"Sailing to Byzantium" is a poem by William Butler Yeats, first published in the 1928 collection The Tower. It comprises four stanzas in ottava rima, each made up of eight lines of iambic pentameter. It uses a journey to Byzantium as a metaphor for a spiritual journey.
#englishliterature #poem
#englishliterature #poem
⛵ Sailing to Byzantium
I
That is no country for old men. The young
In one another's arms, birds in the trees,
—Those dying generations—at their song,
The salmon-falls, the mackerel-crowded seas,
Fish, flesh, or fowl, commend all summer long
Whatever is begotten, born, and dies.
Caught in that sensual music all neglect
Monuments of unageing intellect.
II
An aged man is but a paltry thing,
A tattered coat upon a stick, unless
Soul clap its hands and sing, and louder sing
For every tatter in its mortal dress,
Nor is there singing school but studying
Monuments of its own magnificence;
And therefore I have sailed the seas and come
To the holy city of Byzantium.
III
O sages standing in God's holy fire
As in the gold mosaic of a wall,
Come from the holy fire, perne in a gyre,
And be the singing-masters of my soul.
Consume my heart away; sick with desire
And fastened to a dying animal
It knows not what it is; and gather me
Into the artifice of eternity.
IV
Once out of nature I shall never take
My bodily form from any natural thing,
But such a form as Grecian goldsmiths make
Of hammered gold and gold enamelling
To keep a drowsy Emperor awake;
Or set upon a golden bough to sing
To lords and ladies of Byzantium
Of what is past, or passing, or to come.
✍ William Butler Yeats
#englishliterature #poem
I
That is no country for old men. The young
In one another's arms, birds in the trees,
—Those dying generations—at their song,
The salmon-falls, the mackerel-crowded seas,
Fish, flesh, or fowl, commend all summer long
Whatever is begotten, born, and dies.
Caught in that sensual music all neglect
Monuments of unageing intellect.
II
An aged man is but a paltry thing,
A tattered coat upon a stick, unless
Soul clap its hands and sing, and louder sing
For every tatter in its mortal dress,
Nor is there singing school but studying
Monuments of its own magnificence;
And therefore I have sailed the seas and come
To the holy city of Byzantium.
III
O sages standing in God's holy fire
As in the gold mosaic of a wall,
Come from the holy fire, perne in a gyre,
And be the singing-masters of my soul.
Consume my heart away; sick with desire
And fastened to a dying animal
It knows not what it is; and gather me
Into the artifice of eternity.
IV
Once out of nature I shall never take
My bodily form from any natural thing,
But such a form as Grecian goldsmiths make
Of hammered gold and gold enamelling
To keep a drowsy Emperor awake;
Or set upon a golden bough to sing
To lords and ladies of Byzantium
Of what is past, or passing, or to come.
