🔻وقتی بازمانده تجاوز، تروما را از خود پنهان می‌کند
🔶️آسیب‌های تجاوز تاییدنشده

✍نویسنده: ریچل تامسون
🖊برگردان: نازنین بابائی

🔹️صبح روز بعد از واقعه با خوشحالی به هم‌اتاقی دانشگاه صبح‌‌به‌خیر گفتم. گویی هیچ مشکلی وجود ندارد. پرسید: «شب گذشته چه‌طور بود؟» جواب دادم: «بسیار خوب». دروغ گفتم. حقیقت این بود که شب گذشته تا سر حد مرگ ترسیده بودم. درباره‌اش حرفی نزدم و تجربه‌ام را مفصل‌بندی نکردم، اما در اعماق وجودم می‌دانستم آنچه رخ داده، خشونت‌آمیز، تحقیر‌آمیز و غیرمنتظره بوده است. ۱۰ سال طول کشید تا بفهمم چه اتفاقی افتاده است: من مورد تجاوز جنسی قرار گرفته بودم.

🔹️وقتی هم‌اتاقی‌ام هیجان‌زده پرسید: «فکر می‌کنی دوباره او را ببینی؟» جواب دادم: «امیدوارم.» این قسمت از حرفم دروغ نبود. در آن زمان دانش محدودی درباره مفهوم رضایت و خشونت جنسی داشتم و کلا به لحاظ جنسی بی‌تجربه بودم. بنابراین خود را مقصر آنچه رخ داده بود می‌دانستم. شاید تنها به این دلیل که نمی‌دانستم رابطه جنسی توافقی و سالم چه ویژگی‌هایی دارد. و البته مهم‌تر از تمامی این‌ها، من به آن مرد احساس علاقه داشتم.

🔹️در طی ۱۰ سال بعد از آن حادثه، بارها در مورد «سکس بد» و «مواجهات جنسی خاکستری» صحبت کردم. اما همیشه حرفم را اینگونه آغاز می‌کردم: «این واقعا به حساب نمی‌آید، اما ...» یا «به من تجاوز نشده  است، اما ...»، انگار خودم را مستحق نمی‌دانستم که این ترومای دفن‌شده را به رسمیت بشناسم. تا اینکه در سال ۲۰۱۷ جنبش #MeToo گسترش یافت.

🔹️بالاخره وقتی درباره تجربه‌ام صحبت کردم، روان‌درمانگر گفت: «این تروما بوده است.» شنیدن این کلمات به من اجازه داد سنگینی باری را که در ۱۹ سالگی تحمل کرده ‌بودم، احساس کنم و بفهمم که چرا اضطراب همواره در بدن من کمین کرده است. بالاخره صدایی از درون سرم گفت: «آن اتفاق، تجاوز جنسی بود.» اکنون ۳۳ ساله‌ام و به این مسئله واقفم.

🔹️تجربه من یکی از بی‌شمار روایاتی است که بازماندگان تجاوز جنسی به اشتراک می‌گذارند. تحقیقات نشان می‌دهند برای برخی از بازماندگان ممکن است سال‌ها- گاهی اوقات دهه‌ها- طول بکشد تا متوجه شوند یا بپذیرند که تجربه‌ای که پشت سر گذاشته‌اند، آزار یا تجاوز جنسی بوده است. روانشناسان از این موضوع تحت عنوان «تجاوز تاییدنشده» یاد می‌کنند.

🔹️در کتاب خود با عنوان «خشونت: چگونه خشونت راهش را به اتاق خواب باز کرد و از ما چه کاری ساخته است؟»، تجاوز تاییدنشده را اینگونه تعریف کرده‌ام: «تجربه‌ای که دارای نشانه‌های تجاوز یا تعرض جنسی است اما بازمانده چنین نامی روی آن نمی‌گذارد. در عوض، برچسب‌هایی مانند «سوءتفاهم»، «رابطه جنسی بدعاقبت» یا «مواجهه جنسی خاکستری» بر آن زده می‌شود.» تحلیلی که در سال ۲۰۱۶ بر روی ۲۸ مطالعه- شامل ۶۰۰۰ زن و دختر ۱۴ سال به بالا که تجربه خشونت جنسی داشته‌اند- انجام شده نشان می‌دهد ۶۰% از قربانیان، تجربه خود را به عنوان «تجاوز» به رسمیت نمی‌شناسند. در عوض آن‌ها را «سکس بد» یا «سوءبرداشت» نام‌گذاری می‌کنند.

#دیدبان_آزار
@harasswatch

متن کامل را در لینک زیر بخوانید:

https://harasswatch.com/news/1885/

🔴 درک و تجربه آزار جنسی در میان زنان شاغل در محیط‌های کاری مهمان‌داری در اتیوپی

📌#آزار_جنسی در محل کار یک مساله مورد بررسی در «بهداشت عمومی» است که به جنسیت، زمینه و ایدئولوژی درک شده بستگی دارد.

📌اگرچه تحقیقات بسیاری در حوزه شیوع و پیامدهای آزار و اذیت جنسی در محل کار در سراسر جهان انجام شده، اما درک و تجربیات قربانیان هنوز در کشورهای با درآمد پایین و متوسط، به‌ویژه اتیوپی، به خوبی مطالعه و مستند نشده است.

📌شاغلین زن در صنعت مهمان‌‌داری، از جمله هتل‌ها، کافه‌ها، رستوران‌ها، رستوران‌های فست‌فود و کافه تریاها به‌ویژه از این آسیب تحت تأثیر قرار می‌گیرند. از این رو، این تحقیق با هدف بررسی درک و تجربه آزار جنسی در این بخش کاری انجام شده است.

