Forwarded from انجمن جامعه شناسی ایران
www.karzar.net
امضا کنید: کارزار مطالبه پاسخگویی شهرداری نسبت به تعطیلی مرکز آموزش انجمن جامعه‌شناسی و تسریع در بازگشایی آن
ما امضا کنندگان این کارزار ضمن محکوم‌کردن این اقدام غیر مدنی شهرداری، مصرانه خواستار پاسخگویی شهردار نسبت به این عمل ناباورانه و بازگشایی مرکز آموزش انجمن جامعه‌شناسی هستیم.
محرومیت زنان از مناصب سیاسی
▪️سیمین کاظمی/ گفتگو با ایرنا
@drsiminkazemi
🔸بعد از انقلاب با اینکه در شعار صحبت از مشارکت سیاسی زنان شد و انقلاب می خواست زنان را از ابژگی جنسی برهاند، اما در عمل مشارکت سیاسی زنان ذیل زعامت مردان و در نقش تایید مردان تعریف شد. زنان از عرصه های تصمیم گیری در سطوح کلان و میانی کنار گذاشته شدند و در صلاحیت و کفایت آنها ابراز تردید شد. و به این ترتیب زنان مدیریت ارشد و تصمیم گیری در سطوح کلان سیاسی را به دست نیاوردند.
🔸 موانع دیگری هم بر سر راه وزارت و مدیریت زنان بوده، از جمله اینکه به لحاظ مذهبی به خصوص در خوانشی از فقه شیعه زنان نمی توانند بر مردان ولایت داشته باشند، برای همین است که کانون های قدرتمند مذهبی با وزارت زنان که نوعی ولایت بر زیر دستان به شمار می رود، مخالفت می کنند.
🔸لازم است ابتدا در یک نظام سیاسی عقیده برابری جنسیتی وجود داشته باشد تا زنان بتوانند سهم شان را از اداره کشور به دست آورند. در حال حاضر در دولت های سوسیالیست اسپانیا و شیلی اکثریت اعضای کابینه زنان هستند. در ایران که از حیث حضور زنان در کابینه رتبه ۱۷۷ را در جهان دارد، متاسفانه هنوز بحث بر سر راه دادن یا ندادن زنان به کابینه به عنوان وزیر است که تا به حال غیر از یک مورد راه به جایی نبرده است. در ایران اعتقاد و باور به برابری جنسیتی وجود ندارد و با زنان مثل اقلیت رفتار می شود، و فراموش می شود که نصف جمعیت کشور زنان هستند. به همین دلیل در تصدی وزارت و ریاست و مدیریت نادیده گرفته می شوند.
🔸طرد زنان از عرصه سیاست و مدیریت در طی دهه های گذشته موجب شده، حتی اکنون وقتی صحبت از وزارت و مدیریت زنان می شود، از میان جامعه هم صداهایی شنیده می شود که زنان چون سابقه مدیریت اجرایی ندارند، پس صلاحیت وزارت، ریاست و مدیریت ندارند. در واقع کنارگذاشته شدن زنان از اداره کشور سیکل معیوبی ایجاد کرده که زنان هیچگاه واجد صلاحیت شناخته نشوند. این در حالی است که در بعد از انقلاب زنان پیشرفت شگرفی در حوزه علمی داشته اند و اکثریت فارغ التحصیلان دانشگاهی زنان هستند.
🔸اینکه زنان در مناصب مدیریتی ارشد و کلان در کشور گمارده شوند، پیش از زنان به نفع نظام سیاسی و جامعه خواهد بود: اول نشان از تغییر رویکرد نظام سیاسی خواهد بود که حق زنان را نادیده نمی گیرد و وجهه بین المللی و داخلی بهتری پیدا خواهد کرد. ثانیاً جامعه از پتانسیل و مزایای مدیریت زنان بهره مند خواهد شد.
🔸دستاورد حضور زنان در مدیریت عالی کشور، برای زنان یکی شکستن کلیشه های جنسیتی است که شایستگی و توانایی زنان را دست کم می گیرند و زنان را مناسب نقش های خانگی می دانند. دوم ایجاد الگویی برای نسل جدید زنان و دختربچه هاست که به باور توانایی و دانایی زنان برسند و انگیزه پیشرفت در آنها بیدار شود. سوم، اگر زنانی به قدرت برسند که به احقاق حقوق زنان باور داشته باشند، می توانند زمینه را برای رشد و ترقی زنان فراهم کنند و به خصوص در حوزه مدیریت خود به مشکلات زنانی بپردازند که علاوه بر نابرابری جنسیتی از نابرابری طبقاتی رنج می کشند و محرومیت مضاعف را تجربه می کنند.
http://www.irna.ir/xjRbMY
▪️سیمین کاظمی/ گفتگو با ایرنا
@drsiminkazemi
🔸بعد از انقلاب با اینکه در شعار صحبت از مشارکت سیاسی زنان شد و انقلاب می خواست زنان را از ابژگی جنسی برهاند، اما در عمل مشارکت سیاسی زنان ذیل زعامت مردان و در نقش تایید مردان تعریف شد. زنان از عرصه های تصمیم گیری در سطوح کلان و میانی کنار گذاشته شدند و در صلاحیت و کفایت آنها ابراز تردید شد. و به این ترتیب زنان مدیریت ارشد و تصمیم گیری در سطوح کلان سیاسی را به دست نیاوردند.
🔸 موانع دیگری هم بر سر راه وزارت و مدیریت زنان بوده، از جمله اینکه به لحاظ مذهبی به خصوص در خوانشی از فقه شیعه زنان نمی توانند بر مردان ولایت داشته باشند، برای همین است که کانون های قدرتمند مذهبی با وزارت زنان که نوعی ولایت بر زیر دستان به شمار می رود، مخالفت می کنند.
🔸لازم است ابتدا در یک نظام سیاسی عقیده برابری جنسیتی وجود داشته باشد تا زنان بتوانند سهم شان را از اداره کشور به دست آورند. در حال حاضر در دولت های سوسیالیست اسپانیا و شیلی اکثریت اعضای کابینه زنان هستند. در ایران که از حیث حضور زنان در کابینه رتبه ۱۷۷ را در جهان دارد، متاسفانه هنوز بحث بر سر راه دادن یا ندادن زنان به کابینه به عنوان وزیر است که تا به حال غیر از یک مورد راه به جایی نبرده است. در ایران اعتقاد و باور به برابری جنسیتی وجود ندارد و با زنان مثل اقلیت رفتار می شود، و فراموش می شود که نصف جمعیت کشور زنان هستند. به همین دلیل در تصدی وزارت و ریاست و مدیریت نادیده گرفته می شوند.
