اینجا رشت است، شنبه، هفدهم شهريور هزار و چهارصد و سه، باران تند تند میبارد. در دو جایگاه پمپبنزین، حدود یک ساعت و اندی صف ایستادم و بنزین تمام شد. دیروز هم همینطور بود. هر جا که پا میگذاری ترافیک شدید است و جایگاهها بنزین تمام کردهاند. هنوز شهر از مسافر پر است. برخی به خاطر نبود بنزین امکان رفتن ندارند. گویی مدیریت استان در توزیع بنزین به جایگاهها ناکارآمد است. مدیران غافلگیر شدهاند.
در حالی که نه جنگ شده، نه سیل آمده و نه زلزله اتفاق افتاده است.
عدهای به مسافرت آمدهاند، نه برای میهمان خاطرهای خوش به جای مانده، نه برای میزبان.
اسنپ و تپسی هم بهخاطر کمبود بنزین خدمات کمتری میدهند.
اینجا رشت است، صدای ما را از بحران میشنوید.
@mazdakpanjehee
در حالی که نه جنگ شده، نه سیل آمده و نه زلزله اتفاق افتاده است.
عدهای به مسافرت آمدهاند، نه برای میهمان خاطرهای خوش به جای مانده، نه برای میزبان.
اسنپ و تپسی هم بهخاطر کمبود بنزین خدمات کمتری میدهند.
اینجا رشت است، صدای ما را از بحران میشنوید.
@mazdakpanjehee
https://tarjomaan.com/%D8%B1%D9%88%D8%A7%DB%8C%D8%AA-%DA%98%D8%A7%D9%86-%D9%BE%D9%84-%D8%B3%D8%A7%D8%B1%D8%AA%D8%B1-%D9%88-%D9%88%D8%A7%D9%84%D8%AA%D8%B1-%D8%A8%D9%86%DB%8C%D8%A7%D9%85%DB%8C%D9%86-%D8%A7%D8%B2-%D9%85%D8%B5/
@mazdakpanjehee
@mazdakpanjehee
ترجمان
روایت ژان پل سارتر و والتر بنیامین از مصرف مواد توهمزا
مایک جی، پاریس ریویو — توهمهایی که مادۀ مِسکالین میساخت، فارغ از جلوههای بصریاش، پرسشهای ژرف فلسفی هم پیش میآورد. در نیمۀ دهۀ ۱۹۳۰ میلادی، سه نویسنده و اندیشمند برجسته سوابقشان در تجربۀ این ماده را به جا گذاشتند. والتر بنیامین و ژان پُل سارتر در سالهای…
بازار ِ ماهیفروشها
علیرضا پنجهای
سری با زار میزنم
ماهیهای دریای کودکیام
نمکسود و دودی
و ماهیهای امروز تو فرزندم
همینهاست که دیشب
از دام صیاد
به سینیهای مُدَور ماهیفروشها
رسیده است
و فرزندِ فرزندم
ماهیهای دریای تو هنوز آزادند.
@mazdakpanjehee
علیرضا پنجهای
سری با زار میزنم
ماهیهای دریای کودکیام
نمکسود و دودی
و ماهیهای امروز تو فرزندم
همینهاست که دیشب
از دام صیاد
به سینیهای مُدَور ماهیفروشها
رسیده است
و فرزندِ فرزندم
ماهیهای دریای تو هنوز آزادند.
@mazdakpanjehee