ما معمولا به خود مي چسبيم ... با تمام شيوه هاي ممكن مي كوشيم آنرا برپا نگاه داريم ... مراقبه يعني از «خود»‌ دست شستن و كاملا ترك گفتن آن ... و بعد از ترك «‌خود» ‌به دروغين بودن و بيهودگي آن پي مي بريم ... ديدن «خود»‌ به تو امكان مي دهد رهايش كني ... هرگاه از «‌خود»‌ خالي شوي انرژي اي از فراسو بر تو هجوم مي آورد و بي درنگ فضاي دروني تو را پر مي كند ... اين هجوم انرژي از فراسو همان خداست و مراقبه راه را براي آن هموار مي كند ... ولي ما چنان از خودمان انباشته ايم كه هيچ فضاي خالي در ما وجود ندارد ... بايد خودمان را كاملا خالي كنيم و اين كار را بايد با دل و جان انجام دهيم ... نه نيمه جان و با بي ميلي و بي رغبتي، زيرا حتي اگر اثر كوچكي از «‌خود» ‌برجاي مانده باشد ، همين مقدار اندك براي دور نگاه داشتن فراسو از تو كافي است ... «‌خود»‌ را بايد كاملا دور انداخت ! ... فضا بايد كاملا خالي باشد ... هيچ مانعي نبايد در برابر حضور ميهمان وجود داشته باشد تا آن فضا ميزبان خدا شود ... هيچ راه ديگري غير از اين براي شناخت خدا وجود ندارد ... اشو



@sedaye_daron

اگر بتوانیم فقط بر تنفس متمرکز شویم و ببینیم که بدن ما یک شگفتی است،
می‌توانیم ببینیم که هیچ چیز دیگری واقعاً اهمیت ندارد.
فقط آن فضای درون بدن و ذهن ماست که اهمیت دارد.

وقتی می‌نشینیم، می‌توانیم با تنفس خودمان باشیم، می‌توانیم اجازه دهیم تنش‌ها بروند و آرامش داشته باشیم.
این آرامش باارزش‌ترین چیزیست که وجود دارد، با ارزش‌تر از هر چیزی که دنبالش هستی.

#تیچ_نات_هان 

@sedaye_daron

عشق را انگیزه‌ٔ اصلی همه‌ٔ اعمال خود قرار دهید ... عشقِ خویش را با دیگران سهیم شوید ... فداکار و به دور از خودپسندی باشید ... نام خداوند ، ذهن شما و همچنین ذهن کسانی که شنونده‌ٔ آن نام هستند را پاک خواهد کرد. بر زبان داشتن آن ، مانند قرار دادن چراغ روشنی بر پلکان منتهی به درب ورودی خانه‌ تان است ... دلواپس این نباشید که آیا کسی شما را هنگام انجام کارها تماشا می‌کند یا نه ... خداوند به طور حتم شاهد کردارهای شماست ... مزرعه ی دل انسان تنها زمانی می‌تواند محصول سُرور الهی بدهد که نخست همه‌ٔ علف‌های هرزِ افکار پلید از آن ریشه‌ کن شده و سپس از عشق ناب آکنده شود ...

ساتیا سای بابا


@sedaye_daron

با ترس زندگی نكن ، زيرا قرار نيست تنبيه شوی بدون ترس زندگی كن ، زيرا تنها در اين‌صورت است كه می توانی تمام و كمال زندگی كنی "ترس تو را بسته نگاه می دارد" ... "نمی گذارد پذیرا باشی" با وجود ترس ، پيش از آنكه كاری كوچك انجام دهی مجبوری فكر هزار و يك چيز را بكنی و هرقدر بيشتر فكر كنی ، گيج‌تر میشوی
اگر در اين جهت گام برداری كه امور را به گناه نسبت دهی ، زندگی نخواهی كرد، جان خواهی كند فقط يك چيز را به خاطر داشته باش : "يك اشتباه را بارها و بارها مرتكب نشو ، زيرا اين كار حماقت است" تو بايد زندگی را كاوش كنی و در اين كاوش ممكن است گاهی به بيراهه روی ... اگر تو از بيراهه رفتن هراس داشته باشی ، نمی توانی چيزی را كاوش كنی ... آنگاه كل ماجرای زندگی از هم می‌پاشد ، به قتل می رسد و از بين می رود ... اين كاری است كه برخی متظاهران به دينداری انجام داده اند : خدا داوری است كه نبايد از او ترسید "در اين مورد نگران نباش" ! ... اﺷﻮ




