مرا با خيال تو تا صبح نجواست
كه تا با خيال منت، خود چه سوداست

درون می‌خزى چون نسيمى سبكبار
كه بوى گلى تازه با وى شكوفاست

#حسین_منزوی
@ghazalshermahdishabani

مرا دلی‌ست ز دوری‌ت پاره‌پارهٔ تو
که زنده می‌شود از دیدن دوبارهٔ تو

به بوی عمرِ دوباره، میان مرگ و حیات
نشسته‌ام به امید تو و اشارهٔ تو

#حسین_منزوی
@ghazalshermahdishabani

اگر انوری خواهد از روزگار
که یک لحظه بی‌زاء زحمت زید
مگس را پدید آورد روزگار
که تا بر سر راء رحمت رید


انوری

نه به اشتر بر سوارم (درباره وزن شعری در گلستان سعدی)
آریا طبیب‌زاده
تاریخ دریافت مقاله: ۲۷ / ۴ / ۹۸
چاپ این مقاله حدس پیشین ما را تقویت کرد.
@ghazalshermahdishabani

مقاله‌ای از من در شماره تازه مجله #وزن_دنیا در بخش کارنامه #حسین_منزوی.
@vaznedonya
@ghazalshermahdishabani

به عجز کوش گر از شرم، جوهری داری
مباد دعوی ِ کاری کنی که نتوانی

#بیدل
@ghazalshermahdishabani

همیشه از نفسم بوی یاس می‌آمد
اگر به جای هوا داشتم صدای تو را

#حسین_منزوی
@ghazalshermahdishabani

تنها صداست آن‌چه در این راه ماندنی‌ست
خوش باد زنده ماندمان در صدای هم

#حسین_منزوی
@ghazalshermahdishabani

بر خاک یا که در خاک، دل با فرشته‌ام نیست
تا دوست بر زمین است، با آسمان چه کارم؟!

#حسین_منزوی
@ghazalshermahdishabani

ای لذت شبانه، «با» یا که «بی»بهانه
از تو پر است خانه حتی اگر نباشی!

#حسین_منزوی
@ghazalshermahdishabani

شعرخوانی و توضیحات هوشنگ ابتهاج (ا. ه. سایه)
دانشگاه مریلند، ۲۵ نوامبر ۲۰۱۲.
#سایه #ارغوان
@ghazalshermahdishabani

‌

شاید بیدل نتواند همچون سعدی، حافظ، مولوی و مانندِ آن‌ها در زندگیِ عمومیِ مردمِ ما جاری باشد و هر روز دستِ دلِ آن‌ها را بگیرد و در شادی و غم همراهی‌شان کند؛ اما دستِ کم برای آشنایانِ محرمِ خود آن‌قدر جاذبه دارد که آنان را یک عمر در بُهتی هنری غرق کند و پی‌درپی شگفتیِ لذت‌بخشِ آن‌ها را برانگیزد.

«بیدل و افسونِ حیرت / دکتر کاووس حسن‌لی / صفحه‌ی ۱۶»

ـ @berkeye_kohan ـ

‌

بر عشق توام، نه صبر پیداست نه دل
بی روی توام، نه عقل بر جاست نه دل
این غم که مراست کوه قاف است نه غم
این دل که تو راست، سنگ خاراست نه دل

#رودکی
@ghazalshermahdishabani

اسفندیاری دیگر. اکبر آزاد.[تهران: طهوری، 1351].