📣 اعتراضات به ساخت مسجد در پارک قیطریه و استقبال بالا از کارزار مربوط به آن بازتاب‌های زیادی در رسانه‌ها داشته است.

📰 روزنامه هم‌میهن گزارشی میدانی از این بوستان پرحاشیه منطقه یک تهران تهیه کرده که حکایت از علامتگذاری ۲۲ درخت و نهال و همچنین تغییر وضعیت محدوده حصارکشی‌شده دارد. این روزنامه با ساکنان محله نیز که کارزار را امضا کرده‌اند گفتگو کرده است.

⭕️ روزنامه «جهان‌صنعت» نیز گزارشی از «پشت پرده ساخت مسجد در پارک قیطریه» منتشر کرده و درباره واکنش فخرالسادات محتشمی‌پور، استقبال از کارزار و توصیه محمد درویش به امضا، ورود سازمان میراث فرهنگی و داستان کشف گورهای دسته‌جمعی در قیطریه نوشته است.

🗞 روزنامه شرق نیز گزارشی از «موج واکنش‌ها به ساخت مسجد در بوستان قیطریه» به چاپ رسانیده و از «خواب جدید زاکانی برای بوستان‌های تهران» گفته است. این گزارش به نقش اظهار نظر زاکانی در تقویت موج اعتراضات پرداخته و از  نگرانی میراثی‌ها از گودبرداری احتمالی در پارک قدیمی گفته است.

🔥 جهت مطالعه گزارش‌های خواندنی فوق، به بخش «پیگیری‌ها» در صفحه کارزار «درخواست جلوگیری از تخریب پارک قیطریه» مراجعه کنید. تعداد امضاهای این کارزار با سرعتی قابل توجه رو به افزایش است و تا لحظه انتشار این پست به بیش از ۶۷ هزار نفر سیده است.

✅ برای امضای این کارزار می‌توانید روی لینک زیر بزنید:
https://www.karzar.net/106414

♥️ با تشکر از خبرنگارانی که صدای اعتراضات مردمی را بازتاب می‌دهند.

#پارک_قیطریه
#قدرت_بی_قدرتان
#صدای_مردمها

🟢 یک اتفاق امیدبخش در حوزه کنشگری محیط‌زیستی! 🟢

📚 @darvishnameh

1️⃣ به دنبال استقبال شتابان هموطنان از جنبش قیطریه که اینک با ۱۱۲ هزار امضا، رکورددار پویش‌های محیط‌زیستی سایت کارزار شده است، همانطور که مشاهده می‌شود، دو‌ کارزار مهم محیط‌زیستی دیگر درباره دریاچه ارومیه و زاینده‌رود هم در حال نزدیک‌شدن به مرز ۱۰۰ هزار امضا هستند.

2️⃣ به این می‌گویند یک رقابت سالم. اینک علاقه‌مندان به تاب‌آوری دوباره دریاچه ارومیه و زاینده‌رود هم امیدوار شده و دریافته‌اند که نجات‌دهنده را باید در آینه دید.

3️⃣ همانطور که شهروندان تهرانی نسبت به تغییر کاربری یک بوستان چنین متحد و امیدوارانه واکنش نشان داده‌اند، چرا دوستداران دریاچه ارومیه و زاینده‌رود چنین نکنند؟ دوستدارانی که بی‌شک فقط به آذربایجان و اصفهان محدود نشده و در همه ایران گسترده هستند.

4️⃣ برای امضای کارزار دریاچه ارومیه از لینک زیر استفاده کنید:

https://www.karzar.net/43518

5️⃣ برای امضای کارزار نجات زاینده‌رود از لینک زیر استفاده کنید:

https://www.karzar.net/zayandeh-rud

#امید_برای_طبیعت_ایران
#محمد_درویش

⚖💧مرگ سرزمین با سد چمشیر- سندی برای تاریخ به کوشش دکتر آخانی

◾️بینید عده‌ای چگونه با سهل‌انگاری و بخاطر یکسری منافع رانتی و .. این  سرزمین را خشک کردند؟

◾️اینها تبعات سد سازی در اقلیم های خشک و نیمه خشک هست. مطمئن هستم جنگلهای آمازون رو هم به نسل مدیران فعلی ایرانی بدهید، با همین روشها خیلی شیک و مجلسی ابتدا آنرا به سرعت تبدیل به بیابان کرده، و پس از موفقیت خود و خانواده محترم راهی کانادا می‌شوند./کانال مهدی معتق

🔹مواضع امام جمعه نور درقبال دست درازی به جنگل های الیمالات؛

🔻چرا با گذشت ۳۵ روز از گزارش جنگلدار منطقه، مدیران بالادست به این تخلف ورود نکردند؟
🔻چرا حسب شنیده ها جنگلدار وظیفه شناسی که تخلفات در جنگل الیمالات را گزارش کرد به جای تشویق و تقدیر، توبیخ شد؟
🔻چرا مدیران بالادستی دستگاه متولی سکوت پیشه کردند؟

واکنش رئیس سازمان منابع طبیعی به ماجرای مالکیت رودخانه «چهل‌بازه»


رئیس سازمان منابع طبیعی گفت: حریم و بسترها رودخانه‌ها به عنوان ثروت‌ها و اموال عمومی در اختیار حکومت جمهوری اسلامی ایران قرار دارد و توسط اشخاص حقیقی و حقوقی قابل تملک نیست.

https://www.ilna.ir/fa/tiny/news-1442527

@ilnair

🟢چرا شتاب امضا در کارزار پارک قیطریه، عده‌ای را نگران کرده؟🟢

📚 @darvishnameh

1️⃣ همراهی مردم با پویش مخالفت با احداث مسجد در پارک قیطریه، همچنان به طرز بی‌رقیبی ادامه دارد و به جز کارزار نجات میان‌رودان که حدود ۳۰۰هزار امضا را به ثبت رساند، فعلا دومین کارزار محبوب محیط‌زیستی کشور است و خوشبختانه این موفقیت سبب شده تا دیگر کارزارهای محیط‌زیستی هم جان تازه‌ای گرفته و امید به اردوگاه محیط‌زیستی‌ها بازگردد.✌️

