‍ ⁠⁠نوروز جشن «فروهر»ها

نوروز نمادی است از سالگرد بیداری طبیعت از خواب زمستانی و مرگی است که به رستاخیز و زندگی منتهی می‌شود و به همین مناسبت جشن مربوط به «فروهر»ها نیز بوده است. «فروهر» (فروشی در اوستا) گونه‌ای از روان است و نوعی همزاد آدمیان که پیش از آفرینش مادی مردمان در آن جهان به وجود می‌آید و پس از مرگ مردمان به دنیای دیگر می‌شتابد و از کیفرهای خاصی که روان می‌بیند به دور است.
در دوران باستانی‌تر، عقیدهٔ عامه بر این بود که فقط پهلوانان دارای «فروهر» هستند، اما بعدها باورهای مردم این موهبت را شامل مؤمنان نیز کرد. اینان سالی یک بار در طلیعهٔ ماه فروردین (= ماه فروهرها) به زمین بازمی‌گردند و هر یک به خانهٔ خود فرود می‌آیند و ده روزی و به روایتی تا روز فروهر (= روز نوزدهم) فروردین ماه در زمین به سر می‌برند.
فروهرها چون در طلیعهٔ فروردین و در نوروز به خانهٔ خود و برای دیدار بازماندگان و خانواده بازمی‌گردند، از دیدن پاکیزگی و درخشندگی خانه دلخوش می‌شوند و بر شادکامی خانواده و بر برکت خانه دعا می‌کنند و اگر خانه را آشفته و دَرهم، پاک‌نشده و ناآراسته ببینند، غمگین می‌شوند و دعانکرده و برکت‌نخواسته خانه را ترک می‌کنند. آنان که بر این باورند، روز نوروز از خانه بیرون نمی‌روند، چون نمی‌خواهند که فروهرها صاحب‌خانه را در خانه نیابند و ناخشنود گردند.
چراغ خانه‌ها در این شب‌ها باید روشن باشد؛ زیرا فروهرها اگر چراغ خانه‌های فرزندان خود را خاموش ببینند، غمگین می‌شوند و غمگینی آنان، برکت را از خانه‌ها می‌برد. برای اینکه راه را بر فروهرها بهتر بنمایانند، در آغاز پنج روز آخرین گاهنبار و به روایتی در پایان این پنج روز و درست شب نوروز بزرگ، مراسم آتش‌افروزی بر بام‌ها را انجام می‌دادند که هم راهگشای فروهرها باشد و هم به دور و نزدیک خبر دهند که سال نو می‌آید.

دکتر ژاله آموزگار
برگرفته از مقالهٔ «نوروز»، کلک، شمارهٔ ۲۳-۲۴، بهمن و اسفند ۱۳۷۰، ص ۱۹-۳۱

@kheradsarayeferdowsi

در نخستین روز از سال نو و همراه با دیگرهم‌وطنان، جمعی از هم‌وندان خردسرای فردوسی با حضور در آرامگاه بزرگ‌پاسبانِ زبان و ادب پارسی، حکیم ابوالقاسم فردوسی، آیین باستانی و جشن فرخندهٔ نوروز را گرامی داشتند.

🍃🌺☘️🌸🍀🌼🕊

📽 شادباش دکتر علیرضا قیامتی، قائم مقام خردسرای فردوسی و استاد دانشگاه.

⏰طوس، یکم فروردین ۱۴۰۳

www.tg-me.com/kheradsarayeferdowsi

نوروز من از پشت در خانه گذشت
هشیار مرا ببین ز دیوانه گذشت
حال دل من فقط زلیخا داند
پس یوسف مست من ز افسانه گذشت

شعر: چراغ سرخ تنهایی

شاعر: گل رخسار صفی‌اوا

@irtaj
@kheradsarayeferdowsi

‍ ‍ ‍ پنجم فروردین‌ماه سالروز درگذشت محمدابراهیم باستانی پاریزی

آنچه یک عالم و دانشمند و متخصص را به این آب و خاک پیوند می‌دهد آب و زمین و ثروت و تخصص نیست، آشنایی و پیوند با فرهنگ و ادب و خصوصیات این کشور است. تاریخ و ادب و دین و آداب و رسوم در حکم رشته‌های باریکی هستند که ستون تخصص را به این آب و خاک پیوند می‌زنند.

