▪️مُحَمَّدُ بْنُ عِیسَی بِإِسْنَادِهِ عَنِ الصَّالِحِینَ علیه السلام قَالَ: تُکَرِّرُ فِی لَیْلَةِ ثَلَاثٍ وَ عِشْرِینَ مِنْ شَهْرِ رَمَضَانَ هَذَا الدُّعَاءَ سَاجِداً وَ قَائِماً وَ قَاعِداً وَ عَلَی کُلِّ حَالٍ وَ فِی الشَّهْرِ کُلِّهِ وَ کَیْفَ أَمْکَنَکَ وَ مَتَی حَضَرَکَ مِنْ دَهْرِکَ تَقُولُ بَعْدَ تَحْمِیدِ اللَّهِ تَبَارَکَ وَ تَعَالَی وَ الصَّلَاةِ عَلَی النَّبِیِّ صلی الله علیه و آله: اللَّهُمَّ کُنْ لِوَلِیِّکَ فُلَانِ بْنِ فُلَانٍ فِی هَذِهِ السَّاعَةِ وَ فِی کُلِّ سَاعَةٍ وَلِیّاً وَ حَافِظاً وَ نَاصِراً وَ دَلِیلًا وَ قَائِداً وَ عَوْناً وَ عَیْناً حَتَّی تُسْکِنَهُ أَرْضَکَ طَوْعاً وَ تُمَتِّعَهُ فِیهَا طَوِیلًا ... .

▪️روایت کرده محمّد بن عیسی به سند خود از صالحین علیه السلام که فرمودند:
مکرّر می‌کنی در شب بیست و سوم از ماه رمضان این دعا را در حال سجود و قیام و قعود و بر هر حالی که هستی،
و در تمام ماه و هر چه ممکنت شود،
و در روزگار حیاتت هر زمانی که حاضر شود تو را یعنی یادت بیاید این دعا.
می گویی بعد از حمد کردن حق تعالی به بزرگواری و فرستادن صلوات بر پیغمبر صلی الله علیه و آله:
«اللَّهُمَّ کُنْ لِوَلِیِّکَ فُلَانِ بْنِ فُلَانٍ فِی هَذِهِ السَّاعَةِ وَ فِی کُلِّ سَاعَةٍ وَلِیّاً وَ حَافِظاً وَ نَاصِراً وَ دَلِیلًا وَ قَائِداً وَ عَوْناً وَ عَیْناً حَتَّی تُسْکِنَهُ أَرْضَکَ طَوْعاً وَ تُمَتِّعَهُ فِیهَا طَوِیلًا»،
«خداوندا برای ولیّت حجة بن الحسن - که درود تو بر او و پدران بزرگوارش باد - در این زمان و در هر وقت و زمانی سرپرست، نگهدار، پیشوا، یار، راهنما و دیده بان باش تا آنکه او را بر روی زمین با میل و رغبت ساکن گردانی و برای مدّتی طولانی بهره مند نمایی» ... .

📚 الکافی ٫ جلد 4 ٫ صفحه 162

➖➖➖➖➖➖➖➖➖ ➖
➡️ @eteghdate

▪️لازم است به این نکته توجّه شود که در سند این دعا از امام (ای که روایت از آن حضرت نقل شده) با عنوان «الصالحین» و «الصادقین» نام برده شده و تصریح به اسم نشده است باید گفت: چنین چیزی منحصر به این مورد نیست بلکه در مصادر روایی، نمونه‌های فراوانی وجود دارد که از امام علیه السلام نام برده نشده و به صورت خاص تعبیر شده است که به بعضی از آنها اشاره می‌کنیم: «الفقیه علیه السلام، العالم علیه السلام، الشیخ علیه السلام، الرجل علیه السلام، العبد الصالح علیه السلام، الصالحین علیهما السلام، الصادقین علیهما السلام.»
که ممکن است این گونه تعبیرها بخاطر شرائط خاص زمان ائمّه و تهدیدات دشمن و از باب تقیه باشد و یا اینکه در مثل این مورد از باب تردید راوی باشد، می‌داند که از یکی از معصومین شنیده ولی فراموش کرده که کدام یک از معصومین بوده و لذا از او به صادقین یا صالحین تعبیر نموده است و ... .

