هر چند پیر و خسته‌دل و ناتوان شدم
هر گَه که یادِ رویِ تو کردم جوان شدم
شکرِ خدا که هر چه طلب کردم از خدا
بر مُنتهایِ همَّتِ خود کامران شدم
ای گُلبُن جوان بَرِ دولت بخور که من
در سایهٔ تو بلبلِ باغِ جهان شدم
اول ز تحت و فوقِ وجودم خبر نبود
در مکتبِ غمِ تو چُنین نکته‌دان شدم
قسمت حوالتم به خرابات می‌کند
هرچند کـ‌این‌چُنین شدم و آن‌چُنان شدم
آن روز بر دلم درِ معنی گشوده شد
کز ساکنانِ درگهِ پیرِ مغان شدم
در شاهراهِ دولتِ سرمد به تختِ بخت
با جامِ مِی به کامِ دلِ دوستان شدم
از آن زمان که فتنهٔ چشمت به من رسید
ایمن ز شرِّ فتنهٔ آخرزمان شدم
من پیرِ سال و ماه نیَم، یار بی‌وفاست
بر من چو عمر می‌گذرد پیر از آن شدم
دوشم نوید داد عنایت که حافظا
بازآ که من به عفوِ گناهت ضمان شدم
#حافظ
@chaameghazal ⛵️
هر گَه که یادِ رویِ تو کردم جوان شدم
شکرِ خدا که هر چه طلب کردم از خدا
بر مُنتهایِ همَّتِ خود کامران شدم
ای گُلبُن جوان بَرِ دولت بخور که من
در سایهٔ تو بلبلِ باغِ جهان شدم
اول ز تحت و فوقِ وجودم خبر نبود
در مکتبِ غمِ تو چُنین نکته‌دان شدم
قسمت حوالتم به خرابات می‌کند
هرچند کـ‌این‌چُنین شدم و آن‌چُنان شدم
آن روز بر دلم درِ معنی گشوده شد
کز ساکنانِ درگهِ پیرِ مغان شدم
در شاهراهِ دولتِ سرمد به تختِ بخت
با جامِ مِی به کامِ دلِ دوستان شدم
از آن زمان که فتنهٔ چشمت به من رسید
ایمن ز شرِّ فتنهٔ آخرزمان شدم
من پیرِ سال و ماه نیَم، یار بی‌وفاست
بر من چو عمر می‌گذرد پیر از آن شدم
دوشم نوید داد عنایت که حافظا
بازآ که من به عفوِ گناهت ضمان شدم
#حافظ
@chaameghazal ⛵️
چون ابر به نوروز رخ لاله بشست
برخیز و به جام باده کن عزم درست
کاین سبزه که امروز تماشاگه توست
فردا همه از خاک تو برخواهد رست
#خیام
@chaameghazal 🪐
برخیز و به جام باده کن عزم درست
کاین سبزه که امروز تماشاگه توست
فردا همه از خاک تو برخواهد رست
#خیام
@chaameghazal 🪐
هزار بار رساندم به هر طریق سلامی
نمی‌رسد ز تو اما نه قاصدی نه پیامی
کجای این شب غمگین نشسته‌ای به تماشا
بدون اینکه بگویی به اهلِ شهر کلامی
چه رازهای مگویی چه عطرِ خاطره‌گویی
هنوز می‌رسد از شیشه‌ای غمی به مشامی
نگاه کردن و از دیدنِ تو دست کشیدن
عجب حرامِ حلالی... عجب حلالِ حرامی
فراق با همه تنهایی‌اش اگرچه به سر شد
وصال با همه زیبایی‌اش نداشت دوامی
به این امید که روزی به سوی خانه بیایی
دوباره آینه‌ای را گذاشتم لبِ بامی
#عطیه‌سادات_حجتی
@chaameghazal ⛱️
نمی‌رسد ز تو اما نه قاصدی نه پیامی
کجای این شب غمگین نشسته‌ای به تماشا
بدون اینکه بگویی به اهلِ شهر کلامی
چه رازهای مگویی چه عطرِ خاطره‌گویی
هنوز می‌رسد از شیشه‌ای غمی به مشامی
نگاه کردن و از دیدنِ تو دست کشیدن
عجب حرامِ حلالی... عجب حلالِ حرامی
فراق با همه تنهایی‌اش اگرچه به سر شد
وصال با همه زیبایی‌اش نداشت دوامی
به این امید که روزی به سوی خانه بیایی
دوباره آینه‌ای را گذاشتم لبِ بامی
#عطیه‌سادات_حجتی
@chaameghazal ⛱️
سبزه‌ها نو دمید و یار نیامد
تازه شد باغ و آن نگار نیامد
نوبهار آمد و حریف شرابم
به تماشای نوبهار نیامد
چشم من جویبار گشت ز گریه
سرو من سوی جویبار نیامد
آمد آن گل که باز رفت ز بستان
وه که آن آشنای یار نیامد
