جبران عقب‌ماندگی‌ها مانع قطع برق و آب می‌شویم
تهران- ایرنا- وزیر پیشنهادی نیرو با بیان اینکه برای حل مشکل آب و برق باید کارگاهی به وسعت ایران بنا کنیم، گفت: مکلفیم علاوه بر جبران عقب‌ماندگی‌ها طوری برنامه‌ریزی کنیم تا در افق بلند مدت قطعی آب و برق نداشته باشیم.
✍️ بایدن را قدرت رسانه کنار گذاشت
محمدرضا اسلامی
▪️لجبازیِ جو بایدن سر انجام به پایان رسید و او پذیرفت که از رقابتهای ریاست جمهوری کنار بکشد. اما چه چیزی پیرمرد لجوج را بالاخره به اینجا رساند؟ قدرت رسانه!
▪️برای پرداخت شارژ ماهیانه منزل به نزد مدیر مجتمع ساختمانی رفته بودم. خانمی است بددهن و خشن که کل مجتمع از او حساب می برند. (از تیپ طرفدارهای ترامپ). سر صحبت را باز کرد و به سیاست کشاند. در میانه صحبتهایش حرف جالبی زد. گفت: «گاهی با دوستانمان که دورهم جمع می شویم می گوئیم ایکاش ممکن بود که زمان به عقب برگردد. ما آرزوی آن آمریکای دهه هشتاد (میلادی) و آن روزهای خوب را داریم. ایکاش دوباره روزگاری برقرار می شد که توئیتر نبود و اصلا اینترنت نبود(!). آن روزهای خوب کاش دوباره بر می گشت»
▪️ولی واقعیت این است که زمان به عقب باز نمی گردد. توئیتر و شبکه‌های اجتماعی یک «رکن» اساسی این دنیای جدید است. دنیایی که دیگر آبِ خوش از گلوی هیچ سیاستمداری براحتی پائین نمی رود. این مدت اخیر وحشی‌ترین گفتگوها و تندترین نقدها در فضای توئیتر درباره جو بایدن در جریان بود. شاید اگر روزگارِ سنتی دهه هفتاد و هشتاد میلادی برقرار بود، «ضعفهای جو بایدن» اینگونه پررنگ نمی شد. شاید به روال سنتی، دموکراتها می توانستند «۲ دور» قدرت را در دست داشته باشند و بعد نوبتِ جمهوریخواه ها!
ولی خیر! مردم لحظه به لحظه اخبار را در توئیتر، اینستاگرام، تلگرام، تیک تاک، واتس اپ و… می بینند. مثل دهه هفتاد-هشتاد میلادی نیست که شهروند ساده دل آمریکایی به امور یومیه مشغول باشد و بعد حوالی انتخابات، تعدادی گفتگو برگزار شود، روزنامه ها مقالاتی/تحلیلهایی منتشر کنند، و بعد هم یک نفر رئیس جمهور شود. روز به روز، ساعت به ساعت، و گاه دقیقه به دقیقه «تحلیل و محتوا» تولید می شود و افراد بر روی گوشی‌هایشان می بینند.
▪️جو بایدن برای آمریکا رئیس جمهور بدی نبود و به رغم کرونا و چالشهای اقتصادی بعد از آن، ایالات متحده شاهد آمار خوب اشتغال، مهار تورم و رشد اقتصادی بود. اما اذهان عمومی در دنیای جدید فقط به «آمار اشتغال و تورم» و … نگاه نمی کند. افزون بر شاخصهای آماری، ویژگیهای شخصیتیِ سیاستمداران به شدت زیر نظر شبکه های اجتماعی است. به تعبیر حافظ
بس «نکته غیرِ حُسن» بِباید که تا کسی/
مقبولِ طبعِ مردم صاحب نظر شود!
«جو بایدن پیر و فرتوت» برای شهروند دموکرات و صاحب نظر آمریکایی پذیرفتنی نبود، اما لجبازی جو بایدن را رسانه مهار کرد.