📚 نیایش ظهور ٫ صفحه 68

▪️[الخصال] الْحَسَنُ بْنُ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ سَعِیدٍ الْعَسْکَرِیُّ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ عَبْدِ اللَّهِ الْبَزَّازِ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدِ بْنِ إِبْرَاهِیمَ الْعَطَّارِ عَنْ أَبِی الرَّبِیعِ سُلَیْمَانَ بْنِ دَاوُدَ عَنْ فَرَجِ بْنِ فَضَالَةَ عَنْ یَحْیَی بْنِ سَعِیدٍ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ الْحَنَفِیَّةِ عَنْ أَبِیهِ عَلِیِّ بْنِ أَبِی طَالِبٍ علیهما السلام قَالَ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ صلی الله علیه و آله إِذَا عَمِلَتْ أُمَّتِی خَمْسَ عَشْرَةَ خَصْلَةً حَلَّ بِهَا الْبَلَاءُ قِیلَ یَا رَسُولَ اللَّهِ وَ مَا هِیَ قَالَ إِذَا کَانَتِ الْمَغَانِمُ دُوَلًا وَ الْأَمَانَةُ مَغْنَماً وَ الزَّکَاةُ مَغْرَماً وَ أَطَاعَ الرَّجُلُ زَوْجَتَهُ وَ عَقَّ أُمَّهُ وَ بَرَّ صَدِیقَهُ وَ جَفَا أَبَاهُ وَ کَانَ زَعِیمُ الْقَوْمِ أَرْذَلَهُمْ وَ الْقَوْمُ أَکْرَمَهُ مَخَافَةَ شَرِّهِ وَ ارْتَفَعَتِ الْأَصْوَاتُ فِی الْمَسَاجِدِ وَ لَبِسُوا الْحَرِیرَ وَ اتَّخَذُوا الْقَیْنَاتِ وَ ضَرَبُوا بِالْمَعَازِفِ وَ لَعَنَ آخِرُ هَذِهِ الْأُمَّةِ أَوَّلَهَا فَلْیُرْتَقَبْ عِنْدَ ذَلِکَ ثَلَاثَةٌ الرِّیحُ الْحَمْرَاءُ أَوِ الْخَسْفُ أَوِ الْمَسْخُ.

▪️یحیی بن سعید از محمد بن حنفیه و او از علی بن ابی طالب علیه السّلام نقل می‌کند که پیامبر خدا صلی الله علیه و آله فرمودند: امت من هر گاه پانزده خصلت را مرتکب شوند بلا و گرفتاری بر آن‌ها درآید،
عرض شد یا رسول اللَّه آن خصلت‌ها چیست؟
فرمودند:
هنگامی که درآمدها در دست عده مخصوصی باشد،
و امانت را غنیمت شمرند،
و زکاة دادن را زیان دانند،
و مرد بفرمان همسرش باشد ولی با مادرش نافرمانی کند،
و نسبت به دوستش نیکوکار باشد ولی نسبت به پدرش جفاکار،
پست ترین افراد اجتماع بر آنان ریاست،
و مردم از ترس احترامش کنند،
و در مساجد آوازها بلند شود،
و جامه حریر بپوشند،
و زنان آوازه خوان استخدام کنند،
و آلات لهو موسقی به کار برند،
و آخر این امت اول آن را لعن کند،
در چنین هنگام میبایست بانتظار باد سرخ بود و یا فرو رفتن زمین و یا مسخ شدن مردم.

📚 بحارالأنوار ٫ جلد 6 ٫ صفحه 305

➖➖➖➖➖➖➖➖➖ ➖
➡️ @eteghdate

▪️عَلِیُّ بْنُ مُحَمَّدِ بْنِ بُنْدَارَ عَنْ أَبِیهِ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ عَلِیٍّ الْهَمَذَانِیِّ عَنْ أَبِی سَعِیدٍ الشَّامِیِّ قَالَ أَخْبَرَنِی صَالِحُ بْنُ عُقْبَةَ قَالَ سَمِعْتُ الْعَبْدَ الصَّالِحَ علیه السلام یَقُولُ تُسْتَحَبُّ عَرَامَةُ الصَّبِیِ فِی صِغَرِهِ لِیَکُونَ حَلِیماً فِی کِبَرِهِ ثُمَّ قَالَ مَا یَنْبَغِی أَنْ یَکُونَ إِلَّا هَکَذَا.
وَ رُوِیَ أَنَّ أَکْیَسَ الصِّبْیَانِ أَشَدُّهُمْ بُغْضاً لِلْکُتَّابِ.

