خون دل را بادهٔ گلفام می‌دانیم ما

صائب
@TakhtePare_BarMoj

مباش غره به سامانِ این بنا که نریزد
جهان طلسم غبارست از کجا که نریزد

بیدل دهلوی
@TakhtePare_BarMoj

پیش ازین بر رفتگان افسوس می‌خوردند خلق
می‌خورند افسوس در ایام ما، بر ماندگان

صائب تبریزی
@TakhtePare_BarMoj

بگذار هرچه داری و بگذر، که مرد را
جز ترکِ توشه، توشهٔ راه نجات نیست

عبید زاکانی
@TakhtePare_BarMoj

سرها بریده بینی بی جرم و بی جنایت

حافظ
@TakhtePare_BarMoj

جانا روا نباشد خون‌ریز را حمایت

حافظ
@TakhtePare_BarMoj

گاه مشکین موی را بشکافتی
فرق کرده، ز آن دو گیسو بافتی

جامی -هفت اورنگ- سلامان و ابسال

@TakhtePare_BarMoj

در کنار تو به جز مقصود نی
مانع مقصود تو موجود نی

جامی - هفت اورنگ- سلامان و ابسال

@TakhtePare_BarMoj

تاج را مپسند بر فرق خسان!
تخت را در زیر پای ناکسان!

جامی - هفت اورنگ- سلامان و ابسال

@TakhtePare_BarMoj

غوغای کارخانهٔ آهنگری ز من
گلبانگ ارغنون کلیسا از آن تو
نخلی که شه خراج برو مینهد ز من
باغ بهشت و سدره و طوبا از آن تو

اقبال لاهوری
@TakhtePare_BarMoj

دست زمانه بر سر مردم کند به صبر
این خاک را که مردمش امروز بر سرند
روزی امیر تخت نشین را نگه کنی
کز تخت برگرفته، به تابوت می‌برند

اوحدی
@TakhtePare_BarMoj

اربابِ ظلم را به ستم دست روزگار
از بیخ بر کند، که درختانِ بی‌برند
گرگ اجل یکایک ازین گله می‌برد
وین گله را ببین که چه آسوده می‌چرند!

اوحدی
@TakhtePare_BarMoj

فردا شراب کوثر و حور از برای ماست
و امروز نیز ساقیِ مَه‌روی و جامِ مِی

حافظ
@TakhtePare_BarMoj

ای که با سلسلهٔ زلف دراز آمده‌ای...

گفت حافظ:
دگرت خرقه شراب آلوده‌ست
مگر از مذهبِ این طایفه بازآمده‌ای؟


حافظ

@TakhtePare_BarMoj

چو ما بر خویشتن اغیار گشتیم
نباشد غصهٔ اغیار ما را

مولوی
@TakhtePare_BarMoj

ما کز انجام کار بی‌خبریم
چه توانیم گفتن از آغاز

پروین اعتصامی
@TakhtePare_BarMoj

بدیدم جهان را نوایی ندارد
جهان در جهان آشنایی ندارد

بدین ماه زرینْش در خیمه منگر
که در اندرون بوریایی ندارد

انوری
@TakhtePare_BarMoj

حجاب راه تویی حافظ از میان برخیز
خوشا کسی که در این راه بی‌حجاب رود

@TakhtePare_BarMoj

در خاک ما غبار دو عالم شکسته‌اند
از هر چه بگذری ز سر ما گذشته‌ای

بیدل دهلوی
@TakhtePare_BarMoj

مبندید دل در سرای سپنج
کش انجام مرگست و آغاز رنج

دو روی و فریبنده و زشت خوست
به کردار دشمن به دیدار دوست

یکی شادی آن گه رساند به مرد
که پیش آورد ده غم و رنج و درد

چنان کز نیاکان مرا هست یاد
شما را ز من یکسر این پند باد

اسدی توسی، گرشاسپ‌نامه

@TakhtePare_BarMoj