🏴 سالروز شهادت جانسوز حضرت زین العابدین امام سجاد عليه السلام تسلیت باد

🔻اَلْحُسَيْنُ بْنُ مُحَمَّدِ بْنِ عَامِرٍ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ إِسْحَاقَ بْنِ سَعْدٍ عَنْ سَعْدَانَ بْنِ مُسْلِمٍ عَنْ أَبِي عُمَارَةَ عَنْ رَجُلٍ عَنْ أَبِي عَبْدِاَللَّهِ عَلَيْهِ اَلسَّلاَم ... كَانَ عَلِيُّ بْنُ اَلْحُسَيْنِ عَلَيْهِمَ اَلسَّلاَمُ يَخْرُجُ فِي اَللَّيْلَةِ اَلظَّلْمَاءِ فَيَحْمِلُ اَلْجِرَابَ فِيهِ اَلصُّرَرُ مِنَ اَلدَّنَانِيرِ وَ اَلدَّرَاهِمِ حَتَّى يَأْتِيَ بَاباً بَاباً فَيَقْرَعُهُ ثُمَّ يُنِيلُ مَنْ يَخْرُجُ إِلَيْهِ فَلَمَّا مَاتَ عَلِيُّ بْنُ اَلْحُسَيْنِ عَلَيْهِمَ اَلسَّلاَمُ فَقَدُوا ذَاكَ فَعَلِمُوا أَنَّ عَلِيّاً عَلَيْهِ اَلسَّلاَمُ كَانَ يَفْعَلُهُ.

✍🏻 امام صادق عليه السّلام فرمودند:
علی بن حسین علیهما السّلام در شب تاریک بیرون می‌رفت و انبانی از همیان‌های دینار و درهم برداشته، خانه به خانه رفته، در می‌زد و سپس به آن کسی که بیرون می‌آمد، از آنها می‌رساند. وقتی علی بن حسین علیهما السّلام به شهادت رسید، کمک‌ها قطع شد، دانستند که امام سجّاد علیه السّلام آن کار را انجام می‌داده است.

📚 الکافی، ط_الاسلامیه، ج٢، ص۴۶٨

🇵🇰 جناب محمد حسین طباطبائی اور اُپنشدوں کی تعلیمات

ڈاکٹر دینانی: علامہ صاحب اُپنشدوں کی بہت تعریف کرتے تھے۔ ان کی اسلام کے عرفان سے مطابقت پیدا کیا کرتے تھے۔

https://ebnearabi.com/ur/840/

@ebnearabi

انتقاد تند از مولوی عبدالحمید: نمی بینید شیعیان را در پاکستان می کشند؟ /سکوت شما چه نسبتی با آزادگی دارد؟

روزنامه جمهوری اسلامی نوشت:
🔹با توجه به این که عبدالحمید معتقد است که در ایران به جامعه اهل سنت اجحاف شده، آیا بهتر نبود محکومیت کشتار شیعیان پاراچنار در خطبه‌های وی جای می‌گرفت تا جامعه مدنی ایران با وی بیشتر هم ذات پنداری کنند؟
🔹از مذهب اهالی پاراچنار بگذریم، ۴۴ انسان بی‌گناه توسط شبه نظامیان طرفدار گروه طالبانِ مورد وثوق و علاقه مولوی عبدالحمید، به شهادت رسیدند. اسلام درباره مقام انسانیت و کشتار انسان بی‌گناه چه حکمی دارد؟ سکوت یک روحانی مدعی، در برابر کشتار ۴۴ انسان بی‌گناه با کدام یک از تعالیم اسلامی مطابقت دارد؟ آیا این رفتار با آزادگی و آزادمردی ادعایی مولوی عبدالحمید سنخیت دارد؟ #پاکستان
✅ @Khabar_Fouri

وقتی ۲۹ محرم ، اسراى اهل بیت علیهم السلام به حوالى شام رسیدند
ابراهیم بن طلحه جلو آمد و به امام زین‌العابدین علیه السلام نزدیک شد، و کینه‌هایى که از جراحت شمشیرهاى جنگ جمل در سینه ذخیره کرده بود ظاهر ساخت و به حضرت گفت:
دیدى پیروزی با کیست؟
حضرت فرمود: اگر مى‌خواهى بدانى پیروز کیست صبر کن تا هنگام نماز، اذان و اقامه بگو، آن وقت مى‌دانى آوازه چه کسى تا قیامت باقى است.

