کلید کمک به تغییر رفتارهای فرزندتان

بچه ها همیشه کارهایی که از آنها میخواهیم، انجام نمیدهند، بلکه به طور تدریجی کارهایی انجام میدهند که ما انجام میدهیم.

اگر در ابراز خشم زیاده روی کنیم، بچه ها نیز همان کار را خواهند کرد. اما اگر بتوانیم آرامش را حفظ کنیم، متوجه خواهند شد که راه ابراز ناراحتی، الزاما خشمگین شدن نیست، به همین دلیل یاد میگیرند که در مواقع ناراحتی، خود را آرام کنند.

خانه تان طوری باشد که محیطی دوستانه و امن برای اکتشاف بچه ها باشد. شنیدن همیشگی اصطلاحاتی مثل ” بهش دست نزن” و ” ازش دور شو” می تواند باعث از بین رفتن استقلال شود.

هر چه قدر خانه ی شما برای بازی و اکتشاف بچه ها امن تر باشد کمتر نه می گویید. و هر چه قدر کمتر به او نه بگویید به طور چشمگیری کشمکش های بین شما و او کاهش می یابد.

کودکی که در خانه آزاد است کمتر لجبازی میکند و همکاری بهتری با والدینش خواهد داشت!

چطوری باعث می شیم کسی از ما خسته بشه؟

مدام ازش بخوایم همه وقت بیکارش رو به ما اختصاص بده

تایکم ازمون فاصله گرفت دائم ازش بپرسیم چرا مثل قبل بهمون توجه نمی کنیم

به کوچکترین رفتار و حرفش حساسیت نشون بدیم و دلخور بشیم

توقع داشته باشیم در همه موقعیت ها ما رو به همه چیز و همه کس ترجیح بده

خارج از حد توان مون سعی کنیم نیاز هاش رو برآورده کنیم

بهش ثابت کنیم تحت هیچ شرایطی رهاش نمی کنیم حتی اگه بهمون به شدت آسیب بزنه

@rasapsychoo

افکارم را مثبت کردم وعبارات را تکرار کردم چرا هیچ اتفاقی نیفتاد؟
من می توانم صدایتان را بشنوم که می گویید: من تأیید میکنم ولی هیچ اتفاقی نمی افتد. شما نتیجه نگرفتید چون شاید ده دقیقه بعد به افکار پر از ترس پرداخته اید و خوبی هایی را که تأیید کرده اید خنثی کرده اید. وقتی بذری را در زمین می کارید بلافاصله آن را بیرون نمی آورید. به آن بذر فرصت می دهید تا ریشه کرده و رشد کند.صبر لازم برای به انجام گرفتن خواسته خود داشته باشید.

*
روزی آنقدر به تعارضات درونی آدم ها عادت خواهيد كرد كه آرام تر و آسوده تر از كنارشان عبور می‌كنيد. بدون دست و پا زدن و يا دلخوری و يا حتی ثابت كردن!

آنقدر رابطه‌ها و نوساناتِ آدم ها را با خودشان و با خودمان تجربه خواهيم كرد، كه روزی گوشه‌ای می‌نشينيم و تسليمِ اين حقيقت می‌شويم:

آدم ها بر اساس كمبودها و نيازهای خودشان ما را دوست خواهند داشت، عشق خواهند ورزيد و بت خواهند كرد و يا تحقير خواهند كرد، سرزنش خواهند كرد و هزاران "خواهند كردِ" ديگر!!

*اين تسليم شدن يكی از زيباترين بخش های رشد در زندگی ست.

اين که بدانيم آدم ها ما را آنگونه دوست خواهند داشت كه احتياج دارند و آنگونه تخريب خواهند كرد كه تخريب شده اند!
دل نبنديد به تصويری كه آدم ها از شما می‌سازند. اين تصوير ثابت نيست.
مواظب آدم درونی تان باشيد. دوست داشتنی بودنش را محدود به نظراتِ ديگران نكنيد. تصوير شما بايد در ذهن شما ثابت باشد.
اجازه دهيد آدم درونی تان احساس كند كه شما تكيه گاه او هستيد و بی نياز از تعريف و تخريب ديگران دوستش داريد.
اگر ما از درون سيرابش كنيم، بی نياز تر با آدم ها برخورد خواهيم كرد.
من آدم های زيادی را ديده‌ام كه روزی بت هايشان را با بدترين و مخرب ترين رفتارها شكسته اند و آن آدم مانده و هزاران علامت سوال كه: چه اتفاقی افتاد؟