🔸طرد زنان از عرصه سیاست و مدیریت در طی دهه های گذشته موجب شده، حتی اکنون وقتی صحبت از وزارت و مدیریت زنان می شود، از میان جامعه هم صداهایی شنیده می شود که زنان چون سابقه مدیریت اجرایی ندارند، پس صلاحیت وزارت، ریاست و مدیریت ندارند. در واقع کنارگذاشته شدن زنان از اداره کشور سیکل معیوبی ایجاد کرده که زنان هیچگاه واجد صلاحیت شناخته نشوند. این در حالی است که در بعد از انقلاب زنان پیشرفت شگرفی در حوزه علمی داشته اند و اکثریت فارغ التحصیلان دانشگاهی زنان هستند.
🔸اینکه زنان در مناصب مدیریتی ارشد و کلان در کشور گمارده شوند، پیش از زنان به نفع نظام سیاسی و جامعه خواهد بود: اول نشان از تغییر رویکرد نظام سیاسی خواهد بود که حق زنان را نادیده نمی گیرد و وجهه بین المللی و داخلی بهتری پیدا خواهد کرد. ثانیاً جامعه از پتانسیل و مزایای مدیریت زنان بهره مند خواهد شد.
🔸دستاورد حضور زنان در مدیریت عالی کشور، برای زنان یکی شکستن کلیشه های جنسیتی است که شایستگی و توانایی زنان را دست کم می گیرند و زنان را مناسب نقش های خانگی می دانند. دوم ایجاد الگویی برای نسل جدید زنان و دختربچه هاست که به باور توانایی و دانایی زنان برسند و انگیزه پیشرفت در آنها بیدار شود. سوم، اگر زنانی به قدرت برسند که به احقاق حقوق زنان باور داشته باشند، می توانند زمینه را برای رشد و ترقی زنان فراهم کنند و به خصوص در حوزه مدیریت خود به مشکلات زنانی بپردازند که علاوه بر نابرابری جنسیتی از نابرابری طبقاتی رنج می کشند و محرومیت مضاعف را تجربه می کنند.
http://www.irna.ir/xjRbMY
نوبت به مردان رسید
(درباره برخورد با پوشش مردان در قالب طرح نور)
▪️سیمین کاظمی/ گفتگو با هم میهن
@drsiminkazemi
🔹از ابتدای انقلاب تا‌به‌حال، کنترل بر پوشش زنان و مردان وجود داشته است؛ این کنترل از طریق تعیین کدهای لباس و... اتفاق افتاده است. بنابراین نمی‌توان گفت که کنترل پوشش مردان، امر جدیدی است. این کنترل و نظارت بر پوشش زنان همیشه سختگیرانه‌تر و جدی‌تر بوده ولی برای مردان به‌ویژه از سال‌های دهه ۷۰ این اعمال کنترل کمتر بوده است: «در سال‌های دهه ۶۰، پوشش خاصی برای مردان تجویز می‌شد؛ اینکه لباس آستین بلند روی شلوار بپوشند، اگر بخواهند به استخدام ادارات دولتی دربیایند، ریش داشته باشند، یقه‌شان بسته باشد. پوشیدن بعضی لباس‌ها توسط مردان تحمل نمی‌شد و... اما به‌هرحال همیشه مسئله حجاب زنان، جدی‌تر و به‌صورت مداوم کنترل شده و با آن مواجهه پلیسی صورت گرفته است.»
🔹 سختگیری اخیر درباره پوشش و ظاهر مردان تابعی از سختگیری و کنترل پوشش زنان است: «برای اینکه حاکمیت متهم به تبعیض جنسیتی علیه زنان نشود، این کار را می‌کند. حتی در لایحه عفاف و حجاب هم تبصره‌ای برای مردان گذاشته شده است. برای اینکه گفته شود کنترل فقط برای زنان نیست و شامل مردان هم هست، تا اتهام تبعیض جنسیتی برداشته شود و دولت خود را تبرئه کند.»
🔹علت دیگر برخورد با پوشیدن شلوارک توسط مردان، این است که در دوسال اخیر، پوشیدن شلوارک، یک کنش اعتراضی توسط بعضی مردان محسوب می‌شود؛ بعد از اعتراضات اجتماعی ۱۴۰۱ مردان برای اعتراض به کنترل پوشش زنان، شلوارک را انتخاب کردند تا نوعی نافرمانی مدنی کنند و شاید یکی از دلایل مواجهه پلیسی با آن این است.
لینک گزارش و گفت و گو:
https://hammihanonline.ir/%D8%A8%D8%AE%D8%B4-%D8%AC%D8%A7%D9%85%D8%B9%D9%87-23/18958-%D9%86%D9%88%D8%A8%D8%AA-%D8%A8%D9%87-%D9%85%D8%B1%D8%AF%D8%A7%D9%86-%D8%B1%D8%B3%DB%8C%D8%AF
(درباره برخورد با پوشش مردان در قالب طرح نور)
▪️سیمین کاظمی/ گفتگو با هم میهن
@drsiminkazemi
🔹از ابتدای انقلاب تا‌به‌حال، کنترل بر پوشش زنان و مردان وجود داشته است؛ این کنترل از طریق تعیین کدهای لباس و... اتفاق افتاده است. بنابراین نمی‌توان گفت که کنترل پوشش مردان، امر جدیدی است. این کنترل و نظارت بر پوشش زنان همیشه سختگیرانه‌تر و جدی‌تر بوده ولی برای مردان به‌ویژه از سال‌های دهه ۷۰ این اعمال کنترل کمتر بوده است: «در سال‌های دهه ۶۰، پوشش خاصی برای مردان تجویز می‌شد؛ اینکه لباس آستین بلند روی شلوار بپوشند، اگر بخواهند به استخدام ادارات دولتی دربیایند، ریش داشته باشند، یقه‌شان بسته باشد. پوشیدن بعضی لباس‌ها توسط مردان تحمل نمی‌شد و... اما به‌هرحال همیشه مسئله حجاب زنان، جدی‌تر و به‌صورت مداوم کنترل شده و با آن مواجهه پلیسی صورت گرفته است.»
🔹 سختگیری اخیر درباره پوشش و ظاهر مردان تابعی از سختگیری و کنترل پوشش زنان است: «برای اینکه حاکمیت متهم به تبعیض جنسیتی علیه زنان نشود، این کار را می‌کند. حتی در لایحه عفاف و حجاب هم تبصره‌ای برای مردان گذاشته شده است. برای اینکه گفته شود کنترل فقط برای زنان نیست و شامل مردان هم هست، تا اتهام تبعیض جنسیتی برداشته شود و دولت خود را تبرئه کند.»
🔹علت دیگر برخورد با پوشیدن شلوارک توسط مردان، این است که در دوسال اخیر، پوشیدن شلوارک، یک کنش اعتراضی توسط بعضی مردان محسوب می‌شود؛ بعد از اعتراضات اجتماعی ۱۴۰۱ مردان برای اعتراض به کنترل پوشش زنان، شلوارک را انتخاب کردند تا نوعی نافرمانی مدنی کنند و شاید یکی از دلایل مواجهه پلیسی با آن این است.
