#مکتب_تفکیک
◀بررسی مفهوم «فطری بودن خداشناسی» در مکتب تفکیک (با تکیه بر دیدگاه میرزا مهدی اصفهانی و شیخ محمود حلبی)
نویسندگان:
رضا مختاری [دانش آموخته فلسفه غرب دانشگاه شهید بهشتی و فلسفه اسلامی دانشگاه تهران]
فاطمه سلیمانی‌پور [دانش آموخته شیعه شناسی و دانشجوی دکتری دانشگاه باقر العلوم]
سید قاسم حسینی [عضو هیئت علمی دانشگاه علوم و معارف قرآن کریم دانشگاه قم]
📕مجله علمی پژوهشی آینه معرفت، دانشگاه شهید بهشتی، تابستان ۱۳۹۷
http://jipt.sbu.ac.ir/article/view/24339/7502
@kalam_shia
◀بررسی مفهوم «فطری بودن خداشناسی» در مکتب تفکیک (با تکیه بر دیدگاه میرزا مهدی اصفهانی و شیخ محمود حلبی)
نویسندگان:
رضا مختاری [دانش آموخته فلسفه غرب دانشگاه شهید بهشتی و فلسفه اسلامی دانشگاه تهران]
فاطمه سلیمانی‌پور [دانش آموخته شیعه شناسی و دانشجوی دکتری دانشگاه باقر العلوم]
سید قاسم حسینی [عضو هیئت علمی دانشگاه علوم و معارف قرآن کریم دانشگاه قم]
📕مجله علمی پژوهشی آینه معرفت، دانشگاه شهید بهشتی، تابستان ۱۳۹۷
http://jipt.sbu.ac.ir/article/view/24339/7502
@kalam_shia
#کتاب
📕ابطال التسلسل
تنکابنی، محمد بن سلیمان، ۱۲۳۴- ۱۳۰۲ق
یکی از براهین عقلی ناب و دقیق که در روایات برای اثبات حدوث عالم و ابطال قدم آن توسط اهل بیت علیهم السلام تعلیم داده شده است برهان بطلان بی‌نهایت و تسلسل است. برهان زیبای ابطال بی‌نهایت نخستین بار توسط رسول خدا در مناظره با منکران خدا برای اثبات حدوث عالم تبیین شده است و بعدها متکلمینی چون شیخ طوسی در الاقتصاد، حائری مازندرانی در الحجة البالغة، ابن میثم بحرانی در قواعد المرام، علامه حلی در کشف المراد، سید مرتضی در الشافی و... از آن برای اثبات بطلان نامتناهی استفاده کرده‌اند. عین همین استدلال را هاوکینگ در کتاب تاریخچه زمان برای اثبات باطل بودن بی‌نهایت نقل می‌کند.
تنکابنی، صاحب کتاب قصص العلما نیز در رساله ابطال التسلسل، تسلسل عالم و قدم آن را باطل و حدوث عالم را ثابت می‌کند.
بنگرید به فنخا[فهرستگان نسخه‌های خطی ایران]، ج۱، ص۳۲۰
@kalam_shia
📕ابطال التسلسل
تنکابنی، محمد بن سلیمان، ۱۲۳۴- ۱۳۰۲ق
یکی از براهین عقلی ناب و دقیق که در روایات برای اثبات حدوث عالم و ابطال قدم آن توسط اهل بیت علیهم السلام تعلیم داده شده است برهان بطلان بی‌نهایت و تسلسل است. برهان زیبای ابطال بی‌نهایت نخستین بار توسط رسول خدا در مناظره با منکران خدا برای اثبات حدوث عالم تبیین شده است و بعدها متکلمینی چون شیخ طوسی در الاقتصاد، حائری مازندرانی در الحجة البالغة، ابن میثم بحرانی در قواعد المرام، علامه حلی در کشف المراد، سید مرتضی در الشافی و... از آن برای اثبات بطلان نامتناهی استفاده کرده‌اند. عین همین استدلال را هاوکینگ در کتاب تاریخچه زمان برای اثبات باطل بودن بی‌نهایت نقل می‌کند.
تنکابنی، صاحب کتاب قصص العلما نیز در رساله ابطال التسلسل، تسلسل عالم و قدم آن را باطل و حدوث عالم را ثابت می‌کند.
بنگرید به فنخا[فهرستگان نسخه‌های خطی ایران]، ج۱، ص۳۲۰
@kalam_shia