بازتاب رسانه به قدری قوی است که در چشمهای لجباز هر پیرمرد صاحبِ قدرتی می نشیند و برقش چشم را خاشع می کند! خُشَّعًا أَبصارُهم!
▪️انتخاب کامالا هریس اشتباه دیگر دموکراتها خواهد بود. این بانوی کم استعداد در چهارسال گذشته بسیار ضعیف‌تر از انتظار بوده است. بزرگان دموکرات روی مسئله‌ی زن بودن، رنگین پوست بودن و آسیایی‌تبار بودنِ هریس (اقلیت بودن) حساب باز کرده اند، حال آنکه حریف ترامپ باید بسیار باهوش، دارای حضور ذهن قوی، و درک عمیق از اذهان عمومی باشد. ترامپ نیک می داند که سفیدهای طرفدارش از وضع «آمریکای امروز» خشمگین اند. آنها از اینکه می بینند فلان جوان مهاجر هندی، چینی، ایرانی و… به سرعت در این مملکت رشد می کند و به همه جا می رسد ولی فرزندانشان فقیر‌ند، خشمگین‌اند. آنها از موازنه اخیر ثروت-قدرت در آمریکا راضی نیستند.
برای «حریف ترامپ شدن» در سخنوری، فردی مثل گوین نیوسام
فرماندار کالیفرنیا (یا حتی گرتچن ویتمر، فرماندار میشیگان) باید روی رینگ بوکس مناظره قرار گیرد. نه هریس سردمزاج.
▪️کامالا هریس در جریان رقابتهای انتخاباتی ۲۰۲۰ سخنوری خوبی از خود نشان داد و عملا تنها کسی بود که آن سال در جریان رقابتهای «درون حزبی» به شدت به جو بایدن تاخت(!) ولی او پس از انتخابات ۲۰۲۰ و طی چهار سال گذشته به شدت یخ و منفعل عمل کرده است. اینکه گمان شود ۸۱ میلیون رای سال ۲۰۲۰ دموکراتها، براحتی پشت سر هریس قرار می گیرد، اشتباه محاسباتی است.
▪️برنده‌ی انتخابات پیش رو «رسانه» است. کسی انتخابات صدوپنج روز آینده را خواهد برد که رسانه را «بفهمد» و ویژگیهای شخصیتی اش برای شهروندان قابل قبول باشد. شهروندی که ساعت به ساعت از رسانه «خبر» دریافت می کند.
دونالد ترامپ درک روشنی از رسانه دارد و علاوه بر آن درک روشنی هم از روحیات سفیدهای طرفدار خودش دارد. او سبد رای خودش را خوب می شناسد. رقابت با چنین فردی بسیار دشوار است. کامالا هریس اگر بخواهد مشابه هیلاری کلینتون عمل کند، «دومین زنی» خواهد بود که مغلوب ترامپ می شود.
هریس تنها در صورتی خواهد برد که در این ۱۰۵ روز لحظه به لحظه با رسانه حرکت کند. با رسانه موج ایجاد کند. و با رسانه در ذهنها و قلوب انسان مدرن و نسل زد جایی باز کند مختصّ خودش.
آیا او که چهارسال اینگونه نبوده، چنین توانمندی خواهد داشت؟!
https://www.tg-me.com/solseghalam/2390
محمدرضا اسلامی
▪️لجبازیِ جو بایدن سر انجام به پایان رسید و او پذیرفت که از رقابتهای ریاست جمهوری کنار بکشد. اما چه چیزی پیرمرد لجوج را بالاخره به اینجا رساند؟ قدرت رسانه!