عمر بگذشت و زان مسافر بدخو
یک سلامی به یادگار نیامد
خوبرویان بسی بدیدم، لیک
دل گمگشته برقرار نیامد
با چنین آه و اشک، چو باران
شاخ امید من به بار نیامد
آن صبوری که تکیه داشت بر او دل
در چنین وقت هیچ کار نیامد
خون دل خوردم و بسوختم، آری
بر کس آن باده خوشگوار نیامد
آنچه از غم گذشت بر دل خسرو
هرکه را گفتم استوار نیامد
#امیرخسر‌و_دهلوی
@chaameghazal ⛱️
تازه شد باغ و آن نگار نیامد
نوبهار آمد و حریف شرابم
به تماشای نوبهار نیامد
چشم من جویبار گشت ز گریه
سرو من سوی جویبار نیامد
آمد آن گل که باز رفت ز بستان
وه که آن آشنای یار نیامد
عمر بگذشت و زان مسافر بدخو
یک سلامی به یادگار نیامد
خوبرویان بسی بدیدم، لیک
دل گمگشته برقرار نیامد
با چنین آه و اشک، چو باران
شاخ امید من به بار نیامد
آن صبوری که تکیه داشت بر او دل
در چنین وقت هیچ کار نیامد
خون دل خوردم و بسوختم، آری
بر کس آن باده خوشگوار نیامد
آنچه از غم گذشت بر دل خسرو
هرکه را گفتم استوار نیامد
#امیرخسر‌و_دهلوی
@chaameghazal ⛱️
تعداد
صورت مسئله را تغيير نمی‌دهد
حدس بزن
چندبار گفته‌ايم و شنيده نشده‌ايم
چندبار شنيده‌ايم و
باورمان نشده است
چندبار؟
پدرم می‌گفت:
پدر بزرگت، دوستت دارم را
يک‌بار هم به زبان نياورد
مادر بزرگت اما
يک قرن با او عاشقی کرد
#محمدعلی_بهمنی
@chaameghazal 🪐
صورت مسئله را تغيير نمی‌دهد
حدس بزن
چندبار گفته‌ايم و شنيده نشده‌ايم
چندبار شنيده‌ايم و
باورمان نشده است
چندبار؟
پدرم می‌گفت:
پدر بزرگت، دوستت دارم را
يک‌بار هم به زبان نياورد
مادر بزرگت اما
يک قرن با او عاشقی کرد
#محمدعلی_بهمنی
@chaameghazal 🪐
سال جدید بود و زمستان ادامه داشت
سرما ادامه داشت و باران ادامه داشت
یک سال گشته بود زمین گرد آفتاب
سرگیجه‌های ماه، کماکان ادامه داشت
سرمای دی به پنجره‌ها پشت کرده بود
ای کاش این شب این شبِ عریان ادامه داشت
تقویم پار، منگنه می‌شد به خاطرات
مادر نبود و شعر پریشان ادامه داشت
آمد بهار و مجلس غم را به توپ بست
یعنی هنوز سلطهٔ سلطان ادامه داشت
قرنی جدید آمده بود از پس قرون
اما هنوز غربت انسان ادامه داشت
وا کرده بود لب به دعا هفت‌سین نو
اما سکوت حافظ و قرآن ادامه داشت
شاعر تمام شب به سرودن ادامه داد
باران ادامه داشت، خیابان ادامه داشت
#سعید_بیابانکی
@chaameghazal ⛵️
سرما ادامه داشت و باران ادامه داشت
یک سال گشته بود زمین گرد آفتاب
سرگیجه‌های ماه، کماکان ادامه داشت
سرمای دی به پنجره‌ها پشت کرده بود
ای کاش این شب این شبِ عریان ادامه داشت
تقویم پار، منگنه می‌شد به خاطرات
مادر نبود و شعر پریشان ادامه داشت
آمد بهار و مجلس غم را به توپ بست
یعنی هنوز سلطهٔ سلطان ادامه داشت
قرنی جدید آمده بود از پس قرون
اما هنوز غربت انسان ادامه داشت
وا کرده بود لب به دعا هفت‌سین نو
اما سکوت حافظ و قرآن ادامه داشت
شاعر تمام شب به سرودن ادامه داد
باران ادامه داشت، خیابان ادامه داشت
#سعید_بیابانکی
@chaameghazal ⛵️
صبح است و صبوح است بر این بام برآییم
از ثور گریزیم و به برج قمر آییم
پیکار نجوییم و ز اغیار نگوییم
هنگام وصال است بدان خوش صُوَر آییم
روی تو گلستان و لب تو شکرستان
در سایهٔ این هر دو همه گلشکر آییم
خورشید، رخِ خوب تو چون تیغ کشیده‌ست