▪️صالح بن عقبه گوید: از امام کاظم علیه السّلام شنیدم که فرمودند: کودکی که در دوران کودکی به بازی علاقمند است مطلوب است؛ چرا که در دوران بزرگسالی حلیم و بردبار خواهد شد.
سپس فرمودند: سزاوار نیست کودک جز این گونه باشد.
و روایت شده که زیرک ترین کودکان، دشمن ترین آن‌ها با مکتب است.



▫️قوله عليه السلام: "عرامة الصبي" العرامة: سوء الخلق و الفساد، و المرح و الأبتر و هنا ميلة إلى اللعب و بغضه للكتاب أي عرامته في صغره علامة عقله و حلمه في كبره،
و ينبغي الطفل أن يكون هكذا،
فأما إذا كان منقادا ساكنا حسن الخلق في صغره يكون بليدا في كبره، كما هو المجرب أيضا،
و قال الجوهري الكتاب بالتشديد المكتب.

📚 الکافی ٫ جلد 6 ٫ صفحه 51
📚 مرآة العقول ٫ جلد 21 ٫ صفحه 89

➖➖➖➖➖➖➖➖➖ ➖
➡️ @eteghdate

▪️وَ رَوَی صَالِحُ بْنُ عُقْبَةَ قَالَ سَمِعْتُ الْعَبْدَ عَلَیْهِ السَّلاَمُ یَقُولُ: تُسْتَحَبُّ عَرَامَةُ الْغُلاَمِ فِی صِغَرِهِ لِیَکُونَ حَلِیماً فِی کِبَرِهِ.

▫️«تستحب» أی محبوب و حسن أو یستحب ترکهم،
«عرامة الغلام فی صغره» أی بطره و میله إلی اللعب و بغضه للمکتب و شکاسة خلقه فی صغره،
«لیکون حلیما» عاقلا فی کبره.
و الحاصل أن سوء خلق الصبی مطلوب فإنه یدل علی أنه یکون عاقلا فی کبره،
و روی أن أکیس الصبیان أی أعقلهم، و کتاب کرمان أی المکتب.
فظهر أن الحق أن یکون العرامة بالعین المهملة،
و فی بعض النسخ بالمعجمة و یمکن تصحیحه بأنه یستحب أن یؤخذ منهم الغرامة إذا أفسدوا شیئا أو ضیعوه لیعتادوا بترک التضییع،
لکن الظاهر أنه من النساخ لما لم یفهموا معنی العرامة.

📚 روضة المتقین فی شرح من لا یحضره الفقیه (ملا محمد تقی مجلسی) ٫ جلد 8 ٫ صفحه 652

➖➖➖➖➖➖➖➖➖ ➖
➡️ @eteghdate

▪️[قرب الإسناد] عَنْ هَارُونَ عَنِ ابْنِ صَدَقَةَ عَنِ الصَّادِقِ عَنْ أَبِیهِ علیهما السلام قَالَ: لَا بَأْسَ بِالسَّهَرِ فِی الْفِقْهِ.

▪️إبن صدقه از امام صادق علیه السلام از امام باقر علیه السّلام نقل می‌کند که فرمودند: بیداری شب برای فقه اشکالی ندارد.

📚 بحارالأنوار ٫ جلد 73 ٫ صفحه 178

➖➖➖➖➖➖➖➖➖ ➖
➡️ @eteghdate

▪️[الخصال] عَنْ مَاجِیلَوَیْهِ عَنْ مُحَمَّدٍ الْعَطَّارِ عَنِ الْأَشْعَرِیِّ عَنْ صَالِحٍ یَرْفَعُهُ بِإِسْنَادِهِ قَالَ: أَرْبَعَةٌ الْقَلِیلُ مِنْهَا کَثِیرٌ النَّارُ الْقَلِیلُ مِنْهَا کَثِیرٌ وَ النَّوْمُ الْقَلِیلُ مِنْهُ کَثِیرٌ وَ الْمَرَضُ الْقَلِیلُ مِنْهُ کَثِیرٌ وَ الْعَدَاوَةُ الْقَلِیلُ مِنْهَا کَثِیرٌ.

▪️الخصال: چهار چیزند که کمشان بسیار است: آتش که کمش بسیار است، خواب که کمش بسیار است، بیماری که کمش بسیار است و دشمنی که کمش بسیار است.

