فرمود لطفهای شما و سعیهای شما و تربیتها که میکنید حاضراً و غایباً، من اگر در شکر و تعظیم و عذر خواستن تقصیر میکنم ظاهراً بنا بر کبر نیست یا بر فراغت، یا نمیدانم حق منعم را که چه مجازات میباید کردن به قول و فعل. لیکن دانستهام از عقیدهی پاک شما که شما آن را خالص برای خدا میکنید من نیز به خدا میگذارم تا عذر آن را هم او بخواهد چون برای او کردهای، که اگر من به عذر آن مشغول شوم و به زبان اکرام کنم و مدح گویم چنان باشد که بعضی از آن اجر که حق خواهد دادن به شما رسید و بعضی مکافات رسید، زیرا این تواضعها و عذر خواستن و مدیح کردن حظّ دنیاست، چون در دنیا رنجی کشیدی مثل بذل مالی و بذل جاهی آن به که عوض آن به کلّی از حق باشد. جهت این عذر نمیخواهم، بیان آنک عذر خواستن دنیاست زیرا مال را نمیخورند مطلوب لغیره است به مال اسب و کنیزک و غلام میخرند و منصب میطلبند تا ایشان را مدحها و ثناها میگویند. پس دنیا خود آنست که بزرگ و محترم باشد او را ثنا و مدح گویند.
#فیه_ما_فیه
#مولانا
@Khodshnasi
#فیه_ما_فیه
#مولانا
@Khodshnasi
آه در باغ بیدرختی ما
این تبر را به جای گل که نشاند؟! ...
#هوشنگ_ابتهاج
#اصلی
#پنجشنبه_های_کاغذی
#پنجشنبههای_کاغذی
#کتاب_بخوانیم
@khodshnasi
این تبر را به جای گل که نشاند؟! ...
#هوشنگ_ابتهاج
#اصلی
#پنجشنبه_های_کاغذی
#پنجشنبههای_کاغذی
#کتاب_بخوانیم
@khodshnasi
تا زمانی که از وضعیتی در درون خویش ناهشیار باشیم، آن را در بیرون و در زندگی خویش به شکل سرنوشت ملاقات میکنیم.
کارل گوستاو یونگ👌✌️
@Khodshnasi
کارل گوستاو یونگ👌✌️
@Khodshnasi
دلم از نام خزان میلرزد
زانکه من زادهٔ تابستانم
شعر من آتش پنهان من است
روز و شب شعله کشد در جانم
#فریدون_مشیری
#اصلی
سیام شهریور، زادروز زندهیاد فریدون مشیری گرامی باد.
@khodshnasi
زانکه من زادهٔ تابستانم
شعر من آتش پنهان من است
روز و شب شعله کشد در جانم
#فریدون_مشیری
#اصلی
سیام شهریور، زادروز زندهیاد فریدون مشیری گرامی باد.
@khodshnasi
اولوالالباب* چگونه باشند؟
آخر این عقل را نمیخواهد که هر کس دارد.
آن یکی فیلسوف میگوید که من معقول میگویم، و ازین عقل ربانی بوئی ندارد..
✔️#شمس_تبریزی
@Khodshnasi
آخر این عقل را نمیخواهد که هر کس دارد.
آن یکی فیلسوف میگوید که من معقول میگویم، و ازین عقل ربانی بوئی ندارد..
✔️#شمس_تبریزی
@Khodshnasi
چون خود را به دست آوردی
خوش میرو!
اگر کسی دیگر را یابی
دست به گردن او در آور
و اگر کسی دیگر نیابی
دست به گردنِ خویشتن در آور!
#شمس
@Khodshnasi
خوش میرو!
اگر کسی دیگر را یابی
دست به گردن او در آور
و اگر کسی دیگر نیابی
دست به گردنِ خویشتن در آور!
#شمس
@Khodshnasi
❒به نظر میرسد قاعدتاً باید کسی که دوست داریم را بیش از همه مراقبت کنیم ولی چرا برخی از ما چنین نیستیم؟ چرا گاهی درست همانی را که دوست داریم بیش از همه آزار میدهیم؟ الگوی ارتباطی این افراد چنین است که گویی با دیگران بسیار مهربانتر و مراقبت گرانه تر از معشوقشان هستند.
❒برای فهم این تعارض باید از #وینیکات یاری بگیریم. او برای توضیح چنین وضعیتی ما را به دوران کودکی میبرد تا به ما بگوید که کجای زندگی گیر کرده ایم که چنین اتفاقی می افتد.
❒او میگوید نوزاد درک درستی از وضعیتی که در آن است را ندارد و ناامنی و احساس تعلیقی که در هر لحظه تجربه میکند او را وادار میکند تا پایداری وضعیتها را بسنجد. ابزار ابتدایی نوزاد برای سنجش امنیت دنیای بیرون #پرخاشگری است.
❒ برای مثال شیر خوردن یک وضعیت «خوب» است و او نیاز دارد بفهمد این وضعیت خوب چقدر میتواند دوام داشته باشد. برای این کار نوزادان غالباً پستان مادر را گاز میگیرند. این احتمالاً تجربه ای آشنایی برای مادران است پستان مادر اولین قربانی سنجش امنیت دنیاست.