📚امالی شیخ طوسی، ج۲، ص۲۹۰

⭕️ سخنان وهم‌آمیز سید احمد نجفی (آقاجون) درباره "منصور" (رئیس جنّیانی که در پی نصرت امام حسین علیه السّلام بودند) و حاج منصور ارضی

نمی‌دانیم ارتباط حاج منصور با این مسئله چیست؟! مگر منصور رئیس جنّیان، مأمورِ به گریه انداختن دیگران بوده است؟!
حاج منصور، رئیس ملائکه است؟!!!


📌 همچنین بخوانید: انحرافات اعتقادی سید احمد نجفی (آقا جون)

@ebnearabi

حضرت آیت‌الله سیستانی، مرجع عالیقدر جهان تشیع در بیانیه‌ای خواهان هم‌افزایی تلاش‌ ملت‌های مسلمان و وارد آوردن فشار برای متوقف کردن جنگ نسل‌کشی در نوار غزه شدند.

به گزارش شفقنا، در بیانیه حضرت آیت‌الله سیستانی آمده است:

بار دیگر ارتش اشغالگر اسرائیل با هدف گرفتن آوارگان و بی‌خانمانان که در مدرسه التابعین پناه گرفته بودند، مرتکب جنایتی هولناک در نوار غزهِ سرافراز شد که طی آن شمار بسیاری از غیرنظامیان بی‌گناه به شهادت رسیده یا زخمی شدند، این جنایت وحشتناک به سلسله جنایت‌های مستمر این رژیم طی بیش از ۱۰ ماه گذشته اضافه می‌شود...

واژگان و کلمات از محکوم کردن این جنایات فجیع که توسط انسان های وحشی عاری از هرگونه ارزش‌ها و اصول والای انسانی انجام شده، قاصر است؛ جای تأسف دارد که آنها از حمایت نامحدود تعدادی از کشورهای بزرگ که مانع از اعمال قوانین بین‌المللی درمورد مرتکبان جنایات علیه بشریت می‌شوند، برخوردارند...



متن کامل بیانیه 👇👇👇

https://fa.shafaqna.com/news/1859578

⭕️ مقاله اعتبارسنجی حدیث عنوان بصری
🖊 علی عادل زاده - سید جمال حسینی
📚 فصلنامه تخصصی کلام و ادیان، دوره 4، شماره 2، دی 1401، صفحه 57-80


▪️چکیده
حدیث عنوان بصری در سده‌های اخیر شهرت یافته و در عرفان و اخلاق مورد توجّه قرار گرفته است. این حدیث نخستین بار در قرن ششم هجری قمری در مشکاة الأنوار علی بن حسن طبرسی و سپس در آثار شهید اول و شهید ثانی به صورت مرسل روایت شده است. عنوان بصری به کلّی ناشناس است و حتّی نام‌گذاری به «عنوان» در تاریخ عرب و اسلام، نادر است. در متن روایت عنوان بصری، عناصرِ تاریخی اندکی دیده می‌شود؛ با این وجود همین اطلاعات اندک نیز با دانسته‌های تاریخی مانند طبقه، محل زندگی و جایگاه امام صادق (ع) سازگار نیست. برخی فقراتِ حدیث، در منابع متقدّم‌تر به افراد دیگری نسبت داده شده است. وجود اصطلاحات متأخّر، استناد به روایتی نبوی که در بوم حدیثی مدینه شناخته‌شده نبوده است، وجود الفاظ، اصطلاحات، مضامین و قالب‌های صوفیانه از دیگر مشکلاتی است که اصالتِ حدیث را تضعیف می‌کند. با نظر به مجموع شواهد سندی و متنی، اعتبار حدیث و صدور آن از امام صادق (ع) قابل دفاع نیست و به احتمال زیاد ریشه در فضایی صوفیانه دارد.


