تفاوت بین یک رابطه‌ی استوار بر تنبیه و رابطه‌ی استوار بر احترام را باید فهمید.

وقتی کودکی را تنبیه می‌کنیم، او را از مواجه شدن با خودش محروم می‌کنیم. کسانی هستند که می‌گویند: «اگر تنبیهش نکنی، اجازه داده‌ای هر کاری بخواهد بکند.»

درست عکس این صادق است.
زمانی که کودکی را تنبیه می‌کنیم، همه چیز را برای او سهل و آسان می‌کنیم.

او احساس می‌کند که کفاره‌ی گناهش را پرداخته و حکم‌اش را کشیده است.

حال او آزاد است که آن کار خلاف را دوباره تکرار کند...!

#ادل_فیبر
📒#کودک_خانواده_انسان

@ashar_nab53🖌

گل چو خندید محال است دگر غنچه شود
سر چو آشفته شد از عشق، به سامان نشود

#صائب_تبریزی

@ashar_nab53🖌

بخشش واقعی چیست؟

بخشش، رها کردن است.
رها کردنِ چه چیزی؟!
گذشته، گناه، رنجش، ترس‌‌‌، عصبانیت...
هر چیزی، که عشق نباشد.

#لوییز_هی


@ashar_nab53🖌

درد و رنج بخشی از زندگی است. رنج از سه جهت ما را تهدید می‌کند: ۱‌. از طریق جسم که می‌دانیم از دستش می‌دهیم و روزی نابود می‌شود. ۲. از طریق جهان بیرون که می‌دانیم نیرویی است خارج از کنترل ما و غیر قابل پیش‌بینی و این موضوع ما را به‌شدت می‌ترساند. ۳. از طریق ((روابط‌مان با دیگران))؛ این رنج شاید بزرگ‌ترین و سخت‌ترین نوع رنج باشد (تمدن و ملالت‌های آن - فروید).
ما آدم‌های تبدیل‌کردن دردها به رنج‌هایی چندساله‌ایم. این جمله که "انسان‌ها رنج می‌دهند و زندگی رنج است" جمله‌ای دقیق و منطبق با واقعیت نیست. حقیقت این است که ما درد را حس می‌کنیم و رنج نتیجه فرار ما از حس‌کردن درد است. درد دقیقاً آن چیزی است که مخالف میل ما باشد. میل به داشتن چیزی که نمی‌توانیم داشته باشیم (هم‌آفرینی تغییر - جان فردریکسون). مثلاً ما میل داریم که جوان بمانیم اما این همیشگی نیست. در واقع چیزی که میل ما نباشد درد است. ما همیشه در معرض این درد هستیم اما روشی که ما به درد پاسخ می‌دهیم همیشه درست نیست. ما گاهی درد را به رنجی عمیق و طولانی تبدیل می‌کنیم و از حس‌کردن دوباره زندگی فاصله می‌گیریم. رنج‌ها در واقع روش‌هایی شخصی هستند که بتوانیم برای خودمان وقت بخریم که از واقعیتی دردناک دور باشیم. تمام‌شدن‌ها دردناک هستند و دیدن حقیقت‌ها در خودمان هم دردناک است. مثلاً اندوهگین‌شدن در مقابل هر نوع از دست‌دادنی "درد" است. این اندوه را زندانی‌کردن و حس‌کردنش را به تعویق‌انداختن "رنج" است. تنها یک راه ما را در زندگی به جلو می‌برد: پذیرش درد و رد شدن از آن...!

#پونه_مقیمی
📒#تکه‌هایی_از_یک_کل_منسجم

@ashar_nab53🖌

آن کس که بصیرت دارد اما در میان شیفتگانی فریب خورده قرار گرفته است، به کسی می‌ماند که ساعتش درست کار می‌کند و در شهری زندگی می‌کند که ساعت همه‌ی برج‌ها غلط تنظیم شده‌اند.

فقط اوست که وقت درست را می‌داند، اما چه سود؟ دیگران همه، خود را با ساعت‌های شهر که وقت غلط را نشان می‌دهند وفق می‌دهند، حتی کسانی که می‌دانند فقط ساعت او وقت درست را نشان می‌دهد...!

#آرتور_شوپنهاور

@ashar_nab53🖌

تا زمانی که انسان اسیر است
زندگی برایش معنای عمیقی دارد
هیچ چیز همچون بردگی و اسارت
به زندگی معنا نمی‌دهد

چون در آن هنگام انسان برای آزادی
در پیکار بزرگی است

اما هیچ چیز هم مانند آزادی
معنای زندگی را به مخاطره نمی‌اندازد

در آزادی است که انسان شیدایی و سرگشتگی و
آرزوی خودش را به خاطر معنی
از دست می‌دهد

گویا انسان آزاد باید انسانی تهی از معنی باشد.
اما عظمت انسانی آن نیست
که در بردگی معنا را جستجو کند
بلکه باید در آزادی دنبالش را بگیرد...

#بختیار_علی
📒#آخرین_انار_دنیا

@ashar_nab53🖌

آیا انسان نباید پناهگاهی داشته باشد؟
زیرا مواقعی وجود دارد که آدم نیاز دارد به جایی پناه ببرد، هر جایی...!

#داستایوفسکی

@ashar_nab53🖌

هرگز هیچ پارلمانی یا جمع بشری و نسلی از انسان‌ها، در هیچ کشوری صاحب این حق نیست که آیندگان را تا ابد متعهد و منقاد کند یا حکم کند که جهان در آینده چگونه حکومت شود، یا چه کسی حاکم باشد....
آن‌هایی که این دنیا را ترک گفته‌اند، و یا کسانی که هنوز پا به این دنیا نگذاشته‌اند، تا آن جا که در تخیل ما آدم‌های فانی می‌گنجد، از هم فاصله دارند.
پس چه تعهد و قیدی بین دو فاصله بی‌نهایت می‌تواند وجود داشته باشد، چه قانون یا اصلی از این دو ناموجود استخراج شدنی است؟
یکی که دیگر وجود ندارد و آن دیگری که هنوز نیامده است؛ پس این دو هرگز در واقعیت با یکدیگر ملاقات نمی‌کنند، پس چرا یکی باید آن دیگری را به قید خود درآورد...؟

#توماس_پین


@ashar_nab53🖌

اگر کسی را دوست داری باید او را آن طور که هست دوست داشته باشی نه آن جور که گمان می کنی باید باشد...!

#لئو_تولستوی
📒#آناکارنینا

@ashar_nab53🖌

ای دهنده‌ی عقلها فریاد رَس
تا نخواهی تو نخواهد هیچ کَس

#مولوی
موسیقیه فوق العاده زیبا
برای آرامش ذهنی

@ashar_nab53🖌

می‌گفت:
"چطور اینقدر راحت می‌بخشی
آدم ها را ؟"
گفتم خودم را به جایشان تصور میکنم
و بهشان حق می‌دهم که گاهی
حالشان بد باشد، گاهی نخواهند
حرف بزنند، گاهی بی طاقت شوند
و گاهی بی‌حوصله تر از آنی که با
آرامش و لبخند مقابلم بایستند
وحرف های خوب بزنند.

خودم را جای آدم ها می‌گذارم؛
جای تمام آدم هایی که با تمام
خویشتن‌داری و وقارشان،
از حادثه های تلخ و غمگینی بر می‌گردند
و دارند شرایط سخت و بی مهری های
زیادی را تحمل می‌کنند،
آدم‌هایی که زیر فشار مشکلات مادی،
روحی، جسمی یا عاطفیِ زیادی،
کمر خم کرده‌اند و ناچارند با تمام
سختی و درد، بایستند و همرنگ
جماعت شوند...

من حق می‌دهم گاهی بی حوصله باشند،
من حق می‌دهم گاهی کم بیاورند.
پس خودم را جایشان می‌گذارم و
بهشان فرصتِ جبران می‌دهم،
نه باور به اینکه آدمِ بدی هستند،
نه باور به اینکه با هر لغزشی،
به بد بودن عادت کنند و
خوب بودن را رها...
پس تا جایی که در توانم باشد،
لبخند می‌زنم و می‌بخشم...

#نرگس_صرافیان_طوفان‌

@ashar_nab53🖌

ما به فهرست درست‌ها و نادرست‌ها، بايدها و نبايدها، نيازی نداريم؛ ما به كتاب ها، زمان و سكوت احتياج داريم...

#فیلیپ_پولمن

@ashar_nab53🖌

به نظرم انسانها تنها موجودات در این جهان هستند که به هر چیزی که در آن وجود دارد، نیازمندند.
اما هیچ چیز در این دنیا وجود ندارد که برای ادامه‌ی زندگی به ما نیاز داشته باشد...!

#جوزف_بویدن

@ashar_nab53🖌

علوفه حیوانات کم‌تر و کم‌تر میشد.
همه به جان هم افتاده بودند.
حالا دیگر ادای احترام به یاد موسس مزرعه
نه به خاطر احترام و اعتقادات
که فقط از سر اجبار بود .
گوسفندان بیشتری به کشتارگاه برده می‌شدند.
و صاحب مزرعه مدام از دسیسه‌های دشمنی خون‌خوار به نام «گرگ»،
به عنوان سرمنشا تمامی مشکلات سخن می‌گفت...!

#جورج_اورول
📒#قلعه_حیوانات

@ashar_nab53🖌

گاهی می‌رویم،
نه از سر میل به رفتن،
که از سر بی‌فایدگی ماندن...

#نجیب_محفوظ

@ashar_nab53🖌

اشک در چشمانش حلقه می بست ،
و می گفت ؛
فلانی ، همان است که آرزویش را در دل می پروردم.
مثل این است که خداوند او را برای من ساخته است.
چنان همدیگر را می فهمیم که پنداری دوقلو به دنیا آمده ایم.
یک نوع تفاهمی در میان من و این دختر موجود است که حکم معجزه را دارد.
اگر تا صبح قیامت خدا را از این موهبتی که نصیب من ساخته است ،شکرگزاری کنم ،
باز از صد شکر یکی را بیشتر به جا نیاورده ام....

#سید_محمد_علی_جمالزاده
📒#قصه_های_کوتاه_برای_بچه_های_ریش_دار

@ashar_nab53🖌

کسی که هدفی روشن داشته باشد، حتی
در ناهموارترین راه ها به جلو می‌رود!

و شخصِ بدونِ هدف در هموارترین
راه‌ها نیز  پیشرفتی نخواهد داشت...

#توماس_کارلایل

@ashar_nab53🖌

اﺯ ﺑﺮﺗﺮﺍﻧﺪ ﺭﺍﺳﻞ ﭘﺮﺳﯿﺪﻧﺪ
ﭼﺮﺍ ﯾﮏ ﺁﺩﻡ ﻣﺘﻌﺼﺐ ﻣﯽ ﺗﺮﺳﺪ
ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﺍﻋﺘﻘﺎﺩﺍﺗﺶ ﺷﮏ ﮐﻨﺪ ﻭ
ﺭﺍﻫﺶ ﺭﺍ ﺍﺻﻼﺡ ﮐﻨﺪ...؟

ﺑﺮﺗﺮﺍﻧﺪ ﺭﺍﺳﻞ ﺟﻮﺍﺏ ﻣﯿﺪﻫﺪ 
ﭼﻮﻥ ﻫﻤﯿﺸﻪ ﺑﺎ ﺧﻮﺩ ﻓﮑﺮ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ
چگونه ﻣﯽﺗﻮﺍﻧﻢ ﺑﻪ ﺗﺎﻭﻟﻬﺎﯼ ﮐﻒ ﭘﺎﯾﻢ ﺑﮕﻮﯾﻢ
ﺗﻤﺎﻡ ﻣﺴﯿﺮﯼ ﺭﺍ ﮐﻪ ﺁﻣﺪﻩﺍﻡ ﺍﺷﺘﺒﺎﻩ ﺑﻮﺩﻩ ﺍﺳﺖ...

ﺍﯾﻦ ﯾﮏ ﻣﺼﯿﺒﺖ ﺑﺰﺭﮒ ﺍﺳﺖ
ﮐﻪ ﺍﮐﺜﺮ ﺁﺩﻡ ﻫﺎﯼ ﺍﻣﺮﻭﺯﯼ ﮔﺮﻓﺘﺎﺭﺵ ﻣﯽ ﺷﻮﻧﺪ
ترس از تغییر...

#برتراند_راسل

@ashar_nab53🖌

ای کاش همان‌طور که قادر بودم تمام این چیزها را به راحتی تصور کنم، به همان راحتی هم فراموششان می‌کردم. مثل زمانی که خوابی را بعد از بیداری فراموش می‌کنیم، من هم می‌توانستم بیدار شوم تمام این ماجرا را به دست فراموشی بسپارم، امّا در عوض در دام کابوس‌های بی‌انتهای بی‌اعتمادی، شک و توهم افتاده بودم.

گذشته از تمام این حرف‌ها، تفاوت ظاهری چندانی در رابطه‌مان رخ نداده بود. مثلاً همچنان یکشنبه‌ها با هم به پیاده‌روی می‌رفتیم و مثل هر زوج دیگری به نظر می‌آمدیم. تنها تفاوت این بود که سکوتمان بیشتر از قبل شده بود. البته خیلی هم آزاردهنده نبود. با این‌وجود، در عمق آن سکوت، مکالمهٔ آتشین یک‌طرفه‌ای در ذهن من جریان داشت. میلیون‌ها سؤال در ذهنم مرور می‌کردم: چرا این کار را کرد؟ چطور توانست چنین کاری کند؟

#الکس_مایکلیدیس
📒#بیمار_خاموش

@ashar_nab53🖌