📚 Saadi
The poem “Saadi” by Emerson begins with a list of natural facts and among the birds and sheep are also men...

📚Saadi

Trees in groves,
Kine in droves,
In ocean sport the scaly herds,
Wedge-like cleave the air the birds,
To northern lakes fly wind-borne ducks,
Browse the mountain sheep in flocks,
Men consort in camp and town,
But the poet dwells alone.

God who gave to him the lyre,
Of all mortals the desire,
For all breathing men's behoof,
Straitly charged him, "Sit aloof;"

Annexed a warning, poets say,
To the bright premium,—
Ever when twain together play,
Shall the harp be dumb.

Many may come,
But one shall sing;
Two touch the string,
The harp is dumb.
Though there come a million
Wise Saadi dwells alone.
Yet Saadi loved the race of men,—
No churl immured in cave or den,—
In bower and hall
He wants them all,
Nor can dispense
With Persia for his audience;
They must give ear,
Grow red with joy, and white with fear,
Yet he has no companion,
Come ten, or come a million,
Good Saadi dwells alone.

Be thou ware where Saadi dwells.
Gladly round that golden lamp
Sylvan deities encamp,
And simple maids and noble youth
Are welcome to the man of truth.
Most welcome they who need him most,
They feed the spring which they exhaust:
For greater need
Draws better deed:
But, critic, spare thy vanity,
Nor show thy pompous parts,
To vex with odious subtlety
The cheerer of men's hearts...

✍Ralph Waldo Emerson
#englishliterature

📚 سعدی

سرودها در بیشه ها
مغرور از آزادگی
گاوها و گله ها، گرم چرا، با سادگی
گله های ماهیان، غلتان میان موجها
باز و شاهین درکنار هم بسوی اوجها
مرغ طوفان با رفیقان، سوی دریای شمال
گله های بره ها در دامنه، سوی جبال
مرد و زن همراه یکدیگر با ز الطاف خدا
لیک شاعر درجهان، افتاده تنها و جدا

در کَفَش بنهاد ایزد ساز را، تا درجهان
خواهش پنهان، نفس خویش را سازد عیان
از مزایای دوعالم، خارج از آب و هوا
داد ایزد، شاعران را زندگی در انزوا

شاعران گویند، در متن جهان رازی بود
راز پنهان در نهاد و بطن هرسازی بود
زخمه گر جفتی زند بر آن بطور همزمان
ساز ساکت گردد، و دیگر ندا ناید از آن

درجهان یک فرد را خواننده ی آواز کرد
یک نفر را مطرب هم نغمه ی یک ساز کرد
این جهان جای هزاران و هزاران بنده شد
آن کسی ماند که یار عشق او پاینده شد
درجهان یک تن سزاوار پرِ پرواز شد
مُزد تنهایی "سعدی" شیراز شد

بود سعدی دوستدار هر نژاد مردمان
نزد وی یکسان بود پروانه ها و کژدمان
عشق او بُد سایه بان هرکه ایزد آفرید
بین یک ایرانی و فرد دگر فرقی ندید
مستمع بر شعر او از هرنژاد و هر مرام
عطر گلهای گلستانش، صفای هر مشام
خیل مشتاقان او در جهان نتوان شمرد
لیک شاعر زیست در تنهایی و تنها بمُرد...

#englishliterature #ادبیاتانگلیسی #poem

📝 Explanation;

💭Emerson seems to appreciate Saadi’s “wit, practical sense, and just moral judgments,” which are shown throughout his most famous work Gulistan, a collection of stories in prose and verse combined whereby each story appears to stand on its own; however, each chapter has its own topic, which also provides a connection between the given stories. In Sufi poetry, gul (or the rose) is one of the central motifs. Every rose represents the glory of God, and every rose is perfect in its own sense.
The stories are mostly comprised of Saadi’s personal experiences on his numerous travels,  and this is one of the aspects of Saadi’s poetry which could have been attractive to Emerson, especially because it is congruent with Emerson’s own philosophy, “Only so much do I know as I have lived.”
Saadi frequently uses natural images to describe a situation or to wrap up a story. He wrote, for example:

A FLOWER IS SOMETIMES BLOOMING AND SOMETIMES WITHERING.
A TREE IS AT TIMES NUDE AND AT TIMES CLOTHED.