▪️ نتیجه گیری
مباحث مطرح‌شده در مقاله را می‌توان این گونه جمع‌بندی کرد:
بر اساس منابع موجود تا پیش از مشکاة الانوارِ علی بن حسن طبرسی در قرن 6 ق ردّ پایی از حدیث عنوان بصری یافت نمی‌شود.
شیخ احمد فراهانی که در طریق شهید اول به حدیث عنوان بصری یاد شده، کاتب برخی آثار علامه حلی و خواجه نصیر الدین طوسی در قرن 8 ق بوده و نقش ویژه‌ای در انتقال حدیث عنوان بصری ندارد.
حدیث مرسل است و سند تا عنوان بصری ذکر نشده است. «عنوان» در فرهنگ عربی و اسلامی نام رایجی نیست. راوی‌ای با این نام و مشخّصات در حلقه شاگردانِ مالک بن انس و امام صادق (ع) یافت نمی‌شود. بررسی گزینه‌های احتمالی تصحیف نیز نتیجه‌ای در پی نداشت و به نظر می‌رسد این شخصیت و نام ساختگی باشد.
مقدمه روایت عنوان بصری با سکونت امام صادق (ع) در مدینه ساکن، تقدّم ایشان بر مالک بن انس و مذهبشان سازگار نیست.
کاربرد اصطلاح «الشریف» برای سادات، اصطلاحات صوفیانه و استناد به حدیث نبوی «ما ملأ آدمی …» نشانه تأخر متن حدیث نسبت به زمانِ حیاتِ امام صادق (ع) است.
اصطلاحات و مضامین حدیث، فضایی صوفیانه را ترسیم می‌کند.
برخی فقراتِ روایت در منابع متقدّم‌تر به افراد دیگری مانند مالک بن انس منتسب شده است.
به نظر می‌رسد ادبیاتِ گفتاری و شیوه رفتار امام صادق (ع) در این روایت، تفاوت محسوسی با گزارش‌های شیعی متقدّم‌ و معتبرتر دارد و در مجموع نشانه‌ای از فرهنگ ولایی شیعی در آن دیده نمی‌شود.
در نهایت با توجه به همه بررسی‌ها، قرینه‌ درخور توجّهی به سودِ اعتبار و اصالتِ حدیث عنوان بصری در دست نیست و شواهد سندی و متنی، ساختگی بودن آن را ترجیح می‌دهد. با توجه به رواج انتسابِ احادیث عارفانه به امام صادق (ع) در میانِ صوفیه، این جعل ظاهراً در فضای تصوّف صورت بسته است.



📌 مطالعه متن کامل مقاله در سایت


🔹 پژوهشی درباره ابن عربی، عرفان و تصوف:
https://www.tg-me.com/ebnearabi
https://eitaa.com/ebnearabi
@ebnearabi

🏴 برگزاری مسابقه ای به مناسبت ایام اربعین شهادت سیدالشهداء علیه السلام با موضوع دیدگاه سران صوفیه درباره عزاداری امام حسین علیه السلام، روز عاشورا و شهادت ایشان 🏴


🔺 مهلت ارسال پاسخ به سوالات: تا ساعت 24 اربعین حسینی (یکشنبه 4 شهریور)
🔺 جوایز: 5 جایزه 500/000 تومانی و 14 کتاب با موضوع نقد تصوف (این جوایز به قید قرعه به کسانی تعلق خواهد گرفت که پاسخ صحیح را ارائه کنند)

