/هاآرتص/

▫️ارتش اسرائیل متوجه شده که اطلاعات اندکی از تونل‌های حماس و پیچیدگی هایش داشته؛ موفقیت ارتش هم بستگی به نابودی تونل‌ها دارد / تونل‌ها این قابلیت را برای اقامت طولانی مدت حماس دارند / چرا حماس هنوز تمام نیروهایش را به میدان نیاورده؟

▫️انتخاب

روزنامه اسرائیلی "هاآرتص" نوشت: گفتگو با فرماندهان ارتش اسرائیل، کسانی که جنگ در نوار غزه را رهبری می‌کنند و کسانی که آن را در رده‌های بالاتر در مقر ارتش اداره می‌کنند، تصویری پیچیده‌ از جنگ را نشان می‌دهد.  ارتش اسرائیل از عملکرد نیروهای زمینی در دومین هفته حمله زمینی در غزه خرسند است. اما سوالی که هنوز نگران کننده است این است که حماس تا چه اندازه می خواهد بجنگد.

روز دوشنبه با توجه به اینکه نیروهای ارتش اسرائیل شهر غزه را محاصره کرده و در حال حاضر در حومه جنوبی و غربی آن فعال هستند، حوادث کمی رخ داد. 

در روز سه‌شنبه جنگ شدیدتر بود، اما هنوز این تصور وجود دارد که در برخی نقاط، حماس ترجیح می‌دهد نیروهای خود را در تونل‌های زیرزمینی نگه دارد و تنها جوخه‌های کوچکی را به نبرد علیه نیروهای ارتش اسرائیل بفرستد که متمرکز  بر چسباندن مواد منفجره به تانک ها و نفربرها هستند. حماس ممکن است سعی کند بیشتر نیروهای خود را به این شیوه حفظ کند.این واقعیت که حماس هرگونه مذاکره درباره آزادی گسترده گروگان‌ها را رد می‌کند، ممکن است نشان دهنده آن باشد که رهبری آن وضعیت خود را در حال حاضر بحرانی نمی‌داند.

در روزهای دوشنبه و سه شنبه میزان شلیک موشک به مرکز اسرائیل کاهش یافته است.  ظاهراً دو عامل در اینجا مؤثر است: مشکل حماس در پرتاب از نوار شمالی به دلیل حمله ارتش اسرائیل، و تمایل به حفظ موشک های میان برد کافی برای مراحل بعدی جنگ.طول و مدت جنگ، با تعداد نیروهای فعلی اسرائیل، نامحدود نمی تواند باشد.  در این میان، ایالات متحده از تلاش اسرائیل برای شکست حماس حمایت می کند، اما همزمان بر ایجاد وقفه های طولانی تر در جنگ فشار می آورد.

ارتش اما ماه‌های طولانی نیاز دارد تا ماموریت خود را تکمیل کند، تا به حماس در شمال نوار آسیب برساند.

دولت ایالات متحده با اسرائیل در مورد تعدیل مدل نبرد پیش رو صحبت کرده است: خروج بیشتر نیروها از نوار و تغییر روشی برای حمله دقیق به تأسیسات حماس، در نوار شمالی و شاید در جاهای دیگر.از سوی دیگر، سئوال ابن است که شرایطی ارتش اسرائیل می خواهد پس از پایان جنگ ایجاد کند، چیست؟  پاسخ ها هنوز به اندازه کافی واضح نیستند.  

ماجرا این است که قدرت نظامی و سازمانی حماس را می توان از بین برد، اما نمی توان به طور کامل نابود کرد، زیرا یک ایدئولوژی را نمی توان از بین برد.  رده های ارشد ارتش، بر خلاف حلقه نتانیاهو، از ریشه کنی حماس صحبت نمی کنند.با این حال، تصور فعلی این است که ادامه حملات گسترده به حماس در نهایت منجر به تغییر خواهد شد.  فشار فزاینده و از بین بردن قدرت نظامی حماس، برخی از ترتیبات آتی را که در آن نیروهای عربی و بین‌المللی حضور خواهند شد، جا می اندازد و در عین حال حماس را از بازی سیاسی در صحنه فلسطین حذف خواهد کرد.این طرح تا حدی مبهم است. بعلاوه، در بحث تحولات مابعد جنگ، پر از حفره و سوراخ است.  

نتانیاهو، ضمن ناراحت کردن همتایان آمریکایی خود، به طور کامل از بحث در مورد نتایج مطلوب جنگ، با آنها خودداری می کند اما اساسا بخش اصلی دستیابی به موفقیت به موضوع تونل ها بستگی دارد. ارتش اسرائیل به تدریج فهمیده است که هر آنچه که نهادهای اطلاعاتی اسرائیل در مورد مجموعه تونل‌های دفاعی حفر شده توسط حماس می‌دانست، بسیار اندک بود چراکه این تونل ها پیچیده است. 

به گفته منابع اطلاعاتی در غرب و اسرائیل، رهبری و شاخه نظامی حماس ظرفیت ماندن در داخل تونل ها را برای ماه های طولانی ایجاد کردند. وزیر دفاع اسرائیل یوآو گالانت هفته گذشته گفت که اسرائیل فناوری های جدیدی را برای آسیب رساندن به تونل ها توسعه داده است.  در صورت دستیابی به پیشرفتی که امکان تخریب گسترده تونل ها را فراهم می کند، ممکن است مزیت و برتری نسبی حماس از بین برود و ممکن است مجبور شود در شرایط پرمخاطره تری با ارتش اسرائیل روبرو شود.


⭕ ️کانال مطالعات روابط بین الملل

@motaleeat_ravabt  ⭕️   

https://www.tg-me.com/motaleeat_ravabt

▫️تامین امنیت غزه توسط اسرائیل به معنای ادامه اشغال این منطقه است/ فشارهای بین‌المللی به اسرائیل برای توقف جنگ باید افزایش پیدا کند

▫️ایلنا

«قاسم محبعلی» مدیر کل پیشین خاورمیانه وزارت خارجه در تشریح موضع نخست‌وزیر اسرائیل در خصوص تأمین امنیت غزه بعد از جنگ توسط تل‌آویو در گفت‌وگو با خبرنگار ایلنا اظهار کرد: یکی از اتفاقاتی که از ابتدای جنگ در غزه قابلیت پیش‌بینی داشت این بود که اسرائیل تصمیم داشته باشد پس از حمله حماس، این جنبش را آرام آرام سرکوب کند و در نهایت همه یا بخشی از مردم غزه را از این منطقه اخراج کرده و در نهایت برقراری امنیت در غزه را به عهده بگیرد یا آن را به یک قدرت خارجی تفویض کند. بر همین اساس اینکه بنیامین نتانیاهو، نخست وزیر اسرائیل اعلام کرده که به دنبال برقراری امنیت به مدت نامعلوم در غزه و پس از جنگ با حماس است، موضوع جدیدی به حساب نمی‌آید و این طرح از قدیم در سر مقام‌های تل‌آویو بوده است که به نوعی نشان از ادامه اشغال غزه دارد.

وی ادامه داد: اسرائیل در شرایط فعلی به دلیل مشکلات داخلی به دنبال ادامه جنگ است اما اگر فشارهای بین‌المللی به رژیم صهیونیستی کارساز شود، در نهایت اسرائیل ‌آتش‌بس را می‌پذیرد و تبادل اسراء انجام می‌شود. پس از آن هم ممکن است بحث دو دولتی مطرح شود که این موضوع هم با مخالفت تل‌آویو روبه‌رو شده است؛ مگر آنکه حماس بتواند اسرائیل را روی زمین شکست دهد. توجه داشته باشید هرچه جنگ در غزه ادامه پیدا کند تیم نتانیاهو از این روند بهره‌برداری بیشتری خواهند کرد و بر همین اساس به نظرم بحث توافق بر سر آتش‌بس و تبادل اسرا باید هرچه زودتر اجرایی شود ولی ممکن است به هر دلیل نتانیاهو همان سناریوی خود را پیش ببرد.

این تحلیلگر مساله منطقه تصریح کرد: این در حالیست که واکنش کشورهای عربی به تحولات غزه هم کاملاً مشخص است. به عنوان مثال اخیراً وزیر سرمایه‌گذاری عربستان سعودی اعلام کرده که مسأله عادی‌سازی روابط با اسرائیل همچنان مطرح بوده و این در حالیست که هنوز هم بحث دو کشوری توسط کشورهای عربی و مابقی دولت‌ها مطرح است. در این بین ایالات متحده همچنان بر روی حمایت از اسرائیل متمرکز است و به همین دلیل باید بگویم که ادامه این روند در آینده هم محتمل خواهد بود.

وی در پایان خاطرنشان کرد: اینکه در جای جای ایالات متحده و اروپا علیه اسرائیل تظاهرات برگزار می‌شود یک مسأله است، اما مسأله اصلی این است که حمایت از اسرائیل یک راهبرد کلان در آمریکا به حساب می‌آید و ارتباطی با نگرش یا واکنش مردم این کشور و دولت‌های اروپایی ندارد. به هر ترتیب به نظرم ایالات متحده بحث آتش‌بس و تبادل اسراء را جلو خواهد برد و فشارهای بین‌المللی به انضمام فشارهای عربی بر اسرائیل باید افزایش پیدا کند تا جنگ متوقف شود؛ چراکه ادامه این منازعه نه به نفع اسرائیل است و نه به نفع مردم غزه و حماس.


⭕ ️کانال مطالعات روابط بین الملل

@motaleeat_ravabt  ⭕️   

https://www.tg-me.com/motaleeat_ravabt

▫️چالش سیاست خارجی عربستان با جنگ غزه؛ امارات و عربستان چه تصویری از ارتباط با اسرائیل دارند؟

▫️خبرآنلاین



https://khabaronline.ir/xkBHT



⭕ ️کانال مطالعات روابط بین الملل

@motaleeat_ravabt  ⭕️   

https://www.tg-me.com/motaleeat_ravabt

🌍گروه #مجله_ایرانی_روابط_بین_الملل تقدیم می کند:

🔸سایت فارسی


http://www.iirjournal.ir



📲 فضای مجازی:


♋️♋️ #کانال_مطالعات_روابط_بین_الملل:

فضایی برای دسترسی به آخرین تحلیل ها و مقالات علمی-تخصصی روابط بین الملل


❇️ ❇️ لینک عضویت :


https://www.tg-me.com/motaleeat_ravabt



♋️♋️ #گروه_مطالعات_روابط_بین_الملل :

فضایی برای دسترسی به آخرین اخبار و رویدادهای خبری مرتبط با روابط بین الملل


❇️ ❇️لینک عضویت:


https://www.tg-me.com/int_r_studies



♋️♋️ #کانال_مجله_ایرانی_روابط_بین_الملل:

مجله علمی-تخصصی در حوزه روابط بین الملل


❇️❇️لینک عضویت:


https://www.tg-me.com/iirjournal



🔺صفحه اینستاگرام  مجله ایرانی روابط بین الملل

آخرین تحلیل ها و رویدادهای خبری روابط بین الملل


❇️ ❇️لینک عضویت:

https://www.instagram.com/@int_rel_s

/ان بی سی/

▫️کار بایدن تمام است؟ / او هم مانند لیندون جانسون از کاندیداتوری منصرف خواهد شد؟

▫️انتخاب

#بخش_اول

"ان بی سی" نوشت: کارزار انتخاباتی بایدن، «دچار حریق هولناک» شده است. این کمپین، همانند یک بیمار قلبی نیازمند «شوک الکتریکی» است. این کارزار، همانند یک موش قطبی است که کورکورانه «به سمت دریا می‌رود و در آن غرق می‌شود».این‌ها تعابیری است که استراتژیست‌های حزب دموکرات، پس از آنکه در آخر هفته و در پی موجی از نتایج نامطلوب نظرسنجی‌ها ناامیدی آن‌ها بالا گرفت، درباره کمپین انتخاباتی بایدن به کار برده اند.