💭Saadi uses these images to portray the “wheel of destiny,” and these two verses (bayts) are also a magnificently concise summary of the preceding story about a beggar turned emperor. Natural images of this kind are the core of Emerson’s poetic theory as he considered nature to be “the symbol of spirit.” Therefore, he praises Saadi as the great observer of nature:

IN HIS EVERY SYLLABLE
LURKETH NATURE VERITABLE.

#anlysis #englishliterature

🔸Ralph Waldo Emerson—a New England preacher, essayist, lecturer, poet, and philosopher—was one of the most influential writers and thinkers of the 19th century in the United States. Emerson was also the first major American literary and intellectual figure to widely explore, write seriously about, and seek to broaden the domestic audience for classical Asian and Middle Eastern works. He not only gave countless readers their first exposure to non-Western modes of thinking, metaphysical concepts, and sacred mythologies; he also shaped the way subsequent generations of American writers and thinkers approached the vast cultural resources of Asia and the Middle East.

🔸 رالف والدو امرسون
(۲۵ مه ۱۸۰۳_ ۲۷ آوریل ۱۸۸۲ ، کنکورد) فیلسوف و نویسنده آمریکایی بود. امرسون را پدید آورنده مکتب تعالی‌گرائی آمریکا می‌دانند. او به عنوان قهرمانی در دیدگاه فردگرایی به شمار می‌رفت و اندیشه‌های خود را از طریق ده‌ها مقاله چاپ شده و بیش از 1500 سخنرانی عمومی در سراسر ایالات متحده انتشار داد.
#ادبیاتانگلیسی #englishliterature #Author

👑 say;

🌂never say die!
/نِوِر سِی دای/
☂هرگز نا امید نشو.
🌂what I say goes!
/وات آی سِی گُز/
☂حرف حرف منه!
🌂if you say so!
/ایف یو سِی سُ/
☂باشه هرچی تو بگی!
🌂if I say so myself!
/ایف آی سِی سُ مایسِلف/
☂تعریف از خود نباشه!.
🌂you can say that again!
/یو کِن سِی دَت اِگِن/
☂باهات موافقم (گل گفتی)
🌂just say the word!
/جاست سِی د وُد/
☂تو فقط لب تر کن!
🌂say when...
/سِی وِن/
☂هروقت بس شد بگو.
#english

🎼Fallen
🎧Gert Taberner

✨Tell me things you never said out loud
Just try and go there if you can
Show me the parts of you
you're not that proud of
I want to know I'm just a man
اون چيزهايى كه تا حالا هيچ وقت
با صداى بلند نگفتى رو به من بگو
سعى كن و به اعماق وجودت برو
اون بخش هايى از وجودت رو
كه بهشون افتخار نميكنى رو به من نشون بده
ميخوام اينو بدونى كه منم فقط يه آدم هستم

✨I'll have you know that
I have good and bad days
Come on, now, love, don't be naive
Lay out our cards and
you'll see all my mistakes
Well, I don't mind while you're with me
بهت خواهم گفت كه من هم روزهاى خوب و بد داشتم
حالا بيا عشق من ، اينقدر ساده و آسيب پذير نباش
كارتهامون رو كه بچينيم ،
همه ى اشتباهات من رو ميبينى
خب ، تا وقتى تا با من باشى
اصلا گذشته برام مهم نيست

✨When have I fallen
Am I crawling on my knees
Here I'm calling
In the hope that you'll see me
Whoa whoa whoa
وقتى زمين خوردم
روى زانوهام چهار دست و پا راه ميرفتم
حالا دارم اينجا اسمت رو فرياد ميزنم
به اميد اينكه تو منو ببينى

✨This voice inside of me has lost its breath
It's far too tired to sing at ease
All of the things I never said out loud
They will remain inside of me
صداى درونم ديگه نفسش بند اومده
خسته تر از اونه كه به راحتى آواز بخونه
همه ى اون چيزهايى كه هيچ وقت با صداى بلند نگفتم
همشون در درونم ميمونن

✨Yeah and I've fallen
Yes, I'm crawling on my knees
Yeah and I'm calling
Out in search of who we'll be
Whoa whoa whoa
Tell me things you've never said out loud
‘Cause I want to know I'm just a man
#متن_موزيك

▫️"Never be afraid to raise your voice for honesty and truth and compassion against injustice and lying and greed. If people all over the world... would do this, it would change the earth."

▪️"هرگز از بلند کردن صدای صداقت و راستی و شفقت در برابر بی عدالتی و دروغ و طمع نترسید. اگر مردم در سراسر جهان این کار را انجام می دادند، زمین را تغییر می دادند."
William Faulkner ✍
#englishliterature #Quotes

“A Country Doctor” is a short story written in 1917 by Franz Kafka. It was first published in the collection of short stories of the same title. In the story, a country doctor makes an emergency visit to a sick patient on a winter night.

✍ Franz Kafka
#englishliterature #story

📚 A Country Doctor
📝 summary;

💭 The story is narrated by an elderly country doctor, who is summoned one winter night to visit a boy who is unwell. The boy is in a village some ten miles away, and the story recounts the doctor’s struggles in making the journey to visit the boy.

💭 First, he learns his horse has died of exposure to the cold, but a mysterious groom appears in his pigsty and produces two strong horses for the doctor to use in his journey. The groom makes it clear he wishes to have his way with the doctor’s servant girl, Rose.

💭 The doctor makes the journey to the village, at which he appears to arrive in a suspiciously short amount of time. But the boy who is supposedly unwell appears to be fine. The doctor believes the boy should get up and stop malingering, but the boy begs the doctor to let him die. Shortly after this, the doctor notices a towel soaked with blood in the boy’s sister’s hand, and decides to re-examine the patient. He discovers a wound in the boy’s body, from which worms start to appear, and realises the boy is dying, after all.

💭 The family of the boy undress the doctor and place him in bed alongside the patient. He reassures the boy that his wound is not that bad and he will be all right, before opening the bedroom window and climbing down onto one of his horses and riding for home. However, in contrast to the swift outward journey, the ride home proceeds at a very slow pace, and the doctor’s thoughts keep returning to his maid, who is at risk of being molested by the mysterious groom back home. The doctor regrets answering the call, which he likens to a false alarm.

#summary #Franz_kafka #englishliterature

▫️داستان پزشک دهکده در سال ۱۹۲۴ پس از مرگ کافکا منتشر می‌شود و نخستین بار در سال ۱۹۱۹، همزمان با انتشار در گروه مجازات و چهار سال پس از مسخ، توسط خود نویسنده و به دست ناشر سپرده می‌شود. در داستان پزشک دهکده که جزء آثار درخشان کافکاست، با جهانی تاریک، سرد و یخ زده مواجهیم که گوئی دیدگاه هدایت را به روشنی آشکار می‌کند.
#englishliterature

📚 پزشک دهکده

💭 داستان پزشک دهکده در سال ۱۹۲۴ پس از مرگ کافکا منتشر می‌شود و نخستین بار در سال ۱۹۱۹، همزمان با انتشار در گروه مجازات و چهار سال پس از مسخ، توسط خود نویسنده و به دست ناشر سپرده می‌شود. در داستان پزشک دهکده که جزء آثار درخشان کافکاست، با جهانی تاریک، سرد و یخ زده مواجهیم که گوئی دیدگاه هدایت را به روشنی آشکار می‌کند.

💭 جهانی که کافکا در داستان پزشک دهکده می‌آفریند، یک جهان کابوس وار است که در رویائی تلخ می‌گذرد و از قوانین عادی زمان و مکان دنیای واقعی تبعیت نمی کند.
داستانی فرا واقعی با قوانین و قدرت‌های هضم نشدنی روابط خشونت آمیز انسانی که از دیدگاهی کاملاً ذهنی روایت می‌شود و جریان سیال ذهن بر پایه‌ی تک گوئی درونی که گاهی به شکل حدیث نفس در می‌آید، در آن تجلی می‌کند. در شبی زمستانی که برف سختی می‌بارد، پزشک پیر دهکده بر بالین جوانی که بیماری سختی دارد فرا خوانده می‌شود.

💭 پزشک که اسب خود را چند شب پیش در اثر برف و سرمای سخت از دست داده به همراه ندیمه‌اش در دهکده به دنبال اسب هستند تا برای رفتن بر بالین بیمار آماده شوند. وقتی از همه جا نا امید می‌شوند، پزشک پیر اتفاقی در خوکدانی منزلش را باز می‌کند و با مهتری رو به رو می‌شود که دو اسب قبراق و زیبا را به پزشک هدیه می‌کند اما در ازای آن تصمیم دارد رزا ندیمه‌ی پزشک را تصاحب کند.

💭 پزشک برافروخته در حالیکه چاره‌ای ندارد، سوار بر اسب‌ها خود را بر بالین بیمار می‌رساند اما گوئی هیچ مسافتی طی نمی شود و منزل بیمار چند قدم آن طرفتر از منزل پزشک است.

💭 پزشک وارد منزل می‌شود و با خانواده‌ی پسر بیمار مواجه می‌شود. او در نگاه اول جوان را بیمار نمی یابد و تنها کسی می‌داند که خود را به بیماری زده؛ این در حالی است که پسر از او می‌خواهد که راحتش کند و بگذارد بمیرد.
در ادامه وقتی خواهر بیمار، دستمال خونی جوان را نشان می‌دهد، پزشک مجاب می‌شود که بیمار را دقیق تر معالجه کند و در میابد زخمی عمیق در پهلوی بیمار وجود دارد که خون آلود است و کرم گذاشته است.

💭 در همین اثنا است که اسب‌ها سر خود را از پنجره‌ی اتاق به درون کرده اند و شیهه می‌کشند و پزشک را به مراجعت ترغیب می‌کنند. جماعتی از مردم دهکده نیز بیرون اجتماع کرده اند و شعری غریب می‌خوانند:
عریانش کنید تا درمان کند.
اگر درمان نکرد، بکشیدش.
پزشکی بیش نیست، پزشکی بیش نیست…

💭 جماعت عاقبت پزشک را عریان می‌کنند و در بستر بیمار، نزدیک زخمش می‌خوابانند و از اتاق بیرون می‌روند. در این حین مکالمه‌ای بین پزشک و بیمار در می‌گیرد. بیمار:
می دانی چیست؟ من اعتماد زیادی به تو ندارم. چون تو را هم همین طوری به جائی پرت کرده اند؛ با پای خودت نیامدی. به جای کمک بستر مرگم را تنگ می‌کنی.

💭 جوان داستان پزشک دهکده صحبت‌های پزشک را می‌پذیرد و می‌میرد. در پایان پزشک لباس‌ها و وسایلش را بر میدارد و از آنجا می‌گریزد. سوار بر اسب هائی می‌شود که هیچ جنبشی ندارند و خود را پزشکی فریب خورده می‌داند که مدام از بیماران فریب خورده است؛
در حالیکه فکر قربانی شدن رزا رهایش نمی کند، خود را عریان، در معرض یخبندان این شوربخت ترین عصر، با کالسکه‌ای زمینی و اسب هائی غیر زمینی، پیرمردی سرگردان می‌داند.

✍فرانتس کافکا
#summary #خلاصه #ادبیاتانگلیسی