‍ ‍ ‍ ‍ ☘ ☘ برگی از تقویم تاریخ ☘ ☘

۳۰ شهریور زادروز نوش‌آفرین انصاری

(زاده ۳۰ شهریور ۱۳۱۸ هندوستان) استاد دانشگاه، نویسنده و پژوهشگر علوم کتابداری و اطلاع‌رسانی

او که پدرش کارمند وزارت امورخارجه و مادرش دانش‌آموخته رشته آموزش پیش ازدبستان بود، دوران کودکی و نوجوانی را به سبب پیشه پدر در کشورها و شهرهای گوناگون گذراند. وی که دانش‌آموخته کتابداری است، در سال ۱۳۴۲ برای جمعی از پایه‌گذاران شورای کتاب کودک، از جمله توران میرهادی، در مدرسه روش‌نو، کارگاه کتابداری برگزار کرد و از همین هنگام سرنوشت او با توران میرهادی و شورای کتاب کودک گره خورد.
او تحصیل در رشته کتابداری را تا مقطع کارشناسی در مدرسه‌عالی کتابداری ژنو و مقطع کارشناسی ارشد را در دانشگاه مک‌گیل کانادا ادامه داده است.
از او تاکنون کتابها و مقاله‌های تالیفی و ترجمه‌های بسیاری به‌ویژه در زمینه کتابداری و کتابخانه‌های کودکان و بزرگسالان منتشر شده است.
کتابهای او "تشکیل کتابخانه در روستا" "مجموعه مقالات درباره کتاب و کتابداری" و ترجمه "مدخل تاریخ شرق اسلامی" است.

‎
💎
🆔 @maneshparsi

#برگی_از_تقویم_تاریخ

☘☘☘☘☘☘☘☘☘☘
#نوش_آفرین_انصاری، ز

‍ ‍ ☘ ☘ برگی از تقویم تاریخ ☘ ☘

۳۰ شهریور سالروز درگذشت پرویز مشکاتیان

(زاده ۲۴ اردیبهشت ۱۳۳۴ نیشابور -- درگذشته ۳۰ شهریور ۱۳۸۸ تهران) موسیقیدان و آهنگساز

او مقدمات موسیقی را از شش سالگی نزد پدرش حسن مشکاتیان آموخت و نخستین کنسرتش را در هشت سالگی در مراسم گردهمایی دانش‌آموزان در مدرسه امیرمعزی نیشابور ارائه داد.
پس از آن در جشنواره موسیقی که در اردوگاه رامسر برگزار می‌شد به‌ دفعات شرکت کرد و در تمامی آنها مقامهای ممتاز را به‌ دست آورد.
وی در سال ۱۳۵۳ به دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران رفت و همزمان به یادگیری ردیف میرزاعبداله، نزد نورعلی برومند و ردیف موسیقی سنتی نزد داریوش صفوت پرداخت.
همزمان با آموختن ردیف مبانی موسیقی، به تحصیل موسیقی ایرانی نزد استادان محمدتقی مسعودیه، عبداله دوامی، سعید هرمزی و یوسف فروتن پرداخت.
از سال ۱۳۵۴ همکاری‌اش را با مرکز حفظ و اشاعه موسیقی به‌ عنوان مدرس و نوازنده سنتور و سرپرست گروه، زیر نظر داریوش صفوت ادامه داد و درکنار آن به اجرای کنسرت‌های متعدد با بانوان پریسا و هنگامه اخوان پرداخت و درسال ۱۳۵۶ گروه عارف را تشکیل داد.
در همین سال در آزمون باربد که به ابتکار  نورعلی برومند برگزار می‌شد شرکت کرد و به‌همراه پشنگ کامکار مقام نخست در رشته سنتور را کسب کرد و نیز به‌همراه داریوش طلایی مقام ممتاز در ردیف‌نوازی را به‌ دست آورد.
همکاری با رادیو زیر نظر هوشنگ ابتهاج از دیگر فعالیت‌هایش درسال ۱۳۵۶ بود که با واقعه ۱۷ شهریور ۱۳۵۷‌، وی و گروهی دیگر از اهل موسیقی به‌صورت دسته‌جمعی از رادیو استعفا دادند.
در این سال به اتقاق گروهی دیگر از هنرمندان موسیقی و با همکاری گروه‌های عارف و شیدا مؤسسه چاووش را شکل داد که حاصل آن انتشار برخی از ماندگارترین قطعات موسیقی سنتی در سال‌های ۱۳۵۷ تا ۱۳۶۲ بود.
تصنیف مرا عاشق باصدای شهرام ناظری "روی شعری از مولانا" و چهار مضراب شورانگیز و قطعه نغمه در دستگاه شور، تصنیف ایرانی "با صدای شجریان در چاووش۶" قطعه ده ضربی چهارگاه به‌نام پیروزی و تصنیف رزم مشترک "باصدای شجریان در آلبوم چاووش۷ " و نیز اجرای قطعه در قفس ابوالحسن صبا با تنظیم حسین علیزاده در همین آلبوم از دیگر فعالیت‌هایش در این دوره بود.
پس از این دوره همکاری‌اش با محمدرضا شجریان را ادامه داد که حاصل آن آلبوم‌های سر عشق "در ماهور"  بیداد "دستگاه همایون" بر آستان جانان "در شور و بیات ترک" نوا "مرکب خوانی در دستگاه نوا"  دستان ("در دستگاه چهارگاه" و نیز اجرای کنسرت‌های برون مرزی به‌همراه شجریان در کشورهای اروپایی بود که تا سال ۱۳۶۶ به‌طول انجامید.
از سال ۱۳۶۷ همکاری‌‌اش با خوانندگان دیگری را هم در دستور کار خود قرار داد که شهرام ناظری "آلبوم لاله بهار" علی جهاندار "آلبوم صبح مشتاقان" علیرضا افتخاری "مقام صبر" ایرج بسطامی "موسم گل، افشاری مرکب، مژده بهار، وطن من" علی رستمیان و  حمیدرضا نوربخش "کنسرت گروه عارف: از جمله آنها بوده‌اند.  یکی از واپسین کارهایش آلبوم تکنوازی تمنا بود که در سال ۱۳۸۴ منتشر کرد. همچنین در روزهای ۶ تا ۹ آذر ۱۳۸۶ به‌عنوان سرپرست گروه عارف کنسرتی در تهران برگزار کرد که حمیدرضا نوربخش به‌ عنوان خواننده در آن شرکت داشت. 
آرامگاه وی نزدیک به آرامگاه عطار نیشابوری است.

‎

💎
🆔 @maneshparsi
#برگی_از_تقویم_تاریخ

☘☘☘☘☘☘☘☘☘☘
#پرویز_مشکاتیان، د

‍ ☘ ☘ برگی از تقویم تاریخ ☘ ☘

۳۰ شهریور سالروز درگذشت ناهید سالیانی

(زاده ۲۸ امرداد ۱۳۱۵ بندر انزلی – درگذشته ۳۰ شهریور ۱۳۹۹ بندر انزلی) مجسمه‌ساز

او در دانشکده هنرهای زیبا تهران در رشته مجسمه‌سازی تحصیلات آکادمیک را آغاز کرد و با به دست آوردن مقام اول و دریافت مدال درجه‌ یک فرهنگی در سال ۱۳۳۸ به پایان رساند.
وی بعد دوره یک ساله مجسمه‌سازی را در فرانسه گذراند و به ایران بازگشت و در دانشکده هنرهای زیبا به تدریس پرداخت. همزمان با تدریس در ایران، در ایتالیا در نمایشگاه‌های گروهی دانشجویان آکادمی در شهرهای رم، فلورانس و ناپل شرکت کرد.
همچنین در نمایشگاه گروهی بانوان هنرمند در پاریس حضور یافت و در نمایشگاه آثار هنرمندان معاصر ایران از طریق وزارت فرهنگ و هنر، و در نمایشگاه بین‌المللی تهران از طرف انجمن فرهنگی ایران و فرانسه هم مشارکت داشت و آثار و مجسمه‌هایش مورد توجه منتقدان قرار گرفت. وی استاد اسبق دانشکده هنرهای زیبا، عضو شورای هنری سازمان زیباسازی شهر تهران، داوری بسیاری از بینالها و سمپوزیوم‌ها را به عهده داشته‌است.

نمایشگاه‌ها
۱۹۶۳ نمایشگاه دانشجویان آکادمی‌های: رم، فلورانس، ناپل.
۱۹۶۴ نمایشگاه گروهی در پالاتسو ماسیمو در شهر رم.
۱۳۵۳ نمایشگاه آثار هنرمندان معاصر ایران به مناسبت بازیهای آسیایی در تهران.
۱۳۵۳ شرکت درنمایشگاه بین‌المللی تهران با شرکت و همکاری گالری پاییز پاریس.
۱۳۵۳ نمایشگاه آثار هنرمندان معاصر ایران به مناسبت هشتمین جشن فرهنگ و هنر تهران.
۱۳۵۴ نمایشگاه زن و هنر تهران.
۱۳۵۴ نمایشگاه آثار هنرمندان در نگارخانه تخت جمشید تهران
۱۳۵۵ نمایشگاه دو نفره مجسمه‌سازی و نقاشی در گالری مهر شاه تهران.
۱۳۵۶ نمایشگاه انفرادی در نگارخانه کرته تهران‌
۱۹۷۸ شرکت در بینال بال در سوییس‌.
۱۹۸۲ نمایشگاه در شهر بوستون تکزاس آمریکا.
۹۹-۱۹۸۸ شرکت در نمایشگاه‌های متعدد و فعالیت‌های گروهی به هنگام تدریس درکالج به اتفاق همکاران دانشگاهی هنرمند در شهر بوستون ماساچوست آمریکا.

‎

💎
🆔 @maneshparsi
#برگی_از_تقویم_تاریخ

☘☘☘☘☘☘☘☘☘☘
#ناهید_سالیانی، د

‍ ‍ ‍ ‍ ‍ ‍☘ ☘ برگی از تقویم تاریخ ☘ ☘

۳۰ شهریور زادروز فریدون مشیری

(زاده ۳۰ شهریور ۱۳۰۵ تهران -- درگذشته ۳ آبان ۱۳۷۹ تهران) شاعر

او به‌علت ماموريت اداری پدرش، به‌ مشهد رفت و پس از چندسال به‌ تهران بازگشت و در دبيرستان دارالفنون و اديب تحصیل کرد.
همزمان با تحصيل در اداره پست و تلگراف مشغول به‌كار شد. سپس شبها در آموزشگاه فنی وزارت پست درس خواند و روزها به كار می‌پرداخت. از همان زمان به مطبوعات روی آورد و در روزنامه‌ها و مجلات كارهايی از قبيل خبرنگاری و نويسندگی را به‌عهده گرفت و بعدها در رشته ادبيات فارسی دانشگاه تهران به تحصيل ادامه داد.
از سال ۱۳۳۲ تا ۱۳۵۱ مسئول صفحه شعر و ادب مجله روشنفكر شد و در سال ۱۳۳۳ ازدواج كرد. همسر او اقبال اخوان دانشجوی رشته نقاشی دانشكده هنرهای زيبای دانشگاه تهران بود. فرزندان فريدون مشيری، بهار و بابك هردو در رشته معماری در دانشكده هنرهای زيبای دانشگاه تهران و دانشكده معماری دانشگاه ملی ايران تحصيل كرده‌اند.
مشيری سرودن شعر را از ۱۵ سالگی آغاز كرد. اولين مجموعه شعرش با نام تشنه توفان در ۲۸ سالگی با مقدمه محمدحسين شهريار و علی دشتی به‌چاپ رسيد. وی توجه خاصی به موسيقی ايرانی داشت و در پی همين دلبستگی طی سالهای ۱۳۵۰ تا ۱۳۵۷ عضويت در شورای موسيقی و شعر راديو را پذيرفت.
او در سال ۱۳۷۷ به آلمان و امريکا سفر کرد و مراسم شعرخوانی او در شهرهای کلن، ليمبورگ و فرانکفورت و همچنين در ۲۴ ايالت امريکا از جمله در دانشگاه‌های برکلی و نيوجرسی به‌طور بی‌سابقه‌ای مورد توجه دوستداران ادبيات ايران قرارگرفت. در سال ۱۳۷۸ طی سفری به سوئد در مراسم شعرخوانی در چندين شهر از جمله استکهلم و مالمو و گوتنبرگ شرکت کرد.  
آرامگاه وی در قطعه هنرمندان است.

‎

💎
🆔 @maneshparsi
#برگی_از_تقویم_تاریخ

☘☘☘☘☘☘☘☘☘☘
#فریدون_مشیری، ز

✅ شهر آوان کجاست؟
آوان پایتخت امپراطوری ایلام باستان همان دزفول کنونی هست.


💎
🆔 @maneshparsi

🔺#سیراف یکی از قدیمی‌ترین بنادر ایران است که زمانی در دوران ساسانی دارای رونق فراوانی بوده‌است.

🔹شهر باستانی «سیراف» دارای معماری خاصی می‌باشد که بسیار شبیه به روستای ماسوله در شمال کشور می‌باشد. شبیه بودن آن به ماسوله از این جهت است که سیراف در یک نوار طولی با عرض بسیار کم قرار گرفته‌است که یک سمت آن دریا و سوی دیگر آن کوه می‌باشد و هر چند منازل آن بافت تاریخی ماسوله را ندارد ولی از این جهت که ساختمان‌ها به‌صورت پلکانی به سمت کوهستان سوق پیدا نموده‌اند لذا مناطقی مانند ماسوله و کندوان را برای بازدید کننده‌ها تداعی می‌کنند با این تفاوت که سیراف بسیار تاریخی تر و دارای قدمتی به درازای خلیج فارس می‌باشد.

🔹 بندری که در آن زمان بیش از سیصد هزار نفر جمعیت داشته و به دلیل آزادمنشی دینی در این بندر بین‌المللی پیروان مذاهب گوناگونی همچون زرتشتیان، مسیحیان، مانویان، یهودیان، بوداییان و اقوامی همچون رومیان، یونانیان و چینی‌ها در این بندر زندگی می‌کرده‌اند.گورستان‌های بازمانده از پیروان دین‌های گوناگون در این شهر باستانی نشانگر آزادی دینی این بندر ایرانی است.


💎
🆔 @maneshparsi

‍ ☘ ☘ برگی از تقویم تاریخ ☘ ☘

۳۱ شهریور سالروز درگذشت حسین خطیبی نوری

(زاده ۳۱ تیر ۱۲۹۵ تهران – درگذشته ۳۱ شهریور ۱۳۸۰ تهران) ادیب، نویسنده و شخصیت سیاسی

او از دانشکده ادبیات دانشگاه تهران، در رشته زبان و ادبیات فارسی و فلسفه دانشنامه لیسانس دریافت کرد. در سال ۱۳۱۶ که دوره دکتری زبان و ادبیات فارسی در دانشگاه تهران تأسیس شد، وی همراه با محمد معین، ذبیح‌اله صفا و ناتل خانلری دانشجویان اولین دوره آن بودند. وی دروس دوره دکتری را در سال ۱۳۱۸ به پایان برد و موضوع رساله‌اش، تاریخ تطور نثر فارسی بود. پس از ملک‌الشعراء بهار، اولین تحقیق درباره سبک‌شناسی در نظم و نثر فارسی به‌وسیله وی انجام گرفت.
او با تأیید ابراهیم پورداوود، علی‌اصغر حکمت، احمد بهمنیار و بدیع‌الزمان فروزانفر، با قید «بسیار خوب» پذیرفته شد و سِمَت وی از دبیری دانشگاه به دانشیاری ارتقا یافت و مستقلاً تدریس سبک‌شناسی را در دانشکده ادبیات عهده‌دار شد.
در سال ۱۳۳۰ پس از درگذشت ملک‌الشعراء بهار، کرسی استادی وی به خطیبی واگذار شد ‌‌‌‌‌‌و از آن تاریخ تا دوران کناره‌گیری، به تدریس تاریخ تطور نظم و نثر و دستور زبان فارسی در دوره‌های لیسانس و دکتری اشتغال داشت. وی در کنار شغل دانشگاهی، مشاغل دیگری را نیز عهده‌دار بود. چندی ریاست کتابخانه دانشکده حقوق دانشگاه تهران با او بود، و بعد مدیریت «روزنامه رسمی کشور» را عهده‌دار شد. در دولت مصدق، مدیرکل دفتر نخست‌وزیری بود.
در سال ۱۳۴۲ در دوره بیست‌ و یکم مجلس شورای ملی، از لار نماینده شد و در همان دوره به نیابت ریاست رسید. در دوره‌های بیست‌ودوم، بیست‌وسوم و بیست‌وچهارم مجلس شورای ملی، همچنان نماینده و نایب‌رئیس اول مجلس بود. او در سال ۱۳۲۸ مدیرعامل جمعیت شیر و خورشید سرخ ایران شد و توانست آن را به‌ سرعت توسعه دهد، به‌طوری‌که ده‌ها بیمارستان، درمانگاه، پرورشگاه، و مؤسسات خیریه و امدادی دیگر در سطح کشور تأسیس و دایر شد.

‎
💎
🆔 @maneshparsi

#برگی_از_تقویم_تاریخ

☘☘☘☘☘☘☘☘☘☘
#حسین_خطیبی_نوری، د

سرودی شاد و دلنشین از دانش‌آموزان تاجیکستان

به بهانه آغاز سال تحصیلی.

💎
🆔 @maneshparsi

🌾 زنان شالیکار

🌾 مازندران

❤️

🔹آنچه شمال ایران را سرزمین سبز معروف کرده است، زنان شالیزارهایند که با دستان پینه بسته و با مهرخود، برنج را در دامان پرمهرشان پرورش می‌دهند. کلاه حصیری‌ات را بالاتر می‌دهی، با دست‌های گِل آلودت عرق پیشانی‌ات را پاک می‌کنی و خطی از گِل جایش می‌نشانی.و حاصل این کیمیاگریت با رنج، «برنج» در بشقاب‌های ما می‌شود. آنگاه که چادرت را محکم به کمر می‌بندی و به دشت رنج و زحمت، پا می‌گذاری. می‌روی و قامتت را می‌شکنی آری ، بانوی شالیزارهای شمال، از رنج‌ها و مهربانی‌هایت باخبرم. از دستانت که در جوانی پیر شده‌اند و از رؤیاهایت ...من تو را می‌شناسم و از زمزمه‌های شیرینت باخبرم.
🔹دیده‌ام که چگونه تا می‌شوی و با چشمانی تب‌دار، گِل را می‌شکافی و ساقه‌های بلند باورت را در زمینی برهنه نشاء می‌کنی و با دم و بازدم شالیزار، عطر ساقه‌های برنج می‌گیری و با آواز پرنده‌های آسمان درهم می‌آمیزی.

💎
🆔 @maneshparsi

به انگیزه‌ی سالروز تجاوز نظامی درهم شکسته‌ی عراق به ایران

عاشقم من به تو، از پا تاسر خـاکِ آمیختـه بـا خـونِ پـدر


دکتر هوشنگ طالع

ساعت دو بعداز ظهر روز دوشنبه سی و یکم شهریور ماه 1359 خورشیدی جنگنده‌های نیروی هوایی عراق ، شهرهای تهران، اهواز، اصفهان، کرمانشاه،دزفول، آبادان، تبریز، همدان، شیراز ، بوشهر و... ، را بمباران کردند. هم‌زمان با این عملیات، نیروی زمینی عراق در جبهه‌ای به درازای کما بیش ششصد کیلومتر، یعنی از دهانه‌ی فاو (محل ریختن اروندرود به خلیج فارس) تا بلندی‌های شمال ازگله (واقع در استان کرمانشاهان)، سرزمین ایران را مورد آفند قرار داد. منطقه مورد آفند عراق که میان 29 درجه و 58 دقیقه و 34 درجه و 54 دقیقه‌ی عرض جغرافیایی قرار داشت، استان‌های خوزستان، ایلام و بخش بزرگی از استان کرمانشاهان را دربرمی‌گرفت.



دفاع طبیعی منطقه

الف ـ استان خوزستان

استان خوزستان دارای پهنه‌ای برابر با 66532 کیلومتر مربع است . این استان از سوی باختر با کشور عراق هم‌مرز است . استان خوزستان میان مشخصات جغرافیایی 47 درجه و 42 دقیقه تا 50 درجه و 31 دقیقه طول شرقی (از نیم روز گرینویج) و 29 درجه و 58 دقیقه تا 32 درجه و 58 دقیقه عرض شمالی قرار گرفته است .

دشت خوزستان از کوه‌پایه‌های بختیاری ، کهکیلویه و لرستان، در شمال و شمال خاوری آغاز شده و با شیب ملایمی به سوی جنوب تا کرانه‌های خلیج فارس دامن گسترده است. بلندای این دشت از سطح دریا بسیار کم است ، به طوری که شمالی‌ترین نقطه‌ی آن ، یعنی در اطراف شهر دزفول ، کمی بیشتر از یکصد متر از سطح دریا است. دشت خوزستان، از عوارض طبیعی قابل توجهی که برای پدآفند منطقه کارساز باشد ، برخوردار نیست. مهم‌ترین عارضه‌های طبیعی استان خوزستان عبارتند از: مرداب هوزگان (هویزه)، بلندی‌های حمرین و سرانجام رودخانه‌های کارون، دز و کرخه.


1ـ مرداب هوزگان (هویزه)

این مرداب ، حدود 64 کیلومتر از مرز شهرستان دشت میشان را با عراق تشکیل می‌دهد . پهنه‌ی این مرداب ، بسته به ترسالی و خشکسالی ، دستخوش دگرگونی است . شهرهای سوسن‌گرد (مرکز دشت میشان) ، بستان و هوزگان (هویزه) ، در حاشیه‌ی این باتلاق قرار دارند . مرداب هوزگان ، در اثر فرو نشستن آب رودخانه‌های کرخه ، دویرچ و بخشی از دجله تشکیل شده است. درازای مرداب حدود یکصد کیلومتر و عرض آن میان 15 تا 75 کیلومتر می‌باشد . این باتلاق، از سوی باختر به رودخانه‌ی دجله و از سوی خاور به دشت خوزستان محدود است . این مرداب در قلمرو حکومت عراق از سوی شمال تا چند کیلومتری شهر عماره و از جنوب تا کنار رودخانه‌ی دجله ، دامن گسترده است .
 

2ـ بلندی‌های حمرین

مهم‌ترین بلندی‌های استان خوزستان که اولین پیش‌کوه‌های رشته کوه‌های زاگرس به شماره می‌روند ، در شمال خاوری این استان قرار دارد . بلندی‌ کوه‌های حمرین از سیصد متر تجاوز نمی‌کند. به موازات این پیش‌کوه در امتداد جنوب غربی زاگرس ، سه رشته بلندی قرار دارند که به استثنای چند نقطه که از زیر رسوب‌ها سر برافراشته‌اند ، بقیه آن پوشیده از رسوب‌های جلگه‌ای است . رشته بلندی‌های حمرین ، از دو بخش جدا از هم تشکیل یافته است . از سوی شمال ، دره‌ی میمه این بلندی‌ها را از بلندی‌های خطبه در داخل کشور ، جدا می‌کند . دره‌ی میمه ، ژرف ولی قابل عبور است. این دره،در جنوب دره‌ی دویرچ قرار دارد . این دره ، رشته بلندی‌های حمرین را از جلگه‌ی جنوبی جدا می‌کند. در جنوب حمرین ، زمین هموار است . تنها، پس از فکه در امتداد حمرین ، بلندی‌های مشتاق آغاز می‌گردد. بلندی‌های حمرین ، دارای شکل ویژه‌ی خود می‌باشد. این رشته دارای یک خط الراس ممتد است . اما در درازای این خط‌الراس، قله‌هایی مجزا که به نام « حلت» معروف است، به چشم می‌خورد. این چکادها در اثر جریان سیل ایجاد شده‌اند. تعداد این قله‌ها زیاد است و حتا در چندین طبقه در اطراف آن قرار گرفته‌اند. چکادها به صورت موازی با یکدیگر قرار دارند.

بدین‌سان، ارتش ایران با وجود تصفیه‌های خونین، درهم‌ریختگی سازمانی، نفوذ نیروهای چپ به داخل آن و نیز غارت جنگ‌افزارها در روزهای بیست و یکم و بیست و دوم بهمن ماه 1357 ،همراه با مصایب و دشواری‌های بسیار دیگر، توانست با همگامی مردم ایران و به ویژه مردم میهن‌پرست خوزستان، تا میانه‌های آبان ماه 1359 ، جنگ را به حالت سکون درآورد. آفند سراسری ارتش عراق و رویای «قادسیه دوم»، تنها 45 روز پایید. در این میان، ارتش عراق برای جلوگیری از گسیختگی و حفظ هم‌آهنگی مواضع خود ، در برخی مناطق ناچار به عقب‌نشینی شد.

بدین‌سان، مرحله‌ی اول جنگ بیش از یک ماه و نیم به درازا نکشید. این دوره در برگیرنده‌ی آغاز آفند عراق (31 شهریورماه 1359)تا میانه‌های آبان ماه 1359 می‌باشد که ارتش ایران، ارتش عراق را زمین‌گیر کرد.


💎
🆔 @maneshparsi

‍ ‍ ‍ ‍ ‍ ‍☘ ☘ برگی از تقویم تاریخ ☘ ☘

۱ مهر زادروز حسین منزوی

(زاده ۱ مهر ۱۳۲۵ زنجان -- درگذشته ۱۶ اردیبهشت ۱۳۸۳ تهران) شاعرغزلسرا و ترانه‌سرا

او که بیشتر به‌عنوان شاعری غز‌لسرا شناخته شده است، شعر نیمایی و شعر سپید هم می‌سرود و نیز به آذری هم شعر می‌‌گفت. در سال ۱۳۴۴ وارد دانشکده ادبیات دانشگاه تهران شد؛ اما این رشته را رها کرد و به‌ جامعه‌شناسی روی آورد و این رشته را نیز ناتمام گذاشت و بعدها در سال ۱۳۵۸ با گذراندن واحدهای باقیمانده توانست مدرک کارشناسی بگیرد.
نخستین دفتر شعرش "حنجره زخمی" در سال ۱۳۵۰ با همکاری انتشارات بامداد به‌چاپ رسید و با این مجموعه به‌ عنوان بهترین شاعر جوان دوره شعر فروغ برگزیده شد. سپس وارد رادیوتلویزیون شد و در گروه ادب امروز در کنار نادر نادرپور شروع به‌ فعالیت کرد. در زمان فعالیتش در رادیو، مسئولیت نویسندگی و اجرای برنامه‌های کتاب روز، یک شعر و یک شاعر، شعر ما و شاعران ما، آیینه و ترازو، کمربند سبز و آیینه آدینه را به‌عهده داشت. وی چندی نیز مسئول صفحه شعر مجله ادبی رودکی بود.
او ترانه‌سرا هم بود و در ترانه‌هایش نیز به‌ مانند اشعارش عاشقانه می‌سرود و به‌‌قول خودش "عشق هویت اصلی آثارش است".
وی پس از انقلاب در سال نخست انتشار مجله سروش، به‌ عنوان مسئول صفحه شعر همکاری داشت.
مهم‌ترین منبع موجود درباره زندگی او کتاب از عشق تا عشق است که شامل گفت‌وگوی بلند ابراهیم اسماعیلی اراضی "یکی از نزدیک‌ترین شاگردانش در سال‌های پایان عمر" با اوست. او در این کتاب، به‌ تفصیل درباره خانواده، سال‌های کودکی و زندگی در روستا، سال‌های مدرسه، دوران دانشگاه، انجمن‌های ادبی تهران و... سخن گفته‌است.
در کتابی با نام "از ترانه و تندر" به اهتمام مهدی فیروزیان "انتشارات سخن ۱۳۹۰" نیز مقالاتی درباره این شاعر منتشر شده است.
محمدعلی بهمنی درباره منزوی گفته است: «اگر بخواهیم غزل بعد از نیما را بررسی کنیم باید بگوییم که هوشنگ ابتهاج در غزل پلی می‌زند و منوچهر نیستانی از این پل عبور می‌کند و ادامه‌دهنده این راه منزوی است که طیف وسیعی را به‌ دنبال خود می‌کشد.»

‎.

💎
🆔 @maneshparsi

#برگی_از_تقویم_تاریخ

☘☘☘☘☘☘☘☘☘☘
#حسین_منزوی، ز

.
صبر بسیار بباید پدر پیر فلک را

تا دگر مادر گیتی چو تو فرزند بزاید



1 مهرماه
زادروز دُرنای آواز ایران...
استاد #محمدرضا_شجریان...
بر تمامی هواداران و دوستداران...
خجسته‌باد...❤️
یادش ماندگار 🌱🌱
.

💎
🆔 @maneshparsi

🍂🍁
.انگار این پاییز جور دیگر نفس می کشد

سروده : بانو #هما_ارژنگی

💎
🆔 @maneshparsi

🍁🌿🍂🍃🍁🍃🍂🌿🍄🌼☘️🌿🍁💦🍂🌲☘🎋🌿🍀🍄🍁🍂🌲

پاییز" ایینه پندار.

مرگم اگر باید چرا نا شاد گردم؟
ویران شوم؟ بار دگراباد گردم.
پران شوم تا قبله ان جان جانان
از حلقه زندان تن ازاد گردم

چامه عارفانه " ایینه پندار " با نگاهی دیگرگون به پاییز می نگرد
این چامه با اوای سراینده #هما_ارژنگی
پیش کش به رهروان راه اگاهی و مهرورزی

🍁🌿🍂🍀🍁🌿🍂🌿🌾🍂🍁☘🍄🍁🌲☘🎋🌿🍀🌾🦜🍁🍀🌾💦
.

💎
🆔 @maneshparsi

ماه مهر با نام خسرو آواز ایران گره خورده است:
استاد محمدرضا شجریان
زادۀ یکم مهر ۱۳۱۹ خورشیدی، مشهد
درگذشتۀ ۱۷ مهر ۱۳۹۹ خورشیدی، تهران
و آرام گرفته در جوارِ حکیم فردوسی توسی در توس


محمدرضا شجریان:
صدای من جزیی از فرهنگِ کهن ایران است که می‌خواهد به مردم جهان یادآور شود که ما دارای چه فرهنگی بودیم؛ فرهنگ انسانی، عشق، صلح و صفا. و پیامی جز دوستی، عشق، و زندگی و خوشحالی در زندگی برای مردم نداریم.



موسیقی پیوست:

به حریمِ خلوت خود شبی، چه شود نهفته بخوانی‌ام
به کنار من بنشینی و به کنارِ خود بنشانی‌ام
من اگر چه پیرم و ناتوان، تو مرا زِ درگه خود مران
که گذشته در غمت اِی جوان، همه روزگار جوانی‌ام

آواز محمدرضا شجریان
چامه از هاتف اصفهانی
گوشۀ چهارپاره دستگاه ماهور



💎
🆔 @maneshparsi

‍ ‍ ‍ ‍ ‍ ☘ ☘ برگی از تقویم تاریخ ☘ ☘

۲ مهر زادروز منوچهر آتشی

(زاده ۲ مهر ۱۳۱۰ بوشهر -- درگذشته ۲۹ آبان ۱۳۸۴ تهران)  شاعر، منتقد، مترجم و روزنامه‌نگار

او دوره دانشسرای مقدماتی را در شیراز گذراند و در سال ۱۳۳۹ به دانشسرای عالی تهران وارد شد و در رشته زبان انگلیسی لیسانس گرفت.
در مقطع کارشناسی رشته‌ زبان و ادبیات انگلیسی، فارغ‌التحصیل شد و در دبیرستان‌های قزوین، به دبیری پرداخت.
در پایان سال‌های خدمت دبیری به‌عنوان ویراستار در انتشارات سازمان رادیوتلویزیون به کار پرداخت و درسال ۱۳۵۹ بازنشسته شد و به بوشهر بازگشت.
از سال ۱۳۳۳ انتشار شعرهایش را آغاز کرد و در فاصله‌ چندسال توانست در شمار شاعران مطرح معاصر در آید.
نخستین مجموعه‌ شعرش باعنوان آهنگ دیگر در سال ۱۳۳۹ در تهران چاپ شد و پس از این مجموعه، دو مجموعه دیگر با نام‌های آواز خاک و دیدار در فلق انتشار یافت.
در دهه‌های ۴۰ و ۵۰ و ۶۰ به سبک نیمایی شعر می‌سرود و در دو دهه آخر زندگی به شعر سپید روی آورد.
وی چند روز قبل از درگذشت به عنوان چهره ماندگار ادبیات معرفی شده بود.

برخی از آثارش:
آهنگ دیگر ۱۳۳۹
آواز خاک ۱۳۴۷
دیدار در فلق ۱۳۴۸
برانتهای آغاز
گزینه اشعار ۱۳۶۵
وصف گل سوری ۱۳۷۰
گندم و گیلاس ۱۳۷۰
فانتامارا، اثر اینیاتسیو سیلونه (ترجمه)
جزیره دلفین‌های آبی‌رنگ (ترجمه)
مهاجران (ترجمه)
دلاله (ترجمه)

‎

💎
🆔 @maneshparsi
#برگی_از_تقویم_تاریخ

☘☘☘☘☘☘☘☘☘☘
#منوچهر_آتشی، ز

‍ ☘ ☘ برگی از تقویم تاریخ ☘ ☘

۲ مهر سالروز درگذشت اسفندیار یگانگی

(زاده سال ۱۲۸۷ یزد – درگذشته ۲ مهر ۱۳۵۱ آمریکا) بنیانگذار آبیاری نوین

او از دانشگاه کلمبیا در شهر نیویورک در رشته اقتصاد با مدرک دکترا فارغ‌التحصیل شد و موضوع پایان‌نامه‌اش «تاریخ پولی و بانکی ایران» بود.

بنیانگذاری آبیاری نوین در ایران:
وی در زمان تحصیل در سفری که به ایالت کلرادوی آمریکا داشت، متوجه شد که روشهای استفاده شده برای آبیاری مزارع در آنجا، با روشهای سنتی آبیاری که آن زمان در ایران انجام می‌شد کاملاً متفاوت است و به‌جای تکیه بر بارش باران و استفاده از قنات‌ها، از روشهای سیستماتیک نوین و حفر چاه‌های عمیق برای آبیاری مزارع استفاده می‌کنند. همین موضوع انگیزه‌ای شد تا او برای پیشرفت کشاورزی مزارع و باغها، تکنیک آبیاری نوین را به ایران بیاورد. در خرداد ۱۳۲۳ با کمک یکی از مهندسین آمریکایی بنام «جک ریشارد» که قبلاً تجربه حفر چاه عمیق در همدان را داشت، اولین چاه عمیق کشاورزی ایران را حفر کرد. یکی دیگر از نخستین چاه‌های عمیقی که توسط وی حفر شد، چاه عمیقی است که در آرامگاه زرتشتیان تهران (قصر فیروزه) قرار دارد و تا به امروز از آن بهره‌برداری می‌شود.

چاه‌های عمیق شیراز:
شیراز، اولین شهر ایران بود که از شبکه آب لوله‌کشی مدرن بهره‌مند شد. در ابتدا آب تصفیه‌خانه این شهر تنها از دو رشته قنات تأمین می‌شد ولی پس از مطالعاتی که مهندسین مشاور انگلیسی انجام دادند مشخص شد که آب قناتها کافی نبوده و آلوده نیز هستند و نیاز به حفر چاه‌های عمیق است. بنابراین برای تأمین آب کافی و سالم، چاه‌های عمیقی توسط آبیاری یگانگی حفرشد و با تأمین آب مورد نیاز تصفیه خانه، دستگاه آب شیراز افتتاح شد.

درمانگاه یگانگی:
وی در ۷ خرداد ۱۳۳۹ بر روی زمینی که متعلق به انجمن زرتشتیان تهران بود، درمانگاه خیریه‌ای بنام پدرش (بهرام اردشیر یگانگی) بنا نهاد و آن را وقف کرد. این درمانگاه در خیابان جمهوری کوچه کیخسرو شاهرخ قرار دارد و ساختمان آن علاوه بر درمانگاه دارای دو طبقه دیگر نیر هست. دبیرخانه انجمن زرتشتیان تهران تا پیش از آنکه در سال ۱۳۸۷ که به محل جدید منتقل شود، در طبقه بالای این درمانگاه قرار داشت. این درمانگاه پس از انجام عملیات بازسازی در ۱۶ اردیبهشت ۱۳۸۷ بازگشایی شد.
یکی دیگر از خدماتی که وی به جامعه زرتشتیان ارائه کرد، برگزاری همایشهایی بنام کنکاش یگانگی است، اولین جلسه این کنکاش در تاریخ ۱۸ آبان ۱۳۳۶ با حضور اسفندیار یگانگی در تالار انجمن زرتشتیان تهران تشکیل شد. برگزاری این کنکاش با گذشت بیش ار ۵۰ سال همچنان ادامه دارد. در این کنکاش، شرکت‌کنندگان، به رایزنی و هم‌اندیشی پیرامون مسائل مختلف جامعه زرتشتی می‌پردازند و برای حل آن‌ها راهکارهای مؤثر پیدا می‌کنند.
در سال۱۳۳۳، نیایشگاهی به نام مادرش (مروارید یگانگی) در شهر شیراز ساخت.
در «پذیرشگاه باستانی» شهر زاهدان، تالاری به نام خواهرش (بانو یگانگی) برای برگزاری مراسم اجتماعی و دینی ساخت.
وی در آرامگاه زرتشتیان تهران به‌خاک سپرده شده است.

‎

💎
🆔 @maneshparsi
#برگی_از_تقویم_تاریخ

☘☘☘☘☘☘☘☘☘☘
#اسفندیار_یگانگی، د

🔹پادشاه ایرانی عصر آهن
🔹شاید فریدون سوار بر گاو
🔹مکشوفه از لرستان، از افتخارات موزه سلطنتی لیدن هلند
🔹شاید یکی از پادشاهان شاهنامه فردوسی ...


💎
🆔 @maneshparsi

🔸امروز سوم مهر سالروز درگذشت زنده‌یاد استاد دکتر لطفعلی صورتگر، استاد زبان و ادبیات فارسی و انگلیسی دانشگاه تهران و شیراز است (تاریخ درگذشت: ۳ مهر ۱۳۴۸). آرامگاه ایشان در حافظیه شیراز است. روحش شاد و یادش جاودانه. یکی از غزل‌های معروف ایشان را می‌خوانیم.

🔸شیراز

هر باغبان که گل به سوی برزن آورد
شیراز را دوباره به یاد من آورد

آن‌جا که گر به شاخ گلی آرزوت هست
گل‌چین به پیشگاه تو یک خرمن آورد

نازم هوای فارس که از اعتدال آن
بادام‌ بن شکوفه مه بهمن آورد

نوروز ماه، فاخته و عندلیب را
در بوستان، نواگر و بربط‌زن آورد

ابر هزار پاره بگیرد ستیغ کوه
چون لشکری که رو به سوی دشمن آورد

من در کنار باغ کنم ساعتی درنگ
تا دل ‌نواز من خبر از گلشن آورد

آید دوان، دوان و نهد بر کنار من
آن نرگس و بنفشه که در دامن آورد

ساقی که میر مجلس انس است پیش ما
چون روز تیره گشت مه روشن آورد

مردی گریز پایم و دور از دیار خویش
زان اندهم زمانه به پاداشن آورد

از شهر من هر آنکه رساند خبر مرا
زی گیو گوئیا خبر از بیژن آورد

💎
🆔 @maneshparsi

روستای حیله ور ، زندگی در دل زمین

🔹با اینکه هنوز قدمت دقیق این روستا مشخص نشده ولی بر اساس سفال هایی که از اطراف روستا کشف شده می توان قدمت آن را به سده ۷ تا ۱۲ هجری یعنی دوره ایلخانی تا صفوی نسبت داد. البته در فاصله چندصدمتری این روستا قبرستانی وجود دارد که نشان می دهد جریان سکونت در این روستا به قرون اسلامی برمی گردد. دلیل متروک شدن روستای حیله ور مشخص نمیباشد.

🔹خانه های روستا به شکل زاغه هایی در دل زمین کنده شده و معماری آن ها را می توان به خانه های صخره ای کندوان تشبیه کرد. خانه هایی که در بخش کم شیب و پایینی دامنه کوه ساخته شده اند و از دور قابل رویت نبوده و نیستند. این خانه ها را در دل رسوبات آتشفشانی کنده اند به طوری که در اکثر خانه ها بخش آغل دام با خانه یکی بوده و نشان می دهد که ساکنانش گرمای خانه را با حیوانات خود سهیم بوده اند.

💎
🆔 @maneshparsi