📚 بحارالأنوار ٫ جلد 73 ٫ صفحه 179

➖➖➖➖➖➖➖➖➖ ➖
➡️ @eteghdate

▪️محقق خوانساری می‌گوید: چنان که علم به حقیقت ذات او محال است، پس علم به حقیقت علم او نیز محال خواهد بود؛
لیکن معلوم است که «علم باری تعالی به معلومات» به عنوان حصول ... صورت ... نیست.
و هم چنین به عنوان حضور ذوات معلومات نزد او نیست؛ زیرا که این معنا پیش از وجود آن‌ها معقول نیست،
و علم واجب تعالی به اشیا پیش از وجود آن‌ها مثل علم اوست به آن‌ها در وقت وجودش.
پس علم او به نحوی دیگر است غیر از این دو نحو، و حقیقت آن بر ما معلوم نیست، و دلیلی بر انحصار راه علم در این دو وجه نیست.

📚 شرح رساله إعتقادات علامه مجلسی (استاد سید قاسم علی احمدی) ٫ صفحه 190

➖➖➖➖➖➖➖➖➖ ➖
➡️ @eteghdate

▪️میرزای قمی گوید: بدان که نباید در حقیقت علم الهی تفکر کرد.
همین قدر باید دانست که علم خدا از بابت علم ما نیست که صورتی از اشیا در ذهن ما حاصل می‌شود و این را علم می‌گوییم،
و نه هم می‌توانیم گفت که علم خدا این است که عین أشیاء همه در نزد او حاضرند، وگرنه لازم می‌آید که شخصی که بعد از چندین هزار سال خلق می‌شود در ازل با وجود حق تعالی قرین باشد، و این خلاف بدیهی عقل و دین است؛
بلکه همين قدر باید اذعان و اعتقاد کنیم که حق تعالی جاهل و نادان نیست و بر او هیچ چیز پوشیده و پنهان نیست؛
اما این که دانش او چگونه است، پس نه می‌توان یافت، و نه ما را تکلیف به آن کرده اند. بلکه نهی از آن وارد شده است.

📚 شرح رساله اعتقادات علامه مجلسی (استاد سید قاسم علی احمدی) ٫ صفحه 190

➖➖➖➖➖➖➖➖➖ ➖
➡️ @eteghdate

▪️یُونُسُ عَنْ دَاوُدَ الرَّقِّیِّ عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام قَالَ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ صلی الله علیه و آله قَالَ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ لِمُوسَی بْنِ عِمْرَانَ علیه السلام یَا ابْنَ عِمْرَانَ لَا تَحْسُدَنَّ النَّاسَ عَلَی مَا آتَیْتُهُمْ مِنْ فَضْلِی وَ لَا تَمُدَّنَّ عَیْنَیْکَ إِلَی ذَلِکَ وَ لَا تُتْبِعْهُ نَفْسَکَ فَإِنَّ الْحَاسِدَ سَاخِطٌ لِنِعَمِی صَادٌّ لِقَسْمِیَ الَّذِی قَسَمْتُ بَیْنَ عِبَادِی وَ مَنْ یَکُ کَذَلِکَ فَلَسْتُ مِنْهُ وَ لَیْسَ مِنِّی.

▪️امام صادق علیه السلام فرمودند: رسول خدا صلی اللّٰه علیه و آله فرمود: خدای عز و جل بموسی بن عمران علیه السّلام فرمود: ای پسر عمران؛ بر آنچه از فضل خود به مردم داده‌ام حسد مبر،
و چشمت را دنبال آن دراز مکن،
و نفس ات را پی آن مبر،
زیرا حسد برنده از نعمت های من ناراحت است،
و از تقسیمی که میان بندگانم کرده‌ام جلوگیر است،
و کسی که چنین باشد، من از او نیستم و او از من نیست.

📚 الکافی ٫ جلد 2 ٫ صفحه 307

➖➖➖➖➖➖➖➖➖ ➖
➡️ @eteghdate

▪️مُحَمَّدُ بْنُ یَحْیَی عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنْ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ أَحْمَدَ عَنْ إِبْرَاهِیمَ بْنِ الْحَسَنِ قَالَ حَدَّثَنِی وَهْبُ بْنُ حَفْصٍ عَنْ إِسْحَاقَ بْنِ جَرِیرٍ قَالَ قَالَ أَبُو عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام: .... قَالَ وَ کَانَتْ أُمِّی مِمَّنْ آمَنَتْ وَ اتَّقَتْ وَ أَحْسَنَتْ وَ اللَّهُ یُحِبُّ الْمُحْسِنِینَ قَالَ وَ قَالَتْ أُمِّی قَالَ أَبِی یَا أُمَّ فَرْوَةَ إِنِّی لَأَدْعُو اللَّهَ لِمُذْنِبِی شِیعَتِنَا فِی الْیَوْمِ وَ اللَّیْلَةِ أَلْفَ مَرَّةٍ لِأَنَّا نَحْنُ فِیمَا یَنُوبُنَا مِنَ الرَّزَایَا نَصْبِرُ عَلَی مَا نَعْلَمُ مِنَ الثَّوَابِ وَ هُمْ یَصْبِرُونَ عَلَی مَا لَا یَعْلَمُونَ.