2️⃣ طبیعی است مثل هر حرکت و جنبش و کارزار موفقی، پویش قیطریه هم همزمان با استقبال بیشتر مردمی از آن، مخالفان بیشتر و قدرتمندتری بیابد که بخواهند برایش حاشیه درست کنند و یا از شتاب امضاها بکاهند. یادم هست چهارده سال پیش، زمانی که توانستم در یک مسابقه جهانی با تارنمایم - مهار بیابان‌زایی - به مقام سوم برسم؛ پیامی روی صفحه‌ام منتشر شد با این مضمون: وبلاگ شما به دلیل عدم رعایت مقررات جمهوری اسلامی فیلتر می‌شود! پیامی که البته برای من یک قوت قلب بود، چون می‌دانستم به قطار در حال حرکت سنگ پرتاب می‌کنند. بنابراین، حامیان کارزار قیطریه از این پس باید خود را برای مواجهه با ترفندهای عجیبی آماده کنند که در یک هدف البته مشترک هستند و آن کاهش حمابت مردمی است!

3️⃣ مثلاً می‌گویند: این همه مشکلات محیط‌زیستی و قطع جنگل و نابودی منابع آب و خاک، فرونشست زمین و ... در مملکت وجود دارد، چرا فقط به قطع چند تا درخت در یک بوستان محلی در تهران چسبیده‌اید؟

4️⃣ یا می‌گویند: داغ شدن کارزار قیطریه، ترفند حامیان زاکانی است برای آنکه دیگر گندکاری‌های وی پوشیده مانده و رسانه‌ای نشود! یا اینکه جنبش قیطریه سبب شد تا افتضاح صدیقی فراموش شود! و ...

5️⃣ خواستم به یک علامت توجه کنید! همانطور که در روابط اجتماعی می‌گویند: دوست واقعی کسی است که وقتی موفقیت شما را می‌بیند، عمیقاً ابراز شادمانی کرده و آن را از صمیم قلب تبریک بگوید. در ماجرای قیطریه هم می‌توانید از همین خط‌کش برای کشف کنشگران واقعی و فعالان محیط‌زیست سلحشور، خردمند و دلسوز بهره برید. آنها که می‌گویند: چرا این، و آن نه! دوست واقعی و حامی محیط‌زیست و افزایش امید در کنشگری محیط‌زیستی نیستند. آنها خواسته یا ناخواسته در زمین تمامیت‌خواهانی بازی می‌کنند که از حضور موثر مردم در صحنه نگرانند و همچنان می‌خواهند بر این طبل بکوبند که کنشگری مدنی قانونمند فایده‌ای ندارد، کسی به حرف شما توجه نمی‌کند، خودتان را خسته نکنید و برطبل سندروم شکنجه خاموش می‌کوبند.

6️⃣ من این روزها بسیار شادم، زیرا از روی واکنش به موفقیت کارزار پارک قیطریه به راحتی می‌توان دوستان واقعی که خواهان افزایش امید و کنشگری مدنی هستند را بازشناسایی کرد. پیش‌تر و خیلی شفاف گفته بودم: کسی که طلبکار است، کنشگر نیست! لطفاً به همین رویه خود ادامه دهید!😉

7️⃣ یادمان باشد: دنیای پیرامون‌مان قرار نیست ما را زیباتر کند! بل، این ما هستیم که با خوبی‌هامان، با دگردوستی‌های موثرمان، با تقدم به روشن‌کردن کوچه مقدم بر منزل، آن را زیبا و امیدبخش می‌سازیم. به قول فریدون مشیری عزیز:

نگاه توست که رنگ دگر دهد به جهان
اگر که دل بسپاری به مهرورزیدن؛
اگر که دیده‌ات خو نکند به بد دیدن

8️⃣ همچنان از کارزار پارک قیطریه در نشانی زیر حمایت کنیم، یادمان باشد، آنها نگرانند که نکند رای کارزار از رای دوستان‌شان که به ساختمان بهارستان یا ساختمان بهشت راه یافتند، بیشتر شود! که البته حق دارند، این یک نگرانی واقعی و درست است!😊✌️😊

https://www.karzar.net/106414

♦️ دوستانی که به هر دلیل موفق به امضای این کارزار هنوز نشده‌اند، می‌توانند مراتب را به حامد بیدی، ادمین سایت کارزار در تلگرام اطلاع دهند تا مشکلات فنی را برطرف کند:

@hamedbidi
#پارک_قیطریه
#جنبش_قیطریه
#محمد_درویش

به نام خداوند جان و خرد
🔸پویش مدنی و ملی توقف تخریب بخشی از پارک قیطریه تهران و احداث مسجد در آن، که امروز به نمادی از اعتراض مسالمت آمیز در چارچوب قوانین و مقررات کشور بدل گردیده، حرکت ارزشمندی است که شایسته حمایت جامعه حقوقی کشور می‌باشد.

🔸صرف‌نظر از مساحت، محل و علت تخریب و بنایی که مقرر است بجای فضای سبز در آن مکان احداث گردد، علاوه بر اینکه این اقدام از سرانه فضای سبز شهروندان می‌کاهد، علاوه بر اینکه محل مورد نظر در موقعیت تپه و محوطه باستان‌شناسی و گورهای باستانی سه هزار ساله‌ی مدفون در آن قرار دارد، علاوه بر اینکه احداث مسجد در نزدیکی مسجد دیگری در این شرایط اجتماعی موجب وهن دین و باورمندی‌های دینی خواهد بود، از منظر حقوقی، هرگونه تغییر کاربری فضای سبز و حفاری در محوطه‌ی باستان‌شناسی، بر اساس قوانین و مقررات جاری ممنوع بوده و نیازمند طی تشریفات قانونی خاص در شورای شهر و وزارت میراث فرهنگی و گردشگری است.

🔸لذا ضمن تایید این کارزار، از همه اعضای جامعه حقوقی و تشکل‌ها و انجمن‌های علمی دعوت می‌نماید در این پویش مدنی غیرسیاسی مشارکت فرمایند.
انجمن حقوق شناسی
شانزدهم فروردین هزار و چهارصد و سه



👇🏻☘️👇🏻☘️👇🏻
https://www.karzar.net/106414

#انجمن_حقوق_شناسی
@iranianlls
instagram.com/miras_bashi
@mirasbashi

🟠درنگی بر ساخت مسجد در پارک قیطریه

🔸لایو اینستاگرام با موضوع «درنگی بر ساخت مسجد در پارک قیطریه» به میزبانی علی میرشفیع برگزار می‌شود.

🔸با حضور:
▫️شیوا آراسته
▫️رضا شیرازیان
▫️سام گیوراد
▫️عقیل بهرا
▫️علیرضا علی‌آبادی

🔸زمان:
▫️جمعه ۱۷ فروردین ۱۴۰۳؛ ساعت ۲۱

🔸حضور در نشست از طریق پیج:
@ALI__MIRSHAFI

نشانی‌های روزن‌آنلاین:
تلگرام | اینستاگرام | وب‌سایت

⭕️کارزار اعتراضی یا رأی اعتراضی: نمادین‌شدن کارزار اعتراض به ساخت مسجد در پارک قیطریه چه معنایی دارد؟
✍🏻محمد رهبری

🔻کارزار اعتراض به ساخت مسجد در پارک قیطریه، با بیش از ۱۲۵ هزار امضا، تبدیل به پر امضاترین کارزار پس از شهریور ۱۴۰۱ شده است؛ یعنی از زمان اعتراضات پس از مرگ مهسا امینی، هیچ کارزاری تا این اندازه امضا نشده بود. این موضوع را می‌توان مهم‌ترین خبر اجتماعی در سال ۱۴۰۳ دانست و باید به آن پرداخت. این پرسش مهمی است که چرا کارزاری که ماهیت محلی دارد، و احتمالا فقط طبقه متوسط شهری در تهرانی‌ باید به آن بپردازد، تا این اندازه جلب توجه کرده است.

🔻بر اساس روند امضاهای این کارزار، می‌توان امضاها را به دو گروه و در دو مقطع تقسیم کرد؛ نخست امضای کسانی که دغدغه محیط زیستی و حفظ درختان یا دغدغه حفظ هویت پارک را داشتند. ساکنان محلی یا کسانی که از پارک قیطریه خاطره دارند و خواهان حفظ این پارک قدیمی شده‌اند؛ این گروه عمدتا از ۲۲ اسفند ۱۴۰۲ تا ۸ فروردین ۱۴۰۳ اقدام به امضای این کارزار کردند. یعنی حدود ۸ هزار نفر که همین هم نسبت به کارزارهای مشابه عدد قابل توجهی است.

🔻گروه دوم، کسانی بودند که با انگیزه‌های سیاسی و اجتماعی این کارزار را امضا کردند. کسانی که از ۸ فرورودین به این سو در اعتراض به مواضع رسمی آغاز به امضای این کارزار کردند تا اعتراضشان را به سیاست‌های موجود نشان دهند. به‌مرور جمعیت بیشتر و متکثرتری از مردم این کارزار را امضا کردند و این کارزار بیشتر در میان طبقه متوسط شهری دیده شده و فراتر از دسته‌بندی‌های سیاسی به درون جامعه رسوخ کرده است. در این مقطع چهره‌هایی که در میان عموم مردم نفوذ دارند نیز با شدت بیشتری این کارزار را معرفی کردند؛ محمد درویش، محسن رنانی و محمد فاضلی از جمله این چهره‌ها بودند.

🔻کارزار اعتراض به ساخت مسجد در پارک قیطریه، از هشتم فروردین ماه به این سو، رفته‌رفته به یک کارزار نمادین تبدیل شد. اگرچه بسیاری از امضاکنندگان، دغدغه حفظ درختان و هویت پارک را نیز دارند، اما انگیزه‌شان برای امضای این کارزار فراتر از این موضوعات است. این کارزار به نمادی برای اعتراض علنی تبدیل شده است. در استوری‌های اینستاگرام برخی این کارزار را منتشر کرده‌اند و می‌گویند اگرچه در انتخابات رأی ندادند اما این کارزار را امضا می‌کنند تا صدای اعتراضشان را برسانند. امری که که در یادداشت محسن رنانی نیز مشخص بود و از آن به‌عنوان یک «کنش جمعی فعال» نام برده بود. در باب این کنش جمعی فعال باید به دو نکته مهم توجه کرد:

🔻یک. بیش از ۱۲۵ هزار نفر از مردم، با هویت خودشان اقدام به امضای کارزاری کرده‌اند که فارغ از محتوای آن، اکنون به نماد اعتراض تبدیل شده است. این امر نشان می‌دهد که امید و انرژی جامعه که در جریان اعتراضات ۱۴۰۱ تخلیه شده بود و جای خود را به یأس و سرخوردگی داده بود، دوباره در حال احیا شدن است. به‌همین خاطر است که جامعه از یک کنش منفعلانه، به سمت کنش فعال حرکت کرده است. صد هزارتایی شدن کارزار پارک قیطریه و همچنین کارزار افزایش دستمزد کارگران، پیام حیات جامعه را مخابره می‌کند و نشان می‌دهد که این جامعه می‌خواهد کنشگری کند و پس از آن سرخوردگی بزرگ، دوباره می‌تواند چنین کنش جمعی داشته باشد.

🔻دو. نکته دیگر را می‌توان در پاسخ به این پرسش مهم مطرح کرد  که چرا این کنش جمعی و اعتراضی، در قالب انتخابات نمود پیدا نکرد؟ فاصله انتخابات و این کارزار، تنها یک ماه است. چرا علی‌رغم دعوت برخی چهره‌های سیاسی به «رأی اعتراضی» چندان کسی به این دعوت پاسخ نگفت و اعضای لیست صدا ملت در تهران به‌طور میانگین فقط ۲۷ هزار رأی آوردند اما حالا این کارزار با بیش از ۱۲۵ هزار امضا مورد اقبال واقع شده است؟

🔻علت را باید در تفاوت میان کارزار و انتخابات جستجو کرد. درست یا غلط، شرکت در انتخابات در ذهن بسیاری از مردم به‌معنای تأیید سیاست‌ها و رویه‌های موجود و شریک شدن در تصمیمات جاری است؛ به‌همین دلیل بسیاری از کسانی که نمی‌خواهند خود را در این تصمیمات شریک کنند و به‌نوعی نمی‌خواهند دامن خود را آلوده کنند، در انتخابات شرکت نمی‌کنند. فارغ از این که این عقیده درستی است یا نه (که می‌توان در جای دیگر به آن پرداخت)، شرکت در انتخابات در ذهن برخی از مردم، چنین معنایی دارد.

🔻اما امضای یک کارزار برای کسی چنین معنایی ندارد. امضای کارزارها را نمی‌توان تفسیر به رأی کرد و همین عامل مهمی است که کنش اعتراضی، اما مسالمت‌جویانه‌ی مردم را، نه به سمت رأی اعتراضی که به سمت امضای کارزارهای اعتراضی هدایت می‌کند. اینجاست که این کارزار به نمادی برای اعتراض مدنی تبدیل می‌شود.

🔻امضای قابل توجه این کارزار جای بحث و تحلیل بیشتری دارد و در مورد آن و معنای این تعداد امضا، و نسبت با آن با سایر کنش‌های جمعی بیشتر باید سخن گفت.

@MohammadRahbari

دفاع از پارک قیطریه
کارزاری بزرگ و موفق در تهران

✍ رحیم قمیشی

با آنکه در طول چند روز گذشته، همه نگران شدت گرفتن جنگ بین ایران و اسرائیل، و عکس‌العمل ناشیانه و شتابزده ایران بودند. با آنکه رشد قیمت دلار و بی‌ارزش شدن شدید پول ملی، همه را نگران آینده تاریک و وحشتناکی کرده بود، و با آنکه علنی شدن دزدی‌های نجومی اطرافیان دربار، همه را به‌شدت خشمگین و ناامید از بهبود اوضاع نموده بود، اما حضور بیش از ۱۲۰ هزار نفر در کارزاری برای حفظ پارک قیطریه و در دفاع از درختانی که اندکی اجازه تنفس به تهران می‌دهند، بسیار امیدوار کننده بود.

برای حضور در این کارزارها، داوطلبان باید نام و فامیل خود را نوشته و شماره تلفن خود را نیز در اختیار سیستم قرار می‌دادند، و ممکن بود بسیاری به ترس بیفتند، اما مردم آنقدر شجاعت پیدا کردند که دیگر نگران آن نباشند فردا به جرم امضای کارزاری در مخالفت با تصمیمات احمقانه حاکمیت مورد پیگرد قرار بگیرند.
مردم ما آنقدر خود را باور کردند که در دفاع از حقوق بر حق خود، دیگر هیچ دلهره‌ای به خود راه ندهند.
تصور نکنیم امضای ۱۲۰ هزار نفر چیز کمی است، این امضاها اگر به ۲۰۰ یا ۳۰۰ هزار نفر برسد یعنی نیروی فوق‌العاده‌ای که آمادگی مشارکت فعال و شجاعانه در همه امور کشور و سرنوشتش را دارد.

من با افتخار این کارزار را امضا کرده‌ام.
هیچکس حق ندارد بدون اجازه مردم به تخریب محیط زیست بپردازد، چه مسجد بخواهد بسازد، چه کلیسا، چه میخانه بسازد، چه مقبره.
دورانی که مخالفت با حاکمیت ترس داشت سپری شد. خانم‌ها این را به ما آموختند. دخترانمان و جوانان دلیرمان.
ما مردم همدیگر را پیدا کرده‌ایم.
حاکمیت موظف است وضعیت بسیار بد اقتصاد را هم سامان بدهد، باید اشتغال را از وضعیت بسیار نگران کننده فعلی خارج کند. باید وضع مهاجران بدون مجوز را روشن کند، باید متناسب با تورم، حقوق‌ها را بلافاصله ترمیم کند، ولو ماهی یک بار، باید پاسخ فسادها را بدهد، در دیزی باز بوده، حیای گربه‌های بدجنس کجا رفته بوده!!

کارزار قیطریه یک شروع است.
حضور بیش از صدها هزار نفر، با امضای رسمی بسیار امیدوار کننده است.
ما عقب نخواهیم نشست.
ایستادگی بر خواسته به‌حق را تمرین خواهیم کرد.
کارهای بزرگ با اقدامات کوچک شروع می‌شوند.
و من بسیار امیدوارم کارزار قیطریه اقدامی باشد ظاهراً کوچک و در عمل خیلی بزرگ!
شروع راهی، تا نشان داده شود
قدرت مردم هرگز کمتر از حاکمیت نیست
ولو اسلحه، رسانه، زندان، دادگاه و بودجه
در اختیار یک طرف باشد!
و حتما ما پیروز خواهیم شد.

امضاهای این کارزار باید به عددهای بالاتر برسد
با همراهی همه مردم شجاع‌مان

@ghomeishi3

لینک کارزار؛
https://www.karzar.net/106414

🔻پارک قیطریه‌مبارزه برای شهر

◇دربارهٔ موضوع بوستان قیطریه از منظر فنی (شعاع دسترسی مساجد،‌ سرانهٔ کاربری مذهبی،‌ مصوبهٔ منع احداث ابنیه در بوستان‌ها و فضای‌سبز، فاصلهٔ مسجد از منظر فقهی، احکام طرح جامع و طرح تفصیلی در مورد بوستان‌ها، احکام قانون مدنی در خصوص مالکیت عمومی اماکن و معابر شهر، بحث درختان محدوده و اینکه اینها درخت هستند و نهال یا تأثیر محدودهٔ ساخت و شعاعش بر درختان و فضای سبز چیست، مباحث میراثی و باستان‌شناختی محدوده، احکامِ هبه و وقف و وصیت)‌

◇یا جامعه‌شناختی (مثلاً در خصوص آمارِ مساجد بسته یا آمارِ‌ مراجع‌کنندگان به مساجد)‌ یا اقتصاد سیاسی شهر (قانونِ معافیت فضاهای اصلی مساجد و اماکن‌مذهبی از پرداختِ هزینهٔ مصرفِ ماهانه آب، برق و گاز،‌ استفاده‌های تجاریِ مستقیم و غیرمستقیم از اماکن مذهبی)‌ مباحث مختلفی مطرح شده‌اند اما با آنکه هر یک از آنها گوشه‌هایی از مسئله هستند ولی اصل مسئله نیستند. چنان‌که دفاعیات متناقضِ حامیانِ آن در شورای اسلامی شهر و شهرداری تهران نیز روشن است و برای آنها اصولاً مسائل فنیِ موضوع دارای اهمیت نیست و البته ماجرا هم به پارک قیطریه ختم نمی‌شود.

سرمقاله کامل را این‌جا بخوانید.
@payamema

⚖💧همگرایان قیطریه

🖋مسعود امیرزاده

شهرها زنده‌اند. آنها هم مانند هر موجود زنده دیگری نفس می‌کشند، رشد میکنند، سوخت و ساز داشته و پسماند تولید می‌کنند.
در واقع شهرها به منزله قسمی سیستم پیچیده‌ قلمداد  میشوند.
برشماری ویژگی‌های یک سیستم پیچیده” complex system “فراتر از چنین نوشتارهای کوتاهی است اما جهت بررسی انطباقی به چند تای آنها اشاره ای میشود.
این بررسی بیشتر به جهت حال و هوای امروزه تهران است که یکی از فضاهای سبز شهری آن توسط مدیریت این شهر مورد تهدید واقع شده است.
پارک قیطریه که این روزها توسط شهرداری برای ساخت بنا در فضای عمومی حصار کشی شده، مبدل به یکی از مهم ترین محورهای کنشگری در چند ساله اخیر شده است.
همگان دیدند که چگونه مردم به این تهدید واکنش نشان داده و نوعی همگرایی قابل ستایش در مقابل آن و نیز اظهارات از سرتکبر و تفرعن جناب شهردار در جامعه ایجاد شد.اما چرا!؟
شاید بتوان این کار را به جامعه شناسان سپرد که آنها تحلیلهای جامعه شناختی خود را نسبت به این پرسش با زبان گویاتری بیان دارند اما میتوان از طریق تئوری سیستمهای پیچیده نیز تحلیلی در رابطه با این ماجرا داشت.

۱-حافظه “memory” :
سیستم پیچیده سیستمی دارای حافظه است و این یک ویژگی است که الزاما در هر سیستمی وجود نداشته، لکن بعضا واجد آن می‌باشند و شهر از مصادیق  سیستم‌های پیچیده، حافظه دار است.اما نکته مهم تر از حافظه غیر متمرکز بودن آن در یک شهر به منزله سیستم پیچیده است.حافظه شهر مربوط به یک نقطه نیست بلکه امری منتشر در پیکره های پراکنده شهر است.
۲-هابها “hubs “:
در سیستم پیچیده توزیع متقارن نیست بلکه اصطلاحا بی‌مقیاس«scale free »است. این بدان معناست که برخی نقاط در سیستم ارتباطات و لینکها پرتعداد تری داشته و قسمی از مرکزیت و سنترالیسم از خود نمایش میگذارند.میتوان گفت تحریک این گره ها میتواند شوک بزرگتری به سیستم وارد کند.
۳-بحرانیت critical phase :
بعضا شوکها در سیستم ایجاد پدیده های بحرانی ایجاد کرده و آنرا از تعادل فعلی خود خارج میکند و احتمالا یافتن این نقاط روی هابها بخت بیشتری را دارد.

۴-هویت یابی ‏“self-identification”: بعضا سیستم‌های پیچیده  برداشت کاملا مشخصی از خود ندارند، به عبارتی دقیقا نمی‌دانند کیستند و مرزهایشان تا کجاست.
به گمانم شهری چون تهران مصداق عینی و تیپیک چنین وضعیتی است.
تهران سیستم پیچیده‌ای گم شده در اجزای خود است که دقیقا قادر به ارائه تعریف هویت و شاخصه های ذات مدارانه خود نیست مگر در هنگامه بروز بحران.
تحریک تهران در برخی نقاط و احساس درد و خطر در آن نقطه عامل تمرکز هویت روی همان نقطه است. این نقطه میتواند شمس العماره باشد و یا چنارهای خیابان ولیعصر.
میتواند محوطه تئاتر شهر باشد و یا ته مانده باغ شهرهای شمیرانات و یا هوایی که هر چند یکبار از نفس مردم ربوده میشود.آنگاه است که تهران هویت خود را در یک درد و رنج مشترک باز می یابد و به فراخور واکنش نشان میدهد.این واکنش واکنشی سیستماتیک است که میتواند تحریک یک هاب بوده و یا نقطه دیگر که توانسته این همبستگی در دردمندی را حاصل کند.
هم چنین شهر تعلق به حافظه منتشر خود دارد و اتفاقا حافظه شهر علاوه بر بعد نرم افزاری و بین الاذهانی جنبه کالبدی هم دارد.باز بر این گمانم برخی از نقاط شهر نقش مهمتری در این پیکره متکثر  حافظه‌ای خواهد داشت،به طور مثال میدان آزادی، میدان تجریش،پارک شهر، پارک ملت، پارک قیطریه و یا مجموعه کاخهای تهران،مجموعه بازار و ساختمانهای اداری و قدیمی جنب آنها…مسلم است وقتی نابخردی و طمع آنقدر دامن میگیرد که حتا چنین نقاطی را نشانه میرود، لاجرم مردم به عنوان اجزای این سیستم تحریک و عاصی شوند.
دلسوزانه به شهردار محترم و سایر دست اندرکاران شهری توصیه میشود دست از سر این پاره های هویتی و خاطره ساز شهر بردارند و اجازه دهند حداقلی از پیوند با گذشته در ذهن مردمان باقی بماند.شهر بی‌هویت و تفاوت حتا اگر هم شدنی باشد به صلاح خود و مدیران آن نیست و لذا باید این واکنش همگانی را به فال نیک گرفت و دلیل بر بقا و سرزندگی سیستماتیک شهر دانست.تهران امروز خود را در گوشه ای از پارک قیطریه یافته است، گوشه ای مورد تعرض و دلنگران و پیچیده به درد./دیدبان زیست‌بوم
🆔 www.tg-me.com/watlawgovernance

.
.
👈 نقدهای «جنبش قیطریه»

در فضای مجازی هر سه‌ گونه «کنش منفعل»، «کنش‌ فعال عقل‌گرا» و «کنش‌ فعال خشم‌گرا» قابل مشاهده است. «نقد» اگر با نام نویسنده واقعی و به صورت اخلاقی و عقلانی نوشته و منتشر شود یک «کنش فعال عقل‌گرا» محسوب می‌شود. جامعه‌ای که بخش بزرگی از شهروندانش مهارت نقد عقلانی و اخلاقی دارند می‌تواند با نوشتن نیز دست به «کنش جمعی فعال عقل‌گرا» بزند. مشکل امروز ما این‌جاست که بخش اعظم فضای مجازی را کنش‌‌های منفعلانه و کنش‌های خشم‌گرا پرکرده‌اند.

پس از نگارش یادداشت «جنبش قیطریه»، تعداد زیادی نقد در فضای مجازی منتشر شده است که بسیار امید بخش است. از همه ناقدان سپاسگزار و منت‌‌پذیر آنانم. آن تعداد از نقدها که به شیوه‌های مختلف به دست من رسیده و فراتر از درد دل یا اهانت است را عیناً در این‌جا بازنشر می‌کنم (به ترتیب دریافت). با بسیاری همدلم؛ برخی را نیز معتقدم نوشته‌ من نارسا و مستعد سوء برداشت بوده است؛ برخی را هم برای آنها پاسخ دارم. اما قصد پاسخ ندارم. آن‌که باید داوری کند و پاسخ گوید، عقل سلیم جمعی است نه منِ نویسنده. برای من شهد نقد بیش از شیرینی پاسخ است. آن‌که نقد می‌کند مرا گرامی داشته و سخنم را ارج نهاده است و همین برای من بس است.


البته به گمانم در باب اهمیت «کنش‌های جمعی فعال عقل‌گرا» به عنوان راهکاری برای خروج از بن‌بست امروز جامعه ایران، خیلی می‌توان و باید سخن گفت. شاید همت کنم و در‌آینده چیزی بنویسم. اما از همه اندیشه‌ورزان دغدغه‌مند نیز دعوت می‌کنم در این باب نظرات خود را منتشر کنند تا گفت‌وگویی جمعی درگیرد، شاید راهکاری بین‌الاذهانی پدیدار شود.

محسن رنانی / سروشِگانْ روز از فروردین ۱۴۰۳


------------------------------
پیوندهای یادداشت «جنبش قیطریه»:

https://www.tg-me.com/Renani_Mohsen/610


https://renani.net/texts/notes/gheytariyeh-movement/
.
.

▫️یک مطالعه نشان می‌دهد همسایۀ غربی ایران قصد دارد ۸۳ درصد آورد آبی ارس را مهار کند

🔻تقلای ترکیه برای مصادرهٔ آب ارس
| حمیدرضا میرزاده |

◇اختلاف بر سر اقدامات سازه‌ای کشور ترکیه برای مهار آب‌های سطحی از بیش از یک دهه قبل بالا گرفته است. کشورهای منطقه، خصوصاً عراق بر سر ابر پروژهٔ «گاپ» در سرشاخه‌های دجله و فرات با همسایهٔ شمالی‌شان، ترکیه به‌اختلاف خورده‌اند. از طرفی ایران نیز به‌دلیل آنکه از تبعات ثانویهٔ سد‌سازی در بالادست دجله و فرات آسیب می‌بیند نیز به این اعتراض پیوسته است. اما ترکیه به‌دنبال آنچه که «توسعهٔ آب‌محور» خوانده، طرح‌های بلندپروازانهٔ دیگری را در سر می‌پروراند. ابرپروژه‌ای دیگر به‌نام «داپ» در شرق ترکیه در دست اجراست که بخشی از این پروژه به مهار آب در حوضهٔ آبریز رودخانهٔ ارس مربوط می‌شود. رودخانه‌ای مرزی که امروزه علاوه‌بر موضوع آلودگی آن، رقابت کشورهای منطقه بر سر بهره‌برداری آب آن نیز از مهمترین مسائل هیدروپلیتیکی منطقه محسوب می‌شود.

◇در مقالهٔ «توسعۀ آب محور ترکیه در حوضهٔ آبریز فرامرزی ارس» که اخیراً توسط «سعید نسترنی عموقین»، «سیده زهرا قریشی»، «حجت میان‌آبادی» و «عاطفه پرورش ریزی» در مجلهٔ «مدیریت آب و آبیاری» دانشگاه تهران منتشر شده، ابعادی از اقدامات ترکیه در حوضهٔ رودخانهٔ ارس مورد بررسی قرار گرفته است. بر این اساس، ترکیه برای مهار ۳.۷۴۳ میلیارد مترمکعب آب دورخیز کرده است. برنامه‌ای که علاوه‌بر تأثیرات محیط‌زیستی در پایین‌دست رودخانهٔ ارس، می‌تواند بر معادلات دیپلماتیک منطقه نیز تأثیر سوء بگذارد. نویسندگان این مقاله بر این باورند که ترکیه در حوزهٔ آب‌های فرامرزی سعی دارد با «تحریف گفتمان» از آب به‌عنوان یک ابزار سیاسی در منطقه استفاده کند.

گزارش کامل را این‌جا بخوانید.
@payamema

🔶تقلای ترکیه برای مصادره آب ارس / محمد درویش: یک اعلان جنگ خاموش اما مرگبار علیه ایران

🔸پژوهشگران تأکید کرده‌اند که ایران باید از ابزارهای نوین دیپلماسی آب بهره ببرد.محمد درویش- کنشگر محیط زیست در واکنش به این گزارش نوشت: ترکیه برای مهار ۳.۷۴۳میلیارد مترمکعب آب دورخیز کرده است. یعنی ۸۳درصد کل منابع آب حوضه آبخیز ارس! و اگر تحقق یابد یک فاجعه بزرگ محیط‌زیستی، اجتماعی و امنیتی دامنگیر بخش بزرگی از شمال غرب ایران تا دشت مغان در اردبیل خواهد شد؛ یک اعلان جنگ خاموش اما مرگبار علیه ایران!

@Rokna_NEWS

🟢 آیا مهدی چمران نمی‌داند یا؟! 🟢

📚 @darvishnameh

1️⃣ مهدی چمران، رییس شورای شهر تهران و از مهم‌ترین حامیان زاکانی، امروز - ۱۸ فروردین ۱۴۰۳ - اظهاراتی شگفت‌آور درباره پروژه ساخت مسجد در پارک قیطریه بر زبان رانده است!

2️⃣ او گفته که اولاً کل مساحت مسجدی که قرار است ساخته شود، ۲۰۰ متر مربع است و دوماً نه درختی قطع و نه حتی جابجا خواهد شد و سپس بعد از ارایه این دو ادعای نادرست، چنین نتیجه گرفته که مخالفان ساخت مسجد در پارک قیطریه، از مسجد می‌ترسند، چون راهپیمایی‌ها از مساجد شروع می‌شوند!

3️⃣ لطفاً ورق زده و عکس دوم را مشاهده فرمایید تا دریابید سطح اشغال مسجدی که قرار است ساخته شود، ۸۰۰ متر مربع با ۳۳۰۰ متر مربع زیربنا، ۲۰متر گودبرداری و ۲۸متر ارتفاع خواهد بود! یعنی واقعاً مهدی چمران از نقشه ساخت مسجد که مورد توافق قرار گرفته اطلاعی ندارد و یا فرار به جلو می‌کند؟

4️⃣ البته همانطور که در اسلایدهای بعدی مشاهده می‌فرمایید، اشکالات ساختاری و فنی دیگری هم بر عمارت مسجد و جانمایی آن وجود دارد، اما نکته تامل‌برانگیز آن است که اگر واقعاً تیم زاکانی و چمران به احترام نظر مردم عقب نشسته و تصمیم گرفته‌اند همان نمازخانه پارک قیطریه را مرمت کنند، چرا شفاف اعلام نمی‌کنند؟ شما باید با افتخار و شجاعانه بگویید که به احترام کارزار پارک قیطریه، طرح خود را تغییر دادیم تا دیگر مجبور به قطع حتی یک درخت نباشیم، چون به فرموده بنیانگذار انقلاب: ملاک رای مردم است و ما ذوب در ولایت.

5️⃣ و اما خبر خوش‌تر آنکه از دیروز تا الان بیش از پانزده هزار نفر دیگر بر شمار امضاها افزوده شده و اینک از مرز صد و سی و چهار هزار امضا هم گذشتیم.✌️

6️⃣ خوشحالم که موج استقبال از این کارزار سبب شده تا دیگر کارزارهای محیط‌زیستی هم جان تازه‌ای گرفته و شتابان بر شمار امضاها افزوده شود که اطلاعاتش را می‌توانید اینجا پیگیری فرمایید.

7️⃣ هموطنانی که همچنان در امضای کارزار مشکل دارند، لطفاً مراتب را به ادمین صفحه کارزار، آقای حامد بیدی گزارش دهند تا رسیدگی کنند:

@hamedbidi

♦️ لینک امضا در سایت کارزار. لطفاً به آنهایی که هنوز خبر ندارند، اطلاع دهید:

https://www.karzar.net/106414

#پارک_قیطریه
#محمد_درویش

رنانی از جنبش قیطریه چه می‌خواهد!؟
✍️حسین جمالی‌پور

نویسنده و پژوهشگر فلسفه و روانشناسی

🔻دکتر محسن رنانی از جنبشی تحت عنوان"جنبش قیطریه" حمایت کرده است که این روزها با بیش از ۱۳۰ هزار امضا حمایت شده است.
این جنبش در پی اعترض به ساخت مسجد در پارک قیطریه و دیگر پارک ها به راه افتاده است.
⭕️👈رنانی می گوید "من در انتخابات شرکت نکرده ام، اما به این جنبش پیوستم" و این حرکت را "کنش جمعی فعال/عقلگرا" می نامد. روزهای قبل ایشان مدعی شده بودند که اگر به ۱۰۰ هزار امضا برسد یعنی جامعه ایرانی زنده و امیدوار است.اما اگر به ۱ میلیون نرسد و هنوز یک میلیون در ایران نباشند که با اسم و مشخصات، بدون نگرانی این کارزار را امضا کند، یعنی جامعه باید راه درازی را تا رسیدن به توسعه طی کند.
این خلاصه ی نگاه محسن رنانی به این جنبش بود. اما آنچه اهمیت دارد، پرداختن متعصبانه و جانبدارانه ی برخی رسانه ها بود. مشرق نیوز با لحنی بسیار تند و دور از ادب و انصاف، محسن رنانی را از مشوقان "گزینه ی خیابان" معرفی می کند! کامنت های افراد تند رو و غالبا مذهبی های افراطی در سایت مشرق نیوز، ایشان را منافق و شیطان و فریب کار دانسته بودند❗️❗️❗️

⭕️👈اینجا به یاد جمله ی هانا آرنت می افتم که می گفت یا به سیستم سیاسی مبتنی بر دروغ می پیوندی یا مخالف حکومت شناخته می شوی. با تکیه بر این سخن هانا آرنت، می توان گفت یکی از موانع توسعه، نگاه صفر و صدی متعصبان و افراطیون به منتقدانی همچون محسن رنانی است که هیچ مخالفتی را برنمی تابند. و این خود مانع قصه پردازی و روایت گری است. به زبان آگامبن ، هرجا فکری و اندیشه ای خودش را نمایان کند، سیاست زاده می شود. شاید محسن رنانی و امثال او با اندیشیدن، قصه سازی و ارائه ی روایت های متفاوت از آنچه در جامعه تحمیل می شود، در پی طرح افکنی و موقعیت سازی برای تفکرند.
او هر وقت می نویسد، اندیشه ها فعال می شوند. نویسنده ها می نویسند، منتقدان نقد می کنند و یک فضای گفتمانی ساخته می شود که بسیاری از ما احساس بودن می کنیم، که خود یکی از پدیدارها و خروجی های کنشگری فعال عقل گراست و به مرور با چنین حرکاتی، سیاست از دل اندیش ها و گفتمان ها زاده می شود. ما در چنین فضاهایی تلاش می کنیم " باهم بفهمیم" و این خرد مشترک برای فهم عالم انسانی، راهی برای رسیدن به همان توسعه است.
⭕️👈نگاه و حرکت هایی که رنانی ها آغاز می کنند، مانع از توده ای شدن ما می شود. در چنین فضاهایی است که ما از پیله ی تنهایی مان بیرون می آییم و گفتگو می کنیم.
برخی محسن رنانی را متناقض می دانند و مدعی هستند، رنانی از یک طرف در انتخابات شرکت نمی کند(که این کنشگری منفعلانه است)، اما از طرف دیگر می گوید به کارزار بپيونديد و نقش کنشگری فعال_عقلانی داشته باشید. در حالیکه می توان گفت اگرچه با شرکت نکردن در انتخابات مخالفت خود را با ساختار و نظم سیاسی کنونی اعلام می کند، اما با حمایت از این کارزار به دنبال ایجاد یک فضای گفتمانی برای اندیشیدن و روایت گری است. روایت گری که ما را تحت یک چتر گفتمانی می آرود تا بدانیم ما هستیم و می توانیم در برابر گفتمان غالب سیاسی اعلام حضور کنیم.
⭕️👈آزادی از دل همین روایت گری ها سربرمی آورد و تنوع انسانی در سیاست و جامعه را آشکار می کند. اگر روایت نباشد با مرگ آزادی و مرگ اندیشه و در نهایت تسلط تام یک تفکر بر جامعه مواجه خواهیم شد.
اگرچه مخالفت با ساخت مسجد در پارک قیطریه، نوعی احساس مسئولیت نسبت به پیشینه ی تاریخی و حفظ آثار باستانی، طبیعت، زندگی سالم، نشاط و حق شهروندی ماست که به عنوان یک آرمان می تواند مورد تقاضای ما باشد، هرچند مخالف ساختار سیاسی باشیم. یعنی من نسبت به سیاست حاکم مخالفم، اما در عین حال برای زندگی و آرمان هایم می ایستم.
در این وانفسا اگرچه انسان‌هایی هم پیدا می شوند و با پیش فرضهای مذهبی، چنین کنش هایی را مخالفت با دیانت می دانند، اما این به یک معضل فرهنگی بر می گردد که آن فقدان حقیقت طلبی ماست.
🔹️من فکر می کنم زمانی به توسعه می رسیم که حقیقت جویی و حقیقت پذیری در راس زندگی ما باشد.
آن وقت مذهب، قانون، عرف، سبک زندگی و هرچه با آن زندگی می کنیم را با حقیقت تطبیق می دهیم. نه اینکه حقیقت را قیچی کنیم تا به اندازه ی تنِ مذهب و باورهای ما درآید!!! و مابقی را اضافات و افاضات بیهوده بدانیم.

🔹️در آخر می توانم مختصرا بگویم "جنبش قیطریه " جنبشی برای اعلام حضور و بودنِ ماست؛بودنی که می خواهد اندیشیدن را تمرین کند و از زندگی دفاع کند و طرح جدید سیاسی دراندازد؛ حتی اگر در کوتاه مدت به نتیجه ی ملموسی نرسیم. همین گفتمان ها و مخالفت هاست که زمینه ی خروج از تفکر توده ای را فراهم می کند و با کنشگری مبتنی بر گفتگو و عقلانیت، سیاست زنده می شود.

کانال تلگرام حسین جمالی پور
🆔️@philosophy_thinking