🔺 منبع: مقالات سایت ابن عربی به آدرس: www.ebnearabi.com


📌 سوالات:
1- رویکرد سران صوفیه مانند ابن عربی و مولوی درباره روز عاشورا و عزاداری برای امام حسین علیه السلام را شرح دهید.
2- کدام یک از سران صوفیه می گوید: «اگر بنا باشد برای کسی عزاداری کنیم، روز مرگ ابوبکر برای این کار سزاوارتر است»؟ عبارت کامل وی را نقل کنید.
3- چرا شعر «کجایید ای شهیدان خدایی» از مولوی نیست؟
4- شمس تبریزی درباره عزاداری سیدالشهدا علیه السلام چه می گوید؟
5- کدام یک از سران صوفیه می گوید: «یزید مومن بود، ترحم بر او مستحب و لعنش جایز نیست»؟ عبارت وی را نقل کنید.
6- پاسخ شبهه صوفیان درباره شادی در روز عاشورا چیست؟


برای یافتن پاسخ این سوالات، می توانید کلیدواژه های زیر را در گوگل سرچ نموده و وارد سایت ابن عربی شود:
(سران صوفیه و عزاداری امام حسین - سران تصوف و عاشورا - اشعار مولوی در مورد امام حسین - اشعار مولانا درباره امام حسین - کتاب عاشورا روز سرور یا حزن )
همچنین به لینک های زیر مراجعه کنید
https://ebnearabi.com/14592/
https://ebnearabi.com/14296/


📌 پاسخ های خود را به همراه نام و نام خانوادگی و شماره تماس به ادمین سایت:
@eb_admin
ارسال کنید.


🔹 پژوهشی درباره ابن عربی، عرفان و تصوف:
https://www.tg-me.com/ebnearabi
@ebnearabi

⭕️ گزارشاتی از صوفیان عصر صفوی/ نهی از تسبیح تربت سیدالشهداء (علیه السلام)/ جهل مشایخ صوفیه به اصول و فروع دین

احادیث بسیاری از ائمه اطهار علیهم السلام در استحباب استفاده از تسبیح تربت وارد شده است (حتی صرف در دست داشتن تسبیح تربت و بدون گفتن ذکر) تا جایی که شهید اول این احادیث را متواتر خوانده است. (رک به: شیخ طوسی، مصباح المتهجّد، ص۷۳۵؛ شیخ طوسی، تهذیب الاحکام، ج۶، ص۷۵-۷۶؛ طبرسی، احمد بن علی، الاحتجاج، ج۲، ص۵۸۳؛ شیخ مفید، المزار، ص۱۵۰-۱۵2؛ طبرسی، فضل بن حسن، اعلام الوری باعلام الهدی، ص۲۸۱؛ ابن مشهدی، المزار الکبیر، ص۳۶۶-۳۶۸؛ شیخ حرّ عاملی، وسائل الشیعة، ج۶، ص۴۵۵-۴۵۶؛ مجلسی، محمدباقر، بحارالانوار، ج۸۲، ص۳۳۳؛ مجلسی، محمدباقر، بحارالانوار، ج۸۲، ص۳۴۰؛ شهید اول، الدروس الشرعیة فی فقه الامامیة، ج۲، ص۲۶)

برای نمونه از امام صادق (علیه السلام) روایت شده: هر که با تسبیحی که از تربت امام حسین علیه السلام ساخته شده استغفار کند، خداوند متعال برای او ثواب هفتاد ذکر استغفار را می نویسد و اگر تسبیح را در دست نگاه دارد و هیچ ذکری نگوید از برای هر دانه «هفت مرتبه» ذکر برای او نوشته می شود. (شیخ طوسی، مصباح المتهجّد، ص۷۳۵)

“عبدالحی رضوی” از علمای نیمه نخست قرن دوازدهم، در فصل سيزدهم کتاب خود بنام “حديقة الشيعة” به طبقه بندى صوفيان و انتقاد از صوفیه عصر خویش پرداخته و در آن بین، گزارشات جالب توجهی از آنان ارائه می کند که در یکی از گزارشات، به منع سران و مشایخ صوفیه از تسبیح تربت اشاره گردیده است. وی می‌نویسد:

«صوفيان زمان ما همه اصول و فروع و محكمات و متشابهات را به مشايخ خود ارجاع مى دهند كه واقعا جاهلند، با اين كه ادعا مى كنند كه امور هستى و مرگ و زندگى دست آن هاست. اگر كسى مسأله اى از اصول دين از آنان بپرسد، چيزى نمى دانند، چه رسد به فروعات. از يكى از آن ها درباره شك ميان سه و چهار پرسيدند، گفته بود: فتوا آن است كه نماز را از ابتدا آغاز كنيد! آنان تسبيح از تربت كربلا و مشهد الرضا علیه السلام را كنار گذاشته، با دانه خرما و چوب، تسبيح درست مى كنند. وقتى در اين باره از يكى از ايشان پرسيدم، گفت: مشايخ گفته اند كه تسبيح از تربت سبب سودا مى شود.