▪️إسحاق بن حریر گوید: امام صادق علیه السلام فرمودند: ... مادر من با ایمان و با تقوی و نیکوکار بود و خدا هم نیکوکاران را دوست دارد.
مادرم گفت که پدرم فرمودند: ای‌ ام فروه! به راستی من هر آینه نزد خدا دعا می‌کنم برای گناهکاران از شیعیان ما در هر روز و شب هزار بار،
زیرا ما به مصیبت‌ها صبر می‌کنیم و می‌دانیم چه ثوابی دارد و آنها ندانسته صبر می‌کنند.


▫️و فی القاموس: النوب نزول الأمر،
و الرزیة المصیبة و الرزایا جمعه،
و قوله: لأنا، تعلیل للاستغفار بأنهم یستحقون ذلک لعظم رتبتهم فی الصبر،
أو لأنه لما شق الصبر علیهم ربما ترکوه فتستغفر لهم لتدارک ذلک.
و أما الفرق بینهم و بین شیعتهم فی العلم بالثواب فظاهر من جهتین:
الأولی کون یقینهم بالثواب أقوی و أشد من یقین شیعتهم،
و الثانیة علمهم بخصوصیات الدرجات و المثوبات، و شیعتهم إنما یعلمون ذلک مجملا،
و أما کون الصبر مع عدم العلم أشق فهو ظاهر،
فإن الطفل الجاهل بنفع الحجامة یتألم و یضطرب أضعاف الکامل العالم بنفعها الراضی بها، الداعی إلیها، الباذل الأجر لها،

📚 الکافی ٫ جلد 1 ٫ صفحه 427
📚 مرآة العقول ٫ جلد 6 ٫ صفحه 27

➖➖➖➖➖➖➖➖➖ ➖
➡️ @eteghdate

✅ صله رحم.

▪️[الكافی] عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ یَحْیَی عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدِ بْنِ عِیسَی عَنْ عُثْمَانَ بْنِ عِیسَی عَنْ بَعْضِ أَصْحَابِنَا عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام قَالَ: قُلْتُ لَهُ إِنَّ إِخْوَتِی وَ بَنِی عَمِّی قَدْ ضَیَّقُوا عَلَیَّ الدَّارَ وَ أَلْجَئُونِی مِنْهَا إِلَی بَیْتٍ وَ لَوْ تَكَلَّمْتُ أَخَذْتُ مَا فِی أَیْدِیهِمْ قَالَ فَقَالَ لِیَ اصْبِرْ فَإِنَّ اللَّهَ سَیَجْعَلُ لَكَ فَرَجاً قَالَ فَانْصَرَفْتُ وَ وَقَعَ الْوَبَاءُ فِی سَنَةِ إِحْدَی وَ ثَلَاثِینَ وَ مِائَةٍ فَمَاتُوا وَ اللَّهِ كُلُّهُمْ فَمَا بَقِیَ مِنْهُمْ أَحَدٌ قَالَ فَخَرَجْتُ فَلَمَّا دَخَلْتُ عَلَیْهِ قَالَ مَا حَالُ أَهْلِ بَیْتِكَ قَالَ قُلْتُ قَدْ مَاتُوا وَ اللَّهِ كُلُّهُمْ فَمَا بَقِیَ مِنْهُمْ أَحَدٌ فَقَالَ هُوَ بِمَا صَنَعُوا بِكَ وَ بِعُقُوقِهِمْ إِیَّاكَ وَ قَطْعِ رَحِمِهِمْ بُتِرُوا أَ تُحِبُّ أَنَّهُمْ بَقُوا وَ أَنَّهُمْ ضَیَّقُوا عَلَیْكَ قَالَ قُلْتُ إِی وَ اللَّهِ.