@sedaye_daron

شاد و خندان باش ! ... اين تعريفی حقیقی از دينداري است ... غمگين بودن گناه هست و شاد بودن پرهيزگاري ... اگر بتواني با تمام وجود و از ته دل بخندي ، زندگي ات مقدس خواهد شد ... خنده اي از ته دل و با تمام وجود ، پديده اي يگانه و بي همتاست ... پس وقتي مي خندي بگذار تمام سلولهاي بدنت به همراه تو بخندند ... بگذار خنده از فرق سر تا نوك پايت گسترش يابد ... بگذار به ژرف ترين و دروني ترين نقاط وجودت برسد ... آنگاه حيران خواهي شد كه خنده چگونه تو را راحت تر از هر عبادتي به خدا نزديك مي سازد‌ ... اشو




@sedaye_daron

قدرت حاضر بودن صرف و گوش دادن به آنچه پدیدار می شود، بسیار شگفت انگیز است. کمتر دست وپا بزن و بیشتر اعتماد کن. به سایر آدمها اجازه بده که درگیر دل مشغولی‌های روزمره‌شان باشند، بدون اینکه تلاش کنی آنها را اصلاح کنی یا نجات دهی. شرایط را برای آنها امن کن تا بتوانند کاملاً خود راستینشان باشند، کاملاً زنده و کاملاً آشفته و به هم ریخته، آنچه را که می‌باید بگویند، بیان کنند و به همان اندازه که نیاز است احساس خوب یا بد داشته باشند.بی قیدوشرط پذیراباش
باحضورت وبودنت
به آنها کمک کن از خلال نفرت به عشق و از خلال غم به شادی حرکت کنند. امید کاذب را از آنها دور کن و طلوع امیدی تازه را پیشکش کن.
به ساحت گسترده مراقبه اعتماد کن، ساحتی خیرخواهانه که همواره همه ما را در آغوش می‌گیرد، حتی زمانی که نمی‌توانیم خودمان را در آغوش بگیریم.

@sedaye_daron

اگر بخواهی به هر چیزی که به تو گفته می‌شود واکنشی عاطفی نشان بدهی،
به رنج بردن ادامه خواهی داد.

قدرت حقیقی در عقب رفتن و مشاهده‌گر بودن است.
قدرت در خودداری است.
اگر اجازه بدهی کلماتِ دیگران تو را کنترل کند، هرچیز دیگری هم تو را زیر سلطه خواهد گرفت.

نفس بکش و بگذار بگذرد.


وارن_بافت



@sedaye_daron

من اینجا هستم تا فقط یک چیز به شما بگویم، یک چیز بسیار ساده و معمولی:
بشناسید که کیستید.

زیرا من می‌دانم که شما پیشاپیش بزرگ هستید.
و وقتی می‌گویم که تو بزرگ هستی،
هیچ تشویقی از آن برداشت نکن!
زیرا هر کس دیگر همانقدر بزرگ است که تو هستی ــ نه یک ذره کمتر، نه یک ذره بیشتر.

چنانکه من دنیا را می‌بینم، هر انسانی منحصر به ‌فرد است؛ بطور غیرقابل قیاسی منحصربه فرد است.
نیازی نیست که با هیچکس رقابت کنی،
نیازی نیست که چیزی را اثبات کنی.
تو پیشاپیش اثبات شده هستی!
تو وجود داری؛
جهان‌هستی تو را پذیرفته است،
تو را زاییده است.
خداوند پیشاپیش در تو منزل کرده است.
و خداوند عشق است
که سراپایت را پر کرده است...