جالب آن كه اصلا عربى نمى دانند و معناى اذكارى را كه در مجلس خود مى گويند، نمى فهمند. من بارها اذكار آنان را شنيده ام، كم و زيادى آن بر حسب جور شدن با غنا و آوازشان است. فرد موثقى مى گفت كه من در ماه رمضان، يكى از اين افراد را ديدم كه خرما مى خورد. گفتم: ماه رمضان است، چرا روزه مى خورى؟ پاسخ داد: نماز مقدم بر همه عبادات است و ما به همان بسنده مى كنيم. روى آوردن مردم به آنان هم، به خاطر كراماتى است كه از آنان سر مى زند. وقتى رياضت مى كشند و قلبشان صاف مى شود، با عقل فعال ارتباط برقرار كرده، كراماتى از آنان سر مى زند. اين براى هر نفسى كه خالى از مشغله هاى دنيوى شود و خيالات نفسانى را از خود دور كند و … ممكن است. در هند هم فرقه اى با نام جوكى هست كه اين قبيل كرامات از آنان سر مى زند، با آن كه كافرند.

در همين روزگار ما مردى عالم فاضل از شاگردان پدرم، شخصى را در خواب ديد كه مى گفت: من رسول خدا هستم، تو را در امور دنيا و دين به پيروى از فلان شيخ فرا مى خوانم. بعد از بيدار شدن، پيرو آن شخص شد، آن گونه كه اگر وى را در بازار مسلمانان مى ديد، خود را از سر خضوع، به خاك مى انداخت؛ با اين كه آن شيخ، فردى جاهل به اصول و فروع بوده، بويى از شرع نبرده بود. فيض كاشانى اين عالم مريد را خواست و او را موعظه فراوان كرده گفت: تو از علما هستى و اين زشت است كه در امور دين خود از اين شيخ جاهل پيروى كنى. در جواب گفت: من در خواب رسول خدا صلى الله عليه و آله را ديدم و مأمور به امر او هستم؛ در حالى كه در روايت هست كه شيطان نمى تواند در صورت پيامبر و ولى درآيد. فيض به او گفت: آيا تو صورت پيامبر صلى الله عليه و آله را مى شناسى تا بدانى آن را كه در خواب ديده اى همان پيامبر صلى الله عليه و آله بوده است يا نه؟»

📚 منابع: عبد الحى رضوى، حديقة الشيعه، نسخه خطى كتابخانه مجلس، شماره 25778، ص 205-207؛ رسول جعفریان، صفویه در عرصه دین، فرهنگ و سیاست، پژوهشگاه حوزه و دانشگاه، قم، 1389، ج3، صص 1088-1089


📌 مطالعه و مشاهده تصاویر نسخه خطی در سایت: گزارشاتی از صوفیان عصر صفوی و نهی از تسبیح تربت


🔹 پژوهشی درباره ابن عربی، عرفان و تصوف:
https://www.tg-me.com/ebnearabi
https://eitaa.com/ebnearabi
@ebnearabi

یک صوفی عراقی در شهر الانبار که ماسوا و ماهیات را اعتباری می‌دانست، با شلیک گلوله به خود به مقام فنا رسید

⭕️ به مناسبت روز بوعلی

در بی‌عقلی و عدم تجرد نفس جناب بوعلی همین بس که میدان‌دار سقیفه و غاصب خلافت الهی و قاتل صدیقه طاهره علیها سلام را اعقل از امیرالمومنین علیه افضل صلوات المصلین می‌داند؛ سخنی که خود عمر و اعوان  و اذنابش  هم از تفوه بدان احساس شرم می‌کردند ولی این فیلسوف بی پروا ... " لولا علی لهلک عمر" " و هو یعلم ان محلی منها محل القطب من الرحی"
و ما ظلمهم الله و لیکن کانوا انفسهم یظلمون

✍ دکتر سیدمحسن هندی




📌 برای مطالعه بیشتر رک به: ابن سینا: عمر در خلافت اعقل از علی علیه السلام بود!


