مدرسه نویسندگی|شاهین کلانتری 11590

📌هم‌نشینِ کتابخوان

ساعت از نیمه‌شب گذشت و ما همچنان حرف می‌زدیم درحالی‌که همه می‌دانستیم حرف‌های ناگفتهٔ بسیاری باقی مانده.

در این مدت نه از سیاستِ مریض گفتیم، نه دربارهٔ اقتصادِ بیمار آه کشیدیم، نه دربارهٔ گرما و سرما نظر دادیم و نه چندین‌بار نو شدن سال را به هم تبریک گفتیم و آرزوهای کیلویی سرهم کردیم.

در این مدت فقط دربارهٔ خوانده‌ها و درک‌شده‌ها گفتیم.

🟢هم‌نشینِ کتابخوان (کتابخوان واقعی نه آنکه سرسری می‌خواند و نه آنکه وظیفه‌وار پشت هم می‌خواند و کتاب‌ها را بدون فرصتی برای هضم شدن روی ذهن فربه‌اش تلنبار می‌کند) چنین ویژگی‌هایی دارد:

🔸تو را به یک جهان موازی می‌برد. جایی که از تنگنای پوچی دنیا و فرسودگی ذهنِ خسته از روزمرگی در آن خبری نیست.

🔸زمانت را نمی‌کُشد چون قدر و قیمت کلمات را می‌فهمد. آن‌ها را هدر نمی‌دهد. برایت در این زمان کوتاهِ هم‌نشینی که بخشی از زمان کوتاه عمرت است، با واژگان تازه، انبساط فکری ایجاد می‌کند.

🔸امید می‌بخشد‌. نه امید واهی. نه خوش‌بینیِ تهوع‌آور. امیدی تکیه زده بر گسترش مزرعهٔ ذهنت. امیدی ناشی از بیشتر فهمیدن و درنتیجه از اسارت مشکلات رها شدن.

🔸تو را به اذهان بزرگِ مردگان و زندگان بزرگ پیوند می‌زند.
دمی تو را از دغدغهٔ تنهایی و گله‌مندی از کمبود درک و فهم می‌رهاند و نشانت می‌دهد دنیا به‌خاطر وجود چنین افکار شایسته‌ای، شایستهٔ زیستن است.

🔸برایت قصه می‌گوید. قصهٔ مفاهیم تازه را؛ چراکه هر مفهوم و نظریهٔ ارزشمند، قصه‌ای شنیدنی دارد. این قصه‌ها انسان‌‌سازند و باعث رشد ذهن می‌شوند.
مانند کودکی دلداده به قصه که ناخواسته دل به فرهنگ داستان می‌دهد، چنین گفتگویی آغازگر شکل‌گیری فرهنگی غنی است و تربیت‌‌کنندهٔ دوباره و دوبارهٔ ذهنت.

🟢با کتاب، گویِ زندگی بر سطح شفافی از فهم و آگاهی می‌غلتد و صدای رسایی از لحظاتی معنادار طنین‌انداز می‌شود.

چنین هم‌نشینی باشیم.

✍️ناهید عبدی
@nahidabdilearning
Nahidabdi.com
#روزنوشته
#کتاب
#کتابخوانی

5.3K views10:20