@sedaye_daron

زمانی که دو نفر ، دو عاشق و معشوق این را دریافتند که : دیگری منبع خوشی و لذت آنان نیست ، از جنگیدن با همدیگر دست برمی‌دارند ...‌ برای نخستین بار به یکدیگر عشق می‌ورزند ... وگرنه ، نمی‌توانی عاشق کسی باشی که به نوعی به او وابسته هستی ... متنفر خواهی بود ، زیرا دیگری وابستگی تو است ... بدون او نمی‌توانی خوشبخت باشی ... پس کلید در دست اوست ، و  کسی که کلید خوشبختی تو را در دست داشته باشد ، زندانبان تو است ... عشاق با هم می‌جنگند زیرا می‌بینند که دیگری کلید را در دست دارد و احساس می‌کنند که : "او می‌تواند مرا خوشبخت یا بدبخت کند" ... زمانی که دریابید که خودت منبع هستی و دیگری نیز منبع خوشبختی خودش است ، می‌توانید خوشبختی خود را باهم سهیم شوید ؛ این نکته‌ای دیگر است ، ولی وابسته نخواهید بود ... می‌توانید سهیم شوید ، می‌توانید باهم جشن بگیرید ... معنی عشق یعنی همین ، جشن گرفتن باهم ، سهیم شدن باهم ، نه اینکه از یکدیگر گرفتن و از همدیگر بهره‌کشی کردن ...

اشو
@sedaye_daron

انتظارات ...

اگر آرزويي نداشته باشيد و ندانيد چه بايد رخ دهد ،‌ آنگاه آنچه لازم است ،‌ رخ مي دهد ... آنهايي كه آرزوهاي بزرگ دارند ، ‌هرگز احساس سپاسگزاري و قدرداني نمي كنند ؛‌ زيرا هرآنچه رخ دهد ، هميشه در مقايسه با آرزوهايشان اندك است ... اگر احساس سپاس نكنيد ،‌ بيش از آنچه رخ داده است ، ‌رخ نخواهد داد ؛ ‌زيرا آنچه بايد اتفاق افتد ، تنها از طريق شكرگزاري اتفاق مي افتد ؛ در دور باطل اسيريد ... هرچه بيشتر آرزو كنيد ، كمتر احساس شكرگزاري مي كنيد و هرچه روي دهد ، به نظرتان هيچ است ، خيلي ساده آنرا ناديده مي گيريد و عاقبت بسته و بسته تر مي شويد ... اگر آرزويي نداشته باشيد ،‌ آنچه بايد ، رخ مي دهد ... در واقع آنچه بايد هميشه در حال رخ دادن است ، ولي هم اكنون از آن غافليد ... اگر انتظار داشته باشيد امروز كه از خانه خارج مي شويد ، ‌يك چك ده هزار دلاري پيدا كنيد ،‌ ولي فقط يك اسكناس ده دلاري بيابيد ، چه حالي مي شويد؟ ... در حاليكه اگر هيچ انتظاري نداشته باشيد ، حتي يك اسكناس ده دلاري هم خوب است و اگر سپاسگزار باشيد ، از همان منبعي كه اين ده دلاري به شما رسيده است ،‌ دهها ميليون دلار به شما خواهد رسيد ... شكرگزار ، ‌پذيرا و در دسترس باقي بمانيد ... اشو

@sedaye_daron

دلبری شالیزار

آدم عاقل زندگی را شادمانه زندگی می کند ؛ او در وسوسه قدرت نیست ... شاید به موسیقی ، به آواز ، به رقص علاقه مند باشد ، اما به سلطه گری علاقه مند نیست ... شاید علاقه مند باشد آقای خودش شود ، ولی علاقه ای ندارد آقای دیگران شود ... سیاستمداران مردمانی دیوانه اند ... تاریخ برهانی کافی است ... اشو