❒پرخاشگری کودک معطوف میشود به همان منبع تامین کننده و همان منبع رهایی بخش پرخاشگری کودک معطوف میشود به ابژه ای که به او #عشق می ورزد.
❒پاسخ مادر به چنین وضعیتی تعیین کننده است مادری که درد این گاز گرفتن را تحمل میکند این پیام را به نوزادش میدهد که دنیای «خوب» بیرونی پایدار است حتا اگر گاهی به آن خشم بورزی مادری که نتواند این گاز گرفتن را تحمل کند و با پرخاشگری به نوزاد پاسخ دهد یا او را از ادامه شیر خوردن محروم کند گویی این پیام را به کودک میدهد که نه تنها دنیای خوب بیرونی ناپایدار استبلکه میتواند به آنی تبدیل شود به فضایی بسیار نا امن و تهدید کننده
❒وینیکات به ما میگوید دلیل اینکه ما به کسانی که دوست داریم آزار میرسانیم این است که پایداری «ابژه در روان ما نهادینه نشده است. به خاطر این است که ما هر لحظه انتظار میکشیم که وضعیت خوب از بین برود.
❒چنین فردی در بزرگسالی وقتی با کسی مواجه میشود که او را دوست دارد، اول تلاش میکند بفهمد چقدر پایدار است پایداری او به ما نشان خواهد که چقدر میتوانیم به او تکیه کنیم چراکه ابژه های عشق اولیه ما در این آزمون پیروز بیرون نیامده اند و ما نیاز داریم که همواره آدمهایی که به ما نزدیک می شوند را به این شکل بیازماییم.
🆔@Koorosh_rahbarzad
❒برای فهم این تعارض باید از #وینیکات یاری بگیریم. او برای توضیح چنین وضعیتی ما را به دوران کودکی میبرد تا به ما بگوید که کجای زندگی گیر کرده ایم که چنین اتفاقی می افتد.
❒او میگوید نوزاد درک درستی از وضعیتی که در آن است را ندارد و ناامنی و احساس تعلیقی که در هر لحظه تجربه میکند او را وادار میکند تا پایداری وضعیتها را بسنجد. ابزار ابتدایی نوزاد برای سنجش امنیت دنیای بیرون #پرخاشگری است.
❒ برای مثال شیر خوردن یک وضعیت «خوب» است و او نیاز دارد بفهمد این وضعیت خوب چقدر میتواند دوام داشته باشد. برای این کار نوزادان غالباً پستان مادر را گاز میگیرند. این احتمالاً تجربه ای آشنایی برای مادران است پستان مادر اولین قربانی سنجش امنیت دنیاست.
❒پرخاشگری کودک معطوف میشود به همان منبع تامین کننده و همان منبع رهایی بخش پرخاشگری کودک معطوف میشود به ابژه ای که به او #عشق می ورزد.
❒پاسخ مادر به چنین وضعیتی تعیین کننده است مادری که درد این گاز گرفتن را تحمل میکند این پیام را به نوزادش میدهد که دنیای «خوب» بیرونی پایدار است حتا اگر گاهی به آن خشم بورزی مادری که نتواند این گاز گرفتن را تحمل کند و با پرخاشگری به نوزاد پاسخ دهد یا او را از ادامه شیر خوردن محروم کند گویی این پیام را به کودک میدهد که نه تنها دنیای خوب بیرونی ناپایدار است
❒چنین فردی در بزرگسالی وقتی با کسی مواجه میشود که او را دوست دارد، اول تلاش میکند بفهمد چقدر پایدار است پایداری او به ما نشان خواهد که چقدر میتوانیم به او تکیه کنیم چراکه ابژه های عشق اولیه ما در این آزمون پیروز بیرون نیامده اند و ما نیاز داریم که همواره آدمهایی که به ما نزدیک می شوند را به این شکل بیازماییم.
🆔@Koorosh_rahbarzad
Telegram
️️ روان شناس بالینی
@Salamat_ravan021
✔️✔️اختلال شخصیت پارانوئید
غیرت و تعصب با سوظن پارانویایی متفاوت است. القاب زیبا برای اختلالات شخصیت انتخاب نکنیم .
امروزه برای رقم زدن یک ازدواج موفق ، نیاز به کمک تخصصی هست نه توجیه و انکار نشانه ها .
@khodshnasi
غیرت و تعصب با سوظن پارانویایی متفاوت است. القاب زیبا برای اختلالات شخصیت انتخاب نکنیم .
امروزه برای رقم زدن یک ازدواج موفق ، نیاز به کمک تخصصی هست نه توجیه و انکار نشانه ها .