📌در این تحقیق در اتیوپی (مطالعه موردی یک شهر) با روش کیفی، اکثر شرکت‌کنندگان بیان کردند که آزار جنسی محدوده‌ای شامل تحت فشار قراردادن، تهدید، لمس، پیشرفت در هر نوع رفتار عامدانه جنسی و تجربه انواع آزارهای کلامی، فیزیکی و غیرکلامی است.

📌همچنین، عوامل خطر درک شده توسط زنان این گروه شغلی، مربوط به سازمان‌ها، مشتریان و خطر برای خود قربانیان بود چراکه پیامدهای آن به کار، سلامت، حوزه مالی و خانواده آنها صدمه می‌زد.

📌آزار و اذیت جنسی در محل کار و به‌ویژه در این تحقیق در حوزه «مهمان‌‌داری یا پذیرش مشتری» به خوبی درک و مطالعه نشده است، اما بسیاری از زنان آن را تجربه می‌کنند. عوامل مختلفی نیز باعث این مساله شده و بر سازمان‌ها و افراد تأثیر می‌گذارد.

📌پیشنهاد این است که: برنامه‌های آگاهی برای عموم، آمادگی قبل از خدمت و مشغول شدن در این کار، آموزش ضمن خدمت، پیشگیری و حمایت روانی و اجتماعی برای شاغلین در نظر گرفته شود.

📌به همین ترتیب، سیاست‌ها و استراتژی‌هایی برای سازمان‌ها باید تدوین و اجرا شود.


منبع:

https://bmcpublichealth.biomedcentral.com/articles/10.1186/s12889-021-11173-1

@Shahr_Zanan
👉🏻 @BashgaheZanan 👈🏻

🟤تله مادری ایده‌آل

✍نویسنده: ایمنه آما
🖋مترجم: شیوا نظرآهاری


زاگاه- بشر همیشه تلاش کرده شرایط زندگی انسان را بهبود بخشد و برای به حداکثر رساندن رفاه در همه جنبه‌های زندگی مانند پویایی و سرپناه سخت کار کرده است. در مقابل وقتی صحبت از زندگی و فیزیولوژی زنان می‌شود، مردان بر حفظ وضعیت موجود سرمایه‌گذاری می‌کنند. با وجود پیشرفت‌های عظیم پزشکی که ممکن است به زودی منجر به خلق انسان آزمایشگاهی شود، زنان با رنج‌های قاعدگی و سختی‌های زایمان و بارداری به حال خود رها شده‌اند.

◽️کلیشه‌ای جدید از #مادری_ایده‌آل چندسالی است که رواج پیدا کرده است؛ تصویری از «مادر فوق‌العاده» که توسط رسانه‌ها ترویج می‌شود، مادرانی را نشان می‌دهد که قادرند کار کنند، مادری کنند، در عشق شعبده‌بازی کنند و همواره به‌طور موفقیت‌آمیز در اوج زنانگی خود باشند.این افسانه مادر ایده‌آل علاوه بر فشار وحشتناکی که به همراه دارد، وقتی به برابری جنسیتی و توزیع مسئولیت‌های والدین برسیم، نقش پدر را نیز کاملا محو می‌کند. این گفتمان، ما را به ژان ژاک روسو باز می‌گرداند، که از دیدگاه او پدر یک «نقش مقتدر» است. رابطه مادر و فرزند در سه سال اول زندگی، مقدس تلقی می‌شود. این دیدگاه، مادری را به یک پیوند بیولوژیکی و زن را به نقش باروری تقلیل می‌دهد. درنتیجه پدر از کار مراقبتی و آموزشی کنار گذاشته می‌شود. نقش او صرفا به یک شرکت‌کننده در فرایند بارور شدن تخمک فروکاسته می‌شود و در روند مراقبت از کودک غایب می‌ماند.

@zaagaah

#زاگاه #مادری_ایده‌آل
#idealmotherhood

🔻ادامه مطلب:
https://zaagaah.com/lvqn

🔻روایتی از یک بازمانده تجاوز

🔶 هر متجاوز پسر کسی است یا می­‌تواند در آینده پدر کسی باشد

✍نویسنده: کیم سایمون
🖊برگردان: مرضیه اینانلو

🔹️همسر مردی که به من تجاوز کرد در عکس لبخند می‌زند. دستان کودک نوپای خود را گرفته و در کنار او و در مقابل درختی که شاخ‌و‌برگ‌های خرمایی ‌رنگش را به سمت آسمان آبی دراز کرده، زانو زده است. مادر و دختر لباس‌هایی یکسان پوشیده‌اند. رنگ لباس‌هایشان حتی با درخت هم هارمونی دارد. لباسی زرد برای دختربچه با موهایی نازک و بلوند و یک شال همرنگ برای مادر با دندان‌هایی مرتب و گیسوانی موجدار. او یک تابلو در دست دارد که رویش نوشته شده: «فرارسیدن پاییز مبارک!» و زیر عکس هشتگ زده است: #خانواده_کوچک #مادر_دختری #دوقلویی

🔹️شوهرش پشت سر آنها ایستاده و یک دستش را به صورت محافظ پشت دخترش که به‌تازگی راه افتاده است قرار داده تا زمین نخورد. لبخندهایشان باهم هماهنگ است. دختر متجاوز من، خوشحال به نظر می‌رسد، همانطور که همه کودکان نوپا وقتی میان بزرگسالانی که از آنها محافظت می‌کنند قرار می‌گیرند، خوشحال به نظر می‌رسند. متجاوز من الان فرد بالغی شده و وظیفه دارد از دخترش محافظت کند.