یک پزشک عالی‌قدر اگر به فرهنگ خود پیوسته باشد یعنی درست تاریخ خود را خوانده باشد و ادب کشور خود را بداند، خیلی دیر و خیلی کم حاضر به ترک خانۀ آباء و اجداد خود می‌شود. نقص تحصیلات عالیه در ایران به‌ طور کلی و در خارج خیلی روشن و چشم‌گیر همین بوده است که به قدر کافی دانشجو را با فرهنگ مملکت پیوند نداده‌اند. امروز تنها جراحان و پزشکانی در زیر بمباران شب و روز جان می‌کنند که ده بیست جلد کتاب تاریخ فارسی توی اتاق خود دارند.
خرگاه پیوستگی با علایق مذهبی و فرهنگی و قومی‌ به‌وسیلۀ رشته‌های باریکی به هم گره می‌خورد. این رشته‌ها را علوم‌ انسانی، ازجمله تاریخ تاب می‌دهند.
ستون علاقه به این آب و خاک را در طبیب و متخصص و عالم و مهندس فقط رشته‌های باریک و نامرئی می‌تواند نگاه دارد که به فرهنگ و ادب و ذوق و میراث فرهنگی معروف است. آنها که با این رشته‌ها به این آب و خاک دوخته نشده باشند، خیلی زود از کشور خارج می‌شوند: برگ کاهی در مسیر تندباد.
من یک جای دیگر هم گفته‌ام که معلمین تاریخ و اصولاً معلمین رشته‌های علوم انسانی مثل ناخدایان و ملوانان کشتی هستند، و در هنگام طوفان و غرق کشتی ناخدا طبق معمول آخرین نفر است که خود را نجات می‌دهد. دلیل آن هم این است که آنچه اینان در خاک و سرزمین خود اهمیت و اولویت بدان می‌دهند، در کشور دیگر در حکم دهم و صدم اهمیت و اولویت است.
چون این روزها باز هم یکی دو جای دیگر نسبت به اهل تاریخ کم‌لطفی شده و حتی نویسندگان تاریخ‌های دو سه هزارصفحه‌ای که در خاک خفته‌اند هم از آسیب طعن و لعن محفوظ نمانده‌اند این چند سطر به عنوان تذکر قلمی گردید که لااقل در مقام مقایسه و تمثیل هم بهانه به دست معاندین ندهد.
یک مورخ فرنگی‌ می‌گوید و هرچند فرنگی است مثل اینکه درست هم می‌گوید که: «ملتی که تاریخ خود را فراموش کند جریمۀ او تنها همین کافی است که باید بسیاری از تجربه‌های تاریخی را دوباره تجریه کند و مجازاتش همین بس که ناچار است بسیاری از آموزه‌ها را از سر نو بیاموزد.»

برگرفته از:
هشت الهفت، دکتر محمدابراهیم باستانی پاریزی، تهران: انتشارات نوین، ۱۳۶۳، ص ۱۶۱-۱۶۴.


@kheradsarayeferdowsi

شهنامه چه می‌گفت ...


این دفتر دانایی، این طرفه ره‌آورد،
الهام خدایی‌ست که «فردوسی توسی»
از جان و دل آن را بپذیرفت
با جان و دل خویش بیامیخت،
بیاراست، بپرورد
ده قرن فزون است که در پهنهٔ گیتی                  
میدان شکوهش را
کس نیست هماورد
... جان‌مایهٔ شعرش همه ایرانی و ایران
طومار نسب‌نامهٔ گردان و دلیران
نظمی که پی افکند
کاخی که بنا کرد

شهنامه به ایران و به ایرانی می‌گفت:
یک روز شما در تنتان گوهر جان بود
یک روز شما بر سرتان تاج کیان بود
وآن پرچمتان رایت مهر و خرد و داد
افراشته بر بام جهان بود

شهنامه به آن مردم خودباخته می‌گفت
بار دگر آن‌گونه توانمند توان بود

این دفتر دانایی
این طرفه ره‌آورد
الهام خدایی
فرمان اهوراست
روح وطن ماست که فردوسی توسی
با جان و دل خویش بیامیخت، بیاراست، بپرورد
آنگاه چنین نغز و دل‌افروز و دلاویز
در پیش نگاه همه آفاق بگسترد


فریدون مشیری

@kheradsarayeferdowsi

‍ ‍ ◀️ کارگروه گردشگری مؤسسهٔ فرهنگی هنری خردسرای فردوسی برگزار می‌کند:

-------------------------------------------------
🚞 سفر ۵ روزه به استان زیبا و تاریخی یزد
(اماکن تاریخی وگردشگری اردکان، بافق، سَریزد، مهریز و یزد)
  (دیدار از موسسهٔ خردسرای فردوسی اردکان و شرکت در مراسم بزرگداشت سخن سرای طوس و پاسداشت زبان فارسی به همت خردسرای فردوسی یزد


◀️  شرکت در نشست مشترک شب نکوداشت سعدی و فردوسی با همراهی اهالی فرهنگ، موسیقی و هنر یزد و مشهد

🔹با حضور آقای دکتر محمدجعفریاحقی مدیر عالی و آقای دکتر علیرضا قیامتی قائم مقام محترم خردسرای فردوسی مشهد

📅 تاریخ برگزاری :
از سه شنبه ۱۱  تا شنبه ۱۵ اردیبهشت ماه ۱۴۰۳
  به مدت ۵ روز (۳ شب و ۴ روز در یزد)

💫امکانات سفر:
🚌ترانسفر و گشت بین شهری
بلیط رفت و برگشت قطار ۴ تخته
مشهد - اردکان و یزد - مشهد

 🔸اقامت «به مدت سه شب در هتل فرهنگیان یزد
◀️ پذیرایی: چهار صبحانه، یک ناهار،
بلیط اماکن تاریخی، راهنمای گردشگری، پذیرایی، بیمه سفر
🔻هزینه سفر: (حدودا ۵.۹۵۰ پنج میلیون و نهصد و پنجاه هزار تومان+اضافه نرخ هتل فرهنگیان یزد از اردیبهشت ماه)
🔻پیش پرداخت جهت قطعی کردن ثبت‌نام: ۲۰۰۰۰۰۰ تومان (۲میلیون تومان)
🔻ثبت نام تا ۲۰ فروردین ماه ۱۴۰۳

🔻دوستانی که تمایل به همراهی در این سفر را دارند اعلام آمادگی فرمایند تا شماره حساب تقدیم شود.
🔹ریز برنامه‌ها و بازدیدها در اطلاعیه نهایی تقدیم خواهد شد.
🔻به دلیل رزرو مکان، بلیط قطار و .... عزیزان هرچه سریع تر نسبت به ثبت نام خود اقدام نموده، به ساعات پایانی موکول نفرمایند.
🔻لطفا پس از واریزی، پیام و یا تصویر آن را به همراه مشخصات کامل کارت ملی، به شماره‌ها ویا آیدی زیر ارسال نمایید👇
@Fshekofte
👈ثبت‌نام :
آقای دکتر احمدی 09153166135
خانم شکفته          09398677185
آقای مجید پیرمراد   09363694575‌

#سفر

✳️ کارگروه گردشگری خردسرای فردوسی

@kheradsarayeferdowsi

‍ #جشن_فروردگان، نیایش برای روان پاکانِ درگذشته، نوزدهم فروردین

«فَروَردینگان» یا «فرودُگ» یکی از جشن‌های ماهانه‌ی زرتشتی است. روز برگزاری این جشن نوزدهم فروردین‌ ماه است.

#فروردینگان جشنی است برای یادبود درگذشتگان و از آنجا که در دین زرتشت، آیین‌های سوگواری به اشکالی که  می‌شناسیم، وجود ندارد، این مراسم به صورت جشن برگزار می‌شود و مردم روان درگذشتگان را هم در شادی خود شریک می‌کنند.
در گاه‌شماری زرتشتی روز نوزدهم هر ماه «فروردین» نام دارد و نوزدهم فروردین جشنی برگزار می‌شد، به نام «فروردینگان» که به آن «فرودگ» نیز می‌گویند. فروردین به معنای فروهرها، ماه فروردین، ماه فروهرها و این جشن در بزرگداشت فروهرهاست.