@khodshnasi
✔️✔️پذیرش به معنی پذیرایی، عهده گیری، قبول، مطاوعت، پذیرش را نباید با وفق دادن اشتباه گرفت. پذیرش به معنای کنارهگیری از مسائل غمانگیز و تأسفآوری که برای ما پیش میآید نیست؛ به معنای تن دادن به هرگونه سوءاستفاده یا مدارا کردن با آن نیست،بلکه به معنای تصدیق و قبول شرایط، از جمله خود ما و افراد زندگی ما به نحوی که هستند و هستیم. به این جهت است که ما آرامش می یابیم و توانایی ارزیابی شرایط را پیدامی کنیم.تغییرات لازم را عملی و مشکلات خود را حل میکنیم. ما نمیتوانیم آنچه را اکنون هستیم تغییر دهیم مگر آنکه خود را همانگونه که هستیم بپذیریم.
من اگر بتوانم بپذیرم همین هستم و احساسم همین است که هست و هر چه کردهام خود کردهام، اگر بتوانم بپذیرم که این مجموعه را دوست دارم یا ندارم، آن وقت خواهم توانست خودم را، کمبودهایم، تردیدهایم و عزت نفس متزلزل خویش را بپذیرم و وقتی توانستم همه اینها را پذیرا باشم به جای جنگ با واقعیت، خود را با واقعیت همسو میکنم. دیگر آگاهی خود را با پنداره های بیهوده در مورد موقعیتم به بیراهه نخواهم کشاند.
پذیرش در روانشناسی به معنی رضایت فرد نسبت به واقعیتِ یک وضعیت،بهرسمیتشناسی یک فرایند یا شرایط (اغلب وضعیت منفی یا ناخوشایند) بدون تلاش برای تغییر یا مقاومت در برابر آن است.بار قدم هایم را در جادهای به سوی تقویت و عزت نفس خویش بر میدارم و هموار میسازم. تا زمانی که نتوانیم حقیقت هر آنچه را که در تمامی لحظه های زندگی خویش هستیم را بپذیریم و فرصت آگاهی از ماهیتها، واکنشها و انتخابها را به خود ندهیم، نمی توانیم حقیقت را به حیطهی آگاهی خود وارد کنیم و در نهایت قادر به تغییر دادن خود نخواهیم بود. تا زمانی که نیروهای خویش را نپذیرفتهام، نیروهای برترِ وجود من، خود را نشان نمیدهند. پذیرش ابدی نیست و برای لحظهی اکنون است که باید صادقانه انجام شود.
یکی دیگر از راههای پذیرش، بخشیدن است. با بخشش، رشد اتفاق میافتد؛ پذیرش یعنی من قوی و قدرتمند هستم و در برابر آنچه که نتوانستم انجام دهم تسلیم نخواهم شد. برای رویاهایی که محقق نشدهاند سوگواری نمیکنم، بدلیل اینکه ارزش ناراحتی و تفکر بیش از حد در زندگی را ندارند.به خود ایمان دارم و از تجارب گذشتهام استفاده و برنامه ریزی میکنم؛ پذیرش یعنی همانگونه که هست و بودن با آنچه که هست.
#روانشناسی
@khodshnasi
من اگر بتوانم بپذیرم همین هستم و احساسم همین است که هست و هر چه کردهام خود کردهام، اگر بتوانم بپذیرم که این مجموعه را دوست دارم یا ندارم، آن وقت خواهم توانست خودم را، کمبودهایم، تردیدهایم و عزت نفس متزلزل خویش را بپذیرم و وقتی توانستم همه اینها را پذیرا باشم به جای جنگ با واقعیت، خود را با واقعیت همسو میکنم. دیگر آگاهی خود را با پنداره های بیهوده در مورد موقعیتم به بیراهه نخواهم کشاند.
پذیرش در روانشناسی به معنی رضایت فرد نسبت به واقعیتِ یک وضعیت،بهرسمیتشناسی یک فرایند یا شرایط (اغلب وضعیت منفی یا ناخوشایند) بدون تلاش برای تغییر یا مقاومت در برابر آن است.بار قدم هایم را در جادهای به سوی تقویت و عزت نفس خویش بر میدارم و هموار میسازم. تا زمانی که نتوانیم حقیقت هر آنچه را که در تمامی لحظه های زندگی خویش هستیم را بپذیریم و فرصت آگاهی از ماهیتها، واکنشها و انتخابها را به خود ندهیم، نمی توانیم حقیقت را به حیطهی آگاهی خود وارد کنیم و در نهایت قادر به تغییر دادن خود نخواهیم بود. تا زمانی که نیروهای خویش را نپذیرفتهام، نیروهای برترِ وجود من، خود را نشان نمیدهند. پذیرش ابدی نیست و برای لحظهی اکنون است که باید صادقانه انجام شود.
یکی دیگر از راههای پذیرش، بخشیدن است. با بخشش، رشد اتفاق میافتد؛ پذیرش یعنی من قوی و قدرتمند هستم و در برابر آنچه که نتوانستم انجام دهم تسلیم نخواهم شد. برای رویاهایی که محقق نشدهاند سوگواری نمیکنم، بدلیل اینکه ارزش ناراحتی و تفکر بیش از حد در زندگی را ندارند.به خود ایمان دارم و از تجارب گذشتهام استفاده و برنامه ریزی میکنم؛ پذیرش یعنی همانگونه که هست و بودن با آنچه که هست.
#روانشناسی
@khodshnasi