▪️برای پرداخت شارژ ماهیانه منزل به نزد مدیر مجتمع ساختمانی رفته بودم. خانمی است بددهن و خشن که کل مجتمع از او حساب می برند. (از تیپ طرفدارهای ترامپ). سر صحبت را باز کرد و به سیاست کشاند. در میانه صحبتهایش حرف جالبی زد. گفت: «گاهی با دوستانمان که دورهم جمع می شویم می گوئیم ایکاش ممکن بود که زمان به عقب برگردد. ما آرزوی آن آمریکای دهه هشتاد (میلادی) و آن روزهای خوب را داریم. ایکاش دوباره روزگاری برقرار می شد که توئیتر نبود و اصلا اینترنت نبود(!). آن روزهای خوب کاش دوباره بر می گشت»
▪️ولی واقعیت این است که زمان به عقب باز نمی گردد. توئیتر و شبکه‌های اجتماعی یک «رکن» اساسی این دنیای جدید است. دنیایی که دیگر آبِ خوش از گلوی هیچ سیاستمداری براحتی پائین نمی رود. این مدت اخیر وحشی‌ترین گفتگوها و تندترین نقدها در فضای توئیتر درباره جو بایدن در جریان بود. شاید اگر روزگارِ سنتی دهه هفتاد و هشتاد میلادی برقرار بود، «ضعفهای جو بایدن» اینگونه پررنگ نمی شد. شاید به روال سنتی، دموکراتها می توانستند «۲ دور» قدرت را در دست داشته باشند و بعد نوبتِ جمهوریخواه ها!
ولی خیر! مردم لحظه به لحظه اخبار را در توئیتر، اینستاگرام، تلگرام، تیک تاک، واتس اپ و… می بینند. مثل دهه هفتاد-هشتاد میلادی نیست که شهروند ساده دل آمریکایی به امور یومیه مشغول باشد و بعد حوالی انتخابات، تعدادی گفتگو برگزار شود، روزنامه ها مقالاتی/تحلیلهایی منتشر کنند، و بعد هم یک نفر رئیس جمهور شود. روز به روز، ساعت به ساعت، و گاه دقیقه به دقیقه «تحلیل و محتوا» تولید می شود و افراد بر روی گوشی‌هایشان می بینند.
▪️جو بایدن برای آمریکا رئیس جمهور بدی نبود و به رغم کرونا و چالشهای اقتصادی بعد از آن، ایالات متحده شاهد آمار خوب اشتغال، مهار تورم و رشد اقتصادی بود. اما اذهان عمومی در دنیای جدید فقط به «آمار اشتغال و تورم» و … نگاه نمی کند. افزون بر شاخصهای آماری، ویژگیهای شخصیتیِ سیاستمداران به شدت زیر نظر شبکه های اجتماعی است. به تعبیر حافظ
بس «نکته غیرِ حُسن» بِباید که تا کسی/
مقبولِ طبعِ مردم صاحب نظر شود!
«جو بایدن پیر و فرتوت» برای شهروند دموکرات و صاحب نظر آمریکایی پذیرفتنی نبود، اما لجبازی جو بایدن را رسانه مهار کرد.
بازتاب رسانه به قدری قوی است که در چشمهای لجباز هر پیرمرد صاحبِ قدرتی می نشیند و برقش چشم را خاشع می کند! خُشَّعًا أَبصارُهم!
▪️انتخاب کامالا هریس اشتباه دیگر دموکراتها خواهد بود. این بانوی کم استعداد در چهارسال گذشته بسیار ضعیف‌تر از انتظار بوده است. بزرگان دموکرات روی مسئله‌ی زن بودن، رنگین پوست بودن و آسیایی‌تبار بودنِ هریس (اقلیت بودن) حساب باز کرده اند، حال آنکه حریف ترامپ باید بسیار باهوش، دارای حضور ذهن قوی، و درک عمیق از اذهان عمومی باشد. ترامپ نیک می داند که سفیدهای طرفدارش از وضع «آمریکای امروز» خشمگین اند. آنها از اینکه می بینند فلان جوان مهاجر هندی، چینی، ایرانی و… به سرعت در این مملکت رشد می کند و به همه جا می رسد ولی فرزندانشان فقیر‌ند، خشمگین‌اند. آنها از موازنه اخیر ثروت-قدرت در آمریکا راضی نیستند.