🔹 پژوهشی درباره ابن عربی، عرفان و تصوف:
https://www.tg-me.com/ebnearabi
https://eitaa.com/ebnearabi
@ebnearabi

🎁پاداش زیارت پیاده حضرت سیّدالشّهداء علیه السلام

☑️إمام صادق علیه السّلام:

👈كسى كه به قصد زیارت قبر حسین ابن على (عليهما السّلام) از منزلش خارج شود، چنانچه پياده باشد، خداوند به ازای هر قدمى كه برمى ‏دارد يك حسنه برايش نوشته و يك گناه از او محو مى ‏فرمايد، و اگر سواره باشد، خداوند به هر قدمی که مرکبش بر زمین می گذارد، حسنه ای برای او می نویسد و گناهی را از نامه عملش پاک می کند تا آن که به حائر (حسینی) برسد. در این هنگام خداوند او را از رستگاران و حاجت رواشدگان قرار مى‏ دهد. بعد از انجام زیارت، خداوند او را در زمره رستگاران ثبت می کند، و هنگامی که بر می گردد، فرشته ای نزدش می آید و می گوید: رسول خدا صلی الله علیه و آله به تو سلام رسانده و می فرماید: عملت را از نو شروع کن، زیرا خداوند گناهان گذشته ات را آمرزید.

📓كامل الزيارات: ص253 ، ب49، ح1

دخول مواكب البحرين بشكل مهيب و مخيف الى كربلاء المقدسة

بین الحرمین در ایام اربعین

⭕️ عاجل: العتبة العباسية تعلن أن عدد الزائرين الكلي لزيارة الأربعين 1446هـ/2024م بلغ 21.480.525 مليون زائر

بنابر اعلام عتبه عباسیه، شمار زائران اربعین امسال به 21.480.525 نفر رسید

⭕️ دکتر سروش: مولوی واقعا مثنوی را قرآن فارسی می دانسته/او عمر و علی (علیه السلام) را با هم آمیخته است.

دکتر سروش به نقل از مولوی می گوید که او، اسراری را فاش نموده که اگر حلاج زنده بود، خودش مولوی را بر دار می آویخت!

سپس با نقل واقعه ای، نشان می دهد که مولوی، مثنوی خویش را قرآن فارسی می پنداشته و تمام اوصاف قرآن مجید را برای دیوان اشعارش ذکر نموده است.

دکتر سروش در پاسخ به سوال مجری که آیا ذکر این اوصاف برای بالا بردن مقام مثنوی بوده یا برای قابل فهم نمودن قرآن؟ پاسخ می دهد که: مولوی واقعا مثنوی را وحی الهی بر خویش می پنداشته و گمان می کرده است که وحی پایان نپذیرفته و لذا صوفیان به منظور پنهان کاری از عوام، به الهامات خویش، وحی دل گفته اند. در صورتی که آن را وحی از ناحیه خداوند می دانند.

شمس، مولوی را از کتابخوانی، ریاضت و چله نشینی منع کرد و مولوی در عوض، سماع پیشه کرد. سروش سپس به نقل واقعه ای می پردازد که مولوی در آن سماع را به نماز ترجیح داده و آن را نماز اهل دل دانسته است.

همچنین بخوانید: مولوی: مثنوی هم سنگ قرآن است- شمس تبریزی: مثنوی بالاتر از قرآن است!