▪️یکی از أصحاب می‌گوید: به امام صادق علیه السلام گفتم: برادران و عموزادگانم خانه را بر من تنگ کرده اند و مرا در یک اتاق انداخته اند؛
اگر سخن بگویم می‌توانم از آنها بگیرم؛
پس به من فرمودند: صبر کن، چون خدا به زودی گشایشی به تو خواهد داد.
راوی می‌گوید: برگشتم، و وبای سال ۱۳۱ اتفاق افتاد؛ به خدا، همه مردند و یکی از آنها نیز زنده نماند. از شهر بیرون رفتم و چون به حضور آن حضرت رسیدم،
فرمودند: حال خاندانت چگونه است ؟! گفتم: به خدا، همه مردند و یکی از آنها هم نماند.
فرمودند: برای بدرفتاری آنها با تو بود؛ و به سبب حق نشناسی نسبت به تو و قطع رحم با تو، نابود شدند.
آیا دوست داری زنده می‌ماندند و بر تو تنگ می‌گرفتند ؟! گفتم: آری به خدا.

▫️«عَلَیَّ الدَّارَ»: مقصود خانه ای است که از جد خود به ارث برده بودند.
«لَوْ تَكَلَّمْت» «اگر سخن بگویم»: یعنی اگر با آنها دربیفتم، می‌توانم از آنها بگیرم.
و چه بسا به این معنی باشد: «اگر سخن بگویی»: یعنی اگر شما با آنها سخن بگویی و واسطه شوی، من آن را می‌گیرم؛ اما امام علیه السلام صلاح ندید.

📚 بحارالأنوار ٫ جلد 71 ٫ صفحه 133

➖➖➖➖➖➖➖➖➖
▫️کانال جِلاَءٌ لِلْقُلُوبِ
➡️ @eteghdate

▪️[تَأْوِیلُ الْآیَاتِ الظَّاهِرَةِ] بِإِسْنَادِهِ عَنِ الصَّدُوقِ عَنْ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ مُحَمَّدِ بْنِ عَبْدِ الْوَهَّابِ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدٍ الشَّعْرَانِیِّ عَنْ عَبْدِ الْبَاقِی عَنْ عُمَرَ بْنِ سِنَانٍ عَنْ حَاجِبِ بْنِ سُلَیْمَانَ عَنْ وَکِیعِ بْنِ الْجَرَّاحِ عَنِ الْأَعْمَشِ عَنِ ابْنِ ظَبْیَانَ عَنْ أَبِی ذَرٍّ رَحِمَهُ اللَّهُ قَالَ: رَأَیْتُ سَلْمَانَ وَ بِلَالًا یُقْبِلَانِ إِلَی النَّبِیِّ صلی الله علیه و آله إِذِ انْکَبَّ سَلْمَانُ عَلَی قَدَمِ رَسُولِ اللَّهِ صلی الله علیه و آله یُقَبِّلُهَا فَزَجَرَهُ النَّبِیُّ صلی الله علیه و آله عَنْ ذَلِکَ ثُمَّ قَالَ لَهُ یَا سَلْمَانُ لَا تَصْنَعْ بِی مَا تَصْنَعُ الْأَعَاجِمُ بِمُلُوکِهَا أَنَا عَبْدٌ مِنْ عَبِیدِ اللَّهِ آکُلُ مِمَّا یَأْکُلُ الْعَبْدُ وَ أَقْعُدُ کَمَا یَقْعُدُ الْعَبْدُ.

▪️أبوذر رحمت الله علیه فرمود: سلمان را با بلال دیدم که به حضور پیامبر صلی الله علیه و آله آمدند.
ناگاه سلمان روی پای رسول خدا صلی الله علیه و آله افتاد و آن را می‌بوسید.
پس پیغمبر او را از این کار بازداشت و به او فرمودند: ای سلمان! با من کاری نکن که عجم‌ها با شاهان خود کنند.
من یکی از بندگان خدایم، می‌خورم از آنچه بنده ای می‌خورد و به مانند یک بنده روی زمین می‌نشینم.

