‏من پولدار ترین آدمای این شهرو دیدم که یه ماشین معمولی سوار میشن.
عاشق ترین آدما رو دیدم که حتی یه استوری هم از عشقشون نمیذارن.
خیر ترین آدما رو دیدم که اصلا هیچکس نمیشناستشون.
با کلاس ترین آدما رو دیدم که یه گوشی معمولی داشتن.
با معرفت ترین آدما رو دیدم که هیچوقت دم از رفاقت و معرفت نمیزدن.
خلاصه گول ظاهر زندگی آدما رو نخورید، چیزای واقعی هیچوقت نمایشی نیستن.

💠@rraavvaann

🍀واقعیت هایی که باید در مورد رابطه بدونیم!

یه رابطه رو حرف زدن خراب نمیکنه
حرف نزدنه که تمومش میکنه

عشق باعث تداوم یه رابطه نمیشه
تعهد، احترام، شخصیت، سواد عاطفی در کنار داشتن حس خوب عشقه که باعث میشه ادامه پیدا کنه

گفتن انتظارات و ناراحتی ها رابطه رو به پایان نمیرسونه
گفتن اینکه خودش باید بفهمه ناراحتی و‌انتظاراتمو تموم میکنه.

یه رابطه رو بحث و دعوا به زوال نمیکشونه چون اینا توی هر رابطه ای هست
کم شدن محبت و توجه باعث تموم شدنش میشه.

بی تفاوتی و کم توجهی باعث بیشتر شدن شوق و عشق نمیشه

حرکات کوچیک که حامل پیام تو برام مهمیه که سلامت یه رابطه رو تعیین میکنه

💠کانال تلگرامی علوم تربیتی و روانشناسی:

👇👇👇👇👇👇

@rraavvaann

دیگران

ما معمولا به نظر و نگاه دیگران نسبت به خود حسی دوگانه داریم. از طرفی برای آن اعتبار و ارزشی بی‌اندازه قائلیم تا حدی که کاملا متاثر از تایید و یا عدم تایید انسانها، حال خوب یا بدی را تجربه می‌کنیم و از طرفی دیگر بر این باوریم که نباید به نظر دیگران اهمیت داد و قضاوتهای آنها را در مورد خودمان ناروا و زودهنگام دانسته و بر این باوریم که بایستی کار خود را انجام دهیم، فارغ از اینکه انسانها در مورد ما چطور قضاوت می‌کنند. همین دوگانگی سبب می‌شود تا از درون دچار تعارضی آزاردهنده و دائمی شده و در رابطه با میزان بها و توجهی که باید به سخن دیگران بدهیم، دیدگاه مشخص و سرراستی نداشته باشیم. پس در حالتی کاملا سینوسی، روزی با خود این‌چنین می‌گوییم که "دیگر برایم مهم نیست که آدمها در مورد من‌چه می‌گویند" و روزی هم با اضطرابی کشنده ساعت‌ها به این فکر می‌کنیم که "فلانی الان در مورد من چه فکری خواهد کرد".

بر خلاف تصور رایج مبنی بر اینکه "هیچ کس مثل خودت تو را نمی‌شناسد و دیگران فقط ظاهر را می‌بینند"، در اکثر موارد تشخیص و قضاوت دیگران در مورد شخصیت ما بسیار دقیق‌تر و صحیح‌تر از شناختی است که ما از خودمان داریم. حتی گاهی دیگران به درستی، صفاتی را در وجود ما می‌بینند که ما هیچگاه در خود لمسشان نکرده‌ایم و شدیدا منکر آنها نیز هستیم. در حقیقت گاهی خودشیفتگیِ ذاتی ما آدمها و یا آسیب‌پذیری و حساسیت روحی بالایمان سبب می‌شود که نظرات دیگران را در مورد خود نادرست، زودهنگام و ناعادلانه بشماریم و سدی بسازیم در برابر دیدن هرآنچه در وجودمان که پذیرشش دردناک است؛ در حالی که در حس و قضاوت انسانها نسبت به ما و رفتارهایمان معمولاًحقایقی وجود دارد که دقیق و درست است. به خصوص در مواردی که این قضاوت از سوی کسانی باشد که در ارتباطی طولانی مدت با آنها هستیم و یا از سوی چندین نفر تایید و تصدیق شود و نه فقط توسط یک شخص خاص. بنابراین این شعار کلیشه‌ایِ "نظر دیگران نباید برایت مهم باشد" در نهایت امر ما را از منبعی عظیم و دقیق از خودشناسی محروم خواهد کرد.
نکته‌ای که باقی می‌ماند این است که تا کجا باید به انتقادها و نظرات دیگران فضا داد و آنها را دنبال کرد؟ آیا این بها‌ دادن سبب نمی‌شود که از خود و اشتیاق‌های درونیمان غافل شده و سرسپرده‌ی دیگران شویم؟
اگر هدف شما از شنیدن نظرات دیگران یافتن و تغییر رفتارهای به شدت مضری باشد که در ارتباط با خود یا دیگران از آنها استفاده می‌کنید، هرگز این اتفاق رخ نخواهد داد؛ چرا که در این حالت انگیزه‌ی اصلی شما فهم و اصلاح خودتان است؛ بنابراین قضاوت دیگران حتی تلخ‌ترینشان منبعی می‌شود برای غنی‌تر کردن درون خودتان. اما اگر نظر دیگران در تصورمان تبدیل به شلاقی شود که تنها قصد آسیب و حمله به ما را دارد و از نظرات آنها برای زخم زدن به روحمان استفاده کنیم و یا سخن انسانها تبدیل به کپسول اکسیژنی شود که فقط با وصل بودن به آن می‌توانیم زنده بمانیم و لحظه‌‌ی جدا شدن از آن، پایان یافتن زندگی و مرگمان را برایمان تداعی کند، آنگاه دیگر پرسش اصلی، توجه یا عدم توجه به نقد و نظر دیگران نخواهد بود، بلکه آسیب پذیری و ظرفیت روانیِ پایین ما موضوعی است که باید به آن نگاهی پرسش‌گرانه داشته باشیم.
پس می‌توان این‌گونه نتیجه‌گیری کرد که وجود ظرفیت روانی کافی برای مشاهده‌ی احساسات دیگران نسبت به ما و حضور یک قسمت مهربان و غیرسرزنشگر در وجودمان، سخنان دیگران را تبدیل به منبعی ارزشمند برای رشد ما خواهد کرد و بالعکس، در صورت وجود ظرفیت روانی پایین و شکننده و تمایلات "خودآزارانه‌ی شدید"، قضاوت دیگران به دشمن جان ما مبدل خواهد شد.

پی نوشت: تاکید بر کلمه‌ی "شدید" در عبارت "خودآزارانه‌ی شدید" از این‌جهت است که در همه‌ی ما انسانها بدون استثنا تمایلات خودتخریب‌گرایانه وجود دارد و مساله بر سر میزان آن است و لذا این کمیّتِ تمایلاتِ خودآزارانه است که برای ما اهمیت دارد و نه بودن یا نبودن این تمایلات.



💠کانال تلگرامی علوم تربیتی و روانشناسی:

👇👇👇👇👇👇

@rraavvaann

🍀25 رفتار ممنوعه در زندگی که ارزش هدر رفتن زمان شما را ندارند

مواردی که ما عموماً زمان خود را صرف انجام آن می‌کنیم، در برابر دارایی ما بسیار بی‌ارزش هستند. اگر می‌پرسید که این موارد شامل چه چیزهایی هستند، 25 رفتار ممنوعه در زندگی را مطالعه کنید و با شناخت شخصیت خود به تغییر عادات منفی‌تان بپردازید.

1. متهم و سرزنش کردن خودتان

2. کینه داشتن و تا ابد به فکر انتقام بودن

3. مصرف مواد مخدر، داروهای سنگین و الکل

4. زندگی کردن برای تحت تاثیر قرار دادن دیگران

5. بی‌قید و بند بودن در روابط جنسی

6. ماندن در مشاغلی که باعث حس بدبختی در شما می‌شوند

7. ادامه روابطی که انرژی شما را هدر می‌دهند

8. پشیمانی بیش از حد

9. جدال برای حفظ یک شریک عاطفی خیانتکار

10. نگرانی زیاد (زندگی در گذشته یا آینده)

11. تلاش برای برقراری یک دوستی اجباری

12. بازی کردن صرفاً برای برنده شدن در یک قرعه‌کشی

13. خیانت کردن به همسر

14. انرژی صرف کردن برای مکالمات بی‌محتوا با آدمهای سطحی

15. درگیر رویای شهرت شدن

16. شایعه پراکنی و سخن چینی

17. تظاهر و زندگی جعلی و نمایشی

18. فکر کردن بیش از حد برای برداشتن هر قدم رو به جلو

19. زندگی کردن بر اساس انتظارات دیگران

20. تلاش برای تغییر دادن شخصیت بزرگسالان

21. تلاش برای توضیح دادن رفتارهای خود به منتقدین

22. توهین کردن به افراد در اینترنت و فضای مجازی

23. بروزرسانی مداوم صفحه شخصی در رسانه‌های اجتماعی برای رصد کردن بازخورد تصاویرتان

24. کم‌توقع و میانه‌رو بودن (ریسک پذیر نبودن)

25. اصرار بر یک عقیده خاص در تمام طول زندگی خود

💠کانال تلگرامی علوم تربیتی و روانشناسی:

👇👇👇👇👇👇

@rraavvaann

مردها از ترس حرف‌ها و واکنش زن‌ها سعی می‌کنند کارهایی را که انجام داده‌اند پنهان کنند، ولی آنچه مردها نمی‌دانند این است که زن‌ها نقش یک احمق را بازی می‌کنند تا ببینند شما تا کجا در دروغ‌گفتن پیش می‌روید.

💠@rraavvaann

حکایت ما و گرانی....

💠@rraavvaann

حکایت خیلی از آدمهای زندگی مون

💠@rraavvaann

آدما وقتی یکیو دوست دارن، هی سعی می‌کنن اون فرد رو ببخشن، اشتباهاتشو نادیده بگیرن، حتی وقتی که مقصر نیستن عذر خواهی می‌کنن، هی بهش فرصت دوباره و دوباره میدن، هی خودشون رو قانع می کنن که نه اون آدمه خوبیه؛ این تلاش و فرصت مجدد شاید تا حدی که طرف به خودش بیاد منطقیه؛ در غیر این صورت و تکرار همون شرایط اشتباهه!

به آدما فرصت نده که با اعصابت بازی کنن!
عزیز ترین فرد زندگیت هم اگه رو اعصابت بود سکوت کن و ازش فاصله بگیر! خانواده، عشق، دوست، هرکسی که روزاتو منفی کرد با یه خداحافظی خوشحالش کن..میخوام بهترین جمله ای که امروز شنیدم رو بهتون بگم:
«سلامت روان و جسم شما از روابط خونی تون، مهم‌تره»

💠@rraavvaann

بذارید یه حقیقتی رو براتون روشن کنم، ‏ذات آدما هیچ وقت تغییر نمیکنه؛ ممکنه یاد بگیرن چطوری پنهونش کنن یا چطوری کنترلش کنن اما تغییر نه......
حکایت خیلیاست که هرچقدر هم به پاشون بریزی بازم ذاتشون تغییر نمیکنه......

💠@rraavvaann

نام و نام خانوادگی بسیار مهمه اما......

💠@rraavvaann

⛔️ ما بچه هامون رو قیمه قیمه می کنیم!

💠@rraavvaann

ما همیشه شاهد آزار و تکه تکه کردن کودکان توسط پدر و مادر ها هستیم و چون این آزار و اذیت فیزیکی نیست و بسیار هم در اطراف مان زیاد است دیده نمی شود.
کودک نیاز دارد به علایقش بپردازد و در عین حال چقدر خوب است پدر و مادر راه زندگی کردن و آشنایی با زندگی را نیز به او بیاموزند چیزی که در مدارس ایران به آن پرداخته نمی شود.

اما متاسفانه پدر و مادر هایی را می بینیم که می خواهند تمام کمبود های دوران زندگی خود را در فرزند شان متبلور کنند و گاهی این موضوع فراتر از این مساله هم می رود.
اینجاست که قتل و تکه تکه کردن روح و روان کودک شکل می گیرد. دختر بچه ای را تصور کنید که باید کلاس پیانو برود و در عین حال ژیمناست خوبی هم باشد. کلاس های بازیگری برود و شناگر خوبی هم باشد. باید تمام کتاب های عالم را حفظ کند و قصه گویی کند و قهرمان کاراته هم باشد و کلاس آواز و سولفژ هم برود و ... .

خوب بچه را کشتیم و قطعه قطعه کردیم حالا چه می کنیم ؟ قاعدتا قرار است داخل پلاستیک های مختلف در سطل زباله گذاشته شود خوب چگونه؟

کودک مان را آرایش می کنیم و تک تک کارهایی را که انجام می دهد جلو چشم مردم در فضای مجازی مانند اینستاگرام به نمایش می گذاریم.

برای گرفتن فالوور و یا درآمد تبلیغات و یا رفع عقده های درونی مان ، کودکان مان را نکشیم و قطعه قطعه نکنیم و در سطل های زباله مختلف نگذاریم.


💠کانال تلگرامی علوم تربیتی و روانشناسی:

👇👇👇👇👇👇

@rraavvaann

۷ جمله معجزه گر در روابط از مارسیا سوسا(درمانگر آمریکایی) :

۱.اگه میخوای درست عذرخواهی کنی:میدونم ، من اشتباه کردم و میپذیرمش .حالا تو بهم بگو برای جبرانش چیکار بکنم ؟

۲.اگه میخوای خودت و بقیه رو درست بپذیری :من تو رو همینطوری که هستی قبولت دارمت و دوستت دارم .اما باید بدونی نمیتونم خودم و نیازهای خودم رو هم نادیده بگیرم .

۳.اگه میخوای برای زمان قرار ملاقات درست حد و مرز تعیین کنی: نه! متاسفانه امروز وقتش رو ندارم.يه موقع دیگه بهتر میتونیم همو ببینیم.

۴.اگه میخوای اهمیت گفت و گو رو نشون بدی: ما نیاز داریم در موردش صحبت کنیم، هر چقدر صحبت کردن درباره احساسات و نیازهامون به رابطه کمک میکنه. صحبت نکردن همون قدر بهش ضربه میزنه !

۵.اگه میخوای درست قدردانی کنی: من ممنونم بابت تمام تلاش و توجهی که نسبت به رابطمون داری. میدونم این جزو بدیهیات نیست و باید بخاطرش قدردان هم باشیم .

۶.اگه میخوای آرامش رو بهش هدیه بدی: گاه و بی گاه همدیگه رو بغل کنید. آغوش میتونه هورمونهای آرامش بخش رو توی مغز ترشح کنه.

۷.اگه میخوای درست حرفاش رو بشنوی: بهم بیشتر بگو باهام از احساسی که داری حرف بزن ،شاید نتونم حرفی بزنم که آرومت کنه ، اما میخوام بدونی که من کنارت هستم و اینجام برای تو و شنیدن حرفای قلبت .
@rraavvaann 🪴

این رابطه ها بشدت بیمارت میکنن :

❤️- رابطه ای که برای دریافت عشق و توجه باید همه جوره سرویس بدی و هر لحظه تلاش کنی
💛- رابطه ای که همیشه تو مقصر شناخته میشی و فقط تو مجبوری و باید عذرخواهی کنی
😄- رابطه ای که راحت نمیتونی از اشتباهاتت بگی یا درددل کنی، چون بعدا توسط حرف های خودت کلی سرزنش و مسخره میشی
💚- رابطه ای که تو و احساساتت فهمیده نمیشید و مجبوری همه چی رو درون خودت بریزی
💙- رابطه ای که براحتی خط قرمزهای تورو زیر پا میذاره و تورو به حساسیت بیش از حد هم متهم میکنه
💜- رابطه ای که برای اینکه ناراحتش نکنی هیچوقت نتونستی درست از خواسته هات و نیاز هات بگی

💠کانال تلگرامی علوم تربیتی و روانشناسی:

👇👇👇👇👇👇

@rraavvaann

به تمام ادمهای اطرافتان زمان دهيد تا خودشان انتخابتان کنند..
وجودتان را به کسی یادآور نشويد
که ای فلانی من هم اینجا نشسته ام تایم های بودو نبودت را میشُمارم
بگذاريد خودشان بفهمند
یادشان بیاید
که در انسوی  مشغله هایشان
کسی شبیه شما با صبوری تمام چشم انتظارشان است
چشم انتظار یک روزبخیر،يك سلام!
ادمها را به اجبار  کنار خودتان حفظ نکنید...
خودشان اگر بخواهند سراغتان را میگیرند و اولویتشان میشوید!

💠@rraavvaann

⁣بعضی وقت‌ها از خودم می‌پرسم که ما چرا بچه‌دار می‌شویم؟ فکر میکنم جوابش این باشه که تو یه نقطه از زندگی به این نتیجه می‌رسیم که بدجور خراب کردیم و قابل بازگشت هم نیست. ⁣پس تصمیم می‌گیریم که دوباره شروع کنیم از اول، بخاطر همین بچه‌دار میشیم.
⁣⁣
⁣کپی‌های کوچکی از خودمون به وجود میاریم و بهشون میگیم تو باید کارهایی که من نتونستم رو انجام بدی، اون جایی که شکست خوردم به موفقیت برسی.⁣ ⁣چون میخوام اینبار دیگه همه چیز درست پیش بره …⁣
⁣⁣
⁣بی حساب بچه‌دار شدن اشتباه است، بچه‌دار شدن برای کاستن از تنهایی خویش غلط است، هدف‌دار کردن زندگی با تولید چون خودی، اشتباه است. و اشتباه است اگر با تولید مثل، درصدد رسیدن به جاودانگی باشیم!⁣
⁣
⏬🔽⏫🔽
https://chat.whatsapp.com/KbXpoJ0pG5W3punDQuhe0J

هنرمند باشيم !!!

شما اگر بتونید
حتی با زخمها ، غمها و مشکلاتِ زندگی هم عاشقی کنید و به لحظه هایِ سختِ زندگیتونم عشق بورزید
هنرمندید ..
نمیگم با غم انسِ دائمی بگیرید!
میگم حتی غمهاتونم دوست داشته باشید ..
اونا هم یادگاری از یه بخشی از زندگیتون هستن و شما اغلب توی ساختنِ هر بخشی از زندگیتون نقشی داشتید ..
گاهی کمرنگ ، گاهی پررنگ ..
نقشتون رو در هرحال دوست داشته باشید
هیچ نقشی، حتی تلخ و سیاه هم دائمی نیست ..
شاید توی نقشهای بعدی،
شاید سکانس های بعدی ،
محبوبِ دلِ خودتون باشید ..
گاهی باید زخم ها رو بوسید
اشک ها رو نوازش کرد و غمها رو بغل گرفت
و برای راحت تر گذشتن و رفتنشون کمک حالِ دل شد ..
هنرمند باشیم ..

💠@rraavvaann

پدرهای دختردار بخونن حتما

تو یه مطالعه جالب و آموزنده یک گروه از پژوهشگرهای کانادایی دنبال این بودن ببینن  "یه پدر چطور می‌تونه دخترش رو به سمت افسردگی هل بده
و یا از انواع مشکلات روانی دورش کنه؟!"...


واسه رسیدن به جواب، تیم پژوهش یه گروه نسبتا بزرگ از دخترهای نوجوونی که تشخیص افسردگی دریافت کرده بودن رو انتخاب کردن و نشستن حسابی با این نوجوون‌ها در مورد زندگی، خانواده، رابطه با پدر و مادر و مشکلاتی که تجربه کردن صحبت کردن…

تو مرحله دوم برای اینکه یافته‌ها قابل مقایسه باشه، رفتن یه گروه خیلی مشابه از دخترهای نوجوون غیرافسرده‌ای که هیچ نشونه‌ای از مشکلات سلامت روان نداشتن رو هم پیدا کردن و نشستن با اونها هم حسابی مصاحبه کردن و شروع کردن به مقایسه خروجی داده‌های این دو گروه...

نتایج واقعا جالب بود:

+  اونقدری که کیفیت رابطه با پدر، یعنی تنش و تعارض و اختلافات، مشکلات رفتاری و سردی و طرد تجربه شده از طرف پدر یا عاطفه و گرمی و صمیمیت از طرف اون روی روح و روان دخترهای نوجوون اثر داره کیفیت رابطه با مادر اثرگذار نیست!

تو این مطالعه مشخص شد:
دخترهای نوجوون افسرده بیشتر از اینکه از دست رفتارهای مادر رنجیده بشن و به اون خشم داشته باشن!، به رفتارهای پدر حساس بودن و حضور پدر، کیفیت توجه و تعاملش و نشون دادن علاقه‌ش به دخترش به شدت روی روح و روان دخترش اثرگذاره و پدر وظیفه سنگینی به عهده داره.

حالا یه پدر چجوری می‌تونه وظیفه‌ خودش رو به خوبی در قبال دختر نوجوونش انجام بده!؟،

بیایید نگاهی به پژوهش‌های روز دنیا بندازیم.

۱. تا وقتی نوجوونه، اجازه بدید نوجوونی کنه!
ازش نخوایید زود بزرگ بشه وقتی هنوز حس می‌کنه بزرگ نشده."این چیه پوشیدی!، این چیه انتخاب کردی!،تو دیگه بزرگ شدی‌! و انتظار میانجی بین شما و همسرتون شدن‌ها"، باعث بزرگ شدنش نمیشه، عزت نفسش رو ضعیف میکنه.
دنیای نوجوونی یعنی زرق و برق، شیطنت شادی...