"دیوید اکسلرود"، مغز متفکر حزب و معمار کارزار انتخاباتی باراک اوباما در سال ۲۰۰۸، در پستی در شبکه‌های اجتماعی پیشنهاد کرد، بایدن در نظر داشته باشد که از رقابت کناره گیری کند و اجازه دهد فردی که شانس بیشتری برای پیروزی در انتخابات دارد به عنوان نامزد دموکرات ریاست جمهوری، جای او را بگیرد.روز به روز بیشتر به نظر می‌رسد که انتخابات ریاست جمهوری ۲۰۲۴، تکرار رقابت ۴ سال پیش خواهد بود و دموکرات‌ها بیش از پیش نگران هستند که این بار نتیجه به سود آن‌ها نباشد. با این حال، در این مرحله، چه بخواهند و چه نخواهند، بایدن نامزد آنهاست.

بایدن هیچ نشانه‌ای مبنی بر اینکه علاقه‌مند به انصراف باشد، بروز نداده است. همچنین به نظر نمی‌رسد نظرسنجی نیویورک تایمز/کالج سی ینا، تیم کارزار انتخاباتی بایدن را نگران کرده باشد. این نظرسنجی نشان می‌دهد بایدن در پنج ایالت از شش ایالت نوسانی که در انتخابات سال ۲۰۲۰ در آن‌ها پیروز شده بود، در مقابل دونالد ترامپ جمهوری خواه شکست خواهد خورد.در این نظرسنجی، نشانه‌های خطرناکی برای دموکرات‌ها نمایان شده است. به نظر می‌رسد پایگاه رای اصلی حزب، یعنی رای دهندگان سیاه پوست، در حال ریزش است. در سال ۲۰۲۰، رای دهندگان سیاه پوست با اختلاف ۷۸ واحد درصدی بایدن را بر ترامپ ترجیح دادند. در نظرسنجی جدید، این اختلاف، به ۴۹ واحد درصد کاهش یافته است.

ترنس وودبری، متخصص نظرسنجی دموکرات ها، اظهار داشت رای دهندگان جوان و سیاه پوست از اینکه دولت به جای صرف پول برای نیاز‌های داخلی، آن را به کمک‌های خارجی اختصاص می‌دهد، احساس ناامیدی می‌کنند و لازم است بایدن توضیح دهد چرا این سرمایه گذاری‌های خارجی ضروری است.

وودبری گفت: جملاتی نظیر «ما پولی برای وام‌های دانشجویی نداریم، اما پول داریم که به اوکراین بفرستیم» و یا «پولی برای سرمایه گذاری در مدارس نداریم، اما برای ارسال به خاورمیانه داریم»، ناظر به یک موقعیت و موضوع خاص نیست بلکه بیشتر در مورد این است که «وقتی در داخل کشور به این پول نیاز داریم، آن را خرج خارج از کشور نکنیم».مشاوران بایدن می‌گویند، نتایج نظرسنجی‌ها در این مرحله از رقابت چندان معنادار نیستند.

جیم مسینا که مدیریت کمپین انتخاباتی اوباما در سال ۲۰۱۲ را بر عهده داشت، گفت: تا زمانی که یک نامزد جمهوری خواه پیدا شود، «هراسان شدن را به تعویق می‌اندازم». او خاطرنشان کرد که نتایج نظرسنجی‌ها در سال ۲۰۱۱ برای اوباما بد به نظر می‌رسید، اما او در ادامه توانست میت رامنی، رقیب جمهوری خواه را شکست دهد. مسینا افزود: علاوه بر این، «وضعیت اقتصادی برای باراک اوباما در سال ۲۰۱۱ نسبت به وضعیت اقتصادی که اکنون جو بایدن با آن مواجه است، بسیار دشوارتر بود».دستیاران سیاسی بایدن به یادداشت هفته گذشته جولی چاوز رودریگز، مدیر کمپین انتخاباتی بایدن، اشاره می‌کنند که در آن آمده بود: «در سال گذشته، ما سازماندهی قدرتمندی انجام داده ایم تا ائتلاف رای دهندگانی که در سال ۲۰۲۰ با ثبت یک رکورد، بایدن و هریس را به کاخ سفید فرستادند، مجددا بسیج کنیم».

یک منبع آگاه نسبت به تفکرات تیم بایدن، اظهارات اکسلرود را رد کرد و او را یکی از «ثابت قدم‌ترین مخالفان بایدن دانست که مخالفت او به قبل از شروع کارزار انتخاباتی بایدن برمی گردد».

سخنان اطمینان بخش تیم بایدن، از آنچه که احساس یک خیزش درون حزبی است جلوگیری نکرده است. مقامات و استراتژیست‌های دموکرات به نقاط ضعف پیام انتخاباتی بایدن و فرصت‌های از دست رفته برای پیشتازی در ایالت‌های چرخشی اشاره می‌کنند.

دبی دینگل، نماینده دموکرات ایالت میشیگان در مجلس نمایندگان، در مصاحبه‌ای گفت که به مشاوران رئیس جمهور گفته است، او باید زمان بیشتری را در میشیگان بگذراند. در نظرسنجی نیویورک تایمز/سی ینا، ترامپ در این ایالت که یکی از ایالت‌های مهم نوسانی است، با اختلاف پنج واحد درصد پیشتاز است.دینگل افزود: «ما به مقداری توجه منابع نیاز خواهیم داشت. امیدوارم رئیس جمهور بیشتر به میشیگان بیاید».


⭕ ️کانال مطالعات روابط بین الملل

@motaleeat_ravabt  ⭕️   

https://www.tg-me.com/motaleeat_ravabt

/ان بی سی/

▫️کار بایدن تمام است؟ / او هم مانند لیندون جانسون از کاندیداتوری منصرف خواهد شد؟

▫️انتخاب

#بخش_پایانی

پیام اصلی اقتصادی بایدن نیز ثابت مانده است. او از مجموعه‌ای از سیاست‌های اقتصادی موسوم به «Bidenomics»، به عنوان فرمول گسترش ثروت در ایالات متحده یاد می‌کند، اما نظرسنجی نشان می‌دهد که رای دهندگان همچنان معتقدند جمهوری خواهان در اقتصاد، بهتر از دموکرات‌ها هستند.

در ۷ اکتبر، با حمله حماس به اسرائیل، بایدن با یک مساله دردسرساز دیگر مواجه شد. حمایت بایدن از تل آویو در حالی که اسرائیل مشغول انجام یک ضدحمله وحشیانه در داخل نوار غزه است، با واکنش شدید درون حزبی مواجه شده است.مجموعه‌ای از نمایندگان دموکرات کنگره، از جمله کوری بوش، جمال بومن، الکساندریا اوکاسیو کورتز، ایلهان عمر و آیانا پریسلی خواستار آتش بس شده اند. 

کارین ژان پیر، سخنگوی کاخ سفید در گفتگوی مطبوعاتی اخیر خود گفت، دولت بایدن معتقد است که آتش بس تنها به حماس کمک می‌کند و «به آن‌ها زمان می‌دهد تا دوباره سازماندهی کرده و حمله جدیدی را طراحی کنند»

اختلافات درون حزبی بر سر جنگ غزه، یادآور بحث داغ در مورد جنگ ویتنام است که باعث شد لیندون جانسون، رئیس جمهور وقت، در سال ۱۹۶۸ از نامزدی برای دور دوم ریاست جمهوری صرف نظر کند.یکی از مقامات سابق حزب دموکرات آیووا که خواست نامش فاش نشود تا بتواند در این باره آزادانه‌تر صحبت کند، گفت: سرنوشت جانسون باید هشداری برای بایدن باشد.وی افزود: «کشتار کودکان فلسطین ممکن است به سرعت گسترش یابد و مانند آتش شعله ور شود و به تلاشی سراسری برای اخراج جو از سمتش بیانجامد».

این شخص اظهار داشت: «می ترسم این اتفاق برای جو بیفتد، مگر اینکه کشتار کودکان در فلسطین را متوقف کند. لازم است تا قبل از اینکه خیلی دیر شود، توصیه دوستان و حامیان قدیمی خود مانند من را بشنود».

فردی که با تفکرات تیم بایدن آشناست، گفت، اکنون رئیس جمهور مورد انتقاد قرار می‌گیرد، اما «تصور کنید اگر ما قویا از اسرائیل حمایت نکرده بودیم، چه واکنش‌های شدیدی از جا‌های دیگری در پی داشت».اگرچه دموکرات‌ها ناآرام و ناراضی هستند، اما در این مرحله نمی‌توانند کار زیادی برای نامزد کردن فرد دیگری غیر از بایدن انجام دهند. هنگامی که بایدن تصمیم گرفت نامزد شود، همه امکانات حزب برای کاندیداتوری او به خط شد و افرادی مانند گوین نیوسام، فرماندار کالیفرنیا و گرچن ویتمر، فرماندار میشیگان، که از وزنه‌های مهم حزب دموکرات هستند، از دور رقابت خارج شدند.به نظر می‌رسد بایدن نامزد انتخاباتی نهایی دموکرات‌ها خواهد بود، مگر اینکه داوطلبانه کناره گیری کند. انصراف بایدن نیز یک سری پیچیدگی‌های دیگر ایجاد می‌کند. در این صورت طبیعتا کامالا هریس نامزد می‌شود، اما میزان محبوبیت او نیز پایین است. اگر هریس اعلام کاندیداتوری کند، احتمالا سایر دموکرات‌ها نیز وارد میدان رقابت با او می‌شوند و او را به چالش می‌کشند و احتمالا رأی دهندگان سیاه پوست را از خود دور می‌کنند و حزب را پیش از انتخابات عمومی دو پاره می‌کنند.