🔹️ ما برای برقراری ارتباط با والدینی که تجربیات مشابهی دارند، به رسانه‌های اجتماعی متکی هستیم. چه اتفاقی می‌افتد وقتی برایمان یادآوری می‌شود که برخی از این والدین خود مرتکبان خشونت جنسی هستند؟ آنها همکلاسی‌های فرزندان ما را تربیت می‌کنند، مربی تیم‌های ورزشی آنها هستند و حتی درباره اهمیت رضایت جنسی و امنیت شخصی به دخترانشان آموزش می‌دهند. شاید همسرانشان همان مقالاتی را می‌خوانند که ما درباره میان‌سالی می‌خوانیم، آنها هم با بدن‌های در حال تغییرشان در جنگند و در عصر جنبش #MeToo نفسشان به شماره افتاده است، عصری که به آنها یادآوری می‌کند زن بودن چقدر مخاطره‌آمیز است.

🔹️متجاوزان بزرگ می‌شوند. نمی‌توانیم آنها را پشت‌سرمان رها کنیم، عبور کنیم و امیدوار باشیم که همان‌جا بمانند، حتی اگر شبکه‌های اجتماعی آنها را با هشتگ‌ها و فیلترها تلطیف کنند. آنها بزرگ خواهند شد تا به روش‌های مختلفی ما را آزار بدهند و با قدرت و امتیازات و سرمایه‌های سیاسی بادآورده، به ما آسیب برسانند.

🔹️چهره متجاوزم را که در صفحه نمایش تلفن محصورشده بررسی می‌کنم. کنجکاوم بدانم آیا بازوی محافظی که در اطراف دخترانی که دوستشان دارد قرار داده، به این معناست که می‌داند دنیا چقدر می‌تواند برای آنها خطرناک باشد؟ شاید او خود را در وادی پشیمانی و عذاب‌وجدان یافته است و اکنون به شدت از زنان خانواده‌اش در برابر هیولاهای ترسناک جهان محافظت می‌کند. حتماً که نباید به همسری عشق ورزید و یا محبت به فرزند را تجربه کرد تا یاد گرفت که بدن زنان نباید توسط دیگری تصاحب، تسخیر و ویران شود. اما همانطور که خورشید بر موهای موجدار و طلایی‌رنگ دخترش می‌تابد، امیدوارم که در رابطه با او این‌گونه باشد.

#دیدبان_آزار
@harasswatvh

متن کامل را از لینک زیر بخوانید:

https://harasswatch.com/news/1878

نگاهی به طرح #کتابخانه_انسانی در محله_هرندی

📍ویدیو معرفی طرح کتابخانه انسانی

مجری طرح: گروه شهر زنان؛ شهر امن
همکاران: اداره امور بانوان شهرداری منطقه ۱۲ و‌ سرای محله هرندی

✍🏽زهره رجبی

🔻«کتابخانه‌های انسانی» مکان‌هایی هستند شبیه کتابخانه‌های واقعی، با این تفاوت که در این کتابخانه‌ها آدم‌ها به جای کتاب، #انسانی را انتخاب می‌کنند که با او حرف بزنند.

🔻تیم شهر زنان؛ با استفاده از تجارب بین‌المللی و نیازهای محلی، از ایده کتابخانه انسانی به‌منظور تسهیل گفت‌‌وگو و ثبت روایت‌های تجربه‌زیسته زنان داوطلب محله هرندی از آسیب‌های آزار و اذیت خیابانی و به چالش کشیدن موانع بهره برده است.

مهمترین اهداف کتابخانه انسانی:

📍افزایش آگاهی زنانِ محله و تبادل راه‌کارهایی برای مقابله با خشونت و آزار و اذیت خیابانی؛

📍افزایش آگاهی درباره اهمیت مبارزه با تعصبات و کلیشه‌ها ؛ و نیاز به احترام به عقاید و باورها و پوشش یکدیگر

🔻کتابخانه انسانی و تبدیل شدن به کتاب برای بیان تجربه زیسته‌ یک فعالیت صد درصد داوطلبانه است. کتابخانه انسانی فرصتی برای روایت کردن، تعامل، یادگیری و آگاهی‌رسانی است.


@Shahr_Zanan

🔻شکایت ۲۲ زن از یک صاحب‌خانه به اتهام آزار جنسی

🔶 اگر زنی تن به خواسته‌اش نمی‌داد، باید خانه را تخلیه می‌کرد


🔹️زنی مستاجر برای کمک به صاحب‌خانه به ساختمان او رفت چرا که نگران بود اگر درخواستش را رد کند، دیگر نتواند اجاره‌خانه را بپردازد. مستاجر دیگری برای یافتن خانه جدید مشکل داشت و می‌خواست بداند می‌تواند مستاجر این مرد بشود یا نه. «جوزف سنتانی» که صاحب چندین ساختمان در نیوجرسی بود به هر دوی این زنان کمک کرد، اما تنها پس از اینکه اجبارا به درخواست‌های جنسی او پاسخ مثبت دادند. البته در نهایت مستاجران آزاردیده سنتانی را به دادگاه کشاندند.

🔹️این دعوی حقوقی به توافقی به مبلغ ۴.۵ میلیون دلار ختم شده که بخش اعظم آن به بازماندگان پرداخت خواهد شد. به گفته مقامات فدرال اگر این توافق غرامت توسط یک قاضی تایید شود، بزرگترین توافقی خواهد بود که وزارت دادگستری تاکنون برای جبران خسارت آزار جنسی در حوزه مسکن مقرر کرده است. سنتانی ۷۴ ساله متهم شده که حداقل به‌مدت ۱۵ سال با اتکا به مالکیت ۲۰ ساختمان، مستاجران را مورد آزار و اذیت قرار ‌داده است. بسیاری از این مستاجران از افراد مسن، خانواده‌های کم‌درآمد و افراد دارای معلولیت یا افراد دیگری در موقعیت‌های آسیب‌پذیر و شکننده بوده‌اند.

