آغاز فصل دوم مکتب تکرار

👇
https://www.tg-me.com/maktabetekrar

ناگزیر از تکرار این حرفم که واقعیت از هر داستانی عجیب‌تر است. 

©️محمد قائد


📌نظر شما درباره‌ی این سخن چیست؟

#قصار #از_نوشتن

@shahinkalantari

هنر نخواندن

هنر نخواندن، هنری است بس مهم و آن روی نیاوردن به کتاب‌هایی است که در هر زمان اقبال عظیم عامه را به خود برمی‌انگیزد. وقتی رساله‌ای سیاسی و مذهبی یا داستان و شعری سروصدای زیادی برانگیخت به یاد آورید آن‌که برای ابلهان می‌نویسد خواننده‌ی فراوان پیدا می‌کند. نخستین شرط خواندن کتاب‌های خوب نخواندن کتاب‌های بد است؛ چه زندگی بس کوتاه است.

©️آرتور شوپنهاور، «کتاب و نویسندگی»، ترجمه‌ی کامران فانی، در الفبا، شماره‌ی ۳، ص. ۱۳۸


#قصار #از_نوشتن

@shahinkalantari

«ایده‌هایی که اجرا نمی‌کنیم در سرمان کپک می‌زنند.»

🔥کمپ ایده‌پزی | کارگاهی برای خلق و اجرای ایده‌های نو

📌چگونه رسانه‌ی شخصی تأثیرگذاری بسازیم؟

🔻شروع از ۸ صبح شنبه ۳ تیر

☘️ شما هم می‌توانید از همین حالا به ما بپیوندید:

👇
https://www.tg-me.com/kelasenevisandegi/63

تعریف‌های شخصی

یکی از خوبی‌های نوشتن این است که آدم‌ را روی تعریف‌های شخصی‌اش حساس‌تر می‌کند، وادارت می‌کند از خودت بپرسی من «عشق» را چطور تعریف می‌کنم؟ این کلمه‌ی «زندگی» که در نوشته‌ام آورده‌ام از نظر من دقیقن معنایش چیست؟ اصلن «معنا» چه معنایی دارد؟ و...

اینک معنای دوست‌داشتن در لغت‌نامه‌ی شخصی‌ این کیبورد: «دوست‌ داشتن یعنی باور یکدیگر.» به‌عبارتی وقتی مرا دوست داری، باورم می‌کنی (یا راحت‌تر باورم می‌کنی) و متقابلن من هم چنین می‌کنم.
خب، این تعریف فقط یک جنبه‌ی دوست‌داشتن را نشان می‌دهد و ممکن است بسیاری هم با آن موافق نباشند. اما در هر صورت نوشتن چنین تعریفی مفید است، چون به نویسنده کمک می‌کند خودش را بهتر و شفاف‌تر بشناسد.

فرض کنید در آغاز رابطه‌هایمان -شغلی و عاطفی- لغت‌نامه‌ی شخصی‌مان را در اختیار هم بگذاریم و بعد از مرور نوشته‌ها، راجع به تعریف‌مان از واژه‌ها صحبت کنیم. اینکه فلسفه‌ی فلان تعریف چیست؟ چه تجربه‌یی سبب شکل‌گرفتن آن شده؟ و...

یاد پرسوناژی از فیلم مگنولیا افتادم که گفت «من همه‌چیزو بهت می‌گم و تو هم همه‌چیزو بهم می‌گی، اون‌وقت شاید بشه با این گند و گه و دروغی که داره همه رو از پا درمیاره کنار اومد.»

شاهین کلانتری


#یادداشت_روز
@ShahinKalantari
ShahinKalantari.com

‍ چگونه افسار روز را در دست بگیریم؟

روزها چموشند و افسارگسیخته. چشم به‌ هم بزنی شب شده و یک خروار کار روی دستت مانده. چه باید کرد؟

اول، تعدیل تصورمان درباره‌ی یک روز. زمان محدود است، انرژی محدودتر. هیچ شیوه‌یی برای برنامه‌ریزی و مدیریت زمان وجود ندارد که پاسخگوی جاه‌طلبی‌های ما در بهره‌وری باشد.
دوم اینکه با برخی کارها انرژی‌مان را حفظ و تجدید کنیم.