برای «حریف ترامپ شدن» در سخنوری، فردی مثل گوین نیوسام
فرماندار کالیفرنیا (یا حتی گرتچن ویتمر، فرماندار میشیگان) باید روی رینگ بوکس مناظره قرار گیرد. نه هریس سردمزاج.
▪️کامالا هریس در جریان رقابتهای انتخاباتی ۲۰۲۰ سخنوری خوبی از خود نشان داد و عملا تنها کسی بود که آن سال در جریان رقابتهای «درون حزبی» به شدت به جو بایدن تاخت(!) ولی او پس از انتخابات ۲۰۲۰ و طی چهار سال گذشته به شدت یخ و منفعل عمل کرده است. اینکه گمان شود ۸۱ میلیون رای سال ۲۰۲۰ دموکراتها، براحتی پشت سر هریس قرار می گیرد، اشتباه محاسباتی است.
▪️برنده‌ی انتخابات پیش رو «رسانه» است. کسی انتخابات صدوپنج روز آینده را خواهد برد که رسانه را «بفهمد» و ویژگیهای شخصیتی اش برای شهروندان قابل قبول باشد. شهروندی که ساعت به ساعت از رسانه «خبر» دریافت می کند.
دونالد ترامپ درک روشنی از رسانه دارد و علاوه بر آن درک روشنی هم از روحیات سفیدهای طرفدار خودش دارد. او سبد رای خودش را خوب می شناسد. رقابت با چنین فردی بسیار دشوار است. کامالا هریس اگر بخواهد مشابه هیلاری کلینتون عمل کند، «دومین زنی» خواهد بود که مغلوب ترامپ می شود.
هریس تنها در صورتی خواهد برد که در این ۱۰۵ روز لحظه به لحظه با رسانه حرکت کند. با رسانه موج ایجاد کند. و با رسانه در ذهنها و قلوب انسان مدرن و نسل زد جایی باز کند مختصّ خودش.
آیا او که چهارسال اینگونه نبوده، چنین توانمندی خواهد داشت؟!
https://www.tg-me.com/solseghalam/2390
Telegram
ارزیابی شتابزده
معمولا چیزی را جایی، جا نمی گذارم. روز جمعه‌ی انتخابات مرحله اول، بعد از رای دادن به قصابی رفتم که برای خانه گوشت بخرم. با شاگرد قصابی سر گفتگو باز شد؛
گفتم به چه کسی رای می‌دهی؟ گفت: من رای نمی دهم. گفتم به پزشکیان رای بده لطفا. گفت: اینها همه شون مثل هم اند؛ در زندگی من فرقی ایجاد نخواهد شد. گفتم ولی اینبار رای بده. گفت: نمی دهم! رسیدم خانه یکدفعه متوجه شدم کیف پول و موبایل را در قصابی جا گذاشته ام. آه از نهادم برآمد چون همه‌ی کارهای امور شغلی منوط به آن گوشی موبایل است. در ضمن، تازه از سفر رسیده بودم و پانصد دلار پول هم در کیف بود. ناامیدانه راه افتادم سمت قصابی.
گفتم حتما شاگرد قصاب این ظهر جمعه ای سریع کرکره را پایین کشیده و رفته.
یا لااقل، وقتی که برسم اظهار بی اطلاعی خواهد کرد.
رسیدم و نرفته بود. منتظر بود. سلام کردم گفت کیف و گوشی ات اینجاست، گذاشتم این گوشه مغازه که مشتری نبرد.
بی نهایت تشکر کردم. برای سپاسگزاری صد دلار تعارف کردم ولی حتی حاضر نبود که بگیرد.
در راه برگشت، فکر می کردم که شاگرد قصابی با وجود کلافگی از احوال زندگی، ولی موبایل آیفون ۱۳ و کیف پول‌ها را برنداشته…
به تعبیر دکتر رنانی، فضل هنوز در این جامعه هست.