فَرَوَهَر (frawahr) که گونه اوستایی آن فروشی (fravashi) و گونه پارسی باستان آن فرورتی (fra-vrti-) است، یکی از نیروهای باطنی است که به عقیده‌ی مزدیسنان پیش از پدید آمدن موجودات، وجود داشته و پس از مرگ و نابودی آنها، به عالم بالا رفته و پایدار می‌ماند. این نیروی معنوی که آن را می‌توان جوهر حیات نامید، فناپذیر و زوالی نیست.
در دوران باستان، فروردگان جشن فروهرها بود و ظاهراً در آن هنگام ده روز و ده شب برگزار می‌شد. بعدها جشن «همسپثمیدیه» به یادبود آفرینش انسان تخصیص یافت. جشن‌های نوروزی و ماه فروردین با فروهرها پیوند خورده‌ است، چون عقیده بر این است که در این ایام، فروهرها به زمین فرود می‌آیند و به خانه‌های سابق خویش می‌روند. پس مردم باید برای پیشواز آنان خانه را پاکیزه کنند، برای هدایت آنان آتش بیفروزند و در این روزها، بوهای خوش در آتش نهند و روان‌ها را ستایش کنند و اوستا بخوانند تا روان‌ها آسایش داشته باشند و با شادی و نشاط باشند و برکت ارزانی دارند.
در این روزها، به هیچ کاری نباید دست زد، مگر انجام وظایف و کار نیک تا اینکه فروشی‌ها با رضایت خاطر به جای‌های خویش برگردند و خوبی بخواهند و در پایان جشن، روان‌ها را بدرود می‌گویند.

جشن فروردینگان در یزد
در روز نوزدهم فروردین، روز #جشن_فروردینگان مراسم خاصی در بزرگداشت روان درگذشتگان برگزار می‌شد که هنوز در میان هموطنان زرتشتی، به خصوص در یزد، با تشریفات خاصی برگزار می‌شود. در این جشن که امروزه بیشتر به جشن فرودگ معروف است، زرتشتیان سر مزار درگذشتگان خود (در تهران به قصر فیروزه، گورستان زرتشتیان) می‌روند و برای خشنودی روان‌ها عود و کندر آتش می‌زنند و گل و گیاه و میوه و شمع و لرک بر سر مزار می‌گذارند.
لرک مخلوطی است از هفت میوه خشک خام از قبیل پسته خام، بادام خام، فندق خام، برگه، انجیر خشک، خرما، توت. ترکیبات لرک به مناسبت‌های مختلف تغییر می‌کند. لرک مراسم درگذشته با لرک مراسم عروسی و سدره‌پوشی متفاوت است. در لرک شادی، پسته و بادام و فندق بو داده‌ است، انجیر و خرما و توت ندارد و نقل هم حتماً به آن اضافه می‌شود. معمولاً برای مراسم عقد (گواگ‌گیران)، لرک را داخل تور بسته‌بندی و بعد از مراسم بین نزدیکان توزیع می‌کنند.
در جشن فرودگ، هفت موبد وارد می‌شوند و می‌نشینند. لرک‌ها را در چادرشب‌هایی می‌ریزند و جلو‌ی موبدان می‌گذارند. چند «موبدیار» هم حضور دارند. موبدان شروع به اوستاخوانی می‌کنند، بیشتر هم سرودهایی از فروردین یشت می‌خوانند و به این ترتیب، لرک را تبرک می‌کنند.
سپس، موبدیاران چادرشب‌ها را به کمر می‌بندند و لرک را بین مردم تقسیم می‌کنند. اگر کسی هم نذری دارد، در این روز نذرش را میان مردم پخش می‌کند. این مراسم در واقع گونه‌ای دعا یا در اصطلاح مسلمانان، فاتحه دسته جمعی برای شادی ارواح درگذشتگان است.

در کتاب پهلوی «بندهش» آنجا که «درباره چگونگی گیاهان» سخن به میان می‌آید، از میان گل‌ها، «بُستان ‌افروز» یا «بوستان افروز» یا «بوی‌ستان ‌ابروز» گل ویژه فروردین معرفی شده و آمده است: «… این را نیز گوید که هر گلی از آن امشاسپندی است؛ و باشد که گوید:… بُستان ‌افروز فروردین را … خویش است…». نام های دیگر گل «بُستان ‌افروز»، «تاج خروس» یا «زلف عروسان» است.

🌺🍃🌺
@kheradsarayeferdowsi

خردمند و دانا و روشن‌روان
تنش ز این جهان است و جان ز آن جهان
 
مردان خردمند و دانا و روشن روان  از آن دست که شاهنامه می پسندد زیاد نیستند. یکی از آن کم‌یابان نایابان دکتر محمود مدبری استاد خردمند و دانادل دانشگاه کرمان بود که هم شاهنامه می‌دانست، بی‌آن‌که به روی کسی بیاورد، و هم خرد و دانایی داشت و از همه برتر روشن‌دل و روشن‌روان هم بود. تنش زین  جهان بود - که ای کاش باز هم می‌بود - و جانش از آن جهان. «گل آن جهانی است نگنجد درین جهان».
دریغ که جامعۀ ادبی ما دانای خردمندی را از دست داد که آدمیت و اخلاق را به کمال داشت. مدبری یاور خردسرای فردوسی و هم قلم پاژ بود پس ما حق داریم در اندوه نبودن او همراه خاندان گرامی اش و نیز دانشگاه کرمان و خانوادۀ بزرگ ادبیات کشور سوگوار باشیم و برای روان پاکش در رواق­های جنان آرامش ابدی آرزو کنیم.