تجربه ها و ديدنِ نوسانات رفتاری در آدم ها ما را صبورتر و آگاه تر خواهد كرد و ظرفيت ما را برای پذيرش حقيقت ها بيشتر خواهد كرد.
آنگاه صبورتر عبور می‌كنيد از تمام رفتارهايى كه بوی خشم و تعارض می‌دهند و البته از تمام رفتارهای كودكانه ای كه شايد قبل ترها شما را كلافه می‌كرده است.
بزرگ تر شدنِ ما به خود ما بستگی دارد. دست و پا نزنيد، آرام باشيد، بدانيد هم در ما و هم در ديگران تعارضات وجود دارند.
آنگاه كه خودتان باشيد
و شاهد آدم ها،
نه قضاوت آدم ها،
آدم ها آرام آرام خودشان را به شما نشان خواهند داد و فاصله شان را با شما تنظيم خواهند كرد. آنها كه رفتنی اند خودشان حذف می‌شوند و آنها كه ماندنی اند می‌مانند.

هیجانات پایه 😁😔😒😡😏😃😅

هشت هیجان پایه وجود دارد که هر کدام کارکرد تکمیلی دارد :

۱- ترس ، کارکرد تکمیلی ترس : احتیاط
۲- غم ، کارکرد تکمیلی غم : همدردی
۳- گناه ، کارکرد تکمیلی گناه. : اجرای اخلاقیات
۵- نفرت، کارکرد تکمیلی نفرت : تابوها ( حرامیات )
۶- شادی، کارکرد تکمیلی شادی : لذت طلبی
۷- محبت، کارکارد تکمیلی محبت : مهردوستی
۸- شرم، کارکرد تکمیلی شرم. : احترام به هنجارها

وقتی هیجانات از تعادل خارج شوند غیر منطقی می شوند ،
مثل :

غم که تبدیل به افسردگی می شود
گناه 🔚 احساس گناه
خشم 🔚 پرخاشگری - عصبانیت
نفرت 🔚 کینه توزی
شرم 🔚 اضطراب اجتماعی
شادی 🔚 مانیا ( شیدایی ) سرخوش
محبت 🔚 شخصیت وابسته

خشم ، خصومت ، پرخاشگری چیست ؟

خشم یک هیجان پایه است
خصومت ، هیجان ➕ شناخت
پرخاشگری ، هیجان ➕ شناخت ➕ رفتار


فرایند 😡 خشم ⬅️ واکنش طبیعی ارگانیسم ،به شرایط ناکارآمد.

@rasapsychoo

‍*
از کیفیت و سطح رابطه عاطفی ام راضی نیستم:

بسیاری از افرادی که طرحواره (یا تله) رهاشدگی و محرومیت هیجانی دارند، هنگامیکه وارد رابطه عاطفی می شوند، تمام انرژی و تمرکز خود را به رابطه و طرف مقابلشان معطوف می‌کنند.
گویی هیچ چیز دیگری در این دنیا وجود ندارد.

انتظار دارند طرف مقابل مدام در دسترس باشد، مدام باهم وقت بگذرانند، مدام تجربه های عاشقانه داشته باشند، مدام پیام رد و بدل کنند.مدام مورد توجه و محبت قرار بگیرند. و وقتی انتظاراتشان براورده نمیشود، معمولا عصبانی می شوند و به طرف مقابل حمله میکنند که به من اهمیت نمیدهی و اولویت زندگی تو نیستم، دوستم نداری و برایم ارزشی قائل نیستی.
این رفتارها معمولا با هدف کسب توجه و محبت صورت می گیرد، اما دریغا و افسوس که فقط باعث دورشدن و فاصله گرفتن طرف دیگر رابطه می شود.
چرا که یک انسان سالم از نظر روانشناختی نمی تواند به مدت طولانی در فضای متشنج یک رابطه باقی بماند، او هم یک انسان است و مسائل و مشکلات خاص خود را دارد.