رو کانا، نماینده دموکرات کنگره گفت: «هر زمان دیوید اکسلرود بتواند میشل اوباما را متقاعد کند که برای انتخابات ریاست جمهوری نامزد شود، ما می‌توانیم دربار آن گفتگو کنیم. نظرسنجی‌هایی که من دیده ام نشان می‌دهد هنوز هم بایدن در این ایالت‌های نوسانی در مقایسه با همه رقبای دموکراتش که رسانه‌ها درباره شان حرف زده اند، بالاترین رتبه را دارد».

با این حال، برخی از دموکرات‌ها معتقدند نامزد نشدن بایدن، راه هموارتری برای پیروزی این حزب در انتخابات است.یکی از رهبران شاخه ترقی خواه حزب دموکرات گفت، اگر بایدن از ترامپ شکست بخود، «او در تاریخ به عنوان فردی خودخواه شناخته خواهد و احتمالا در نتیجه این شکست، دموکراسی محکوم به نابودی می‌شود.» وی افزود: «این یک قمار بزرگ است».


⭕ ️کانال مطالعات روابط بین الملل

@motaleeat_ravabt  ⭕️   

https://www.tg-me.com/motaleeat_ravabt

‍ گسترش بریکس هشدار به آمریکا و غرب

مجید نوری عضو هیئت تحریریه مجله ایرانی روابط بین الملل

بریکس گروهی از کشورهای نوظهور اقتصادی را شامل شود که پس از سالها فعالیت با گسترش اعضای خود به دنبال تأثیرگذاری بر تحولات جهانی از طریق ایجاد بلوک اقتصادی جدید هستند که این هشداری به غرب و آمریکا به شمار می رود.بریکس در واقع مخفف پنج اقتصاد بزرگ و نو ظهور جهان همچون برزیل، روسیه، هند، چین و آفریقای جنوبی است که اولین اجلاسیه آن در سال 2009 میلادی با حضور نمایندگان 4 کشور برزیل، هند، چین و روسیه برگزار شد و سپس یکسال پس از اولین اجلاسیه در سال 2010 میلادی آفریقای جنوبی به عضویت این گروه درآمد.

ادامه مطلب در لینک زیر👇👇👇

B2n.ir/expansionbricks1402
🔸 لینک دسترسی به سایت فارسی

http://www.iirjournal.ir



⭕️ کانال مطالعات روابط بین الملل

https://www.tg-me.com/motaleeat_ravab

/فارن پالیسی/

▫️چرا این جهان پس از پایان جنگ غزه دیگر آن جهان سابق نخواهد بود؟

▫️انتخاب

#بخش_اول

"استفان والت" نظریه پرداز برجسته روابط بین الملل، در نشریه آمریکایی «فارن پالیسی» نوشت: آیا جنگ اخیر غزه، پیامد‌های گسترده‌ای خواهد داشت؟ به عنوان یک قاعده، من فکر می‌کنم که تحولات ژئوپلیتیکی نامطلوب معمولاً توسط انواع مختلفی از نیرو‌های متقابل، متعادل می‌شوند و رویداد‌ها در بخش کوچکی از جهان، تأثیرات موجی گسترده‌ای در سایر مناطق ندارند. بحران‌ها و جنگ‌ها اتفاق می‌افتند، اما معمولا میانه رو‌ها و عاقل تر‌ها غالب می‌شوند و پیامد‌های بحران را محدود می‌کنند.اما همیشه اینطور نیست، و جنگ کنونی غزه ممکن است یکی از این استثنا‌ها باشد. من فکر نمی‌کنم که ما در آستانه جنگ جهانی سوم باشیم. در واقع، حتی تبدیل شدن جنگ کنونی به یک درگیری منطقه‌ای بزرگ‌تر نیز چندان ممحتمل نیست. من این احتمال را به طور کامل رد نمی‌کنم، اما تاکنون هیچ یک از دولت‌ها یا گروه‌های نزدیک به درگیری (حزب‌الله، ایران، روسیه، ترکیه و غیره)، مایل به دخالت مستقیم نیستند و مقامات امریکایی نیز در تلاش هستند تا درگیری به سایر مناطق گسترش نیابد. از آنجایی که درگیری‌های منطقه ای، بزرگتر، پرهزینه‌تر و خطرناک‌تر خواهد بود، همه ما باید امیدوار باشیم که این تلاش‌ها به نتیجه برسد. اما حتی اگر جنگ به غزه محدود شود و به زودی به پایان برسد، پیامد‌های قابل توجهی در سراسر جهان خواهد داشت.قبل از حمله حماس، ایالات متحده و متحدانش در ناتو در حال جنگ نیابتی علیه روسیه در اوکراین بودند. هدف آن‌ها این بود که به اوکراین برای بیرون راندن روسیه از سرزمینی که پس از فوریه ۲۰۲۲ اشغال کرده بود، کمک کنند و روسیه را تا حدی تضعیف کنند که نتواند در آینده اقدامات مشابهی انجام دهد. با این حال، جنگ خوب پیش نمی‌رفت: ضدحمله تابستانی اوکراین متوقف شده بود، به نظر می‌رسید که توازن قدرت نظامی به تدریج به سمت مسکو تغییر می‌کرد و امید‌ها به اینکه کی یف بتواند قلمرو از دست رفته خود را با قدرت نظامی و یا از طریق مذاکره به دست آورد، کمرنگ شده بود.ایالات متحده همچنین در حال به راه انداختن یک جنگ اقتصادی علیه چین بود و قصد داشت پکن را از تبدیل شدن به ابرقدرت تولید نیمه نیمه رسانا‌ها (تراشه‌های الکترونیکی)، هوش مصنوعی، محاسبات کوانتومی و سایر حوزه‌های با فناوری پیشرفته، بازدارد. واشنگتن چین را به عنوان رقیب درازمدت اصلی خود می‌دید و دولت بایدن قصد داشت توجه بیشتری را بر این چالش متمرکز کند.

در خاور میانه، دولت بایدن سعی داشت در ازای عادی سازی روابط سعودی‌ها با اسرائیل، با ارائه نوعی تضمین امنیتی رسمی به ریاض و شاید اجازه دسترسی به فناوری حساس هسته ای، عربستان سعودی را از نزدیک شدن به چین منصرف کند. با این حال، مشخص نبود که آیا این توافق به نتیجه مطلوب می‌رسد یا خیر. منتقدان نیز هشدار داده بودند که نادیده گرفتن موضوع فلسطین و چشم پوشی از اقدامات خشن روزافزون دولت اسرائیل در اراضی فلسطینی، خطر انفجار نهایی را در پی دارد.

سپس ۷ اکتبر فرا رسید. بیش از ۱۴۰۰ اسرائیلی کشته شدند و اکنون بیش از ۱۰ هزار نفر در غزه، از جمله ۴ هزار کودک، در اثر بمباران اسرائیل جان خود را از دست داده اند.  
معنی این تراژدی ادامه دار برای ژئوپلیتیک و سیاست خارجی ایالات متحده چیست؟

۱. جنگ غزه، چوب لای چرخ تلاش‌های امریکا برای عادی سازی روابط عربستان و اسرائیل گذاشته است (و تقریبا به طور قطعی می‌توان گفت، توقف پیشرفت این تلاش‌ها یکی از اهداف حماس بود). البته این جنگ ممکن است نتواند به صورت کامل مانع این توافق شود، زیرا پس از پایان جنگ همچنان انگیزه‌های اصلی طرفین برای توافق وجود خواهد داشت. با این حال، موانع بر سر این توافق، آشکارا افزایش یافته و هر چه تعداد تلفات بیشتر شود، این موانع نیز بیشتر می‌شوند.

۲. جنگ غزه، با تلاش‌های ایالات متحده برای صرف زمان و توجه کمتر به خاورمیانه و معطوف کردن توجه و تلاش بیشتر به شرق آسیا، تداخل خواهد کرد. جیک سالیوان، مشاور امنیت ملی ایالات متحده، در مقاله‌ای که (درست قبل از حمله حماس) در فارن افرز منتشر شد، ادعا کرد که رویکرد «منضبط» دولت در قبال خاورمیانه، منابع را برای دیگر اولویت‌های جهانی آزاد کرده و خطر درگیری‌های جدید در خاورمیانه را کاهش می‌دهد». همانطور که وقایع ماه گذشته نشان داد، اوضاع اینگونه نبود.مساله محدودیت وقت و منابع است. تنها ۲۴ ساعت در روز و هفت روز در هفته وجود دارد و بایدن و بلینکن و دیگر مقامات ارشد ایالات متحده نمی‌توانند هر چند روز یک بار به اسرائیل و دیگر کشور‌های خاورمیانه پرواز کنند و هنوز هم زمان و توجه کافی داشته باشند که به مناطق و موضوعات دیگر اختصاص دهند.


⭕ ️کانال مطالعات روابط بین الملل

@motaleeat_ravabt  ⭕️   

https://www.tg-me.com/motaleeat_ravabt

/فارن پالیسی/

▫️چرا این جهان پس از پایان جنگ غزه دیگر آن جهان سابق نخواهد بود؟

▫️انتخاب

#بخش_دوم

معرفی کورت کمپل (متخصص حوزه آسیا) به عنوان معاون وزیر امور خارجه ممکن است تا حدودی این مشکل را کاهش دهد، اما این بحران اخیر خاورمیانه همچنان به این معنی است که در کوتاه مدت تا میان مدت، ظرفیت دیپلماتیک و نظامی کمتری برای آسیا در دسترس خواهد بود. صرفا یک تحول داخلی در وزارت خارجه -جایی که مقامات میانی از واکنش یک طرفه دولت به درگیری ناراحت هستند- این مشکل را آسانتر نخواهد کرد.

به طور خلاصه، جنگ غزه، برای تایوان، ژاپن، فیلیپین یا هر کشور دیگری که با فشار فزاینده چین مواجه است، خبر خوبی نیست. مشکلات اقتصادی چین، اقدامات این کشور علیه تایوان یا قدرتنمایی هایش در دریای چین جنوبی را متوقف نکرده است. با توجه به اینکه در پی این جنگ در خاورمیانه، دو ناو هواپیمابر امریکایی اکنون در شرق دریای مدیترانه مستقر شده اند، در صورت وخامت اوضاع در آسیا، توانایی واشنگتن برای واکنش موثر، به طور اجتناب ناپذیری از بین می‌رود؛ و به یاد داشته باشید که در این تحلیل، فرض من این است که جنگ غزه، به لبنان یا ایران گسترش نمی‌یابد؛ که اگر اینگونه شود، ایالات متحده و دیگران را به وضعیت جدید و مرگبارتری سوق می‌دهد و زمان، توجه و منابع بیشتری را به خود اختصاص خواهد داد.

۳. درگیری در غزه، یک فاجعه برای اوکراین است. جنگ غزه تمام توجه رسانه‌ها را به خود جلب کرده و حمایت از بسته کمکی جدید ایالات متحده را دشوارتر می‌کند. جمهوری خواهان در مجلس نمایندگان در حال حاضر با این بسته کمکی مخالفت می‌کنند و نظرسنجی گالوپ که از ۴ تا ۱۶ اکتبر انجام شد، نشان داد که ۴۱ درصد از امریکایی‌ها اکنون معتقدند که ایالات متحده بیش از حد از اوکراین حمایت می‌کند، در حالی که در ژوئن تنها ۲۹ درصد از مردم چنین باوری داشتند.

