Telegram Web Link
📄 #اهداف_توسعه_پایدار؛
🔸 #هدف_ششم: #آب_سالم و #تأسیسات_بهداشتی

تضمین دسترسی به آب و مدیریت پایدار آب و بهداشت برای همه

🔻جهان

۷۱.۲ درصد جمعیت جهان به آب آشامیدنی سالم دسترسی دارند.

در سال ۲۰۱۵، ۸۴۴ میلیون نفر هنوز به آب آشامیدنی دسترسی نداشته‌اند.

۲.۳ میلیارد نفر از جمعیت جهان به ساده‌ترین خدمات بهداشتی برای تصفیه فاضلاب دسترسی ندارند.

حداقل ۱.۸ میلیارد نفر از منابع آبی می‌نوشند که به مدفوعات آلوده است.

۳۹.۳ درصد جمعیت جهان از خدمات بهداشتی سالم استفاده می‌کنند.

افرادی که در کشورهایی با دولت بی‌ثبات زندگی می‌کنند دو برابر بیشتر احتمال دارد که به ساده‌ترین خدمات بهداشتی دسترسی نداشته باشند و چهار برابر بیشتر احتمال دارد که به آب‌ سالم آشامیدنی دسترسی نداشته باشند. برای مثال، در سال ۲۰۱۵،به طور تخمینی ۴۸۴ میلیون نفر در سراسر جهان در شرایط بی‌ثبات زندگی می‌کردند.. از این تعداد، ۲۸۴ میلیون نفر  به ساده‌ترین خدمات بهداشتی دسترسی نداشته و ۱۸۳ میلیون آب آشامیدنی سالم نداشتند.

آب شیرین در دنیا تنها بیش از ۲ درصد سطح زمین‌ را پوشش می‌دهد که این مقدار نیز به طور غیر یکنواخت و نامساوی بین کشورهای مختلف پخش شده است. ۴ درصد از سطح زمین‌های اروپا و آمریکای شمالی را آب شیرین پوشش داده است، در حالی که این پوشش در کشورهای کمتر توسعه یافته و در حال توسعه تنها حدود ۱ درصد است.

حتی امروزه ۸۹۲ میلیون نفر بدون توالت و در فضای آزاد مدفوع می‌کنند.

در سال ۲۰۱۶، ۴ درصد بیمارستان‌ها و ۱۱ درصد مکان‌های خدمات درمانی هیچ گونه سرویس آب نداشتند.

در ۲۲ کشور که بیشتر آنها در شمال آفریقا و غرب آسیا هستند، سطح تنش آبی بالای ۷۰ درصد می‌باشد که به این معناست که در این کشورها احتمال وجود کمبود شدید آب در آینده بالاست.

در سال ۲۰۱۵، تنها ۲۷ درصد از جمعیت کشورهای کمتر توسعه یافته به خدمات ساده دستشویی دسترسی داشتند.

🔻ایران

در سال ۲۰۱۵، ۹۱ درصد جمعیت ایران به آب آشامیدنی سالم دسترسی داشته‌اند.

در سال ۲۰۱۵، ۸۸ درصد جمعیت ایران به خدمات ساده تصفیه آب دسترسی داشته‌اند.

📍کانال #جستارهایی در جامعه شناسی اقتصادی و توسعه
@sociology_economic_development
📄 #اهداف_توسعه_پایدار؛
🔸 #هدف_هفتم: #انرژی_پاک_و #قابل_دسترس

تضمین دسترسی به منابع انرژی مقرون به صرفه، مطمئن، پایدار و نوین

🔻جهان

انرژی عامل اصلی تغییرات اقلیمی است و حدود ۶۰ درصد گازهای گلخانه‌ای را تولید می‌کنند.

از سال ۲۰۰۰ تا ۲۰۱۶، نسبت جمعیت کره زمین که به انرژی برق دسترسی داشتند از ۷۸ درصد به ۸۷ درصد رسیده است. تعداد افرادی که مطلقا بدون برق زندگی می‌کنند به کمتر از یک میلیارد رسیده است. اگر چه تعداد افرادی که در کشورهای با کمترین به الکتریسیته دسترسی دارند در بین این سال‌ها دو برابر شده است. اما از هر هفت نفر یک نفر همچنان به برق دسترسی ندارد و بیشتر این افراد در مناطق روستایی کشورهای در حال توسعه زندگی می‌کنند.

استانداردهای مصرف بهینه انرژی می‌توانند میزان مصرف انرژی در ساختمانها و صنعت را تا ۱۴ درصد کاهش دهند.

صنعت انرژی‌های تجدیدپذیر در سال ۲۰۱۷، ۱۰.۳ میلیون نفر را استخدام کرده است که رکوردشکن بوده است.

در سال ۲۰۱۶، سه میلیارد نفر (۴۱ درصد جمعیت جهان) هنوز از اجاق‌های غذاپزی‌ استفاده می‌کنند که سوخت‌های آلوده کننده دارند.

سهم انرژی‌های تجدیدپذیر از کل مصرف انرژی در جهان  از ۱۷.۳ درصد در سال ۲۰۱۴ به ۱۷.۵ درصد در سال ۲۰۱۵ افزایش یافته است. با این حال، تنها ۵۵ درصد از  انرژی‌های تجدیدپذیر از اشکال مدرن و روزآمد این نوع انرژی‌ها برگرفته شده است.

  ۵۹ درصد از جمعیت جهان در سال ۲۰۱۶ کاملا متکی بر انرژی‌ها و فن‌آوری پاک بوده‌اند. این سهم در مناطق مختلف بسیار متفاوت است. برای مثال، درصد جمعیتی که روی انرژی‌های پاک تکیه دارند در اروپا و آمریکای شمالی  95 درصد و در صحرای آفریقا ۱۳ درصد است.