قرار نیست در یک رابطه دو نفره یکی والد باشد و دیگری کودک و بخواهد که یک بچه را بزرگ کند و همیشه و همواره به نیازهای این کودک (از نظر روانشناختی) رسیدگی کند.
این افراد همه چیز را به خودشان نسبت می دهند و خود را مورد سرزنش و حمله قرار میدهند ، اگر شریک عاطفی شان حوصله نداشته باشد، فکر میکنند دیگر مرا دوست ندارد.این افراد هیچگاه از کیفیت و کمیت رابطه عاطفی خود رضایت ندارند و ابراز ناخشنودی و ناخرسندی می کنند و مدام بیشتر و بیشتر می خواهند و وقتی بر اثر رفتارهای آسیب رسان و ناسازگارشان رابطه را کدر و گل آلود می کنند و آنرا از دست می دهند روزهای خوش و خوبی های طرف مقابل را به یاد می آورند و دچار افسوس و حسرت می شوند.
این افراد تاب تحمل تنهایی و صبوری را ندارند و تنهایی برایشان مثل نوشیدن سم هولناک است و برای غلبه بر تنهایی تقریبا به هر کاری دست میزنند و آنرا امتحان می کنند اما معمولا در دراز مدت جوابی را که می خواهند نمی گیرند و همچنان از رابطه عاطفی خود ناراضی باقی می مانند.

@rasapsychoo

اهمیت جذابیت جسمی-جنسی در انتخاب همسر آینده

یکی از تهدید های زندگی زناشویی، انتخاب فقط بر اساس آرمان ها و ارزش های اخلاقی است، چنین پدیده ای معمولا در اوایل جوانی و اواخر نوجوانی رخ می دهد.
بدین صورت که شخص صداقت، عفت و پاکدامنی را تنها عامل انتخاب همسر می داند و بر اساس ایده آل های دینی، اخلاقی و یا شغلی مالی مورد نظر خویش، در پی شناسایی و انتخاب همسر آینده است، امری که خانواده هم، گاه آن را تشدید می کند.

نخستین عامل غیر قابل تغییر در پیش از ازدواج که بایستی مورد توجه هر دختر و پسری قرار گیرد، "جذابیت" طرف مقابل است.
در این مورد جذابیت جسمانی مورد نظر است. زندگی زناشویی ابتدا یک رابطه جسمانی- جنسی بین دو نفر است که گسترش پیدا می کند و ابعاد اجتماعی خانوادگی و .... را شامل می شود.

فراموش نکنید که جذابیت اولین عامل مهم است، لازم است ولی کافی نیست.
@rasapsychoo

چرا کودکان به حرف والدین بی اعتنایی می کنند و به اصطلاح "کر" می شوند؟

🔻عوامل سبب ساز:

۱. والدینی که زیاد حرف می زنند! والدینی که مرتب به فرزندانشان امر ونهی می کنند، و بکن! نکن! های مکرر دارند.

👈 برای کاهش این وضعیت تمرین کنید و حرف های خود را در طول روز بشمارید. چند حرف غیرضروری میان شما با فرزندتان رد و بدل می شود؟!

۲. والدینی که حرف می زنند، ولی اگر کودک بی اعتنایی کرد پیامد طبیعی یا منطقی خاصی برای آن وجود ندارد.‌ (منظور تنبیه نیست.)

۳. کودک ‌می داند که والدینش تکرار خواهند کرد، پس لازم نیست او به حرف آنها گوش کند. به یاد داشته باشید: اگر حرف اول مفید نبود، حرف دوم مضر است!

@rasapsychoo

برخی از راه‌های افزایش عزت نفس در کودکان

۱. شب هر کاری دارید کنار بزارید و برایش قصه بگید
۲.اشتباه‌ش راحت ببخشید
۳. خوبیهاشو بزرگ کنید
۴. به حرفاش خوب گوش بدید
۵. بی‌دلیل بغلش کنید و ببوسید
۶. مقایسه‌ش نکنید
۷. «اگه نکنی وای به حالت» رو نگید
۸.گاهی باهاش کارتون‌هایی که دوست داره ببینید
۹.بهش نگید «تو دیگه بزرگ شدی بچگی نکن»
۱۰. اگر اشتباه کردید راحت عذرخواهی کنید
۱۱. در سفر تلفن کنید و به او بگویید دلتان تنگ شده
۱۲.القای بینش: میدونم از عهده انجام اون بر میایی
۱۳. روابط‌تان را با همسرتان ترمیم و تصحیح کنید
۱۴. برای تفریح و بازی وقت بزارین.