لینک گزارش و گفت و گو:
https://hammihanonline.ir/%D8%A8%D8%AE%D8%B4-%D8%AC%D8%A7%D9%85%D8%B9%D9%87-23/18958-%D9%86%D9%88%D8%A8%D8%AA-%D8%A8%D9%87-%D9%85%D8%B1%D8%AF%D8%A7%D9%86-%D8%B1%D8%B3%DB%8C%D8%AF
بی توجهی به سلامت زنان در اعلام آمار سقط جنین
▪️سیمین کاظمی/گفتگو با جهان صنعت
@drsiminkazemi
🔸این آمار [روزانه ۱۰۰۰ سقط جنین که اخیرا اعلام شده] اغراق آمیز به نظر می رسد، چون سقط جنین در ایران غیرقانونی است و هیچ آماری، آن هم وقتی روش برآورد آن روشن نیست، قابل اعتماد و قابل اتکا نیست. به نظر می رسد علت بزرگنمایی مساله سقط جنین، توجیه ناکامی سیاست افزایش جمعیت است که انگشت اتهام به طرف زنان گرفته شود و زنان مقصر شناخته شوند که هنجارهای اجتماعی نقش مادری را نادیده می گیرند و خودخواهانه سقط جنین می کنند.
🔸 این در حالی است که زنان تحت اجبارهای اجتماعی و اقتصادی مبادرت به پایان دادن به بارداری می کنند. نتیجه ی بزرگنمایی در مورد سقط جنین تشدید سختگیری بر زنان و کنترل بر رحم زنان است.
🔸حتی اگر این آمار درست باشد از دو جهت اهمیت دارد:
▪️یکی اینکه اساسا نگرانی درباره سلامت زنان ابراز نمی شود و توجه مسوولان متمرکز بر محصول بارداری و افزایش کمی جمعیت است. به این توجه نمی شود که وقتی سقط غیرقانونی است، بنابراین ممکن است در شرایط ناامن و بدون دسترسی به امکانات پزشکی انجام شود که تهدید کننده جان و سلامت زنان است و وزارت بهداشت به عنوان مسوول سلامت جامعه در این خصوص مقصر است.
▪️دوم اینکه آمار بالای سقط جنین نشان می دهد که ممنوعیت پیشگیری از بارداری یک سیاست شکست خورده است که نه تنها کمکی به افزایش جمعیت نکرده، بلکه با افزایش موارد بارداری ناخواسته منجر به افزایش سقط جنین و تبعات آن شده است.
🔹لینک گزارش و متن کامل گفتگو:
https://jahanesanat.ir/?p=475379
▪️سیمین کاظمی/گفتگو با جهان صنعت
@drsiminkazemi
🔸این آمار [روزانه ۱۰۰۰ سقط جنین که اخیرا اعلام شده] اغراق آمیز به نظر می رسد، چون سقط جنین در ایران غیرقانونی است و هیچ آماری، آن هم وقتی روش برآورد آن روشن نیست، قابل اعتماد و قابل اتکا نیست. به نظر می رسد علت بزرگنمایی مساله سقط جنین، توجیه ناکامی سیاست افزایش جمعیت است که انگشت اتهام به طرف زنان گرفته شود و زنان مقصر شناخته شوند که هنجارهای اجتماعی نقش مادری را نادیده می گیرند و خودخواهانه سقط جنین می کنند.
🔸 این در حالی است که زنان تحت اجبارهای اجتماعی و اقتصادی مبادرت به پایان دادن به بارداری می کنند. نتیجه ی بزرگنمایی در مورد سقط جنین تشدید سختگیری بر زنان و کنترل بر رحم زنان است.
🔸حتی اگر این آمار درست باشد از دو جهت اهمیت دارد:
▪️یکی اینکه اساسا نگرانی درباره سلامت زنان ابراز نمی شود و توجه مسوولان متمرکز بر محصول بارداری و افزایش کمی جمعیت است. به این توجه نمی شود که وقتی سقط غیرقانونی است، بنابراین ممکن است در شرایط ناامن و بدون دسترسی به امکانات پزشکی انجام شود که تهدید کننده جان و سلامت زنان است و وزارت بهداشت به عنوان مسوول سلامت جامعه در این خصوص مقصر است.
▪️دوم اینکه آمار بالای سقط جنین نشان می دهد که ممنوعیت پیشگیری از بارداری یک سیاست شکست خورده است که نه تنها کمکی به افزایش جمعیت نکرده، بلکه با افزایش موارد بارداری ناخواسته منجر به افزایش سقط جنین و تبعات آن شده است.
🔹لینک گزارش و متن کامل گفتگو:
https://jahanesanat.ir/?p=475379
بگذارید کبری غلامی سر درس و مشق و خانه و زندگی اش برگردد
@drsiminkazemi
✍سیمین کاظمی
وقتی کودکی دبستانی بوده، در دعوای میان بچه ها به او می گویند افغانی! تو ایرانی نیستی. او نمی داند افغانی چیست. می گوید نه من افغانی نیستم ایرانی هستم. با بغض و عصبانیت به خانه و مادرش پناه می برد که مامان افغانی چیه؟ چرا بچه ها به من میگن افغانی؟ از آنجا و با پاسخ مادرش است که خودپنداره ی ایرانی اش در هم می شکند و او خود را با واقعیت ترسناک دیگری بودن در جامعه ای که مهاجران را اتباع بیگانه و سربار و مزاحم می بیند، تنها می یابد. بزرگتر که می شود برای ورود به دانشگاه های ایران، بعد از بیست سال مجبور به رفتن به افغانستان دوره جمهوریت می شود تا ویزای دانشجویی ایران را به دست آورد و حق تحصیل به عنوان اتباع بیگانه را درکشوری پیدا کند که از خردسالی آنجا زندگی کرده است. او لهجه و پوشش ایرانی دارد، در فرهنگ ایرانی بزرگ شده است؛ نه افغانستان او را می شناسد و نه او افغانستان را. در وطن خویش غریب و بیگانه، سرانجام ویزای کشوری که آن را کشور اصلی خود می داند می گیرد و بر می گردد. در ایران در رشته مهندسی برق پذیرفته می شود. بعد در مقطع کارشناسی ارشد رشته پژوهشگری علوم اجتماعی در دانشگاه الزهرا به تحصیل مشغول می شود. این گزیده ای از سرگذشت یک زن ایرانی افغانستانی تبار، کبری غلامی است که به اتهام بی حجابی بازداشت و بدون حتی اجازه وداع با خانواده اش به افغانستان رد مرز شده است. به نظر می رسد مبنای برخورد با کبری غلامی ماده ای از لایحه عفاف و حجاب است که هنوز تصویب و به قانون تبدیل نشده است. مشخص نیست آیا برای کبری غلامی دادگاهی تشکیل شده و به تشخیص قاضی اخراج شده است، یا اینکه قضاوت و صدور حکم هم به عهده ضابطان یا اداره اتباع بوده است. نوع برخورد با کبری غلامی، پژوهشگر علوم اجتماعی، نه تنها نقض شأن و کرامت انسان است، بلکه مبنای قانونی هم ندارد. در حال حاضر از سرنوشت کبری غلامی خبری در دست نیست، و معلوم نیست در وطنی که دیگر او را نمی شناسد و تحت استیلای بنیادگرایان زن ستیز طالبان است، بر او چه می رود. تنها می توانم آرزو کنم با حمایت جامعه میزبان و به خصوص وکلای داوطلب، بتواند سر خانه و زندگی و درس و مشقش برگردد.
