👈 رونمایی و معرفی کتاب:
🏷 در ادب تعلیم و تربیت
▫️با مقالاتی از: آرنت، اشترواس، دورکهایم و دیگران

▫️به انتخاب و ترجمۀ فرهنگ رجایی
با حضور:
▫️فرهنگ رجایی
▫️مقصود فراستخواه
▫️عبدالرسول عمادی
▫️مالک شجاعی
⏱زمان: چهارشنبه هفدهم آبان ماه ۱۴۰۲ ساعت ۱۶
📍نشانی: خ مطهری، نرسیده به مفتح، ساختمان ۲۴۰. طبقه پنجم. واحد ۲۲

انتشارات نگارستان اندیشه در ماه جاری دو اثر از فرهنگ رجایی را در قالب مجموعه آثار این استاد برجسته علوم سیاسی و روابط بین‌الملل منتشر و عرضه می‌کند. این دو شامل یک اثر تألیفی و یک گردآوری و ترجمه است.
کتاب حاضر با عنوان در ادب تعلیم و تربیت، مشتمل بر هشت گفتار درباب مسأله مهم تعلیم و تربیت است. هدف مترجم، تعمق در باب مقولۀ بسیار اساسیِ «تعلیم و تربیت» است. تعلیم و تربیت با آموزشِ معلومات متفاوت است. اولی به شخص کمک می‌کند که اولاً تعلیم ببیند و ثانیاً به جهان معرفی شود؛ در حالی که دومی معلوماتی به شخص منتقل کرده و او را نسبت به جهان طلبکار می‌کند.

فایل صوتی نشست "تعاملات تاریخی و فرهنگی گیلان و آستراخان بر بستر دریای کاسپین"
سخنرانان:
دکتر جواد مرشدلو
دکتر مریلا احمدی
نادر معصومی(مستند ساز)
دکتر میر مهدی میر صالحی
دکتر یونس رنجکش

📹 تله مرغ و تخم مرغ در مسیر توسعه ایران

نسخه صوتی

▫️چرا چالش های ایران در طول تاریخ به اشکال مختلف تکرار می شود؟ به چه دلیل ایران در ادوار مختلف با مسائلی همچون کیفیت آموزش و‌ زیر ساخت‌ها روبرو بوده است یا رابطه دولت و‌ ملت از یک الگوی سینوسی رنج می برد.

▫️داریوش رحمانیان عضو هئیت علمی دانشگاه تهران در گفتگو با اکوایران به این پرسش ها پاسخ داده است. این استاد دانشگاه از تله ای در مسیر توسعه ایران نام می برد که به بیان ساده به آن بازی مرغ و تخم مرغ می‌گوید.

▫️به گفته او از دوره مشروطه که نخستین گفتمان های توسعه در ایران شکل گرفته اند، عمدتا جریان های منور الفکری یا گروه های حاکم در کشور، تلاش کرده‌اند تا شرط توسعه یافتگی را در یک مقوله خلاصه کنند و دیگر شرایط توسعه را طفیلی معرفی کنند. او تاکید می کند: این بازی مرغ و تخم مرغ تا امروز نیز ادامه پیدا کرده.

▫️به اعتقاد این استاد دانشگاه به نظر می رسد، مادامی که توجه ها از این منازعه‌های دوگانه خارج نشود و توسعه مقوله‌ای همه جانبه در نظر گرفته نشود، همچنان در حال درجا زدن بر ابتدایی ترین مفاهیم خواهیم ماند.

📺 @ecoiran_webtv

▫️نشست چهارم مجموعه #قویتر_در_میدان چهارشنبه دو هفته آینده، ۲۹ آذرماه، از ساعت ۱۷ تا ۱۹ در دفتر بنیاد توسعه کارآفرینی زنان و جوانان برگزار خواهد شد.

در این نشست میزبان دکتر آرمان ذاکری جامعه‌شناس خواهیم بود.

🔸آرمان ذاکری متولد ۱۳۶۴، دانش آموخته جامعه‌شناسی است. او در مقاله‌ای با نام «نهادهای مدنی و همبستگی اجتماعی» در کتاب «همبستگی اجتماعی و نابرابری» به مطالعه موردی فعالیت‌های سه تیپ از خیریه‌ها پرداخته است. از جمله یافته‌های این پژوهش مواجهه خیریه‌ها با ناتوانی در عبور از «کاریزمای بنیانگذار» و نهادینه کردن فعالیت‌هایشان است.

