_آزولد استک:
وقتی در مدرسه بودید سنگینی فاشیسم را خیلی احساس می‌کردید؟
+پازولینی:
نه، چون در عصری فاشیست و در دنیایی فاشیست زاده شدم به فاشیسم توجه نداشتم. درست همانطور که یک ماهی متوجه نیست در آب است.
Join 👉 @honar7modiran
وقتی در مدرسه بودید سنگینی فاشیسم را خیلی احساس می‌کردید؟
+پازولینی:
نه، چون در عصری فاشیست و در دنیایی فاشیست زاده شدم به فاشیسم توجه نداشتم. درست همانطور که یک ماهی متوجه نیست در آب است.
Join 👉 @honar7modiran
سکانس 2/5 از فیلم سالو
حلقه جنون_عصبیت_حلقه مانیا یا شیدایی
https://www.tg-me.com/honar7modiranSaloor120Days/9
حلقه جنون_عصبیت_حلقه مانیا یا شیدایی
https://www.tg-me.com/honar7modiranSaloor120Days/9
منطق حکم می‌کرد که مرگ پازولینی شبیه به زندگی‌اش باشد. فریاد بی‌عدالتی و خشم، فریاد علیه جامعه‌ای کهنه و قشری که آرام آرام از اواسط دهه شصت مصرف‌گرا هم شد و از ارزش‌های انسانی خود فاصله می‌گرفت. زندگی پازولینی در محاکمه، دروغ، تهدید، محکومیت، زندان و افترا گذشت.
✍ #نادر_تکمیل_همایون
Join 👉 @honar7modiran
✍ #نادر_تکمیل_همایون
Join 👉 @honar7modiran
قسمت دوم فيلم(محفل هوس) نام دارد.
حلقه تحت استیلای بازگویی تفصیلی یا مبسوط تجربیات جنسی منحرف است؛ که با اپیزودهای خشن اختلال جنسی نشان گذاری می شود و استیلا توسط منحرفان که بر بالین پسران و دختران جوان حاضرند؛ تضمین می شود.
در اين قسمت در يك سالن رقص بزرگ، يك فاحشه مسن، با تعريف كردن داستان هاي شهوت انگيز از تجربه هاي هرزگي خودش، باعث تحريك نگهبان ها، ۴ مرد مذكور و جوان هاي اسير شده مي شود (در هر محفل ابتدا يك نقال به تعريف داستان هاي شهوت آلود مي پردازد)، از جمله مواجهه با آلت يك مرد براي اولين بار در هفت سالگي. در ميان فضاي شهوت انگيز اين داستان ها ۴ فرد مذكور به نوازش كردن جوانها مشغول مي شوند و به تدريج با افزايش اين برانگيختگي دست به كارهاي ساديستيك و زننده اي مي زنند از جمله ادرار كردن، آنال سكس، كتك زدن و …
🔘 برهنگی در آثار پازولینی، چنان رویکرد ابزاری می‌یابد که گاهی تماشای فیلم‌هایش آزاردهنده جلوه می‌کند.
چیزی که باعث می‌شود تن به مثابه آلت لذت باشد و لخت بودن نمایانگر تضاد تفکر بیمارگون مدرنیته نسبت به مسائلی عمیق همچون مذهب، ازل و آفرینش با تفکرات الحادی یا غیر الحادی نسبت به زندگی انسان که از قرنها پیش ذهن فلاسفه و روشندلان را به چالش گرفته است.
به نظر می‌رسد پازولینی این مکتب سیاه را مولود مدرنیته می‌داند که البته این دیدگاه قدری مغرضانه است. در ویلای سالو، روی دیوار نقاشیهایی به سبکهای کوبیسم، امپرسیونیسم و اکسپرسیونیسم به چشم می‌خورند که همگی از دل مدرنیسم خلق شده‌اند و این کنار هم گذاشتن مدرنیته و فاشیسم نگاه تند پازولینی به مقوله زندگی مدرن را گوشزد می‌نماید.