دیروز اسنپ گرفتم و رفتم خیابان شریعتی فرهنگسرای اندیشه برای شرکت در نشست واکاوی گفتمان دولت چهاردهم. وسط برنامه و در میانه آن هیجان سالن و سخنرانی پرشور دکتر ظریف، گوشی موبایل زنگ خورد. برداشتم. گفت: من راننده اسنپ هستم و کیف پولت در ماشینم جا مانده. آیا آخر شب برایت بیاورم به همان آدرس محل سوارشدن؟ از خلاف آمد عادت و از سر نهایتِ بی توجهی، هنوز دلارها در کیف مانده بود و جابجا نکرده بودم… بهت زده شدم. از آمار جرائم و معضلات اجتماعی بی اطلاع نیستم، اما دو بار پشت سر هم و هر دو بار این رفتار واحد از جانب شهروندی که مشکلات اقتصادی این جامعه بر روی دوش اوست… چرا کیف را برنداشت؟ می توانست زنگ نزند. می توانست پول را بردارد. می توانست منکر همه چیز بشود… آخر شب کیف را آورد.
آقای مدیرعامل اسنپ اگر این یادداشت به دست شما رسید لطفا بدانید مناعت طبع و استغنای آقای ا… عبدی در کلام نمی گنجد. تقدیر و تشکر شما از این پاک نهادی ضروری است ولی در حدّ و اندازه‌ی این میزان غنای نفس راننده نیست. آنکه در گرما و ترافیک سرسام آور تهران، امانت دار است.
فضل هنوز در این جامعه نمرده است. ایکاش که قدر بدانند آنها که در مصدر قدرت اند.
محمدرضا اسلامی
www.tg-me.com/solseghalam
گفتم به چه کسی رای می‌دهی؟ گفت: من رای نمی دهم. گفتم به پزشکیان رای بده لطفا. گفت: اینها همه شون مثل هم اند؛ در زندگی من فرقی ایجاد نخواهد شد. گفتم ولی اینبار رای بده. گفت: نمی دهم! رسیدم خانه یکدفعه متوجه شدم کیف پول و موبایل را در قصابی جا گذاشته ام. آه از نهادم برآمد چون همه‌ی کارهای امور شغلی منوط به آن گوشی موبایل است. در ضمن، تازه از سفر رسیده بودم و پانصد دلار پول هم در کیف بود. ناامیدانه راه افتادم سمت قصابی.
گفتم حتما شاگرد قصاب این ظهر جمعه ای سریع کرکره را پایین کشیده و رفته.
یا لااقل، وقتی که برسم اظهار بی اطلاعی خواهد کرد.
رسیدم و نرفته بود. منتظر بود. سلام کردم گفت کیف و گوشی ات اینجاست، گذاشتم این گوشه مغازه که مشتری نبرد.
بی نهایت تشکر کردم. برای سپاسگزاری صد دلار تعارف کردم ولی حتی حاضر نبود که بگیرد.
در راه برگشت، فکر می کردم که شاگرد قصابی با وجود کلافگی از احوال زندگی، ولی موبایل آیفون ۱۳ و کیف پول‌ها را برنداشته…
به تعبیر دکتر رنانی، فضل هنوز در این جامعه هست.
دیروز اسنپ گرفتم و رفتم خیابان شریعتی فرهنگسرای اندیشه برای شرکت در نشست واکاوی گفتمان دولت چهاردهم. وسط برنامه و در میانه آن هیجان سالن و سخنرانی پرشور دکتر ظریف، گوشی موبایل زنگ خورد. برداشتم. گفت: من راننده اسنپ هستم و کیف پولت در ماشینم جا مانده. آیا آخر شب برایت بیاورم به همان آدرس محل سوارشدن؟ از خلاف آمد عادت و از سر نهایتِ بی توجهی، هنوز دلارها در کیف مانده بود و جابجا نکرده بودم… بهت زده شدم. از آمار جرائم و معضلات اجتماعی بی اطلاع نیستم، اما دو بار پشت سر هم و هر دو بار این رفتار واحد از جانب شهروندی که مشکلات اقتصادی این جامعه بر روی دوش اوست… چرا کیف را برنداشت؟ می توانست زنگ نزند. می توانست پول را بردارد. می توانست منکر همه چیز بشود… آخر شب کیف را آورد.