از ذاکری کتاب‌های «مواجهه با علوم اجتماعی در متن سنت‌های شیعی» و «همبستگی اجتماعی و دشمنان آن» منتشر شده است.

حضور همه علاقمندان آزاد است و مشتاقیم گفت‌وگویی جمعی و پویا داشته باشیم.

چنانچه امکان حضور برای شما فراهم نیست، می‌توانید از لینک زیر و پلتفرم گوگل‌میت در نشست شرکت کنید.
https://meet.google.com/feb-phzq-zkr

▫️همراهان عزیز، لطفا به تاریخ و ساعت درج شده روی پوستر توجه کنید.

همراه هم، #به_پیشواز_آینده_می‌رویم

@foundationed

🔊فایل صوتی

سرمایه‌ی مفهومی-روایتی ایران -

داریوش رحمانیان

.
🆔 @sokhanranihaa
🆔 @
🆑کانال سخنرانی ها
🌹

🔴📣 شب مردم‌نامه

هفتصد و هفدهمین شب از سلسله شب‌های بخارا به مردم‌نامه، فصلنامهٔ تاریخ مردم، اختصاص یافته است. این شب هم‌زمان با انتشار شماره‌های ۲۴ و ۲۵ فصلنامه و در هفتمین سالگرد انتشار مجله، برگزار می‌شود.

شب مردم‌نامه در ساعت پنج بعد از ظهر سه‌شنبه بیست‌و‌یکم آذرماه ۱۴۰۲ در مؤسسۀ مطالعات دین و اقتصاد به نشانی میدان ولیعصر، خیابان برادران مظفری شمالی، نبش کوچهٔ شهید ذاکری، پلاک ۱۲۶، و با سخنرانی نگار ذیلابی، نعمت‌الله فاضلی، ابراهیم موسی‌پور بشلی، مهرداد قیومی، لیلا طباطبایی یزدی، داریوش رحمانیان و علی دهباشی، برگزار می‌شود.

شب مردم‌نامه

هفتصد و نوزدهمین شب از سلسله شب‌های بخارا به «مردم‌نامه»، فصلنامه‌ی تاریخ مردم، اختصاص یافته است. این شب هم‌زمان با انتشار شماره‌های ۲۴ و ۲۵ فصلنامه و در هفتمین سالگرد انتشار مجله، برگزار می‌شود.

«مردم‌نامه» مجله‌ای است درباره‌ی مردم و برای مردم و فراخوانی ا‌ست به یک نهضت علمی در حوزه‌ تاریخ‌نگاری و علوم‌انسانی. «مردم‌نامه» از آغاز شکل‌گیری دو آماج مهم را دنبال کرده است: نوشتن درباره‌ی مردم و نوشتن برای مردم. این مجله، همسو با رویکرد تاریخ‌نگاریِ «تاریخ مردم» کوشیده است تاریخ ایران را بر محور مردم روایت کند، به ویژه جنبه‌هایی از تاریخ ایران که کم‌تر شناخته شده و روایت شده، یا اصلا روایت نشده. افزون بر آن، مردم‌نامه کوشیده است بر اساس منظر آسیب‌شناختیِ خود به وضعیت تاریخ‌نویسی در ایران، به عرصه‌ی نقد تاریخ‌نگاریِ قدیم و معاصر ایران، ورود کند. «مردم‌نامه» همگان را به کوشش در راه نقد تاریخ‌نگاری ایرانی - بویژه تاریخ‌نگاری معاصر - فرا می‌خواند و می‌کوشد پلی باشد میان دانشگاه و مردم/ جامعه و نیز پلی برای ارتباط متخصصان ایرانی با متخصصان سراسر جهان برای رشد و تحول دانش و اندیشه تاریخی در ایران و در حوزه‌ زبان فارسی.