شاید که به پیش تو چو مهِ شب‌سپر آییم
زلف تو شب قدر و رخ تو همه نوروز
ما واسطهٔ روز و شبش چون سحر آییم
این شکل ندانیم که آن شکل نمودی
ور زانک دگرگونه نمایی دگر آییم
خورشید جهانی تو و ما ذرّهٔ پنهان
درتاب در این روزن تا در نظر آییم
خورشید چو از روی تو سرگشته و خیره‌ست
ما ذرّه عجب نیست که خیره نگر آییم
گفتم چو بیایید دو صد در بگشایید
گفتند که این هست ولیکن اگر آییم
گفتم که چو دریا به سوی جوی نیاید
چون آب روان جانب او در سفر آییم
ای ناطقهٔ غیب تو برگوی که تا ما
از مخبر و اخبار خوشت خوش خبر آییم
#مولوی
@chaameghazal ⛱️
از ثور گریزیم و به برج قمر آییم
پیکار نجوییم و ز اغیار نگوییم
هنگام وصال است بدان خوش صُوَر آییم
روی تو گلستان و لب تو شکرستان
در سایهٔ این هر دو همه گلشکر آییم
خورشید، رخِ خوب تو چون تیغ کشیده‌ست
شاید که به پیش تو چو مهِ شب‌سپر آییم
زلف تو شب قدر و رخ تو همه نوروز
ما واسطهٔ روز و شبش چون سحر آییم
این شکل ندانیم که آن شکل نمودی
ور زانک دگرگونه نمایی دگر آییم
خورشید جهانی تو و ما ذرّهٔ پنهان
درتاب در این روزن تا در نظر آییم
خورشید چو از روی تو سرگشته و خیره‌ست
ما ذرّه عجب نیست که خیره نگر آییم
گفتم چو بیایید دو صد در بگشایید
گفتند که این هست ولیکن اگر آییم
گفتم که چو دریا به سوی جوی نیاید
چون آب روان جانب او در سفر آییم
ای ناطقهٔ غیب تو برگوی که تا ما
از مخبر و اخبار خوشت خوش خبر آییم
#مولوی
@chaameghazal ⛱️
در شهر عشق رسم وفا نیست، بگذریم
یارای گفتن گله‌ها نیست، بگذریم
دردیست در دلم که دوایش نگاه توست
دردا که درد هست و دوا نیست، بگذریم
گفتی رقیب با من تنها مگر کجاست؟
گفتم رقیب با تو کجا نیست؟ بگذریم…
ابری که می‌گذشت به آهنگ گریه گفت:
دنیا مکان “ماندن” ما نیست، “بگذریم”
هرچند دشمنم شده‌ای دوست دارمت
بر دوستان گلایه روا نیست، بگذریم
#سجاد_سامانی
@chaameghazal ⛱️
یارای گفتن گله‌ها نیست، بگذریم
دردیست در دلم که دوایش نگاه توست
دردا که درد هست و دوا نیست، بگذریم
گفتی رقیب با من تنها مگر کجاست؟
گفتم رقیب با تو کجا نیست؟ بگذریم…
ابری که می‌گذشت به آهنگ گریه گفت:
دنیا مکان “ماندن” ما نیست، “بگذریم”
هرچند دشمنم شده‌ای دوست دارمت
بر دوستان گلایه روا نیست، بگذریم
#سجاد_سامانی
@chaameghazal ⛱️
ساقی بیار باده که ماهِ صیام رفت
دَردِه قدح که موسمِ ناموس و نام رفت
وقتِ عزیز رفت بیا تا قضا کنیم
عمری که بی حضور صُراحی و جام رفت
مستم کن آن چنان که ندانم ز بی‌خودی
در عرصهٔ خیال که آمد، کدام رفت
بر بوی آن که جرعهٔ جامت به ما رسد
در مَصطَبِه دعایِ تو هر صبح و شام رفت
دل را که مرده بود حیاتی به جان رسید
تا بویی از نسیمِ می‌اش در مشام رفت
زاهد غرور داشت، سلامت نبرد راه
رند از رهِ نیاز به دارالسلام رفت
نقدِ دلی که بود مرا صرف باده شد
قلبِ سیاه بود از آن در حرام رفت
در تابِ توبه چند توان سوخت همچو عود؟
می ده که عمر در سرِ سودای خام رفت
دیگر مکن نصیحتِ حافظ که ره نیافت
گمگشته‌ای که بادهٔ نابش به کام رفت
#حافظ
@chaameghazal ⛵️
دَردِه قدح که موسمِ ناموس و نام رفت
وقتِ عزیز رفت بیا تا قضا کنیم
عمری که بی حضور صُراحی و جام رفت
مستم کن آن چنان که ندانم ز بی‌خودی
در عرصهٔ خیال که آمد، کدام رفت
بر بوی آن که جرعهٔ جامت به ما رسد
در مَصطَبِه دعایِ تو هر صبح و شام رفت
دل را که مرده بود حیاتی به جان رسید
تا بویی از نسیمِ می‌اش در مشام رفت
زاهد غرور داشت، سلامت نبرد راه
رند از رهِ نیاز به دارالسلام رفت
نقدِ دلی که بود مرا صرف باده شد
قلبِ سیاه بود از آن در حرام رفت
در تابِ توبه چند توان سوخت همچو عود؟
می ده که عمر در سرِ سودای خام رفت
دیگر مکن نصیحتِ حافظ که ره نیافت
گمگشته‌ای که بادهٔ نابش به کام رفت
#حافظ
@chaameghazal ⛵️
تا شدم صید تو آسوده ز هر صیّادم
وای بر من گر ازین قید کنی آزادم
نازها کردی و از عجز کشیدم نازت
عجزها کردم و از عُجب ندادی دادم
چون مرا می‌کشی از کشتنم انکار مکن
که من از بهر همین کار ز مادر زادم
تو قوی‌پنجه شکارافکن و من، صید ضعیف
ترسم از ضعف به گوشت نرسد فریادم
آب چشمم مگر از خاک درت چاره شود
ورنه این سیل پیاپی بکند بنیادم
گاهی از جلوهٔ لیلی‌روشی مجنونم
گاهی از خندهٔ شیرین منشی فرهادم
جاودان نیست فروغی غم و شادی جهان
شُکر زان گویم اگر شاد و گر ناشادم
#فروغی_بسطامی
@chaameghazal ⛱️
وای بر من گر ازین قید کنی آزادم
نازها کردی و از عجز کشیدم نازت
عجزها کردم و از عُجب ندادی دادم
چون مرا می‌کشی از کشتنم انکار مکن
که من از بهر همین کار ز مادر زادم
تو قوی‌پنجه شکارافکن و من، صید ضعیف
ترسم از ضعف به گوشت نرسد فریادم
آب چشمم مگر از خاک درت چاره شود
ورنه این سیل پیاپی بکند بنیادم
گاهی از جلوهٔ لیلی‌روشی مجنونم
گاهی از خندهٔ شیرین منشی فرهادم
جاودان نیست فروغی غم و شادی جهان
شُکر زان گویم اگر شاد و گر ناشادم
#فروغی_بسطامی
@chaameghazal ⛱️
اگرچه خالی از اندیشهٔ بهار نبودم
ولی بهار تو را هم در انتظار نبودم
یقین نداشتم امّا چرا دروغ بگویم
که چشم در رهت ای نازنین‌سوار نبودم؟
به یک جوانهٔ دیگر امید داشتم امّا
به این جوانی دیگر، امیدوار نبودم
به شور و سور کشاندی چنان مرا که برآنم
که بی تو هرگز از این پیش، سوگوار نبودم
خود آهوانه به دام من آمدی تو وگرنه
من این بهار در اندیشهٔ شکار نبودم
تو عشق بودی و سنگین می‌آمدی و کجا بود
که در مسیل تو، ای سیل بی‌قرار نبودم
مثال من به چه ماند؟ به سایه‌ای که چراغت
اگر نبود، به دیواره‌های غار نبودم
#حسین_منزوی
@chaameghazal ⛵️
ولی بهار تو را هم در انتظار نبودم
یقین نداشتم امّا چرا دروغ بگویم
که چشم در رهت ای نازنین‌سوار نبودم؟
به یک جوانهٔ دیگر امید داشتم امّا
به این جوانی دیگر، امیدوار نبودم
به شور و سور کشاندی چنان مرا که برآنم
که بی تو هرگز از این پیش، سوگوار نبودم
خود آهوانه به دام من آمدی تو وگرنه
من این بهار در اندیشهٔ شکار نبودم
تو عشق بودی و سنگین می‌آمدی و کجا بود
که در مسیل تو، ای سیل بی‌قرار نبودم
مثال من به چه ماند؟ به سایه‌ای که چراغت
اگر نبود، به دیواره‌های غار نبودم
#حسین_منزوی
@chaameghazal ⛵️
بت خورشید رخ من به گذارست امشب
شب روان را رخ او مشعله دارست امشب
خاک مشکست و زمین عنبر و دیوار عبیر
باد گل‌بوی و هوا غالیه‌بارست امشب
دیدهٔ آنکه نمی‌خفت و سعادت می‌جست
گو: نگه کن، که سعادت به گذارست امشب
آن بهشتی، که تو را وعده به فردا دادند
همه در حلقهٔ آن زلفِ چو مارست امشب
گل این باغچه بی‌خار نباشد فردا
گل بچینید، که بی‌زحمت خارست امشب
عید را قدر نباشد برِ شب‌های چنین
روز نوروز خود اندر چه شمارست امشب؟
تا قبولت نکند یار نیابی اقبال
مُقبل آنست که در صحبت یارست امشب
ماهرویی که ز ما پرده همی کرد و حجاب
پرده از روی برانداخت که: بارست امشب
دوست حاضر شده ناخوانده و دشمن غایب
اوحدی، پرورش روح چه کارست امشب؟
#اوحدی
@chaameghazal ⛵️
شب روان را رخ او مشعله دارست امشب
خاک مشکست و زمین عنبر و دیوار عبیر
باد گل‌بوی و هوا غالیه‌بارست امشب
دیدهٔ آنکه نمی‌خفت و سعادت می‌جست
گو: نگه کن، که سعادت به گذارست امشب
آن بهشتی، که تو را وعده به فردا دادند
همه در حلقهٔ آن زلفِ چو مارست امشب
گل این باغچه بی‌خار نباشد فردا
گل بچینید، که بی‌زحمت خارست امشب
عید را قدر نباشد برِ شب‌های چنین
روز نوروز خود اندر چه شمارست امشب؟
تا قبولت نکند یار نیابی اقبال
مُقبل آنست که در صحبت یارست امشب
ماهرویی که ز ما پرده همی کرد و حجاب
پرده از روی برانداخت که: بارست امشب
دوست حاضر شده ناخوانده و دشمن غایب
اوحدی، پرورش روح چه کارست امشب؟
#اوحدی
@chaameghazal ⛵️
همه هست آرزویم كه ببینم از تو رویی
چه زیان تو را كه من هم برسم به آرزویى؟
به كسی جمال خود را ننمودهاى و بینم
همه‌جا به‌هر زبانى، بوَد از تو گفت‌وگویى
غم و درد و رنج و محنت همه مُستعدِّ قتلم
تو ببُر سر از تنِ من، ببَر از میانه، گویى
به رهِ تو بس‌كه نالم، ز غمِ تو بس‌كه مویم
شدهام ز ناله نالى، شدهام ز مویه مویى
همه خو‌ش‌دل اینکه مطرب بزند به تار، چنگی
من از آن خوشم كه چنگى بزنم به تارِ مویى
چه شود كه راه یابد سوىِ آب، تشنه‌کامى؟
چه شود كه كام جوید ز لب تو، كام‌جویى؟
شود این‌كه از ترحّم، دمى اى سحاب رحمت
منِ خشک‌لب هم آخِر ز تو تَر كنم گلویى؟
بشكست اگر دل من، به فداى چشمِ مستت
سرِ خُمّ مى سلامت، شكند اگر سبویی
همه موسمِ تفرّج، به چمن روند و صحرا
تو قدم به چشمِ من نِه، بنشین كنارِ جویى!
نه به باغ ره دهندم، كه گلى به كام بویم
نه دِماغِ این‌كه از گل شنوَم به كام، بویی
ز چه شیخِ پاک‌دامن، سوىِ مسجدم بخوانَد؟
رخِ شیخ و سجدهگاهى، سرِ ما و خاکِ كویى
نه وطن‌پرستی از من به وطن نموده یادی
نه ز من کسی به غربت بنموده جست‌وجویی
بنموده تیره‌روزم، ستمِ سیاه‌چشمى
بنموده موسپیدم، صنمِ سپیدرویى
نظرى به سوىِ «رضوانىِ» دردمندِ مسكین
که به‌جز درت، امیدش نبوَد به هیچ‌سویى
#فصیح‌الزمان_شیرازی
@chaameghazal ⛵️
چه زیان تو را كه من هم برسم به آرزویى؟
به كسی جمال خود را ننمودهاى و بینم
همه‌جا به‌هر زبانى، بوَد از تو گفت‌وگویى
غم و درد و رنج و محنت همه مُستعدِّ قتلم
تو ببُر سر از تنِ من، ببَر از میانه، گویى
به رهِ تو بس‌كه نالم، ز غمِ تو بس‌كه مویم
شدهام ز ناله نالى، شدهام ز مویه مویى
همه خو‌ش‌دل اینکه مطرب بزند به تار، چنگی
من از آن خوشم كه چنگى بزنم به تارِ مویى
چه شود كه راه یابد سوىِ آب، تشنه‌کامى؟
چه شود كه كام جوید ز لب تو، كام‌جویى؟
شود این‌كه از ترحّم، دمى اى سحاب رحمت
منِ خشک‌لب هم آخِر ز تو تَر كنم گلویى؟
بشكست اگر دل من، به فداى چشمِ مستت
سرِ خُمّ مى سلامت، شكند اگر سبویی
همه موسمِ تفرّج، به چمن روند و صحرا
تو قدم به چشمِ من نِه، بنشین كنارِ جویى!
نه به باغ ره دهندم، كه گلى به كام بویم
نه دِماغِ این‌كه از گل شنوَم به كام، بویی
ز چه شیخِ پاک‌دامن، سوىِ مسجدم بخوانَد؟
رخِ شیخ و سجدهگاهى، سرِ ما و خاکِ كویى
نه وطن‌پرستی از من به وطن نموده یادی
نه ز من کسی به غربت بنموده جست‌وجویی
بنموده تیره‌روزم، ستمِ سیاه‌چشمى
بنموده موسپیدم، صنمِ سپیدرویى
نظرى به سوىِ «رضوانىِ» دردمندِ مسكین
که به‌جز درت، امیدش نبوَد به هیچ‌سویى
#فصیح‌الزمان_شیرازی
@chaameghazal ⛵️
از تو تندیس هوا و هوسی ساخته‌اند
بدل از اصل تو ای عشق بسی ساخته‌اند
چند گنجشک که بر سرو بلندی در باغ
لانه بر شاخهٔ در دسترسی ساخته‌اند
چه غم‌انگیز که از ترس اسارت مُردم
قفسی در قفسی در قفسی ساخته‌اند
غایت فلسفهٔ هستی خود را بشناس
عشق را جز تو برای چه کسی ساخته‌اند؟
مطمئن باش برای تو و من هم جایی
همدمی خواسته و همنفسی ساخته‌اند
#فاضل_نظری
@chaameghazal ⛱️
بدل از اصل تو ای عشق بسی ساخته‌اند
چند گنجشک که بر سرو بلندی در باغ
لانه بر شاخهٔ در دسترسی ساخته‌اند
چه غم‌انگیز که از ترس اسارت مُردم
قفسی در قفسی در قفسی ساخته‌اند
غایت فلسفهٔ هستی خود را بشناس
عشق را جز تو برای چه کسی ساخته‌اند؟
مطمئن باش برای تو و من هم جایی
همدمی خواسته و همنفسی ساخته‌اند
#فاضل_نظری
@chaameghazal ⛱️
خواب در چشم و نفس بر دل محزون بار است
از که دورم که به خود ساختنم دشوار است
عرق شرم تو، از چشم جهان، شست نگاه
گرتو خجلت نکشی، آینه‌ها بسیار است
گوشهٔ چشم تو محرومی کس نپسندد
گر تغافل مژه خواباند نگه بیدار است
نرود حقّ وفای ادب از گردن ما
موج را بستن گوهر گرهِ زنّار است
در مقامی که جنون نشئهٔ عزت دارد
پای بی‌آبله یکسر، سرِ بی‌دستار است
آبرو تا به کجا، خاک مذلت نشود
حرص در سعی طلب، آنچه ندارد، عار است
زر و سیمی که کنی جمع و به درویش دهی
طبع گر ننگ فضولی نکشد ایثار است
خواجه تا چند نبندد به تغافل در گوش
شور هنگامهٔ محتاج دماغ افشار است
تا کی اندوه‌ِ کج و راست ز دنیا بردن
مهرهٔ عرصهٔ شطرنج به صد رفتار است
غافلان، چند هوا تا ز جنون باید بود
کسوتِ سرکشیِ شمع، گریبان‌وار است
بیدل آخر به سر خویش قدم باید زد
جادهٔ منزل تحقیق خط پرگار است
#بیدل_دهلوی
@chaameghazal 🌙
از که دورم که به خود ساختنم دشوار است
عرق شرم تو، از چشم جهان، شست نگاه
گرتو خجلت نکشی، آینه‌ها بسیار است
گوشهٔ چشم تو محرومی کس نپسندد
گر تغافل مژه خواباند نگه بیدار است
نرود حقّ وفای ادب از گردن ما
موج را بستن گوهر گرهِ زنّار است
در مقامی که جنون نشئهٔ عزت دارد
پای بی‌آبله یکسر، سرِ بی‌دستار است
آبرو تا به کجا، خاک مذلت نشود
حرص در سعی طلب، آنچه ندارد، عار است
زر و سیمی که کنی جمع و به درویش دهی
طبع گر ننگ فضولی نکشد ایثار است
خواجه تا چند نبندد به تغافل در گوش
شور هنگامهٔ محتاج دماغ افشار است
تا کی اندوه‌ِ کج و راست ز دنیا بردن
مهرهٔ عرصهٔ شطرنج به صد رفتار است
غافلان، چند هوا تا ز جنون باید بود
کسوتِ سرکشیِ شمع، گریبان‌وار است
بیدل آخر به سر خویش قدم باید زد
جادهٔ منزل تحقیق خط پرگار است
#بیدل_دهلوی
@chaameghazal 🌙
عمر خوش باشد ولی با یار همدم خوشتر است
یک دمی با همدمی از ملک عالم خوشتر است
دردِ دل داریم و درددل دوای درد ماست
گرچه دل ریشیم زخم او ز مرهم خوشتر است
مجلس عشقست و رندان مست و ساقی در حضور
این چنین خوش مجلسی از صحبت جم خوشتر است
یک دمی با همدمی و گوشهٔ میخانه‌ای
از حیات جاودان می‌دان که آن دم خوشتر است
جان و جانان هر دو سرمستند و با هم روبرو
جمع این یاران اگر باشند با هم خوشتر است
نور چشم ماست او بنشسته خوش بر جای خود
خلوت و جای خوشی با یار محرم خوشتر است
نعمت الله سرخوش است از ذوق می‌گوید سخن
هرچه گوید خوش بود والله اعلم خوشتر است
#شاه_نعمت_الله_ولی
@chaameghazal ⛱️
یک دمی با همدمی از ملک عالم خوشتر است
دردِ دل داریم و درددل دوای درد ماست
گرچه دل ریشیم زخم او ز مرهم خوشتر است
مجلس عشقست و رندان مست و ساقی در حضور
این چنین خوش مجلسی از صحبت جم خوشتر است
یک دمی با همدمی و گوشهٔ میخانه‌ای
از حیات جاودان می‌دان که آن دم خوشتر است
جان و جانان هر دو سرمستند و با هم روبرو
جمع این یاران اگر باشند با هم خوشتر است
نور چشم ماست او بنشسته خوش بر جای خود
خلوت و جای خوشی با یار محرم خوشتر است
نعمت الله سرخوش است از ذوق می‌گوید سخن
هرچه گوید خوش بود والله اعلم خوشتر است
#شاه_نعمت_الله_ولی
@chaameghazal ⛱️
بالابلند عشوه‌گر نقش‌باز من
کوتاه کرد قصهٔ زهد دراز من
دیدی دلا که آخر پیری و زهد و علم
با من چه کرد دیدهٔ معشوقه‌باز من
می‌ترسم از خرابی ایمان که می‌برد
محراب ابروی تو حضور نماز من
گفتم به دلق زرق بپوشم نشان عشق
غمّاز بود اشک و عیان کرد راز من
مست است یار و یاد حریفان نمی‌کند
ذکرش به خیر ساقی مسکین‌نواز من
یا رب کی آن صبا بوَزد کز نسیم آن
گردد شمامهٔ کرمش کارساز من
نقشی بر آب می‌زنم از گریه حالیا
تا کی شود قرین حقیقت مجاز من
بر خود چو شمع خنده‌زنان گریه می‌کنم
تا با تو سنگ‌دل چه کند سوز و ساز من
زاهد چو از نماز تو کاری نمی‌رود
هم مستی شبانه و راز و نیاز من
حافظ ز گریه سوخت بگو حالش ای صبا
با شاه دوست‌پرور دشمن‌گداز من
#حافظ
@chaameghazal ⛱️
کوتاه کرد قصهٔ زهد دراز من
دیدی دلا که آخر پیری و زهد و علم
با من چه کرد دیدهٔ معشوقه‌باز من
می‌ترسم از خرابی ایمان که می‌برد
محراب ابروی تو حضور نماز من
گفتم به دلق زرق بپوشم نشان عشق
غمّاز بود اشک و عیان کرد راز من
مست است یار و یاد حریفان نمی‌کند
ذکرش به خیر ساقی مسکین‌نواز من
یا رب کی آن صبا بوَزد کز نسیم آن
گردد شمامهٔ کرمش کارساز من
نقشی بر آب می‌زنم از گریه حالیا
تا کی شود قرین حقیقت مجاز من
بر خود چو شمع خنده‌زنان گریه می‌کنم
تا با تو سنگ‌دل چه کند سوز و ساز من
زاهد چو از نماز تو کاری نمی‌رود
هم مستی شبانه و راز و نیاز من
حافظ ز گریه سوخت بگو حالش ای صبا
با شاه دوست‌پرور دشمن‌گداز من
#حافظ
@chaameghazal ⛱️
اینکه خاک سیهش بالین است
اختر چرخ ادب پروین است
گرچه جز تلخی از ایام ندید
هر چه خواهی سخنش شیرین است
صاحب آن‌همه گفتار امروز
سائل فاتحه و یاسین است
دوستان بِه که ز وی یاد کنند
دلِ بی‌دوست، دلی غمگین است
خاک در دیده بسی جان‌فرساست
سنگ بر سینه بسی سنگین است
بیند این بستر و عبرت گیرد
هر که را چشمِ حقیقت‌بین است
هر که باشی و به هر جا برسی
آخرین منزل هستی این است
آدمی هر چه توانگر باشد
چو بدین نقطه رسد مسکین است
اندر آنجا که قضا حمله کند
چاره تسلیم و ادب تمکین است
زادن و کشتن و پنهان کردن
دهر را رسم و ره دیرین است
خرّم آن کس که در این محنت‌گاه
خاطری را سبب تسکین است
#پروین_اعتصامی
@chaameghazal ⛵️
اختر چرخ ادب پروین است
گرچه جز تلخی از ایام ندید
هر چه خواهی سخنش شیرین است
صاحب آن‌همه گفتار امروز
سائل فاتحه و یاسین است
دوستان بِه که ز وی یاد کنند
دلِ بی‌دوست، دلی غمگین است
خاک در دیده بسی جان‌فرساست
سنگ بر سینه بسی سنگین است
بیند این بستر و عبرت گیرد
هر که را چشمِ حقیقت‌بین است
هر که باشی و به هر جا برسی
آخرین منزل هستی این است
آدمی هر چه توانگر باشد
چو بدین نقطه رسد مسکین است
اندر آنجا که قضا حمله کند
چاره تسلیم و ادب تمکین است
زادن و کشتن و پنهان کردن
دهر را رسم و ره دیرین است
خرّم آن کس که در این محنت‌گاه
خاطری را سبب تسکین است
#پروین_اعتصامی
@chaameghazal ⛵️
آمد به مزار من و خشنودترین بود
پس وعدهٔ دیدار که می‌گفت، همین بود...
از دشت گذر کرد خرامان و خرامان
صیّاد، فراوان و فراوان به کمین بود
از جانب خود راندن و بر خاک نشاندن
پاداش دعای منِ سجاده‌نشین بود...
زاهد، به نگاهی دل و دین باختی آخر
ای وای اگر آخر تقوای تو این بود
کم سرزنشت می‌کنم ای دل که به هر حال
تقدیر تو در مسالهٔ عشق چنین بود...
#سجاد_سامانی
@chaameghazal ⛱️
پس وعدهٔ دیدار که می‌گفت، همین بود...
از دشت گذر کرد خرامان و خرامان
صیّاد، فراوان و فراوان به کمین بود
از جانب خود راندن و بر خاک نشاندن
پاداش دعای منِ سجاده‌نشین بود...
زاهد، به نگاهی دل و دین باختی آخر
ای وای اگر آخر تقوای تو این بود
کم سرزنشت می‌کنم ای دل که به هر حال
تقدیر تو در مسالهٔ عشق چنین بود...
#سجاد_سامانی
@chaameghazal ⛱️
روان عرشیِ پروین گمان برم کامشب
توجّهیش به این بزم بی‌ریا باشد
روا بود که خطابش کنیم کای پروین
تو ای فرشته لطف و عفاف و ذوق و هنر
سری ز غرفهٔ جنّات خود برون آور
یکی به محفل تجلیل خود تماشا کن
ببین که صیرفیان جواهر هنری
به پیشگاه جلال تو سر فرو دارند
ببین که گوهر اشکت به دیده بنشانند
غمین مباش که کم زیستی در این عالم
برای چون تویی این آب و خاکْ زندان است
چه بِه که دورهٔ زندان عمر کم باشد
در این جهان فنا کس به تن نمی‌مانَد
مگر به نام و اثر قرن‌ها بمانَد شخص
بنابراین تو به آثار جاودانهٔ خود
یگانه زندهٔ جاوید قرن ما هستی
#شهریار
@chaameghazal ⛵️
توجّهیش به این بزم بی‌ریا باشد
روا بود که خطابش کنیم کای پروین
تو ای فرشته لطف و عفاف و ذوق و هنر
سری ز غرفهٔ جنّات خود برون آور
یکی به محفل تجلیل خود تماشا کن
ببین که صیرفیان جواهر هنری
به پیشگاه جلال تو سر فرو دارند
ببین که گوهر اشکت به دیده بنشانند
غمین مباش که کم زیستی در این عالم
برای چون تویی این آب و خاکْ زندان است
چه بِه که دورهٔ زندان عمر کم باشد
در این جهان فنا کس به تن نمی‌مانَد
مگر به نام و اثر قرن‌ها بمانَد شخص
بنابراین تو به آثار جاودانهٔ خود
یگانه زندهٔ جاوید قرن ما هستی
#شهریار
@chaameghazal ⛵️