مساله تن به مثابه ابزار در سکانسی که جوانان می‌بایست با یک مجسمه مرد استمنا کنند به روشنی هویداست. مرد تنها یک مجسمه است، بدون تفکر و احساس.
بدون اینکه یک انسان باشد، تنها شبیه یک انسان است. تنها آلت اوست که مهم است و این چیزی است که اندیشه تفکرگریز فاشیستی آن را مقبول و پسندیده می‌داند.
در جای دیگر، غریزه تنها غریزه معرفی می‌شود و از نظر کیفی تفاوتی وجود ندارد، با نگاه به تاکید پازولینی به مسئله خوردن و سکس به عنوان دو غریزه به اصطلاح حیوانی این امر آشکار می‌گردد؛ در یک سکانس می‌بینیم که یکی از جوانها سر میز غذا بلافاصله دختری را به چنگ آورده و با او سکس مقعدی می‌نماید، و درست در همین حین یکی از حاکمین به تمجید او (و در واقع تمجید آنارشیسم و اصالت غریزه) می‌پردازد و از او می‌خواهد با او نیز کارش را تکرار بکند.
برهنگی در آثار پازولینی تنها اشاره ایست به برهنگی غریزه انسان امروز، و ماهیت رو و از دست رفتنی جوامع مدرن. این امر در سالو همچون پتکی بر پیکر مدرنیته کوفته می‌شود.
🎬 salo or the 120 Days of Sodom
Join 👉 @honar7modiran
حلقه تحت استیلای بازگویی تفصیلی یا مبسوط تجربیات جنسی منحرف است؛ که با اپیزودهای خشن اختلال جنسی نشان گذاری می شود و استیلا توسط منحرفان که بر بالین پسران و دختران جوان حاضرند؛ تضمین می شود.
در اين قسمت در يك سالن رقص بزرگ، يك فاحشه مسن، با تعريف كردن داستان هاي شهوت انگيز از تجربه هاي هرزگي خودش، باعث تحريك نگهبان ها، ۴ مرد مذكور و جوان هاي اسير شده مي شود (در هر محفل ابتدا يك نقال به تعريف داستان هاي شهوت آلود مي پردازد)، از جمله مواجهه با آلت يك مرد براي اولين بار در هفت سالگي. در ميان فضاي شهوت انگيز اين داستان ها ۴ فرد مذكور به نوازش كردن جوانها مشغول مي شوند و به تدريج با افزايش اين برانگيختگي دست به كارهاي ساديستيك و زننده اي مي زنند از جمله ادرار كردن، آنال سكس، كتك زدن و …
🔘 برهنگی در آثار پازولینی، چنان رویکرد ابزاری می‌یابد که گاهی تماشای فیلم‌هایش آزاردهنده جلوه می‌کند.
چیزی که باعث می‌شود تن به مثابه آلت لذت باشد و لخت بودن نمایانگر تضاد تفکر بیمارگون مدرنیته نسبت به مسائلی عمیق همچون مذهب، ازل و آفرینش با تفکرات الحادی یا غیر الحادی نسبت به زندگی انسان که از قرنها پیش ذهن فلاسفه و روشندلان را به چالش گرفته است.
به نظر می‌رسد پازولینی این مکتب سیاه را مولود مدرنیته می‌داند که البته این دیدگاه قدری مغرضانه است. در ویلای سالو، روی دیوار نقاشیهایی به سبکهای کوبیسم، امپرسیونیسم و اکسپرسیونیسم به چشم می‌خورند که همگی از دل مدرنیسم خلق شده‌اند و این کنار هم گذاشتن مدرنیته و فاشیسم نگاه تند پازولینی به مقوله زندگی مدرن را گوشزد می‌نماید.
مساله تن به مثابه ابزار در سکانسی که جوانان می‌بایست با یک مجسمه مرد استمنا کنند به روشنی هویداست. مرد تنها یک مجسمه است، بدون تفکر و احساس.