شب مردم‌نامه در ساعت پنج بعد از ظهر سه‌شنبه بیست و یکم آذرماه ۱۴۰۲ در مؤسسه مطالعات دین و اقتصاد به نشانی میدان ولیعصر، خیابان برادران مظفری شمالی، نبش کوچه شهید ذاکری، پلاک ۱۲۶، و با سخنرانی نگار ذیلابی، نعمت‌الله فاضلی، ابراهیم موسی‌پور بشلی، مهرداد قیومی بیدهندی، لیلا طباطبایی یزدی، داریوش رحمانیان و علی دهباشی، برگزار می‌شود.

📜 شبِ مردم‌نامه برگزار شد

مردم‌نامه به نوبهٔ خود از همهٔ حاضران در این جلسه به‌ویژه سخنرانان؛ نگار ذیلابی، لیلا طباطبایی یزدی، نعمت‌الله فاضلی، ابراهیم موسی‌پور و مهراد قیومی بیدهندی و همچنین برگزارکنندگان جلسه در مجلهٔ بخارا؛ به‌ویژه علی دهباشی که با شرایط خاص جسمی خود این جلسه را برپا کرد، بسیار سپاسگزار است.

شب مردم‌نامه

با سخنرانی: نگار ذیلابی، نعمت‌الله فاضلی، ابراهیم موسی‌پور بشلی، مهرداد قیومی بیدهندی، لیلا طباطبایی یزدی، داریوش رحمانیان و علی دهباشی

سه‌شنبه بیست و یکم آذرماه ۱۴۰۲
مؤسسه مطالعات دین و اقتصاد

✅ مردم‌نامهِ ایران‌گرا

✍ امید غیاثی, دانشجوی دکتری تاریخ دانشگاه تهران، ۲۲ آذر ۱۴۰۲

در شب مردم­‌نامه که به همّت مجلهٔ بخارا و به مناسبت هفتمین سال انتشار مردم­‌نامه برگزار شد، سخنان داریوش رحمانیان به عنوان سردبیر و بنیانگذار این مجله نکات مهمی در بطن خود داشت.

کانونی­‌ترین نکته، تدقیق‌کردن خط و مشیِ داریوش رحمانیان و فهمش از ژانر مردم‌نامه‌­نویسی بود. از زمانی که مردم­‌نامه متولد شد، بحث بر سر تعریف این ژانر و حدود ثغور آن نیز شکل گرفت، چنانکه نگارنده نیز به عنوان شاگرد ایشان در چندین نوبت، به ویژه دربارهٔ مراد از «مردم» در این ژانر تاریخ‌نگاری با رحمانیان به گفتگو نشسته و دربارهٔ مفهومی که از این واژه مراد می‌­شود و ابهامات و نظرات خود به پرسش و پاسخ پرداخته است.

📌 ادامهٔ این یادداشت را در وبگاه مردم‌نامه، با ورود به لینک زیر بخوانید: 👇👇

🔗http://B2n.ir/x20897

🔴 لینک پشتیبانی از مردم‌نامه:
🌐https://mardomnameh.com/supportus/‍

📘کتاب تازه: محله‌ای که بود: رویکردی تاریخی بر شناخت نظام زندگیِ محله‌ای تهران قدیم
محمدعلی اکبری
نشر نی، ۱۴۰۲

تهرانِ پایتخت در روزگاری نه‌چندان دور شهری کوچک بود، در دامن سلسله‌جبال البرز. همزمانی تحولات جهانی با پایتخت‌شدن تهران توسط قاجاران، زندگی این شهر و مردمانش را دستخوش تحولات شگرفی کرد. شیوه‌ی زندگی دیرپای ایرانیان در جوامع شهری از طریق سازه‌ی اجتماعیِ تاریخمندی که ما آن را «نظام زندگی محله‌ای» نامیده‌ایم تعیّن می‌یافت. این نظام زندگی در دوره‌ی ناصرالدین شاه قاجار، با ظهور اشکال نوین جوامع شهری، با چالش‌های جدیدی روبه‌رو شد. در این کتاب، درباره‌ی چندوچون زیست جمعی مردم تهران در قابِ نظام زندگی محله‌ای به روزگار تاریخیِ قدمایی سخن گفته می‌شود و پیامدهای برآمدن نخستین اشکال جامعه‌ی شهریِ مدرن بر آن نظام زندگی محله‌ایِ قدمایی توصیف می‌شود.

▫️فهرست مطالب کتاب
- پیشگفتار
- مقدمه
- ۱. تهران، از شهر چنارهای بلند به دارالخلافۀ ناصری
قصبه‌ای که شهر شد
تهرانِ پایتخت
دارالخلافۀ سلطان صاحبقران
دارالخلافۀ ناصری
شهرِ جدید
- ۲. رویه‌های سکونت‌گزینی
محلۀ چاله‌میدان
محلۀ عودلاجان
محلۀ بازار
محلۀ سنگلج
محلۀ ارگ
محلۀ جدید دولت
- ۳. زیستن در شبکۀ پیوندها
روابط میان‌محله‌ای
روابط بین‌محله‌ای در کلان‌محلات
روابط بین‌محله‌ای
- ۴. سازمان و رویه‌های مدیریت محله
حکومت تهران
ادارۀ محله در نظام مدیریت شهری
- ۵. کارویژه‌ها
همبستگی محله‌ای
سرمایۀ جمعی محله‌ای
هویت محله‌ای
امنیت محله‌ای
- نتیجه‌گیری
- منابع

🔹اطلاعات بیشتر:
https://nashreney.com/product/

#کتاب_تازه
@asmaaneh

✅ بررسی و نقد آراء و آثار سیّدجواد طباطبایی

📌با حضور و سخنرانی

عزت‌الله فولادوند
تقی آزاد ارمکی
احمد بستانی
داریوش رحمانیان
ابراهیم صحافی
سیّدجواد میری
شروین وکیلی

🏢مکان: سالن خیام خانهٔ اندیشمندان علوم انسانی

⏰زمان: سه‌شنبه ۲۸ آذر ۱۴۰۲، ساعت ۱۴ تا ۱۹

لینک ورود به سمینار
https://www.skyroom.online/ch/hossein5092811/isa
@iran_sociology
#انجمن_جامعه_شناسی_ایران

برای «مردم‌نامه»
جواد عبّاسی
26 آذر 1402
https://www.tg-me.com/historyandlife
هنگامی که هشت سالی پیش همکار و دوست بلندهمّت و دانشورم داریوش رحمانیان در یک دیدار در دانشگاه تهران از قصدش برای انتشار مجلّه‌ای متفاوت در زمینه مطالعات تاریخی در ایران با عنوان «مردم‌نامه» خبر داد، فکرش را هم نمی کردم با همّت ستودنی او و چند تن از دانشجویان کوشایش روزی برسد که علی دهباشی پا پیش بگذارد و شایستگی آن را در حد برگزاری شبی از شب‌های پرفروغ و پرخواهان «بخارا» بیابد. راستش آن زمان با دیدن شور و شوق رحمانیان از یک سو و توجه به واقعیّت‌های خون به ‌جگرآور و همراه با سنگلاخ انجام چنین کارهایی از سوی دیگر، نگران شدم که نکند این اراده نوآورانه و راه دشوار به سرانجام بسیاری از ایده‌ها و از جمله مجلّه‌هایی نامدار و گرانسنگ همچون «آینده»، «راهنمای کتاب»، «هستی» و مانند آنها بینجامد و رحمانیان هم سرخورده شود. خوشبختانه سختکوشی و ایثارگری او و همکارانش که تا آنجا که می‌دانم با کار رایگان و داوطلبانه و حتی به زدن از هزینه‌های زندگی شخصی برای تأمین هزینه مجلّه هم کشیده است، دست کم تاکنون نگرانی یادشده را بلاموضوع کرده است. در عین حال به نظر می‌رسد امید به ادامه این راه تنها با توجه بیشتر و حمایت عمومی بخصوص از سوی اهل تاریخ ممکن باشد. مشترک شدن مجله و کمک‌هایی از نوع «همّت عالی» می‌تواند به تحقق این هدف کمک کند:
مردم‌نامه - پشتیبانی از ما: https://mardomnameh.com/supportus/

*مردم‌نامه (تاریخ مردم)
*رحمانیان
*حمایت

🔸️گنجور: قدرت بینهایت کوچک ها🔸️
(به بهانه انتشار کتاب تازه ام درباره سایت گنجور و بانی اش: حمیدرضا محمدی)

▪️گنجور، فقط یک سایت ادبی نیست. کاری که حمیدرضا محمدی، و ما مردم، در کنار هم کردیم، یک حماسه ی اجتماعی است. آن هم در دوران احساس ضعف هایمان. دوران حس شکست جمعی.

▪️اما گنجور، مسیری برای گرد هم آمدن ما بی قدرت شده ها باز کرد. ما بی صدا مانده ها. ما مردم. در گنجور، در بستر و به بهانه ی ادبیات عزیز فارسی، به هم پیوند خوردیم. به گذشته مان. به داشته هایمان.

▪️در گنجور، ما دوباره، به صورتی جمعی، با هم به دردانه های ادب فارسی، حتی فراتر از مرزهای ملی مان فکر کردیم. من و برادر افغان و خواهر تاجیک و رفیق هندی پارسی زبان و دوست ترکیه ای عاشق شعر فارسی.

▪️در گنجور، هشتاد میلیون نفر/بازدید کردیم و حرف زدیم و حتی سنت مان را نقد کردیم. آزادانه. خودمان. بی واسطه ی هیچ نهاد رسمی و حکومتی. خودِ خودمان. و گنجور بود که بی صدا، ما را دوباره دور هم جمع کرد.

▪️حالا وقتش بود که گنجور را نه به عنوان یک سایت ادبی، که به عنوان یک "نهاد فرهنگی مستقل" بشناسیم. داستانش دا بدانیم. داستان هیجان انگیز نهاد دیگری که نشان داد ما بینهایت کوچکها، وقتی به هم پیوند بخوریم، چقدر قوی میشویم.

▪️این دومین جلد از مجموعه "مطالعات جامعه شناحتی نهادهای فرهنگی مردمی در ایران پساانقلابی" است. اولی "پرنده و آتش" بود و ماجرای کتابفروشی امام در مشهد و بانی عزیزش، رضا رجب زاده. امید که عمری باشد و توانی که جلد سوم و جلدهای بعدی را هم بنویسم. برای ادای دین به این وجودهای سازنده و ساکت.

▪️بدون همت نشر آرما و برادرم، محسن حسام مظاهری، این دو جلد منتشر نمیشد. بیش باد برکت وجودی و قوت گام هایشان.

👈لینک تهیه کتاب: سی بوک
نشر آرما. ۱۹۰ صفحه. ۱۶۰ هزار تومان.

راهیانه/ایده نوشت های مهدی سلیمانیه/@raahiane

#روشنا/#سیاه_مشق/#نهادهای_مستقل_فرهنگی/#جامعه/#جامعه_شناسی

شب استاد حسن معمارباشی قمی

هفتصد و بیست و یکمین شب از سلسله شب‌های بخارا به استاد حسن معمارباشی قمی اختصاص یافته است. این نشست در ساعت سه بعد از ظهر جمعه اول دی‌ماه ۱۴۰۲ با سخنرانی: فرامرز پارسی، هادی صفایی‌پور، سید محسن محسنی، محمد امیدواریان، رسول رییس‌جعفری و علی دهباشی در سالن اجتماعات اتاق بازرگانی شهر قم برگزار می‌شود.

استاد حسن معمارباشی قمی یکی از هنرمندان و معماران بی‌نظیر و چیره‌دست دوران قاجار است که بی‌تردید تاکنون قدرش به طور کامل شناخته نشده است. این معمار چیره‌دست متولد حدود ۱۲۲۷ و متوفی ۱۳۱۳ هجری قمری است. از جمله آثار این استاد بی‌نظیر می‌توان به تیمچه فرش قم، صحن نو (اتابکی)، ایوان آینه، سرای صدر اعظم، گنبد امامزاده حمزه، پل رود ساوه،
پل عسگرآباد (جاده قدیم قم تهران)، گنبد شاه‌عبدالعظیم و مشارکت در مسجد سپهسالار و مجلس شورای ملی اشاره کرد.

شب استاد حسن معمارباشی قمی در ساعت سه بعد از ظهر جمعه یکم دی‌ماه ۱۴۰۲ در سالن اجتماعات اتاق بازرگانی استان قم به نشانی بلوار ۱۵ خرداد، بعد از بلوار شهید روحانی، جنب سازمان آتش‌نشانی برگزار می‌شود.