✍ William Butler Yeats
#englishliterature #poem
⛵ دریانوردی به سمت بیزانس
اینجا سرزمینی برای مردی پیر است
جوانان در کنار هم اند و پرندگانی در درختان
نسلی رو به مرگ در آوازهایشان
قزل آلایی که به زمین می افتد
دریایی از گور ماهی ها
گوشی از ماهی یا ماکیان در تمام طول تابستان حکمرانی می‌کند
آنچه که در آن موسیقی جسمانی نهفته است غفلت است
بناهایی تاریخی از خِردی بی زمان
مردی پیر تحفه ایی ناچیز است
مگر لباسی ژنده آویخته بر عصایی
روحی است که دست می‌زند و آواز می‌خواند
و بلندتر می‌خواند و بر پارگی لباس فانی اش
و نه مدرسه آوازها
که در نهانش بناهای با عظمتی منحصر به خویش
و پس من در دریاها راندم
و به شهر مقدس بیزانس رسیدم
مریمی های ایستاده در آتش مقدس خداوند
همچنان که در کاشی طلایی رنگ دیوارها
کز آتش مقدس می آید از روحی خبیس
و آنها استادان آواز من بودند
آنها قلب مرا به تحلیل می برند
و با خواهشها بیمار می‌کنند
آن را به جانوری رو به مرگ می بندند
و او نمی داند که این چیست و مرا احاطه می‌کند
و به نیرنگ ابدیت می برند
زمانی بیژن از طبیعت
من هیچ وقت شکل جهانی ام
را از طبیعت نخواهم گرفت
اما این شکلی است که طلاسازان یونانی از کوبیدن طلا لعابان می سازند
که این امپراطور خواب آلوده را بیدار نگه دارند
روی شانه طلایی بگذارند آواز بخواند
به زنان و مردان بیزانس
که چه گذشته است در حال گذار است
و یا خواهد آمد
✍ ویلیام باتلر ییتس
#ادبیات #ادبیاتانگلیسی #شعر
اینجا سرزمینی برای مردی پیر است
جوانان در کنار هم اند و پرندگانی در درختان
نسلی رو به مرگ در آوازهایشان
قزل آلایی که به زمین می افتد
دریایی از گور ماهی ها
گوشی از ماهی یا ماکیان در تمام طول تابستان حکمرانی می‌کند
آنچه که در آن موسیقی جسمانی نهفته است غفلت است
بناهایی تاریخی از خِردی بی زمان
مردی پیر تحفه ایی ناچیز است
مگر لباسی ژنده آویخته بر عصایی
روحی است که دست می‌زند و آواز می‌خواند
و بلندتر می‌خواند و بر پارگی لباس فانی اش
و نه مدرسه آوازها
که در نهانش بناهای با عظمتی منحصر به خویش
و پس من در دریاها راندم
و به شهر مقدس بیزانس رسیدم
مریمی های ایستاده در آتش مقدس خداوند
همچنان که در کاشی طلایی رنگ دیوارها
کز آتش مقدس می آید از روحی خبیس
و آنها استادان آواز من بودند
آنها قلب مرا به تحلیل می برند
و با خواهشها بیمار می‌کنند
آن را به جانوری رو به مرگ می بندند
و او نمی داند که این چیست و مرا احاطه می‌کند
و به نیرنگ ابدیت می برند
زمانی بیژن از طبیعت
من هیچ وقت شکل جهانی ام
را از طبیعت نخواهم گرفت
اما این شکلی است که طلاسازان یونانی از کوبیدن طلا لعابان می سازند
که این امپراطور خواب آلوده را بیدار نگه دارند
روی شانه طلایی بگذارند آواز بخواند
به زنان و مردان بیزانس
که چه گذشته است در حال گذار است
و یا خواهد آمد
✍ ویلیام باتلر ییتس
#ادبیات #ادبیاتانگلیسی #شعر
📝 Analysis
💭 Written in 1926 (when Yeats was 60 or 61), "Sailing to Byzantium" is Yeats' definitive statement about the agony of old age and the imaginative and spiritual work required to remain a vital individual even when the heart is "fastened to a dying animal" (the body).
💭 The title of the poem, 'Sailing to Byzantium' is a reference to the metaphorical journey of an old man toward the center of classicism. Besides, “Byzantium” is a metonym for the art of ancient Byzantium.
The “Byzantium” itself is a symbol of spiritual and intellectual realm. It is considered to be one of the famous places for its rich culture, diversity and art. The poem symbolizes as a realm of spiritual and intellectual values where other physical values of modernity has no value or shadows upon.
💭 Byzantium is a poem about the imagined spiritual and artistic rebirth of humanity, which involves the purging of spirits as midnight arrives and their final journey to enlightenment on dolphins across the sea.
#englishliterature #analysis #poem
💭 Written in 1926 (when Yeats was 60 or 61), "Sailing to Byzantium" is Yeats' definitive statement about the agony of old age and the imaginative and spiritual work required to remain a vital individual even when the heart is "fastened to a dying animal" (the body).
💭 The title of the poem, 'Sailing to Byzantium' is a reference to the metaphorical journey of an old man toward the center of classicism. Besides, “Byzantium” is a metonym for the art of ancient Byzantium.
The “Byzantium” itself is a symbol of spiritual and intellectual realm. It is considered to be one of the famous places for its rich culture, diversity and art. The poem symbolizes as a realm of spiritual and intellectual values where other physical values of modernity has no value or shadows upon.
💭 Byzantium is a poem about the imagined spiritual and artistic rebirth of humanity, which involves the purging of spirits as midnight arrives and their final journey to enlightenment on dolphins across the sea.
#englishliterature #analysis #poem
🔹William Butler Yeats was an Irish poet, dramatist, writer and one of the foremost figures of 20th-century literature. He was a driving force behind the Irish Literary Revival and became a pillar of the Irish literary establishment who helped to found the Abbey Theatre.
▫️Born: 13 June 1865, Sandymount, Ireland
▪️Died: 28 January 1939, Roquebrune-Cap-Martin, France
🔹ویلیام باتلر ییتس
زاده ۱۳ ژوئن ۱۸۶۵ – درگذشته ۲۸ ژانویه ۱۹۳۹، یکی از بزرگترین شاعران و نمایشنامه‌نویسان ایرلندی بود. ییتز نقش مهمی در احیای ادبی ایرلند داشت و در پایه‌گذاری تئاتر ابی کمک کرد و در سال های بعد دو دوره به عنوان سناتور در دولت آزاد ایرلند خدمت کرد.
#englishliterature #شاعر #poem
▫️Born: 13 June 1865, Sandymount, Ireland
▪️Died: 28 January 1939, Roquebrune-Cap-Martin, France
🔹ویلیام باتلر ییتس
زاده ۱۳ ژوئن ۱۸۶۵ – درگذشته ۲۸ ژانویه ۱۹۳۹، یکی از بزرگترین شاعران و نمایشنامه‌نویسان ایرلندی بود. ییتز نقش مهمی در احیای ادبی ایرلند داشت و در پایه‌گذاری تئاتر ابی کمک کرد و در سال های بعد دو دوره به عنوان سناتور در دولت آزاد ایرلند خدمت کرد.
#englishliterature #شاعر #poem
فریادهای زده نشده،
یواش یواش،
چین و چروک‌‌های
روی صورت می‌شوند!
📕 در انتظار گودو
✍🏼 #ساموئل_بکت
#quote #english
یواش یواش،
چین و چروک‌‌های
روی صورت می‌شوند!
📕 در انتظار گودو
✍🏼 #ساموئل_بکت
#quote #english
🎧 Ed Sheeran
🎼 Thinking out Loud
💛 When your legs don't work
like they used to before
And I can't sweep you off of your feet
Will your mouth still remember the taste of my love?
Will your eyes still smile from your cheeks?
وقتى پاهات ديگه مثل قبل قدرت ندارن
و منم ديگه نميتونم پا به پاى تو قدم بزنم
آيا لبهايت هنوز طعم عشق
مرا به ياد خواهند داشت؟
آيا چشمانت مانند گونه هايت خواهند رقصيد؟
💜 And, darling, I will be loving you
'til we're 70
And, baby, my heart could still
fall as hard at 23
And I'm thinking 'bout how people fall in love in mysterious ways
Maybe just the touch of a hand
Well, me—I fall in love with you every single day
And I just wanna tell you I am
عزيز دلم، من تو را دوست خواهم داشت حتى اگر هفتاد سالمون شده باشه
عزيزم، هنوزم قلبم ميتونه
مثل وقتى كه ٢٣ سالم بود عاشقت باشه
به اين فكر ميكنم كه چطور
آدمها عجيب عاشق ميشن
شايد فقط با لمس يه دست
خوب من، من هر روز دوباره عاشق تو ميشم
و فقط ميخوام بهت بگم كه... من هميشه هستم
🤍 So, honey, now
Take me into your loving arms
Kiss me under the light
of a thousand stars
Place your head on my beating heart
I'm thinking out loud
Maybe we found love
right where we are
پس نازنينم، مرا عاشقانه در آغوش بگير
مرا زير نور هزاران ستاره ببوس
سرت را روى قلب تپنده ام بذار
دارم بلند بلند فكر ميكنم، فكر كنم ما عشق رو همين جايى كه هستيم پيدا كرديم
💛 When my hair's all but
gone and my memory fades
And the crowds don't
remember my name
When my hands don't play the strings the same way (mmm...)
I know you will still love me the same
وقتى تمام موهايم ريخت و فراموشى گرفتم
و ديگه هيچ كس حتى اسمم رو به ياد نمياره
وقتى دستانم ديگه مثل قبل نميتونن گيتار بزنن
ميدونم تو هنوزم مثل قبل دوستم خواهى داشت
💜'Cause, honey, your soul could never grow old, it's evergreen
And, baby, your smile's forever in my mind and memory
I'm thinking 'bout how people fall in love in mysterious ways
Maybe it's all part of a plan
Well, I'll just keep on making the same mistakes
Hoping that you'll understand
چون عزيزم، روح تو هرگز پژمرده نميشه
و نازنينم لبخندت تا هميشه تو ذهن من ميمونه
دارم به اين فكر ميكنم كه
آدمها چقدر عجيب عاشق ميشن
شايد همه ى اينها از قبل مقدر شده باشه
خوب، من به اشتباهاتم ادامه ميدم
اميدوارم دركم كنى
🤍 That, baby, now
Take me into your loving arms
Kiss me under the
light of a thousand stars
Place your head on my beating heart
Thinking out loud
Maybe we found love right where we are (oh, oh)
#متن_موزيك
🎼 Thinking out Loud
💛 When your legs don't work
like they used to before
And I can't sweep you off of your feet
Will your mouth still remember the taste of my love?
Will your eyes still smile from your cheeks?
وقتى پاهات ديگه مثل قبل قدرت ندارن
و منم ديگه نميتونم پا به پاى تو قدم بزنم
آيا لبهايت هنوز طعم عشق
مرا به ياد خواهند داشت؟
آيا چشمانت مانند گونه هايت خواهند رقصيد؟
💜 And, darling, I will be loving you
'til we're 70
And, baby, my heart could still
fall as hard at 23
And I'm thinking 'bout how people fall in love in mysterious ways
Maybe just the touch of a hand
Well, me—I fall in love with you every single day
And I just wanna tell you I am
عزيز دلم، من تو را دوست خواهم داشت حتى اگر هفتاد سالمون شده باشه
عزيزم، هنوزم قلبم ميتونه
مثل وقتى كه ٢٣ سالم بود عاشقت باشه
به اين فكر ميكنم كه چطور
آدمها عجيب عاشق ميشن
شايد فقط با لمس يه دست
خوب من، من هر روز دوباره عاشق تو ميشم
و فقط ميخوام بهت بگم كه... من هميشه هستم
🤍 So, honey, now
Take me into your loving arms
Kiss me under the light
of a thousand stars
Place your head on my beating heart
I'm thinking out loud
Maybe we found love
right where we are
پس نازنينم، مرا عاشقانه در آغوش بگير
مرا زير نور هزاران ستاره ببوس
سرت را روى قلب تپنده ام بذار
دارم بلند بلند فكر ميكنم، فكر كنم ما عشق رو همين جايى كه هستيم پيدا كرديم
💛 When my hair's all but
gone and my memory fades
And the crowds don't
remember my name
When my hands don't play the strings the same way (mmm...)
I know you will still love me the same
وقتى تمام موهايم ريخت و فراموشى گرفتم
و ديگه هيچ كس حتى اسمم رو به ياد نمياره
وقتى دستانم ديگه مثل قبل نميتونن گيتار بزنن
ميدونم تو هنوزم مثل قبل دوستم خواهى داشت
💜'Cause, honey, your soul could never grow old, it's evergreen
And, baby, your smile's forever in my mind and memory
I'm thinking 'bout how people fall in love in mysterious ways
Maybe it's all part of a plan
Well, I'll just keep on making the same mistakes
Hoping that you'll understand
چون عزيزم، روح تو هرگز پژمرده نميشه
و نازنينم لبخندت تا هميشه تو ذهن من ميمونه
دارم به اين فكر ميكنم كه
آدمها چقدر عجيب عاشق ميشن
شايد همه ى اينها از قبل مقدر شده باشه
خوب، من به اشتباهاتم ادامه ميدم
اميدوارم دركم كنى
🤍 That, baby, now
Take me into your loving arms
Kiss me under the
light of a thousand stars
Place your head on my beating heart
Thinking out loud
Maybe we found love right where we are (oh, oh)
#متن_موزيك
I've ɢoт α loт oғ тroυвle ѕoмe ѕтυғғ O мy нeαd ιѕ тнe тoтαl dιѕтreѕѕ
دارم از زلف تو اسباب پریشانی جمع
ای سر زلف تو مجموع پریشانی‌ها...
#شهریار
دارم از زلف تو اسباب پریشانی جمع
ای سر زلف تو مجموع پریشانی‌ها...
#شهریار
"Musée des Beaux Arts" is a poem written by W. H. Auden in December 1938 while he was staying in Brussels, Belgium, with Christopher Isherwood. It was first published under the title "Palais des beaux arts" in the Spring 1939 issue of New Writing, a modernist magazine edited by John Lehmann.
#englishliterature #poem
#englishliterature #poem
📚 Museum of Fine Arts
About suffering they were never wrong,
The old Masters: how well they understood
Its human position: how it takes place
While someone else is eating or opening a window or just walking dully along;
How, when the aged are reverently, passionately waiting
For the miraculous birth, there always must be
Children who did not specially want it to happen, skating
On a pond at the edge of the wood:
They never forgot
That even the dreadful martyrdom must run its course
Anyhow in a corner, some untidy spot
Where the dogs go on with their doggy life and the torturer's horse
Scratches its innocent behind on a tree.
In Breughel's Icarus, for instance: how everything turns away
Quite leisurely from the disaster; the ploughman may
Have heard the splash, the forsaken cry,
But for him it was not an important failure; the sun shone
As it had to on the white legs disappearing into the green
Water, and the expensive delicate ship that must have seen
Something amazing, a boy falling out of the sky,
Had somewhere to get to and sailed calmly on.
✍ W.H. Auden
#englishliterature
About suffering they were never wrong,
The old Masters: how well they understood
Its human position: how it takes place
While someone else is eating or opening a window or just walking dully along;
How, when the aged are reverently, passionately waiting
For the miraculous birth, there always must be
Children who did not specially want it to happen, skating
On a pond at the edge of the wood:
They never forgot
That even the dreadful martyrdom must run its course
Anyhow in a corner, some untidy spot
Where the dogs go on with their doggy life and the torturer's horse
Scratches its innocent behind on a tree.
In Breughel's Icarus, for instance: how everything turns away
Quite leisurely from the disaster; the ploughman may
Have heard the splash, the forsaken cry,
But for him it was not an important failure; the sun shone
As it had to on the white legs disappearing into the green
Water, and the expensive delicate ship that must have seen
Something amazing, a boy falling out of the sky,
Had somewhere to get to and sailed calmly on.
✍ W.H. Auden
#englishliterature
📚 موزه‌ی هنرهای زیبا
درباره‌ی درد هرگز نغلزیدند
دیرینه نگارگران بزرگ؛
چه نیک دریافتند جایگاه انسانی آن را
و چگونگی رخدادش را
آن‌گاه که دیگری آسوده می‌خورد و می‌آشامد
یا پنجره‌ای می‌گشاید
یا نابردبارانه در پیش می‌گیرد
راه خویش را.
چه نیک نقش بستند
پارسایان سالخورده را در انتظار معجزه‌ی میلاد
آن گاه که کودکان، بی‌اعتنا
بر برکه‌ی یخ‌بسته‌ی بیشه‌زار می‌خرامیدند.
نگارگران زبردست هرگز از یاد نبردند
آن گاه که مسیحا را
بر صلیب برکشیده بودند
سگ‌ها سگانه می‌زیستند
و اسب دژخیم پشتش را که می‌خارید
به درختی می‌مالید آن سوتر.
بنگرید «ایکاروس» بروگل را
چه آسان همه بی‌اعتنایند به فاجعه
و چه آسان از آن روی‌برگردان:
شاید کشتکار صدای برخوردی را شنیده بود به آب
و نیز فریاد فراموش‌شده‌ای را،
مگر چه بود
که بخواهد دست کشد از شخم زدن؛
آفتاب نیز بی‌اعتنا
بر پاهایی که فرومی‌رفتند در دریا
می‌تابید؛
بی شک سواران سبکبار کشتی اشرافی
رخداد خارق‌العاده را دیده بودند:
پسری کز آسمان فرو می‌افتاد؛
لیک کشتی‌شان می‌بایست جایی می‌رفت
و آرام آرام دور گشتند.
✍ دابلیو. اچ. آدن
#englishliterature #ادبیات #ادبیاتانگلیسی #شعر
درباره‌ی درد هرگز نغلزیدند
دیرینه نگارگران بزرگ؛
چه نیک دریافتند جایگاه انسانی آن را
و چگونگی رخدادش را
آن‌گاه که دیگری آسوده می‌خورد و می‌آشامد
یا پنجره‌ای می‌گشاید
یا نابردبارانه در پیش می‌گیرد
راه خویش را.
چه نیک نقش بستند
پارسایان سالخورده را در انتظار معجزه‌ی میلاد
آن گاه که کودکان، بی‌اعتنا
بر برکه‌ی یخ‌بسته‌ی بیشه‌زار می‌خرامیدند.
نگارگران زبردست هرگز از یاد نبردند
آن گاه که مسیحا را
بر صلیب برکشیده بودند
سگ‌ها سگانه می‌زیستند
و اسب دژخیم پشتش را که می‌خارید
به درختی می‌مالید آن سوتر.
بنگرید «ایکاروس» بروگل را
چه آسان همه بی‌اعتنایند به فاجعه
و چه آسان از آن روی‌برگردان:
شاید کشتکار صدای برخوردی را شنیده بود به آب
و نیز فریاد فراموش‌شده‌ای را،
مگر چه بود
که بخواهد دست کشد از شخم زدن؛
آفتاب نیز بی‌اعتنا
بر پاهایی که فرومی‌رفتند در دریا
می‌تابید؛
بی شک سواران سبکبار کشتی اشرافی
رخداد خارق‌العاده را دیده بودند:
پسری کز آسمان فرو می‌افتاد؛
لیک کشتی‌شان می‌بایست جایی می‌رفت
و آرام آرام دور گشتند.
✍ دابلیو. اچ. آدن
#englishliterature #ادبیات #ادبیاتانگلیسی #شعر
📝 Analysis;
💭 Popularity of “Musee des Beaux-Arts”: Musée des Beaux-Arts was written by Wystan Hugh Auden, a prolific writer, poet, and social activist. It is a descriptive poem published in December 1938 when visiting the royal museum of fine arts in Birmingham. The poem revolves around his reflection on the piece of art that caught his attention. It illustrates how the painter has artistically sketched the life-like and relatable images in the painting he chose to describe.
💭 “Musee des Beaux-Arts”, As a Representative of Beauty: This poem is about a painting by Flemish Renaissance artist, Pieter Breughel, the Elder. The speaker shows amazement while looking at a piece of artistic brilliance. He wonders about the intellect of the old masters, implying their paintings reflect the exact human roles. His intense mediation leads him to comment on the indifferent approach of the people; some await and pay attention to the momentous experiences that happened in the past, while some are ignorant of what is about to happen. He feels sad that even the birth of Christ has failed to mold the hearts of the people. Even during this grand happening, the world has been lost in its charm. As the poem continues, he talks about the importance of suffering and man’s attitude toward it. He wonders how great sacrifices win showers of praise for a short period; they are easily replaced with mundane happenings going on in the world. The second stanza deals with the technique of “ekphrasis.” By using vivid verbal imagery, the speaker makes us visualize the falling of Icarus from the sky with a big splash. There might be someone who has noticed this significant happening, like a plowman or captain of a delicate ship but no one has ever tried to trace the fact. Everything seems calm, patient, and ongoing in the picture as if nothing has happened.
#englishliterature #explanation #analysis
💭 Popularity of “Musee des Beaux-Arts”: Musée des Beaux-Arts was written by Wystan Hugh Auden, a prolific writer, poet, and social activist. It is a descriptive poem published in December 1938 when visiting the royal museum of fine arts in Birmingham. The poem revolves around his reflection on the piece of art that caught his attention. It illustrates how the painter has artistically sketched the life-like and relatable images in the painting he chose to describe.
💭 “Musee des Beaux-Arts”, As a Representative of Beauty: This poem is about a painting by Flemish Renaissance artist, Pieter Breughel, the Elder. The speaker shows amazement while looking at a piece of artistic brilliance. He wonders about the intellect of the old masters, implying their paintings reflect the exact human roles. His intense mediation leads him to comment on the indifferent approach of the people; some await and pay attention to the momentous experiences that happened in the past, while some are ignorant of what is about to happen. He feels sad that even the birth of Christ has failed to mold the hearts of the people. Even during this grand happening, the world has been lost in its charm. As the poem continues, he talks about the importance of suffering and man’s attitude toward it. He wonders how great sacrifices win showers of praise for a short period; they are easily replaced with mundane happenings going on in the world. The second stanza deals with the technique of “ekphrasis.” By using vivid verbal imagery, the speaker makes us visualize the falling of Icarus from the sky with a big splash. There might be someone who has noticed this significant happening, like a plowman or captain of a delicate ship but no one has ever tried to trace the fact. Everything seems calm, patient, and ongoing in the picture as if nothing has happened.
#englishliterature #explanation #analysis
🔸Wystan Hugh Auden was a British-American poet. Auden's poetry was noted for its stylistic and technical achievement, its engagement with politics, morals, love, and religion, and its variety in tone, form, and content.
▫️Born: February 21, 1907, York, United Kingdom
▪️Died: September 29, 1973, Vienna, Austria
🔸ویستن هیو اودن
شاعر انگلیسی-آمریکایی (زاده ۲۱ فوریه ۱۹۰۷ – درگذشته ۲۹ سپتامبر ۱۹۷۳) است. وی در انگلیس زاده شده و سپس شهروند ایالات متحده گردید. وی از سوی بسیاری یکی از بزرگترین نویسندگان قرن بیستم نام گرفته‌است.
#شاعر #نویسنده #ادبیات
▫️Born: February 21, 1907, York, United Kingdom
▪️Died: September 29, 1973, Vienna, Austria
🔸ویستن هیو اودن
شاعر انگلیسی-آمریکایی (زاده ۲۱ فوریه ۱۹۰۷ – درگذشته ۲۹ سپتامبر ۱۹۷۳) است. وی در انگلیس زاده شده و سپس شهروند ایالات متحده گردید. وی از سوی بسیاری یکی از بزرگترین نویسندگان قرن بیستم نام گرفته‌است.
#شاعر #نویسنده #ادبیات