سه میلیارد نفر در سراسر جهان همچنان از سوخت جامد مانند چوب و مدفوع حیوانات برای پخت و پز و گرما استفاده می‌کنند که باعث می‌شود فضای خانه‌هایشان پر از آلاینده‌های خطرناک شود.

در سال ۲۰۱۲، بیش از چهار میلیون نفر به دلیل آلودگی فضای خانه به دلیل استفاده از سوخت جامد  دچار مرگ زودرس شدند؛ ۶۰ درصد آنها زنان و دختران بودند.

از سال ۱۹۹۰، انتشار دی اکسید کربن بیش از ۴۶ درصد افزایش یافته است.

جمعیتی که به شیوه‌های سالم پخت و پز دسترسی ندارند در سال ۲۰۱۶ مجموعا سه میلیارد نفر برآورد شده است که در سراسر آسیا و آفریقا پخش هستند.

🔻ایران

دسترسی به انرژی برق در ایران در مناطق شهری و روستایی بیش از 70 درصد است.

انرژی‌های تجدیدپذیر تنها یک درصد از کل انرژی مصرفی کشور را تشکیل می‌دهند که شامل انرژی‌های آبی (۰.۷ درصد) و سوخت‌های زیستی (۰.۳ درصد) می‌شود.

دسترسی به سوخت‌ها و فن‌آوری‌های پاک برای پخت و پز در ایران نزدیک پیش از 70درصد می‌رسد.

📍کانال #جستارهایی در جامعه شناسی اقتصادی و توسعه
@sociology_economic_development
.📄 #راست_گرایان(conservatism) :
(#محافظ_کاران،، #اصول_گرایی) [ و #توسعه]

✍️ #بهار_اخوان

ریشه کلمه conserve در لاتین به معنی نگه داری است، و برای از یاد نبردن میتوانیم به کنسر‌و مواد غذایی فکر کنیم!

اصول اولیه راست گرایان:

محافظت کردن از سنت ها و اصول پیشین
محافظت از خانواده، مالکیت، مذهب و شکل جا افتاده و سنتی پیشین.
قدرت نظامی و شبکه اجتماعی
مخالف انقلاب کردن و تغییرات در ارزشهایی که از گذشتگان رسیده است

محافظ کاران تا حد بسیار زیادی به توسعه اعتقاد دارند اما معتقدند که توسعه باید براساس آنچه در گذشته خوب کار کرده است ، باشد و هر از گاهی با نگاه خود در آینه عقب ،حرکت کند.
محافظ کاری در مخالفت با انقلاب فرانسه در سال 1789 و جنگهای ناپلئونی متعاقب آن در اروپا به وجود آمد.

بنیانگذار محافظ کاری ادموند بورک است. اما بورک خود محافظه کاری را ابداع نکرد ، بلکه فلسفه را از قرون وسطی و یونان باستان جمع کرد. محافظ کاران احتمالاً همیشه وجود داشته اند - حتی اگر خود آنها نمی دانستند. نگرش محافظ کارانه و نوع دیدگاه محافظه کارانه ای که بورک ابراز کرد ، در بسیاری از افراد کاملاً طبیعی است. اما خیلی ساده نیست که فقط با یک کلمه یا یک جمله کوتاه بتوان آن را توصیف کرد.

اصولگرایی بیش از سایر ایدئولوژی های سیاسی به جای ایده ها بر پایه ارزش ها استوار است - ارزش هایی که قرار است در زندگی مردم معنا ایجاد کنند. در کشورهای مختلف ، مردم برداشت های مختلفی از آنچه کم و بیش با ارزش و معناست ، دارند. محافظ کاری می خواهد از چنین ارزشهایی محافظت کند و افراد بایستی اخلاقی عمل کرده و مسئولیت شخصی خودشان را بر عهده بگیرند.

محافظ کاری ایدئولوژی ای است که سنتهای جامعه در مرکز آن قرار دارد. یکی از معروف ترین شعارهای محافظه کارانه "تغییر برای حفظ" است. حفظ کردن در عین حال توسعه از طریق تغییرات کوچک و تدریجی . محافظ کاری ایمان زیادی دارد که جامعه ای که در نتیجه یک پیشرفت تاریخی طولانی پدید آمده، جامعه خوبی نیز هست.
و نکته آخر اینکه راستگرایان نیز مانند دیگر گرایش های سیاسی در دنیا کاملا شبیه به هم‌نیستن و در حال تغییر و‌ تحولات اند.

منابع:
Kirk, Russell: The Conservative Mind: From Burke to Eliot (1953)

Söderbaum, Jakob E:son: Modern konservatism - Filosofi, bärande idéer och inriktningar i Burkes efterföljd (2020)

📍کانال #جستارهایی در جامعه شناسی اقتصادی و توسعه
@sociology_economic_development
📄 #خرید_نگاه: #زندگی_به_مثابه_دیده_شدن