🔹️کلارک یکی از این شاکیان است که رفتار سنتانی را این‌گونه توصیف می‌کند: «اگر زنان تسلیم خواسته‌های او می‌شدند، سنتانی به آن‌ها اجازه می‌داد در همان خانه مستاجر بمانند یا خانه‌ای را در اختیارشان قرار می‌داد. اما اگر یک زن در مقابل این درخواست‌ها می‌ایستاد و دست رد به سینه او می‌زد، سنتانی از اجاره دادن خانه به او امتناع می‌کرد یا اگر مستاجر در خانه حضور داشت، به او دستور می‌داد که خانه را تخلیه کند.»

🔹️با افزایش آمار آزار جنسی در دوران کرونا، بیش از ۵ هزار نفر در آمریکا، جهت پیوستن به اعتصاب پرداخت اجاره‌بها اعلام آمادگی کردند. این اعتصاب که بزرگترین اعتصاب اجاره‌بهای آمریکا در یک قرن اخیر محسوب می‌شود، با شعار «نمی‌توانی پرداخت کنی، پس نکن» گسترش پیدا کرد.

🔹️پیشتر متنی با عنوان «در ازای بالا نبردن اجاره‌خانه، از من رابطه جنسی خواست» در زمینه افزایش اجاره‌بها و آزار جنسی مستاجران در دیدبان آزار منتشر شده است که در وبسایت می‌توانید مطالعه کنید.

#دیدبان_آزار
@harasswatch

https://harasswatch.com/news/1887

🔻اهمیت روایتگری در شناساندن گستره خشونت

🔶گفت گریه نکن تا زود سکس را تمام کنم

✍افرا حامدزاده

🔹️برای پرسیدن سؤالی که آدم‌ها را به پنهان‌ترین لایه‌ تجربه‌ زیسته‌شان می‌کشاند، تردید داشتم اما فکر کردم اگر از پنهان‌ترین‌ها، در ساحت آشکار صحبت نکنیم، چطور در بزنگاه‌ها از تکرار خشونت جلوگیری کنیم؟ از این رو پرسش را با اطرافیانم مطرح و تجربه‌هایشان را گردآوری کردم. روایت کردن و گوش‌سپردن، کورسوی امیدی است برای شناساندن گستره‌ خشونت به خودمان، به دیگری و به جامعه‌ اطراف.

🔹️یکی از راویان تعریف می‌کند: «با دوستی ارتباط جنسی داشتم. یکی دوبار وسط سکس به من گفته بود که دوست دارد رابطه‌ آنال داشته باشد و من هم به حساب «درتی تاک» گذاشتم و هیچی نگفتم. یک بار دیگر مطرح کرد و من یک «باشه»‌ خیلی ریز و نامطمئن گفتم. چون وسط سکس مطرحش کرد و من هم خیلی متوجه اوضاع نبودم. بعد از پایان سکس گفت حالا دیگر وقتش است. من بلافاصله پشیمان شدم. آمادگی نداشتم و دردم گرفت، گفتم بس کن! پشیمان شدم. گوش نکرد. فکر کردم نشنیده دوباره گفتم باز هم گوش نکرد و من زدم زیر گریه. وزنش را روی من انداخت و درِ گوشم گفت: «گریه نکن که زودتر تموم بشه.» من ولی دست خودم نبود؛ گریه‌ عصبی می‌کردم و می‌گفتم: «بسه تمومش کن دیگه!» و او دستش را روی دهنم گذاشته بود. یادم هست بعد از پایان رابطه که به دستشویی رفتم، خون آبه‌ باریکی از من خارج می‌شد. من هم یک ربع در دستشویی نشسته بودم، نه خودم را می‌شستم و نه بلند می‌شدم. او هم در می‌زد و می‌پرسید خوب هستم یا نه؟»

#دیدبان_آزار
@harasswatch

متن کامل را در لینک زیر بخوانید:

https://harasswatch.com/news/1900

⭕️معاینه باکرگی و جراحی ترمیم پرده بکارت در بریتانیا ممنوع شد

📌جراحی ترمیم بکارت نوعی «آزار به بهانه مسائل ناموسی» توصیف شده است

♦️ دولت بریتانیا روز دوشنبه ۲۴ ژانویه (۴ بهمن) با افزودن اصلاحیه‌ای به لایحه بهداشت و درمان، جراحی ترمیم پرده بکارت یا هیمنوپلاستی را غیرقانونی اعلام کرد.

پرده بکارت تکه پوست کوچکی در دهانه واژن است و اغلب به اشتباه باکرگی زنان را به آن ربط می‌دهند، چنان که برخی افراد معتقدند اگر «پاره» شود، زن دیگر «باکره» نیست.

چنان که در وب‌سایت نچرال سایکلز (Natural Cycles) آمده است، پرده بکارت پاره نمی‌شود‌ــ بلکه دچار کشیدگی می‌شود. بر اساس این وب‌سایت، «در واقع چیزی به صورت فیزیکی از بین نمی‌رود. اولین آمیزش جنسی ممکن است برای بسیاری از ما مهم باشد، اما باعث تغییر زیست‌شناختی در بدن ما نمی‌شود.»

بیشتر بخوانید...

🔻نصب پوسترهای منع آزار خیابانی در اهواز

🔶تجاوز جنسیت دارد

🔹من زیاد بیرون نمی‌روم، چون قبلا خانواده خیلی مانع می‌شد و فقط گاهی با آبجیم بیرون می‌رفتیم. اما حالا برای کارهای ضروری، مدرسه و گاهی هم تفریح می‌رویم. هنگام بیرون رفتن همیشه مزاحمم می‌شدند، من واکنش نشان می‌دادم و سرشان داد می‌زدم. اما مزاحمت‌ها همیشه زیاد بود و واقعا این موضوع خسته‌کننده است.