آقای مدیرعامل اسنپ اگر این یادداشت به دست شما رسید لطفا بدانید مناعت طبع و استغنای آقای ا… عبدی در کلام نمی گنجد. تقدیر و تشکر شما از این پاک نهادی ضروری است ولی در حدّ و اندازه‌ی این میزان غنای نفس راننده نیست. آنکه در گرما و ترافیک سرسام آور تهران، امانت دار است.
فضل هنوز در این جامعه نمرده است. ایکاش که قدر بدانند آنها که در مصدر قدرت اند.
محمدرضا اسلامی
www.tg-me.com/solseghalam
جناب آقای دکتر زاکانی
با سلام
این نامه سیاسی نیست. بلکه دغدغه ای فنی و نگرانی جدی درباره سازه برج میلاد تهران است.
جناب آقای زاکانی، در تمام دنیا سازه های مهم «پایش سلامت» می شوند ولی وضعیت برج میلاد از این جهت هم‌اکنون خطرناک است. چنانچه از فعالیت‌های انتخاباتی فارغ شده اید و فرصت تعمق در مسائل فنی و پایه ای را دارید لطفا این نامه پیوست را (که در بهمن ماه گذشته به دفتر شما ارسال شده و تحت شماره ۴۱۷۹۴۷ هم ثبت رسمی شده) مطالعه فرمایید.
برج میلاد تهران سالهاست که پایش سلامت (به شکل فنی-مهندسی) نمی شود. متاسفانه تجهیزات ابزاردقیق که در زمان احداث برج در بدنه بتنی کارگزاری شده، یا از دست رفته و یا اینکه قرائت نمی شود. مضافا اینکه اتصالات فولادی دکل آنتن (پیچ های مقاومت بالا) و جوش‌های اتصالات پیچیده قسمت سبد سازه راس، نیازمند «کنترل دائم» توسط آزمایش‌‌های غیرمخرب است. علاوه بر اینها، اثر گودبرداریِ ضلع شمالی بر فونداسیون برج میلاد نیازمند مطالعات ژئوتکنیک جدی است.
برج میلاد شبیه انسانی است که مدتهاست به چک آپ پزشکی نرفته است و هر آن/لحظه محتمل است به واسطه فشار خون، یا قند خون … و یا «امور قابل پیشگیری دیگر» دچار مشکل شود.
امضاکنندگان نامه پیوست طی یکسال گذشته پیگیری کرده اند که مجموعه تحت امر جنابعالی به این مسائل برج میلاد با دانش بین المللی (و به شکل فنی) برخورد نمایند. ما ابراز کردیم که حاضریم مجانی و بدون دریافت یک ریال در این زمینه کمک کنیم. اما دریغ از حتی یک تماس تلفنی.
(در این زمینه صورتجلسه مورخ ۸ مرداد ۱۴۰۲ -یک سال قبل- را نیز ملاحظه نمائید)
خواهشمند است به مجموعه تحت امر خود بفرمایید که به احترام جامعه فنی-مهندسی بزرگ کشور عزیزمان، گزارش فنی پایش سلامت برج میلاد «مربوط به یکسال اخیر» منتشر شود و در معرض قضاوت و ارزیابی فنی اساتید و پژوهشگران دانشگاهی کشورمان قرار گیرد. بدون شک، خرد جمعی در جامعه مهندسی کشور می تواند «پایش سلامت برج میلاد» را با سازه های مشابه در دنیا مقایسه نماید.
پیشاپیش از بذل توجه شما سپاسگزاریم.
