گاهی در زندگی زناشویی دو راه پیش رو داری..یا طلاق دادن یا سوختن  ساختن و کنار آمدن ..
طلاق مثل بمبی است که منفجر میکنی و ترکش آن همه اعضاء خانه را میکشد و مجروح میکند، اما سوختن و ساختن مثل تیری است که تنها خودت را با آن میکشی...

@rraavvaann

‎امروز ٢٨ می روز جهانی بهداشت قاعدگیست، روز طبیعی ترین اتفاق زندگی زنان.

شما رو به دیدن کامل ویدئوهای زیر دعوت میکنم👇👇👇👇👇

اونجایی که شبیه ساز درد در دوران #پریود رو برای مردها انجام دادند..
و میشه براحتی فهمید،
یک زن نه تنها لوس یا ضعیف نیست،
بلکه موجود قدرتمندی هست که چنین دردی رو میتونه تحمل کنه.
پس بیاییم به مناسبت امروز شناختمون رو نسبت به اونها تو این دوران بیشتر کنیم و بدونیم رفتار ما چقدر میتونه حالشون رو بهتر یا بدتر کنه!
‎
@rraavvaann

اکثر بحث و دعواهای رابطه توی زمان پریود خانم ها اتفاق میفته
چون آقایون.....

@rraavvaann

پریود باعث ....
@rraavvaann

پریود باعث .....

@rraavvaann

یادمون باشه....

@rraavvaann

🩷 از زبان یک زن
وقتی پریودم........

@rraavvaann

ما آدمهایِ قوی هستیم؛
اما غروبا دلمون میگیره، اشکمون دم مشکمونه،حسادت میکنیم، دلتنگ میشیم،ترس همه وجودمون رو میگیره، دستامون میلرزه،زیاد فکر میکنیم، ریسک میکنیم، اشتباه میکنیم، سرمایه از دست میدیم، شکست میخوریم، از صفر شروع میکنیم، صدامون بالا میره، زود عذرخواهی میکنیم، به همه امید میدیم، غر میزنیم، گله و شکایت میکنیم
در آخر هم صورتمون رو با سیلی سرخ نگه میداریم..
رفیقِ شفیق من؛ اینارو گفتم که بدونی اگر توام همه جوره داری ادامه میدی پس خیلی قوی هستی:)

@rraavvaann

.
به مَردی دل ببند
که از علاقش به خودت مطمئنی
قانونِ رابطه ها این است:مَرد باید
عاشق تر باشد مَرد است که باید برای
داشتنت تلاش کند مَرد است که باید پُر باشد
از نیاز به تو مَرد است که باید بجنگد...تو چرا
نشسته ای کنجِ اتاق و زانوهایت را بغل گرفته ای و اشک می ریزی و روزهایت را آتش میزنی! چند سالت است مگر؟! اینکه می نویسی خسته شده ای، اینکه مینویسی دیگر کِشِش نداری،این فاجعه است، فاجعه!
این روزهایت، بهترین روزهایت هستند حالاست که
باید بخندی، حالاست که باید رها باشی و آزاد، حالا
ست که باید دخترانگی کنی...نه که همه را خط بزنی و بنشینی کنجِ اتاق و دیوارهایش را خراش دهی و زار بزنی برای نداشتنِ مَردی که حواسش هم به تو نیست..!

@rraavvaann

‍ به ایمان قَسَم، به عشق، به آزادی، به حقیقت، به شرف، و به خداییِ خدا قسم که در قلبِ آنکس که خانه‌اش را می‌خواهد، زادگاهش را دوست دارد، و حُبِّ وطن فراوان دارد، همیشه نوری هست، همیشه چراغی، همیشه شعله‌یی، آفتابی، روشناییِ بی پایانی.
در مَتنِ سنگین‌ترین دردها، برایش، راهِ درمانی هست.
در اندوه و عذابِ بی‌پایان، سَبُکبالی و نشاطی هست.
در فقر ثروتی هست؛ در اسارت، عِطرِ نجاتی هست، در دَمِ مرگ، روشناییِ توکّلی هست.

به فرزندانِ خود، اگر به راستی خواهانِ خوشبختیِ عمیقِ آن‌ها هستید، و اگر می‌خواهید که در قلب‌هایشان همیشه مِهری باشد، عطوفتی، صفایی، شوقی، و سلامتِ آرامش بخشی، حُبِّ الوطن را بیاموزید.

نادر ابراهیمی

@rraavvaann

وقتی انسجام پیدا کردی و فهمیدی با خودت چند چندی و فهمیدی که از جهان چه می‌خواهی؛ کم کم آدم‌های بلاتکلیف را از جهان انسجام یافته‌ات حذف می‌کنی و قلمرو کوچک ارتباطاتت را دست‌چین می‌کنی. بر می‌گردی و خاطراتت را می‌گردی و محو شدن یک انسان و یک اتفاق را به وضوح می‌بینی و روزی هم می‌رسد که یک آدم را حتی میان خاطراتت پیدا نکنی، انگار که عده‌ای از همان ابتدا نبوده‌اند و جای خالی‌شان را حتی نمی‌توانی تخمین بزنی و نمی‌توانی تخمین بزنی که دقیقا کجای جهانت ایستاده‌ بودند، چرا که ذهنت تشخیص داده که نباید باشند!