با این حال، مشکل از این هم بزرگتر است. درگیری در اوکراین به یک جنگ فرسایشی تبدیل شده است و این بدان معناست که توپخانه نقش اصلی را در میدان جنگ ایفا می‌کند. با این حال، ایالات متحده و متحدانش قادر به تولید مهمات کافی برای رفع نیاز‌های اوکراین نبوده اند و واشنگتن مجبور شده است بخشی از این مهمات را از انبارهایش در کره جنوبی و اسرائیل تامین کند تا کی یف بتواند به جنگ ادامه دهد. اکنون که اسرائیل در حال جنگ است، خودش برخی از این گلوله‌های توپخانه یا سایر تسلیحات را دریافت می‌کند و تسلیحاتی که به اوکراین اراسال می‌شود، کمتر خواهد شد. اگر اوکراین زمین‌های بیشتری را از دست بدهد، یا اگر ارتشش شروع به فروپاشی کند، بایدن چه کاری باید انجام دهد؟

در مجموع، آنچه در غزه اتفاق می‌افتد خبر خوبی برای کی یف نیست.برای اتحادیه اروپا نیز خبر بدی است.حمله روسیه به اوکراین با وجود برخی اصطکاک‌های جزئی، اتحاد بین کشور‌های اروپایی را افزایش داده بود و شکست حزب مستبد «قانون و عدالت» در انتخابات اخیر لهستان نیز نشانه‌ای دلگرم‌کننده بود. اما جنگ در غزه باعث شعله ور شدن مجدد اختلافات اروپایی‌ها شده است، به طوری که برخی از کشور‌ها بدون قید و شرط از اسرائیل حمایت می‌کنند و برخی دیگر همدردی بیشتری با فلسطینی‌ها نشان می‌دهند (البته نه با حماس). شکاف جدی بین اورسولا فون در لاین، رئیس کمیسیون اروپا و جوزپ بورل، دیپلمات ارشد اتحادیه اروپا نیز به وجود آمده است و گزارش شده که حدود ۸۰۰ کارمند اتحادیه اروپا نامه‌ای را امضا کرده‌اند که در آن از فون درلاین به دلیل جانبداری بیش از حدش از اسرائیل، انتقاد شده است. هرچه جنگ طولانی‌تر شود، این شکاف‌ها نیز بیشتر می‌شوند.
 
این‌ها خبر‌های بدی برای غرب هستند، اما همگی خبر‌های بسیار خوبی برای روسیه و چین به شمار می‌روند. از منظر آنها، هر چیزی که توجهات ایالات متحده را از اوکراین یا شرق آسیا منحرف کند، مطلوب است؛ به خصوص زمانی که آن‌ها بتوانند در حاشیه بنشینند و خسارات انباشته شده غرب را تماشا کنند. همانطور که پیشتر اشاره کردم، جنگ همچنین به مسکو و پکن استدلال آسان دیگری برای ترویج نظم جهانی چندقطبی ارائه می‌دهد. کاری که آن‌ها باید انجام دهند این است که به دیگران یادآوری کنند که ایالات متحده در ۳۰ سال گذشته مهمترین قدرت بزرگ مدیریت خاورمیانه بوده است و نتایج آن، جنگ فاجعه بار در عراق، توانایی نهفته هسته‌ای ایران، ظهور داعش، فاجعه انسانی در یمن، هرج و مرج در لیبی، و شکست روند صلح اسلو بوده است. آن‌ها ممکن است اضافه کنند که حمله حماس در ۷ اکتبر نشان می‌دهد که واشنگتن حتی نمی‌تواند از نزدیک‌ترین دوستان خود در برابر حوادث وحشتناک محافظت کند. ممکن است کسی با هر یک از این اتهامات مخالفت کند، اما آن‌ها در بسیاری از جا‌ها مخاطب خود را خواهند یافت.


⭕ ️کانال مطالعات روابط بین الملل

@motaleeat_ravabt  ⭕️   

https://www.tg-me.com/motaleeat_ravabt

/فارن پالیسی/

▫️چرا این جهان پس از پایان جنگ غزه دیگر آن جهان سابق نخواهد بود؟

▫️انتخاب

#بخش_پایانی

با نگاهی به آینده، این جنگ و واکنش امریکا به آن، تا مدت‌ها وبال گردن دیپلمات‌های امریکایی خواهد شد. حتی پیش از جنگ غزه، بین دیدگاه‌های ایالات متحده و غرب در مورد بحران اوکراین و نگرش بسیاری از کشور‌های امریکایی لاتین، افریقا و کشور‌های در حال توسعه، شکاف قابل توجهی وجود داشت. رهبران این کشور‌ها هرچند از تهاجم روسیه حمایت نکردند، اما از آنچه به عنوان استاندارد‌های دوگانه و توجه گزینشی غربی‌ها می‌نامیدند، خشمگین شدند. پاسخ شدید اسرائیل به حملات حماس در حال گسترش این شکاف است و این تا حدودی به این دلیل است که نسبت به ایالات متحده یا اروپا، در بقیه جهان همدردی با وضعیت اسفناک فلسطینیان بسیار بیشتر است. این همدردی هرچه جنگ طولانی‌تر شود و غیرنظامیان فلسطینی بیشتر کشته شوند، افزایش می‌یابد، به ویژه در زمانی که دولت ایالات متحده و برخی از سیاستمداران برجسته اروپایی به شدت به یک طرف متمایل شده‌اند.  

علاوه بر این، مردم خارج از حوزه مرفه فراآتلانتیک، به واسطه آنچه که آن را «توجه گزینشی غرب» می‌دانند، دچار مشکل شده اند. جنگ جدیدی در خاورمیانه شروع می‌شود و رسانه‌های غربی کاملا درگیر آن هستند و روزنامه‌های سطح بالا صفحات بی شماری را به وقایع جنگ و تفسیر‌های آن اختصاص می‌دهند و کانال‌های خبری تلویزیونی ساعت‌ها وقت خود را صرف این رویداد‌ها می‌کنند و سیاستمداران مشتاق هستند در این باره اظهار نظر کنند. اما درست در همان هفته‌ای که این جنگ اخیر آغاز شد، سازمان ملل گزارش داد که در حال حاضر تقریبا ۷ میلیون نفر در جمهوری دموکراتیک کنگو آواره شده اند که عمدتا در نتیجه خشونت و درگیری در آنجا بوده است. با این حال این فاجعه حتی اگر شمار انسان‌های آسیب دیده در آن مقایسه با جنگ غزه بسیار بیشتر باشد، باز هم موج خبری در پی ندارد.البته درباره تاثیر این جنگ بر کشور‌های «جنوب جهانی» نباید اغراق کرد. این کشور‌ها همچنان از منافع خود پیروی خواهند کرد و علی رغم خشم و عصبانیتشان از ریاکاری غرب، همچنان با ایالات متحده و دیگران تجارت خواهند کرد. اما باید انتظار داشته باشیم که به همه بحث‌های ما درباره هنجارها، قوانین و حقوق بشر توجه کمی داشته باشند. تعجب نکنید اگر کشور‌های بیشتری چین را به عنوان وزنه تعادلی مفیدی در برابر واشنگتن ببینند.

در نهایت، این قسمت ناخوشایند، به نفع وجهه امریکا در زمینه سیاست خارجی نیست. شکست بنیامین نتانیاهو در دفاع از اسرائیل، ممکن است اعتبار او را برای همیشه لکه دار کند، اما نهاد سیاست خارجی ایالات متحده نیز وقوع این خونریزی را پیش بینی نکرد و پاسخ آن نیز تا به امروز کمکی نکرده است. اگر این شکست اخیر با یک نتیجه ناخوشایند در اوکراین همراه شود، سایر کشور‌ها نه فقط اعتبار امریکا، بلکه قضاوت و فهم امریکا از مسائل را نیز زیر سوال خواهند برد. این موضوع از همه مهمتر است، زیرا سایر دولت‌ها در صورتی به توصیه‌های واشنگتن توجه می‌کنند و از امریکا پیروی می‌کنند که معتقد باشند رهبران ایالات متحده درک روشنی از آنچه در حال وقوع است دارند، می‌دانند چگونه به وقایع پاسخ دهند و حداقل به ارزش‌های ادعایی خود توجه دارند. اگر اینطور نباشد، چرا در مورد هر چیزی از توصیه‌های امریکایی استفاده کنند.


⭕ ️کانال مطالعات روابط بین الملل

@motaleeat_ravabt  ⭕️   

https://www.tg-me.com/motaleeat_ravabt

▫️رفتار آمریکا و روسیه موجب بی‌اثر شدن «پیمان نیروهای مسلح متعارف در اروپا» شد/جهان نسبت به گذشته ناامن‌تر خواهد شد

▫️ایلنا

«حسن بهشتی‌پور» کارشناس مسائل روسیه با اشاره به خروج روسیه از پیمان نیروهای مسلح متعارف در اروپا در گفت‌وگو با خبرنگار ایلنا عنوان کرد: قبل از هر چیز باید توجه داشت که «پیمان نیروهای مسلح متعارف در اروپا» در سال ۱۹۹۰ میلادی امضا شد و در این میان بحث کاهش تسلیحات نظامی مانند تانک، توپ و حتی هلیکوپترهای نظامی مطرح بود تا در نهایت کشورها بتوانند امنیت بین‌الملل را تامین کنند. در سال ۱۹۹۹ میلادی هم این پیمان بازنگری شد و محدوده تسلیحات مورد اشاره هم گسترش پیدا کرده بود اما پس از سال ۲۰۰۰ میلادی و با توجه به عملیات‌های نظامی ایالات متحده در افغانستان و سپس در عراق که به بهانه مبارزه با تروریسم علیه طالبان و القاعده اجرا شد، توازن مذکور به هم خورد و در مقابل شاهد حمله روسیه به گرجستان و اشغال اوستیا بودیم که تمامی این موارد موجب شد تا همه چیز به هم بریزد.

وی ادامه داد: پس از آن در سال ۲۰۱۰ میلادی روس‌ها با دولت اوباما وارد مذاکره شدند و در نهایت بازتعریف پیمان مذکور را در دستور کار قرار دادند و آن را عملیاتی کردند اما در آخر پرونده اوکراین در سال ۲۰۱۴ باعث رویارویی روسیه و غرب شد. از سال ۲۰۱۵ میلادی و پس از الحاق شبه جزیره کریمه به خاک روسیه، شاهد آن بودیم که مسکو میزان تولید تسلیحات خود را افزایش داد و عملاً این مسأله باعث شد که اروپا هم تولید تسلیحات خود را افزایش دهد و به همین دلیل معتقدم که این معاهده دیگر از همان زمان موضوعیت نداشت. حالا هم با خروج روسیه از این معاهده که یک مسأله و اقدام نمادین به شمار می‌رود و از سوی غرب بدان رسمیت داده می‌شود، این معاهده عملاً کنار گذاشته شده است.

