💠مقصره چه کسانی هستند؟! (۲)
🔷️ بیشترین حساسیت به غلو !
گاهی غُلات اِلحادی یا تفویضی این اتهام را مطرح میکنند که متکلمین شیعه به دلیل توجه به عقلانیت، و جنبه های استدلالی به روایات توجه نداشته اند و لذا این امور را از اهل بیت علیهم السلام نفی کرده اند؛ در پاسخ بیان میشود که:
۱. اولاً روایات و امور مشهور و معتبری درباره خالقیت، رازقیت و ازلیت اهل بیت علیهم السلام وجود نداشته است که به فرض مورد بی توجهی قرار بگیرد؛ چنانچه درباره مسئله ازلیت شیخ مفید میفرمایند:(تا جایی که ما میدانیم این سخن توسط هیچ [فرستاده] راستگویی از جانب خدای سبحان ثابت نشده است. جز آنکه این سخنان توسط غالیان و عوامی گفته میشود که نسبت به معانی کلام شناختی ندارند. المسائل العکبریة، 30) و حتی علامه مجلسی نیز به عنوان یک محدث برجسته تصریح میکنند که روایت معتبری که تایید کننده عقاید غالیان باشد وجود ندارد:(و اگر خبری را که موهِم چنین مطالبی [الوهیت، خالقیت و...] است شنیدی یا تأویل می شود و یا از دروغ پردازی های غالیان است!؛ بحار الأنوار ج۲۵ ص۳۳۶) و همچنین خود اهل بیت (ع) شیعیان را نسبت به دروغ پردازی های غالیان برحذر داشته اند؛ برای نمونه امام صادق علیه السلام درباره سرکرده غالیان یعنی مغیرة بن سعید میفرمایند:(خدا مغیرة بن سعید را لعنت کند! او بر پدرم دروغ می‌بست و خداوند او را مبتلا به حرارت آهن کرد، خدا لعنت کند کسی را که درباره ما چیزی بگوید که ما خود درباره خویش نمی گوییم، و خدا لعنت کند کسی که ما را، از بندگی خدایی که ما را خلق کرده و بازگشت ما به سوی اوست و اختیار ما در دست اوست، خارج کند؛ رجال الکشی، ج ۱، ص ۲۲۳) و (هشام بن حکم گوید: از امام صادق علیه السلام شنیدم، می‌فرمود: مغیرة بن سعد عمداً بر پدرم دروغ بست، یاران وی در میان اصحاب پدرم پنهان بودند. کتاب‌های اصحاب پدرم را گرفته و به مغیره می‌دادند. وی کفر و زندقه در میان آنها وارد نموده و به پدرم اسناد می‌داد و سپس کتاب‌ها را بر می‌گردانید و به اصحاب پدرم می‌داد که آن کتاب‌ها را در میان شیعیان پخش کنند، پس هر حدیث غلو که در کتاب‌های اصحاب پدرم میباشد، از چیزهایی است که مغیرة بن سعد آن را در کتاب هایشان وارد نموده است. رجال الکشی، ج ۱، ص ۲۲۵).
۲.ثانیاً و اتفاقاً بیشترین حساسیت به مطالب غلو آمیز و الحادی را خود محدثین شیعه داشته اند، زیرا به شهرت و تواتر و طبق روایات بسیاری زیادی برای آنها ثابت بوده است که اعتقاد به خدایی، ازلیت، خالقیت و رزاقیت درباره ائمه اطهار غلو و انحراف است و مخالف فرمایشات آنها میباشد، نمود این مسئله را میتوان در حساسیت ها و توجه ویژه محدثین والامقام قم در قرن "سوم و چهارم" هجری و دیدگاه سایر اهل حدیث شیعه مشاهده کرد. در میانِ متأخرین نیز علامه مجلسی با آنکه شیوه سهل تری در نقل حدیث دارند، مکرراً در موارد زیادی عقاید غلو آمیز را طرد و نفی میکنند. برای نمونه:(علامه مجلسی میفرمایند: و معتقد مباش که اهل بیت علیهم السلام عالَم و جهان هستی را به امر خدا خلق کرده‌اند؛ زیرا ما را در احادیث صحیح از این اعتقاد نهی کرده اند و هیچ اعتنایی به روایات ضعیفی که رجب بُرسی [صاحبِ مشارق انوار الیقین] و غیر او نقل کرده اند نیست. رساله اعتقادات، باب ۱۲)، بنابراین این اتهام که بی توجهی به حدیث باعث انکار عقاید غُلات توسط متکلمین شده است بی اساس است.
۳. ثالثاً، توجه به یک علم خاص مثل کلام به معنای بی توجهی به سنت اسلامی و روایات نیست و در گذشته بسیاری از علما متخصص در فنون مختلف دینی بوده اند.
۴. رابعاً هدف علم کلام چیزی جز دفاع از محتوای همین روایات و سنت اسلامی و اثبات محتوای آنها در برابر مخالفین نیست. لذا زدن اتهام تقصیر به علمای شیعه به این دلیل ناشی از عدم دقت و بی انصافی میباشد.
🔷️ معرفی مقصره !
اما مقصره به عنوان کسانی که در طول تاریخ اسلام در درک مقامات و جایگاه اهل بیت علیهم السلام دچار تقصیر، تخلف و یا عناد و دشمنی شده اند؛ دو دسته هستند:
۱. مقصره به معنای عام: شامل تمامی فرقه های اسلامیِ مخالف اهل بیت علیهم السلام میباشد که منکر امامت، ولایت، وصایت امیر المومنین علی علیه السلام و اولاد طاهرین ایشان بعد از رسول اکرم صلوات الله علیه و آله هستند و ایشان را افرادی عادی مانند سایر صحابه(عموم مخالفین) و یا حتی دشمن دین خدا می دانند(مانند نواصب و خوارج).
۲. مقصره به معنای خاص: گروهی از منتسبین به تشیع که امامت بعضی از ائمه اطهار علیهم السلام را قبول داشتند، اما در عین حال محب دشمنان ایشان یعنی اولی و دومی بودند و همچنین عصمت، علم خاص امام و سایر مقامات حقیقی اهل بیت علیهم السلام را انکار میکردند مانند فرقه بُتریه. 🔽
🔷️ بیشترین حساسیت به غلو !
گاهی غُلات اِلحادی یا تفویضی این اتهام را مطرح میکنند که متکلمین شیعه به دلیل توجه به عقلانیت، و جنبه های استدلالی به روایات توجه نداشته اند و لذا این امور را از اهل بیت علیهم السلام نفی کرده اند؛ در پاسخ بیان میشود که:
۱. اولاً روایات و امور مشهور و معتبری درباره خالقیت، رازقیت و ازلیت اهل بیت علیهم السلام وجود نداشته است که به فرض مورد بی توجهی قرار بگیرد؛ چنانچه درباره مسئله ازلیت شیخ مفید میفرمایند:(تا جایی که ما میدانیم این سخن توسط هیچ [فرستاده] راستگویی از جانب خدای سبحان ثابت نشده است. جز آنکه این سخنان توسط غالیان و عوامی گفته میشود که نسبت به معانی کلام شناختی ندارند. المسائل العکبریة، 30) و حتی علامه مجلسی نیز به عنوان یک محدث برجسته تصریح میکنند که روایت معتبری که تایید کننده عقاید غالیان باشد وجود ندارد:(و اگر خبری را که موهِم چنین مطالبی [الوهیت، خالقیت و...] است شنیدی یا تأویل می شود و یا از دروغ پردازی های غالیان است!؛ بحار الأنوار ج۲۵ ص۳۳۶) و همچنین خود اهل بیت (ع) شیعیان را نسبت به دروغ پردازی های غالیان برحذر داشته اند؛ برای نمونه امام صادق علیه السلام درباره سرکرده غالیان یعنی مغیرة بن سعید میفرمایند:(خدا مغیرة بن سعید را لعنت کند! او بر پدرم دروغ می‌بست و خداوند او را مبتلا به حرارت آهن کرد، خدا لعنت کند کسی را که درباره ما چیزی بگوید که ما خود درباره خویش نمی گوییم، و خدا لعنت کند کسی که ما را، از بندگی خدایی که ما را خلق کرده و بازگشت ما به سوی اوست و اختیار ما در دست اوست، خارج کند؛ رجال الکشی، ج ۱، ص ۲۲۳) و (هشام بن حکم گوید: از امام صادق علیه السلام شنیدم، می‌فرمود: مغیرة بن سعد عمداً بر پدرم دروغ بست، یاران وی در میان اصحاب پدرم پنهان بودند. کتاب‌های اصحاب پدرم را گرفته و به مغیره می‌دادند. وی کفر و زندقه در میان آنها وارد نموده و به پدرم اسناد می‌داد و سپس کتاب‌ها را بر می‌گردانید و به اصحاب پدرم می‌داد که آن کتاب‌ها را در میان شیعیان پخش کنند، پس هر حدیث غلو که در کتاب‌های اصحاب پدرم میباشد، از چیزهایی است که مغیرة بن سعد آن را در کتاب هایشان وارد نموده است. رجال الکشی، ج ۱، ص ۲۲۵).
۲.ثانیاً و اتفاقاً بیشترین حساسیت به مطالب غلو آمیز و الحادی را خود محدثین شیعه داشته اند، زیرا به شهرت و تواتر و طبق روایات بسیاری زیادی برای آنها ثابت بوده است که اعتقاد به خدایی، ازلیت، خالقیت و رزاقیت درباره ائمه اطهار غلو و انحراف است و مخالف فرمایشات آنها میباشد، نمود این مسئله را میتوان در حساسیت ها و توجه ویژه محدثین والامقام قم در قرن "سوم و چهارم" هجری و دیدگاه سایر اهل حدیث شیعه مشاهده کرد. در میانِ متأخرین نیز علامه مجلسی با آنکه شیوه سهل تری در نقل حدیث دارند، مکرراً در موارد زیادی عقاید غلو آمیز را طرد و نفی میکنند. برای نمونه:(علامه مجلسی میفرمایند: و معتقد مباش که اهل بیت علیهم السلام عالَم و جهان هستی را به امر خدا خلق کرده‌اند؛ زیرا ما را در احادیث صحیح از این اعتقاد نهی کرده اند و هیچ اعتنایی به روایات ضعیفی که رجب بُرسی [صاحبِ مشارق انوار الیقین] و غیر او نقل کرده اند نیست. رساله اعتقادات، باب ۱۲)، بنابراین این اتهام که بی توجهی به حدیث باعث انکار عقاید غُلات توسط متکلمین شده است بی اساس است.
۳. ثالثاً، توجه به یک علم خاص مثل کلام به معنای بی توجهی به سنت اسلامی و روایات نیست و در گذشته بسیاری از علما متخصص در فنون مختلف دینی بوده اند.
۴. رابعاً هدف علم کلام چیزی جز دفاع از محتوای همین روایات و سنت اسلامی و اثبات محتوای آنها در برابر مخالفین نیست. لذا زدن اتهام تقصیر به علمای شیعه به این دلیل ناشی از عدم دقت و بی انصافی میباشد.
🔷️ معرفی مقصره !
اما مقصره به عنوان کسانی که در طول تاریخ اسلام در درک مقامات و جایگاه اهل بیت علیهم السلام دچار تقصیر، تخلف و یا عناد و دشمنی شده اند؛ دو دسته هستند:
۱. مقصره به معنای عام: شامل تمامی فرقه های اسلامیِ مخالف اهل بیت علیهم السلام میباشد که منکر امامت، ولایت، وصایت امیر المومنین علی علیه السلام و اولاد طاهرین ایشان بعد از رسول اکرم صلوات الله علیه و آله هستند و ایشان را افرادی عادی مانند سایر صحابه(عموم مخالفین) و یا حتی دشمن دین خدا می دانند(مانند نواصب و خوارج).
۲. مقصره به معنای خاص: گروهی از منتسبین به تشیع که امامت بعضی از ائمه اطهار علیهم السلام را قبول داشتند، اما در عین حال محب دشمنان ایشان یعنی اولی و دومی بودند و همچنین عصمت، علم خاص امام و سایر مقامات حقیقی اهل بیت علیهم السلام را انکار میکردند مانند فرقه بُتریه. 🔽
🔼
🔷️بازگشتِ اتهام به خودِ غُلات!
مقصران حقیقی کسانی هستند که با وجود اعتبار، شهرت، نظم، دقت و عقلانی بودن عقاید بنیادین شیعه در توحید و بیان ملاک های دقیق هر مسئله توسط اهل بیت علیهم السلام، این مذهب حقیقی را رها کرده اند و به دنبال جاه طلبی ها، تخیلات و جعلیات ابوالخطاب ها، مغیرة بن سعید ها و خصیبی ها افتاده اند و یا به دنبال آن هستند که علایق صوفیانه خود را در کالبدی شیعی و به نام فضائل به مکتب اهل بیت علیهم السلام بچسپانند. لذا مشاهده میشود که چنین افرادی روز به روز بیشتر به انحراف کشیده میشوند و با کنار گذاشتن روایات معتبر شیعه و علمای راستین تشیع، به دنبال ولیجه هایی می افتند که هر بیشتر آنها را در باتلاق ذوقیات و انحرافات گسترده غرق میکنند.
🔷️ادامه دارد ...
#غلات #توحید #حدوث
@madraseh_kalam || اینستاگرام
🔷️بازگشتِ اتهام به خودِ غُلات!
مقصران حقیقی کسانی هستند که با وجود اعتبار، شهرت، نظم، دقت و عقلانی بودن عقاید بنیادین شیعه در توحید و بیان ملاک های دقیق هر مسئله توسط اهل بیت علیهم السلام، این مذهب حقیقی را رها کرده اند و به دنبال جاه طلبی ها، تخیلات و جعلیات ابوالخطاب ها، مغیرة بن سعید ها و خصیبی ها افتاده اند و یا به دنبال آن هستند که علایق صوفیانه خود را در کالبدی شیعی و به نام فضائل به مکتب اهل بیت علیهم السلام بچسپانند. لذا مشاهده میشود که چنین افرادی روز به روز بیشتر به انحراف کشیده میشوند و با کنار گذاشتن روایات معتبر شیعه و علمای راستین تشیع، به دنبال ولیجه هایی می افتند که هر بیشتر آنها را در باتلاق ذوقیات و انحرافات گسترده غرق میکنند.
🔷️ادامه دارد ...
#غلات #توحید #حدوث
@madraseh_kalam || اینستاگرام
💠مُقصران حقیقی چه کسانی هستند؟!
غُلات اگر چه مدعی هستند که ما با اعتقاد به خدایی، ازلیت، خالقیت و رازقیتِ امام، مروج فضل و جایگاه والای اهل بیت علیهم السلام هستیم اما در حقیقت این ادعا صرفاً یک پندار باطل و شعاری ظاهری و بی محتوا میباشد.
🔷️اما چرا این ادعا بی محتوا و باطل است؟!
۱. زیرا آن چیزی برای یک شخص فضیلت است، که ناشی از یک واقعیت و حقیقت باشد. یعنی بتوان از یک منبع "قابل اعتماد و قابل استناد" به صحت آن پی برد و در نتیجه به آن معتقد شد، اما اگر صرفا بر اساس گمان، ذوق و یا دروغ پردازی غالیانی شیاد باشد؛ نه تنها فضیلت نیست. بلکه هتک حرمت دین، بدعت، انکار حقیقت و دروغ بستن به خدا، رسول و ائمه اطهار(ع) تلقی خواهد شد و این خود اوج تقصیر و دشمنی است، در طول تاریخ اسلام غالیان همواره به دروغ بافی مشهور بوده اند، برای نمونه:
(عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ (ع) وَ ذَكَرَ الْغُلَاةَ ، فَقَالَ: إِنَّ فِيهِمْ مَنْ يَكْذِبُ حَتَّى أَنَّ الشَّيْطَانَ لَيَحْتَاجُ إِلَى كَذِبِهِ، «امام صادق ع غلات را یاد کرد و فرمود: در میان آنان کسانی هستند که آن قدر دروغ میگویند که شیطان به دروغگویی آنان محتاج است!» رجال الکشی ج ۱، ص ۲۹۷) و (به[امام صادق ع] گفتم که [یکی از غُلات] میگوید: خداوند محمد ص و علی ع را آفرید و امر را به آن دو تفویض کرد پس آن دو هستند که، خلق میکنند، روزی میدهند، زنده میکنند و می میرانند. امام ع فرمودند: دروغ میگوید این دشمن خدا !، الإعتقادات ج ۱، ص ۱۰۰) و (راوی گوید: به امـام صـادق ع عرض کردم: ابوهارون مکفوف می گوید: شما به او گفته ای که...اگر مرادت کسی است که آفریده و روزی داده است، او محمّد بن علی[امام باقر ع] است؛ امام ع فرمودند:بر من دروغ بسته! لعنت خدا بر او باد؛ به خدا سوگند جز خدا خالقی نیست؛ رجال الکشی، ج ۱، ص ۲۲۲) و ائمه اطهار ع در احادیث زیادی سران و پیشوایان غلو مانند مغیرة بن سعيد، ابوالخطاب و... را دروغ پرداز و جعل کننده حدیث معرفی کرده اند، چنانکه: (امام صادق ع میفرمایند: خدا مغیرة بن سعید را لعنت کند! او بر پدرم دروغ می‌بست و خداوند او را مبتلا به حرارت آهن کرد، خدا لعنت کند کسی را که درباره ما چیزی بگوید که ما خود درباره خویش نمی گوییم، و خدا لعنت کند کسی که ما را، از بندگی خدایی که ما را خلق کرده و بازگشت ما به سوی اوست و اختیار ما در دست اوست، خارج کند. بحارالانوار، ج ۲۵، ص ۲۹۶ و نمونه های بسیار دیگر) و قطعا چنین طایفه کذابی مصداقِ سخن خداوند متعال هستند که میفرماید: (وَمَنْ أَظْلَمُ مِمَّنِ افْتَرَىٰ عَلَى اللَّهِ كَذِبًا أَوْ كَذَّبَ بِآيَاتِهِ إِنَّهُ لَا يُفْلِحُ الظَّالِمُونَ؛ ستمکارتر از کسی که بر خدا دروغ بسته، یا آیات او را تکذیب کرده، کیست؟ یقیناً ستمکاران، رستگار نخواهند بود، ۲۱ انعام).
۲. ثانیاً آنچه غُلات به عنوان فضائل و باطن دین در مسائلی چون الوهیت، ربوبیت و خالقیتِ ائمه مطرح میکنند با میراث معتبر اسلامی و شیعی در تناقض آشکار است؛ زیرا ما به بداهت میدانیم که رسول اکرم ص و ائمه اطهار ع انسان و دارای بدن جسمانی بوده اند، صدها سال پیش متولد شده اند، پدر و مادری داشته اند، گذر عمر و تغییرات و حوادث را تجربه کرده اند و حتی به شهادت رسیده اند و در عین حال در آیات و روایات معتبرِ توحیدی خدا، خالق و ربِ جهان به عنوان موجودی غیر جسمانی، غیر مقداری، ازلی، بدون مشابهت با سایر موجودات معرفی شده است و چنانچه ما بافته های غالیان را به عنوان باطن دین بپذیریم با تناقضاتی مانند: خدا و خالقی، غیر جسمانی در عین جسمانی بودن، قدیم و ازلی در عین حادث و محل حوادث بودن، غیر مخلوق بودن در عین داشتن صفات مخلوقات، مشابه سایر اجسام نبودن در عین مشابهت با سایر اجسام و ... رو به رو خواهیم شد و دین اسلام و تشیع از یک مذهب برهانی، قابل دفاع و عقلانی به مذهبی متناقض، مُهمَل، غیر قابل اثبات و دفاع تبدیل خواهد شد.(امام رضا ع میفرمایند: در سخن مُحال و متناقض حُجت نباشد، و سؤال از آن را پاسخی نیست، و معنای آن عظمت و بزرگی نمی دهد[برخلاف آنچه غلات می پندارند]، و جدا کردن خداوند از خلقش[مانند ائمه اطهار ع] موجب ستم و [کوتاهی] نیست. التوحید، ج۱، ص ۱۲۴) و بنابراین غُلات با بافته های خود اوج تقصیر و دشمنی خود را با بی ارزش کردن و متناقض جلوه دادن تشیع؛ نشان میدهند.
۳. انکار فضیلت های حقیقی، یکی دیگر از پیامد های اندیشه و دروغ پردازی های غُلات میباشد. هم نسبت به حق و جایگاهِ خداوند متعال چنانکه: (قَالَ اَلصَّادِقُ ع...فَإِنَّ اَلْغُلاَةَ شَرُّ خَلْقِ اَللَّهِ، يُصَغِّرُونَ عَظَمَةَ اَللَّهِ، وَ يَدَّعُونَ اَلرُّبُوبِيَّةَ لِعِبَادِ اَللَّهِ،«امام صادق ع میفرمایند: غالیان بدترین خلق خدا هستند. عظمت خدا را [در نظر خود و دیگران] کوچک می کنند و برای بندگان خدا ادعای ربوبیت می نمایند»🔽
غُلات اگر چه مدعی هستند که ما با اعتقاد به خدایی، ازلیت، خالقیت و رازقیتِ امام، مروج فضل و جایگاه والای اهل بیت علیهم السلام هستیم اما در حقیقت این ادعا صرفاً یک پندار باطل و شعاری ظاهری و بی محتوا میباشد.
🔷️اما چرا این ادعا بی محتوا و باطل است؟!
۱. زیرا آن چیزی برای یک شخص فضیلت است، که ناشی از یک واقعیت و حقیقت باشد. یعنی بتوان از یک منبع "قابل اعتماد و قابل استناد" به صحت آن پی برد و در نتیجه به آن معتقد شد، اما اگر صرفا بر اساس گمان، ذوق و یا دروغ پردازی غالیانی شیاد باشد؛ نه تنها فضیلت نیست. بلکه هتک حرمت دین، بدعت، انکار حقیقت و دروغ بستن به خدا، رسول و ائمه اطهار(ع) تلقی خواهد شد و این خود اوج تقصیر و دشمنی است، در طول تاریخ اسلام غالیان همواره به دروغ بافی مشهور بوده اند، برای نمونه:
(عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ (ع) وَ ذَكَرَ الْغُلَاةَ ، فَقَالَ: إِنَّ فِيهِمْ مَنْ يَكْذِبُ حَتَّى أَنَّ الشَّيْطَانَ لَيَحْتَاجُ إِلَى كَذِبِهِ، «امام صادق ع غلات را یاد کرد و فرمود: در میان آنان کسانی هستند که آن قدر دروغ میگویند که شیطان به دروغگویی آنان محتاج است!» رجال الکشی ج ۱، ص ۲۹۷) و (به[امام صادق ع] گفتم که [یکی از غُلات] میگوید: خداوند محمد ص و علی ع را آفرید و امر را به آن دو تفویض کرد پس آن دو هستند که، خلق میکنند، روزی میدهند، زنده میکنند و می میرانند. امام ع فرمودند: دروغ میگوید این دشمن خدا !، الإعتقادات ج ۱، ص ۱۰۰) و (راوی گوید: به امـام صـادق ع عرض کردم: ابوهارون مکفوف می گوید: شما به او گفته ای که...اگر مرادت کسی است که آفریده و روزی داده است، او محمّد بن علی[امام باقر ع] است؛ امام ع فرمودند:بر من دروغ بسته! لعنت خدا بر او باد؛ به خدا سوگند جز خدا خالقی نیست؛ رجال الکشی، ج ۱، ص ۲۲۲) و ائمه اطهار ع در احادیث زیادی سران و پیشوایان غلو مانند مغیرة بن سعيد، ابوالخطاب و... را دروغ پرداز و جعل کننده حدیث معرفی کرده اند، چنانکه: (امام صادق ع میفرمایند: خدا مغیرة بن سعید را لعنت کند! او بر پدرم دروغ می‌بست و خداوند او را مبتلا به حرارت آهن کرد، خدا لعنت کند کسی را که درباره ما چیزی بگوید که ما خود درباره خویش نمی گوییم، و خدا لعنت کند کسی که ما را، از بندگی خدایی که ما را خلق کرده و بازگشت ما به سوی اوست و اختیار ما در دست اوست، خارج کند. بحارالانوار، ج ۲۵، ص ۲۹۶ و نمونه های بسیار دیگر) و قطعا چنین طایفه کذابی مصداقِ سخن خداوند متعال هستند که میفرماید: (وَمَنْ أَظْلَمُ مِمَّنِ افْتَرَىٰ عَلَى اللَّهِ كَذِبًا أَوْ كَذَّبَ بِآيَاتِهِ إِنَّهُ لَا يُفْلِحُ الظَّالِمُونَ؛ ستمکارتر از کسی که بر خدا دروغ بسته، یا آیات او را تکذیب کرده، کیست؟ یقیناً ستمکاران، رستگار نخواهند بود، ۲۱ انعام).
۲. ثانیاً آنچه غُلات به عنوان فضائل و باطن دین در مسائلی چون الوهیت، ربوبیت و خالقیتِ ائمه مطرح میکنند با میراث معتبر اسلامی و شیعی در تناقض آشکار است؛ زیرا ما به بداهت میدانیم که رسول اکرم ص و ائمه اطهار ع انسان و دارای بدن جسمانی بوده اند، صدها سال پیش متولد شده اند، پدر و مادری داشته اند، گذر عمر و تغییرات و حوادث را تجربه کرده اند و حتی به شهادت رسیده اند و در عین حال در آیات و روایات معتبرِ توحیدی خدا، خالق و ربِ جهان به عنوان موجودی غیر جسمانی، غیر مقداری، ازلی، بدون مشابهت با سایر موجودات معرفی شده است و چنانچه ما بافته های غالیان را به عنوان باطن دین بپذیریم با تناقضاتی مانند: خدا و خالقی، غیر جسمانی در عین جسمانی بودن، قدیم و ازلی در عین حادث و محل حوادث بودن، غیر مخلوق بودن در عین داشتن صفات مخلوقات، مشابه سایر اجسام نبودن در عین مشابهت با سایر اجسام و ... رو به رو خواهیم شد و دین اسلام و تشیع از یک مذهب برهانی، قابل دفاع و عقلانی به مذهبی متناقض، مُهمَل، غیر قابل اثبات و دفاع تبدیل خواهد شد.(امام رضا ع میفرمایند: در سخن مُحال و متناقض حُجت نباشد، و سؤال از آن را پاسخی نیست، و معنای آن عظمت و بزرگی نمی دهد[برخلاف آنچه غلات می پندارند]، و جدا کردن خداوند از خلقش[مانند ائمه اطهار ع] موجب ستم و [کوتاهی] نیست. التوحید، ج۱، ص ۱۲۴) و بنابراین غُلات با بافته های خود اوج تقصیر و دشمنی خود را با بی ارزش کردن و متناقض جلوه دادن تشیع؛ نشان میدهند.
۳. انکار فضیلت های حقیقی، یکی دیگر از پیامد های اندیشه و دروغ پردازی های غُلات میباشد. هم نسبت به حق و جایگاهِ خداوند متعال چنانکه: (قَالَ اَلصَّادِقُ ع...فَإِنَّ اَلْغُلاَةَ شَرُّ خَلْقِ اَللَّهِ، يُصَغِّرُونَ عَظَمَةَ اَللَّهِ، وَ يَدَّعُونَ اَلرُّبُوبِيَّةَ لِعِبَادِ اَللَّهِ،«امام صادق ع میفرمایند: غالیان بدترین خلق خدا هستند. عظمت خدا را [در نظر خود و دیگران] کوچک می کنند و برای بندگان خدا ادعای ربوبیت می نمایند»🔽
🔼
الأمالي (للطوسی) ج ۱، ص ۶۵۰) و(قَالَ ع... يَا اِبْنَ خَالِدٍ إِنَّمَا وَضَعَ اَلْأَخْبَارَ عَنَّا فِي اَلتَّشْبِيهِ وَ اَلْجَبْرِ اَلْغُلاَةُ اَلَّذِينَ صَغَّرُوا عَظَمَةَ اَللَّهِ تَعَالَى فَمَنْ أَحَبَّهُمْ فَقَدْ أَبْغَضَنَا،«امام رضا ع فرمودند: اى پسر خالد، اخبارى كه در تشبيه خدا به مخلوقات و جبر به ما نسبت ميدهند اين اخبار را غُلات كه بزرگى خدا و عظمت او را كوچك شمرده اند از قول ما جعل کرده اند و كسى كه ايشان را دوست بدارد ما را دشمن داشته است» عيون أخبار، ج ۱، ص ۱۴۲) و (قال: قَالَ أَبُو عَبْدِ اللَّهِ ع لِبَشَّارٍ الشَّعِيرِيِّ اخْرُجْ عَنِّي لَعَنَكَ اللَّهُ ... وَ اللَّهِ مَا صَغَّرَ اللَّهَ تَصْغِيرَ هَذَا الْفَاجِرِ أَحَدٌ، أَنَّهُ شَيْطَانٌ اِبْنُ شَيْطَانٍ،«راوی گوید: امام صادق ع به بشار شعیری(از سران غُلات) گفتند: از پیش من بیرون برو؛ خدا تو را لعنت بکند!...[سپس امام فرمودند:] به خدا سوگند هیچ کسی به اندازه ی این فاجر خداوند را کوچک و حقیر نپنداشته است. همانا او شیطان پسر شیطان است» رجال الکشی، ج ۱، ص ۴۰۰)
و هم نسبت به عطایا، بخشش ها و فضائل حقیقی که از جانب خداوند متعال به ائمه اطهار ع عطا شده است مانند انتخاب ایشان به جانشینی خداوند، ولایت و امامت بر جهانیان و اعطای علمی بی نظیر و یا مقاماتی که ایشان با مجاهدت ها، عبادات بی بدیل و سربلندی در بلایا و امتحانات الهی به دست آورده اند. زیرا اگر امام خودش خدا، خالق، رب و رازق جهان باشد دیگر این عطایای حقیقی از جانب خدا و مجاهدت های ائمه اطهار علیهم السلام بی معنا و عبث خواهد بود. لذا به همین دلایل است که گفته میشود، مقصران حقیقی که کمر به نابودی دین خدا بسته اند، همین غالیان شیاد و پیروان ساده دل و احساساتی آنها هستند.
#غلات #توحید #ولایت
@madraseh_kalam || اینستاگرام
الأمالي (للطوسی) ج ۱، ص ۶۵۰) و(قَالَ ع... يَا اِبْنَ خَالِدٍ إِنَّمَا وَضَعَ اَلْأَخْبَارَ عَنَّا فِي اَلتَّشْبِيهِ وَ اَلْجَبْرِ اَلْغُلاَةُ اَلَّذِينَ صَغَّرُوا عَظَمَةَ اَللَّهِ تَعَالَى فَمَنْ أَحَبَّهُمْ فَقَدْ أَبْغَضَنَا،«امام رضا ع فرمودند: اى پسر خالد، اخبارى كه در تشبيه خدا به مخلوقات و جبر به ما نسبت ميدهند اين اخبار را غُلات كه بزرگى خدا و عظمت او را كوچك شمرده اند از قول ما جعل کرده اند و كسى كه ايشان را دوست بدارد ما را دشمن داشته است» عيون أخبار، ج ۱، ص ۱۴۲) و (قال: قَالَ أَبُو عَبْدِ اللَّهِ ع لِبَشَّارٍ الشَّعِيرِيِّ اخْرُجْ عَنِّي لَعَنَكَ اللَّهُ ... وَ اللَّهِ مَا صَغَّرَ اللَّهَ تَصْغِيرَ هَذَا الْفَاجِرِ أَحَدٌ، أَنَّهُ شَيْطَانٌ اِبْنُ شَيْطَانٍ،«راوی گوید: امام صادق ع به بشار شعیری(از سران غُلات) گفتند: از پیش من بیرون برو؛ خدا تو را لعنت بکند!...[سپس امام فرمودند:] به خدا سوگند هیچ کسی به اندازه ی این فاجر خداوند را کوچک و حقیر نپنداشته است. همانا او شیطان پسر شیطان است» رجال الکشی، ج ۱، ص ۴۰۰)
و هم نسبت به عطایا، بخشش ها و فضائل حقیقی که از جانب خداوند متعال به ائمه اطهار ع عطا شده است مانند انتخاب ایشان به جانشینی خداوند، ولایت و امامت بر جهانیان و اعطای علمی بی نظیر و یا مقاماتی که ایشان با مجاهدت ها، عبادات بی بدیل و سربلندی در بلایا و امتحانات الهی به دست آورده اند. زیرا اگر امام خودش خدا، خالق، رب و رازق جهان باشد دیگر این عطایای حقیقی از جانب خدا و مجاهدت های ائمه اطهار علیهم السلام بی معنا و عبث خواهد بود. لذا به همین دلایل است که گفته میشود، مقصران حقیقی که کمر به نابودی دین خدا بسته اند، همین غالیان شیاد و پیروان ساده دل و احساساتی آنها هستند.
#غلات #توحید #ولایت
@madraseh_kalam || اینستاگرام