محمدجعفر یاحقی  
مدیر مؤسسۀ فرهنگی خردسرای فردوسی

@kheradsarayeferdowsi       

پوشۀ شنیداری نشست «داستان من و شاهنامه» | دکتر محمود مدبری

(گفت‌وگوی دکتر #خلیل_کهریزی و #منوچهر_فروزنده_فرد با دکتر #محمود_مدبری با حضور استاد #مصطفی_جیحونی)

جمعه ۲۴ اردیبهشت ۱۴۰۰

به مناسبت روز بزرگداشت فردوسی و پاسداشت زبان فارسی

@kheradsarayeferdowsi

به بهانه ۲۵ فروردین، روز بزرگداشت عطار نیشابوری؛

که در صد قرن چون عطار ناید

بیست و پنجم فروردین‌ماه روز بزرگداشت عطار، شاعر شهیر نیشابوری بهانه‌ خوبی برای گفت‌وگو با چند تن از استادان شعر و ادبیات پارسی خراسان در خصوص آثار و اندیشه‌های این شاعر بلندآوازه است.

گفت و گوی ایبنا با چندتن از شعرا استادان زبان و ادبیات پارسی


دکتر علیرضا قیامتی
دکتر حسین صالحی
دکتر محمدرضا سرسالاری

👇🏻👇🏻👇🏻
ibna.ir/x6m4j

@kheradsarayeferdowsi

گروه زبان و ادبیات فارسی خانهٔ اندیشمندان علوم انسانی برگزار می‌کند:

📔نقد و بررسی کتاب آهنگ شعر فارسی

با حضور نویسندهٔ کتاب:
#دکتر_جواد_محقق_نیشابوری

سخنرانان:
#دکتر_پرویز_عباسی_داکانی
#دکتر_روح_الله_هادی
#دکتر_مصطفی_گرجی


🗓 سه‌شنبه ۲۸ فروردین‌ماه ۱۴۰۳، ساعت ۱۷

🏡 تهران، خیابان نجات‌الهی (ویلا)، نبش خیابان ورشو، خانهٔ اندیشمندان علوم انسانی، سالن حافظ

🔹برنامه به صورت حضوری برگزار می گردد.

🔹ورود برای عموم آزاد و رایگان است.



@kheradsarayeferdowsi

🔸حلقه مفقوده انجمن‌های ادبی؛از مشهد تا هرات و بخارا

🔹تاریخچه انجمن‌های ادبی در خراسان به‌روزگار دور برمی‌گردد. بر اساس آن‎چه از گفتار پژوهشگران این حوزه برمی‌آید، خراسان بزرگ را می‌توان جزو پیشتازان این عرصه دانست. انجمن‌هایی که آوازه آن‌ها به گوش بسیاری از فارسی‌زبانان کشورهای دوردست رسیده و..

گفت و گو با دکتر علیرضا قیامتی، استاد ادب فارسی و مهدی زمانی، رئیس هیئت مدیرهٔ خردسرای فردوسی درباره پیشینه تاریخی و شرایط کنونی انجمن‌های ادبی«خراسان بزرگ» را در روزنامه خراسان بخوانید

@kheradsarayeferdowsi

آیین بزرگداشت شیخ فریدالدین عطار نیشابوری
و نکوداشت مقام عطار پژوه شهیر استاد دکتر رضا اشرف‌زاده

🔹سخنرانی سرشار از شوق و شناخت و عشق‌ورزی استاد دکتر رضا اشرف‌زاده

مشهد، دانشگاه فرهنگیان، تالار ابن‌هیثم،
۲۸ فروردین‌ماه ۱۴۰۳

@kheradsarayeferdowsi

آیین بزرگداشت شیخ فریدالدین عطار نیشابوری
و نکوداشت مقام عطار پژوه شهیر استاد دکتر رضا اشرف‌زاده