🔹بعد گفتم چرا کاری را که شما می‌کنید، انجام ندهم؟ یک روز به دبیرستان رفتم و گوشی‌ام را با خودم بردم که در راه برگشت پوسترها را بچسبانم و بتوانم عکس بگیرم. رفتم پوسترها را چاپ کنم، چاپ رنگی گران بود و سیاه و سفید پرینت گرفتم.

🔹یکی از پوسترها را به مغازه‌ای چسباندم که فروشنده‌اش فردی حدودا ۵۰ یا ۶۰ ساله بود. استقبال کرد و گفت: «خیلیم خوبه!»
به مغازه‌ای دیگر رفتم که فروشنده‌‌اش همیشه در مسائل خصوصی و خانوادگی دیگران دخالت می‌کند؛ یک بار حتی به سینه من گیر داد که از زیر مانتو مشخص بود و من همان موقع با او جر‌وبحث کردم. او هم بعدش به پدرم ماجرا را گفت. به او گفتم فکر نکن پدرم می‌تواند مانع من شود، من اختیار بدنم را دارم. جز خودم کسی اختیار خودم، بدنم، زندگی، گذشته و آینده‌‌ام را ندارد.

🔹همان مغازه‌دار بعد از اینکه متن روی پوسترها را خواند، گفت: «والا فکر نمی‌کنم کسی مزاحم زن‌ها بشه.» گفتم: «این همه مزاحمت و اسیدپاشی به زنان و قتل زنان! من خودم هر روز متلک می‌شنوم. اگه تجربه هم نداشتم باید اعتراض کنم و مسئولیت داشته باشم. این وظیفه همه ماست، به‌خصوص مردان. بعد شما می‌گویید نمی‌بینم؟» او با حالت کنایه‌داری گفت: «زنان اگه مزاحم مردا بشن چی؟» گفتم: «فعلا که بیشتر مردها مزاحم زن‌ها می‌شوند.» بعد هم کلی اصرار کرد که من یک روز دیدم یک زن مزاحم مردی شده‌ و ... .

🔹با این حال پوسترها را چسباندیم، اما گفت دو روز بعد آنها را می‌کَند. دلیلش را پرسیدم، گفت: «چون موضوع آزار و مزاحمت رو دوطرفه مطرح نکرده و زنا هم مزاحم مردا می‌شن.»

🔹آنهایی که می‌گویند تجاوز جنسیت ندارد، لعنتی‌ها همه‌جوره می‌خواهند اثبات کنند که زنان به اندازه مردان تجاوز می‌کنند. که تجاوز به جنسیت ربط ندارد. آن مغازه‌دار از آن دسته بود! من تصمیم دارم به چسباندن پوسترها ادامه بدهم و عکس‌های بیشتری ارسال خواهم کرد.

#دیدبان_آزار
@harasswatch

زاگاه- امروز اطلاعیه‌ای منتشر شده است که طی آن ارائه هرگونه وسایل پیشگیری از بارداری در خانه‌های بهداشت ممنوع شده و همچنین داروخانه‌ها موظف شده‌اند، این لوازم را تنها با نسخه پزشک و ماما در اختیار زنان قرار دهند. این اطلاعیه جدید که توسط سازمان غذا و دارو صادر شده است با استناد به ماده 51 قانون حمایت از خانواده و جوانی جمعیت آورده است که هرگونه توزیع رایگان یا یارانه‌ای اقلام مرتبط با پیشگیری از بارداری و کار گذاشتن اقلام پیشگیری و تشویق به استفاده از آنها در شبکه بهداشتی درمانی وابسته به دانشگاه‌های علوم پزشکی ممنوع است و در بند دوم آمده که هرگونه ارائه داروهای جلوگیری از بارداری در داروخانه‌های سراسر کشور و شبکه بهداشت و کار گذاشتن اقلام پیشگیری باید با تجویز پزشک باشد.

◽️طرح حمایت از خانواده و یا همان افزایش جمعیت، حالا به مرحله اجرایی رسیده است و قرار است زنان با بدن و جانشان هزینه جوان شدن جمعیت را بپردازند. در حالی که طی یکسال گذشته بسیاری از کارشناسان نسبت به ایرادات اساسیِ این طرح هشدار داده بودند و از افزایش میزان بارداری ناخواسته، سقط‌جنین‌های غیرایمن و خطرناک، افزایش بیماری‌های مقاربتی و تحمیل فرزندآوری به خانواده‌های کمتر برخودار که امکان تهیه لوازم پیشگیری و پرداخت هزینه‌های آن را ندارند، ابراز نگرانی کرده‌اند، با این حال این قانون به مرحله اجرا رسیده است.

◽️در سطح شبکه‌های اجتماعی زنان به ابراز نگرانی از اجرایی شدن آن پرداخته‌اند. یکی از کاربران نوشته است: «من تازه ازدواج کردم. رفتیم درمانگاه شهر برای مشاوره همه‌چی رو توضیح دادن. گفتم پس راه‌های پیشگیری رو چرا نگفتید، گفتند به ما دستور دادند که نگیم و وسایل پیشگیری هم توزیع نکنیم.»

زنی دیگر نوشته: «من در شبکه بهداشت کار می‌کنم، یک ساله که اقلام رو جمع کردن و عملا چیزی به عنوان وسیله پیشگیری نداریم، حتی برای کسانی که پرخطر هستن و نباید باردار بشن، مثلا زوج تالاسمی که منع دارن برای باردار شدن.»