✍️ #ابوذر_قاسمی_‌نژاد

دیده شدن یکی از دغدغه های افراد جامعه است و اساسا امر نابهنجاری نیست. افراد ذاتاً خود دوست دارند دیده شوند و موجب برانگیختگی دیگران نسبت به خود شوند اما زمانی هست که بنیان های زندگی یک فرد یا گروهی از افراد، طوری تعریف می شود که تمام تلاش خود را بر این می گذارند که توسط دیگران دیده شوند، هر چند به صورت نگاه گذرا توسط یک عابر در کنار خیابان یا متلک انداختن دیگران به نوع رفتار و کردار او و یا یک سلفی و..!
زمانی که یک فرد و یک جامعه در شرایطی قرار می گیرد که از حیث درونی و بیرونی شرایط لازم را برای خود تحققی پیدا نمی کند و در نردبان امکان ها، با امتناع های مختلفی برخورد می کنند، ابتدا با نوعی رخوت فرهنگی مواجه شده و در مرحله بعد نسبت به توانایی های خود بیگانه شده و در نهایت با طرد عناصر فرهنگی موجود روبرو می شود؛ لذا فرهنگ موجود را تهی می بینند که امکان دیده شدن را از انها گرفته است.
بحث این است که اگر بخواهی در شرایط متعالی دیده شوی، باید چیزی فراتر از هستی موجود ارائه دهی: یک خلاقیت هنری، تولید اثری فاخر، دانشی متعالی، تبع و سلوکی سرآمد، بخششی خیرخواهانه و غیره.. این موارد عمدتاً توسط بخش اعظمی از افراد جامعه دست یافتنی نیستند، زیرا نیازمند کف نفس و فلسفیدن به منظور فرارفتن از روزمرگی هایی هستند که اغلب ما را درنوردیده است.
از مهمترین مکانیسم های بازتولید مد و سبک، خرید است. "می خرم پس هستم" پرسه زنی در محیط های شبه فرهنگی و شبه نمادین، خوردن خوراکی ها و غذاهای خاص و خوش رنگ و نیز خریدن لباس ها و ارائه پوشش و آرایش خاص (مرد و زن ندارد)، ارائه حرف و مطالب بی مقدار و بی محتوا در فضای مجازی و غیره از جمله سازوکارهایی هستند که باعث دیده شدن می شود. گزاره این است که من می خرم، می گویم، می پوشم، مطالب فوروارد می کنم و از این طریق با ارائه سبک خاصی از پوشش، گفتار و رفتار، توسط اطرافیان، جمع دوستان، افراد محله و همکلاسی ها دیده می شوم.
در اینجا خرید را مثال می زنم.. خرید، فرد را برای مدت کوتاهی متمایز می کند، چون چیز جدیدی را نمایش می دهد، دیگران را سرگرم من می کند، حس تازگی دارد و به من قدرت توضیح در مورد خرید جدیدی می دهد که دیگران ندارند یا فقط عده قلیلی دارند (چه بلاهت دون کیشوت واری و چه زندگی سیزیف گونه ای)!.. فرد خود را نمایش می دهد و بازنمایی می کند و در این فرایند به صورت حیرت آوری سازوکار "قیاس مشکل می گیرد" و فرد حداقل در تصوراش خود را بالاتر از دیگران می بیند، چون تازگی بر طبع می نشیند و فرد را به میدان دید دیگران می آورد. اما از انجایی که این نمایش بدون مدلول است، یعنی از زایش درونی و تولد امر اثرگذاری حاصل نمی شود و آغشته به ذخایر دانشی و ذخایر فرهنگی خاصی نیست. فقط دال است و ظاهر. بدین ترتیب، اثر عمیقی بر جا نمی گذارد؛ و چون اثر خاص و ماندگاری بر جا نمی گذارد، نیازمند بازتولید سریع است تا حس تازگی و دیده شدن فرد فروکش نکند و دوباره برای ایجاد معنا با خلاء روبرو نشود. این چرخه از طریق خرید مجدد و بازنمائی رفتار جدیدتری خود را نشان می دهد.
بنابراین، خریدن چیزهای جدید (هنگامی که از حالت طبیعی خارج شود) که در موارد زیادی نیز از نظر کیفیت بنجل هستند، از اضطراب دیده نشدن حاصل می شوند، نه از ضرورت نیاز.. خرید می کنم، می پوشم، می خورم، سبک خاصی آرایش می کنم، سبک خاصی حرف می زنم، جاهای خاصی میروم و سلفی می گیرم، آثار شبه علمی کیلویی و بی محتوا می نویسم، هر لحظه تلاش میکنم در فضای مجازی چیزی بگوییم یا تصویر و کلیپی بارگذاری کنم، تا چیزی را نمایش بدهم که دیگران ندارند و یا فقط عده کمی دارند. لذا، به اشتباه خودتحققی از بیرون (خرید) مطالبه می شود و بر بیرون نیز تحمیل می شود (از طریق سبک های خاص رفتاری و شخصیتی بر سایر افراد جامعه). فرافکنی خودتحققی به بیرون، تهی شدن مکرر خود از طریق نمایش های بی محتوایی است که از خواست لذت و خواست قدرت (که تابع اصل لذت و غریزه هستند) ناشی می شود که خواست معنا (ویژگی یک انسان بالغ) را به حاشیه برده اند.

📍کانال #جستارهایی در جامعه شناسی اقتصادی و توسعه
@sociology_economic_development
📄#نسل_منقطع_در_جامعه‌شناسی_ایران
✍️ #علی_طایفی

تا پیش از انقلاب فرهنگی-اسلامی و آثار فاجعه‌بار آن بر علوم اجتماعی بویژه جامعه‌شناسی در ایران، اگرچه این رشته جوان بود ولی شاهد تحولات عمیقی در جامعه‌شناسی ایران بود و بزرگان صاحبنطر بسیاری از خود برجا گذاشت که همگی با طوفان انقلابی ضدعلمی بباد نیستی رفت. از احمد اشرف تا صدیقی و راسخ، از ادیبی تا آریانپور، از علی اکبر ترابی تا پرهام، و بیشماری دیگر که‌در‌حوزه‌های‌ مختلف جامعه‌شناسی تاریخی تا شهری و روستایی و از سیاسی تا نظری آثار‌ ماندگاری بجای گذاشتند همگی در گدازه‌های‌ ‌حماقت‌ و بغض بی‌خردانه جماعتی دانش‌آموخته این رشته سوختند و میراث‌شان‌ خاکستر‌ شد.

اما از این خاکستر که هیچ تشابهی به ظهور ققنوس‌وار نداشت، جامعه‌شناسی ایدیولوژیک، دینخو، واپسگرا، کم‌اندیش، نقدستیز، همسو با قدرت، محافظه‌کار و رانتی جایگزین شد و نسل جدید جامعه‌شناسان در ساختار رسمی نسل جدید این رشته، دستخوش انقطاع نسلی شده است.