آدم‌ها گاهی آنقدر به تو آسیب می‌زنند و آنقدر تو را غمگین می‌کنند و آنقدر با به‌یاد آوری‌ خصلت‌های شان رنج می‌کشی که ذهنت پاک کن بر می‌دارد و بازمانده‌ی وجودشان را از تمام خاطرات و افکارت پاک می‌کند و به خودت که می‌آیی، می‌بینی نه می‌شناسی‌شان و نه دیگر تمایلی داری از آن‌ها چیزی ببینی و چیزی بشنوی و حرفی بزنی!
آدم‌ها به مرور حذف می‌شوند و تو به مرور احساس آرامش می‌کنی و جهانت به مرور و با نپرداختن به مسائل پوچ و آدم‌های بی‌ارزش، ارزشمند می‌شود...

@rraavvaann

اگر به شناخت باشد؛ هیچ‌کس به اندازه‌ی مردان باتجربه یا خیانتکار و سرد و گرمِ دوران چشیده، زن‌ها را بلد نیست. مردانی که در ارتباط با جنس مخالف، هزار پیرهن دریده‌اند و گرگ باران دیده‌اند در شناخت نیازهای یک زن و آنقدر آزمون و خطا کرده‌اند که حالا خوب می‌دانند با کدامین کلمات، می‌توان به عمیق‌ترین لایه‌های احساس یک زن نفوذ کرد.
این را گفتم که اگر شریک عاطفی‌تان یک پای ادراک و شناختش می‌لنگید، اگر کمی ناشی بود در ابراز محبت و کمی نابلد در خوشحال کردن شما؛ همه چیز را تمام نکنید! صبور باشید و خودتان را آرام آرام برایش تشریح کنید و فرصت بدهید شما را بلد شود و فکر نکنید مردان خوب، مردانی‌اند که از همان ابتدای رابطه همه چیز تمامند و بی‌زحمت می‌توان کنار آن‌ها به همه چیز رسید. فرصت بدهید شما را بلد شود و این خودتان باشید که نقشه‌ی مسیر احساس یک زن را مقابلش می‌گذارید و کودک شناختش را خودتان بزرگ کنید و به کمال مطلوب برسانید. لقمه‌های حاضر و آماده‌ی بازار، معلوم نیست در چه شرایطی طبخ و با چه موادی پر شده‌اند. معمولا همان لقمه‌ی ساده و معمولی که با تلاش‌های آرام آرامِ خودت و با زحمت پر می‌شود، هزار بار سالم‌تر و لذت‌بخش‌تر از لقمه‌های رنگارنگ و پر طمطراق بازار است.

@rraavvaann

یک آنے توے رابطه‌ها هست ڪه آدم‌هاے رابطه متوجه می‌شوند دارند از هم بیگانه می‌شوند. این ثانیه‌ها و لحظه‌ها شرح دادنے نیستند، نمی‌شود در موردشان به صورت منطقے حرف زد. مثلا دو نفر را در نظر بگیرید ڪه توے ڪافه‌اے روبروے هم نشسته‌اند، دو نفرے ڪه براے دیدن همدیگر مشتاق بودند و براے همین، قرار دیدار گذاشته‌اند، دو نفر ڪه تا الان نزدیڪترین و صمیمی‌ترین دوست/عاشق و معشوق/رفیق هم بودند، همدیگر را نگاه می‌ڪنند و حرف می‌زنند، اما یڪهو متوجه می‌شوند این‌بار صداها و نگاهها و هجاے ڪلمات فرق ڪرده‌اند، حتے وقتے اسم همدیگر را صدا می‌زنند دیگر آن تاثیر و زیبایے قبل را ندارد، توے دلشان می‌خواهند هر چه زودتر از یڪدیگر خداحافظے ڪنند و بروند دنبال ڪارشان، به شهود رسیده‌اند انگار، آن ثانیه را درک ڪرده‌اند، آن ثانیه‌ے زوال و بن‌بست را و می‌دانند ڪه بعدها هیچ‌وقت همدیگر را نخواهند دید.

آدمهایے ڪه آن ثانیه‎‌ها را تجربه ڪرده‌اند تنهاترین موجودات روے زمین هستند، عبارت «تنهاے تنهاے تنها» را براے آنها ساخته‌اند، این آدمها حرف نمی‌زنند چون ترسیده‌اند، اگر جایے یڪے از آنها را دیدید بغلشان ڪنید، بغل، ترس را فرارے می‌دهد، هر چند چیزے را ڪه زمان نابود ڪرده باشد نمی‌توان مثل اولش درست ڪرد.

@rraavvaann

چند نفرمان دیگر آن آدمِ قبل نشدیم؟
پس از یک آدم و یک اتفاق و یک فروپاشی ناخواسته؟
چند نفرمان پس از ضربه‌ای مهلک و زخمی عمیق، سکوت را برگزیدیم و به تنهایی و خلوتمان پناه بردیم و از آدم‌ها فاصله گرفتیم؟ چند نفرمان لبخندهای از ته دل را از یاد برده و از اعتماد کردن و دوست داشتن و صمیمی شدن ترسیده؟ چند نفرمان احساس را کاملا رها کرده و از کوچه‌های سادگی گریخته و در جاده‌ی مستقیم منطق ادامه می‌دهد و به هیچ اتفاق عاشقانه‌ای فکر نمی‌کند؟!
چند نفرمان تصمیم گرفته تا ابد با فاصله‌‌ی ایمن از حوالی آدم‌ها عبور کند که آسیب نبیند؟
چند نفرمان بیش از تاب و طاقتش رنجیده؟
چند نفرمان از یک جایی به بعد محافظه‌کار شده و حول احساسات خودش حصار کشیده؟!

@rraavvaann