@sedaye_daron

⚜ #خویش



پرده پرده آنقدر ازهم دریدم خویش را
تا که تصویری ورای خویش، دیدم خویش را

خویشِ خویش من هم اینک ازدرِصلح آمده است
بسکه گوش ازخلق بستم، تاشنیدم خویش را

خویشِ خویش من، مَرا و هرچه مَن ها بود، سوخت
کشتم آن خویش و زخاکش پروریدم خویش را
 
معنیِ این خویش را، ازخویشِ خویشِ خودبپرس
خویش بینی را گُزیدم، تا گُذیدم خویش را

مِی شدم، ساقی شدم، ساغر شدم، مستی شدم
تا زتاکستانِ هستی، خوشه چیدم خویش را

سردیِ کاشانه را با آآآآه، گرمی داده ام
راه بر خورشید بستم، تادمیدم خویش را

برده دارانِ زمانها، چوبِ حرّاجم زدند
دست اول تابرآمد، خودخریدم خویش را

بزم سازان جهان، مِی از سبوی پُر خورند
من تُهی پیمانه بودم، سرکشیدم خویش را

اشک و من با یک ترازو قدر هم بشناختیم
ارزش من بین که باگوهرکشیدم خویش را

شمعم و با سوختن، تا آخرین دم زنده ام
قطره قطره سوختم، تا آفریدم خویش را


#معینی_کرمانشاهی

@sedaye_daron

محبت زمانی از راه می رسد که کمتر از هر موقع دیگر انتظارش را داریم و در جستجوی آن نیستیم‌ شکار عشق هرگز یار درست را به ارمغان نمی آورد تنها عطش و بدبختی می آفریند ... عشق هیچگاه برون از ما نیست درون ماست ... هرگز اصرار نورزید که عشق بی درنگ بیابید شاید هنوز آماده ی آن نیستید یا هنوز آنقدر پرورش نیافته اید که عشقی را که می خواهید به سوی خود جذب کنید ... وقتی عشق از راه می رسد برایش آماده باشید زمینه را فراهم سازید و آماده باشید تا عشق را بپرورانید ... لبریز از مهر و محبت باشید تا دوست داشته شوید با آغوش گشوده پذیرای عشق باشید ..‌. ✍ لوییز هی

‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌

@sedaye_daron

تنها کافی است به همه با عشق و محبت نگاه کنید ... و سپس درک خواهید کرد که هر فرد ، صاحب خصوصیتی است که هیچ کس دیگری آن را ندارد ... 👤 اشو


@sedaye_daron

اگر زندگي تو سراسر مهر و همدردي شود ، نشانه اي مطمئن از آن است كه در درون دگرگون شده اي ... تمام تنشها و تشويشها از بين رفته اند و اكنون آرامش كامل ، سكوت و صلح بر قرار است ؛ تو به خانه رسيده اي ... مهر تو ، نماد و معيار و مظهر چيزي است كه در دروني ترين هسته وجودت رخ داد ... مراقبه در درون رخ مي دهد و مهر تجلي و نماي بيروني آن است ... هيچكس نمي تواند حالت مراقبه را در كسي ببيند ؛ اما همه مي توانند مهر و عشقي كه او را فرا گرفته است مشاهده كنند ... او سراسر مهر و همدردي است ... به ژرفاي مراقبه برو تا به مهر دست يابي ... اين حقيقت نهايي زندگي است ... اشو


@sedaye_daron

ممنون بودن را عادت خودت کن.
همیشه ممنون باش، هر اتفاقی هم که افتاد.

در هنگامه سختی، شکستن قلب، و رنج، به سپاسگزار و ممنون بودن ادامه بده.

تو اینگونه آن سم‌هایی که توسط آن حالت‌ها  در بدنت ایجاد می‌شوند را خنثی می‌کنی، آن زخم‌ها را درمان می‌کنی،
چون هیچ چیزی نمی‌تواند در مقابل پذیرفتنش مقاومت کند.

بنابراین ممنون باش، تا وقتی که حس کنی هرچه برای تو اتفاق می‌افتد در جهت خیر و خوبی تو است.

از حالا بگو ممنونم خدا، ممنونم خدا.

برای آنچه که داری سپاسگزار باش،
اما برای آنچه که نداری هم؛
برای آنچه که تو را خوشحال می‌کند،
و آنچه که تو را در رنج می‌کند.

اینگونه است که تو شعله زندگی را در خودت نگه می‌داری.

می‌بینم که می‌پرسی: «همه‌اش همین؟»
بله، همه‌اش همین.
اما این را تمرین کن و نتایج را خواهی دید.

#آمرام_میخاییل_آیوانهوف

@sedaye_daron

«دعا کردن» به معنای چیزی به خدا گفتن
و خواستن چیزی از او نیست.

دعا یعنی سکوت کردن،
یعنی گوش سپردن به هستی...
اگر قرار باشد کلمه‌ای به خدا بگویی،
آن کلمه فقط می‌تواند یک «تشکر» باشد.

اشو


@sedaye_daron