این تحلیلگر مسائل سیاسی تصریح کرد: این در حالیست که نظم سیاسی و امنیتی جهان به صورت کلی تهدید شده و به نظرم باید از این به بعد شاهد پیمان‌های جدید در دنیا باشیم که نشان می‌دهد این نظم جدید، تصویب پیمان‌های جدید را طلب می‌کند. بعد از جنگ اوکراین که در ۲۴ فوریه ۲۰۲۲ میلادی شروع شد شاهد آن بودیم که آلمانی‌ها بودجه نظامی خود را ۱۰۰ میلیارد یورو افزایش دادند و انگلیسی‌ها هم این رقم را نسبت به گذشته بالا بردند تا بتوانند نوسازی تسلیحاتی و هسته‌ای خود را گسترش دهند. این مؤلفه‌ها نشان می‌دهد که دنیای فعلی بسیار ناامن‌تر از گذشته خواهد بود که باعث و بانی آن را باید دو طرف این مجادله یعنی روسیه و آمریکا دانست.

وی در پایان خاطرنشان کرد: رفتار این کشورها موجب شد تا معاهده مذکور به صورت پلکانی و به مرور زمان از بین برود که این مسأله اوضاع جهان را بسیار خطرناک جلوه می‌دهد. خروج روسیه از یک پیمانِ مُرده نمی‌تواند توازن را به هم بریزد اما خروج این کشور از پیمان مذکور و یا تعلیق پیمان منع گسترش تسلیحات اتمی از سوی مسکو، و قرار دادن این رخدادها در کنار یکدیگر هیچ خروجی مشخصی به نفع یک طرف نخواهد داشت. به عبارت دیگر این مسائل نه به نفع مسکو است و نه به نفع واشنگتن و اتحادیه اروپا؛ چراکه آشوب در نظام بین‌الملل و خدشه‌دار شدن امنیت جهانی، برای هیچکس و هیچ کشوری مفید نخواهد بود.


⭕ ️کانال مطالعات روابط بین الملل

@motaleeat_ravabt  ⭕️   

https://www.tg-me.com/motaleeat_ravabt

روح استاد روابط بین الملل دکتر باوند در آرامش باشد 🌹🌹🖤روحشان شاد 🌹🌹🖤

تقویت اقتصاد راه مبارزه با اسرائیل

فریدون مجلسی/ روزنامه ستاره صبح

مسئولان نباید به خاطر منافع دیگران، منافع ملی و جان و سرمایه ایرانیان را به خطر بیاندازند. این درس اول علم سیاست به سیاستمداران این عرصه است.

اگر چه ایران طاقت مواجهه با تنش ها را ندارد اما گفت و گو با دنیا به استناد ادبیات تهدید، در بین دولتمردان و مسئولین ؟

وقتی ایران درگیر جنگ 8 ساله شد اکثر کشور های منطقه کنار کشیدند . به دشمن ایران کمک کردند. پس اگر دوباره جنگ و درگیری در منطقه رخ دهد ایران همراه نخواهد داشت.

من هم امیدوارم که رفتار های هیجانی و غیرت مداری های بدون محاسبه کار دست ایران ندهد.

ولی چند روز پیش سرداری که فرمانده یا جانشین فرمانده هوافضای ایران است صحبت های مهمی ایراد کرد.

ایشان گفتند ما می توانستیم بعد از شهادت سردار سلیمانی برای انتقام جویی با پرتاب موشک ها ضربه شدیدی به دشمن وارد کنیم ولی آیا می توانستیم بازخورد آن را تحمل کنیم؟! ایشان در ادامه سخنانش گفت اگر ما چنین کاری می کردیم، ضربه ای که می خوردیم ایران را بیست سال به عقب برمی گرداند. اظهار نظر این مقام نظامی امیدوار کننده و سرشار از عقلانیت سیاسی است.

در چنین برهه ای سیاستمداران باید بیاندیشند و بدانند که دشمنان کیسه بوکس نیستند و فقط ضربه نمی خورند بلکه ضربه خواهند زد و هیچ دلیلی ندارد که ایران وارد چنین ماجراجویی هایی شود.

ایران در شرایطی است که باید مردم اش در آرامش زندگی کنند و اقتصاد کشور قوی شود. امروز قدرتمند شدن اقتصاد، قدرت سیاسی و نظامی را تقویت می کند. اگر ایران قدرتمند شود، اسرائیل جرات سرکشی در برابر ما را نخواهد داشت.

امروز قوی ترین اقتصاد منطقه، قوی ترین کشور این حوزه است. عربستان به واسطه اقتصاد اش می تواند ادعا کند قدرتمندترین کشور منطقه است. امارات می تواند خود را به عنوان یک قدرت منطقه ای مطرح کند زیرا اقتصادی رو به رشد و ثروتی روز افزون دارد.

اولین قدم برای مبارزه با اسرائیل در داخل این است که ثروت صرف توسعه کشور شود. ثروت ایران باید برای بازسازی زیرساخت ها، به روز کردن تکنولوژی و صنعت و ایجاد اشتغال صرف شود.

اگر مردم ایران بی کار و بدون درآمد باشند، تورم در حال افزایش باشد و نگرانی های معیشتی در جامعه گسترش پیدا کند، اسرائیل از آن سود می برد.

دولتمردان به یاد بیاورند که بر اثر تصمیماتی غلط ایران که پیش از این ثروتمندترین کشور منطقه بوده اکنون تنزل کرده است. ایران بالقوه جزو ثروتمندترین ها است و این جای امیدواری دارد.

ایران [از لحاظ اجتماعی] توسعه یافته ترین کشور منطقه است. کدام کشور منطقه ملتی مثل ایرانیان دارد؟! در کدام کشور منطقه، زنان چنین مشارکتی در اجتماع دارند؟! بیش از 60 درصد از قبول شدگان کنکور از دختران هستند. این رقم یک آمار ساده نیست. عقب ماندگی کشور ها به دلیل داشتن مادران بی سواد است. ایران مادرانی آگاه و باسواد دارد.

اکثریت این مردم تحصیلکرده و دارای فن و تخصص هستند. این ظرفیت ها می تواند ایران را از نو بسازد، ولی تصمیمات نسنجیده مردم را فراری می دهد. نمی توان در برابر توسعه و پیشرفت چنین کشوری سنگ اندازی کرد.

در بحبوحه تنشی منطقه ای نباید آرامش، توسعه و آینده خود را فدای هیجانات سیاسی منطقه کنیم.

نتیجه تصمیمات و رفتار های هیجانی این است که امروز ملت غزه گرفتار جنگی هولناک شده اند و زن و مرد و پیر و جوان و کودک اش، آب و غذا و برق و بهداشت و درمان ندارند. جان این مردم به هیچ از دست می رود.

امروز دو طرف می توانند آتش بس را بپذیرند. یکی اسرائیل است که می تواند با قبول مبادله اسرا و زندانیان جنگ را متوقف کند و دیگری گروه حماس است که تعداد بالایی اسیر اسرائیلی در اختیار دارد.

در شرایطی که مردم رنج می کشند، لجبازی بر سر غیرت مداری درست نیست. امروز این لجاجت به زیان مردم قربانی شده فلسطینی تمام می شود.

دو طرف باید هر چه زودتر این آتش بس را بخرند و درها به روی کمکهای جهانی باز شود تا آن مردم از رنج رها شوند.

⭕ ️کانال مطالعات روابط بین الملل

@motaleeat_ravabt  ⭕️   

https://www.tg-me.com/motaleeat_ravabt

/فارن پالیسی/

▫️پس از پایان جنگ، اوضاع مثل سابق خواهد بود؛ خبری از صلح نیست

▫️انتخاب

#بخش_اول

"استیون کوک" در فارن پالیسی نوشت: آخر هفته گذشته، آنتونی بلینکن وزیر امور خارجه ایالات متحده از اسرائیل، اردن (برای دیدار با وزرای خارجه عرب)، رام الله (واقع در کرانه باختری)، عراق و ترکیه بازدید کرد. با ورود جنگ اسرائیل و حماس به هفته ششم خود، دیپلماسی ایالات متحده به سرعت شتاب گرفته است.در حالی که بلینکن برای تأمین کمک‌های بشردوستانه برای ساکنان غزه که در آتش گرفتار شده اند، تلاش می‌کند، او و کاخ سفید علامت می‌دهند که پس از پایان جنگ، تمایل دارند چه شرایطی حاکم شود:

تشکیلات خودگردان فلسطینی «احیا شده» که کرانه باختری و غزه را اداره می‌کند و یک نیروی بین‌المللی موقت برای کمک به تأمین امنیت در غزه. این ایده‌ها احتمالاً تنها ایده‌هایی هستند که نگرانی‌های سیاسی، دیپلماتیک و ژئواستراتژیک ایالات متحده و همچنین برخی از دولت‌های عربی را برطرف می‌کنند. با این حال احتمال شکست آن‌ها وجود دارد. دولت بایدن در حال قدم گذاشتن در مسیری است که در طول سه سال اول خود با دقت از آن اجتناب کرد - و دلیل خوبی هم دارد. اکنون قرار است بفهمد که علیرغم تلاش هایش، زمانی که جنگ بین اسرائیل و حماس به پایان برسد، منطقه بیشتر شبیه نسخه‌ای از وضعیت موجود در ۶ اکتبر خواهد بود تا یک خاورمیانه جدید.هنگامی که بلینکن در حال عبور از خاورمیانه بود، به نظر می‌رسید که این جنگ یک رویداد پارادایم‌ساز است. اما این یک امید نابجاست. بدون شک در اینجا فضایی برای دیپلماسی ایالات متحده در مناقشه وجود دارد، اما وزیر امور خارجه با مجموعه‌ای از مفروضات به آن نگاه می‌کند - در مورد اثرات احتمالی جنگ بر سیاست اسرائیل و فلسطین، منافع بازیگران منطقه‌ای و نفوذ واشنگتن - که معیوب هستند.