یک ماما در تهران در گفتگو با زاگاه می‌گوید: « قیمت اقلام پیشگیری به شدت افزایش پیدا کرده و مثلا در حال حاضر هر عدد کاندوم 3 هزار تومان است و یا قرص‌های پیشگیری از بارداری خارجی می‌تواند تا ورقی 600 هزارتومان قیمت داشته باشد. »
او ادامه می‌دهد: «من به عنوان یک ماما و تجربه ۹ سال کار چه در حوزه بهداشت و درمان و چه در حوزه کاهش آسیب زنان، به تمام زنان توصیه می‌کنم اگر قصد بارداری ندارند به هیچ عنوان، بدون روش مطمئن رابطه جنسی برقرار نکنند چراکه علاوه بر تمام مسائل قانونی سقط و آسیب‌ها و عوارض جسمانی و هزینه‌های گزاف، در حال حاضر به دلیل قاچاق بودن داروهای سقط جنین موارد تقلبی زیادی توسط دلالان دارو به فروش می‌رسدکه علاوه بر ناکارآمدی و هزینه بالای آنها، ممکن است عواقب جبران‌ناپذیری برای فرد به جا بگذارند.»

◽️درحالی که نگرانی از پیری جمعیت، یک مشکل جهانی است و بسیاری از کشورها تلاش می‌کنند با ارائه بسته‌های تشویقی، زوج‌ها را به باردار شدن ترغیب کنند، در ایران سیاست افزایش جمعیت نیز قرار است بر پایه زور و اجبار و تشدید سلطه بر بدن زنان صورت بگیرد. همین چند روز پیش سایت اقتصاد 24 با تهیه گزارشی به مقایسه بین طرح‌های حمایتی کشور‌های مختلف از جمله کشور‌های شمال اروپا با ایران و پرداخت و نشان داد که سیاست‌های جمعیتی ایران تا چه حد تنبیهی و بدون قابلیت اجرا و بدون پشتوانه بوده است و در نتیجه ناکارآمد خواهد بود.

شبنم رحمتی (روزنامه‌نگار) نوشته است: « توزیع رایگان اقلام #پیشگیری_از_بارداری را در شبکه‌های بهداشت ممنوع کردند و فروش در داروخانه‌ها هم صرفا با تجویز پزشک امکان دارد. یعنی دسترسی #زنان محلات حاشیه‌ای که برای دریافت این وسایل به شبکه‌های بهداشت مراجعه می‌کردند را از بین بردند. برای جوانی جمعیت فروش لوازم پیشگیری از بارداری را ممنوع کردند. همه می‌دانند بزرگترین مانع فرزندآوری، ناامیدی و فقر اقتصادی است. با این کار، نه فقط بیماری‌های مقاربتی را افزایش می‌دهند بلکه زنان فقیر از دسترسی محروم می‌شوند چون ثروتمندان هر کالایی را در بازار آزاد پیدا می‌کنند.»

@zaagaah

#حقوق_باروری #عدالت_باروری

🔻از اینجا بخوانید:

https://zaagaah.com/2vhe

🔻کارگران خانگی و جنبش MeToo در هند

🔶 عبور از من هم به سوی ما هم


✍نویسنده: سریپارنا چیتوپادهای
🖊برگردان: یگانه عربی


🔹️مینا زنی ۴۵ ساله است که در شهر جنوبی بنگلور، کارهای خدماتی و نظافتی منازل را انجام می‌دهد و یک بازمانده آزار جنسی در محیط کار است. او همیشه بیشتر درآمدش را پس‌انداز می‌کرد اما وقتی یکی از کارفرماهایش را به آزار جنسی متهم کرد، شغلش را در بسیاری از خانه‌ها از دست داد.

🔹️روزی پیرمرد صاحبخانه مینا را به‌زور گرفت و سعی کرد او را روی مبل بیندازد. او با تلاش بسیار توانست پیرمرد را هل دهد و از خانه فرار کند. مینا هیچ شکایتی به پلیس نکرد چون گمان می‌کرد کسی حرف او را باور نخواهد کرد. اما مدتی بعد آن زوج مینا را برای برگرداندن پول تحت فشار گذاشتند و حتی به او پیشنهاد دادند که برای بازگرداندن پول به سر کارش برگردد، ولی او نپذیرفت.

🔹️حادثه‌ای که اتفاق افتاد مینا را بسیار ترساند. او کابوس می‌دید و هراس، احساس شرم و گناه با خود داشت. افرادی مانند مینا که استخدام رسمی نیستند مثل زنانی که کارهای خدماتی منازل یا کارهای ساختمانی می‌کنند، در تولیدی‌های لباس کار می‌کنند و یا فروشنده‌ها، ۹۴% از نیروی کار زنان در هند را تشکیل می‌دهند. اما تجربه‌های آنها از آزار و تجاوز جنسی به ندرت بیان و علنی شده است.

🔹️در سال ۲۰۱۲ تحقیقی روی زنان ساکن هشت شهر هند، که در بخش رسمی و غیررسمی شاغل بودند، انجام شد و نشان داد که ۱۷% زنان در محیط کار مورد آزار جنسی قرار گرفته‌اند. بیشتر این زنان از گروه‌های آسیب‌پذیر بودند. ۲۹% زنان کارگر ساختمان و ۲۳% کارگران خدماتی خانه‌ها.

🔹️تاکنون موارد انگشت‌شماری از خشونت جنسی علیه کارگران در هند، در سطح ملی توجهات را به خود جلب کرده است. برای مثال در سال ۲۰۱۷ کارگران خدماتی و خانواده­‌هایشان به یک مجتمع آپارتمانی مجلل در دهلی حمله کردند، چرا که در آن ساختمان یک کارگر توسط کارفرمایش مورد ضرب و شتم قرار گرفته بود؛ در سال ۲۰۱۱ یک بازیگر بالیوود هم بابت تجاوز به خدمتکارش محکوم شد. اما چنین مواردی بسیار اندک و نادرند.

🔹️جنبش Me Too در هند، از حمایت افراد متعددی برخوردار است که دارای سرمایه اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی هستند و اکنون رسانه‌های جریان اصلی هند جای خودش را پیدا کرده است. این جریان در هند آغاز شده ولی هنوز به زندگی میلیون‌ها زن فقیر و آسیب‌پذیر که در بخش اقتصاد غیرسمی شاغلند، سرایت نکرده است. ما هنوز منتظریم تا صدای کارگران غیر‌رسمی با دیگر صداها متحد شود. اکنون زمان آن رسیده که از #MeToo به سمت #Us all حرکت کنیم، از «من هم» به سوی «همه ما»

#دیدبان_آزار
@harasswatch

متن کامل را در لینک زیر بخوانید:

https://harasswatch.com/news/1889

🔻اعتراض خیابانی فمینیستی در اروگوئه

🔶به فرهنگ تجاوز پایان دهید

🔹خشم، عصبانیت، خستگی و پاسخگو نبودن مقامات، زنان اروگوئه را در اعتراض علیه فرهنگ تجاوز، در پی تجاوز به یک زن ۳۰ ساله در ۲۸ ژانویه به خیابان‌ها کشاند. تظاهرکنندگان ضمن اعلام همبستگی با این بازمانده تجاوز، خواستار اجرای عدالت، پایان دادن به تجاوز جنسی، زن‌کشی و سایر آزارهای جنسی که زنان روزانه تجربه می‌کنند، شدند. کسانی هم که نتوانسته بودند در راهپیمایی‌ها شرکت کنند از بالکن خانه‌هایشان مانند طبل به قابلمه‌ها می‌‌کوبیدند و یا بوق ماشین‌ها را به صدا درمی‌آوردند. شرکت‌کنندگان در شعارهایشان، فریاد می‌زدند: «نه، یعنی نه.»

🔹یک زن ۳۰ ساله آخر هفته گذشته توسط پسری نوجوان و حداقل سه مرد دیگر در پایتخت اروگوئه مورد خشونت جنسی قرار گرفت. این زن گفت که یکشنبه شب پس از ملاقات با مردی در یک بار به آپاراتمانش رفتند و هنگام رابطه جنسی، دو مرد دیگر وارد خانه شده و به او تجاوز کرده‌اند. او به کمک دوستش به بیمارستان رفت و تجزیه و تحلیل‌های پزشکی، قانونی تجاوز جنسی را تایید کرد، اما سه زندانی حاضر به انجام آزمایش DNA نشدند و در نهایت، آزمایش‌ها انجام و تجاوز تایید شد. مرد چهارم هم تحت بازجویی قرار دارد.

🔹این حادثه خشم گسترده‌ای را علیه فرهنگ مردسالار برانگیخت و باعث شد هزاران زن از طریق واتس‌اپ، تماس‌های ویدیویی و جلسات با هم ارتباط برقرار کنند و راهپیمایی را از خیابان اصلی مونته ویدئو، پایتخت اروگوئه شروع کنند.

🔹تظاهرکنندگان هنگام راهپیمایی از «پلازا ایندیپندنسیا»، جایی که مقر دولت است، به سمت میدان «کاگانچا»، جایی که بیانیه راهپیمایی قرائت شد، بنرها را حمل کردند و شعار مشترک و ده‌ها آهنگ سر دادند. معترضان گفتند که فرهنگ تجاوز بر این باور است که مردان غرایز جنسی غیرقابل کنترل دارند و خواستار آن شدند که تجاوز جنسی، زن‌کشی، ترنس‌هراسی و نژادپرستی یک «بحران اضطراری ملی» در نظر گرفته شود. آنها همچنین خواستار بهبود آموزش جنسی به مردم و اقدامات مشخص از سوی دولت در راستای حمایت از زنان شدند.

🔹آنها همچنین اظهارات «لوئیس آلبرتو لاکایا پو»، رئیس‌جمهور اروگوئه را که پس از تجاوز به این زن گفت «این رفتارها انسانی و "مردانه" نیست»، زیر سوال بردند. معترضان استدلال کردند که چنین اظهاراتی که خشونت را به خطایی انسانی و اخلاق فردی تقلیل می‌دهد، حاکی از انکار واقعیت مردسالاری است و عمق معضلات اجتماعی موجود و مناسبات سیاسی، اجتماعی و اقتصادی تولید‌/بازتولیدکننده تجاوز را نادیده می‌گیرد.

🔹«تامارا گارسیا»، فمینیست می‌گوید که زنان پس از تجاوز جنسی به یک زن، خشمگین شده‌اند: «احساس درماندگی و خشم بر ما غلبه کرده است، زیرا این خشونت‌ها ممکن است برای همه ما در هرمقطعی اتفاق بیفتد. ما روی این موضوع تمرکز کرده‌ایم چراکه مسئله‌ای فردی و مختص یک نفر نیست. به این می‌گویند فرهنگ تجاوز که هر روز و در موقعیت‌ها و ابعاد مختلف همه ما با آن مواجه می‌شویم.»

#دیدبان_آزار
@harasswatch

🔶عورت‌نمایی در فضای عمومی، خشونتی که نادیده گرفته می‌شود

✍نویسنده: سیرین کیل
🖊برگردان: پردیس ربیعی


🔹️عورت‌نمایی یکی از اشکال جرایم جنسی ا‌ست. قربانیان می‌گویند آثار و جراحات روحی‌ای که پس از این اتفاق سایه بر زندگی آنها انداخته، تا آخر عمر همراهشان خواهد بود. کارشناسان حوزه‌ جرایم جنسی هم معتقدند این رفتار می‌تواند منجر به وقوع جرایم جنسی به اشکال متفاوت و فجیع‌تری علیه زنان شود. پس چرا پلیس اغلب این جرم را کوچک و بی‌‌اهمیت قلمداد می‌کند و برخورد جدی‌ای شامل حال مجرم نمی‌شود؟

🔹️کلارا، زنی ۳۵ ساله برای تفریح به پارک گاثکین براز، واقع در جنوب گلاسگو رفته بود. او در حال استراحت و لذت‌بردن از منظره‌ پارک بود که مردی ماشینش را درست کنار ونِ او پارک کرد. پس از چند دقیقه کلارا متوجه شد به او خیره شده و در حال خودارضایی‌ است: «ترس و وحشت تمام وجود مرا فرا گرفته بود و به وضوح حس می‌کردم که ترسی که به چهره‌ام هجوم آورده بود او را بیشتر حریص و تحریک می‌کرد.»

🔹️کلارا شماره پلاک ماشین مرد را برداشت و همان روز کلارا گزارش آزار جنسی را به پلیس تحویل داد: «پلیس از من پرسید: "آیا آلت جنسی او را دیدی؟"» و من گفتم: "نه! اما مطمئن بودم در حالی که به من زل زده مشغول خودارضایی بوده است." همین که جمله‌ام تمام شد، پلیس گفت: متاسفم! کاری از دست ما برای شما ساخته نیست.»

🔹️کلارا فورا پاسخ داد: «تمام نگرانی من این است که این شخص بدون ترس به این کار ادامه می‌دهد و سعی می‌کند به قصد آزار جنسی به زنان نزدیک شود. حداقل اطلاعات او را ثبت کنید و پیگیر باشید. من شماره‌ پلاک ماشین‌اش را دارم.» پلیس از پیگیری ممانعت به عمل آورد، و این بی‌تفاوتی، خشم و تعجب کلارا را برانگیخت.

🔹️برای نوشتن این متن از زنان پرس‌وجو کردم و حیرت‌زده شدم که تعداد انگشت‌شماری از زنان با عورت‌نمایی مردان در فضای عمومی مواجه نشده‌اند. در دوران کودکی و بیرون مدرسه، در حمل‌ونقل عمومی، از سوی ماشین‌های پارک‌شده و حتی در فروشگاه‌ها و ...

🔹️دکتر هیدی کلوث‌آپ توضیح می‌دهد که چرا عورت‌نمایی تا این حد می‌تواند برای آزاردیده ناخوشایند باشد. او می‌گوید: «در حالی که سرت به کار خودت است، شخصی بدون اینکه خواسته باشی خودش را سر راه تو قرار می‌دهد و کنترل همه‎چیز را از دست تو خارج می‌کند؛ همه‌ ما دوست داریم بر اموراتمان کنترل داشته باشیم ولی عورت‌نمایی نشان می‌دهد چقدر آزادی و اراده اشخاص شکننده و ناپایدار است و در یک لحظه، یک مرد به راحتی آن را از تو سلب می‌کند. و این سلب مطلق اراده بسیار آزاردهنده است.»

#دیدبان_آزار
@harasswatch

متن کامل را از لینک زیر بخوانید:
https://harasswatch.com/news/1890/

🔍 آلت نمایی در فضا

▪️ احتمالا برای شما هم پیش آمده که در همان حال که توو خودتان بوده‌اید و داشتید از خیابان یا کوچه‌ای رد میشدید، به مردهایی برخورد کرده‌اید که درهمان حال که به شما نزدیک شده‌اند به تدریج از هیبت یک انسان به هیبت یک آلت درآمده‌اند.


▫️ یکی از شکل‌های جدید آزارهای جنسی که توو شهری مثل تهران روزبه‌روز درحال افزایش است، آلت‌نمایی مردان به زنان در فضاهای عمومی است. هرکدام از ما در مقام زنان این شهر بارها با صحنه‌هایی مواجه شده‌ایم که دست‌کمی از تجاور نداشته است. اتوبوس سوار میشیم، از پشت لمس‌مان می‌کنند. از کوچه رد میشیم مثل یک تیکه گوشت نگاهمان می‌کنند و بهمون تیکه می‌ندازن و میخواهند «بخورنمان». توی مترو میریم دست‌ها به زیر مانتویمان می‌خزند. از روی پل عابر پیاده رد می‌شیم، میخواهند بکشند زیر پل، توی پارک میشینیم شماره‌های یادداشت شده را روی سروصورتمان پرتاب می‌کنند. توی ایستگاه اتوبوس مینشینیم جلویمان خودارضایی میکنند و آسفالت را به افتخارمان خیس میکنند. و ده‌ها صحنه‌های دیگه از این قبیل..


🔸 در فضایی نفس میکشیم که زن به ابژه‌ي میل فروکاسته میشود. این نوع از مواجه با زن در فضای عمومی هم بیش از هر زمانی به مناسبات اجتماعی سراسر مردسالارانه برمیگرده. در جامعه‌ای که روابط اجتماعی زنان و مردان با تقلیل دادن هر رابطه‌ای به سکسوالیته به شکلهای مختلفی سرکوب میشه، بدین شکل با تمام زوری که وضعیت میزند، بلاخره آلت مردان از گردنشان یا از زیپ شلوارشان بیرون میزند و داستان رو لو میدهد.

@urbannEssay