۲. رابطه صمیمی‌تر، رفتارهای پرخطر کمتر!
ظرف روانی نوجوون الان دیگه بزرگ‌تر شده و به نیازها حساس‌تره.
به نسبتی که پاسخگوی این ظرف عاطفه باشیم، اون سوت و کف زدن‌های مردمِ بیرون از خونه ،کم‌تر نظرش رو جلب می‌کنه
و به نسبتی که این ظرف خالی باشه، نظرش به آدم‌های بیرون از خونه بیشتر جلب خواهد شد.


۳. گرفتن احساس امنیت از طرف پدر یعنی پذیرش هرچه بهتر خویشتن!
تو یه بررسی دیدن هرچی رابطه با پدر بدتر باشه و پدر سردی، کنترل‌گری و قضاوت‌گری بیشتری رو از خودش نشون بده، نوجوون کمتر خودش رو دوست داره و هرچی یه پدر احساس امنیت بیشتری بده، دختر بیشتر خودش رو می‌پذیره.


خلاصه که یکی از رفقا حرف قشنگی می‌زد:
میگفت هر دختری تو زندگی نیاز به یه بابا لنگ دراز داره، مردی که همزمان بتونه جایگاه پدر، دوست، برادر و مظهر عشق رو در قلب دختر تسخیر کنه و نشون بده که تو "تو دنیا تنها نیستی دخترم!".

همین

💠کانال تلگرامی علوم تربیتی و روانشناسی:

👇👇👇👇👇👇

@rraavvaann

فکر می‌کردم اگر "فلان اتفاق" بیُفته، میمیرم،
فلان اتفاق افتاد و نَمُردم.
فکر می‌کردم اگر "فلان دوستم" با من قطع ارتباط کنه، میمیرم،
فلان دوستم با من قطعِ ارتباط کرد و نَمُردم.
فکر می‌کردم اگر "فلان رشته" قبول نشم، میمیرم،
فلان رشته قبول نشدم و نَمُردم.
فکر می‌کردم اگر "فلان شرکت" مصاحبه‌ی منو قبول نکنه و استخدام نشم، میمیرم،
فلان شرکت استخدامم نکرد و نَمُردم.
فکر می‌کردم اگر از مادرم، پدرم، خواهرم و بهترین دوستم، "فلان حرف" رو بشنوم، میمیرم،
از تک‌تکِ این آدما، فلان حرفو شنیدم و نَمُردم.
فکر می‌کردم اگر "بی‌پول" باشم، میمیرم،
از همیشه بی‌پول‌تر شدم و نَمُردم.
فکر می‌کردم اگر "فلان عشق" از یادم بره، میمیرم،
عشق فراموشم شد و نَمُردم.
رفیق!
سختیِ زندگی تورو نمیکُشه،
ریشه‌ی زندگیتو وسطِ خاکِ اصالت، محکم میکنه؛
طاقت بیار،
سبز میشی ...

💠@rraavvaann

بعد از جدایی بدلیل هجوم احساسات منفی،
منطقی تصمیم گرفتن کار سختیه
در این دوران احتمال این که دست به
کارهای اشتباه بزنید زیاد میشه
پس مراقب این خطاها باشین:

💥کنکاش برای پیدا کردن دلیل تمام شدن رابطه
💥پیگیری کردن عشق سابق‌ یا فرد جدیدی که وارد زندگی‌ اون شده!
💥تجدید خاطرات و رفتن به مکان‌های که باهم خاطره دارید، گوش دادن موزیکهای خاطره انگیز و...
💥خواهش و التماس کردن از طریق ارسال پیام‌های متوالی و تماس
💥فرستادن واسطه جهت آشتی دوباره
💥زندانی کردن خود در خانه و خودتخریبی
💥شروع سریع یه رابطه‌ی جدید از سر ناامیدی و تنهایی
💥خود سرزنشی
💥انتقام گرفتن و یا توهین به فرد مقابل
💥سعی کردن برای تبدیل شدن به یارِ دلخواه او
💥مقایسه کردن تجربه‌ی خود با دیگران
💥نصیحت خواستن از افراد بی‌شمار و غیر متخصص
💥مقایسه کردن افراد جدید با عشق سابق
💥خیال‌پردازی کردن در مورد بازگشت به رابطه برای تسکین درد و ناراحتی
.
💠@rraavvaann