@drsiminkazemi
✍سیمین کاظمی
وقتی کودکی دبستانی بوده، در دعوای میان بچه ها به او می گویند افغانی! تو ایرانی نیستی. او نمی داند افغانی چیست. می گوید نه من افغانی نیستم ایرانی هستم. با بغض و عصبانیت به خانه و مادرش پناه می برد که مامان افغانی چیه؟ چرا بچه ها به من میگن افغانی؟ از آنجا و با پاسخ مادرش است که خودپنداره ی ایرانی اش در هم می شکند و او خود را با واقعیت ترسناک دیگری بودن در جامعه ای که مهاجران را اتباع بیگانه و سربار و مزاحم می بیند، تنها می یابد. بزرگتر که می شود برای ورود به دانشگاه های ایران، بعد از بیست سال مجبور به رفتن به افغانستان دوره جمهوریت می شود تا ویزای دانشجویی ایران را به دست آورد و حق تحصیل به عنوان اتباع بیگانه را درکشوری پیدا کند که از خردسالی آنجا زندگی کرده است. او لهجه و پوشش ایرانی دارد، در فرهنگ ایرانی بزرگ شده است؛ نه افغانستان او را می شناسد و نه او افغانستان را. در وطن خویش غریب و بیگانه، سرانجام ویزای کشوری که آن را کشور اصلی خود می داند می گیرد و بر می گردد. در ایران در رشته مهندسی برق پذیرفته می شود. بعد در مقطع کارشناسی ارشد رشته پژوهشگری علوم اجتماعی در دانشگاه الزهرا به تحصیل مشغول می شود. این گزیده ای از سرگذشت یک زن ایرانی افغانستانی تبار، کبری غلامی است که به اتهام بی حجابی بازداشت و بدون حتی اجازه وداع با خانواده اش به افغانستان رد مرز شده است. به نظر می رسد مبنای برخورد با کبری غلامی ماده ای از لایحه عفاف و حجاب است که هنوز تصویب و به قانون تبدیل نشده است. مشخص نیست آیا برای کبری غلامی دادگاهی تشکیل شده و به تشخیص قاضی اخراج شده است، یا اینکه قضاوت و صدور حکم هم به عهده ضابطان یا اداره اتباع بوده است. نوع برخورد با کبری غلامی، پژوهشگر علوم اجتماعی، نه تنها نقض شأن و کرامت انسان است، بلکه مبنای قانونی هم ندارد. در حال حاضر از سرنوشت کبری غلامی خبری در دست نیست، و معلوم نیست در وطنی که دیگر او را نمی شناسد و تحت استیلای بنیادگرایان زن ستیز طالبان است، بر او چه می رود. تنها می توانم آرزو کنم با حمایت جامعه میزبان و به خصوص وکلای داوطلب، بتواند سر خانه و زندگی و درس و مشقش برگردد.
Media is too big
VIEW IN TELEGRAM
پزشکی تجاری و تمرکز بر زیبایی
▪️سیمین کاظمی
@drsiminkazemi
🔸پزشکان می گویند ما اعتماد به نفس را به زنان برمی گردانیم! سوال این است....
بریده ای از نشست نقد و بررسی کتاب زنان در پزشکی نوین (نقدی بر تبعیض جنسیتی در پزشکی)
▪️سیمین کاظمی
@drsiminkazemi
🔸پزشکان می گویند ما اعتماد به نفس را به زنان برمی گردانیم! سوال این است....
بریده ای از نشست نقد و بررسی کتاب زنان در پزشکی نوین (نقدی بر تبعیض جنسیتی در پزشکی)
معرفی کتاب «فمینیسم زیر سایه نئولیبرالیسم»
🖋 ترجمه و تألیف سیمین کاظمی
🔻کتاب «فمینیسم زیر سایه نئولیبرالیسم» به سرنوشت فمینیسم در شرایط سیطره نئولیبرالیسم می‌پردازد و توضیح میدهد که با گسترش نئولیبرالیسم چه بر سر فمینیسم و آرمان‌هایش آمد و چگونه عقلانیت نئولیبرال قدرت مخالفت فمینیسم را تحلیل برده است. این واقعیت را برملا می‌کند که نئولیبرالیسم شعارهای موج دوم فمینیسم را ربود و مفاهیم فمینیستی مانند «انتخاب» و «عاملیت» را از محتوای سیاسی و دگرگون‌کننده‌شان تهی کرد و وجه رهاییبخش آنها را زدود.
🔻این کتاب به چگونگی برساخت سوژه فمینیسم در حکومت‌مندی نئولیبرال می‌پردازد و نشان میدهد که چگونه سوژه زنانه به مثابه یک سوژه خودمحور نفع‌جو ظهور کرده است که “انتخابهای آزادش” را بر اساس عقلانیت و محاسبات اقتصادی انجام میدهد. این سوژه جدید زنانه موظف به سرمایه گذاری روی خود است و برای او زیبایی، مراقبت بدن، رژیم غذایی، انتخاب همسر، آموزش و روابط اجتماعی و… همگی راه‌هایی برای افزایش سرمایه انسانی و رسیدن به بازده های مورد انتظار به شمار می‌آیند. کتاب توضیح میدهد در نظم نئولیبرال، سوژه زنانه مسئول و مقصر زندگی فردی اش است و می‌بایست در صورت ناکامی‌خودش را سرزنش کند و نه ساختاری که نابرابری جنسیتی را نهادینه کرده است. در پارادایم فمینیسم نئولیبرال که نمایندگانش تاچر، مدونا، شریل سندبرگ و ایوانکا ترامپ هستند، زنان ترغیب می‌شوند که «انقلاب را درونی کنند» و بر روی خودشان و رویاهایشان تمرکز کنند و به این ترتیب چنین پارادیمی‌هژمونی نئولیبرالیسم را تقویت می‌کند.
🔻این کتاب نشان میدهد آنچه به تجویز نئولیبرالیسم به نام توانمندسازی سازی زنان معرفی می‌شود به جای ترویجِ بر هم زدن روابط قدرت و به چالش کشیدن وضع موجود، انطباق و سازگاری با شرایط را تقویت می‌کند و زنان را به سمتی هدایت می‌کند که در نظم اجتماعی فرودست کننده ادغام شوند. این کتاب روشن می‌کند پروژه های سرمایه گذاری روی زنان و برنامه های فقرزدایی که توسط شرکت‌های بزرگ مثل نایک در کشورهای جهان سوم زیر پرچم برابری جنسیتی و توانمندسازی راه اندازی می‌شوند چگونه از آموزه‌های فمینیستی به عنوان پوششی برای استثمار زنان کشورهای جهان سوم و تأمین منافع این شرکت‌ها استفاده می‌کنند. این کتاب توضیح میدهد که چرا نهادهای اصلی توسعه مانند بانک جهانی و دپارتمان بین المللی توسعه که از سیاست های اقتصادی نئولیبرالی دفاع می‌کنند، و هرگز نتوانسته اند مفهوم جنسیت را درک کنند، به طور فزاینده‌ای به نقش بیشتر زنان در توسعه اقتصادی توجه و علاقه نشان می‌دهند. این کتاب همچنین با رویکردی انتقادی به بحث توانمندسازی زنان در ایران، تحت نظم جنسیتی موجود و گفتمان توسعه می‌پردازد و محدودیت های آن را توضیح میدهد.
🔻کتاب «فمینیسم زیر سایه نئولیبرالیسم» ضمن انتقاد از ان‌جی‌اویی شدن مقاومت، راه‌های بدیل برای مقاومت در برابر نئولیبرالیسم و بازپس‌گیری فمینیسم را به بحث می‌گذارد و اقتصاد فمینیستی را به مثابه جایگزینی برای تفکر اقتصادی مسلط معرفی می‌کند.
@drsiminkazemi
▪️لینک این یادداشت در انگاره
📎 Engare.net/feminism-under-the-shadow-of-neoliberalism/
🖋 ترجمه و تألیف سیمین کاظمی
🔻کتاب «فمینیسم زیر سایه نئولیبرالیسم» به سرنوشت فمینیسم در شرایط سیطره نئولیبرالیسم می‌پردازد و توضیح میدهد که با گسترش نئولیبرالیسم چه بر سر فمینیسم و آرمان‌هایش آمد و چگونه عقلانیت نئولیبرال قدرت مخالفت فمینیسم را تحلیل برده است. این واقعیت را برملا می‌کند که نئولیبرالیسم شعارهای موج دوم فمینیسم را ربود و مفاهیم فمینیستی مانند «انتخاب» و «عاملیت» را از محتوای سیاسی و دگرگون‌کننده‌شان تهی کرد و وجه رهاییبخش آنها را زدود.
🔻این کتاب به چگونگی برساخت سوژه فمینیسم در حکومت‌مندی نئولیبرال می‌پردازد و نشان میدهد که چگونه سوژه زنانه به مثابه یک سوژه خودمحور نفع‌جو ظهور کرده است که “انتخابهای آزادش” را بر اساس عقلانیت و محاسبات اقتصادی انجام میدهد. این سوژه جدید زنانه موظف به سرمایه گذاری روی خود است و برای او زیبایی، مراقبت بدن، رژیم غذایی، انتخاب همسر، آموزش و روابط اجتماعی و… همگی راه‌هایی برای افزایش سرمایه انسانی و رسیدن به بازده های مورد انتظار به شمار می‌آیند. کتاب توضیح میدهد در نظم نئولیبرال، سوژه زنانه مسئول و مقصر زندگی فردی اش است و می‌بایست در صورت ناکامی‌خودش را سرزنش کند و نه ساختاری که نابرابری جنسیتی را نهادینه کرده است. در پارادایم فمینیسم نئولیبرال که نمایندگانش تاچر، مدونا، شریل سندبرگ و ایوانکا ترامپ هستند، زنان ترغیب می‌شوند که «انقلاب را درونی کنند» و بر روی خودشان و رویاهایشان تمرکز کنند و به این ترتیب چنین پارادیمی‌هژمونی نئولیبرالیسم را تقویت می‌کند.
🔻این کتاب نشان میدهد آنچه به تجویز نئولیبرالیسم به نام توانمندسازی سازی زنان معرفی می‌شود به جای ترویجِ بر هم زدن روابط قدرت و به چالش کشیدن وضع موجود، انطباق و سازگاری با شرایط را تقویت می‌کند و زنان را به سمتی هدایت می‌کند که در نظم اجتماعی فرودست کننده ادغام شوند. این کتاب روشن می‌کند پروژه های سرمایه گذاری روی زنان و برنامه های فقرزدایی که توسط شرکت‌های بزرگ مثل نایک در کشورهای جهان سوم زیر پرچم برابری جنسیتی و توانمندسازی راه اندازی می‌شوند چگونه از آموزه‌های فمینیستی به عنوان پوششی برای استثمار زنان کشورهای جهان سوم و تأمین منافع این شرکت‌ها استفاده می‌کنند. این کتاب توضیح میدهد که چرا نهادهای اصلی توسعه مانند بانک جهانی و دپارتمان بین المللی توسعه که از سیاست های اقتصادی نئولیبرالی دفاع می‌کنند، و هرگز نتوانسته اند مفهوم جنسیت را درک کنند، به طور فزاینده‌ای به نقش بیشتر زنان در توسعه اقتصادی توجه و علاقه نشان می‌دهند. این کتاب همچنین با رویکردی انتقادی به بحث توانمندسازی زنان در ایران، تحت نظم جنسیتی موجود و گفتمان توسعه می‌پردازد و محدودیت های آن را توضیح میدهد.
🔻کتاب «فمینیسم زیر سایه نئولیبرالیسم» ضمن انتقاد از ان‌جی‌اویی شدن مقاومت، راه‌های بدیل برای مقاومت در برابر نئولیبرالیسم و بازپس‌گیری فمینیسم را به بحث می‌گذارد و اقتصاد فمینیستی را به مثابه جایگزینی برای تفکر اقتصادی مسلط معرفی می‌کند.
@drsiminkazemi
▪️لینک این یادداشت در انگاره
📎 Engare.net/feminism-under-the-shadow-of-neoliberalism/
انگاره؛ رسانه علوم اجتماعی
کتاب فمینیسم زیر سایه نئولیبرالیسم | انگاره ؛رسانه علوم اجتماعی
کتاب «فمینیسم زیر سایه نئولیبرالیسم» به سرنوشت فمینیسم در شرایط سیطره نئولیبرالیسم می‌پردازد و توضیح میدهد که با گسترش نئولیبرالیسم چه بر سر فمینیسم و آرمان‌هایش آمد و چگونه عقلانیت نئولیبرال قدرت مخالفت فمینیسم را تحلیل برده است. این واقعیت را برملا می‌کند…
Media is too big
VIEW IN TELEGRAM
افغان هراسی و انشقاق در صفوف کارگران
▪️بریده ای از گفتگو درباره مساله مهاجران افغانستانی در ایران
♦️سیمین کاظمی و حسن موسوی چلک
▪️کافه خبر، خبرآنلاین
@drsiminkazemi
▪️بریده ای از گفتگو درباره مساله مهاجران افغانستانی در ایران
♦️سیمین کاظمی و حسن موسوی چلک
▪️کافه خبر، خبرآنلاین
@drsiminkazemi
♦️تفوق عقلانیت بازار نه‌تنها نگاه سیاست‌مداران بلکه نگاه حرفه‌مندان سلامت به بیمار و حرفه‌شان را تحت تأثیر قرار داده است.
♦️آنچه با آن روبه‌رو هستیم تنها تسلط اقتصاد بازار آزاد نیست، بلکه ظهور جامعه بازار آزاد است. جامعه بازار آزاد سوژه نفع‌جوی خودمحور تولید می‌کند که در درجه اول در اندیشه سود و زیان اقتصادی خودش است؛ بنابراین حرفه‌مندان سلامت و بالینگران با گذر از مفاهیم اخلاقی و بحث‌های پرسوز و گداز آلتروئیسم پزشکی و شفقت طبیبانه، به دنبال جبران محرومیت‌هایی هستند که برای رسیدن به جایگاه‌شان متحمل شده‌اند.
♦️راه جبران این محرومیت‌ها نگریستن به پزشکی و سلامت به عنوان یک کسب‌وکار است که باید از آن پول درآورد و عرصه‌ای را کشف کرد که سودآوری آن بیشتر و کم‌دردسرتر باشد.
♦️ از این روست که پزشکان به صنعت زیبایی رو آورده‌اند که پول‌سازی آن تضمینی و وسوسه‌انگیز است.
♦️در تسلط منطق بازار است که دانشجوی پزشکی دیگر به رشته‌هایی که سلامت جامعه به آن متکی است، رغبت نشان نمی‌دهد و رهسپار رشته‌هایی می‌شود که آینده اقتصادی او را تأمین کنند.
▪️از یادداشت اضطراب سلامت در تفوق عقلانیت بازار
✍سیمین کاظمی
@drsiminkazemi
روزنامه شرق، شماره ۲ تیر ۱۴۰۳
♦️آنچه با آن روبه‌رو هستیم تنها تسلط اقتصاد بازار آزاد نیست، بلکه ظهور جامعه بازار آزاد است. جامعه بازار آزاد سوژه نفع‌جوی خودمحور تولید می‌کند که در درجه اول در اندیشه سود و زیان اقتصادی خودش است؛ بنابراین حرفه‌مندان سلامت و بالینگران با گذر از مفاهیم اخلاقی و بحث‌های پرسوز و گداز آلتروئیسم پزشکی و شفقت طبیبانه، به دنبال جبران محرومیت‌هایی هستند که برای رسیدن به جایگاه‌شان متحمل شده‌اند.
♦️راه جبران این محرومیت‌ها نگریستن به پزشکی و سلامت به عنوان یک کسب‌وکار است که باید از آن پول درآورد و عرصه‌ای را کشف کرد که سودآوری آن بیشتر و کم‌دردسرتر باشد.
♦️ از این روست که پزشکان به صنعت زیبایی رو آورده‌اند که پول‌سازی آن تضمینی و وسوسه‌انگیز است.
♦️در تسلط منطق بازار است که دانشجوی پزشکی دیگر به رشته‌هایی که سلامت جامعه به آن متکی است، رغبت نشان نمی‌دهد و رهسپار رشته‌هایی می‌شود که آینده اقتصادی او را تأمین کنند.
▪️از یادداشت اضطراب سلامت در تفوق عقلانیت بازار
✍سیمین کاظمی
@drsiminkazemi
روزنامه شرق، شماره ۲ تیر ۱۴۰۳
رشد اقتصادی بدون برابری آسیب های اجتماعی را درمان نمی کند
▪️سیمین کاظمی/ متن اولیه و کامل گفتگو با ایسنا
@drsiminkazemi
♦️آسیب های اجتماعی بیش از هر چیز محصول فقر و نابرابری هستند. اعتیاد، روسپیگری و بی خانمانی مهمترین آسیب هایی هستند که سالانه ابعاد گسترده تری پیدا می کنند و همه آنها ریشه در فقر و نابرابری دارند.
♦️متاسفانه تاکنون مواجهه با این آسیب ها، متمرکز بر ظاهرسازی و پنهان کردن آسیب دیدگان اجتماعی از چشم جامعه بوده است. در این راستا مسوولان از واژگانی مثل جمع آوری استفاده می کنند، که خود به تنهایی نشان دهنده نحوه مواجهه با آسیب دیدگان اجتماعی به عنوان زباله های جامعه بوده است. یا اینکه سعی شده با رویکرد خیریه ای به طور موقتی نیازهای آنها مثل سرپناه یا غذا برای مدتی برآورده شود و دوباره به فراموشی سپرده شده اند.
♦️این در حالی است که آسیب دیدگان اجتماعی، قربانی شرایط اقتصادی نابسامان، فقر و نابرابری های عمیقی هستند که هر چه می گذرد به ابعاد آن اضافه می شود.
♦️برای اینکه جامعه ا از آسیب های اجتماعی مصونیت پیدا کند و انسان های کمتری قربانی شوند، لازم است در وهله اول وضعیت اقتصادی اصلاح شود. کاهش شکاف طبقاتی، رفع فقر و حل مسأله بیکاری و مسکن پیش نیاز هر نوع برنامه ریزی برای آسیب های اجتماعی هستند. یعنی غیر این ها هر راه حل دیگری موقتی و به معنای تداوم این آسیب ها خواهد بود. نه مواجهه ی پلیسی، نه جرم انگاری، نه جمع آوری و نه رویکرد خیریه ای نمی تواند به حل مسایل و آسیب های اجتماعی کمک کند.
♦️وقتی که دولت راهکار اصلی برای مواجهه با مشکلات را در عقب نشینی از وظایف اش جستجو کند و خصوصی سازی و قواعدزدایی به مهمترین راهبردش تبدیل شود، این در واقع به معنی افزایش مشکلاتی مثل نابرابری های اجتماعی و محرومیت بخشی از جامعه خواهد بود که به منابع، ثروت و امکانات کمتری دسترسی دارند. در چنین جامعه ای مهمترین نیازهای انسان مانند مسکن و بهداشت و درمان و آموزش به کالا تبدیل می شوند و به عنوان ابزار سودآوری در دست اقلیت سرمایه دار محصور خواهند شد.
♦️اخیراً از رشد اقتصادی و توسعه به عنوان اهدافی جذاب یاد می شود که گویا نوشداروی همه مشکلات اقتصادی و اجتماعی خواهد بود، اما واقعیت این است که رشد و توسعه اقتصادی اگر یکسونگر باشد و با هدف برابری و عدالت اجتماعی همراه نباشد، نه تنها چاره مشکلات فعلی نخواهد بود، بلکه بخش بیشتری از جامعه، زیر چرخ هایش له خواهند شد. همان بخشی که ما به عنوان آسیب دیدگان اجتماعی می شناسیم.
♦️بنابراین اگر قرار است، از آسیب های اجتماعی پیشگیری شود، لازم است در برنامه ها و سیاستگذاری ها، هدف برابری و کاهش شکاف طبقاتی در صدر قرار بگیرد و این واقعیت در نظر گرفته شود که رشد اقتصادی و توسعه به تنهایی مشکلات جامعه را برطرف نخواهد کرد.
🔹نسخه منتشر شده این گفتگو در ایسنا:
https://www.isna.ir/news/1403060301304/
▪️سیمین کاظمی/ متن اولیه و کامل گفتگو با ایسنا
@drsiminkazemi
♦️آسیب های اجتماعی بیش از هر چیز محصول فقر و نابرابری هستند. اعتیاد، روسپیگری و بی خانمانی مهمترین آسیب هایی هستند که سالانه ابعاد گسترده تری پیدا می کنند و همه آنها ریشه در فقر و نابرابری دارند.
♦️متاسفانه تاکنون مواجهه با این آسیب ها، متمرکز بر ظاهرسازی و پنهان کردن آسیب دیدگان اجتماعی از چشم جامعه بوده است. در این راستا مسوولان از واژگانی مثل جمع آوری استفاده می کنند، که خود به تنهایی نشان دهنده نحوه مواجهه با آسیب دیدگان اجتماعی به عنوان زباله های جامعه بوده است. یا اینکه سعی شده با رویکرد خیریه ای به طور موقتی نیازهای آنها مثل سرپناه یا غذا برای مدتی برآورده شود و دوباره به فراموشی سپرده شده اند.
♦️این در حالی است که آسیب دیدگان اجتماعی، قربانی شرایط اقتصادی نابسامان، فقر و نابرابری های عمیقی هستند که هر چه می گذرد به ابعاد آن اضافه می شود.
♦️برای اینکه جامعه ا از آسیب های اجتماعی مصونیت پیدا کند و انسان های کمتری قربانی شوند، لازم است در وهله اول وضعیت اقتصادی اصلاح شود. کاهش شکاف طبقاتی، رفع فقر و حل مسأله بیکاری و مسکن پیش نیاز هر نوع برنامه ریزی برای آسیب های اجتماعی هستند. یعنی غیر این ها هر راه حل دیگری موقتی و به معنای تداوم این آسیب ها خواهد بود. نه مواجهه ی پلیسی، نه جرم انگاری، نه جمع آوری و نه رویکرد خیریه ای نمی تواند به حل مسایل و آسیب های اجتماعی کمک کند.
♦️وقتی که دولت راهکار اصلی برای مواجهه با مشکلات را در عقب نشینی از وظایف اش جستجو کند و خصوصی سازی و قواعدزدایی به مهمترین راهبردش تبدیل شود، این در واقع به معنی افزایش مشکلاتی مثل نابرابری های اجتماعی و محرومیت بخشی از جامعه خواهد بود که به منابع، ثروت و امکانات کمتری دسترسی دارند. در چنین جامعه ای مهمترین نیازهای انسان مانند مسکن و بهداشت و درمان و آموزش به کالا تبدیل می شوند و به عنوان ابزار سودآوری در دست اقلیت سرمایه دار محصور خواهند شد.
♦️اخیراً از رشد اقتصادی و توسعه به عنوان اهدافی جذاب یاد می شود که گویا نوشداروی همه مشکلات اقتصادی و اجتماعی خواهد بود، اما واقعیت این است که رشد و توسعه اقتصادی اگر یکسونگر باشد و با هدف برابری و عدالت اجتماعی همراه نباشد، نه تنها چاره مشکلات فعلی نخواهد بود، بلکه بخش بیشتری از جامعه، زیر چرخ هایش له خواهند شد. همان بخشی که ما به عنوان آسیب دیدگان اجتماعی می شناسیم.
♦️بنابراین اگر قرار است، از آسیب های اجتماعی پیشگیری شود، لازم است در برنامه ها و سیاستگذاری ها، هدف برابری و کاهش شکاف طبقاتی در صدر قرار بگیرد و این واقعیت در نظر گرفته شود که رشد اقتصادی و توسعه به تنهایی مشکلات جامعه را برطرف نخواهد کرد.
🔹نسخه منتشر شده این گفتگو در ایسنا:
https://www.isna.ir/news/1403060301304/
ایسنا
کاهش شکاف طبقاتی درصدر برنامه‌های دولت قرار گیرد
یک جامعه‌شناس با تاکید بر ابعاد مختلف آسیب‌های اجتماعی، گفت: اگر قرار است از آسیب‌های اجتماعی پیشگیری شود، لازم است در برنامه‌ها و سیاستگذاری‌ها، برابری و کاهش شکاف طبقاتی درصدر قرار بگیرد.
مطالعه پدیدارشناسانه جستجوی نظریه دوم پزشکی
نوع مقاله : مقاله پژوهشی
نویسنده: سیمین کاظمی
منتشر شد. چکیده و فایل pdf مقاله در لینک زیر قابل دسترسی است:
https://jisr.ut.ac.ir/article_97421.html
نوع مقاله : مقاله پژوهشی
نویسنده: سیمین کاظمی
منتشر شد. چکیده و فایل pdf مقاله در لینک زیر قابل دسترسی است:
https://jisr.ut.ac.ir/article_97421.html
انتصاب سخنگوی زن در دولت: ساختارشکنی یا سنت شکنی
▪️سیمین کاظمی/ گفتگو با جهان صنعت
@drsiminkazemi
۱. طی ۴۶ سال گذشته اولین زن سخنگویی دولت انتصاب شده است، به نظر شما این موضوع قدم بزرگی است؟
🔹انتصاب زنان در برخی سمت ها، قدم هایی در جبران عقب ماندگی ها در مشارکت سیاسی زنان است. ایران از حیث مشارکت سیاسی زنان و حضور زنان در دولت و مجلس در بین سایر کشورها تقریبا بدترین وضعیت را دارد. اگر گماردن زنان در سمت های سیاسی و مدیریتی سطح کلان ادامه یابد، به جبران و بهبود وضعیت کمک می کند.
۲. انتصاب یک زن در این بخش ساختارشکنی است؟
🔹نمی توان گفت، ساختارشکنی است، چون ساختارها نفوذناپذیری و تغییر ناپذیری شان در هنگام تعیین وزرا مشخص شد. اینکه یک زن به عنوان سخنگوی دولت منصوب شده را حداکثر می توان سنت شکنی دانست چون برخی مناصب و جایگاه ها به طور سنتی مردانه بوده و به مردان اختصاص داده شده اند از جمله سخن گوی دولت. حالا یک زن به این سمت منصوب شده است و آن سنت پیشین کنار زده شده است.
۳. این انتصاب چه تاثیری در حقوق زنان ایرانی دارد؟
🔹بیشتر از اینکه تاثیری در احقاق حقوق زنان داشته باشد، از دولت چهره بهتر و قابل قبول تری به جهان ارائه می دهد. حالا ویترین دولت مزین به حضور چند زن سیاستمدار شده و در معرض دید جهانیان قرار گرفته است. چنین انتصاباتی تلاش برای انتفال این پیام است که این دولت زنان را طرد نمی کند و به آنها فرصت مشارکت و مدیریت می دهد.
۴. دولت پزشکیان تفاوتی در وضعیت زنان ایجاد می کند یا نه؟
🔹اقداماتی مثل گماردن زنان به عنوان سخنگو و معاون و ... اقدامات مثبت و ضروری هستند. اما دولت می تواند، تغییراتی ایجاد کند که به نفع توده های زنان باشد و در رفع بعضی تبعیض ها علیه زنان اثر واقعی داشته باشد، به خصوص در حوزه اشتغال و ورود زنان به بازار کار. و برابری دستمزدها.
در حال حاضر نرخ مشارکت اقتصادی زنان تقریبا ۱۳ تا ۱۴ درصد است که رقم بسیار اندکی است و ایران از این نظر در قعر جدول رتبه بندی بین المللی قرار دارد. رفع تبعیض های آموزشی علیه زنان، محافظت از زنان در برابر خشونت، احداث مهد کودک رایگان یا ارزان از کارهای دیگری است که دولت می تواند برای بهبود وضعیت زنان انجام دهد.
https://jahanesanat.ir/%D8%B3%D9%86%D8%AA-%D8%B4%DA%A9%D9%86%DB%8C/481979/
▪️سیمین کاظمی/ گفتگو با جهان صنعت
@drsiminkazemi
۱. طی ۴۶ سال گذشته اولین زن سخنگویی دولت انتصاب شده است، به نظر شما این موضوع قدم بزرگی است؟
🔹انتصاب زنان در برخی سمت ها، قدم هایی در جبران عقب ماندگی ها در مشارکت سیاسی زنان است. ایران از حیث مشارکت سیاسی زنان و حضور زنان در دولت و مجلس در بین سایر کشورها تقریبا بدترین وضعیت را دارد. اگر گماردن زنان در سمت های سیاسی و مدیریتی سطح کلان ادامه یابد، به جبران و بهبود وضعیت کمک می کند.
۲. انتصاب یک زن در این بخش ساختارشکنی است؟
🔹نمی توان گفت، ساختارشکنی است، چون ساختارها نفوذناپذیری و تغییر ناپذیری شان در هنگام تعیین وزرا مشخص شد. اینکه یک زن به عنوان سخنگوی دولت منصوب شده را حداکثر می توان سنت شکنی دانست چون برخی مناصب و جایگاه ها به طور سنتی مردانه بوده و به مردان اختصاص داده شده اند از جمله سخن گوی دولت. حالا یک زن به این سمت منصوب شده است و آن سنت پیشین کنار زده شده است.
۳. این انتصاب چه تاثیری در حقوق زنان ایرانی دارد؟
🔹بیشتر از اینکه تاثیری در احقاق حقوق زنان داشته باشد، از دولت چهره بهتر و قابل قبول تری به جهان ارائه می دهد. حالا ویترین دولت مزین به حضور چند زن سیاستمدار شده و در معرض دید جهانیان قرار گرفته است. چنین انتصاباتی تلاش برای انتفال این پیام است که این دولت زنان را طرد نمی کند و به آنها فرصت مشارکت و مدیریت می دهد.
۴. دولت پزشکیان تفاوتی در وضعیت زنان ایجاد می کند یا نه؟
🔹اقداماتی مثل گماردن زنان به عنوان سخنگو و معاون و ... اقدامات مثبت و ضروری هستند. اما دولت می تواند، تغییراتی ایجاد کند که به نفع توده های زنان باشد و در رفع بعضی تبعیض ها علیه زنان اثر واقعی داشته باشد، به خصوص در حوزه اشتغال و ورود زنان به بازار کار. و برابری دستمزدها.
در حال حاضر نرخ مشارکت اقتصادی زنان تقریبا ۱۳ تا ۱۴ درصد است که رقم بسیار اندکی است و ایران از این نظر در قعر جدول رتبه بندی بین المللی قرار دارد. رفع تبعیض های آموزشی علیه زنان، محافظت از زنان در برابر خشونت، احداث مهد کودک رایگان یا ارزان از کارهای دیگری است که دولت می تواند برای بهبود وضعیت زنان انجام دهد.
https://jahanesanat.ir/%D8%B3%D9%86%D8%AA-%D8%B4%DA%A9%D9%86%DB%8C/481979/
Forwarded from خانه اندیشمندان علوم انسانی
📔سیاست ورزی جنسیتی: تولید من بی نقص (فهم دستکاری بدن در ایران)
سخنران:
#دکتر_سیمین_کاظمی
🗓 شنبه 10 شهریور 1403، ساعت 17
🏡 سالن خیام
🔹برنامه به صورت حضوری برگزار می گردد.
🔹ورود برای عموم آزاد و رایگان است.
💢انجمن جامعه‌شناسی ایران💢
💢خانه اندیشمندان علوم انسانی💢
🆔 @iranianhht
سخنران:
#دکتر_سیمین_کاظمی
🗓 شنبه 10 شهریور 1403، ساعت 17
🏡 سالن خیام
🔹برنامه به صورت حضوری برگزار می گردد.
🔹ورود برای عموم آزاد و رایگان است.
💢انجمن جامعه‌شناسی ایران💢
💢خانه اندیشمندان علوم انسانی💢
🆔 @iranianhht
Audio
🎤فایل صوتی نشست:
تولید منِ بی نقص
(فهم دستکاری بدن در ایران)
♦️سیمین کاظمی
۱۰ شهریور ۱۴۰۳
خانه اندیشمندان علوم انسانی
@drsiminkazemi
تولید منِ بی نقص
(فهم دستکاری بدن در ایران)
♦️سیمین کاظمی
۱۰ شهریور ۱۴۰۳
خانه اندیشمندان علوم انسانی
@drsiminkazemi
Forwarded from خانه اندیشمندان علوم انسانی
📷 گزارش تصویری نشست سیاست ورزی جنسیتی: تولید من بی نقص (فهم دستکاری بدن در ایران)
🗓 شنبه 10 شهریور 1403
🏡 سالن خیام
💢انجمن جامعه‌شناسی ایران💢
💢خانه اندیشمندان علوم انسانی💢
🆔 @iranianhht
🗓 شنبه 10 شهریور 1403
🏡 سالن خیام
💢انجمن جامعه‌شناسی ایران💢
💢خانه اندیشمندان علوم انسانی💢
🆔 @iranianhht