❇️ نتیجه اینکه: در مورد اینکه آیا اهل بیت امام حسین(ع) در مسیر شام به مدینه، به کربلا مراجعت کرده و روز اربعین کنار قبور شهدا رسیده اند یا نه دو قول است. هیچ یک از این دو قول را نمی شود به صورت صد در صد پذیرفت. زیرا هر کدام برای خود دلایلی دارند که نمی توان به راحتی آنها را درک کرد. مثلاً دسته اول می گویند اهل بیت(ع) با جابر در کربلا ملاقات کرده اند و از طرفی یقین داریم که جابر روز اربعین کنار مرقد منور سالار شهیدان بوده و همچنین روایت جابر که گفته وقتی روز اربعین به زیارت حضرت سید الشهدا رفته بودم صدای کاروانی آمد و ...
اما از طرف دیگر مخالفان می گویند به لحاظ عادی امکان ندارد که در عرض ۴۰ روز آنها به کوفه و پس به شام بروند و در هر کدام چند روز اقامت کنند و در روز اربعین به کربلا برسند. در حقیقت دسته اول دلیل نقلی بر حضور اهل بیت(ع) در کربلا دارند و دسته دوم با دلیل عقلی آن را بعید می دانند.

*به نقل از سایت حوزه

📚منابع
(۱) لهوف، سید بن طاووس، صص ۱۷۰
منتهى الآمال، شیخ عباس قمی، ص ۵۲۴
(۲) بحارالانوار، علامه مجلسی، ج ۴۵، ص ۵۹
(۳) نگاهی کوتاه به زندگانی زینب کبری(س)، سید هاشم رسولی محلاتی، ص ۱۰۰
(۴) لهوف، سید بن طاووس، ص ۲۳۳
ناسخ التواریخ، محمدتقی سپهر کاشانی، ص ۳۴۵
(۵) زینب قهرمان، دختر علی (ع)، احمد صادقی اردستانی، ص ۳۴۸
(۶) همان، ص ۳۴۹
(۷) لهوف، سید بن طاووس، ص ۲۳۳
ناسخ التواریخ، محمدتقی سپهر کاشانی، ص ۳۵۰
(۸) زینب قهرمان، دختر علی (ع)، احمد صادقی اردستانی، ص ۳۴۹
(۹) منتهی الامال، شیخ عباس قمی، ص ۶۶۹


#حضرت_امام_حسین_ع
#اربعین_حسینی
#مداحی_عالمانه


لینک کانال در تلگرام:
www.tg-me.com/maddahialemane

لینک کانال در ایتا:
eitaa.com/maddahiaalemane

آدرس سایت مقتل:
www.maghtal.com

▪️بهترین خلائق

هرچه پیامبر (ص) به پایان عمر شریف خود نزدیک مى شد مى کوشید که بیشتر از گذشته درباره مقام و فضیلت امیرمومنان(ع) سخن بگوید و مردم را آگاه سازد. براى نمونه جابر بن عبدالله انصارى گوید: رسول خدا (ص) در بیمارى آخر عمر خود فاطمه(س) را گفت: پدر و مادرم فداى تو باد! کسى را به سوى همسرت على بفرست و او را نزد من فرا خوان.
فاطمه(س) به حسین(ع) فرمود: پیش پدرت برو و به وى بگو: جدم تو را مى خواند.
حسین(ع) به جانب پدر شتافت و او را آگاه کرد امیرمومنان(ع) به خدمت پیامبر خدا(ص) شرفیاب گشت در حالى که فاطمه(س) در کنار وى حضور داشت و بر آن حضرت(ص) گریه مى کرد و مى گفت: واى از این اندوه! اندوه بیمارى تو اى پدر! و پیامبر(ص) مى فرمود: پس از این روز دیگر بر پدر تو رنج و اندوهى نیست!
رسول خدا(ص) رو به على(ع) کرد و فرمود: یا على(ع) نزدیک من آى.
على(ع) پیش پیامبر(ص) آمد.
[حضرت به سبب ضعف زیاد] فرمود: گوش خود را نزدیک دهان من بیاور!
على(ع) چنین کرد.
پیامبر(ص) فرمود: اى برادر من! آیا سخن خداى تعالى را نشنیده اى که در کتاب خود مى فرماید: ان الذین آمنوا و عملوا الصالحات اولئک هم خیر البریه؛ به راستى کسانى که ایمان آوردند و کارهاى نیکو انجام دادند آنان بهترین خلقند. (۱)
على(ع) عرض کرد: آرى اى رسول خدا(ص) شنیده ام.
فرمود: آنها تو و شیعیان تو هستید که می آیید در حالى که شریفان اهل محشرید و همه شما را مى شناسند. سیرابید و از گرسنگى به دورید و باز آیا شنیده اى که خداى متعال فرموده است: ان الذین کفروا من إهل الکتاب و المشرکین فى نار جهنم خالدین فیها اولئک هم شر البریه؛ به راستى آنان که از اهل کتاب کافر شدند و مشرکان در آتش جهنم براى همیشه خواهند بود و ایشان بدترین خلقند. (۲)
على(ع) گفت: بلى اى پیامبر خدا(ص)
فرمود: آنها دشمنان تواند که روز قیامت مى آیند در حالى که تشنگانند. شقاوت پیشگانى هستند که به عذاب الهى گرفتار آمده اند و ایشان کافران و منافقانند. این مقامات که گفتم از آن تو و شیعیان توست و آن عذابها براى دشمنان تو و پیروان آنهاست. (۳)

📚منبع
(۱) سوره بینه، آیه ۶
(۲) همان, آیه ۷
(۳) تفسیر فرات الکوفى، ابى القاسم فرات بن ابراهیم بن فرات الکوفى، ص ۵۸۵


#شهادت_پیامبر_ص
#مداحی_عالمانه


لینک کانال در تلگرام:
www.tg-me.com/maddahialemane

لینک کانال در ایتا:
eitaa.com/maddahiaalemane

آدرس سایت مقتل:
www.maghtal.com

▪️دوست رسول خدا (ص)

عایشه مى گفت: هنگامى که رسول خدا(ص) را وقت مرگ در رسید و در خانه اش بسترى بود فرمود: دوست مرا فرا خوانید! من ابابکر را صدا زدم چون بیامد حضرت(ص) به او نگاهى کرد و سرش را پایین انداخت و گفت: دوست مرا فراخوانید!
در پى عمر فرستادند. چون حاضر شد پیامبر(ص) به وى نظرى افکند و باز فرمود: دوست مرا فرا خوانید! من گفتم: واى بر شما على بن ابى طالب(ع) را خبر کنید. به خدا سوگند که پیامبر(ص) غیر او را اراده نکرده است.
وقتى که على(ع) خدمت پیامبر(ص) شرفیاب شد و حضرت(ص) وى را دید پارچه اى را که بر روى خود انداخته بود گشود و على(ع) را در کنار گرفت و همچنان در آغوش على بود تا جان سپرد.

📚منبع
مناقب آل ابى طالب، ابن شهر آشوب، ج ۱، ص ۲۳۶

#شهادت_پیامبر_ص
#مداحی_عالمانه


لینک کانال در تلگرام:
www.tg-me.com/maddahialemane

لینک کانال در ایتا:
eitaa.com/maddahiaalemane

آدرس سایت مقتل:
www.maghtal.com

▪️نبوت و شهادت

احمد بن حنبل در مسند خود، ماجرایی را بیان می نماید که طی آن، بانویی به نام ام مبشر که فرزندش به دلیل خوردن غذای مسموم در کنار پیامبر اکرم(ص)، به شهادت رسیده بود؛ در ایام بیماری ایشان به عیادتشان آمده و اظهار داشتند که من احتمال قوی می‌دهم که بیماری شما ناشی از همان غذای مسمومی باشد که فرزندم نیز به همین دلیل به شهادت رسید! پیامبر(ص) در پاسخ فرمودند که من نیز دلیلی به غیر از مسمومیت، برای بیماری خویش نمی‌بینم و گویا نزدیک است که مرا از پای در آورد. مرحوم مجلسی نیز با نقل روایتی؛ تقریبا مشابه با این روایت بیان نموده که به همین دلیل است که مسلمانان اعتقاد دارند علاوه بر فضیلت نبوت که به پیامبر(ص) هدیه شده، ایشان به فوز شهادت نیز نائل آمده‌اند.

📚منبع
بحار الانوار، علامه مجلسی، ج ۲۱، ص ۷


#شهادت_پیامبر_ص
#مداحی_عالمانه


لینک کانال در تلگرام:
www.tg-me.com/maddahialemane

لینک کانال در ایتا:
eitaa.com/maddahiaalemane

آدرس سایت مقتل:
www.maghtal.com

▪️چگونگی شهادت پیامبر اکرم (ص)

دلایل بسیاری وجود دارد که رحلت پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله ناشی از خوراندن سم به آن حضرت بوده است. این دلایل و روایات، از تواتر معنوی برخوردارند؛ یعنی هرچند که الفاظ و توصیفات آنها کاملاً با یکدیگر مشابه نیستند، اما از مجموع آنها، می توان موضوع مورد بحث را ثابت نمود. از جمله امام صادق(ع) می فرمایند: چون پیامبر اسلام(ص)، ذراع (یا سر دست) گوسفند را دوست می داشتند یک زن یهودی با اطلاع از این موضوع ایشان را با این بخش از گوسفند مسموم نمودند. [در جای دیگری آن حضرت فرمودند: "پیامبر اکرم(ص) در جریان جنگ خیبر مسموم شده و هنگام رحلتشان بیان فرمودند که لقمه ای که آن روز در خیبر تناول نمودم، اکنون اعضای بدنم را نابود نموده است و هیچ پیامبر و جانشین پیامبری نیست، مگر این که با شهادت از دنیا می رود".
[این روایت، علاوه بر تصریح به مسموم شدن رسول خدا(ص) و شهادت ایشان در پی مسمومیت، به اصلی کلی نیز اشاره می شود که مرگ تمام پیامبران و اوصیا با شهادت بوده و هیچ کدام، با مرگ طبیعی از دنیا نمی روند! روایات دیگری نیز وجود دارد که این اصل کلی را تقویت می نماید.
علاوه بر روایات شیعه، روایات فراوانی در صحاح و دیگر کتب اهل سنت وجود دارد که همین موضوع را تأیید می نماید.
در معتبرترین کتاب نزد اهل سنت، نقل شده که پیامبر(ص) در بیماری منجر به رحلتشان، خطاب به همسرشان عایشه فرمودند: "من همواره درد ناشی از غذای مسمومی را که در خیبر تناول نموده‌ام، در بدنم احساس می‌کردم و اکنون گویا وقت آن فرا رسیده که آن سم، مرا از پای درآورد".
همین موضوع در سنن دارمی نیز بیان شده است. علاوه بر این که در این کتاب، به شهادت برخی از یاران پیامبر(ص)، بر اثر تناول همان غذای مسموم نیز اشاره شده است.

📚منبع
اصول کافی، محمد بن یعقوب کلینی، ج ۶، ص ۳۱۵
بصائر الدرجات، محمد بن حسن بن فروخ صفار، ج ۱، ص ۵۰۳
صحیح بخاری، محمد بن اسماعیل بخاری، ج ۵، ص ۱۳۷

#شهادت_پیامبر_ص
#مداحی_عالمانه


لینک کانال در تلگرام:
www.tg-me.com/maddahialemane

لینک کانال در ایتا:
eitaa.com/maddahiaalemane

آدرس سایت مقتل:
www.maghtal.com

▪️مسموم کردن پیامبر(ص) در جنگ خیبر

محمد بن سعد از قدیمی ترین مورخان مسلمان ماجرای مسمومیت پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله را این گونه نقل می نماید: هنگامی که پیامبر(ص)، خیبر را فتح نموده و اوضاع به حالت عادی برگشت، زنی یهودی به نام زینب که برادر زاده مرحب بود که در جنگ خیبر کشته شد. از دیگران پرسش می‌نمود که پیامبر (ص) کدام بخش از گوسفند را بیشتر دوست می‌دارد و پاسخ شنید که سر دست آن را. سپس آن زن، گوسفندی را ذبح کرده و تکه تکه نمود و بعد از مشورت با یهودیان در مورد انواع سم ها، سمی که تمام آنان معتقد بودند کسی از آن جان سالم به در نمی برد را انتخاب نموده و اعضای گوسفند و بیشتر از همه جا، سردست ها را مسموم نمود. هنگامی که آفتاب غروب نموده و پیامبر(ص) نماز مغرب را به جماعت اقامه فرموده و در حال برگشت بودند، آن زن یهودی را دیدند که همچنان نشسته است! پیامبر(ص) دلیل آن را پرسیدند و او جواب داد که هدیه ای برایتان آوردم! پیامبر(ص) با قبول هدیه، به همراه یارانش بر سر سفره نشسته و مشغول تناول غذا شدند ...
بعد از مدتی، پیامبر(ص) فرمودند که دست نگه دارید! گویا این گوسفند مسموم است! مؤلف کتاب طبقات، سپس نتیجه می گیرد که شهادت پیامبر(ص) به همین دلیل بوده است.

📚منبع
طبقات الکبری، محمد بن سعد، ج ۲، ص ۲۰۱


#شهادت_پیامبر_ص
#مداحی_عالمانه


لینک کانال در تلگرام:
www.tg-me.com/maddahialemane

لینک کانال در ایتا:
eitaa.com/maddahiaalemane

آدرس سایت مقتل:
www.maghtal.com

🏴مسموم و شهید همچون پیامبر (ص)

امام حسن مجتبی (ع) از کیفیت شهادت و ماجرای بعد از آن اینگونه فرمود: «انا اموت بالسم کما مات رسول الله (صلی‌الله علیه و آله): قالوا: ومن یفعل ذلک بک؟ قال امراتی جعده بنت الاشعث بن قیس فان معاویه یدس الیها ویامرها بذلک… 
من چون رسول خدا(ص) به وسیله زهر از دنیا می روم. گفتند: چه کسی تو را مسموم می کند؟ فرمود: همسرم جعده، دختر اشعث بن قیس؛ زیرا معاویه با نیرنگ او را فریب می دهد و او را به آن امر می کند.» (۱)
به آن حضرت پیشنهاد دادند که او را از خانه ات بیرون کن. فرمود: چنین کاری انجام نمی دهم، به چند جهت:

۱. در علم خداوند مقدر است که او قاتل من است [و از قضا و قدر حتمی الهی نمی توان فرار کرد]
۲. هنوز جرمی مرتکب نشده است که من او را به عنوان مجازات اخراج کنم.
۳. اخراج او بهانه می شود برای حملات و تهمت های ناجوانمردانه دشمنان علیه من.»

از همه اینها گذشته، امام وظیفه دارد علم اختصاصی خود را نادیده گرفته، با دیگران همانند افراد عادی رفتار نماید.
و همین طور امام حسن مجتبی (ع) به برادرش امام حسین (ع) وصیت کرد که بعد از شهادتش پیکر او را جهت دیدار به روضه مبارک پیامبر اکرم (ص) ببرند… و از جمله، فرمود:
«واعلم انه سیصیبنی من عائشه مایعلم الله و الناس من بغضها وعداوتها لله و لرسوله و عداوتها لنا اهل البیت
بدان که به زودی از عایشه بر من ظلم هایی می رسد که خدا و مردم از کینه و بغض او نسبت به خداوند و رسول خدا (ص) و ما اهل بیت آگاهی دارند.»
بعد از مدتی هم پیش بینی اول به وقوع پیوست که جعده با تحریک معاویه حضرت را مسموم کرد و هم خبر دوم تحقق یافت که عایشه نسبت به جنازه آن حضرت اهانت کرد و طبق برخی نقل ها جنازه را تیر باران نمودند و هفتاد چوبه تبر به سوی آن بدن و تابوت هدف گیری شد (۲)

📚منبع
(۱) بحارالانوار، محمدباقر مجلسی، ج ۴۳، ص ۳۲۴
مناقب آل ابی طالب، ابن شهر آشوب، ج ۳، ص ۱۷۴
(۲) الخرائج و الجرائح ، قطب‌الدین راوندی، ج ۱، ص ۲۴۱
اثبات الهداه، شیخ حر عاملی، ج ۲، ص ۵۵۴



#شهادت_امام_حسن_ع
#مداحی_عالمانه

لینک کانال در تلگرام:
www.tg-me.com/maddahialemane

لینک کانال در ایتا:
eitaa.com/maddahiaalemane

آدرس سایت مقتل:
www.maghtal.com

🏴 شادی معاویه بعد از شهادت امام حسن علیه السلام

ابن خلکان، از استوانه‌های علمی اهل سنت در این‌باره می‌نویسد: هنگامی که خبر (شهادت) حسن (ع) به معاویه رسید، صدای تکبیرش از کاخ خضراء شنیده شد. پس اهل شام نیز به تبعیت از او تکبیر گفتند. فاخته همسر معاویه به او گفت: چشمت روشن ای امیرالمومنین! چه باعث شد تا تکبیر بگویی؟ معاویه گفت: حسن از دنیا رفت. فاخته گفت: آیا به خاطر فوت پسر فاطمه تکبیر می گویی؟ معاویه گفت: به خدا سوگند به خاطر شادمانی از مرگ او تکبیر نگفتم اما خیالم راحت شد. در آن موقع ابن عباس در شام بود و بر معاویه وارد شد. معاویه گفت: ای ابن عباس، آیا می‌دانی برای خانواده‌ات چه اتفاقی افتاده است؟ ابن عباس گفت: نمی‌دانم چه اتفاقی افتاده است اما تو را شاد و خندان می‌بینم و خبر تکبیر گفتن و سجده تو به من رسیده است. معاویه گفت: حسن از دنيا رفت. ابن عباس گفت: خدا ابومحمد (کنیه امام حسن) را رحمت كند. اين جمله را سه بار گفت‌. سوگند به خدا كه اى معاويه، بدن او قبر تو را نخواهد بست (پر نخواهد کرد) و كم شدن عمر او، بر عمر تو نخواهد افزود، اگر ما به امام حسن (ع) ملحق شويم به پيشواى پرهيزگاران و انگشتر پیامبران ملحق شده‌ايم و خداوند اين دورى را جبران و اين اندوه را تسكين خواهد داد و پس از آن خداوند براى ما جانشين انتخاب خواهد كرد.

📚منبع
وفیات الاعیان، ابن خلکان، ج۲، ص۶۶


#شهادت_امام_حسن_ع
#مداحی_عالمانه

لینک کانال در تلگرام:
www.tg-me.com/maddahialemane

لینک کانال در ایتا:
eitaa.com/maddahiaalemane

آدرس سایت مقتل:
www.maghtal.com

🏴خیانت یاران امام حسن علیه السلام و تنهایی امام/ ۱

یاران امام در پیروزی بدون دردسر معاویه نقش اساسی را ایفا نمودند. در این میان عملکرد یکی از کسانی که امام حسن (ع) به او اطمینان کامل نموده و فرماندهی سپاهش را به او واگذار کرده بود از دیگران به مراتب پررنگ‌تر است. او کسی جز عبیدالله بن عباس نبود.
عبیدالله بن عباس فرمانده لشگر امام حسن (ع) نتوانست در برابر پیشنهادهای معاویه مقاومت کند و به راحتی فریب خورد و با عده‌ای زیادی از زیردستان خود در حدود هشت هزار نفر شبانه به اردوگاه معاویه پیوست و سپاهیان امام را بدون فرمانده رها نمود.

 این درحالی بود که در دوره امام علی (ع) فرستاده معاویه به مکه دو فرزند خردسال عبیدالله بن عباس را سر بریده بود.
انتظار آن بود که عبیدالله نه به خاطر امام بلکه به خاطر دو فرزندی که معاویه از او کشته بود به معاویه نپیوندد، ولی دنیا‌طلبی او تمام خاطرات تلخش را نیز به فراموشی سپرد.

📚منبع
بحارالانوار، علامه مجلسی، ج ۴۴، ص ۵۱
تاریخ یعقوبی، احمدبن ابی یعقوب، ج۲، ص ۱۴۱


#شهادت_امام_حسن_ع
#مداحی_عالمانه

لینک کانال در تلگرام:
www.tg-me.com/maddahialemane

لینک کانال در ایتا:
eitaa.com/maddahiaalemane

آدرس سایت مقتل:
www.maghtal.com

🏴 خیانت یاران امام حسن(ع) و تنهایی حضرت/ ۲

صبح‌گاه وقتی سپاه امام برای نماز حاضر شدند، عبیدالله بن عباس(فرمانده سپاه امام) غایب بود. ناچار شخص دومی که از سوی امام (ع) به عنوان جانشین عبیدالله منصوب شده بود و قیس بن سعد بن عباده انصاری نام داشت، فرماندهی سپاه را به عهده گرفت و نماز جماعت را به جا آورد. وسوسه‌های معاویه در خصوص قیس سازگار نشد. ولی معاویه که به مقصود نهایی خود نرسیده بود با شایعه‌سازی توسط جاسوسان خود در میان سپاه قیس باعث سردرگمی و کلافگی آنان شد.
با فرار عبیدالله ابن عباس و دیگر فرماندهان سپاه امام حسن (ع) شرایط بسیار نامطلوبی پدید آمد، امام (ع) که برای جمع آوری سپاه به مدائن رفته بود نه تنها موفق به انجام این کار نشد، بلکه عده‌ای از سپاهیانش بر او شوریدند و به خیمه‌اش ریخته به غارت پرداختند، آنان حتی سجاده زیر پای حضرت را ربودند و "عبدالرحمن ازدی" ردای آن حضرت را از دوشش کشید. حضرت بدون اینکه ردایی بر تن داشته باشد سوار اسب شده و در ساباط به راه افتاد. همین که به "مظلم ساباط" رسید ناگاه یکی از خوارج به نام جراح بن سنان پیش آمد، لگام اسب حضرت را گرفت و گفت حسن تو نیز همانند پدرت کافر شدی و خنجری مسموم به ران مبارک حضرت زد که تا استخوان شکافته شد. 
این ضربت به طوری سهمگین بود که حضرت بسیار رنجور و بیمار گشت.

📚منبع
البدایه و النهایه، ابن کثیر دمشقی، ج۸، ص۱۵
الارشاد، شیخ مفید، ج۲، ص۱۳
تاریخ الامم و الملوک، طبری، ج ۵، ص ۱۹۵


#شهادت_امام_حسن_ع
#مداحی_عالمانه

لینک کانال در تلگرام:
www.tg-me.com/maddahialemane

لینک کانال در ایتا:
eitaa.com/maddahiaalemane

آدرس سایت مقتل:
www.maghtal.com

🏴 مرثیه در مصائب اهل بیت(ع) عامل شفای میرزا محمد شفیع شیرازی

میرزا محمد شفیع شیرازی متخلص به وصال شیرازی متوفی سال ۱۲۶۲ ق در شیراز از بزرگان شعرا و ادبا و عرفای عصر فتحعلی شاه قاجار بود. علاوه بر مراتب علمی، به تمام خطوط هفت گانه (نسخ، نستعلیق، ثلث، رقاع، ریحان، تعلیق و شکسته) مهارتی به سزا داشته و کتابهای فراوانی نیز با خطوط مختلف نگاشته است. از جمله اینکه ۶۷ قرآن به خط زیبای خود نوشته است. بر اثر نوشتن زیاد چشمش آب می آورد و به پزشک مراجعه می کند.
دکتر می گوید: من چشمت را درمان می کنم به شرطی که دیگر با او نخوانی و خط ننویسی. پس از معالجه و بهبودی چشم، دوباره شروع به خواندن و نوشتن می کند تا اینکه به کلی نابینا می شود. سرانجام با حالت اضطرار متوسل به حضرت محمد (صلی‌الله علیه و آله) و آل او می شود. شبی در عالم رؤیا پیغمبر اکرم (صلی‌الله علیه و آله) را در خواب می بیند، حضرت به او می فرماید: چرا در مصائب حسین مرثیه نمی گویی تا خدای متعال چشمت را شفا دهد؟ در همان حال حضرت فاطمه زهرا (س) حاضر گردیده، می فرماید: وصال! اگر شعر مصیبت گفتی، اول از حسنم شروع کن؛ زیرا او خیلی مظلوم است.
صبح آن روز وصال شروع کرد دور خانه قدم زدن و دست به دیوار گرفتن و این شعر را سرودن:

از تاب رفت و طشت طلب کرد و ناله کرد
آن طشت را ز خون جگر باغ لاله کرد

نیمه دوم شعر را که گفت ناگهان چشمانش روشن و بینا شد. آن گاه اضافه کرد:

خونی که خورد در همه عمر، از گلو بریخت
دل را تهی زخون دل چند ساله کرد

زینب کشید معجر و آه از جگر کشید
کلثوم زد به سینه و از درد ناله کرد

📚منبع
کشکول شمس، حاج سید عطاءالله شمس دولت آبادی، ص ۲۰۳


#شهادت_امام_حسن_ع
#مداحی_عالمانه

لینک کانال در تلگرام:
www.tg-me.com/maddahialemane

لینک کانال در ایتا:
eitaa.com/maddahiaalemane

آدرس سایت مقتل:
www.maghtal.com

◾️مظلومیت امام رضا (ع) و انکار امامت حضرت توسط برخی شیعیان و خویشان و نمایندگان پدر بزرگوارشان

دوران امامت امام موسی کاظم (ع) بخصوص در اواخر عمر شریفشان، دوران خفقان بوده است و امام (ع) نمی توانست به راحتی امام بعد از خود را به شیعیان معرفی کند. این خفقان به قدری بود که زمانی که یزید بن سلیط از شیعیان امام، از ایشان خواست همانند پدرشان امام صادق (ع) از جانشین بعد از خود سخن بگوید آن حضرت فرمود: «ان ابی علیه السلام کان فی زمان لیس هذا زمانه»
زمان من با زمان پدرم متفاوت است و فقط پس از اصرار یزید، لب به سخن می گشایند. بی شک، مهمترین عامل آن هارون الرشید و سیاستهای او بود.
از طرف دیگر در این زمان امام کاظم (ع) وکلایی برای بعضی از حقوق شرعیه ای که شیعیان برای امام می پرداختند معین ساخت و اموال زیادی نزد بعضی از این وکلا جمع شد. برای مثال نزد زیاد بن مروان قندی هفتاد هزار دینار و نزد علی بن حمزه سی هزار دینار وجود داشت. زمانی که امام کاظم (ع) به شهادت رسیدند آنها به خاطر اینکه اموال را به صاحب اصلی ندهند ادعا کردند که موسی بن جعفر (ع) زنده است و غایب شده و روزی به عنوان قائم برای بر پا ساختن عدل و مساوات به روی زمین باز خواهد گشت؛ چرا که در صورت اقرار به امامت حضرت رضا (ع) ناچار بودند آن اموال را به ایشان تحویل دهند. از این روی نه تنها اموال را غصب کردند، بلکه امامت امام رضا (ع) را انکار کرده و از این امکانات جهت فریب دادن شیعیان دیگر استفاده کردند(۱)
این آغاز مظلومیت و غربت امام رضا (ع آن هم بعد از فراق پدر بود. داستان مکاتبه امام رضا (ع) با عثمان بن عیسی شاهد مظلومیت و غربت ولایت است. از احمد بن حماد روایت است که گفت عثمان بن عیسی رواسی در مصر یکی از کارگزاران امام (ع) بود و اموال بسیاری از امام از جمله شش کنیز نزد او به امانت بود. امام رضا (ع) درباره کنیزکان و اموال به او پیغام فرستاد ولی عثمان در پاسخ نوشت: پدرت نمرده است. امام (ع) به او پاسخ داد : او مرده و میراث او را قسمت کرده ایم و در صحت خبر مرگ او تردید نیست و بدین نحو بر عثمان اقامه حجت نمود. اما عثمان بن عیسی در جواب نوشت: اگر پدر تو نمرده تو را در این اموال حقی نیست و اگر چنانچه می گویی مرده است او به من دستوری نداده که چیزی از این اموال را به تو بدهم و من کنیزکان را آزاد کرده به شوی داده ام (۳)

📚منبع
(۱) زندگانى حضرت امام موسى كاظم عليه السلام (ترجمه جلد ۴۸ بحار الأنوار)، موسی خسروی، ص ۲۳۲
(۲) عيون أخبار الرضا، شیخ صدوق، ج‏ ۱ ص ۱۱۳


#شهادت_امام_رضا_ع
#مداحی_عالمانه

لینک کانال در تلگرام:
www.tg-me.com/maddahialemane

لینک کانال در ایتا:
eitaa.com/maddahiaalemane

آدرس سایت مقتل:
www.maghtal.com

◾️قصیده جاویدان دعبل

این قصیده که به تائیه دعبل یا «مدارس آیات» مشهور است یکی از شاهکارهای شعری او می‌باشد که در محضر امام رضا (ع) قرائت نمود. قاضی نورالله شوشتری در مجالس المؤمنین نیز احوال دعبل خزاعی را اورده و می‌گوید: «دعبل قصیده مدارس آیات را به نظم در آورد و قصد کرد که آن را به محضر علی بن موسی الرضا (ع) ببرد، پس به خراسان سفر نمود و قصیده را در محضر امام رضا (ع) قرائت نمود امام رضا (ع) به او فرمود: از این قصیده کسی را با خبر مکن و چون تو را امر کردم بخوان. دعبل که خود از شاعران و مداحان اهل بیت (ع) بود در بین مردم و سران شهرت ویژه ای داشت و هنگامی که خبر رسیدن دعبل به مأمون رسید او را به سوی خویش فراخواند و از قصیده «مدارس آیات» سراغ گرفت. اما دعبل از اطلاع داشتن به آن انکار نمود، اما مأمون به خادم خویش فرمان داد که حضرت رضا (ع) را فراخواند چون حضرت تشریف آوردند. مأمون به عنوان گلایه به حضرت گفت از دعبل تقاضای خواندن قصیده مدارس آیات کردم اما او انکار کرد. در اینجا امام رضا (ع) به دعبل می‌فرمایند: ای دعبل بخوان آن قصیده را. پس دعبل شروع به خواندن قصیده نمود و پس از پایان قصیده مأمون بسیار تحسین نمود و جوایزی به او داد. آنچه که در تاریخ نقل است اینکه پس از پایان قصیده امام رضا (ع) ده هزار درهم به دعبل هدیه نمودند. اما دعبل که منتظر چیز دیگری بود به امام عرض کرد برای هدیه من یک پیراهن و برده از پیراهنی که به بدن شما برخورد داشته است به من عطا بنمایید تا هنگام مرگ و پس از آن بعنوان کفن خویش استفاده نمایم. آنچه در تاریخ آمده اینست که ذکاوت دعبل این بود که عرض کرد پیراهنی به من هدیه نمایید که با بدن شما تماس مستقیم داشته باشد که چنین پیراهنی برکت ویژه ای داراست.
امام به ایشان پیراهنی بخشیدند و تمام سکه هایی که به نام حضرت رضا (ع) ضرب شده و به درهم رضویه مشهور بود را نیز به وی هدیه نمودند و فرمودند که به زودی این به کارت می‌آید و مصون و محفوظ خواهی ماند.
نقل است فضل بن سهل نیز که وزیر مأمون بود اسب راهواری به وی بخشید و دعبل از خراسان خارج گردید. در راه راهزنانی که ایشان حمله می‌کنند و تمام هدایا و اموال دعبل را غارت می‌کنند. یکی از راهزنان زیر لب برای خود زمزمه می‌نمود که «أری فیئهم فی غیرهم متقسما/و أیدیهم من فیئهم صفرات» دعبل از او می‌پرسد این شعر که می‌خوانی از آن کیست؟
او می‌گوید: شاعر این قصیده بر هیچکس پوشیده نیست، شاعر اهل بیت دعبل خزاعی.
در اینجا دعبل خود را معرفی می‌نماید و چون امر برایشان آشکار می‌گردد تمام اموال قافله را بر می‌گردانند و سخن امام رضا (ع) تحقق می‌یابد که به دعبل فرمود: این پیراهن تو را محفوظ می‌دارد.(۱)
پس از دعبل قصد قم نمود و به شهر قم که رسید خبر قصیده تائیه به آن شهر رسیده بود، چون به آنجا آمد او را بر منبر نشاندند و عرضه داشتند قصیده مدارس آیات را تلاوت کن. او نیز قصیده را برای آنان خواند و ایشان به او هدایایی بخشیدند و چون از جامه‌ی نزد دعبل آگاهی داشتند تقاضای خرید آنرا نمودند اما دعبل از فروش آن سرباز زد و از قم خارج شد. گروهی از جوانان خودرأی گرد او جمع شدند و تقاضای خرید جامه امام رضا (ع) را به هزار درهم نمودند اما او نپذیرفت. پس به ناچار پیراهن را به زور از وی گرفتند و ناله دعبل اثری ننهاد، در آخر مقداری از آن لباس را (آستین) به او دادند و هزار درهم بابت آن به وی بخشیدند. دعبل به سرزمین خود بازگشت در حالی که دزدان خانه وی را غارت نموده بودند و چیزی در بر نداشت تنها سکه هایی بود که امام به او بخشیده بود و فرموده بود که بزودی به آن نیاز پیدا می‌کنی (۲)
قاضی نور الله در مجالس المؤمنین ج۲ قضیه راجع به شفا یافتن کنیز یا دختر دعبل به وسیله تکه ای از پیراهن امام رضا (ع) آورده است.
آن چنین است که جاریه دعبل به مرضی در چشم مبتلا گشت که طبیبان از علاج آن ناتوان شدند و بینایی وی از دست رفت در این زمان دعبل آن مقدار پارچه را طلب نمود و به چشمان دختر مالید و به برکت وجود امام رضا (ع) آن دختر بینا و سالم گشت و این تأثیر همان است که اهالی قم فهمیده بودند و به هزار درهم پیراهن امام رضا (ع) را خریداری نمودند (۳)

📚منبع
(۱) عیون اخبار الرضا، شیخ صدوق، ج۲، ص ۲۶۳
(۲) مجالس المومنین، سید نورالله حسینی شوشتری، ج۲، ص ۵۱۷
(۳) همان، ج۲، ص ۵۱۹


#شهادت_امام_رضا_ع
#مداحی_عالمانه

لینک کانال در تلگرام:
www.tg-me.com/maddahialemane

لینک کانال در ایتا:
eitaa.com/maddahiaalemane

آدرس سایت مقتل:
www.maghtal.com

◾️امام رضا علیه السلام در بین خویشان نیز غریب بود

امام در بین خویشان خود حتی عموها و عموزاده نیز غریب بودند. آنها از حضرت رضا (ع) نمی پذیرفتند که امام جواد (ع) فرزند ایشان است. چه غربتی از این بالاتر است که بستگان نزدیک فرزندی اولاد انسان را نپذیرند؟ عاقبت گفتند باید نسب شناس بیاوریم. امام (ع) قبول نکردند؛ چرا که فرمودند رسول اکرم صلی الله علیه و آله از نسبت دادن اولاد به تایید نسب شناس منع کرده اند. اما آنها تنها شرط برای پذیرفتن را رای نسب شناسان بیان داشتند و به امام نیز گفتند: چون ممکن است هیبت شما نسب شناسان را تحت تاثیر قرار دهد، نباید در جمع ما باشی بلکه باید مثل یک کشاورز ساده با لباس مندرس و کلاه حصیری در مرزعه مشغول کار و بیل زدن باشی. امام (ع) به خاطر ضرورت شناساندن امام بعد از خود، مجبور به پذیرش شدند. وقتی نسب شناسان آمدند بستگان نزدیک، امام جواد (ع) را آوردند و به آنها گفتند: شما بگویید این فرزند کدام یک از ما است؟ آنها نیز پاسخ دادند هیچ کدام. وقت خروج چشمان آنها به امام رضا (ع) در مزرعه افتاد و گفتند به یقین فرزند آن کشاورزی است که روی زمین کار می کند و دلایل خود را نیز بیان داشتند. سپس این عموها و عموزاده که نه امام (ع) را می شناختند و نه حرمتی برای او قائل بودند، مجبور به پذیرش و عذرخواهی شدند و در همین جا بود که امام را گریاندند (۱)
علامه طهرانی در این باره می گوید: «در این صورت آیا امامی که برای معرفی فرزند خود به برادران و عموهای خود که نزدیک ترین افراد به او هستند مجبور به گریه می شود و دلش می شکند و به قول قیافه شناسان که خود بدان راضی نیست تن در می دهد غریب نیست؟» (۲)

📚منبع
(۱) الكافی، شیخ کلینی، ج‏ ۱، ص ۳۲۳
(۲) روح مجرد، محمد حسین حسینی طهرانی، ص ۲۳۴


#شهادت_امام_رضا_ع
#مداحی_عالمانه

لینک کانال در تلگرام:
www.tg-me.com/maddahialemane

لینک کانال در ایتا:
eitaa.com/maddahiaalemane

آدرس سایت مقتل:
www.maghtal.com

◾️تحمیل ولایتعهدی به امام رضا علیه السلام

پس از آنکه امام پیشنهاد خلافت از سوی مأمون را رد کردند، مأمون به حضرت پیشنهاد ولایتعهدی را داد و در این پیشنهادش بسیار مصر بود. اما تمام راه هاى سياستمدارانه ‌اى كه مأمون براى قانع كردن امام رضا (ع) در پذيرفتن ولايتعهدى دنبال كرد به بن بست رسيد. بنابراين امام را در صورت نپذیرفتن ولایتعهدی تهدید به مرگ کرد. او امام را احضار كرد. وقتى امام حضور يافتند، گفتگوهايى بين آنها رد و بدل شد. سپس امام به او فرمودند: «به خدا من هرگز دروغ نگفته ‌ام از زمانى كه خداى متعال مرا خلق كرده است و من از دنيا براى دنيا گوشه‌ گيرى اختيار نكرده‌ ام و من قصد تو را مى ‌دانم»
مأمون فورى پرسيد: چه قصدى دارم؟
امام از او امان خواست تا حقيقت را به صراحت بگويد و مأمون گفت: به تو امان دادم.
امام انگيزه مأمون را از سپردن وليعهدى به او توضيح داد و فرمود: از اين طريق تو مى ‌خواهى مردم بگويند كه على بن موسى الرضا خود را از دنيا كنار نكشيد بلكه دنيا بود كه خود را از او كنار كشيد، آيا نمى‌ بينيد چگونه وليعهدى را به طمع رسيدن به خلافت قبول كرد؟
مأمون خشمگين شد و به امام بانگ زد: تو هميشه مرا به كارى وادار مى‌كنى كه از انجامش متنفرم و گويى از قدرت و شوكت من باک ندارى و خود را ايمن مى ‌دانى. به خدا قسم بايد وليعهدى را قبول كنى يا اينكه تو را به قبول آن مجبور مى ‌كنم. تو بايد اين كار را بكنى و گرنه گردنت را می زنم» (۱)

امام عليه السلام به خدا تضرّع كردند و فرمودند: «خدايا، تو نهى كردى از اينكه من با دست خودم خويشتن را به هلاكت اندازم و من مجبور شدم. من اگر وليعهدى را قبول نكنم از طرف عبداللّه مأمون كشته مى‌ شوم. من مجبور شدم همان طور كه يوسف و دانيال عليهما السلام به وسيله طاغوت زمانشان مجبور شدند كه ولايت را بپذيرند.
خدايا! پيمانى نيست جز پيمان تو و ولايتى براى من نيست جز از طرف تو. پس مرا براى اقامه دينت و زنده كردن سنّت پيامبرت موفق كن كه همانا تويى مولا و يارى دهنده و تو بهترين مولا و خوب يارى كننده‌اى هستى» (۲)

📚منبع
(۱) الامالى، شیخ صدوق، ص ۴۳
عيون اخبار الرضا، شیخ صدوق، ج ۲، ص ۱۴۰
(۲) عيون اخبار الرضا، شیخ صدوق، ج ۱، ص ۱۹


#شهادت_امام_رضا_ع
#مداحی_عالمانه

لینک کانال در تلگرام:
www.tg-me.com/maddahialemane

لینک کانال در ایتا:
eitaa.com/maddahiaalemane

آدرس سایت مقتل:
www.maghtal.com

▪️رؤیاى حضرت سکینه سلام الله علیها

حضرت سکینه علیها السلام مى‏گوید:
در یکى از شب‏ها که در شام بودم، خوابى دیدم طولانى. در آخر آن خواب، زنى را مشاهده کردم که دست بر سر نهاده و نالان است. پرسیدم: این بانو کیست؟ گفتند : فاطمه دختر محمّد رسول خدا و مادرِ پدر تو است! گفتم: به خدا، نزد او مى‏روم و از آنچه با ما کردند به وى شکایت مى‏کنم. پس نزد او رفته، مقابلش ایستادم و گریستم و گفتم: مادرجان! حقّ ما را منکر شدند، جمع ما را از هم جدا کردند و حُرمت ما را نگه نداشتند!
مادرجان! به خدا، پدرم حسین را کشتند!
پس آن بانو به من فرمود:
سکینه‏جان! دیگر سخن مگو که دلم را سخت لرزاندى و قلبم را پاره کردى! این پیراهن پدر تو است، آن را نگه داشته‏ام تا زمانى که خدا را ملاقات کنم!

📚منبع
ریاحین الشّریعه، شیخ ذبیح‌الله محلاتی، ج ۳، ص ۲۷۸
نفس المهموم، شیخ عباس قمی، ص ۲۱۷


#وفات_حضرت_سکینه_س
#مداحی_عالمانه

لینک کانال در تلگرام:
www.tg-me.com/maddahialemane

لینک کانال در ایتا:
eitaa.com/maddahiaalemane

آدرس سایت مقتل:
www.maghtal.com

▪️صحبت امام حسین(ع) با حضرت سکینه(س) از قتلگاه

نقل شده است كه چون امام حسين (ع)، هفتاد و دو تن از ياران و خاندانش را كشته و بر روى زمين افتاده ديد متوجه خیمه‌گاه شد و به سكينه(س) و ساير زنان سلام داد. سكينه(س) فرياد زد: پدر جان! آيا تن به مرگ داده‌اى؟ امام (ع) فرمود: چگونه تن به مرگ ندهد كسى كه يار و ياورى ندارد؟! سكينه(س) گفت: ما را به حرم جدّمان بازگردان. امام (ع) فرمود: اگر مرغ سنگ‌خوار را به حال خود مى‌گذاردند مى‌خوابيد. 
امام حسين (ع) به زن‌ها گفت: سكينه‌ من امروز یتیم خواهد شد، به او توجّه و التفات كنيد زيرا دل يتيمان نازک مى‌باشد. 
در اين وقت سكينه(س) فريادكنان به سوى آن حضرت آمد و امام (ع) او را در آغوش گرفت و فرمود: «اى سكينه! بدان كه گريه‌ تو پس از مرگ من طولانى خواهد شد.» 

📚منبع
بحارالانوار، علامه مجلسی، ج ۴۵، ص ۴۷
روضة الشهدا، ملاحسین کاشفی، ص ۴۲۵
مناقب آل ابی‌طالب (ع)، ابن‌شهرآشوب، ج۳، ص۲۵۷  


#وفات_حضرت_سکینه_س
#مداحی_عالمانه

لینک کانال در تلگرام:
www.tg-me.com/maddahialemane

لینک کانال در ایتا:
eitaa.com/maddahiaalemane

آدرس سایت مقتل:
www.maghtal.com

▪️پایبندی به حجاب و عفاف

وقتى سهل‌ بن سعد، اسيران را شناخت كه از دودمان پيامبرند جلو رفت و از يكى از آنان پرسيد: تو كيستى؟ گفت: سكينه(س)، دختر امام حسين (ع) پرسيد: آيا كار و حاجتى دارى؟ من، سهل، صحابی جدّت رسول خدايم. سكينه(س) فرمودند: به نيزه‌دارى كه اين سر مقدس را مى‌برد بگو از ما جلوتر حركت كند تا مردم به نگاه‌كردن آن مشغول شوند و به حرم رسول الله(ص) چشم ندوزند. سهل به سرعت رفت و چهارصد درهم به نيزه‌دار داد. او هم سر مطهّر را از زنان دور كرد. 

در گزارش ديگرى آمده است: يزيد دستور داد اسيران آل محمد (صلی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلم) را وارد مجلس كردند. نام تک تک آنها را پرسيد ... و خطاب به حضرت سكينه (س) گفت: اين زن كيست؟ گفتند: سكينه دختر حسين (ع). يزيد گفت: تو سكينه هستى؟ سكينه گريه كرد و به قدرى ناراحت شد كه نزديک بود جان بسپارد. يزيد گفت: چرا گريه مى‌كنى؟ فرمود: چگونه گريه نكند كسى كه پوشش ندارد تا صورتش را از نگاه تو و اهل مجلس بپوشاند؟ يزيد گفت: اى سكينه! پدرت حقّ مرا منكر شد و قطع رحم با من كرد و در رياست و رهبرى با من ستيز نمود. سكينه(س) گريست و فرمود: اى يزيد از كشتن پدرم خوشحال مباش. او مطيع خدا و رسولش بود و دعوت حق را لبّيک گفت و به سعادت نايل گرديد. ولى روزى خواهد آمد كه تو را بازخواست مى‌كنند. خود را آماده پاسخ‌گويى كن. ولى از كجا تو بتوانى پاسخ بدهى؟ يزيد گفت: اى سكينه ساكت باش! پدرت بر من حقّى نداشت. 

📚منبع
مقتل الحسین (علیه‌السلام)، موفق بن احمد خوارزمی، ج۲، ص۶۸  
بحار الانوار، علامه مجلسی، ج ۴۵، ص ۱۲۸


#وفات_حضرت_سکینه_س
#مداحی_عالمانه

لینک کانال در تلگرام:
www.tg-me.com/maddahialemane

لینک کانال در ایتا:
eitaa.com/maddahiaalemane

آدرس سایت مقتل:
www.maghtal.com

ضمن عرض سلام و آرزوی قبولی عزاداری ها و تبریک حلول ماه ربیع الاول

با جستجوی هشتک های #ایام_محسنیه یا #دهه_محسنیه می توانید به محتوای علمی پیرامون صحت و سقم این ایام در کانال مداحی عالمانه دسترسی پیدا کنید.


✅ لطفا رسانه باشید.

#ایام_محسنیه
#دهه_محسنیه
#مداحی_عالمانه

لینک کانال در تلگرام:
www.tg-me.com/maddahialemane

لینک کانال در ایتا:
eitaa.com/maddahiaalemane

آدرس سایت مقتل:
www.maghtal.com

🌱 «شیعه دین تعصب نیست»

🎤 بیانات حجةالاسلام استاد میرزامحمدی پیرامون ايام محسنیه!

🔸 اقامه عزا دلیل می خواهد!
🔸 اول ربیع و مشکی پوشیدن!
🔸 فضیلت مهم اميرالمؤمنين(ع)!

❇️ حتما گوش کنید و رسانه باشید.
✅ به ویژه خطبا و مداحان

#پیشنهاد_دانلود
#لیلة_المبیت
#بیان_فضائل_اهل_بیت_ع


لینک کانال در تلگرام:
www.tg-me.com/maddahialemane

لینک کانال در ایتا:
eitaa.com/maddahiaalemane

آدرس سایت مقتل:
www.maghtal.com