📚 بحارالأنوار ٫ جلد 73 ٫ صفحه 63

➖➖➖➖➖➖➖➖➖ ➖
➡️ @eteghdate

▪️[نهج البلاغة] قَالَ أَمِیرُ الْمُؤْمِنِینَ علیه السلام: وَ قَدْ لَقِیَهُ عِنْدَ مَسِیرِهِ إِلَی الشَّامِ دَهَاقِینُ الْأَنْبَارِ فَتَرَجَّلُوا لَهُ وَ اشْتَدُّوا بَیْنَ یَدَیْهِ مَا هَذَا الَّذِی صَنَعْتُمُوهُ فَقَالُوا خُلُقٌ مِنَّا نُعَظِّمُ بِهِ أُمَرَاءَنَا- فَقَالَ علیه السلام وَ اللَّهِ مَا یَنْتَفِعُ بِهَذَا أُمَرَاؤُکُمْ وَ إِنَّکُمْ لَتَشُقُّونَ بِهِ عَلَی أَنْفُسِکُمْ وَ تَشْقَوْنَ بِهِ فِی آخِرَتِکُمْ وَ مَا أَخْسَرَ الْمَشَقَّةَ وَرَاءَهَا الْعِقَابُ وَ أَرْبَحَ الدَّعَةَ مَعَهَا الْأَمَانُ مِنَ النَّارِ.

▪️این سخن را امام علیه السلام زمانی بیان فرمودند که در مسیر حرکتش به شام (صفین) کشاورزان و دهبانان شهر «الأنبار» با حضرت ملاقات کردند (و به عنوان احترام) از مرکب پیاده شده و با سرعت پیش روی حضرت حرکت کردند.
امام علیه السلام فرمودند:
این چه کاری بود که کردید؟
عرض کردند: این رسوم و آدابی است که ما امیران خود را با آن بزرگ می‌داریم.
امام علیه السلام فرمودند: به خدا سوگند زمامداران و امیران شما از این عمل بهره ای نمی برند،
شما در دنیا با آن خود را به زحمت می‌افکنید،
و در آخرت دچار رنج و زحمت می‌گردید،
چه زیان بار است رنجی که به دنبال آن عقاب الهی باشد،
و چه پرسود است آرامشی که با آن امان از آتش دوزخ فراهم گردد.

📚 بحارالأنوار ٫ جلد 73 ٫ صفحه 62

➖➖➖➖➖➖➖➖➖ ➖
➡️ @eteghdate

▪️عَلِیُّ بْنُ إِبْرَاهِیمَ عَنْ صَالِحِ بْنِ السِّنْدِیِّ عَنْ جَعْفَرِ بْنِ بَشِیرٍ عَنْ عَنْبَسَةَ الْعَابِدِ قَالَ: جَاءَ رَجُلٌ فَشَکَا إِلَی أَبِی عَبْدِ اللَّهِ (علیه السلام) أَقَارِبَهُ فَقَالَ لَهُ اکْظِمْ غَیْظَکَ وَ افْعَلْ فَقَالَ إِنَّهُمْ یَفْعَلُونَ وَ یَفْعَلُونَ فَقَالَ أَ تُرِیدُ أَنْ تَکُونَ مِثْلَهُمْ فَلَا یَنْظُرَ اللَّهُ إِلَیْکُمْ.

▪️عنبسة بن عابد گوید: مردی نزد حضرت صادق علیه السلام آمد و از نزدیکان (و خویشان) خود بآن حضرت شکایت کرد،
حضرت به او فرمود: خشمت را فرونشان و بکن (یعنی دائما خشمت را فرو نشان و در صدد انتقام بر میا)،
عرض کرد: آنها میکنند (آنچه میخواهند) و میکنند (و شما بمن دستور فرونشاندن خشمم را میدهی؟)،
حضرت فرمودند: آیا تو هم میخواهی مانند آنان باشی تا خدا توجهی بشما نکند.



▫️و افعل أی کظم الغیظ دائما و إن أصروا علی الإساءة أو افعل کلما أمکنک من البر فیکون حذف المفعول للتعمیم إنهم یفعلون أی الإضرار و أنواع الإساءة و لا یرجعون عنها أ ترید أن تکون مثلهم فی القطع و ارتکاب القبیح و ترک الإحسان فلا ینظر الله إلیکم أی یقطع عنکم جمیعا رحمته فی الدنیا و الآخرة، و إذا وصلت فإما أن یرجعوا فیشملکم الرحمة و کنت أولی بها و أکثر حظا منها، و إما أن لا یرجعوا فیخصک الرحمة و لا انتقام أحسن من ذلک.

📚 الکافی ٫ جلد 2 ٫ صفحه 374
📚 مرآة العقول ٫ جلد 10 ٫ صفحه 369

➖➖➖➖➖➖➖➖➖ ➖
➡️ @eteghdate

▪️عَنْهُ عَنِ ابْنِ مَحْبُوبٍ عَنْ مَالِکِ بْنِ عَطِیَّةَ عَنْ أَبِی حَمْزَةَ عَنْ أَبِی جَعْفَرٍ علیه السلام قَالَ قَالَ أَمِیرُ الْمُؤْمِنِینَ علیه السلام إِذَا قَطَّعُوا الْأَرْحَامَ جُعِلَتِ الْأَمْوَالُ فِی أَیْدِی الْأَشْرَارِ.