.
پسرانی که از کنترل ها و نگرانی های مداوم مادرانشان شاکی هستند غالبا در رابطه به دنبال دخترانی ساده ، حرف گوش کن و سر بزیر می باشند تا بدین ترتیب خودشان رابطه را تحت کنترل داشته باشند.

اغلب اوقات اگر در رابطه چیزی از سوی دختر بشنوند یا ببینند که نشانی از کنترل گری باشد یا با واکنشی تند و خشن سعی می کنند از ادامه آن رفتار جلوگیری کنند یا خودشان رابطه را ترک می کنند و یا آنقدر حساسیت و انتقاد های خود را بالا می برند که دختر عاصی شده و رابطه را ترک کند.

@rasapsychoo

وارد بازی «جر و بحث» با کودک نشوید ؛

بعضی از بچه ها از طریق بگو مگو، پدر و مادرشون رو کنترل می کنند. اونا ساعت ها درباره یک موضوع بحث می کنند و به هیچ صراطی هم مستقیم نیستند.

در این حالت برای بچه دلیل منطقی نیارید و سعی نکنید قانعش کنید، چون اصلا به دنبال استدلال نیست. فقط می خواد شما رو تو بازی جر و بحث گیر بندازه و از این طریق توجه شما رو به خودش معطوف کنه. آخرش هم معمولا با دعوا و عصبانیت تموم می شه.

پس مواظب باشید توی تله نیفتید...

@rasapsychoo

تفاوت نياز و خواسته

یکی از نکات مهمی که در روابطمان باید به آن توجه کنیم تفاوت "نیاز" و "خواسته" است.

نیازها طبیعی هستند مثل نیاز به عاطفه و صمیمیت. اما خواسته، مصداق ارضای نیاز است یعنی من انتظار دارم نیازم از چه روشی ارضا شود؟

بطور مثال ممکن است برای فردی تماس تلفنی مکرر در طول روز نشانه صمیمیت باشد ولی برای فرد دیگر گذراندن تایمی صمیمانه با همدیگر. اگر روشی که ما با آن احساس صمیمیت می کنیم با روش طرف مقابلمان جور نیست بهتر است روی آن روش پافشاری نکنیم. ببینید چه کارهای دیگری برای شما معنی دوست داشته شدن می دهد و طرف مقابل با انجام آنها راحت تر است؟

*اگر نیازهایمان ارضا نمی شوند شاید به این دلیل باشد که بیش از اندازه روی خواسته هایمان پافشاری می کنیم.

*
سندروم بازگشت به بهشت

شاید شما هم این تجربه را داشته باشید که فردی جذاب را ملاقات می کنید و احساس می کنید این شاید همان گمشده شما باشد و از شانس خوب تان بزودی می فهمید که او هم به شما علاقمند است، حتی بیشتر از شما!

او شما را غرق توجه و ابراز علاقه می کند، مدام می خواهد کنار شما باشد و از تمام کلمات و جملات شما لذت می برد ، نسبت به کوچکترین ناراحتی های شما حساس است و طوری از شما مراقبت می کند که انگار آسمان باز شده است و شما پایین افتاده اید!

شما سر از پا نمی شناسید و احساس می کنید در "بهشت" هستید. فردی تا این حد خاص و همه چیز تمام؛ عاشق شما شده است و این شاید از معدود دفعاتی در زندگی تان باشد که عمیقا احساس کرده اید فردی "خاص" و "دوست داشتنی" هستید.

اما مدتی نمی گذرد که ورق بر می گردد و آن شور و شوق اولیه یکباره به سردی می گراید. او دیگر مثل سابق نمی خواهد با شما وقت بگذراند و در مقابل تلاش های شما برای نزدیک شدن مقاومت می کند. حالا نه تنها به نظر نمی رسد که شما از آسمان افتاده اید بلکه پر از عیب و ایرادهایی هستید که مدام باید به شما تذکر بدهد! حالا این شما هستید که عاشق تر به نظر می رسد و مدام طرف مقابل را تعقیب می کند.