بدون اینکه یک انسان باشد، تنها شبیه یک انسان است. تنها آلت اوست که مهم است و این چیزی است که اندیشه تفکرگریز فاشیستی آن را مقبول و پسندیده می‌داند.
در جای دیگر، غریزه تنها غریزه معرفی می‌شود و از نظر کیفی تفاوتی وجود ندارد، با نگاه به تاکید پازولینی به مسئله خوردن و سکس به عنوان دو غریزه به اصطلاح حیوانی این امر آشکار می‌گردد؛ در یک سکانس می‌بینیم که یکی از جوانها سر میز غذا بلافاصله دختری را به چنگ آورده و با او سکس مقعدی می‌نماید، و درست در همین حین یکی از حاکمین به تمجید او (و در واقع تمجید آنارشیسم و اصالت غریزه) می‌پردازد و از او می‌خواهد با او نیز کارش را تکرار بکند.
برهنگی در آثار پازولینی تنها اشاره ایست به برهنگی غریزه انسان امروز، و ماهیت رو و از دست رفتنی جوامع مدرن. این امر در سالو همچون پتکی بر پیکر مدرنیته کوفته می‌شود.
🎬 salo or the 120 Days of Sodom
Join 👉 @honar7modiran
Telegram
attach 📎
👤 #پازولینی
همیشه نگاه قربانی است که خبر از اعمال خشونت علیه او – زن یا مرد – می دهد.
تنها قدرت زورمندان برای قربانی کردن ضعفا نیست، بلکه خواست ضعفا برای قربانی شدن، میل شان به اینکه با آنها مثل اشیاء رفتار شود، هم هست.
Join 👉 @honar7modiran
همیشه نگاه قربانی است که خبر از اعمال خشونت علیه او – زن یا مرد – می دهد.
تنها قدرت زورمندان برای قربانی کردن ضعفا نیست، بلکه خواست ضعفا برای قربانی شدن، میل شان به اینکه با آنها مثل اشیاء رفتار شود، هم هست.
Join 👉 @honar7modiran
#مستند_کوتاه واردا و پازولینی در نیویورک
فیلمی کوتاه از دیداری که انیس واردا در سال 1967 با پی‌یر پائولو پازولینی در نیویورک داشت، در فیلم شاهد قدم زدن واردا با پازولینی در خیابان‌های نیویورک و گفتگویی که در طول قدم زدن در مورد سینما، واقعیت، مذهب و...شکل می‌گیرد، را با هم می بینیم.
Join 👉 @honar7modiran
فیلمی کوتاه از دیداری که انیس واردا در سال 1967 با پی‌یر پائولو پازولینی در نیویورک داشت، در فیلم شاهد قدم زدن واردا با پازولینی در خیابان‌های نیویورک و گفتگویی که در طول قدم زدن در مورد سینما، واقعیت، مذهب و...شکل می‌گیرد، را با هم می بینیم.
Join 👉 @honar7modiran
یک ماشین آلفارومئوی نقره‌ای چند بار جسدش را له می‌کند تا نشان دهد جهان، بسیار اغراق‌شده‌تر است از سالو. پازولینی به طرز سینماتوگرافیکی خودش را قربانی می‌کند تا فیلم‌هایش دیگر سینمایی نباشند. پازولینی درون قاب می‌رود و یک مشت شخصیت فاشسیت از پرده سینما بیرون می‌پرند. یک فیگور تا همیشه معاصر. معاصر همه رنج‌هایی که اتفاق خواهد افتاد. معاصر تمام ستم‌ها. به خصوص معاصر آن مدرسه پاکدشت. یک فیلم بالای هجده سال دیگر. صحنه‌ی کودکان دانش آموزی که به اجبار دست در درون کاسه توالت می کنند.(١) یک سکانس سینمایی از فیلم سالو نیست. یک واقعیت است. یک واقعیت لخم همچون گوشت له شده پازولینی. یک برداشت بلند. دیگر کات دادن امکان‌پذیر نیست. نه نجات و نه مرگ.
مسیح عبوس پازولینی، عبای سیاهش را بر تن می‌کند و همچون مدئا دیوانه‌وار در صحرا می‌دود. هنوز فریاد می‌کشد که "گمان مبرید که من برای صلح آمده‌ام". او فقط یک بار توی فیلم لبخند زده بود: به کودکان گرسنه‌ای که مشغول بازی بودند.😔
(١)_روایت‌های متناقض از تنبیه عجیب در یکی از مدارس پاکدشت ورامین
دانش آموزان: معلم گفت دستتان را درون کاسه توالت کنید و...!
🎬 سالو یا ۱۲۰ روز در سودوم
Join 👉 @honar7modiran
مسیح عبوس پازولینی، عبای سیاهش را بر تن می‌کند و همچون مدئا دیوانه‌وار در صحرا می‌دود. هنوز فریاد می‌کشد که "گمان مبرید که من برای صلح آمده‌ام". او فقط یک بار توی فیلم لبخند زده بود: به کودکان گرسنه‌ای که مشغول بازی بودند.😔
(١)_روایت‌های متناقض از تنبیه عجیب در یکی از مدارس پاکدشت ورامین
دانش آموزان: معلم گفت دستتان را درون کاسه توالت کنید و...!
🎬 سالو یا ۱۲۰ روز در سودوم
Join 👉 @honar7modiran
Telegram
attach 📎
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
#Gif
«سالو 'بشر' را در بحرانی ترین موقعیت خود، وقتی ماهیتِ خویش را دچار دگرگونی می بیند، به نمایش می گذارد. وقتی 'بشر' تبدیل به 'ابزار' می شود و تمام شاخصه های معرفی خود را از دست می دهد.»
✍ #امین_اثناعشر
🎬 salo or the 120 Days of Sodom
Join 👉 @honar7modiran
«سالو 'بشر' را در بحرانی ترین موقعیت خود، وقتی ماهیتِ خویش را دچار دگرگونی می بیند، به نمایش می گذارد. وقتی 'بشر' تبدیل به 'ابزار' می شود و تمام شاخصه های معرفی خود را از دست می دهد.»
✍ #امین_اثناعشر
🎬 salo or the 120 Days of Sodom
Join 👉 @honar7modiran
تصویر: "پیر پائولو پازولینی" در پشت صحنه فیلم "سالو، یا ۱۲۰ روز در سودوم"
Join 👉 @honar7modiran
Join 👉 @honar7modiran
👤 #پازولینی
ـــ دربارهٔ فیلم سالو
ـــ این فیلم نشان می‌دهد که قدرت چه بَر سرِ انسان و بدنش می‌آورد.
🎬 salo or the 120 Days of Sodom
Join 👉 @honar7modiran
ـــ دربارهٔ فیلم سالو
ـــ این فیلم نشان می‌دهد که قدرت چه بَر سرِ انسان و بدنش می‌آورد.
🎬 salo or the 120 Days of Sodom
Join 👉 @honar7modiran
در صحنه اي جوان ها را مجبور مي كنند كه برهنه روي زمين چهار دست و پا راه برن و با بستن قلاده به آن ها، آن ها را وادار مي كنند به پارس كردن، بالا رفتن از پله ها و التماس براي غذا.
در جای‌جای سالو، تنها چیزی که حرمتی ندارد حقوق فردی و اجتماعی انسان است و قلاده بستن به جوانهای اسیر شده در سالو موید این مطلب است.
فاشیسم به جای حقوق فردی و اجتماعی در یک بافت زنده شهری، نوعی حیات توده‌ای بدون دخالت اموری همچون مجلس و سنا و تصمیم جمعی که البته همه اینها از اصول اولیه سوسیالیسم و شاید جمهوری هستند را در نظر می‌گیرد و هر تصمیمی که از یک توتالیتر سر می‌زند تصمیم قطعی خواهد بود. کسی نظریات فاشیستی را وتو نمی کند و هیچ گروهی وجود ندارد که مشروعیت حاکم این مکتب را زیر سوال ببرد.
در سالو، بوی انتقاد از فاشیسم به تندی مشام را قلقلک می‌دهد و البته در اینجا پدیده آنارشیسم نیز خالی از توفیق نیست. مساله خلق در خدمت قدرت و ایدئولوژی، چیزی است که در سالو مورد وهن قرار می‌گیرد و به تندی از آن ایراد گرفته می‌شود.
اینکه جمعی کثیر برای عده‌ای قلیل جانفشانی کنند و تا حد ابزار برای ایشان نزول بیابند.
پازوليني آشكارا ساديسم را با فاشيسم در سالو تعريف كرده- به طوريكه هر كدام استعاره اي براي ديگري است. آنچه زماني حكايتي صرف از ساديسم و فلسفه الحادي افراطي بود به نحو نااميدكننده اي با جاي دادن فيلم در بستر ايتالياي فاشيست، به جوهره فاشيسم پيوند خورده است. اين خصلت نمايي همان چيزي است كه انتقادات فراواني را از فيلم موجب گشته است. حتي تا جاييكه تاتر را نيز به انتقاد واداشته تا بگويد: ” خوشبختانه، او را كشتند.”
🎬 salo or the 120 Days of Sodom
Join 👉 @honar7modiran
در جای‌جای سالو، تنها چیزی که حرمتی ندارد حقوق فردی و اجتماعی انسان است و قلاده بستن به جوانهای اسیر شده در سالو موید این مطلب است.
فاشیسم به جای حقوق فردی و اجتماعی در یک بافت زنده شهری، نوعی حیات توده‌ای بدون دخالت اموری همچون مجلس و سنا و تصمیم جمعی که البته همه اینها از اصول اولیه سوسیالیسم و شاید جمهوری هستند را در نظر می‌گیرد و هر تصمیمی که از یک توتالیتر سر می‌زند تصمیم قطعی خواهد بود. کسی نظریات فاشیستی را وتو نمی کند و هیچ گروهی وجود ندارد که مشروعیت حاکم این مکتب را زیر سوال ببرد.
در سالو، بوی انتقاد از فاشیسم به تندی مشام را قلقلک می‌دهد و البته در اینجا پدیده آنارشیسم نیز خالی از توفیق نیست. مساله خلق در خدمت قدرت و ایدئولوژی، چیزی است که در سالو مورد وهن قرار می‌گیرد و به تندی از آن ایراد گرفته می‌شود.
اینکه جمعی کثیر برای عده‌ای قلیل جانفشانی کنند و تا حد ابزار برای ایشان نزول بیابند.
پازوليني آشكارا ساديسم را با فاشيسم در سالو تعريف كرده- به طوريكه هر كدام استعاره اي براي ديگري است. آنچه زماني حكايتي صرف از ساديسم و فلسفه الحادي افراطي بود به نحو نااميدكننده اي با جاي دادن فيلم در بستر ايتالياي فاشيست، به جوهره فاشيسم پيوند خورده است. اين خصلت نمايي همان چيزي است كه انتقادات فراواني را از فيلم موجب گشته است. حتي تا جاييكه تاتر را نيز به انتقاد واداشته تا بگويد: ” خوشبختانه، او را كشتند.”
🎬 salo or the 120 Days of Sodom
Join 👉 @honar7modiran
👤 #یونگ
«هر چیزی که ما را خشمگین می‌سازد می‌تواند ما را به خودآگاهی و شناخت بهتر خودمان هدایت کند.»
نمایی از فیلم «سالو» آخرین ساخته ی پازولینی
Join 👉 @honar7modiran
«هر چیزی که ما را خشمگین می‌سازد می‌تواند ما را به خودآگاهی و شناخت بهتر خودمان هدایت کند.»
نمایی از فیلم «سالو» آخرین ساخته ی پازولینی
Join 👉 @honar7modiran