امضاکنندگان:
▪️مهندس عباس زرکوب
(بنیانگذار و مجری طرح برج میلاد طی سالهای ۱۳۷۴ تا ۱۳۸۲ )
▪️دکتر بهروز گتمیری
(استاد دانشکده فنی دانشگاه تهران و مشاور عالی پروژه برج میلاد طی سالهای ۱۳۷۵ تا ۱۳۸۳)
▪️دکتر محمدرضا اسلامی
(استاد دانشگاه ایالتی پلی تکنیک کالیفرنیا و مهندس ارشد شرکت مشاور MBJ)
*رونوشت: جناب آقای مهندس چمران، ریاست شورای شهر تهران
https://www.tg-me.com/solseghalam/2394
با سلام
این نامه سیاسی نیست. بلکه دغدغه ای فنی و نگرانی جدی درباره سازه برج میلاد تهران است.
جناب آقای زاکانی، در تمام دنیا سازه های مهم «پایش سلامت» می شوند ولی وضعیت برج میلاد از این جهت هم‌اکنون خطرناک است. چنانچه از فعالیت‌های انتخاباتی فارغ شده اید و فرصت تعمق در مسائل فنی و پایه ای را دارید لطفا این نامه پیوست را (که در بهمن ماه گذشته به دفتر شما ارسال شده و تحت شماره ۴۱۷۹۴۷ هم ثبت رسمی شده) مطالعه فرمایید.
برج میلاد تهران سالهاست که پایش سلامت (به شکل فنی-مهندسی) نمی شود. متاسفانه تجهیزات ابزاردقیق که در زمان احداث برج در بدنه بتنی کارگزاری شده، یا از دست رفته و یا اینکه قرائت نمی شود. مضافا اینکه اتصالات فولادی دکل آنتن (پیچ های مقاومت بالا) و جوش‌های اتصالات پیچیده قسمت سبد سازه راس، نیازمند «کنترل دائم» توسط آزمایش‌‌های غیرمخرب است. علاوه بر اینها، اثر گودبرداریِ ضلع شمالی بر فونداسیون برج میلاد نیازمند مطالعات ژئوتکنیک جدی است.
برج میلاد شبیه انسانی است که مدتهاست به چک آپ پزشکی نرفته است و هر آن/لحظه محتمل است به واسطه فشار خون، یا قند خون … و یا «امور قابل پیشگیری دیگر» دچار مشکل شود.
امضاکنندگان نامه پیوست طی یکسال گذشته پیگیری کرده اند که مجموعه تحت امر جنابعالی به این مسائل برج میلاد با دانش بین المللی (و به شکل فنی) برخورد نمایند. ما ابراز کردیم که حاضریم مجانی و بدون دریافت یک ریال در این زمینه کمک کنیم. اما دریغ از حتی یک تماس تلفنی.
(در این زمینه صورتجلسه مورخ ۸ مرداد ۱۴۰۲ -یک سال قبل- را نیز ملاحظه نمائید)
خواهشمند است به مجموعه تحت امر خود بفرمایید که به احترام جامعه فنی-مهندسی بزرگ کشور عزیزمان، گزارش فنی پایش سلامت برج میلاد «مربوط به یکسال اخیر» منتشر شود و در معرض قضاوت و ارزیابی فنی اساتید و پژوهشگران دانشگاهی کشورمان قرار گیرد. بدون شک، خرد جمعی در جامعه مهندسی کشور می تواند «پایش سلامت برج میلاد» را با سازه های مشابه در دنیا مقایسه نماید.
پیشاپیش از بذل توجه شما سپاسگزاریم.
امضاکنندگان:
▪️مهندس عباس زرکوب
(بنیانگذار و مجری طرح برج میلاد طی سالهای ۱۳۷۴ تا ۱۳۸۲ )
▪️دکتر بهروز گتمیری
(استاد دانشکده فنی دانشگاه تهران و مشاور عالی پروژه برج میلاد طی سالهای ۱۳۷۵ تا ۱۳۸۳)
▪️دکتر محمدرضا اسلامی
(استاد دانشگاه ایالتی پلی تکنیک کالیفرنیا و مهندس ارشد شرکت مشاور MBJ)
*رونوشت: جناب آقای مهندس چمران، ریاست شورای شهر تهران
https://www.tg-me.com/solseghalam/2394
Telegram
ارزیابی شتابزده
پایش سلامت برج میلاد تهران 🔺