این فرض بدی نیست که روز‌های نخست وزیر بنیامین نتانیاهو به شماره افتاده است. او ریاست بزرگترین شکست امنیتی در تاریخ اسرائیل را بر عهده داشت که کل منطق دوره طولانی مدت او به عنوان رهبر این دولت را به زیر سئوال برد. نتانیاهو به اسرائیلی‌ها گفت که او به صورت منحصربه‌فردی می‌تواند امنیت و عادی‌سازی را برای آن‌ها فراهم کند. نجات از این بحران نشان دهنده‌ی مهارت سیاسی فوق العاده او خواهد بود.اما مرگ احتمالی سیاسی او حاکی از احیای اردوگاه صلح اسرائیل نیست. حتی قبل از اینکه حماس حدود ۱۴۰۰ اسرائیلی را در ۷ اکتبر به قتل برساند، پرچمداران راه حل دو کشور به بازیگران سیاسی حاشیه‌ای تبدیل شده بودند. حزب چپ گرای مرتز اسرائیل که در اواسط دهه ۱۹۹۰، ۱۲ کرسی (از ۱۲۰) در کنست را در اختیار داشت و اخیراً یکی از اعضای ائتلاف نفتالی بنت و ضد نتانیاهو در سال ۲۰۲۱ بود، نتوانست حتی یک کرسی را در انتخابات ۲۰۲۲ به دست آورد. حزب کارگر - حزب بنیانگذاران اسرائیل - تنها با چهار کرسی در کنست نشسته است.تا زمانی که درگیری‌ها در غزه به پایان نرسد، انتخابات برگزار نخواهد شد. اما به نظر می‌رسد که پس از کشتار و ویرانی فراوان حماس بر اسرائیل، اسرائیلی‌ها دوباره با کسانی که به دنبال همزیستی مسالمت‌آمیز با فلسطینی‌ها هستند، مخالفت خواهند کرد. یک دولت پس از جنگ احتمالا یک ائتلاف راست میانه-راست بدون نتانیاهو خواهد بود.
 
 در طول هفته دوم جنگ، نظرسنجی‌ها نشان داد که بنی گانتز - وزیر دفاع سابق و رهبر اتحاد ملی - از حمایت سیاسی گسترده‌ای برخوردار بود. با این حال، او فقط با معیار‌های اسرائیل یک مرکزگرا است. او در دوره‌های انتخاباتی قبلی در بحث غزه کنار نتانیاهو ایستاد و نسبت به تشکیل کشور فلسطین ابراز نگرانی کرد. همه این‌ها نشان می‌دهد که اگر بلینکن و مشاورانش معتقدند که می‌توانند راه حل دو کشوری را احیا کنند، یعنی سیاست اسرائیل را اشتباه درک می‌کنند.محور اصلی رویکرد پساجنگ ایالات متحده، بازسازی تشکیلات خودگردان فلسطین است تا بار دیگر مسئولیت نوار غزه را بر عهده بگیرد. با این حال، اصلاً مشخص نیست که هدف از احیای تشکیلات خودگردان در عمل به چه معناست. ریختن پول و اسلحه به خزانه محمود عباس، رئیس تشکیلات خودگردان، به او کمک کرده تا یک دولت فاسد بنیان کند.شاید بلینکن قصد دارد انتخابات جدیدی در سرزمین‌های فلسطینی برگزار شود. با این حال، عباس ممکن است شکست بخورد، به همین دلیل است که تشکیلات خودگردان از سال ۲۰۰۶، زمانی که جناح او - فتح - در مقابل حماس شکست خورد، انتخابات پارلمانی برگزار نکرده است.حتی اگر عباس بتواند با کمک ایالات متحده بر فساد، ناکارآمدی و عدم مشروعیت تشکیلات خودگردان غلبه کند، بعید است که بخواهد نقش معاون ایالات متحده و اسرائیل در غزه را ایفا کند.


⭕ ️کانال مطالعات روابط بین الملل

@motaleeat_ravabt  ⭕️   

https://www.tg-me.com/motaleeat_ravabt

/فارن پالیسی/

▫️پس از پایان جنگ، اوضاع مثل سابق خواهد بود؛ خبری از صلح نیست

▫️انتخاب

#بخش_پایانی

به هر حال، این موضوع نقطه مرکزی انتقاد حماس از تشکیلات خودگردان فلسطین است: این که منافع اسرائیل – و در نتیجه ایالات متحده – را به بهای از دست دادن حقوق فلسطینیان پیش می‌برد. در این مورد، رهبری حماس اشتباه نمی‌کند.

 بیایید یک آزمایش ذهنی انجام دهیم: واقعیت را به حالت تعلیق درآوریم و فرض کنیم که ایالات متحده می‌تواند تشکیلات خودگردان را بازسازی کند، کشور‌های اروپایی و عربی با نیرو‌های حافظ صلح برای غزه گام بر می‌دارند و اسرائیلی‌ها یک ائتلاف میانه رو مرکزگرا ایجاد می‌کنند. این خبر خوبی خواهد بود، اما پایه‌های درگیری بین اسرائیلی‌ها و فلسطینی‌ها باقی خواهد ماند. اسرائیلی‌ها همچنان نمی‌خواهند اورشلیم را با فلسطینی‌ها تقسیم کنند، آوارگان فلسطینی را در میان خود نمی‌پذیرند و نمی‌پذیرند که در محدوده مرزی ۱۹۶۷ زندگی کنند. فلسطینی‌ها به نوبه خود از پایتختی در اورشلیم چشم پوشی نخواهند کرد، نمی‌توانند مسئله پناهندگان را رها کنند و باید از لحاظ سرزمینی دارای یک کشور مستقل و کاملاً مستقل باشند.هیچ چیزی در مورد جنگ در غزه وجود ندارد که اسرائیلی‌ها و فلسطینی‌ها را تشویق کند که این مواضع را تغییر دهند. دنیا همیشه از دو طرف انتظار دارد که تا پرتگاه قدم بردارند و سپس عقب بکشند، اما در عوض همیشه دست به دست هم داده و می‌پرند.

 اشتهای ویرانگری که در ماه گذشته در غزه رخ داده است نشان دهنده این واقعیت است که مناقشه اساسی بین اسرائیل و فلسطینی‌ها هنوز برای حل و فصل آماده نشده است؛ و دلیل کمی وجود دارد که باور کنیم وقتی دور کنونی جنگ تمام شود، وضعیت برای دیپلماسی مساعدتر خواهد بود. حماس نیازمند آن است که شکست نخورد، و حتی اگر شکست بخورد، اعتبار مقاومت خود را تا حدی پررنگ خواهد کرد که هزینه درگیری برای رهبران این گروه ارزش و اعتبار ایجاد کند. اسرائیلی‌ها دست شان به خون آلود است، اما برای آن‌ها کافی نیست که به دنبال راهی متفاوت باشند. این امر به ویژه تا زمانی که حزب الله در حاشیه نشسته باشد و بدون آغاز جنگی تمام عیار به سمت اسرائیل شلیک کند، صادق است.

 علاوه بر این، روابط اسرائیل با کشور‌های عربی عمدتاً بدون آسیب باقی مانده است. اردنی‌ها سفیر خود را فراخوانده‌اند و به اسرائیلی‌ها گفته‌اند که تا زمانی که جنگ متوقف نشده است، سفیر خود را به امان بازنگردانند، اما پادشاه عبدالله روابط خود را قطع نکرده است. پارلمان بحرین با صدور بیانیه‌ای روابطی را تعلیق کرد که در واقع روابط را تعلیق نکرد. رئیس کمیته امور خارجه و دفاع شورای ملی فدرال امارات متحده عربی گفت: از منظر امارات متحده عربی، توافق ابراهیم باقی می‌ماند. خالد بن سلمان، وزیر دفاع عربستان سعودی، که از قضا برادر ولیعهد نیز هست، هفته گذشته در واشنگتن نشان داد که عربستان همچنان به عادی سازی روابط با اسرائیل علاقه‌مند است.قطع روابط یا تعلیق روابط احتمالی ممکن است توجه اسرائیل را به خود جلب کند، اما به نظر نمی‌رسد رهبران عرب مایل به انجام این اقدام باشند.

 در مجموع، همه این‌ها نشان می‌دهد که پس از همه مرگ‌ها و ویرانی‌ها، و همه رفت و آمد‌های بلینکن، درگیری اسرائیل و فلسطین به هیچ وجه نزدیک‌تر - یا به احتمال زیاد، حتی دورتر - از یک شهرک‌سازی نسبت به قبل از ۷ اکتبر نخواهد بود. تنها تفاوت ایجاد رژیم امنیتی اسرائیل برای نوار غزه خواهد بود - سرزمینی که نمی‌خواهند به حماس اجازه تدوام حکمرانی در آن را بدهند، اما هیچ قدرت بین المللی هم حاضر نیست مسئولیت آن را بر عهده بگیرد.
درست است که جنگ اسرائیل
و حماس فاجعه آمیز به نظر می‌رسد، اما این یک رویداد پارادایم ساز مانند صلح مصر و اسرائیل، پایان جنگ سرد، یا حملات تروریستی ۱۱ سپتامبر ۲۰۰۱ نیست. این یک درگیری محلی است. - که به دلیل پارتیزان‌های پرشور هر دو طرف، خطرات آن بار‌ها نشان داده شده است.

اوضاع همانطور که قبلا بود باقی خواهد ماند: غیرقابل حل، صرف نظر از اینکه بلینکن چقدر مسافت بین واشنگتن و پایتخت‌های خاورمیانه مسافت پیموده.


⭕ ️کانال مطالعات روابط بین الملل

@motaleeat_ravabt  ⭕️   

https://www.tg-me.com/motaleeat_ravabt

▫️دیدار بایدن و شی در سایه تضادها و اختلافات فراوان

▫️ایرنا

#بخش_اول

به عقیده تحلیلگران اکنون که روابط چین و آمریکا بر سر یک دوراهی حساس قرار گرفته و جهان با هرج و مرج آشفته شده است، جهانیان منتظرند که ببیند آیا سفر شی جین‌ پینگ به آمریکا و دیدار با بایدن با وجود اختلافات زیاد دو کشور چه نوع نیروی محرکه ای به روابط پکن- واشنگتن، وضعیت آشفته جهان و همچنین توسعه و شکوفایی منطقه آسیا و اقیانوس آرام خوهد بخشید.

خبرگزاری شینهوا در گزارشی تحلیلی نوشت: سفر آتی شی جین‌پینگ رئیس جمهوری چین به سانفرانسیسکو، امید به بهبودی روابط چین-آمریکا پس از تنش های سیاسی بین دو کشور را که سبب شد سران دور کشور از نوامبر (آبان/ آذر) ۲۰۲۲ تاکنون هیچ تماسی با یکدیگر نداشته‌ باشند، افزایش می دهد.