▪️حضرت باقر علیه السلام فرمودند: حضرت أمیر المؤمنین علیه السلام فرمودند: هر گاه مردمان قطع رحم کنند اموال در دست أشرار قرار گیرد.


▫️صحیح.
جعلت الأموال فی أیدی الأشرار هذا مجرب، و أحد أسبابه أنهم یتخاصمون و یتنازعون و یترافعون إلی الظلمة و حکام الجور فتصیر أموالهم بالرشوة فی أیدیهم،
و أیضا إذا تخاصموا و لم یتعاونوا یتسلط علیهم الأشرار و یأخذونها منهم.


📚 الکافی ٫ جلد 2 ٫ صفحه 348
📚 مرآة العقول ٫ جلد 10 ٫ صفحه 370

➖➖➖➖➖➖➖➖➖ ➖
➡️ @eteghdate

▪️[علل الشرائع] أَبِی عَنْ سَعْدٍ عَنِ الْقَاسِمِ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنْ سُلَیْمَانَ بْنِ دَاوُدَ الشَّاذَکُونِیِّ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ یُونُسَ عَنْ أَبِی هَاشِمٍ قَالَ: سَأَلْتُ أَبَا عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام عَنِ الْخُلُودِ فِی الْجَنَّةِ وَ النَّارِ فَقَالَ إِنَّمَا خُلِّدَ أَهْلُ النَّارِ فِی النَّارِ لِأَنَّ نِیَّاتِهِمْ کَانَتْ فِی الدُّنْیَا لَوْ خُلِّدُوا فِیهَا أَنْ یَعْصُوا اللَّهَ أَبَداً وَ إِنَّمَا خُلِّدَ أَهْلُ الْجَنَّةِ فِی الْجَنَّةِ لِأَنَّ نِیَّاتِهِمْ کَانَتْ فِی الدُّنْیَا لَوْ بَقُوا أَنْ یُطِیعُوا اللَّهَ أَبَداً مَا بَقُوا فَالنِّیَّاتُ تُخَلِّدُ هَؤُلَاءِ وَ هَؤُلَاءِ ثُمَّ تَلَا قَوْلَهُ تَعَالَی قُلْ کُلٌّ یَعْمَلُ عَلی شاکِلَتِهِ قَالَ عَلَی نِیَّتِهِ.

▪️أبی هاشم می‌گوید: از حضرت ابی عبد اللَّه علیه السّلام راجع به خلود اهل بهشت در بهشت و خلود اهل دوزخ در دوزخ پرسیدم؟
حضرت فرمودند: اهل دوزخ به خاطر این در دوزخ مخلّد هستند که نیّتشان این بود که اگر برای همیشه در دنیا باشند عصیان و نافرمانی حق تعالی را بنمایند.
و اهل بهشت به این جهت در بهشت مخلد هستند که نیّتشان در دنیا این بود که اگر در آن باقی بمانند پیوسته اطاعت خداوند را نمایند،
پس نیّت این دو گروه باعث مخلّد بودنشان در بهشت و دوزخ گردیده،
سپس آن جناب فرموده حق تعالی را تلاوت فرمود: «قُلْ کُلٌّ یَعْمَلُ عَلی شاکِلَتِهِ» یعنی بر حسب نیّت خود.

📚 بحارالأنوار ٫ جلد 8 ٫ صفحه 347

▪️عِدَّةٌ مِنْ أَصْحَابِنَا عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدِ بْنِ خَالِدٍ عَنْ أَبِیهِ عَنْ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ الْمُغِیرَةِ عَمَّنْ ذَکَرَهُ عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام قَالَ: کَانَ رَسُولُ اللَّهِ صلی الله علیه و آله إِذَا دَخَلَ مَنْزِلًا قَعَدَ فِی أَدْنَی الْمَجْلِسِ إِلَیْهِ حِینَ یَدْخُلُ.

▪️حضرت صادق علیه السلام فرمودند: رسول خدا صلّی الله علیه و آله این گونه بود که در هر منزلی که وارد میشد همان دم در می‌نشست.

📚 الکافی ٫ جلد 2 ٫ صفحه 661