*چه اتفاقی افتاده است؟!

بعضی از ما مخصوصا اگر خاطرات شیرینی از بهشت در اوایل رابطه مان داشته باشیم ممکن است سالیان سال به آن بچسبیم و تلاش کنیم دوباره به آن دوران برگردیم.

اگر شما هم به سندرم "بازگشت به بهشت" دچار هستید بد نیست بدانید :

"بهشتی در کار نیست!"
از ابتدا هم نبوده است!

*شما فقط سر راه یک فرد کمال گرا قرار گرفته اید که بطور وسواسی بدنبال ایده آل هایش می گشته و برای زمان کوتاهی وهمی از بهشت خود را در شما دیده است و شما هم توهم او را با عشق اشتباه گرفته اید تا زمانی که جنبه های متفاوتی از شما را دید که توی ذوقش خورد و شروع به کناره گیری کرد.

در واقع افراد کمال گرا با دنبال کردن وسواس گونه ایده آل هایشان تلاش می کنند در اطرافشان بهشت بسازند، ولی چون به هر چیزی که خلاف تصویر ایده آل شان باشد به شدت واکنش نشان می دهند در واقع برای خودشان و دیگران "جهنم" می سازند.

*از طرف دیگر، شاید بتوانیم رگه هایی از خودشیفتگی را هم در شما پیدا کنیم که چطور از ابتدا پذیرنده چنین توجه و مراقبت افراطی ای شده اید؟
خودشیفتگی ما اجازه نمی دهد بپذیریم آنطور هم که او فکر می کرد فرد خاصی نیستیم و هر دو دچار سوتفاهم شده بودیم؛ وگرنه شاید راحت تر دست از سر خاطرات خوب قدیمی برمی داشتیم و آنقدر برای بازگشتن به توهم قبلی تلاش نمی کردیم!

بعضی وقت ها از خودم می پرسیم که ما چرا بچه دار می شیم؟

فکر می کنم جوابش این باشه که تو یه نقطه از زندگی به این نتیجه می رسیم که بدجور خراب کردیم و قابل بازگشت هم نیست.

پس تصمیم می گیریم که دوباره شروع کنیم از اول، بخاطر همین بچه دار می شیم. کپی های کوچکی از خودمون به وجود می یاریم و بهشون می گیم تو باید کارهایی که من نتونستم رو انجام بدی، اون جایی که شکست خوردم به موفقیت برسی. چون می خوام این‌بار دیگه همه چیز درست پیش بره
اگر نتوانیم تنهایی مان را در آغوش کشیم، از دیگری به عنوان سپری در برابر انزوا سود خواهیم جست!
بی حساب بچه دار شدن اشتباه است، بچه دار شدن برای کاستن از تنهایی خویش غلط است، هدف دار کردن زندگی با تولید چون خودی، اشتباه است.
و اشتباه است اگر با تولید مثل، درصدد رسیدن به جاودانگی باشیم!

👤اروین یالوم
📘وقتی نیچه گریست

رفتارهای تخریبی در ارتباط

نیاز به تایید دیگران (نشان از ضعف در عزت نفس شماست)

*داشتن حساسیت بیش از حد (زودرنجی شما فرد مقابلتان را در تنگنا قرار می دهد)

*بد بینی و بدگمانی:
بی اعتمادی ،قهر و تنببه باعث حالت تدافعی و دور شدن اطرافیانتان می شود

*نصیحت کردن و نگاه بالا به پایین:
اگر به شکل اغراق آمیز اطرافیانتان را نصیحت می کنید و یا دانسته ها و تجاربتان را به رخشان میکشید خیلی زود آنها را از خویش
دور میکنید.

*بکار بردن زیاد کلمه ی "من"
وقتی بیش از حد بخواهید تفاوتتان را با دیگران
بیان کنید، نا خودآگاه دیگران را دلزده می کنید

*توقع بیش از حد:
اگر انتظار داشته باشید طرف مقابلتان دقیقا
همان طور که شما دوست دارید با شما رفتار
کند، در روابطتان صمیمیت پدیدار نخواهد شد.