هوا چون‌یینگ سخنگوی وزارت امور خارجه چین روز جمعه (۱۹ آبان) اعلام کرد که شی جین‌پینگ رئیس جمهوری چین برای دیدار با جو بایدن همتای آمریکایی خود و شرکت در سی‌امین نشست غیررسمی سران سازمان همکاری اقتصادی آسیا و اقیانوس آرام (اپک) از تاریخ ۲۳ الی ۲۶ آبان ماه به شهر سانفرانسیسکو آمریکا سفر خواهد کرد.شینهوا نوشت: چین و آمریکا دو اقتصاد برتر جهان هستند، به طوری که مجموع حجم اقتصادی آن ها بیش از یک سوم کل جهان و کل جمعیت آنها تقریبا یک چهارم جمعیت جهان و حجم تجارت دوجانبه آنها تقریبا یک پنجم از کل جهان را تشکیل می دهد. به علاوه، منافع دو طرف نیز در هم تنیده است. از این رو، این که آیا آن ها می توانند راه درستی برای همزیستی پیدا کنند یا خیر که برای صلح و توسعه کل جهان و آینده و سرنوشت بشر دارای اهمیت بسیار است
.
شی جین پینگ در خصوص درک صحیح روابط پکن و واشنگتن تاکید کرده است که چین مایل به پیشبرد همکاری های سودمند دوطرفه با آمریکا بر اساس سه اصل احترام متقابل، همزیستی مسالمت آمیز و همکاری برد- برد است و اختلافات موجود بین دو طرف را نیز تحت مدیریت صحیح قرار داده و برای برخورد با چالش‌های جهانی، کمک متقابل به موفقیت طرف مقابل، تحقق رفاه و منافع دو طرف مشترک و دخیل کردن کل جهان در منافع ناشی از توسعه دو کشور، با واشنگتن همکاری کند.

پکن بر این باور است که منافع مشترک دو کشور بر اختلافات و تضادهای آن ها برتری دارد و موفقیت هر دو طرف فرصتی برای طرف مقابل است و چین همچنین اعتقاد دارد که راه درست همزیستی کشورهای بزرگ جهان، باید از راه گفت و گو و همکاری باشد.روابط پکن و واشنگتن در سال کنونی با پیچ و خم هایی از جمله حادثه کشتی هوایی بدون سرنشین، دیدار مخفیانه تسای اینگ ون رئیس جمهوری تایوان در آمریکا همراه بوده است.


⭕ ️کانال مطالعات روابط بین الملل

@motaleeat_ravabt  ⭕️   

https://www.tg-me.com/motaleeat_ravabt

▫️دیدار بایدن و شی در سایه تضادها و اختلافات فراوان

▫️ایرنا

#بخش_پایانی

مقامات کاخ سفید بارها پکن را به عنوان رقیب برتر یاد کرده و رقابت با چین را چالشی ژئوپلیتیکی توصیف کرده است و همچنین واشنگتن سعی بر مهار اقتصادی پکن دارد.مقامات آمریکایی با اجرای طرح راهبردی «حیاط کوچک، حصار بلند»، راه اندازی طرح های محدود کننده اقتصادی هند و اقیانوسیه و افزایش تعرفه محدودیت در حوزه های فناوری های نوین از جمله «نیمه هادی ها» با شرکت های چینی، اصول اقتصاد بازار و رقابت منصفانه را نقض کرده و منجر به اختلال در بازار آمریکا، چین و جهان شده است.

پکن و واشنگتن نیز دارای سیستم های اجتماعی متفاوتی هستند، اما نباید مانع همکاری دو طرف بر اساس منافع مشترک شود.این دیدگاه سبب شد در طول چند ماه اخیر شاهد رفت و آمدهای مقامات عالی رتبه دو کشور باشیم.

آنتونی بلینکن وزیر امور خارجه، جنت یلن وزیر خزانه داری و جینا ریموندو وزیر بازرگانی آمریکا و برخی مقامات آمریکا از ماه ژوئن تا به امروز چندین بار سفر به چین داشتند. که سبب تشکیل مکانیسم های ارتباطی مانند کارگروه های اقتصادی و مالی شد.وانگ یی وزیر امور خارجه چین در پایان ماه اکتبر برای دیدار با جو بایدن رئیس جمهور، آنتونی بلینکن وزیر امور خارجه و جیک سالیوان دستیار رئیس جمهوری آمریکا به واشنگتن سفر کرد.

آمریکا برای اولین بار در ششمین نمایشگاه بین المللی واردات چین حاضر و پاویون خود را راه اندازی کرد.هی لی فنگ معاون نخست وزیر چین و سرپرست امور اقتصادی و تجاری چین- آمریکا برای دیدار با مقامات آمریکایی به سانفرانسیسکو سفر کرد.

تعاملات عالی رتبه بین دو کشور چین و آمریکا نشان مثبتی از ثبات در روابط دو کشور بوده و روابط آتی دو کشور هم در گروی چگونگی تعاملات میان جوانان امروز و تعاملات دو کشور در سطوح مختلف، تحت حکومت مرکزی خواهد بود.بر اساس گزارش اداره گمرگ چین، حجم تجارت بین دو کشور در سال گذشته با توجه به محدودیت های اقتصادی بین دو کشور، حدود ۷۶۰ میلیارد دلار بوده است.

خبرگزاری شینهوا خاطرنشان کرد که دو کشور بر مسائلی چون مدیریت کشور، تضمین رفاه مردم؛ یافتن راه حلی برای چالش های جهانی، مبارزه با تغییرات اقلیمی؛ حل مسائل منطقه ای، جهانی صلح آمیز رقابت کنند.

سفر آتی شی به آمریکا مطمئنا همچون گذشته به ارتقای سطح توسعه چین و آسیا- اقیانوسیه، تثبیت صلح جهان، تقویت نیروی محرکه رشد اقتصاد و ارتقای بیشتر سطح همکاری ها کمک خواهد کرد و عناصر مطمئن بیشتری به همکاری های جهان می بخشد.


⭕ ️کانال مطالعات روابط بین الملل

@motaleeat_ravabt  ⭕️   

https://www.tg-me.com/motaleeat_ravabt

▫️چینی‌ها نمی‌خواهند مقابل «شاخ آمریکا» باشند و ضربه بخورند/ واشنگتن برای شکل دادن به نظم آینده جهانی به دنبال تقسیم منافع با قدرت‌ها است

▫️ایلنا

«مهدی مطهرنیا» کارشناس مسائل آمریکا با اشاره به درخواست چین برای بهبود همه‌جانبه روابط با ایالات متحده در گفت‌وگو با خبرنگار ایلنا عنوان کرد: آمریکایی‌ها در ارتباط با چین بر اساس سُنت کسینجری عمل می‌کنند که دیپلماسی پینگ پنگی و همچنین کاهش سطح نزاع و تنش با پکن در آن نهفته است. واشنگتن به دنبال آن است که به هر ترتیب سطحی از مدیریت تنش را با چینی‌ها عملیاتی کند و از سوی دیگر به دنبال آن هستند تا بتوانند هزینه تقابل با چین و همکاری با اتحادیه اروپا را میان خود و شرکایشان تقسیم کنند. به یاد داریم که دونالد ترامپ در زمان ریاست جمهوری خود در مقابل سران گروه ۷ صراحتاً اعلام کرد که ایالات متحده دیگر همانند گذشته به صورت یک جانبه هزینه برقراری امنیت بین‌الملل را نخواهد داد.

وی ادامه داد: در همان جا بود که واشنگتن بسیاری از قدرت‌های بزرگ دنیا را به این سمت برد که همه باید سهم خود را پرداخت کرده و در آن مشارکت کنند. به هر ترتیب ایالات متحده می‌خواهد به چین نزدیک شود تا بتواند آن را کنترل کند. این در حالیست که آمریکا یک برنامه ضد چینی مشخص را برای هدایت افکار عمومی در داخل و خارج از خاک خود در دستور کار دارد و آن را بر اساس راهبردهای خود پیش می‌برد. به یاد داریم که در زمان شیوع کووید ۱۹ بسیاری از کارشناسان اعلام می‌کردند که چین پس از پایان این پاندمی قدرت بلامنازعه اقتصادی در جهان خواهد بود اما این اتفاق رخ نداد حتی می‌توان گفت که اوضاع تا جایی به نفع آمریکا رقم خورد و حالا هم چین به دنبال همگرایی با واشنگتن است.

این تحلیلگر مسائل سیاسی تصریح کرد: چینی‌ها می‌خواهند خود را از مقابل «شاخ آمریکا» کنار بکشند تا یک باره مورد ضربه واشنگتن قرار نگیرند. این در حالیست که ایالات متحده می‌خواهد چین را به آوردگاه خاورمیانه بکشاند و هزینه‌هایی را برای آنها بتراشد و از سوی دیگر در حوزه تایوان و مابقی سناریوها قصد دارد پکن را مورد ضربه و تحریک قرار دهد. در مقابل چین به خوبی این موضوعات را درک کرده اما باید توجه داشت که در صحنه بین‌المللی و جهانی آمریکا به عنوان ابر قدرت در مرکز مغناطیس سیاسی و اقتصادی قرار دارد و سعی می‌کند که قدرت‌های بزرگ را با خودش به عنوان یک ابر قدرت سر میز معامله قرار دهد.

وی در پایان خاطرنشان کرد: آمریکا به عنوان ابر قدرت و سایر قدرت‌های دیگر قصد دارند منافع متقابل‌شان را برای شکل دادن به نظم آینده جهانی تقسیم کنند. این روند در حالی پیش می‌رود که چین هم این موضوع را به خوبی درک کرده و می‌خواهد بر اساس منافعش با واشنگتن وارد گفتمان جدید شود. بحث اینجاست که آمریکا و اسرائیل حالا در خاورمیانه به دنبال آن هستند که از ۷ اکتبر به بعد به نوعی بازی کنند که منافع بسیاری از دولت‌ها در این میان معنا پیدا کند یا درگیر روندهای جاری شوند؛ چراکه کلوپ قدرت جهانی همین حالا به دنبال مستقر شدن نظم نوین جهانی در سراسر عالم است تا بتواند بر اساس مسائل و راهبردهای جدید مناسبات خود را تنظیم کرده و منافع متقابل را کسب کنند.


⭕ ️کانال مطالعات روابط بین الملل

@motaleeat_ravabt  ⭕️   

https://www.tg-me.com/motaleeat_ravabt

▫️اگر اسرائیل در حمله به غزه شکست بخورد... / چرا شکست تل آویو کاملا محتمل است؟

▫️انتخاب

#بخش_اول

"جان بی آلترمن"مدیر برنامه خاورمیانه در مرکز مطالعات استراتژیک و بین المللی (CSIS) در یادداشتی نوشت: ارتش اسرائیل رکورد قابل توجهی در پیروز شدن دارد. در سال‌های ۱۹۴۸، ۱۹۶۷ و ۱۹۷۳ در جنگ‌های متعارف پیروز شد و در سال ۱۹۹۶ سازمان آزادیبخش فلسطین را وادار کرد تا از مبارزه مسلحانه دست بردارد. قدرت ارتش اسرائیل تنها ناشی از حمایت ایالات متحده نیست، بلکه همه چیز - از دکترین، سازمان، و آموزش گرفته تا رهبری و پرسنل- آن را به مهیب‌ترین نیروی جنگی در خاورمیانه تبدیل کرده است.بیشتر بحث‌ها در مورد جنگ غزه بر این فرض استوار است که در نهایت اسرائیل پیروز خواهد شد. شانس پیروزی و برتری ارتش اسرائیل بر حماس آنقدر زیاد است که هر نتیجه‌ای جز آن غیرممکن است. تنها سوال این است که در چه بازه زمانی و به چه قیمتی به دست خواهد آمد؟

با این حال کاملا ممکن است که جنگ غزه، اولین جنگ در تاریخ اسرائیل باشد که ارتش در آن جنگیده و شکست می‌خورد. این شکست برای اسرائیل فاجعه بار و برای ایالات متحده بسیار زیانبار خواهد بود. دقیقا به همین دلیل است که نباید نادیده گرفته شود.

ارتش اسرائیل تا حد زیادی از اینکه دچار بالا و پایین شود و پیروزی و شکست‌های متناوب تجربه کند (نظیر آنچه ایالات متحده از زمان شروع جنگ ویتنام با آن مواجه شده)، اجتناب کرده است. ارتش ایالات متحده به درگیری‌ها در لبنان، سومالی و هائیتی بدون پیروزی آشکار پایان داد، اما آن‌ها در مقیاس کوچک بودند. جنگ‌های پس از ۱۱ سپتامبر در عراق، افغانستان و منطقه مرزی سوریه و عراق، علیرغم تلاش‌های جدی و با صرف منابع قابل توجه به نتیجه مطلوب نرسیدند و سال‌ها جنگ، میلیارد‌ها دلار هزینه و هزاران نفر تلفات نیرو‌های نظامی، نتوانست پیروزی را برای امریکا تضمین کند.اسرائیلی‌ها گاهی اوقات استدلال می‌کنند که جنگ‌های آن‌ها برای بقاست و به معنای واقعی کلمه در مرزهایشان می‌جنگند و به هیچ وجه با اقدامات امریکا در هزاران کیلومتر دورتر از مرز‌های این کشور، قابل مقایسه نیست. آن‌ها همچنین استدلال می‌کنند که مردمشان در مورد مسائل مربوط به بقای اسرائیل متحد هستند، در حالی که مردم کشور‌های غربی در مقایسه با آن‌ها دمدمی مزاج به شمار می‌روند. آن‌ها می‌گویند اسرائیل پیروز خواهد شد، زیرا باید پیروز شود. اما اگر درسی که از تجارب ایالات متحده می‌توان آموخت این باشد که حتی طرف‌های ضعیف نیز می‌توانند با استراتژی درست، طرف‌های قدرتمند را شکست دهند، چه؟

مفهوم پیروزی نظامی از نظر حماس، کسب نتایج سیاسی بلندمدت است. حماس پیروزی را نه در یک یا پنج سال، بلکه در درگیری با چندین دهه مبارزه می‌بیند که همبستگی فلسطینی‌ها را افزایش داده و سبب انزوای بیشتر اسرائیل شود. در این سناریو، حماس جمعیت محاصره شده غزه را به واسطه خشمشان از اقدامات اسرائیل، به دور خود جمع می‌کند. ادامه جنگ به فروپاشی حکومت خودگردان فلسطین کمک می‌کند چرا که فلسطینی‌ها را بیش از پیش به این نتیجه می‌رساند که حکومت خودگردان، ابزاری برای حفظ اقتدار نظامی اسرائیل است. در همین حال، کشور‌های عربی به شدت از عادی سازی روابط با اسرائیل فاصله می‌گیرند، جنوب جهانی به شدت با آرمان فلسطین همسو می‌شود، اروپا به واسطه زیاده روی ارتش اسرائیل از موضعش عقب نشینی می‌کند، و شکل گیری بحث و اختلاف بر سر اسرائیل در امریکا، حمایت دو حزبی که اسرائیل از اوایل دهه ۱۹۷۰ از آن برخوردار بوده را از بین می‌برد. زمزمه‌های جنگ منطقه‌ای برای حماس خوشایند است و بحث‌های جهانی را در مورد هزینه اتحاد با اسرائیل برانگیخته است. توانایی اسرائیل برای حفظ همبستگی درونی خود، برای حماس اهمیتی ندارد. بلکه هدف، جدا کردن اسرائیل از شرکای بین المللی اش و منزوی کردن آن است.

حماس برای اجرای این استراتژی نیازی ندارد قوی باشد، فقط باید ثابت قدم باشد. حماس برای شکست اسرائیل به جای اینکه دنبال افزایش قدرت خود باشد، به دنبال استفاده از قدرت بسیار بیشتر اسرائیل علیه اسرائیل است! قدرت نظامی اسرائیل این توانایی را به اسرائیلی‌ها داده که غیرنظامیان فلسطینی را بکشند، زیرساخت‌های فلسطین را ویران کنند، و از فراخوان‌های جهانی برای خویشتن داری سرپیچی کنند. همه این چیز‌ها باعث پیشبرد اهداف جنگی حماس می‌شود.

حماس مانند گذشته در این مسیر در چندین نبرد شکست می‌خورد، اما موفقیت‌های این گروه در ۷ اکتبر، الهام‌بخش نسل‌های آینده فلسطینی‌ها خواهد بود. حماس به دنبال بازپس گیری بیت المقدس است. این هدف مشابه دیدگاه یهودیان در مورد آمدن مسیح و دیدگاه مسیحی‌ها در مورد ظهور مجدد عیسی است.


⭕ ️کانال مطالعات روابط بین الملل

@motaleeat_ravabt  ⭕️   

https://www.tg-me.com/motaleeat_ravabt

▫️اگر اسرائیل در حمله به غزه شکست بخورد... / چرا شکست تل آویو کاملا محتمل است؟

▫️انتخاب

#بخش_پایانی

افرادی که چنین دیدگاه‌ها و اهدافی دارند، متعهد به تلاش برای رسیدن به آن می‌شوند، صرف نظر از اینکه چقدر احتمال دارد در طول زندگی خود نتیجه آن را ببینند.اسرائیل مدعی است که می‌تواند به سرعت و به اندازه کافی جنگجویان حماس را بکشد تا پیروز شود، و بعد از آن جزئیات را مشخص خواهد کرد. در مقابل، هدف حماس، به بن بست کشاندن جنگ است. اسرائیل برای اطمینان از شکست حماس چه باید بکند؟

دو موضوع مرتبط و حایز اهمیت وجود دارد و هیچ کدام نظامی نیستند. اولین مورد، جلب حمایت جهانی است، که به ظاهر اسرائیل آن را به حماس باخته است. این موضوع به ویژه در ارتباط با کشور‌های اطراف که اکثرشان همانند اسرائیل با حماس ضدیت دارند، اهمیت ویژه دارد. زمانی که اسرائیل به مرحله خروج از غزه برسد، به همکاری کشور‌هایی مانند مصر و اردن و عربستان سعودی برای بازسازی منطقه نیاز دارد. این کشور‌ها باید ورود امکانات و تدارکات به غزه را مورد حمایت قرار دهند، تا حدی حفاظت پلیسی را فراهم کنند، بودجه بازسازی را تامین کنند و به هر ساختار حکومتی که در آنجا پدیدار شود، مشروعیت بدهند.

اسرائیل همچنین باید به تقویت تشکیلات خودگردان فلسطین کمک کند که سال هاست در حال فروپاشی است. علی رغم اینکه هیچ یک از این کشور‌ها عمیقاً به آرمان فلسطین متعهد نیستند، اما همه آن‌ها از آنچه بی تفاوتی اسرائیل به زندگی اعراب می‌دانند، آزرده خاطر شده اند. آن‌ها حاضر نیستند پشت تانک‌های اسرائیلی وارد غزه شوند. این کشور‌ها مشتاق به عهده گرفتن مسئولیت غزه نیستند، اما می‌توانند برخی از منافع خود را در غزه پیش ببرند و از ریشه دواندن تهدید‌ها در غزه جلوگیری کنند. اسرائیل باید در حال حاضر مستقیما با این دولت‌ها تعامل داشته باشد. باید اطمینان حاصل شود که آن‌ها احساس می‌کنند حرف هایشان شنیده می‌شود. اسرائیل باید آن‌ها را متقاعد کند که یک غزه باثبات منافع آن‌ها را تامین می‌کند و این تنها در صورتی امکان پذیر است که خودشان نیز نقشی در آن داشته باشند.

مساله حایز اهمیت دوم این است که اسرائیل باید حماس را از جمعیت اطرافش جدا کند و اطمینان حاصل کند که همبستگی‌هایی که در پی این جنگ بین فلسطینی‌ها شکل می‌گیرد، حول یک جایگزین قوی برای حماس باشد. به طور واقع بینانه، آن سازمان یا جنبش جایگزین باید بتواند به طور قابل اعتمادی آرمان‌های فلسطینی‌ها برای سعادت و تعیین سرنوشت را به پیش ببرد. اگر تعداد زیادی از فلسطینی‌ها احساس کنند که تنها آینده‌ای که با آن روبرو هستند بدبختی و بیچارگی است، بخش بزرگی از آن‌ها سعی می‌کنند همین وضعیت را برای عاملان سیاه روزی خود به وجود آورند. داشتن یک پروژه مشترک، احساس کرامت و احساس عاملیت کردن، به گروه‌های آسیب پذیر انگیزه می‌دهد و اگر گروه‌های مسلح تنها کسانی باشند که راه را برای پیگیری این چیز‌ها فراهم کنند، در زندگی فلسطینی‌ها بی رقیب خواهند بود.یک جنبش قدرتمند فلسطینی و جنبشی که گه گاه قادر به ایستادگی در برابر اسرائیل باشد و نه اینکه صرفاً در برابر آن تسلیم شود، برای اسرائیل بسیار بهتر خواهد بود. تشکیلات خودگردان فلسطین در زمان محمود عباس در این زمینه شکست خورده و در نتیجه محبوبیت وی به شدت کاهش یافته است. 

آنتونی بلینکن، وزیر خارجه امریکا، بیشتر هفته را در خاورمیانه صرف پیشبرد این ایده‌ها و ایده‌های دیگر کرد، اما به نظر می‌رسد که موفقیت چندانی نداشته است. ظاهرا اسرائیل بسیار در حالت جنگی است. اگر بیانیه‌ها و اظهارات علنی مقامات اسرائیل را در نظر بگیریم، به نظر می‌رسد آن‌ها به اندازه کافی فکر نکرده اند که پیروز شدن چگونه خواهد بود، و بلینکن نیز نتوانسته نظرشان را تغییر دهد.
بنا بر گزارش‌ها، حماس برای اقدام خود در ۷ اکتبر، سال‌ها برنامه‌ریزی کرده بود. حماس از موفقیت خود مطمئن نبود، اما منطقا از پاسخ اسرائیل مطمئن بود. اسرائیل تحمل شکست در جنگ را ندارد، اما در تلاش برای پیروزی، می‌تواند [متحمل شکست شود].


⭕ ️کانال مطالعات روابط بین الملل

@motaleeat_ravabt  ⭕️   

https://www.tg-me.com/motaleeat_ravabt