🔹سخنرانی دکتر سیدمهدی زرقانی
استاد زبان و ادبیات فارسی دانشگاه فردوسی 
با موضوع مختارنامه عطار

مشهد، دانشگاه فرهنگیان، تالار ابن‌هیثم،
۲۸ فروردین‌ماه ۱۴۰۳

@kheradsarayeferdowsi

آیین بزرگداشت شیخ فریدالدین عطار نیشابوری
و نکوداشت مقام عطار پژوه شهیر استاد دکتر رضا اشرف‌زاده

🔹سخنرانی دکتر علیرضا قیامتی
استاد زبان و ادبیات فارسی دانشگاه شهید بهشتی مشهد 
با موضوع عطار

🔅کیش عشق یک دین واحد است
🔅سوز عرفانی در کلام عطار
🔅شعر عطار خارج از دربار و در میان مردم و مملو از آزادگی
🔅عطار یاد کننده فردوسی و زبان فارسی
اوشاهنامه را بهشت عدن می‌داند
خطَم دادند بر فردوس اعلی
که فردوسی به فردوس است اولی


مشهد، دانشگاه فرهنگیان، تالار ابن‌هیثم،
۲۸ فروردین‌ماه ۱۴۰۳

@kheradsarayeferdowsi

مؤسسهٔ فرهنگی خردسرای فردوسی با همکاری شهرداری طرقبه برگزار می‌کنند:

مهربانی ز من آموز و گرم عمر نماند
بر سر تربت سعدی بطلب مهرگیا را

با یادکرد سیزدهمین سال درگذشت نیکوکار خردمند، واقف جاوید‌نام دکتر اصغر مینو
روز بزرگداشت پادشاه ملک سخنوری سعدی شیرازی را گرامی می‌داریم.
یادکرد دو شیرازی در خردسرای فردوسی به معنی گستردگی چتر فراگیر زبان پارسی در دوسوی این سرزمین اهورایی است. مینو از شیراز بود، به سعدی عشق می­‌ورزید و برای بلندی نام ایران و فردوسی گام پیش نهاده بود.
برآنیم که روز پنجشنبه ۳۰ فروردین از ساعت ۱۶ تا ۱۷ بر مزار دکتر مینو واقع در عنبران ۲۰ گرد بیاییم و پس از ادای احترام به روان بهشت­‌آشیان آن زنده­‌نام از ساعت ۱۷ در سالن پارک بهمن طرقبه به پیشگاه پادشاه سخن سعدی شیرازی سر فرود بیاوریم.

سخنرانان:

- مهندس مهدی زمانی
- مهندس هادی قائمی
- دکتر حامد مهراد
تقدیر از پیشکسوت آیین‌های پهلوانی و زورخانه‌ای، پهلوان رستم و مرشد کشوری، مهدی ارغوانی



زمان: پنجشنبه ۳۰ فروردین ماه ۱۴۰۳، ساعت ۱۷ تا ۱۹
مکان: طرقبه، بعد از معلم ۸، پارک جنگلی بهمن، مجتمع فرهنگی هنری بهمن


@kheradsarayeferdowsi

‍ ‍ یکم اردیبهشت‌ماه روز بزرگداشت سعدی

زبان سعدی

بسیاری از بزرگان ادب بر این عقیده‌اند که #زبان_فارسی امروزه که شاید بیش از صد سال است روی به سادگی نهاده و گسترش یافته و خود را برای بیان مفاهیم دقیق علمی و ادبی و فلسفی امروز آماده کرده و می‌کند، زبانی است که پایه‌های آن بر اساس گفتۀ سعدی و زبان این گویندۀ بی‌نظیر و روش‌هایی که وی در سخن گفتن مراعات کرده استوار است.

شادروان محمّدعلی فروغی در مقدمه‌ای که بر گلستان تصحیح‌شدۀ خویش نگاشته چنین گوید:
«گاهی شنیده می‌شود که اهل ذوق اعجاب می‌کنند که سعدی هفتصد سال پیش به زبان امروزی ما سخن گفته است، ولی حق این است که سعدی هفتصد سال پیش به زبان امروزی ما سخن نگفته است، بلکه ما پس از هفتصد سال به زبانی که از سعدی آموخته‌ایم سخن می‌گوییم، یعنی سعدی شیوۀ نثر فارسی را چنان دلنشین ساخته که زبان او زبان رایج فارسی شده است و ای‌کاش ایرانیان قدر این نعمت بدانند و در شیوۀ بیان دست از دامان شیخ برندارند که به فرمودۀ خود او "حد همین است سخندانی و زیبایی را" و من نویسندگان بزرگ سراغ دارم (ازجمله میرزا ابوالقاسم قائم‌مقام) که اعتراف می‌کنند که در نویسندگی هرچه دارند از شیخ سعدی دارند.»