*هر چیزی را به خود گرفتن:
بسیاری از اوقات منظور دران شخص شما
نیست و اگر به شکل مداوم همه چیز را به
خودتان نسبت دهید،اطرافیانتان از شما دوری
خواهند کرد....

*
یافتن قلق همسر

بهترین راهنما این است که به حرف های همسر خود با دقت گوش بدهید و ببینید او چه می خواهد و چه حرف هایی را مدام تکرار می کند. حتی می توانید حرف های او را ضبط کنید و بارها گوش کنید.

قلق همسر ، همان حرف های تکراری و مکرر او در دعواهاست. مثلا اگر همسرت مدام تکرار می کنه که به من بی احترامی می کنی و بد حرف می زنی. قلق همسرت در احترام گذاشتن است

بهتر است بجای جواب دادن و مقابله با او، از همسرت کمک بخواهی که موارد بی احترامی را ذکر کنه و یادآوری کنه و تو هم به جد در رفع آن بگوش که این مهمترین عامل زندگی برای همسرت هست و قلق او هست.

خیلی از راه حلهای که بکار می برید کاملاً خوب است اما به این خاطر جواب نمیده که در انجامش ثبات رفتار ندارید و دائماً وسط کار با یه رفتار مخرب دیگه میزنید خراب می کنید.

بنشینید و موضوعات دعواهای خود را از بیشترین به کمترین مرتب کنید، خواهید دید که دعواهای شما تکراری و دارای یک سبک همیشگی است وقتی که سبک دعوای زناشویی خود را یافتید، راه حل خود بخود، هویدا خواهد شد.

*
ازدواج با فردی که زود وابسته می شود

وابستگی وقتی اتفاق می افتد که ما به فرد دیگری اجازه می دهیم که روی رفتار و احساسات مان تاثیر بگذارد و ما را کنترل کند. در این حالت حاضریم هر کاری بکنیم تا توجه طرف مقابل را به دست بیاوریم و وضعیت برایمان جوری رقم می خورد که توجه آن شخص به خصوص را برای خودمان نوعی پاداش می دانیم و نیازهای او را برآورده می کنیم تا خودمان احساس خوبی پیدا کنیم.

از این نظر وابستگی همیشه یک فرایند دونفره است و همیشه باید دو طرف ماجرا حاضر باشند تا این فرایند شکل بگیرد و جلو برود.

افرادی که دچار وابستگی می شوند یا اساسا شخصیت های وابسته دارند همیشه با خودشان فکر می کنند که اگر طرف مقابل شان نباشد، آنها نمی توانند روی پای خودشان بایستند و از عهده امورات شان بر بیاید و یا در مقابل چالش های زندگی مقاومت کنند. این جمله را از افراد وابسته زیاد می شنویم که: «اگر فلانی نباشد من می میرم!» یا «بدون تو من هیچم!»

زندگی با یک فرد وابسته، کار وحشتناکی است. شاید در روزهای آشنایی یا نامزدی این وابستگی به چشمتان شیرین و دوست داشتنی بیاید اما در دراز مدت، زندگی با چنین فردی زیر یک سقف برایتان بسیار جانکاه و آزار دهنده خواهد شد. بنابراین باید وابسته ها را بشناسید و از آنها دور کنید.

خوب است باور داشته باشیم که در نهایت، دستیابی به آرامش عمیق و پایدار امکان پذیر است. امّا همین امید نیز می‌تواند خودش به منبع آشفتگی تبدیل شود.
چشم دوختن به هدفی بسیار گیرا -امّا در عمل دست نیافتنی- منجر به سرخوردگی و نومیدی می‌شود.

هرگز نباید در پی حذف اضطراب باشیم. منابعی از تشویش همواره در درون ما وجود دارد. زندگی آرام، زندگی‌ایی نیست که کاملاً بی‌ سرو صدا و ساکت باشد، بلکه زندگی‌ایی است که در آن خود را متعهد می‌دانیم که آسان‌تر خود را آرام کنیم و در جهت انتظارات واقع بینانه‌تر بکوشیم.

📚 آرامش
#آلن_دو_باتن