شاید این مثلث برای شما هم مفید باشد: نوشتن و موسیقی و پیاده‌روی.
هر سه کار نیاز به امکانات خاصی ندارد اما چه بهتر که شیوه‌ی صحیح پرداختن به هر یک را بدانید؛ این سه می‌توانند در بسیاری از اوقات نیرو و تمرکز لازم را برای انجام کارهایمان فراهم کنند:

یک) نوشتن:
برای برقراری تماسی تلفنی استرس دارید؟ می‌خواهید درس بخوانید اما طفره می‌روید؟
چند لحظه متوقف شوید و پرت‌وپلا بنویسید. بله. هیچ لازم نیست با وسواس روی موضوع و ساختار نوشته خودتان را خسته کنید، حتا هذیان‌نویسی هم می‌تواند ذهن شما را در مسیر درست قرار بدهد.
پیشنهاد: می‌توانید خطاب به خودتان بنویسید. برای مثال «شاهرخ» می‌تواند خطاب به خود اینگونه بنویسد: «ای شاهرخ به من بگو چرا سختت میاید کارت را انجام بدهی؟ بیا اولش یک کوچولو از کار را انجام بده. بعد اگر دلت نخواست ادامه نده.»
این نوع خودگویی سبب می‌شود موضوع را از بالا ببینیم و مانند مشاوری همدل خودمان را همراهی کنیم.

دو) موسیقی:
هایدن کریستنسن می‌گوید: «موسیقی به من کمک می‌کند که خودم را در هر حالتی که طی روز به آن نیاز دارم قرار دهم.»
مجموعه‌یی از آهنگ‌هایی گردآوری کنید که به‌سرعت حال‌وهوایتان را تغییر می‌دهند. مثلن آهنگی از بتهوون که ضمیمه‌ی این یادداشت شده همیشه می‌تواند تداعی‌هایی انگیزه‌بخشی در ذهنم ایجاد کند.
هر کسی باید موسیقی مطلوب خودش را بیابد. بنابراین اگر شنیدن دامبول‌دیمبولی قدیمی شارژتان می‌کند همان بهترین گزینه است.

سه) پیاده‌روی:
بعد از صد تا کار توانتان ته کشیده و حوصله‌ی هیچ کاری ندارید؟
فقط کافی است همت کنید و قدری راه بروید، ۵ دقیقه در کوچه یا حتا پشت‌بام قدم بزنید.
فیلیپ راث، نویسنده‌ی امریکایی، حین راه رفتن به رمان‌هایش می‌پرداخت. آنقدر راه می‌رفت تا یکی-دو صفحه از داستان در ذهنش نقش ببندد، سپس می‌ایستاد و آن را می‌نوشت.
اگر به درک تأثیر شگفت‌انگیز پیاده‌روی برسیم شاید برخی روزها هفت-‌هشت‌بار برای قدم‌زدن بیرون برویم.


در انتهای روز می‌توانید از ۱ تا ۵ در هر ضلع مثلث به خودتان نمره بدهید.
معیار ارزیابی: امروز تا چه اندازه از نوشتن و موسیقی و پیاده‌روی برای افزایش آرامش و خلاقیتم بهره بردم؟

شاهین کلانتری


#یادداشت_روز
@ShahinKalantari
ShahinKalantari.com

در کانال‌های خوب عضو شویم

📌فهرست کانال‌های فعال:

عاطفه عطایی
@atefehataeiii

اعظم حشمتی
@azamheshmati_physics

میترا جاجرمی
@mitrajajarmy

زینب قهرمانی
@bidemajnoon9

امین فرسار
@heartchoices

زهرا مرادپور
@Dailynote_ZahraMoradpour

مرتضی عباسی
@Morteza_Abbasi_g

امیرعلی سلطانی راد
@amiralisoltanyrad

زهرادادآفرید
@drzahradadafarid

امیر عبدالهی
@seirneveshteh

شهاب تیموری
@shahabteymoori13

حمزه نجفیان
@hamzenajafian

نازنین ایمانی
@mohtavakaar

فائزه اعظمی
@faezehazami

فرشته عابدین پور
@fabedin

زهرا باقرزاده
@rooz_neveshte

صبا مددی
@sabamadadi13

محبوبه آبیاتی
@a_byati6

بهار اخوت
@baharokhovat

طاهره خادمی
@taherehkhademi

سمیه فروزنده
@somayeh_forouzandeh_ir

ساقی نیاکی
@saghiniaki

فائزه لطفی
@dar_babe_talatomhaye_zehnam

افسانه امام‌جمعه
@afsaneh112

فاطمه‌‌ وحید‌‌دستجردی
@fvahid46

دانیال مرادی
@Danielsnotes

مریم رضایی
@maryamrezaee396

سارا افراسیابی
@afrasiyabisara

مریم یوازی
@maryamyawazy

فرحناز وهابی
@farahnazvahabi

فاطمه ایمانی
@imanism_f

فرشته موسوی
@Anjel1402

پریسا نقی پور
@Parisa_daily_notes

مهناز روئین‌‌‌تن
@mahnaz_roointan

شهاب تیموری
@negahmotefavt

الهه نصیری
@elahebaseda

زینب محدث
@zeynabmohaddes

مریم حموله
@maryam1260

هما احمدی طباطبائی
@homaatabatabaei

محمد عمر عمری
@Islamicawakening786

پگاه جهانگیرنژاد
@yaddashtbardari

احترام کرمی
@ehteram_karami

مستانه شهابی
@mastanehshahabi

طاها سعیدی
@nevisandegi1995

لیلا ناصری
@leilanaseriee

سحر محمد‌قاسمی
@sahar_mghasemi

مریم جوینده
@majalehonarimaryamjouyandeh

فاطمه خلقتی
@modireminimal

نرگس نجفی
@nargesamnajafi

معیار ارائه‌ی اسامی در این فهرست: حضور جدی و فعال در دوره‌ی آنلاین مقاله‌نویسی

«بنویس، بنویس، بنویس
که صاحبان قلم
نیرومندترین انسان‌های
سازنده‌ی تاریخ‌اند.»

-هرمز انصاری



💥دوره‌ی جدید

📌فراخوان دوره‌ی آنلاین مقاله‌نویسی خلاق

🍀برای علاقه‌‌مندان مقاله‌نویسی (جستارنویسی)؛ نویسندگی غیرداستانی

🔻با حضور در دوره‌ی آنلاین مقاله‌نویسی:

📒از هفته‌ی اول انتشار نوشته‌هایتان را شروع می‌کنید.

📕با انواع گوناگون جستار و مقاله و منابع آموزشی مهم این حوزه آشنا می‌شوید.

📗ده‌ها مقاله‌ی خوب و درجه‌یک می‌خوانید.

📘با روشی ساختاریافته و عملی شیوه‌ی نگارش کتاب‌های غیرداستانی را می‌شناسید.

📙در گروهی از نویسندگان فعال و پویا عضو می‌شوید.


🟢برای درخواست ثبت‌نام روی لینک زیر کلیک کنید:
👇
https://madresenevisandegi.com/29764

یا با راهنمای دوره در تماس باشید:
@Saharmghasemi

ترویج یک عادت

اگر مشتاقید عادت تازه‌‌یی در خودتان ایجاد کنید و دنبال انگیزه‌ی بیشتری برای پایبندی به آن هستید، یک راه مناسب، ترویج آن عادت است.
شروع کنید به گفتن و نوشتن از زیر و بم آن عادت و اشتراک‌گذاری مطالبتان با دیگران. اینطوری نه‌تنها انگیزه‌ی بیشتری می‌یابید بلکه در گفت‌وگو با سایر افرادی که به شما می‌پیوندند به جنبه‌های دیگری از آن عادت پی می‌برید.
یک مزیت دیگر این کار آن است که نام شما و آن عادت در ذهن دیگران به هم می‌پیوندد و بسیاری از اوقات که به آن کار می‌پردازند یاد شما هم میفتند.
جالب است که شهرت برخی نویسنده‌ها به خاطر یک عادت است. برای مثال جولیا کامرون با عادت نوشتن «صفحات صبحگاهی» شناخته می‌شود؛ عادتی ساده اما بسیار مؤثر، اینکه هر روز سه صفحه پشت سر هم آزادنویسی کنی.

شما دوست دارید مروج چه عادتی باشید؟

شاهین کلانتری


#یادداشت_روز
@ShahinKalantari
ShahinKalantari.com

💥دوره‌ی جدید کمپ اید‌ه‌پزی

🔅کمپ ایده‌پزی | در این کمپ هر روز ۱۲ ایده‌ی نو می‌سازیم و ۱ ایده را به متنی قابل انتشار تبدیل می‌کنیم

🍎کمپ ایده‌پزی برای افرادی‌ست که دوست دارند با انتشار ایده‌های مفید و الهام‌بخش دنیا را به جای بهتری تبدیل کنند. شاید انتشار مطالبمان در اینترنت آن هم به امید تغییر جهان تصوری مضحک به نظر بیاید،‌ اما ما چنین توقعی نداریم، معتقدیم با کوشش برای انتشار ایده‌های نو می‌توانیم از خودمان انسان بهتری بسازیم، و شاید این بهترین کاری باشد که برای بهبود دنیا از دستمان برمیاید، یعنی بهتر ساختن خودمان.

🍏کمپ‌ ایده‌پزی همانطور که از نامش پیداست کارگاهی برای پختن ایده‌هاست.

🍎علاقه‌مندان همه‌ی انواع نوشتن -از داستان و فیلم‌نامه گرفته تا شعر و مقاله- می‌توانند در این کمپ شرکت کنند.

🍏هدف از برگزاری این کمپ آن است که بتوانیم همراه با هم استفاده‌ی بهینه و خلاقانه از ساعات ابتدایی روز را بیاموزیم.

🍎در هر جلسه‌ی کمپ در زمینه‌ی موردعلاقه‌مان ۱۲ ایده تولید می‌‌کنیم. سپس یکی از ایده‌ها را برای اجرا انتخاب و تا ساعت ۱۲ همان‌روز منتشر می‌کنیم.

🍏کمپ‌ ایده‌پزی برای ایجاد نوعی نظم شخصی که موجب رشد خلاقیت می‌شود طراحی شده است.

🍎این کمپ در طول یک هفته برگزار می‌شود. از روز شنبه ۱۷ تیر تا جمعه ۲۳ تیر.

🍏هر جلسه‌ی کمپ یک ساعت است. از ساعت ۹ تا ۱۰ صبح.

🍎شما می‌توانید آنلاین یا آفلاین در کمپ حضور داشته باشید. فایل ضبط‌شده‌ی هر جلسه بلافاصله پس از برگزاری آن در کانال خصوصی کمپ منتشر خواهد شد.

🍏جلسات به صورت ویدیوی و در اسکای‌روم برگزار خواهد شد.

🍎در طول کمپ می‌توانید پرسش‌ها و دغدغه‌هایتان را با کارشناس دوره در میان بگذارید.

🍏مدرس دوره شاهین کلانتری است.

🍎برای شرکت در دوره فقط کافی است مبلغ ۹۹ هزار تومان به شماره‌ی کارت زیر واریز کنید:

۵۸۹۲۱۰۱۰۲۲۴۳۱۷۵۹
بانک سپه، به نام رحیم کلانتری

🍏سپس رسید پرداخت را برای راهنمای دوره ارسال کنید:

خانم عطایی
@atefehataeii

غذا، انرژی، نوشتن

برتولت برشت گفت: «اول غذا، بعد اخلاقیات.»
بله،‌ غذا‌خوردن مهم است و لذت‌بخش و اصلن ناگزیر؛ اما چقدر و چگونه؟
حرف ما درباره‌ی رژیم غذایی نیست که صحبت از آن کار متخصص است.
حرف این است که بسیاری از ما خودمان را با غذا خسته می‌کنیم و انرژی‌مان را با وعده‌های مفصل هدر می‌دهیم.

و پیشنهاد:
برای افزایش خلاقیت و بهره‌وری بیشتر گرسنه بمانیم، و سالم و به‌موقع غذا بخوریم.
انرژی زیادی که صرف هضم غذاهای نامناسب می‌شود، بگذاریم برای خواندن و نوشتن و انجام هر کار دیگری که ارزشمند می‌دانیم.
مدام به خودمان تلقین نکنیم که گرسنگی عصبی و کلافه‌مان می‌کند، گاهی گرسنگی بهترین محرک آفرینش ادبی است.

و بیایید از رابطه‌ی خودمان و خوردن بیشتر بنویسیم. در بخشی از یادداشت‌های روزانه‌مان بنویسیم که در طول روز چگونه از خوردن فست‌فود، خوراکی‌های پرقند و هر هله‌هو‌له‌‌ی دیگری پرهیزیده‌ایم.

آیا شما هم حس می‌کنید که بخش از انرژی‌تان به خاطر تغذیه‌ی بد تلف می‌شود؟

شاهین کلانتری


#یادداشت_روز
@ShahinKalantari
ShahinKalantari.com

اگر کسی از من بپرسد که مفهوم داستان‌هایم چیست، در اغلب مواقع پاسخ می‌دهم که اگر از مفهوم داستان‌هایم اطلاع داشتم، فقط آن مفهوم و پیام اثر را در چند خط می‌نوشتم و خودم را به زحمت نمی‌انداختم.

©️فریدریش دورنمات


#قصار #از_نوشتن

@shahinkalantari

هدیۀ غیرمنتظره

📑تازه وبلاگ‌نویسی را شروع کرده بودم.
مثل هر کاری که در شروعش مبتدی و مضطربیم، ناخودآگاه گمان می‌کردم تمام جهان چشم‌انتظار به روز شدن این وبلاگِ نوپاست.

ساعتم را روی چهار و نیم صبح کوک می‌کردم تا قبل از ساعت شش و شروع رسمی کار روزانه‌ام، هرطور شده با محتوایی جدید وبلاگم را به روز کنم. این روند حدود یکسال ادامه داشت و غالب اوقات کار خوب پیش می‌رفت. سختیِ کار، فشار ذهنی، کمبود وقت و تعهدم کمکم کرد برای پیشبرد کار.

آن جنس سختی را امروز ندارم اما همچنان، هربار عزم نوشتن می‌کنم و متعهدانه در زمانی محدود می‌نویسم، ذهنم غافلگیرم می‌کند.
ایده‌ای تازه چون هدیه‌ای نامنتظر، روی کاغذم نقش می‌بندد.
 
▫️این تجربه همگانی است اگر بخواهیم و برایش تلاش کنیم.

سکوتِ ذهنتان را باور نکنید.
همیشه همهمه‌ای در آن به راه است.
همیشه حرفی یا ایده‌ای، در آنجا منتظر تولد بر پهنۀ کاغذ یا صفحۀ دیجیتال شماست.

▫️برخلاف باور عموم، این هدیه را تحت فشار و در شلوغی بهتر می‌توان به خود ارزانی کرد تا در سکوت محضِ نوشتن.

باید با کاغذ سفید و قلمی منتظر در دست و تمرکز و تعهدی زمانبندی شده، به مصاف ذهن رفت. نتیجه‌اش یا ایده‌‌ای خواهد شد غافلگیرکننده یا ذهنی زیرو رو شده و آماده‌تر برای تولید افکاری تازه در آینده.

▫️هر روز به خودتان هدیه بدهید.
هر روز از ذهنتان خوراک فکری بخواهید.
مثل روزنامه‌نگاری پر شور، هر روز به دنبال ایده‌های تازه برای نشر بگردید. در هر کلامی و در هر اتفاقی.

📑دنیا با چنین هدیه‌هایی نامنتظر که به خود ارزانی می‌دارید، جای بهتری برای زندگی کردن خواهد شد.
دریغ نکنید.


✍️ناهید عبدی
@nahidabdilearning
Nahidabdi.com
#روزنوشته
 
 

آدم‌ایده‌ها

ایده در آدم‌هاست. این آدم‌های زندگی ما هستند که ما را به نوشتن برمی‌انگیزند.
شاید می‌نویسیم چون طاقت دیدن درد آدم‌ها را نداریم.
برایان فیلان، نمایشنامه‌نویس، ‌گفت «وقتی به آدم‌های اطرافم نگاه میندازم، به زندگی حقیر و دربندشان، به موقعیتی که در آن به سر می‌برند، آن‌ها را دنبال می‌کنم، در جزئی‌ترین ماجراها و حوادث و ماجراهای نیک و بد با آن‌ها شریک می‌شوم. در خود این توان را نمی‌بینم که ساکت بمانم، دست به قلم می‌برم، می‌نویسم. نوشتن برایم کاری اضطراری است؛ ضرورت شاهد بودن و وظیفه‌ی گواهی‌دادن را در خود حس می‌کنم.»

اما بیایید به جای «آدم‌ها» از «یک آدم» بنویسیم. درست‌ودقیق نوشتن از یکی، بیشتر به کار همگان خواهد آمد.
زندگی کدام یک از آدم‌های زندگی‌تان را نوشتنی‌تر می‌بینید؟

شاهین کلانتری


#یادداشت_روز
@ShahinKalantari
ShahinKalantari.com

فعال‌سازهای ذهن

فعال‌سازِ ذهن چیزی‌ست که به‌سرعت می‌تواند ذهن را به جریان بیندازد و با قدری کنکاش منجر به ایده‌یی خلاقانه شود.
می‌خواهید نوشتن بیاغازید و نمی‌دانید از کجا؟ نگاهی به فهرست زیر بیندازید. هر یک می‌تواند جرقه‌یی برای شروع آزادنویسی باشد:

یک خاطره
یک آدم
یک مکان
یک کتاب
یک جمله
یک اندوه
یک تاریخ
یک بوسه
یک تصادف
یک حسد
یک شعر
یک سفر
یک عدد
یک شادی
یک رؤیا
یک زخم
یک دعوا
یک فیلم
یک گلایه
یک تردید
یک وداع
یک گفت‌وگو

شما چه پیشنهادی برای افزودن به این فهرست دارید؟

شاهین کلانتری


#یادداشت_روز
@ShahinKalantari
ShahinKalantari.com

در ایران به گمان من شعر مقامی پیدا کرده که می‌شود گفت هنر هنرهاست. وقتی ما می‌خواهیم از سینما یا یک فیلم زیبا تعریف کنیم می‌گوییم یک قطعه شعر است یا درباره‌ی یک نقاشی بگوییم که انگار که شعر سروده است.

©️اسماعیل خویی


#قصار #از_نوشتن

@shahinkalantari

«خلاقیت ملاک جدید باسوادی است.»
-سِر کن رابینسون


🍀تجربه‌نگاری حضور در نخستین کمپ «ایده‌پزی»

اولین کمپ ایده‌پزی با موفقیت به پایان رسید.

🔅نظرات شرکت‌کنندگان کمپ اول را می‌توانید همین پایین بخوانید:
👇

آزاییدن

بهتر است نگویی «حالا می‌نشینم تا شعر بنویسیم» یا «الان می‌خواهم طنز بنویسیم»، بگو «می‌خواهم بنویسیم». همین کافی است، نتیجه هر چه شد، شد. وقتی می‌کوشی قالب معینی را به متن تحمیل کنی جلوی جریان آزاد نوشتن را می‌گیری.
به همین واژه‌ی «آزادنویسی» فکر کن، به زادِ آزاد. نوشتن زادن است. زاییدن درد دارد، تو با تحمیل قالب‌مالب سخت‌ترش نکن. فقط شرایط را محیای زادن کن.

شاهین کلانتری


#یادداشت_روز
@ShahinKalantari
ShahinKalantari.com

همه این‌گونه‌اند؟

لئو تولستوی گفت:
«بدترین و خطرناک‌ترین حرف این است: ”همه این‌گونه‌اند.“»

یکی از ارزشمندترین هنرها «هنر تعمیم‌ندادن» است.
یعنی اگر یکی از دوستانت ناسپاس است خیال نکنی که بقیه‌ی دوستانت هم مانند او هستند.
یعنی اگر یک نفر بهت خیانت کرد نپنداری همه‌ی انسان‌ها خیانتکارند.
یعنی اگر در شهری جیبت را زدند کل آدم‌های آن شهر را دزد ننامی.

جمع‌های خوب زمانی شکل می‌گیرند که تو رفتار نسنجیده‌ی یک عضو گروه را به بقیه‌ی اعضای آن نسبت ندهی.

شاهین کلانتری


#یادداشت_روز
@ShahinKalantari
ShahinKalantari.com

کار با نوشتن

بهتر است این کار را با یکی-دو نفر از دوستانتان انجام بدهید و با گزارش‌دادن به‌هم بر انگیزه و تعهدتان بیفزایید.
برنامه‌ بریزید که هر روز ۴ الی ۶ ساعت با هم بنویسید و کار کنید، این همکاری می‌تواند آنلاین یا حضوری باشد.

چطور؟
اگر شما بازه‌ی زمانی ۱۴ الی ۲۰ را در نظر بگیرید (بهتر است سر زمان ثابتی برای حداقل ۴ روز در هفته به توافق برسید)، برنامه‌ی کارتان چنین خواهد بود:
۱۴:۰۰ الی ۱۴:۳۰ | نوشتن
۱۵:۰۰ الی ۱۵:۳۰ | نوشتن
۱۶:۰۰ الی ۱۶:۳۰ | نوشتن
۱۷:۰۰ الی ۱۷:۳۰ | نوشتن

هشدار:
وقت نوشتن موبایل را قطع و از خودتان دور کنید. کار دیگری انجام ندهید. با وسواس بیش‌ازحد نوشتن را زهر خودتان نکنید. سریع بنویسید. می‌توانید آزادانه به هر موضوعی بپردازید.

در آن نیم‌ساعتی که تا رسیدن ساعت بعدی فرصت داریم چه می‌کنیم؟
این فاصله برای انجام سایر کارهایمان است، برای مثال اگر در نیم ساعت اول یادداشتی برای وبلاگمان نوشته‌ایم تا نیم ساعتی بعدی می‌توانیم نوشته‌مان را منتشر کنیم. علاوه‌براین می‌توانیم چرت بزنیم،‌چای بنوشیم، اگر نیاز به ارسال پیام و پیگیری کاری هست انجام دهیم؛ کتاب بخوانیم و...

مزایای انجام پیوسته‌ی این کار:
• در عمل می‌فهمید که نوشتن تا چه حد می‌تواند برای موفقیت در کارهای گوناگون ذهنتان را شفاف و آماده کند.
• متوجه می‌شوید که حتا با ۴ ساعت کار متمرکز و پیوسته هم می‌توان به دستاوردهای خوبی رسید.
• بهره‌وری‌تان چند برابر می‌شود و به بسیاری از کارهای عقب‌افتاده‌تان می‌‌رسید.
• برای بهبود بخش‌های مختلف زندگی‌تان ایده‌ها و راهکارهای بسیاری می‌یابید.
• به ارزش و اهمیت کار مشترک با دیگران پی‌می‌برید و آن را به عرصه‌های دیگر زندگی نیز تسری می‌دهید.
• به شما نشان می‌دهد که در مدت زمان کوتاه چه کارهای اثربخشی می‌توان انجام داد، به همین سبب تشویق می‌شوید از سایر وقت‌ها هم بهتر استفاده کنید.

اگر کسی را برای همکاری در اجرای این برنامه سراغ ندارید، می‌توانید همین پایین، با ارسال پیامی کوتاه، برای یافتن دوستی مشتاق اقدام کنید.

شاهین کلانتری


#یادداشت_روز
@ShahinKalantari
ShahinKalantari.com