به گمان من این حقیقتی است روشن و آشکار که بر قلم توانای مرحوم فروغی جاری شده است. سعدی معلّم اوّل زبان فارسی است و فارسی امروزی ما به زبان سعدی بیش از زبان هر شاعر یا نثرنویس دیگری ماننده است و نیز بنده عقیده دارد که تا امروز هیچ فارسی‌زبانی اعم از شاعر یا نثرنویس وجود ندارد که مانند سعدی روح زبان فارسی را دریافته و به رموز و ریزه‌کاری‌های آن تسلّط داشته باشد. به عبارت دیگر تاکنون هیچ فارسی‌زبانی این زبان دلپذیر و شیوا را به فصاحت و زیبایی سعدی تکلّم نکرده است و شاید بتوان حدس زد که از این پس نیز کمتر کسی پیدا خواهد شد که به اندازۀ شیخ اجل بدین زبان مسلّط باشد و این اندازه عبارات و استعارات و الفاظ و معانی زبان فارسی را مسخّر خویش بتواند ساخت.

برگرفته از: «زبان سعدی و پیوند آن با زندگی»، محمدجعفر محجوب، ایران‌نامه، سال سوم، صص ۵۸۷-۶۲۳.


@kheradsarayeferdowsi

بیچـاره کسی که از تو ببرید
آسوده تنی که با تو پیوست

• آواز: استاد محمدرضا شجریان
• گروه موسیقی آوا
• کنسرت بزرگداشت حضرت سعدی
• اجرای سال ۱۳۸۷ شمسی

💠💠

@kheradsarayeferdowsi

‍ ‍ دکتر جواد محقق نیشابوری در بخشِ «تغییراتِ آوایی از رهگذرِ اختیاراتِ شاعریِ» کتابِ «آهنگِ شعرِ فارسی» می‌نویسد که «هیچ عقلِ کُل و اختیاردهنده‌ای وجود ندارد بلکه همه چیز در بستر طبیعیِ زبان رخ می‌دهد و اگر شاعر می‌تواند از این تغییرات استفاده کند دلیلِ آن، این است که گوشِ فارسی‌زبانان - و از جمله خودِ شاعر - آن را عیب نمی‌شمرد. پس عروضیان فقط به تبیین و تفسیر آن چیزی می‌پردازند که به طور طبیعی در زبان رخ می‌دهد».

✅خرید کتاب از سایت کافه کتاب آفتاب امکان پذیر است
🌱🏡
www.abook.ir

#دکتر_جواد_محقق_نیشابوری
#آهنگ_شعر_فارسی

@kheradsarayeferdowsi

‍ #بزرگداشت_فردوسی:

همایش شاهنامه و امر سیاسی
(ضرورت، روش‌شناسی و نتایج نظریه‌پردازی علمی از شاهنامهٔ فردوسی)
               ( ۲۳ اردیبهشت‌ماه ۱۴۰۳)


#برگزارکنندگان:

- انجمن علوم سیاسی ایران
- انجمن مطالعات صلح ایران
- - مؤسسه فرهنگی خردسرای فردوسی
-  خانهٔ اندیشمندان علوم انسانی

#سخنرانان:
🔹ژاله آموزگار
🔹اصغر دادبه
🔹میرجلال‌الدین کزازی
🔹حمید احمدی
🔹محمود فراستخواه
🔹محمدجعفر یاحقی
🔹علیرضا قیامتی
🔹یامان حکمت تقی‌آبادی
🔹ماندانا تیشه‌یار
🔹احمد بستانی
🔹رضا نجف‌زاده
🔹جواد رنجبر درخشیلر
🔹مهدی فدایی مهربانی

🔸زمان: يكشنبه ۲۳ اردیبهشت‌ماه ۱۴۰۳، ساعت ۱۵

🔸مکان: تهران، خیابان نجات‌الهی (ویلا)، نبش خیابان ورشو، خانهٔ اندیشمندان علوم انسانی، سالن فردوسی


@kheradsarayeferdowsi