در ادامه آقای سروش مدعی می شود که مثنوی مولوی یک عشقنامه، و مکملی برای قرآن است. گو اینکه در قرآن نقص و کاستی بوده و مولوی آن را کامل نموده است. وی سپس به ابیاتی استناد می کند که نشان می دهد مولوی اساسا کاری به کفر و اسلام نداشته و در فضایی خارج از این معانی سیر می نموده است.

علاوه بر آنکه مولوی در فضایی خارج از بحث کفر و ایمان بوده، در موارد متعددی در قرآن و فرمایشات مفسرین و مبیّنین حقیقی قرآن یعنی پیامبر و ائمه اطهار علیهم اسلام، بر رابطه حُبّی میان خداوند و بندگان تاکید شده است.

لذا اساسا نقصی از این جهت در دین اسلام وجود نداشته تا مولوی بخواهد با ساز و آواز و رقص، و تحت عنوان عشق، آن را برطرف نماید.

در نهایت دکتر سروش مدعی می شود که مولوی تعصبی نداشته و در بند مذهب و نزاع های شیعه و سنی نبوده است. اما این صحیح نیست. بله مولوی در قبال مذاهب اربعه اهل سنت تعصب و حساسیتی نداشته، و مواقع مختلف، همان شریعت را نیز زیر پا می گذاشته است، اما نام هیچ یک از امامان شیعه را در اشعار خویش نیاورده، و در مواقع مختلف نیز، نسبت به تشیع و شیعیان، تعصب شدیدی از خود نشان داده است.

برای مطالعه بیشتر در این زمینه رک به:
دیدگاه مولوی درباره تشیع و شیعیان – توهین های عجیب مولوی به شیعیان (تشبیه شیعیان به خر هایی که تاب شنیدن فضائل عمر را ندارند! – رافضی خواندن شیعیان و ادعای دوستی حضرت علی علیه السلام و عمر – شیعیان غافل اند و دین آنها تباه شده است – شیعیان سبزوار نماد افراد دنیا زده، فاسد العقیده و مکار ؛ یک سنی به نام “ابوبکر” نماد اقطاب و اولیای خداوند – توهین مولوی به امامان شیعه علیهم السلام – کنایه مولوی به عقیده شیعه در مساله خلافت و امامت)
مذهب مولانا – مولوی شیعه بود یا سنی؟

همانگونه که دکتر سروش هم اشاره نموده، مولوی در اشعار کنایه آمیز خود با تشبیه شیعیان به خر و موجودات ناشنوا و با زبانی تند و آتشین گلایه می کند که چرا شیعیان تاب شنیدن فضائل عمر را ندارند. مولوی شیعیان را با عنوان رافضی (کسانی که از دین خارج شده‌اند) خطاب کرده و بر خلاف روایات اهل تسنن، ادعا می‌کند که امیرالمومنین علیه السلام و عمر با یکدیگر رابطه دوستانه‌ای داشته‌اند و هیچ اختلافی بین آن دو وجود نداشته است.

و در نهایت دکتر سروش می گوید که مولوی رافضی ها و شیعیان را نماد انسان هایی میدانسته که چیزی از حضرت علی علیه السلام و عمر نمی دانند! و مولوی می خواسته عمر و حضرت علی علیه السلام را آمیخته و دوست با یکدیگر نشان دهد (مانند تمام علمای اهل تسنن!). علمای اهل سنت نیز در کتب مناقب و فضائل، در کنار ذکر فضائل جعلی خلفا، به نقل و تبیین فضائل امیرالمومنین علیه السلام پرداخته اند و مولوی قطعا چیز بیشتری از آنها نگفته است. بلکه رویکرد مولوی نسبت به امیر مومنان علیه السلام، در افق نازل تری از اکثر علمای سنی مذهب نیز قرار می گیرد.



📌 مطالعه مشروح مطلب و مشاهده ویدئو در سایت: دکتر سروش: مولوی واقعا مثنوی را قرآن فارسی می دانسته/او عمر و علی (ع) را با هم آمیخته است.


🔹 پژوهشی درباره ابن عربی، عرفان و تصوف:
https://www.tg-me.com/ebnearabi
@ebnearabi