📍کانال #جستارهایی در جامعه شناسی اقتصادی و توسعه
@sociology_economic_development
📄 #اهداف_توسعه_پایدار؛
#هدف_هشتم: #صنعت، #نوآوری و #زیرساخت

ساختن زیرساخت‌های مقاوم، ترویج صنعتی‌سازی پایدار و فراگیر و ترویج نوآوری

🔻جهان

نسبت اشتغال صنعتی به کل اشتغال در دنیا ۲۱.۵۵ درصد است.

سطح کربن (کمیت دی اکسید کربن منتشر شده به ازای هر واحد اقتصادی؛ کیلوگرم دی اکسید کربن تولیدی به ازای هر یک دلار از تولید ناخالص داخلی) بین سال ۲۰۰۰ تا ۲۰۱۵، در سطح جهانی ۱۹ درصد کاهش پیدا کرده است، اما هنوز این مقدار ۳۱ گرم دی اکسید کربن است.

تقریبا ۲ درصد از تولید ناخالص داخلی در دنیا روی پروژه‌های تحقیق و توسعه سرمایه‌گذاری می‌شود.

متوسط تعداد تلفن‌های همراه در هر ۱۰۰ نفر ۱۰۴.۴۹ است؛ این آمار در هنگ کنگ در سال ۲۰۱۷، ۲۴۹ به ازای هر ۱۰۰ نفر است.

بیش از ۴۵ درصد جمعیت جهان از اینترنت استفاده می‌کند. اما در مناطق مختلف این آمار بسیار متفاوت است؛ نرخ استفاده از اینترنت در اروپا و آمریکای شمالی بالای ۸۰ درصد و در آفریقای مرکزی زیر ۱۰ درصد است.

تا سال ۲۰۱۶، نسبت جمعیتی که به شبکه‌های همراه نسل سوم (۳G) دسترسی داشتند در کشورهای توسعه نیافته ۶۱ درصد و در کل جهان ۸۴ درصد بوده  است.

سهم جهانی ارزش افزوده تولید صنعتی در تولید ناخالص داخلی در سطح جهان از ۱۵.۲ درصد در سال ۲۰۰۵ به ۱۶.۳ درصد در سال ۲۰۱۷ رسیده است که بیشترین این رشد در قاره آسیا بوده است.

بخش انرژی‌های تجدیدپذیر در سراسر دنیا برای بیش از ۲.۳ میلیون نفر تولید اشتغال کرده است.

🔻ایران

ایران تنها ۰.۳۳ درصد از تولید ناخالص داخلی خود را صرف تحقیق و توسعه می‌کند.

به طور متوسط به ازای هر ۱۰۰ نفر در ایران، ۱۰۷.۳۲ تلفن همراه  وجود دارد که بیش از متوسط جهانی که ۱۰۴.۴۹ است.

درصد افرادی که از اینترنت استفاده می‌کنند در ایران در سال‌های اخیر به طور منظم افزایش داشته است و در سال ۲۰۱۷ به ۶۰.۴۲ درصد رسیده است.

📍کانال #جستارهایی در جامعه شناسی اقتصادی و توسعه
@sociology_economic_development
📄 #اهداف_توسعه_پایدار؛
#هدف_نهم: #کاهش_نابرابری‌ها

کاهش نابرابری در درون و میان کشورها

در سال ۲۰۱۶، ۲۲ درصد از کل درآمد جهانی عاید یک درصد برخوردار شده است در حالیکه عایدی ۵۰ درصد پایین جمعیت جهان از درآمد جهانی فقط ۱۰ درصد بوده است. 

در سال ۱۹۸۰، یک درصد برخوردار ۱۶ درصد از کل درآمد جهانی را داشته است و عایدی  ۵۰ درصد پایین جمعیت ۸ درصد از درآمد جهانی بوده است.

نابرابری اقتصادی به طور عمده ناشی از نابرابری در مالکیت سرمایه است. از سال ۱۹۸۰، تقریبا در تمام کشورهای جهان شاهد تبدیل ثروت‌های عمومی به خصوصی بوده‌ایم. در سال ۲۰۱۶، سهم یک درصد پولدارترین‌های جهان از کل ثروت جهانی ۳۳ درصد بوده است.

با ادامه روند فعلی تا سال ۲۰۵۰ سهم یک درصد برخوردار جهان از ثروت جهانی به ۳۹ درصد خواهد رسید.

زنان به طور متوسط دو برابر مردان در کارهای خانه که دستمزدی ندارد زمان صرف می‌کنند.

تنها در ۶۰ درصد کشورهای جهان، زنان دسترسی برابر با مردان به منابع و خدمات مالی با دارند. این برابری در زمینه مالکیت زمین تنها در ۴۲ درصد کشورها است.

طبق داده‌های خام، پرداخت‌های ارسالی توسط کاگران مهاجر به خانواده‌هایشان در سال ۲۰۱۷، ۶۱۳ میلیارد دلار بوده است، که ۴۶۶ میلیارد آن به کشورهای کم درآمد و با درآمد متوسط ارسال شده است. هزینه ارسال پول به سایر کشورها در چند سال اخیر کاهش یافته است، اما همچنان بالاتر از هدف تعیین شده است. در سال ۲۰۱۷، هزینه چنین تراکنشی ۷.۲ درصد تخمین زده شده است که بیش از دو برابر هزینه هدف‌گذاری شده یعنی ۳ درصد بوده است.

شواهد آماری از کشورهای در حال توسعه نشان می‌دهد که کودکانی که در ۲۰ درصد فقیرترین کشورهای جهان زندگی می‌کنند در مقایسه با کودکانی که در ثروتمندترین کشورهای دنیا زندگی می‌کنند سه برابر بیشتر در خطر مرگ تا پیش از پنج سالگی‌شان هستند.

حمایت‌های اجتماعی در سال‌های اخیر در سراسر دنیا گسترش یافته است، اما افراد دارای معلولیت هنوز بیش از پنج برابر متوسط جهانی احتمال دارد که متحمل هزینه‌های درمانی هنگفت شوند.

تا ۳۰ درصد از نابرابری درآمد به دلیل نابرابری درون خانوارها از جمله بین زن و مرد است. احتمال این که زنان در بازه درآمدی زیر ۵۰ درصد میانه درآمدی باشند بیشتر از مردان است.

📍کانال #جستارهایی در جامعه شناسی اقتصادی و توسعه
@sociology_economic_development
📄 #اهداف_توسعه_پایدار؛
#هدف_دهم: #شهر‌ها و #جوامع_پایدار

تبدیل شهرها و سکونت‌گاه های انسانی به مکانهای همه‌شمول، امن، مقاوم و پایدار

🔻جهان

بین سال‌های ۲۰۰۰ تا ۲۰۱۴، نسبت جمعیت شهری زاغه‌نشین در سراسر جهان از ۲۸.۴ درصد به ۲۲.۸ درصد کاهش یافته است. این در حالی است که تعداد زاغه‌نشین‌ها از ۸۰۷ میلیون به ۸۸۳ میلیون نفر افزایش پیدا کرده است.

تعداد قربانیان، ناپدیدشدگان و افرادی که مستقیما تحت تاثیر فجایع طبیعی قرار گرفته‌اند در سال‌ ۲۰۰۴ با ۳.۵۶ نفر در هر ۱۰۰هزار نفر، سال ۲۰۰۸ با ۳.۴۳ و در سال ۲۰۱۰ با ۳.۵۳ نفر به اوج رسیده بود. نرخ مرگ و میر بر اثر فجایع طبیعی پس از سال ۲۰۱۰ به طور قابل توجهی کاسته شده است و در سال ۲۰۱۷ به ۰.۱۳ نفر در هر ۱۰۰ هزار نفر رسیده است.

بین سال‌های ۲۰۰۸ تا ۲۰۱۷، بیشترین تعداد افراد بی‌خانمان شده از فجایع طبیعی در جهان ۴۲.۳۵ میلیون  بوده است که متعلق به سال ۲۰۱۰ است.این تعداد در سال ۲۰۱۷، ۱۸.۷۸ میلیون بوده است که به مراتب از سال ۲۰۱۰ کمتر است.

در سال ۲۰۱۷ نسبت جمعیت جهانی که به خدمات مدیریت زباله شهری دسترسی داشتند ۶۵.۲ درصد بوده است.

در سال ۲۰۱۶، ۹۱ درصد جمعیت شهری در سراسر جهان هوایی را تنفس می‌کردند که  با استانداردهای سازمان سلامت جهانی درباره سلامت هوا مطابقت نمی‌کرد. در سال ۲۰۱۶، به طور تخمینی ۴.۲ میلیون نفر در اثر آلودگی هوا جان خود را از دست داده‌اند.

در سال ۲۰۱۸، ۴.۲ میلیارد نفر (۵۵ درصد جمعیت جهان) در شهرها زندگی ‌می‌کردند. جمعیت شهرنشین جهان تا سال ۲۰۵۰ به ۶.۵ میلیارد نفر خواهد رسید.

شهرها در سراسر دنیا تنها ۳ درصد از مساحت زمین را اشغال کرده‌اند، اما بین ۶۰ تا ۸۰ درصد از مصرف انرژی جهان را دارند و حداقل ۷۰ درصد دی اکسید کربن منتشر شده را تولید می‌کنند.

شهرها ۸۰ درصد تولید ناخالص داخلی را تولید می‌کنند.

در سال ۱۹۹۰، ۱۰ شهر با جمعیت ۱۰ میلیون و یا بیشتر در کل دنیا وجود داشته است. در سال ۲۰۱۴، تعداد این کلان شهرها به ۲۸ رسیده بود و تا ۲۰۱۸ به ۳۳ کلان شهر رسیده است. در آینده، از هر ۱۰ کلان شهر، ۹ شهر در کشورهای در حال توسعه خواهد بود.

🔻ایران

بالاترین آمار مرگ و میر، ناپدیدشدگان و متاثران از فجایع طبیعی در ایران ۶۹.۲ نفر به ازای هر ۱۰۰ هزار نفر در سال ۱۹۹۰ بوده است. در سال ۲۰۰۳، این نرخ ۳۸.۱۴ اعلام شده است. طبق آخرین داده‌ها، آمار مرگ و میر بر اثر بلایای طبیعی در ایران در سال‌های اخیر کاهش یافته است و کمی بالاتر از متوسط جهانی در سال ۲۰۱۷ است (۱.۰۳ در هر ۱۰۰ هزار نفر).

سال ۲۰۱۶ نرخ شهرنشینی در ایران (نسبت جمعیت ساکن در مناطق شهری به کل جمعیت کشور) ۷۴ درصد بوده است.

📍کانال #جستارهایی در جامعه شناسی اقتصادی و توسعه

@sociology_economic_development
📄 #اهداف_توسعه_پایدار؛
#هدف_یازدهم: #تولید و #مصرف_مسؤولانه

تضمن الگوهای پایدار تولید و مصرف

🔻جهان

هر سال ۱.۳ میلیارد تن غذا هدر می‌رود، در حالی که دو میلیارد نفر گرسنگی می‌کشند و یا سوتغذیه دارند.

به دلیل تبدیل جنگل‌ها به زمین‌های زراعی، صنایع غذایی مسئول تولید ۲۲ درصد از گازهای گلخانه‌ای هستند.

در سراسر جهان، دو میلیارد نفر اضافه وزن دارند و یا از چاقی مطلق رنج می‌برند.

کمتر از سه درصد آب جهان قابل آشامیدن است که از این مقدار، ۲.۵ درصد آن به شکل یخ‌زده در قطب‌ شمال و جنوب قرار دارد. از همین رو انسان‌ها می‌توانند تنها از ۰.۵ درصد آب جهان برای تامین نیازهایش استفاده کنند.

اگر همه مردم از لامپ‌های کم‌مصرف استفاده کنند، به طور کلی هر ساله ۱۲۰ میلیارد دلار در مصرف انرژی صرفه‌جویی خواهد شد.

در سال ۲۰۱۳، یک پنجم مصرف انرژی جهان از منابع تجدیدپذیر تولید شده بودند.

اگر تا سال ۲۰۵۰ جمعیت جهان به ۹.۶ میلیارد نفر برسد، تقریبا معادل سه کره زمین برای تامین منابع طبیعی مورد نیاز خود لازم داریم تا بتوانیم سبک زندگی فعلی خود را حفظ کنیم.

اگر شرایط با همین وضعیت فعلی پیش برود و تغییری در تلاش کشورها برای محدود کردن انتشار دی اکسید کربن حاصل نشود، گرمایش کره زمین تا سال ۲۱۰۰ به سه درجه سانتی گراد خواهد رسید و افزایش دما هم‌چنان ادامه خواهد داشت.

در سال ۲۰۰۲، وسایل نقلیه در کشورهای عضو سازمان همکاری اقتصادی و توسعه ۵۵۰ میلیون بوده است که ۷۵ درصد آن ماشین‌های شخصی بودند. مالکیت ماشین تا سال ۲۰۲۰، ۳۲ درصد افزایش خواهد داشت. پیش‌بینی می‌شود که مسافت متوسط طی شده توسط این ماشین‌ها نیز ۴۰ درصد افزایش خواهد داشت. به علاوه طبق پیش‌بینی‌ها، تعداد سفرهای هوایی نیز در این فاصله زمانی سه برابر خواهد شد.

خانوارها ۲۹ درصد انرژی جهانی را مصرف کرده و ۲۱ درصد از دی اکسید کربن منتشر شده را تولید می‌کنند.

🔻ایران

مجموع رد پای مادی (مجموع استخراج ذخایر معدنی بر اساس نیاز داخلی یک کشور شامل سوخت‌های فسیلی، سوخت‌های زیستی و سنگ‌های معدن فلزی و غیرفلزی به ازای هر یک نفر در هر سال) از ۹.۱۲ تن در سال ۲۰۰۰ به ۱۳.۸۲ تن در سال ۲۰۱۰ افزایش یافته است.

چهار میلیون نفر (۴.۹ درصد از جمعیت ایران) در سال ۲۰۱۷ سوتغذیه داشته‌اند.

📍کانال #جستارهایی در جامعه شناسی اقتصادی و توسعه
@sociology_economic_development
📄#توسعه_انسانی

🔸سیاست‌گذاری‌مشاهده‌محور

یک سند داریم به اسم اهداف توسعه هزاره که یک اجماع بین‌المللیه در مورد ۸ تا محور تا سال ۲۰۱۵.یک سند هم داریم که به ‌agenda 2030معروفه یا «اهداف توسعه پایدار» و شامل ۱۷ تا هدف در هم تنیده است هر دو سند اهدافشون در سطح توسعه انسانی (در مقابل توسعه ملی ) تعریف می‌شه.

توسعه انسانی را باید مثل یک ماتریس در نظر گرفت که در یک بعد آن محورهای توسعه انسانی و در بعد دیگر آن معیارهای اندازه‌گیری این ابعاد مد نظر قرار دارد. محورهای توسعه انسانی:

1. وضعیت اقتصادی(‌material)
2. آموزش و پرورش(‌education)
3. بهداشت(health)
4. سیاست (political)
5. ویژگی‌ها اجتماعی (social)

معیارهای اندازه‌گیری هر محور در توسعه انسانی:

1. میزان محرومیت(deprivation)
2. سطح عمومی(typical level)
3. نوسانات(volatility)
4. میزان نابرابری و منصفانه بودن (fairness)

مهم‌ترین نقص‌های سند اول این بود که نیاز طبقات فقیر، نابرابری و طبقه متوسط را ندیده بود. نقص دومش این بود که تنوع فرهنگی و نهادی کشورها را به اندازه کافی در نظر نگرفته بود

مثال‌هایی که از ضعف این سند می‌شه زد:

1. عدم دیدن نیاز به اشتغال افراد غیر فقیر
2. عدم پرداختن به مسکن پایدار
3. مساله انرژی
4. حمل و نقل شهری
5. امنیت و پلیس
6. عدم در نظر گرفتن انگیزه‌های سیاستمداران برای دنبال کردن اهداف هزاره

نقشه راه ۲۰۳۰ تو سال ۲۰۱۷ موثر شد. تلاش کرده که نقص‌های اهداف توسعه هزاره بهبود بده. و به علاوه تفاوت های فرهنگ‌ها، خرده فرهنگ‌ها و توانایی اجرایی و سیاسی کشورها را هم در نظر بگیره.

از مزیت‌های سند۲۰۳۰ این هست که اهداف سنجش پذیر داره. قابلیت این را داره که تو طبقه‌بندی های استاندارد برنامه بودجه کشورها بشینه، کمک‌های بین المللی با توجه به وضعیت و بهبود شاخص‌های توسعه انسانی تخصیص داده بشه و خلاصه در یک کلام قابل ارزیابی هست

مناقشه‌های موجود در مورد این سند در ایران -یا در کشورهای با درآمد متوسط دیگر و کشورهایی که با ‌extereme poverty درگیر نیستند – بر سر جای خودشون. اما می‌شه حداقل چیزی که از این سند یاد گرفت این باشه که اهداف توسعه انسانی را به صورت ارزیابی پذیر تعریف کرد.

تاریخچه کامل اهداف توسعه هزاره:
https://www.un.org/millenniumgoals/bkgd.shtml
متن اهداف توسعه پایدار (نقشه راه ۲۰۳۰)
https://www.un.org/sustainabledevelopment/sustainable-development-goals/

📍کانال #جستارهایی در جامعه شناسی اقتصادی و توسعه
📄 #اهداف_توسعه_پایدار؛
#هدف_دوازدهم: #زندگی_روی_زمین

پاسداشت، احیا و ترویج استفاده پایدار از بوم‌سازگان‌های زمینی، مدیریت پایدار جنگل‌ها، مبارزه با بیابان‌زایی و توقف و معکوس‌سازی روند تخریب (یا فرسایش) زمین و همچنین متوقف ساختن تخریب تنوع زیستی

مساحت جنگل‌های زمین همواره رو به کاهش است؛ از ۴.۱ میلیارد هکتار در سال ۲۰۰۰ (۳۱.۲ درصد کل مساحت زمین) به زیر ۴ میلیارد هکتار (۳۰.۷ درصد کل مساحت زمین) در سال ۲۰۱۵ رسیده‌ایم. البته سرعت از دست دادن جنگل‌ها از سال ۲۰۰۵، ۲۵ درصد کاهش یافته است. معیشت حدود ۱.۶ میلیارد نفر در دنیا به جنگل‌ها بستگی دارد.

تقریبا یک پنجم سطح زمین که پوشش گیاهی دارد از سال ۱۹۹۹ تا ۲۰۱۳ شاهد کاهش مداوم بهره‌وری بوده است که معیشت بیش از یک میلیارد نفر را به خطر انداخته است. حدود ۲۴ میلیون کیلومتر مربع از سطح زمین تحت تاثیر قرار گرفته‌ است که شامل ۱۹ درصد مزارع، ۱۶ درصد جنگل‌ها، ۱۹ درصد چمن‌زارها و ۲۸ درصد مراتع می‌شود.

از سال ۱۹۹۳، شاخص فهرست قرمز برای گونه‌های در حال انقراض از ۰.۸۲ به ۰.۷۴ در سال کاهش پیدا کرده است. کاهش این شاخص نشان از روندی خطرناک در زوال پرندگان، پستانداران، آبزیان  و مرجان‌ها است. بزرگ‌ترین دلیل این حملات بر تنوع زیستی از دست‌ رفتن زیستگاه‌ها به دلیل گسترش ناپایدار کشاورزی، بیابان‌زایی و تجارت ناپایدار است.

شکار غیرقانونی و قاچاق حیات وحش همچنان ادامه دارد و تلاش‌ها برای محافظت از محیط زیست را بی‌اثر می‌کند. طبق گزارش‌های موجود تقریبا ۷۰۰۰ گونه جانوری و گیاهی در ۱۲۰ کشور دنیا در معرض تجارت غیرقانونی هستند.

در سال ۲۰۱۶، کمک‌های توسعه در حمایت از تنوع زیستی ۷ میلیارد دلار بوده است که نسبت به سال ۲۰۱۵،  ۲۱ درصد کاهش داشته است.

شاخص فهرست قرمز (RLI)  در سه دهه گذشته به طور پیوسته در سطح جهانی رو به وخامت گذاشته و از ۰.۸۲ در سال ۱۹۹۳ به ۰.۷۴ در سال ۲۰۱۷ رسیده است. شاخص فهرست قرمز (RLI)  بین صفر و یک تعریف می‌شود: یک به معنای کمترین نگرانی و صفر نشانگر انقراض کامل است. این شاخص وضعیت حفاظت از گروه‌های اصلی گونه‌های در حال انقراض را تعریف کرده و روندهایی را اندازه‌گیری می‌کند که نسبت آن دسته از گونه‌های اصلی که درآینده نزدیک بدون اقدامات محافظتی بیشتر امکان بقا دارند را مشخص می‌کند.

مناطق کوهستانی بین ۶۰ تا ۸۰ درصد آب‌ آشامیدنی زمین را تامین می‌کنند.

۲.۶ میلیارد نفر از جمعیت جهان مستقیما به کشاورزی وابسته‌‌اند، اما خاک ۵۲ درصد از زمین‌های قابل کشاورزی به طور متوسط و یا جدی دچار فرسایش شده‌ است.

ماهی ۲۰ درصد پروتئین مصرفی حدود سه میلیارد نفر را فراهم می‌کند. تنها ۱۰ گونه دریایی حدود ۳۰ درصد از ماهیان دریایی صید شده و ۱۰ گونه دیگر ۵۰ درصد از تولید آبزی‌پروری را تشکیل می‌دهند.

بیش از ۸۰ درصد رژیم غذایی انسان‌ها از گیاهان است. سه محصول غلاتی (برنج، گندم و ذرت) به تنهایی ۶۰ درصد انرژی مصرفی انسان را تامین می‌کنند.

📍کانال #جستارهایی در جامعه شناسی اقتصادی و توسعه
@sociology_economic_development
📄 #اهداف_توسعه_پایدار؛
#هدف_سیزدهم: #صلح، #عدالت و #نهادهای_توانمند

ترویج جوامع صلح جو و فراگیر برای توسعۀ پایدار، برقراری امکان دسترسی به عدالت برای همه و ایجاد مؤسسات مؤثر، پاسخ گو و فراگیر در همۀ سطوح

بر اساس آمار موجود بین سال‌های ۲۰۰۵ تا ۲۰۱۷ در ۸۱ کشور جهان (اکثر کشورهای در حال توسعه) ۸ کودک از هر ۱۰ کودک بین یک تا ۱۴ سال در خانه خود مرتبا تحت خشونت روانی و یا فیزیکی قرار داشته‌اند. به استثنای هفت کشور در بین این کشورها، بیش از نیمی از کودکان تنبیهات خشونت‌آمیز را تجربه کرده‌اند.

بین سال‌های ۲۰۱۲ تا ۲۰۱۴، ۵۷۰ جریان مختلف قاچاق انسان شناسایی شده‌اند که تمام مناطق دنیا را تحت تاثیر قرار داده‌اند. بسیاری از این جریان‌های  قاچاق از کشورهای کم‌درآمد به کشورهای با درآمد بالاتر بوده است.

در سال ۲۰۱۴، بیشتر قربانیان شناسایی شده قاچاق انسان زنان و دختران (۷۱ درصد) بودند که حدود ۲۸ درصد آنان کودک بوده‌اند (۲۰ درصد دختران و ۸ درصد پسران). بیش از ۹۰ درصد قربانیان برای سو استفاده جنسی یا کار اجباری قاچاق شده‌اند.

نسبت زندانیانی که بدون این که به جرمی محکوم شده باشند در حبس هستند در دهه گذشته تقریبا ثابت مانده است: این رقم از ۳۲ درصد در سال‌های ۲۰۰۳ تا ۲۰۰۵ به ۳۱ درصد در سال‌های ۲۰۱۴ تا ۲۰۱۶ کاهش یافته است.

تقریبا از هر پنج شرکت در دنیا، یک شرکت گزارش کرده است که در تعاملات معمول خود حداقل یک مورد درخواست رشوه را تجربه کرده است.

از سال ۲۰۱۵، حداقل ۱۰۱۹ مدافع حقوق بشر، روزنامه‌نگار و فعال صنفی در ۶۱ کشور جهان کشته شده‌اند. این رقم معادل این است که هر روز یک نفر در حال  آگاهی رسانی به  عموم و تلاش برای ساختن دنیایی عاری از ترس و کمبود بوده است، به قتل رسیده باشد.

۱۱۶ کشور قوانین و سیاست‌های مربوط به آزادی اطلاعات را  تصویب کرده‌اند که دست‌کم ۲۵ کشور  در پنج سال اخیر بوده است. اما پیاده‌سازی این قوانین بسیار چالش‌انگیز بوده است.

از سال ۱۹۹۸ بیش از نیمی از کشورها (۱۱۶ از ۱۹۷ کشور) یک نهاد حقوق بشری ملی تاسیس کرده‌اند که برای تطابق با استاندارهای بین‌المللی (اصول پاریس) مورد بررسی‌ دقیق قرار گرفته‌ اند اما تنها ۷۵ کشور نهادهایی داشتند که کاملا مطابق با این استانداردها بوده است.

یک میلیارد نفر در سراسر دنیا از نظر قانونی نامرئی هستند، چرا که نمی‌توانند ثابت کنند چه کسی هستند. این افراد شامل ۶۲۵ میلیون کودک زیر ۱۴ سال می‌شود که تولدشان ثبت نشده است.

📍کانال #جستارهایی در جامعه شناسی اقتصادی و توسعه
@sociology_economic_development
📄 #اهداف_توسعه_پایدار؛
#هدف_چهاردهم
#تقویت_مشارکت‌_جهانی_برای_توسعه_پایدار

🔻جهانی

در سال ۲۰۱۷ مجموع کمک‌های رسمی توسعه به ۱۴۷.۲ میلیارد دلار رسیده است.

کنفرانس سازمان ملل برای تجارت و توسعه اعلام کرده است که برای رسیدن به اهداف توسعه پایدار به ۵ تا ۷ تریلیون دلار سرمایه‌گذاری سالانه نیاز9 داریم.

در دهه ۲۰۰۸ تا ۲۰۱۷، ۸۹ درصد کشورها حداقل یک بار سرشماری جمعیت و خانوار انجام داده‌اند.

مجموع کمک‌های رسمی توسعه (ODA)  در سال ۲۰۱۷، ۱۴۶.۶ میلیارد دلار بوده است که نسبت سال ۲۰۱۶، ۰.۶ درصد کاهش داشته است. سهم کمک‌های رسمی توسعه از درآمد ناخالص کشورهای اهدا کننده هم‌چنان پایین است (۰.۳۱ درصد).

در سال ۲۰۱۵، کشورهای در حال توسعه ۵۴۱ میلیون دلار حمایت مالی از سازمان‌های بین‌المللی دریافت کرده‌اند. این مبلغ تنها ۰.۳ درصد از کل کمک‌های رسمی توسعه است و برای حصول اطمینان از این که کشورهای در حال توسعه به اهداف توسعه خود خواهند رسید کافی نیست.

در سال ۲۰۱۶ وجوه پرداختی  به کشورهای کم و متوسط درآمد بیش از سه برابر کمک‌های رسمی توسعه ((ODA به این کشورها بوده است.

۷۹ درصد واردات  کشورهای در حال توسعه از  کشورهای توسعه یافته بدون عوارض گمرکی است.

۳۰ درصد جوانان جهان بومیان دیجیتال (دیجیتال مادرزاد) هستند که دست‌کم  پنج سال بصورت فعال آنلاین بوده‌اند.

در سراسر جهان، چهار میلیارد نفر از اینترنت استفاده نمی‌کنند که ۹۰ درصد آنها از کشورهای در حال توسعه هستند.

سهم بدهی کشورهای در حال توسعه ۳ درصد درآمدهای صادراتی آنها است و ثابت مانده است.

🔻ایران

تعداد اشتراک‌های اینترنت در هر ۱۰۰ نفر در ایران به طور مداوم در حال افزایش بوده است و به ۱۲.۳۹ در سال ۲۰۱۷ رسیده است که کمی پایین‌تر از متوسط جهانی ۱۳.۷۶ است.

۶۰.۴۲ درصد جمعیت ایران در سال ۲۰۱۷ از اینترنت استفاده می‌کردند.

📍کانال #جستارهایی در جامعه شناسی اقتصادی و توسعه
@sociology_economic_development
روز جهانی کارگر کرامی باد
برقرار باد کرامت انسانی
عدالت - برابری - آزادی - دموکراسی

📍کانال #جستارهایی در جامعه شناسی اقتصادی و توسعه
@sociology_economic_development
2024/09/23 20:21:58
Back to Top
HTML Embed Code: