Telegram Web Link
ساسان آقایی
Photo
👁 سندرم ماشین کاسترو

📝 #یادداشت
👆 عکس در بالا

۵ دسامبر ۲۰۱۶ در جریان تشییع جنازه‌ی فیدل کاسترو، دیکتاتور جنایت‌کار #کوبا، ماشین حمل جنازه‌ی بدن متعفن او خراب شد و سربازان گارد تشریفات، ناچار به هل دادن ماشین شدند؛ صحنه‌ای شرم‌آور از یک زندگی واقعی که کاسترو برای مردم قحطی‌زده‌ی کوبا ساخته بود و حکومت کوبا تلاش می‌کرد آن را زیر ماشین پروپاگاندایش بپوشاند.

خراب شدن ماشین حمل نعش کاسترو، درست در پایان نهمین روزی رخ داد که حکومت کمونیستی کوبا، تلاش کرده بود با گرداندن جنازه‌ی #کاسترو در سراسر کشور، به خارجی‌ها نشان دهد که این سیستم برآمده از کودتای ژانویه ۱۹۵۹، هنوز پس از ۶۰ سال، مشروعیت و محبوبیت دارد و کمونیسم کوبایی، برخلاف دیگر ورژن‌های به گورسپرده‌شده‌ی #کمونیسم کار می‌کند.

کاسترو از مدت‌ها پیش به بستر مرگ افتاده بود و رژیم کوبا زمان زیادی برای چیدمان نمایشش داشت اما با وجود برنامه‌ریزی بلندمدت این مراسم و دقت تمام در جزییات آن تا منظم و باشکوه و قدرتمند به نظر بیاید، در نهایت مشکل راستین کوبا، هم‌چنان برقرار بود و دست آخر خودش را نشان داد. کوبای کاسترو، ناتوان، از کارافتاده و به شدت فرسوده بود و کمونیسم هیچ جا و هرگز جواب نمی‌داد، حتا برای چند روز در یک مراسم برنامه‌ریزی‌شده‌ی حکومتی.

رژیم کوبا، برخلاف تمام ادعاهایش، حتا نمی‌توانست یک ماشین حمل جنازه برای رهبرش بیابد که خراب نباشد! در چنین سیستمی، وضع مردم، کمابیش روشن بود حتا اگر چیزی نمی‌گفتند یا به ناچار در مسیر کارناوال رژیم، پرچم کوبا را تکان می‌دادند.

در پایان این نمایش نیز، تعداد جمعیت سوگواران کاسترو و زرق و برق مراسم، مانند همیشه به کلی فراموش شد و از تمامش همین باقی ماند که حکومت کمونیست‌ها حتا یک ماشین بدون خرابی برای حمل جنازه‌ی رهبرش ندارد. امروز هم هر کس به یاد مرگ کاسترو می‌افتد، آن را با تصویر ماشین خرابی به یاد می‌آورد که سربازان هلش می‌دادند و این تبدیل به گویاترین نماد و گواهِ کوبای کاستروها شده است.

آن‌چه در تمام یک هفته‌ی گذشته شاهدش بودیم، از کیفیت جست‌وجو تا تشریفات مراسم‌ها، همه من را به یاد مراسم تشییع کاسترو، آن عکس مشهور خراب شدن ماشین حمل جنازه و پدیده‌ای انداخت که نامش را "سندرم ماشین کاسترو" می‌گذارم.

این سندرم، یک اپیدمی در حکومت‌های توتالیتر و نوتوتالیتر است. در آن‌ها همه چیز منظم و پیش‌رفته و قدرتمند به نظر می‌رسد تا آن لحظه‌‌ی نادر که نظام سیاسی ناچار می‌شود ویترین گلخانه‌ای و نمایشی‌اش را به خیابان آورد و در برابر انظار عمومی قرار دهد: و درست همین نقطه، جایی‌ست که همه می‌فهمند حکومت لخت است حتا اگر جرات ابرازش را نداشته باشند.

✔️ @SasanAghaei
#روابط_بین‌الملل
Media is too big
VIEW IN TELEGRAM
⁉️ #آیا_میدانید؛ سندرم ماشین کاسترو چیست؟

⏺️ ساسان آقایی در جدیدترین قسمت #پاورقی_مدبویز درباره‌ی بحران ناکارآمدی در رژیم‌های توتالیترو نوتوتالیتر حرف زده است. او از کوبا به عنوان مثالی یاد کرده که چگونه ماشین تبلیغات و پروپاگاندا کار می‌کند و چگونه شکست می‌خورد.
این چهارمین قسمت از برنامه‌ی تلویزیونی پاورقیه. شعار پاورقی رو فراموش نکنید:

چو ایرانیان آگهی یافتند
یکایک سوی چاره بشتافتند

📺 کامل ویدیو را در یوتیوب مدبویز ببینید (لینک)

🎙 www.tg-me.com/MadBoysPodcast
💡 مدبویز درباره مسایلی که ایران بهش مبتلاست، حرف می‌زنه
👁 مساله: دام فقر عمومی
▫️ جنبش نخست ایران در برابر فروپاشی اقتصاد ایران چه وظیفه‌ای دارد؟

جی‌دی‌پی اسمی جزیره‌ی قطر از زمان تاسیس تا سال ۲۰۲۲، ۷۹۰ برابر شده است:($300M$<238B) جی‌دی‌پی واقعی این جزیره در ۲۲ سال اخیر نیز از ۳۳ میلیارد دلار به ۱۷۷ میلیارد دلار رسیده (بیش از ۵ برابر).

هم‌زمان با این جهش خیره‌کننده‌ی قطر و دیگر کشورهای منطقه، #اقتصاد_ایران نیز از دهه‌ی ۹۰ خورشیدی، وارد یک سراشیبی بدون ترمز و بی‌پایان شده است. در خلال این بیش از یک دهه، اقتصاد ایران هر سال، کوچک‌تر می‌شود و نرخ استهلاک آن از نرخ رشد سرمایه‌گذاری بیش‌تر است (↙️ لینک: مرگ اقتصاد ایران) این فاجعه‌ی اقتصادیِ بدون توقف، به مفهوم ورود ایران به عصر "فقر عمومی" و تبدیل شدن به سومالی خاورمیانه است.

اعتراض‌های دامنه‌دار ایران‌خواهانه از ۹۶ (۲۵۷۶) تا خیزش مهسا (۲۵۸۱)، تلاشی مردمی برای شکستن چرخ سقوط کشور و جلوگیری از درافتادن به دام فقر عمومی بوده و در فقدان هیچ راه‌کاری برای توقف فروپاشی اقتصاد، تکرار آن در آینده نیز ممکن است، هرچند نتیجه و پیامد خون‌بارش،‌ نامعلوم باشد.

با داشتن هر تصوری از فرجام این جدال، جنبش ‎#نخست_ایران وظیفه دارد تا به چالش آب رفتن اقتصاد ایران و افتادنش به تله‌ی فقر عمومی، فکر کند و برای آن برنامه‌ای واقعی ترسیم نماید. بن‌مایه‌ی اصلی این برنامه نیز چیزی جز فربه‌سازی جی‌دی‌پی ایران به هر روش ممکن برای مدتی طولانی، به عنوان ماموریت اصلی اقتصاد کشور در آینده نیست.

بازخوانی دقیق سیاست محمدرضاشاه پهلوی برای فربه‌سازی جی‌دی‌پی کشور در دهه‌های ۴۰ و ۵۰، یک راهنمای تاریخی و گران‌قیمت در این ماموریت است؛ گنجینه‌ای از تجربه‌ی آزموده، کام‌یابی‌ها و ناکامی‌های خسارت‌بارش که می‌توانست جور دیگری باشد و سرنوشت ما آن "آنِ درخشان دیگر"!

✔️ @SasanAghaei
#اقتصاد #اقتصاد_آزاد

📌 در همین باره:
🌀 آینده‌ی قحطی‌زده (لینک)
✍🏻 چشمان کور آینده (لینک)
👁 جهل دموکراسی
▫️ درباره‌ی انتشار مجموعه‌ای از عکس‌های گران‌بهای کاخ گلستان یادداشت پایین را بخوانید (لینک) 👇

📜 #تاریخ_نگاری
📸 #عکس_روز

✔️ @SasanAghaei
ساسان آقایی
Photo
👁 جهل دموکراسی
▫️ درباره‌ی انتشار مجموعه‌ای از عکس‌های گران‌بهای کاخ گلستان

📜 #تاریخ_نگاری
📝 #یادداشت

هنگامی آرشیو عکس‌های کاخ گلستان (لینک) و بدبختی و سیه‌روزی مردم‌مان ایران در آن روزگار را می‌بینید، ناخودآگاه در گوی بلورین تاریخ، به آینده‌ای می‌نگرید که مشتی اوباش ۵۷ی، انیرانی، چپ، قوم‌گرا و تروریست مایلند برای ایران بسازند؛ همان گروه و دسته‌ای که پس از خیزش ۱۴۰۱ (۲۵۸۱) در برنامه‌ای فشرده و با ماموریتی خارجی، قصد دزدیدن خواست و مطالبه‌ی ایران‌خواهانه‌ی مردم ایران را داشتند و به فکر نابود کردن پرچم، هویت و وجود ایران بودند ...
و اما که ایستادگی خانواده‌های جان‌باختگان مانند خانواده‌ی گرامی شاکرمی، کنش‌گران ملی‌گرا و جبهه‌ی ایران‌خواهی آن‌ها را رسوا ساخت و پشت‌شان را شکست.

عکس‌های کاخ گلستان از گذشته‌ای نشان دارد که کشور عقب‌مانده و بی‌برنامه بود، هر برنامه‌ی اصلاحی که کسانی چون قائم‌مقام، امیرکبیر یا سپهسالار در فکر آن بودند، به سد ستبر قدرت سنت فقاهتی، خان‌های محلی و والیان قوم‌گرا در هر منطقه برخورد می‌کرد و حوزه‌ی نفوذ تصمیم‌گیری‌های دربار، در نهایت از حدود تهران و مرکز ایران، فراتر نمی‌رفت.

و شگفتا که در چنین ایرانی، جنبش مشروطه سربرآورد که شاید نابه‌هنگام بود و آرزوهای دور و دراز سردمدارانش برای برکشیدن ایران، همه در "جهل دموکراسی" عاریتی و فرانسوی/بلژیکی به فنا رفت و ایران را در آستانه‌ی انحطاط و تجزیه قرار داد. بسیاری درباره‌ی عکس‌های منتشرشده از آلبوم "سایه" کاخ گلستان، نوشته‌اند که این گواهی تاریخی‌ست درباره‌ی آن‌چه #رضاشاه، تحویل گرفت و آن‌چه که برای ایران انجام داد. و در این، درس و پندی برای امروز ما نهفته است:

ایران امروز، کمابیش با همان مسایل حدود ۱۲۰ تا ۱۵۰ سال پیش روبه‌روست: فروپاشی اقتصادی، دگرگونی طبقه‌های اجتماعی، تغییر عمدی ترکیب جمعیتی، بحران محیط زیست، تهدید زیست‌بوم، مساله آب، آلودگی آب و خاک و هوا و صدها مشکل بزرگ دیگر که پیامد عقب‌ماندگی اقتصادی کشور و فقدان سرمایه‌گذاری‌ست.

این وضعیت، ما را وا می‌دارد تا بیش از هر زمان دیگری "به ایران فکر کنیم" و برای "مساله: ایران"، اولویت‌بندی دقیقی داشته باشیم. اولویت ما دموکراسی‌ست یا توسعه، دموکراسی‌ست یا برخورداری هر ایرانی، دموکراسی‌ست یا حق مالکیت تام و تمام بر تمامی جنبه‌های اقتصادی و اجتماعی و شخصی زندگی؟

آن اتوپیایی‌هایی که از تجمیع این مسیرهای متفاوت حرف می‌زنند، تازه اگر مزدور نباشند و خوش‌بینی پیشه کنیم، درکی از واقعیت ندارند، پیچیدگی‌های سازندگی را نمی‌دانند و جز خام‌اندیشی و رویافروشی کودکانه، چیزی در چنته‌شان نیست، تهی از درک مساله‌ی ایران، درباره‌ی ناکجاآبادهایی حرف می‌زنند که همین زیست حداقلی ایران موجود را نیز در رهگذر آنارشی نابود می‌سازد.

اگر ایرانی نو، قدرتمند، شکوهمند و درخور تاریخش می‌خواهیم تا نور امیدی نسبت به آینده‌ی فرزندان ما بر دل‌ها بتاباند و دسته‌دسته وادار به گریختن از این خاک نشوند، چونان ایرانی، جز از راه یک برنامه‌ی توسعه‌ی ملی و همه‌جانبه، ممکن نیست و این برنامه‌ی نجات ملی که تضمین‌کننده و تامین‌کننده‌ی حال و آینده هر فرد ایرانی‌ست، جز با یک اقتدار ملی و مرکزی، قابل پی‌ریزی و اجرا نخواهد بود.

شاید وقت تکرار و کمی به‌روز کردن این توییت قدیمی‌ام باشد:
"ما نُوید ملت بزرگ، تمدن بزرگ و شکوه ایران با جزییاتش را به شما می‌دهیم، اوباشِ انیرانی وعده‌ی وحشت بزرگ، بن‌غازی ثانی و بربریت قاجاری را به شما می‌دهند؛ باز مقایسه‌اش با ملت ایران"

✔️ @SasanAghaei
#نخست_ایران

📌 در همین‌باره:
↙️ لینک عکس‌هایی از مجموعه‌ی کاخ گلستان (لینک)
✍🏻 چرا دموکراسی، یک پاسخ اشتباه است؟ (لینک)
✍🏽 فقر ذهنی تبار ۵۷ (لینک)
مساله: دام فقر عمومی (لینک)
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
📹 #فیلم

👌 رابطه‌ی دولت-ملت در ۴۵ سال جمهوری اسلامی به ساده‌ترین و صادقانه‌ترین بیان

✔️ @SasanAghaei
🎖 رای ندادن در دوران دیکتاتوری
▫️ رای ندادن انتخاب یک فضیلت و پس‌انداز سرمایه‌ی اجتماعی‌ست

📝 #یادداشت

رای ندادن نیاز به هیچ نتیجه‌ای ندارد، نیاز به هیچ توضیح و توجیهی ندارد، رای ندادن نیاز به هیچ دفاعی ندارد، رای ندادن بدون نیاز از پاسخ گفتن درباره‌ی پرسش‌هایی ساختگی‌ست مانند "رای ندهیم که چه بشود؟"، رای ندادن نه تنها رفتاری قابل مواخذه نیست که در جایگاه مدعی حق عمومی(مدعی‌العموم) می‌تواند دیگران را به محاکمه و صلابه بکشد؛ این قدرت از فضیلت عمل کردن به مسوولیت شخصی در دوران دیکتاتوری می‌آید: پس از دوران هیلتریسم در آلمان نازی، هیچ کدام از شهروندانی که انتخاب کرده بودند هرگونه مشارکت خود در فرآیند سیاسی و اجتماعی نازی‌ها را متوقف کنند، نه‌تنها تحت تعقیب قرار نگرفتند که انتخاب "اخلاقی" آن‌ها در دوران دیکتاتوری، به تنهایی این "حق" و این قدرت را برای "شهروندان مسوول" به وجود آورد که دیگرانی را که از همکاری و هم‌دستی با نازی‌ها سرباز نزده بودند، مورد پرسش، محاکمه و داوری قرار دهند.

رای ندادن در عصر نوتوتالیتریسم، یک انتخاب فردی، طبیعی، عقلایی و به تمامی اخلاقی‌ست؛ فردی‌ست چون شما را از هرگونه پیروی جمعی، بی‌نیاز می‌کند، طبیعی‌ست چون انسان در شکل طبیعی از مشارکت در فرآیند شرورانه دوری می‌گزیند، عقلایی‌ست چون شهروند مسوول نسبت به تباه شدن عمر و سرمایه و زندگی خود و سرزمینش واکنش نشان می‌دهد و اخلاقی‌ست چون کنشی‌ست که خیر فردی و جمعی و پایدار را در بر می‌گیرد.

شهروند مسوولی که در عصر دیکتاتوری مشارکت در هر کنش سیاسی را متوقف می‌سازد و تعطیل می‌کند، به جای مصرف سرمایه‌ی اجتماعی برای دست‌یابی به سود تصادفیِ کوچک، آنی، ناپایدار و پرریسک، سرمایه‌ی اجتماعی خود را انباشت و پس‌انداز می‌کند و از این راه، سرمایه‌ای سیاسی پدید می‌آورد که بر مطلوبیتی بزرگ‌تر، پایدارتر و قطعی‌تر در آینده سرمایه‌گذاری می‌شود؛ چنین شهروندی حتا اگر خود نتیجه‌ی این کنش فردی، طبیعی، عقلایی و اخلاقی خود و بازدهی سرمایه‌گذاری‌اش بر آن مطلوبیت دست‌یافتنی در آینده را نبینید، اندوخته و میراثی از خود بر جای گذاشته که چون کاشتن بذری در زمین، نسل بعدی از آن بهره‌مند می‌شوند.

تاریخ بشر به ما می‌گوید که این فرآیندی بیهوده نیست! آبادانی سرزمین‌ها و سپیدبختی ملت‌ها را کسانی رقم زده‌اند که از فضیلت انتخاب‌های درست برخوردار بوده‌اند، اسیر سقف کوتاه جبر تحمیلی نشده‌اند و رویاهای شکوهمند و بزرگ در سر داشته‌اند و به قدری دوراندیش بوده‌اند که از مصرف نادرست سرمایه‌ی اجتماعی و سیاسی برای سپری کردن روزمره‌ای فلاکت‌بار پرهیز کنند و توشه‌ای پدید آوردند که برپایه‌ی آن بتوان آینده‌ای دیگر ساخت!

✔️ @SasanAghaei
که گر غم‌های دیده بر تو خوانم
ستم‌های کشیده بر تو رانم

نه در گفت آید و نه در شنیدن
قلم باید به حرفش در کشیدن


📌 درباره‌ی مناظره‌ی بامدادی میان دو گجستک آمریکایی، خواهم نوشت؛ روزهای فوق شلوغی دارم 🙏

✔️ @SasanAghaei
👑 #گزارش_این_روزها
🌀 #توییت‌باز

بازی اعداد برای آن‌ها، اما ما، حقیقت جاری هستیم: شادباش: ملت بزرگ ایران!

✔️ @SasanAghaei
👑 #گزارش_این_روزها
📺 «اهریمن‌سازی»؛ تاکتیک انتخاباتی اصلاح‌طلبان

🔸 بخشی از ویدیو:
تفاوت پزشکیان و جلیلی، درست مانند استفاده از صندلی جلو یا صندلی عقب در یک اتوبوس داغان و کثیف و خراب است. ممکن است صندلی جلو نسبت به صندلی عقب، قیافه‌ی بهتری داشته باشد یا دید بهتری به شما بدهد اما در ماهیت هیچ فرقی ندارد. اتوبوس خراب، کثیف و شلوغ است و عمر شما در حال سپری شدن در آن؛ این‌که کجای اتوبوس نشسته باشید، فرقی نمی‌کند...

👈 کامل این ویدیو را در یوتیوب مدبویز ببینید (کلیک کنید)

🎙 www.tg-me.com/MadBoysPodcast
💡 مدبویز درباره مسایلی که ایران بهش مبتلاست، حرف می‌زنه
🌀 #توییت‌باز

📚 کتاب بخوانید
📻 پادکست مدبویز را بشنوید (لینک)
📺 فیلم ببینید
👥 معاشرت کنید
⛔️ و به خبرها بی‌توجه باشید

✔️ @SasanAghaei
👑 #گزارش_این_روزها

مردم ایران:
کسانی امروز شادند که در قتل پویا بختیاری‌ها و نیکتا اسفندانی‌ها دست دارند. این اندوه‌برانگیز است اما پیمان ملی ما را سستی، نشاید و نباید.

تغییر دولت‌های بیکاره و بی‌خاصیت در جمهوری‌اسلامی یا تغییر رییس‌جمهور در آمریکا، مسیری را که از ۷ آبان ۹۵ (۲۵۷۵) در پیشگاه پدر ایران آغاز شد، تغییر نمی‌دهد. فراموش نکنید تنها نتیجه‌ی قابل استناد این رای‌گیری همین است که "اکثریت مطلق" مردم به این پیمان ملی وفادارند و دیگر فریب نمی‌خوردند.

بنابراین ‎"#دفاع_مقدس" ما، اکنون نیرومندتر از تمام ۴۵ سال گذشته است و دیر یا زود، دور یا نزدیک، سرانجام #ایران عزیز و بزرگ را از بند می‌رهاند؛ نقش مار کشیدن این و آن، ما را نباید دلسرد و ناامید کند: سپیده‌دم همیشه در تاریک‌ترین لحظه‌ی شب شفق می‌زند!

✔️ @SasanAghaei
#آبان۹۸ #مهسا_امینی
🇺🇦 #گزارش_جنگ

موشک‌های پوتین، امروز به یک بیمارستان کودکان در کیف اصابت کرده، ۳۰ نفر جان باخته‌اند از جمله ۲۰ کودک. پوتین، هر روز اوکراینی‌ها را می‌کشد، هر روز کودکان #اوکراین را یا می‌دزدد یا می‌کشد. و هم‌زمان در غرب، سیاست‌مدارانی پیدا می‌شوند که در برابر او لکنت‌زبان دارند، ستایشش می‌کنند، مجیزش را می‌گویند.

آن سیاست مداران هرزه‌ی اروپایی و آمریکایی که هر روز علیه کمک‌های نه‌چندان بزرگ آمریکا و غرب به اوکراین، حرف یامفت می‌زنند و این را تبدیل کرده‌اند به ستون تبلیغات انتخاباتی‌شان، تک‌تک آن‌ها، شریک پوتین در این جنایت‌هایند!

#روسیه و پوتین، بزرگ‌ترین مرز درستی و نادرستی در این جهان است، مهم‌ترین مرز عدالت و آزادی‌ست، و آن پفیوزهایی که سمت اوکراین را نایستاده‌اند، در حقیقت انتخاب‌شان را کرده‌اند: هم‌دستی در جنایت‌های #پوتین را!

✔️ @SasanAghaei
#انتخابات_۲۰۲۴
✍🏼 وقتی جنایت "مساله" نیست ...
▫️ سربازان پروپاگاندای پوتین چه کسانی‌اند؟

📝 #یادداشت
🇺🇦 #گزارش_جنگ

‏از این‌که کمونیست‌ها و مبتلایان به ویروس چپ، این سربازان ماشین پروپاگاندای فلسطین درباره‌ی جنایت‌ها و کودک‌کشی‌های هر روزه‌ی #پوتین در اوکراین خاموشند، شگفت‌زده نباشید! پوتین، ارباب‌شان است و این هیولای چند سر پروپاگاندا، با پول روسی/چینی اداره می‌شود.

ماشین تبلیغاتی شر پیش‌تر در سوریه، به سادگی توانست افکارعمومی جهان را بفریبد و چپ‌ها، دیواری در برابر نسل‌کشی ۵۰۰ هزار سوری، و هر چه بشار #اسد در آن‌جا انجام می‌دهد، ساختند تا جهان آن را نبیند و از مسوولیتش در دخالت بشردوستانه در سوریه شانه خالی کند.

↙️ لینک: داعش؛ نابودی یک انقلاب

همان دستگاه، همان گماشتگان و همان کارفرما، اکنون تقویت شده و به شکل گسترده در دیپلماسی عمومی به شکل جهان‌شمول اثر می‌گذارد. این‌که‌ موضوعی ۷۰ ساله مانند درگیری گروه‌های فلسطینی و اسراییل، ماه‌هاست ترند جهانی‌ست اما تجاوز رسمی پوتین به خاک یک کشور و ۳ سال کشتار مردم بی‌گناه آن به جرم دفاع از خود، جایی در سر تیتر رسانه‌ها ندارد، نشان می‌دهد که ماشین تبلیغاتی روسی/چینی به خوبی کار می‌کند.

در شست‌وشوی جنایت‌های پوتین، دست پلید چپ بیش از همه آشکار است! برای یک مبتلا به ویروس چپ، "جنایت، مساله نیست"، این‌که چه کسی آن را انجام می‌دهد، مساله است؛ برای همین هم اگر #استالین، ده‌ها میلیون تن را سربه‌نیست کند، برای چپ‌ها این تنها یک آمار است نه چیزی بیش‌تر، اگر لنین، چند میلیون انسان را جهت ساختن کشور جعلی "اتحاد شوروی" نابود کند، این یک "خشونت ناچیز ضروری" است و به همین ترتیب، امروز نیز، تمام کشتارهای #روسیه و پوتین، نه تنها مساله‌ی چپ نیست که براساس خصلت ایدئولوژیک، سنت چپ و جیب گشاد مزدوری، به وقتش از آن دفاع هم می‌کند.

پروپاگاندای روسی البته جز‌ گماشتگان سنتی‌اش، در دهه‌ی اخیر، کارگزاران دیگری هم یافته و آن زنجیره‌ای از بردگان پوتین در جناح راست اروپایی-آمریکایی‌ست که از مجارستان تا دل حزب جمهوری‌خواه رخنه کرده‌اند. ۳ سال پیش در یادداشتی، نوشته بودم که پوتین توانسته ستون پنجمی درون حزب‌های راست اروپایی و جمهوری‌خواهان آمریکا نفوذ دهد و این‌ها ماموریت دارند تا جریان راست را از یکی از مولفه‌های بنیادینش در روابط بین‌الملل که همانا "روسی‌ستیزی" است، تهی سازند‌.

↙️ لینک: راست علیه راست و سقوط پوتین‌گرایان

اگر چپ‌ها وظیفه‌ی شست‌وشوی جنایت‌های پوتین نزد افکارعمومی را دارند، این ستون‌پنجم راست‌نمای پوتین‌گرا، در اثرگذاری بر سیاست‌های غرب و کنترل آن به سود روسیه ایفای نقش می‌کند.

در برابر این دو بال روسی‌ساز اما خط قرمز ما به عنوان یک انسان، باید و باید "جنایت" باشد و به عنوان یک ایرانی، بیش از هر کس و هر جایی،"جنایت‌هایی که پوتین و روسیه انجام می‌دهند". گماشتگان پروپاگاندای روسی/چینی، چه آن‌هایی که از دنده‌ی چپ برمی‌خیزند و جنایت پوتین را می‌شویند، چه آن ستون پنجم غربی در جریان راست که می‌کوشد با کاهش و قطع کمک‌های حیاتی به #اوکراین، به پیروزی پوتین کمک کند، هر دو جریان‌هایی به شدت آنارشیست، پوپولیست، اپورتونیست، بی‌پرنسیب و خطرناکند که با کمک رساندن به جبهه‌ی شر، آینده‌ی بشریت را به بازی می‌گیرند.

مثال آن‌ها، مانند نازی‌هایی اتریشی‌ست که در دهه‌ی ۳۰ میلادی، از هیتلر دفاع می‌کردند و خواستار ادغام کشورشان در آلمان نازی بودند. آن‌ها آتشی را روشن کردند که جز با ویرانی بخش مهمی از آسیای شرقی، آفریقا، تمامی اروپا و مرگ ۸۰ میلیون تن، خاموش نشد.

امروز نیز تردیدی نکنیم که هر کس، با هر نقابی، سر در آخور پوتین دارد، نه‌تنها برای جهان خطرناک است که با آن ایرانِ قدرتمند، شکوهمند، ژاندارم منطقه که بوده‌ایم و امروز سودای بازگشتش را داریم، مخالف است چون آن ایران، مقدم بر هر چیز بر پوزه‌ی بی‌مهار پوتین و روسیه پوزه‌بند خواهد بود!

✔️ @SasanAghaei
#روابط_بین‌الملل #انتخابات_۲۰۲۴
📸 #عکس_روز

عکسی که ترامپ برای همیشه با آن توصیف خواهد شد؛ شلیکی به قصد کشتن و بازگشت از مرگ در لباس یک سوپرمن تنها

✔️ @SasanAghaei
#انتخابات_۲۰۲۴
👁 تیر دوم به خطا نمی‌رود اگر ...

🇺🇸 #انتخابات_۲۰۲۴

هنگامی که جان اف کندی، ۳۵مین رییس‌جمهور آمریکا هدف شلیک قرار گرفت و در دم جان باخت، جامعه‌ی آمریکا به شدت دوپاره بود. جوزف کمبل، اسطوره‌‌شناس بزرگ آمریکایی، مراسم تشییع کندی را "وجهه آیینی بزرگ‌ترین ضروریت اجتماعی آمریکا" دانست و درباره‌اش نوشت: "نخستین و تنها مراسمی در زمان صلح بود که احساس عضوی از این جامعه‌ی ملی بودن را به من داد". آیین تشییع شکوهمند و ۴ روزه‌ی کندی، تبدیل به یادبودی ملی شد که جامعه‌ی آمریکا را از نو متحد ساخت و مرهمی بر دوپارگی آن شد.

لحظه‌ی ترور دونالد ترامپ، مردی که درست و نادرست هدف تندترین انتقادهای دهه‌ی اخیر آمریکا بوده است، و تمام ویژگی‌های شخصیتی قهرمان و ضدقهرمان را توامان در خود دارد، می‌توانست مهم‌ترین لحظه‌ی آمریکای پس از یازدهم سپتامبر شود، اگر که تیر به سر منزل مقصود می‌رسید! در آن صورت، مرگ #ترامپ، تبدیل به روی‌دادی ملی می‌شد که آمریکای دوپاره را متحد می‌ساخت و این بار علیه "دشمن داخلی" بسیج می‌کرد. با مرگ او، بسیاری، حتا دشمنان قسم‌خورده‌اش از خواب غفلت برمی‌خاستند و می‌توانستند بنگرند که چگونه با وارد کردن اسب تراوای #‎مارکسیسم_فرهنگی به جامعه‌ی آمریکا و بر کشیدن کمونیسم به بهای خریداری چند رای بیش‌تر و ایجاد پایگاه اجتماعی، کشور را به ورطه‌ی نفرت، دشمنی، تروریسم و فروپاشی کشانده‌اند و آمریکا چنان در برابر این موج خشونت بی‌دفاع شده که توان محافظت از مهم‌ترین چهره‌های کشور را ندارد.

مرگ ترامپ هم‌چنین به اتحاد بی‌سابقه و تاریخی جمهوری‌خواهان با یک کاندیدای اصولی چون نیکی #هیلی می‌انجامید که در توفان نوامبر، واشنگتن را به آتش بکشند و دموکرات‌ها را جارو کنند. با زنده ماندن ترامپ، البته او این مورد آخر را به خوبی در نوامبر انجام خواهد داد و پیروز رقابتی می‌شود که رقیبش از پیش بازنده است.

او هم‌چنین در کانون اتحادی مهاجم علیه تروریست‌های #آنتیفا، چپ و کمونیست‌های نقاب‌دار قرار خواهد گرفت که هوادارانش امیدوارند پیروز این جنگ باشد اما موفقیت ترامپ در نزاع داخلی آمریکا و از آن مهم‌تر، اثر واقعی‌ حضورش در کاخ سفید بر ایران، موضوعی‌ست پر ابهام و پر از پرسش که هواداران #ترامپ آن‌ها را نادیده می‌گیرند.

↙️ لینک: گروه تروریستی آنتیفا چیست؟

هیچ تردیدی نیست که در برکشیدن گسل‌های جامعه آمریکا و هدیه‌ی اسب تروای #کمونیسم به جامعه‌ی آمریکا، پول کثیف روسی و چینی و حتا دلارهای نفتی نقش بازی می‌کنند. اگر آمریکا در داخل شکننده شده، بدون زدن دست مهاجمان در خارج از آمریکا، در هیچ جنگی با دشمن داخلی هم پیروز نخواهد شد. پاشنه آشیل ترامپ در این نبرد، سیاست‌های انزواگرا و گاه سازش‌گرایانه‌ای‌ست که با دشمنان خارجی آمریکا در نظر داشته و دارد. برای او جنگ اوکراین که مادر جنگ‌هاست، جنگ آمریکا به شمار نمی‌رود پس از باج دادن به #پوتین ابایی ندارد، چنان که از باج دادن به طالبان هم ابایی نداشت. از نظرش، کره‌ی جنوبی، ژاپن و متحدان آمریکا در اروپای غربی، بیش‌تر سربار و هزینه‌اند تا ابزارهای قدرت آمریکا، ناتو نیز یک مزاحم است نه شریک.

این روی‌کردها برای #آمریکا خطرناک است، بیش‌تر از دشمن داخلی. بسیاری از ایرانیان، امروز از این‌که ترامپ کشته نشد، شادمانند چون امیدوارند دولت آینده‌ی ترامپ، نجات‌بخش ایران باشد، آن‌هایی که عمیق‌ترند هم، وقتی به چالش کشیده می‌شوند، می‌گویند: "مهم جنگ سرنوشت‌ساز در درون آمریکا علیه کمونیسم است نه سیاست‌خارجی" اما یک امپراتوری نمی‌تواند خود را محدود به مرزهایش کند با این فکر که جنگ جهانِ خارج، جنگ او نیست!

اگر #روسیه برنده شود، #چین برنده شده، شر جهانی برنده شده و آن وقت تروریست‌های چپ و کمونیست لانه‌کرده در آمریکا، قدرت بیش‌تری خواهند یافت تا مجسمه‌ی آزادی را سرنگون کنند؛ بار دوم، تیرشان خطا نمی‌رود!

✔️ @SasanAghaei
#روابط_بین‌الملل #یادداشت
2024/09/21 01:14:22
Back to Top
HTML Embed Code: