🖤 «نذارید ما را بکشند!»

کدام ملتی در کجای تاریخ، شب‌های متوالی و بی‌شماری را با کابوس جمعی #اعدام به صبح رسانده؟ کدامین مردمی بوده‌اند که بامداد، چشم را با خبر جان گرفتن جوانان‌شان گشوده‌اند؟
تجربه‌ی مهیب و دردناک ما، بزرگ‌ترین تراژدی تمام اعصار است!

✔️ @SasanAghaei
#اجتماع 👑 #گزارش_این_روزها

💡 عمر حکومت بیش‌تر پادشاهان، کم‌تر از ۲۵ سال است، و در خاورمیانه، عمر حکومت «روسای‌جمهوری» معمولن بیش‌تر از ۲۵ سال 😁😎

✔️ @SasanAghaei
#روابط_بین‌الملل

👁 چرا نیستم؟
▫️ تاملی در فقیر شدن جمعی ما

📝 #یادداشت

یک نمود عینی سیاست #فقیرسازی_عمدی که از سوی حکومتی علیه مردم یک سرزمین به کار گرفته می‌شود، این است که نیروی شاغل کشور، هر روز بیش‌تر از روز قبل کار می‌کند اما هر روز از استانداردهای گذشته زندگی‌اش فاصله می‌گیرد. در این وضعیت از کیفیت و کمیت معاش، رفاه و زندگی کاسته شده، نااطمینانی نسبت به آینده رو به فزونی دارد و سن امید به زندگی پایین می‌آید.

سیاست فقیرسازی که با انگیزه‌های مختلفی دنبال می‌شود، چون گردابی، مردم یک سرزمین را آرام و بی‌صدا می‌بلعد و عمومن روندی خاموش، مرموز و نامریی دارد. افراد در برابر این سیاست بی‌دفاعند و عموم مردم از ابراز آن‌چه بر سرش می‌آید، شرم دارند. آن‌ها دریافته‌اند که از دسترسی به نیازهای اساسی و روزمره‌ی زندگی هر روز دورتر می‌شوند اما می‌کوشند با کار بیش‌تر، شغل دوم و سوم و دست زدن به ریسک در بازارهای سوداگرانه، سطح زندگی/مصرف خود را در حد گذشته نگاه دارند. عموم آن‌ها خیلی دیر متوجه می‌شوند که در چرخه‌ی فقیرسازی، پس‌انداز به حداقلی‌ترین نقطه رسیده و مصرف فردا به جای مصرف امروز خرج شده بنابراین چرخه‌ی فقیرسازی که علیه فرد فردِ جامعه‌ی "مستقل از حکومت" و "طبقه‌ی نابرخوردار" از رانت به اجرا گذاشته می‌شود، پیامدهای بلندمدت اقتصادی، و سرزمینی (از طریق افزایش میل مهاجرت، خودکشی و تغییر بافت جمعیتی) دارد.

به یک مفهوم می‌توان مدعی شد که سیاست فقیرسازی از راه گران‌تر کردن معاش روزمره، در نتیجه محروم ماندن بخش عمده‌ی جمعیت از منابع غذایی استاندارد، بازماندن هرم سنی پایین از آموزش باکیفیت و فقدان دسترسی هرم سنی بالا از بهداشت و درمان پیش‌رفته، یک سیاست "نابودسازی جمعیت" است که با هدف کنترل جمعیت‌های ناسازگار، کوچاندن آن‌ها یا تسلیم‌سازی و تبدیل فردِ مستقل به ماشین انسانی مطلوب الگوی برساخت حکومتی انجام می‌شود.

این مقدمه که جای بحث بسیار دارد، توضیحی بود بر دلیل در دسترس نبودنم در هفته‌ی اخیر. فاصله‌ی عموم طبقه‌ی متوسط #ایران با چهره‌ی هویدا فقر، امروز یک گوشی موبایل، یک لپ‌تاپ یا خراب شدن یک لوازم ضروری خانه است. گوشی من که تنها راه دسترسی‌ام به اکانت‌هایم در شبکه‌های اجتماعی‌ای‌ست، در حادثه‌ای دردناک از بین رفته و جایگزینی آن با مدل جدید همان گوشی برای بخش زیادی از ما مردم ناممکن یا به سختی ممکن است.

در چنین موقعیت‌هایی عمومن، دسترسی آسان خود در گذشته به امکانات زندگی را مرور می‌کنید که نتیجه‌گیری روشنی دارد: عموم مردم ایران به ویژه در ۶ سال گذشته، به سمتِ گرداب مخفی فقر هول داده شده‌اند و روند سیاست‌های کنونی هم بیان‌گر عمدی بودن این سیاست علیه طبقه‌ی اکثریت معترض و نابرخوردار از رانت است!

اگر تنها یک دلیل برای قیام #آبان۹۸ و خیزش مهسا نیاز باشد، همین یک دلیل کافی‌ست: ما نمی‌خواهیم "شهروند تسلیم" باشیم، ما نمی‌خواهیم از مملکت‌مان بیرون شویم و ما نمی‌خواهیم در #سومالی_خاورمیانه زندگی کنیم!

📎 پی‌نوشت:
منصوره سگوند،‌ یکی از ایران‌خواهان رده بر کشیده بود: هیهات که فرزندان ایران‌زمین، یک به یک، چهره در نقاب خاک می‌کشند و در بیرون از ایران (با هماهنگی یکی دو نفر در داخل) جبهه‌ی انیرانی‌ها سر در تخت مزدوری بیگانه دارد! این هم از شانس بلند برخی‌ست که در هنگامه‌ای، دسترسی من به اکانت‌هایم میسر نبود

✔️ @SasanAghaei
#اجتماع 👑 #گزارش_این_روزها #مهسا_امینی

📌 بشنوید: سه‌گانه‌ی مدبویز درباره‌ی تورم
📻 مادر رنج‌ها، زاده‌ی دولت‌ها (لینک)
📻 بهشت سوسیالیستی! (لینک)
📻 غارت سفره‌ی یک ملت (لینک)

✍ در روسیه چه خبر است؟
▫️ واگنرها کیستند و چرا دست به کودتا زده‌اند؟ | دو قسمت، قسمت 1⃣

🇺🇦 #گزارش_جنگ

همه‌ی جنگ‌ها با تصور پیروزی‌های سریع و برق‌آسا آغاز می‌شود و با شکست‌های بزرگ به پایان می‌رسد؛ این بهترین تفسیری‌ست که می‌شود برای اکنون #پوتین و روسیه داشت، کشوری که به آرامی در باتلاق تصمیم پوتین برای تجاوز به اوکراین در حال فرو رفتن است.

در تازه‌ترین نشانه‌ از وخامت اوضاع در داخل روسیه، دیشب یوگنی پریگوژین، رهبر گروه وحوش واگنر علیه ارتش روسیه اعلان جنگ داده. البته درگیری میان واگنر که ارتشی متشکل از اوباش، تبهکاران و مزدوران است و ارتش روسیه، پیش از این هم وجود داشت. این جنگ بر سر در اختیار گرفتن هر چه بیش‌تر منابع جنگ، جنگ‌افزارها و امکانات اقتصادی‌ست و در جریان آشغال شهر نه‌چندان با ارزش باخموت، که بیش از ۳۰۰ روز به طول کشید، شعله‌های اختلاف زبانه کشید.

برآورد شده در جریان اشغال باخموت، حدود ۳۰ تا ۶۰ هزار نیروی واگنر به دست ارتش اوکراین سلاخی شده‌اند. در همان زمان ویدیویی از پریگوژین منتشر شد که در میان فوج جنازه‌ها قدم می‌زد و به سرگی شویگو، وزیر جنگ و والری گراسیموف، رییس ستاد کل ارتش اشغال‌گر روسیه ناسزاهای رکیک می‌گفت و آن‌ها را تهدید می‌کرد. او در ویدیوهای دیگری نیز تلاش داشته تا فرماندهی ارتش روسیه را به چالش بکشد، از جمله در ویدیویی که خطاب به مردم روسیه می‌گفت؛ فرزندان شما به خاطر شویگو و گراسیموف کشته می‌شوند، در حالی که آن‌ها در روسیه در خانه‌های امن و عالی خود، راحت نشسته‌اند".

اکنون پریگوژین مدعی شده که ارتش روسیه با موشک مقر واگنر را هدف گرفته و سبب وارد آمدن تلفات به این گروه اوباش شده است. این ادعای را وزارت جنگ روسیه تکذیب کرده اما پریگوژین علیه رهبری نظامی #روسیه اعلان جنگ داده و براساس گزارش‌های محلی، ستونی از مزدوران واگنر به سمت شهر کلیدی "روستوف نا-دونو" سرازیر شده‌اند. هم‌زمان با این‌که از شامگاه دیشب، تدابیر امنیتی و نظامی شدیدی در مسکو دیده می‌شود، به نظر می‌رسد که واگنر به آسانی و بدون مقاومت شهر روستوف نا-دونو، در ۱۲۰۰ کیلومتری مسکو، تصرف کرده و در اختیار‌ گرفته است. این شهر که تنها ۷۰۰ کیلومتر با #اوکراین فاصله داره، در جنگ، نقش کلیدی را برای جبهه‌ی شرق و جنوب روسیه داشته  و خاکریز پشت جبهه‌ها نبرد به شمار می‌رود، بنابراین در اختیار گرفتن آن، می‌تواند در عملیات جنگی اشغال‌گران روسیه اثر جدی داشته باشد.

در واکنش به کودتای پریگوژین، افزون بر تشدید تدابیر امنیتی در مسکو و شهرهای اطراف آن، به ویژه در استان روستوف، حکم بازداشت رهبر‌ گروه واگنر از سوی مسکو صادر شده و ارتش روسیه از مزدوران واگنر درخواست کرده تا از پریگوژین پیروی نکنند، امری که البته به نظر می‌رسد در واگنرها اثری ندارد. پریگوژین نیز که در تازه‌ترین ویدیوی خود از مقر نظامی ارتش روسیه در روستوف نا-دونو سخن گفته، تاکید کرده که جنگ او ادامه خواهد داشت و تا مسکو پیش خواهد رفت؛ هرچند این، بیش‌تر به بلوف نزدیک است تا واقعیت.

پریگوژین، چهره‌ای غیر قابل اعتماد است. نیروهای او، گروهی از تبهکاران، سارقان و قاتلان زندانی هستند که در ازای آزادی خود، برای روسیه می‌جنگند و از هیچ جنایتی ابایی ندارند. در سال‌های اخیر پریگوژین توانسته، ارتش خود را با استخدام نیروهای مزدور از سراسر منطقه، مانند چچن، سوریه، بلاروس و دیگر کشورها، گسترش دهد. واگنر در سرکوب مردم #سوریه، دست به ارتکاب وحشیانه‌ترین اعمال زد و در کنار نیروهای شبیحه، از منفورترین نیروهای حاضر در جنگ داخلی سوریه به شمار می‌رفتند. آن‌ها در آفریقا نیز به سود حاکمان متمایل به پوتین، وارد عمل شدند و سپس با آغاز تجاوز روسیه به اوکراین، واگنر به سمت مرزهای اوکراین روانه شد.

⤵️ ادامه در پایین ...

✔️ @SasanAghaei

✍ در روسیه چه خبر است؟
▫️ واگنرها کیستند و چرا دست به کودتا زده‌اند؟ | دو قسمت، قسمت 2⃣

⤴️ ادامه در بالا
🇺🇦 #گزارش_جنگ

چیزی که شرایط را برای پریگوژین تغییر داد، جنگ #باخموت بود. نبرد بر سر قطعه زمینی نه‌چندان باارزش که قرار بود، چند روزه به پایان رسد، با مقاومت افسانه‌ای ارتش اوکراین بیش از ۳۰۰ روز به درازا کشید و ارتش اوکراین، از آن برای سلاخی کردن هر چه بیش‌تر نیروی دشمن استفاده کرد. پریگوژین در باخموت فهمید که در تله‌ای افتاده که احتمالن رهبری نظامی روسیه برایش کنده بود و ارتش روسیه به آن‌ها به عنوان "گوشت‌های آماده‌ی دم توپ" تنها جهت سرگرم شدن ارتش اوکراین  می‌نگرد. در اواخر همان جنگ بود که خبرهایی منتشر شد درباره‌ی پیشنهاد معامله‌ی پریگوژین به اوکراینی‌ها که در ازای تحویل دادن باخموت به نیروهای واگنر، او حاضر به لو دادن مواضع کلیدی ارتش روسیه است. البته طرف اوکراینی، به این پیشنهاد با تردید می‌نگریست و چندان به آن توجهی نشان نداد.

قصابی واگنر در باخموت در برابر چشمان تماشاگر ارتش روسیه، امروز نتیجه‌اش در کودتای پریگوژین تجلی یافته. بعید است که پریگوژین بتواند در برابر ارتش روسیه که مسلح به توان جنگ‌افزارهای سنگین است، کاری از پیش ببرد اما برخورد با او و مهارش نیز برای ارتش روسیه کار آسانی نیست و درگیری در میان دو بازوی جنگی پوتین، بی‌شک خبری خوشی برای اوکراینی‌هایی‌ست که دیشب وزارت دفاع‌شان به کنایه توییت کرد: "ما هم تماشا می‌کنیم".

دارایی‌های پوتین در جنگی که قهرمان اصلی آن اوکراینی‌ها هستند، یکی یکی در حال سوختن است. این روزها، پهپادها گاهی سری به مسکو می‌زنند، ارتشی از "روس‌های داوطلب" شکل گرفته که علیه پوتین در منطقه‌های مرزی می‌جنگد و دو بال نظامی او هم در داخل مرزهای روسیه، به جان هم افتاده‌اند؛ جنگ‌هایی که قرار است با پیروزی‌های برق‌آسا تمام شود معمولن نتیجه‌ی بسیار دردناکی برای دیکتاتورها دارد!

⏺ پایان

✔️ @SasanAghaei

▫️ ۲۴ ساعت پس از آغاز کودتای واگنر؛
⁉️ روسیه‌ی ناتوان، پوتین خشمگین و پرسش‌های کلیدی

🇺🇦 #گزارش_جنگ

آپدیت: پریگوژین، به درخواست لوکاشنکو، رهبر بلاروس، اعلان آتش‌بس داده است!

شب در مسکو آغاز شده و با وجود گذشتن ۱۲ ساعت از نطق تهدیدآمیز #پوتین در واکنش به عملیات نظامی گروه واگنر ، ارتش روسیه هنوز هیچ موفقیتی در برابر واگنرهای شورشی به دست نیاورده. برعکس، امروز، روز پیروزی‌های کوچکی برای پریگوژین بود که تبدیل به مهم‌ترین چالش پوتین در درون مرزهای روسیه شده.

واگنر، بامداد امروز توانست شهر کلیدی روستوف نا-دونو رو در اختیار بگیرد و به سرعت به سمت شهر ورونژ پیش‌روی کرد، شهری که تنها ۵۰۰ کیلومتر با مسکو فاصله دارد. تا به این‌جا، یگان‌های ارتش روسیه در دو شهری که به دست واگنر افتاده، در عمل هیچ مقاومتی نشان نداده‌اند و عمده‌ی واکنش ارتش روسیه، تشدید تدابیر امنیتی در مسکو، پایتخت روسیه است. روز دوشنبه در این شهر تعطیل اعلام شده و برخی جاده‌های منتهی به مسکو مسدود شده‌اند. در بیش‌تر شهرهای مهم روسیه هم از ساکنان درخواست شده که از رفت‌درآمد غیرضروری و خروج از خانه پرهیز کنند، هرچند گزارش‌های خبرنگاران خارجی از مسکو، حاکی از آرامش نسبی مردم پایتخت است.

این تدابیر امنیتی در پی هراس از رسیدن واگنرها به مسکوست. براساس گزارش‌های تاییدشده، ستون‌هایی از نیروهای واگنر به سمت پایتخت در حال پیش‌روی هستند و هنوز با مانع عمده‌ای هم روبه‌رو نشده‌اند. شاید نخستین نبردهای جدی میان دو طرف، امشب یا روز یک‌شنبه درگیرد. برخلاف نطق شدیدالحن پوتین که وعده داد، مسببان این عملیات را به سختی مجازات خواهد کرد، هنوز از شدت عمل ارتش روسیه خبری نیست که احتمالن به دو دلیل باشد:

نخست که، روس‌ها شاید امید داشته باشند تا کسی را در اطراف پریگوژین بیابند که با تطمیع، شر او را بکند و به این ترتیب با شکستن تمام کاسه و کوزه‌ها بر سر رهبر واگنر، بدنه‌ی اصلی این اوباش را برای ادامه‌ی جنگ با #اوکراین حفظ کنند

دوم، این واقعیت که نبرد به داخل #روسیه و به نزدیکی مسکو کشیده، دست و پای ارتش روسیه را برای استفاده از روش‌های مالوفش در کشتار و جنایت کمی می‌بندد، به ویژه که استفاده از جنگ‌افزارهای سنگین در دل خاک روسیه به آسانی ممکن نیست و از سوی دیگر امکان افتادن آن‌ها به دست واگنر و بدتر شدن اوضاع وجود دارد

عملیات مرموز واگنر، تا این‌جا همراه با موفقیتش در به چالش کشیدن پوتین، فرضیه‌های بسیاری را هم به دنبال داشته که هنوز نمی‌توان برای هیچ کدام پاسخی قطعی داشت؛

▫️ آیا واگنر با کسانی در دل ارتش روسیه یا بخشی از الیگارش‌های روسی در ارتباط و تبانی‌ست؟

▫️ آیا هدف عملیات واگنر، ورای آن چیزی‌ست که پریگوژین می‌گوید و پس‌پرده چیز بزرگ‌تری وجود دارد؟

▫️ ممکن است این بخشی از معامله‌ی پنهانی پریگوژین با اوکراینی‌ها در باخموت باشد؟

▫️ آیا پوتین می‌خواهد از این موقعیت، برای به اجرا گذارندن سخت‌ترین و شدیدترین قوانین ویژه‌ی مستبدانه در کشور، هم‌چنین یک تسویه‌حساب داخلی با برخی از فرماندهانش استفاده کند؟

▫️ سوای هر سناریویی برای پایان یافتن عملیات درون مرزی نیروهای واگنر، آیا آن‌ها به عنوان یکی از موثرترین اهرم‌های جنگی پوتین، دوباره به میدان جنگ با اوکراین بازمی‌گردند؟

پاسخ دادن به این پرسش‌ها بسیار دشوار است. در یک سناریوی محتمل‌تر می‌توان چنین صورت‌بندی کرد:
پریگوژین احتمالن روی پشتیبانی برخی نیروها در کادر فرماندهی ارتش روسیه و بخشی از مخالفان جریان موجود حساب کرده. او هم‌چنین به وفاداری نیروهایش، ایمان دارد و ممکن است در برآوردهایش، این را هم در نظر گرفته که حرکت او، موجی از مخالفت‌ها درون روسیه را به جنبش درخواهد آورد.

در جبهه‌ی مقابل پریگوژین هم، رقبای شویگو، وزیر جنگ‌روسیه تلاش خواهند کرد، حتا اگر نه امروز که در آینده‌ای نزدیک با اشاره به شورش واگنر، موقعیت او را تضعیف کنند. پوتین نیز آن‌چنان که از تشدید فوق‌العاده‌ی شرایط در مسکو برمی‌آید، احتمالن می‌کوشد مقررات ویژه‌تری را جهت تحکیم قدرتش و سرکوب بیش‌تر مخالفت‌ها ا تجاوزش به اوکراین به کار بگیرد. با این وجود، تمام این‌ها،کار فردای حادثه برای اوست، مهم‌ترین موضوع امروز برای پوتین، جمع کردن هر چه زودتر این آبروریزی با کم‌ترین درد و خون‌ریزی‌ست! البته ممکن است این آرزوی محالی برای پوتین باشد چه، اگر پریگوژین تا آخر بایستد و نیروهایش هم به او وفادار بمانند، آن‌وقت درد و خون‌ریزی زیادی در انتظار کرملین خواهد بود!

در تمام این ماجرا، البته ما ایرانیان، همراه با تماشا و لذت بردن از معرکه، دعا می‌کنیم چیزی که اکنون درباره‌ی کودتای امروز نمی‌دانیم، این باشد که دست بزرگ‌تری با هدف عالی‌تری چون "پایان پوتین " این سناریو را چیده باشد!

✔️ @Sasanaghaei

📌 در روسیه چه خبر است؛ واگنرها کیستند و چرا دست به کودتا زدند؟ قسمت ۱، قسمت ۲

✍ مالیات؛ حق حیات قانون
▫️ پاسخی به لیبرتارینسم ناخوانده و نافهمیده | در دو قسمت، قسمت 1⃣

💎 #لیبرتاس ۲۸

در دوره و زمانه‌ای هستیم که در کشور ما سرداریِ سربازان، بدون طی مسیر و درجه، امری طبیعی‌ست، همه می‌خواهند پله‌های ترقی چه در اقتصاد، چه در تحصیل فکر و چه در مدرسه‌ی سیاست را یک‌شبه طی کنند. از همین رو، بروز محفل توییتری و تلگرامی مغشوشی به نام «لیبرتارینیسم» در ایران، چندان شگفت‌انگیز نیست! ایرانی که در آن هرگز لیبرالیسم حتا در وجوه ابتدایی و مقدماتی آزموده نشده اما ناگهان، چند نفری ناخوانده و نافهمیده از تاریخ و سیاست و اجتماع ایرانی، نوش‌دارویی آمریکایی یافته‌اند که قرار است دولت در ایران را فرو بپاشاند، مرزهای «آزادی تخیلی» را تا حد اعلا بگستراند و سرزمینی خیالی بسازد که در آن نه مرزی هست، نه هم‌زبانی، نه اجتماعی، نه حتا هویتی مشترک و ملی که اساسن به گمان این «چند شاگرد تنبل کلاس لیبرالیسم» چه نیازی به این‌هاست، خود فرد هست و همان بس است. به راستی چه نیکو نوشته بود، دوست گران‌قدرم از پشت میله‌های زندان، بهاره هدایت عزیز که:

«ایده‌هایی همچون «اداره‌ی شورایی» و «دموکراسی رادیکال» حاصل یوتوپیایی‌اندیشی و انقطاع از واقعیت‌اند و پیامدشان سترونیِ سیاست در روزگار معاصر است. ما قرار نیست مدل حکمرانی را از کره ماه بیاوریم، بلکه بضاعت تاریخی‌مان حکم می‌کند بسیار محتاطانه از مدل‌های تجربه شده، محقق، پایدار، و موفقِ موجود در جهان امروز الگوبرداری کنیم. ما قرار نیست که مرزهای تاریخ و تمدن کل بشریت را در نوردیم؛ بلکه از آنجایی که در همین جهان موجود زندگی می‌کنیم نه بیرون از آن، در تلاشیم جامعه و حکومت خود را با موازین حکمرانی نوین و زیست عادیِ همین جهان – نه جهان علیینی که به کمند تجربه‌ی بشری در نیامده- منطبق کنیم.
ایران آزمایشگاه تاریخ نیست، و ما هم بر صدر تاریخ بشریت نایستاده‌ایم و بنابراین در آستانه‌ی فتح قله‌های ناگشوده، و ممکن کردنِ امر ناآزموده‌ی نشدنی نیستیم.»

بی‌جهت نیست که جریان لیبرال‌محافظه‌کار امروز ایران به عنوان قاری و مدافع اصلی #لیبرالیسم_کلاسیک و تمامی ارزش‌های پیشگامان آن که ریشه‌ی فکری قدرتمندی در نگره‌های ملی دارد، هم‌چنان که بر چپ می‌شورد و آن را «سوسیالیسم تخیلی» می‌نامد، از سر ستیز با «لیبرتارینیسم» برمی‌آید و آن را «لیبرالیسم تخیلی» می‌نامد چه، هر دو، همان قدر واقعی‌ و زمینی‌ست که داستان‌های تخیلی هالیوود!

یکی از بزرگ‌ترین کشفیات این چند شلوغ‌کار ته کلاس، این است که «مالیات، دزدی دولت از جیب ملت است». البته در نگاه نخست، چه شیرین سخنی‌ست که اگر آن را در کانسپت «ایران امروز» و حکومت کنونی ببینیم، پر بیراه هم نیست، (↙️ به اپیزود ۳۴م مدبویز با نام «پول زور» به قلم من گوش کنید: لینک) منظور از «دولت» اما این دولت نیست، همان «دولت» فرهمندی‌ست که مدرنیته برای دفاع از دست‌آوردهایش به وجود آورده، همان دولتی که در همین جهان امروز ما، در کشورهای پیش‌رفته، حافظ «مالکیت خصوصی»، «امنیت» و «ثبات اقتصادی» و «چرخه‌ی معنادار زندگی آدمی» ا‌ست. جان لاک که بی‌گفت‌وگو، از پیشگامان مسلم لیبرالیسم کلاسیک است و بدون تفسیر او از تغییر «وضع طبیعی» به «قرارداد اجتماعی»، لیبرالیسم تبدیل به «تنواره‌ای سیاسی و اجتماعی» برای مدیریت جامعه نمی‌شد، از جمله کسانی‌ست که وضع مالیات را بی‌پرده و به صراحت تجویز می‌کرد: «حکومت‌ها نمی‌توانند بدون منابع مالی، نیرومند شوند، بنابراین مقتضی‌ست کسانی که می‌خواهند از پشتیبانی و حمایت حکومت برخوردار باشند، بخشی از دارایی‌های خود را برای حفظ و نگاه‌داشت آن بپردازند». گفتار او در پی تاکید آدام اسمیت، پدر اقتصاد مدرن و #لیبرالیسم کلاسیک است که در «ثروت ملل» از منطق اقتصادی، جمع‌آوری مالیات را تایید و راه‌هایی برای «مالیات بهینه» برشمرد. پس از او نیز بسیاری دیگر از اقتصاددانان کلاسیک و نئوکلاسیک، بر بهبود فهم اقتصادی مالیات و چگونگی تنظیم آن بحث کرده‌اند، هرچند درباره‌ی میزان، حدود، پایه‌های مالیاتی، روش‌ها و چگونگی اخذ آن، دیدگاه‌های متفاوتی داشتند.

چند اصلی که اسمیت درباره‌ی مالیات‌ستانی پایه‌گذاری کرد، از جمله متناسب بودن پرداخت با درآمد، مقطوع بودن و نرخ ارزان جمع‌آوری آن، هم‌چنان از پایه‌های نگاه نئوکلاسیک‌ها به مساله‌ی مالیات است. از این منظر، مالیات هرچه «حداقلی»تر، بهتر و نباید به شکلی وضع شود که کم‌برخوردارترین افراد از تولید ناخالص داخلی، بیش‌تر مالیات را بپردازند (وضعیتی که امروز در ایران برقرار است!). از نگاه کلاسیک ریکاردو، مالیات البته یک «نشتی» در امر تولید است که به کاهش سود و سرمایه‌گذاری می‌انجامد اما با وجود این نمی‌توان به کلی آن را از میان برداشت. یک دلیل اقتصادی مهم آن، هزینه‌ی «کالاهای عمومی» است ...

⤵️ ادامه دارد ...

✔️ @SasanAghaei
#لیبرالیسم‌محافظه‌کار #یادداشت #اقتصاد

✍ مالیات؛ حق حیات قانون
▫️ پاسخی به لیبرتارینسم ناخوانده و نافهمیده | در دو قسمت، قسمت 2⃣

⤴️ ... ادامه از بالا
💎 #لیبرتاس ۲۸

در جامعه دسته‌ای از کالاها وجود دارد، مانند حفظ امنیت به دست پلیس، دفاع از مرزها به وسیله‌ی ارتش یا راه‌ها، سدها و ... که بخش خصوصی نه قادر به سرمایه‌گذاری و تامین آن است نه نهاد دولتِ مدرن به عنوان «جمع خرد عمومی و مدافع حقوق بنیادین تمامی شهروندان» می‌تواند تصدی‌گری در تولید و توزیع کالای عمومی را به دیگری بسپارد، کما این که جان لاک می‌گوید: «قانون‌گذار نمی‌تواند قدرت خود را به هیچ فرد دیگری واگذار کند چرا که این قدرتی‌ست که به نمایندگی از سوی مردم به او تفویض شده».

از آن‌جا که براساس اصول بنیادین #لیبرالیسم، هیچ ارزشی، مجانی نیست، پرسش این‌جاست پس اگر مالیات در کار نباشد، هزینه‌ی کالاهای عمومی از کجا تامین می‌شود؛ از هوا؟ یا از جیره‌ی الهی مسیح؟ به بیان دیگری، تک‌تک این کالاهای عمومی، هرچند به رایگان، یا با سوبسید، به شکل مساوی و برابر در اختیار تمامی مردم است و دولت هم حق محروم ساختن فردی از جامعه از آن‌ها را ندارد اما چه امنیت، چه راه‌ها، چه حفظ جنگل‌ها و مراتع و ... همگی دارای «قیمت اقتصادی»  و «ارزش ذاتی»‌ست و دولت (که برخلاف فهم رایج از دولت در ایران، فاقد درآمد خدادادی‌ست)، بدون مالیات قرار است، از چه محلی هزینه تولید و توزیع کالای عمومی را تامین کند؟

در زمینه‌ی الزام به اخذ مالیات، البته بسیار بیش از این هم می‌توان نوشت، برای یک نمونه، نظام «بازتوزیع درآمدی» که یکی از جنبه‌های نوین پیش‌رفت وظایف دولت در «بیشینه‌سازی مطلوبیت تمام جامعه» است، و نئوکلاسیک‌ها نیز بر آن بحث و نظر گسترده‌ای داشته‌اند، دلیل دیگر دفاع از پرداخت مالیات است، البته مالیاتی مبتنی بر:

1⃣ وجود یک دولت مدرن و دموکراتیک که نماینده ی راستین جامعه است نه یک الیگارشی فاسد غیرمنتخب

2⃣ حداقل بودن پرداخت آن و شفافیت در امر مالیات‌ستانی و قوانین روشن در زمینه‌ی برخورداری از معافیت‌های مالیاتی

3⃣ شفافیت کامل، واجب و الزامی در زمینه‌ی چگونگی مصرف آن از سوی دولت به شکلی که به وسیله‌ی فرد فرد جامعه یا منتخبان آن قادر به ره‌یافت ریال به ریال مصرف مالیات باشند

در ایرانِ کنونی البته هیچ کدام از این شرط‌های بنیادین پرداخت مالیات وجود ندارد و مردم خود راه را بهتر فهمیده‌اند!
 
✔️ @SasanAghaei
#لیبرالیسم‌محافظه‌کار #یادداشت #اقتصاد

⛔️ فقر ذهنی تبار ۵۷
◽️چرا تجمل این‌قدر مورد تنفر است؟

📝 #یادداشت

دهه‌ها گذشته و آن‌چنان که از غوغای کذا و کذاب جزیره «نِکِر» پیداست، هنوز ریشه و اساس زشت‌خویی و زشتی‌پسندی در بنیاد فکری ۵۷ی را درمانی نیست که ژن وراثت آن به نسل‌های امروزی‌اش هم رسوخ یافته. ۵۷ی، تباری‌ست به شدت گرفتار و در چنبره‌ی فقر ذهنی، و این فقر بی‌درمان با سپری شدن دهه‌ها هم‌چنان مانا و برقرار است؛ تو گویی با این فقر زاده شده‌اند، زیسته‌اند و مرده‌اند یا خواهند مرد.
این فقر ذهنی که می‌گویم، اما چیست؟

ستیز با مدرنیته و تمام لوازم و ظواهرش! دشمنان قسم‌خورده‌ی سرمایه‌داری، اشرافی‌گری، ثروت، مارکت، تجملات، خوش‌پوشی، مصرف، فردیت و هر چه در آن آسودگی انسان است و زیبایی. اینان بیزار از موهبت‌های زمینی بوده‌اند. یا در آرزوی رسیدن به وعده‌های آسمانی زیستند یا در وهم اتوپیاهای خیالی چپ‌اندیش، به دنبال برپایی کثافت محضی بودند که در آن، همه در یک ردیف باشند، همه کوتاه‌قامت باشند، و همه خالی از هویت و فردیت و «خود بودنی» شوند که گیر هیچ کس«بیش‌تر از دیگری» نیاید.

من این فقر ذهنی را «ذهنیت روستایی» می‌نامم. این‌جا، منظور از روستا، خدای‌ناکرده ارجاع به جغرافیا یا مردمی زیسته در روستا نیست که دست بر قضا اینان دانایان روزگار مایند، منظورم، دقیقن ارجاع به یک منظومه‌ی فکری‌ست که درک اجتماعی بیش از چند نفر یا یک قبیله برایش دشوار است. سرزمین و کشور برایش واحدهای بی‌مفهوم و بیش از اندازه بزرگ است که ذهن فقیرش آن‌ها را بفهمد و لوازم اداره‌اش را دریابد. در این ذهنیت ساده و فقیر، مفهوم‌های مدرن و شاخصی چون رشد، توسعه، GDP، درآمد سرانه، الگوها و مدل‌های ریاضی، آمار و سنجش، در یک معنا اقتصاد کلان، قابل هضم نیست. انگار به یک نئادرتال درباره‌ی چگونگی ساخت تلسکوپ جیمز وب توضیح دهید. کنه نظر اقتصادی‌اش همین است که اندازه‌ی جو و گندم خودمان تولید کنیم و بخوریم و کمی هم آذوقه‌ی زمستان کنیم، اگر نبود هم، انسان تواند که به یک وعده «اشکنه‌ی پیاز» به جای ۳ وعده، قناعت کند، چه می‌شود مگر؟ هدف «خلق» انسان که چاشت و خوردن نیست! نهایت درک این «ذهن فقیر روستایی» به همین اندازه می‌رسد که از ایرانِ در دروازه‌های تمدن بزرگ، یک «اجتماع بی‌طبقه‌ی توحیدی» بسازد که در آن همه به سان ظهر روز «آفرینش» بی‌چیزند.

این است که می‌بینیم ۵۷ی، با هر چه شکوه و رفاه و تجمل است، دشمنی دارد، جشن‌های ۲۵۰۰ ساله برایش سوهان روح است، خوش‌پوشی و زرق و برق دربار نشانه‌ی فساد، ساختن تالار رودکی و موزه‌ی هنرهای معاصر، برگزاری المپیک آسیایی یا خریدهای نظامی استراتژیک، همه را حیف و میل پول می‌داند، تمیزی شهر و زیبایی مردمان و جشن هنر شیراز را فلاکتِ زننده، و حتا به سان تروریست‌های فدایی، از ماشین‌دار شدن مردم، زجر می‌کشد (لینک).

وقتی این ذهن فقیر، توانست بر ایران پر از تجمل روزگار، استیلا یابد، آن وقت همه دیدیم که چه شد. مسابقه در زشت‌رویی، نامرتبی، بوی عرق بیش‌تر، هرچه کثیف‌تر بودن و دوری از تجملات در گرفت. تمام دارایی‌های اقتصادی کشور فنا شد چون احتمالن اصلن نیازی به آن‌ها نبود، باری وقتی مردم می‌توانند سوار خر شوند، چه نیازی به خودرو، اگر هم نیازی هست، چرا کادیلاک و شورولت آمریکایی، یک لگنی که چهار تا چرخ و یک فرمان داشته باشد هم، همان کار را می‌کند دیگر! می‌بینید، ریشه‌ی تمام این فلاکت، از همین فکر فقیر و خام‌اندیش روستایی می‌آید.

و خب چه انتظاری‌ست که نسل بعدی ۵۷ی‌ها، همین جماعت انیرانی پلشتی که امروز علیه ایران صف کشیده‌اند، متفاوت از پدرانش باشد. این‌ها برای سال‌ها پای منبر فلان شیخ نشئه شده‌اند، به کنایه‌ای در فلان روضه‌ای یا حرکت دست فلان هیاتی، به ارگاسم ذهنی رسیده‌اند. بت فکری‌شان، گوسپند ابتری چون سروش بوده (لینک) که جز هیبت ریش‌آلود تازی‌نشانش، چاشنی مکتبش هم بوی جوراب بوده، هم به صورت هم به سیرت، دیو است. این‌ها تا همین ۱۰ سال پیش، «نخست‌وزیر امام» نهایت آرزوی‌شان بود که افتخارش سوار یکی همین لگن‌های داخلی شدن، است و شب‌ها با عکس قیافه‌ی نزارش روی دیوار اتاق‌شان، به فلک‌الافلاک می‌رسیدند.

برای این‌ها، هنوز هم شکوه جشن‌های ۲۵۰۰ ساله و زیبایی مردمان بازتاب‌یافته در «تونل زمان» آزاردهنده است. این‌که حالا گروهی‌شان رفته‌اند آن سر دنیا و در عین استفاده از موهبت‌های سرمایه‌داری، هنوز به وقتش، ذهن فقیرشان بیرون می‌زد، چیز عجیبی نیست. «ذهنیت روستایی» لوازم ۵۷ی بودن است و خوش‌بختانه دقیقن نقطه‌ی پیروزی ما در همین‌جاست: ملت #ایران، ملتی، اشرافی، سرمایه‌سالار، تجمل‌گرا، مدرن و لیبرال و شیک از همه نظر در همه‌ی تاریخش بوده‌ و افق‌های دید و خواسته‌های‌ مردم ما، بسیار بزرگ‌ است. ما ملتی عظمت‌طلبیم و این در نهاد ماست،‌ به همان گواهی که تخت‌جمشید، نشانه‌ی هویتی مشترک این ملت است.

✔️ @SasanAghaei
#اقتصاد_آزاد

✍ به چشم دیده‌ام، دانشجویان عراقی که به ایران می‌آیند، از ضعیف‌ترین دانشجویان ما هم چندین مرتبه پایین‌ترند. ریاضی را در حد ۲+۲ می‌دانند، تازه اگر بتوانتد این را هم بدون ماشین‌حساب حل کنند! یکی از استادان اقتصادسنجی می‌گفت که وقتی ۳ جلسه گذشت و دیدم هیچ حرفی در کلاس نمی‌زنند، فهمیدم احتمالن مشکل ریاضی دارند. گفتم اگر معادله‌ی 2x+y=7 را نظر بگیریم و به x، مقدار ۱ بدهیم، y می‌شود ۵، حالا اگر به x مقدار ۲ بدهیم، y می‌شود چند؟ کلاس ۲۰ دقیقه در سکوت فرو رفت و جوابی نیامد!!!

تازه این‌ها کسانی‌اند که در عراق درسی خوانده‌اند و شغلی برای خودشان در کشورشان دارند. اعضای حشدشعبی که طبیعتن هوش نئاندرتال‌ها از آن‌ها بیش‌تر است، می‌خواهند با چه سطح معلومات و دانشی از پیشانی دانشگاهی ایران، مدرک بگیرند و دکتر، مهندس شوند؟ بعد گرفتن مدرک، هم‌زمان با کارورزی در سرکوب دانشجویان ایرانی، قرار است با این مدرک‌های قلابی، در کدامین سمت‌های مملکت جا خوش کنند؟ از سر ناسازگار نسل ایرانی خسته شده‌اید، حالا گمان می‌برید که با آوردن عراقی و افغانی و پاکستانی و لبنانی، آینده‌تان را می‌خرید؟

می‌دانیم #ایران مملکت شما نیست اما چون فکر می‌کنید تا دنیا دنیاست، همین است، این‌قدر رو بازی نکنید که ‎زمین گرده!

✔️ @SasanAghaei
#روزمرگی #توییت‌باز

📌 سال گذشته در این #رشته_توییت به تلاش برای تغییر نسل در ایران اشاره کرده بودم، به ویژه توییت دوم و سوم، مهم و هشداردهنده است: لینک

✌️ کابوس پوتین به میدان جنگ بازمی‌گردد

🇺🇦 #گزارش_جنگ

بین عکس بالا تا پایین، تقریبن یک سال فاصله است: قهرمانان آزوف، پس از یکی از دلیرانه‌ترین مقاومت‌های تاریخ برای ۲ ماه، از زیرزمین‌های مجمتع فولاد آزوفستال ماریوپل بیرون آمدند و تسلیم شدند. گفته بودند که تا نفر آخر حاضر به تسلیم نیستند اما رهبر دفاع اوکراین، ولودمیر #زلنسکی گفت که کشور، قهرمانانش را زنده می‌خواهد، و به این ترتیب در توافقی با میانجی‌گری ترکیه، قهرمانان آزوف که #پوتین بسیار دوست داشت،‌ سرهای دانه دانه‌ی‌شان را از مسکو آویزان کند، به ترکیه منتقل شدند به این شرط که "به میدان جنگ بازنگردند". در سفر اخیر زلنسکی به ترکیه، اردوغان یک سوپرایز ویژه برایش داشت: فرماندهان آزوف را به زلنسکی تحویل داد تا با او به اوکراین بازگردند. گفته می‌شود بسیاری از آزوف‌ها درخواست بازگشت به میدان جنگ را داده‌اند: در عکس بالا، نشانه‌‌های زوال پوتین و روسیه را می‌توان یافت، کشوری که چنین سربازانی دارد، نمی‌بازد!

✔️ @SasanAghaei

🟧 ما و ناتو در وضعیت نارنجی

🇺🇦 #گزارش_جنگ
👑 #گزارش_این_روزها

نشست اخیر سران کشورهای عضو پیمان ناتو در لیتوانی، یکی از مهم‌ترین نشست‌های ناتو در دو دهه‌ی اخیر بود. چند روی‌داد مهم این نشست به شکل تیتروار این‌ها بودند:

🔹 عضویت فنلاند و پیش رفتن ناتو تا مرزهای روسیه
🔸 پذیرفته شدن سوئد به عنوان عضو آتلانتیکی دیگر ناتو
🔹 تایید گسترش پوشش هوایی ناتو در اروپا به فراتر از مرزهای اتحادیه اروپا و کل قاره
🔸 تاکید بر توانایی هسته‌ای بازدارنده‌ی ناتو و به‌روزآوری آن با توجه به شرایط جدید امنیتی
🔹 افزایش و گسترش کمیت و کیفیت توان رزمی ناتو در مرزهای شرقی‌اش
🔸 رد کردن هرگونه اشغال‌گری روسیه و تاکید بر تداوم پشتیبانی از اوکراین، هم‌چنین آغاز به کار شورای اوکراین-ناتو
🔹 انتقاد بی‌سابقه از چین و هشدار درباره‌ی ماهیت برنامه‌های نظامی، سایبری، فضایی حزب کمونيست چین

آن‌چه از نشست سران ناتو برمی‌آمد، اراده‌ی قاطع این پیمان در دفاع از امنیت جهانی در برابر محور شرارت روسی-چینی بود. به یک مفهوم، ناتو پس از پایان "ظاهری" جنگ سرد هرگز در موقعیتی چون امروز قرار نگرفته که مرزهایش هدف تهدید مستقیم دشمن قرار بگیرد و بیش از هر زمانی به یک درگیری جهان‌گیر سوق داده شود. وحدت اعضای ناتو، افزایش توان نظامی و جنگی کشورها و تمایل به گسترش نانو، در حقیقت پاسخ اعضای این پیمان به تهدید جاری در سطح منطقه‌ای‌ست.

به بیانی، گسترش ‎#ناتو زیر تهدید روزافزون چین و روسیه، تبدیل به پاسخی ناگزیر شده و این می‌تواند برای آینده‌ی ما هم، یک فرصت استثنایی باشد. حفظ تمامیت ارضی ایران و تضمین ایمن ماندن از هر گزندی در آتیه‌، به ویژه کوتاه کردن ابدی دست #روسیه از مملکت، با شعار توخالی و حرف‌های نمایشی ممکن نمی‌شود، بلکه این داشتن راه‌حل واقعی‌‌ست که تمامیت ارضی کشور را از تجاوز روسیه و عمال تجزیه‌طلب آن، هم‌چنین مداخله‌جویی #چین حفظ خواهد کرد.

این راه‌حل واقعی در زمان محمدرضا شاه پهلوی، پایه‌گذاری پیمان ‎سنتو بود که در عمل ایران را به دروازه‌ی شرقی ناتو تبدیل کرد. این راه‌حل برای امروز و فردا هم کار می‌کند و انتخاب نهایی ما باید پیوستن به بزرگ‌ترین و قوی‌ترین پیمان دفاعی جهان باشد:
ژاندارم خاورمیانه باید که سرجایش بازگردد!

✔️ @SasanAghaei
#یادداشت #روابط_بین‌الملل

📌درباره پیمان بزرگ سنتو و توطئه‌ی شوروی علیه امضاکنندگانش، این اپیزود مدبویز را بشنوید:
📻 طلسم بغداد (لینک)

❌ ایران در بن‌بست تاریخی

👑 #گزارش_این_روزها

مردم، حکومت و کشور همه در بن‌بست قرار گرفته‌اند. بن‌بست ما این است که "چگونه" ممکن است بر این‌ها پیروز شویم وقتی که تنها ابزار کنونی ما، خیابان، ناکارآمد است. بن‌بست حکومت این است که چگونه بتواند دوباره اقتدارش را بر مردم به ستوه‌آمده از تحقیر اقتصادی و اجتماعی و سیاسی و میهنی دیکته کند، و بن‌بست کشور در این است که سرانجام نبرد میان عنصر سازنده و نابودگر چیست و این کشاکش ۴۴ ساله را پایانی هست یا نه؟

هیچ کدام ما و آن‌ها در این لحظه، پاسخی برای فرجام این #چالش_هزاره_ایران ندارند اما می‌دانم که تاریخ و اجتماع سیالند و برای ابد در یک نقطه متوقف نمی‌شوند! بدیهی‌ست که #ایران نیز در این نقطه نخواهد ماند و در نهایت مسیر نور یا تباهی را برمی‌گزید، مساله اما این است که انتخاب آخرین، کدام است؟

هر روزی که می‌گذرد، این انتخاب معنی‌دارتر و زمان برای عبور ایران از لحظه‌ی برگشت‌ناپذیر تباهی فشرده‌تر می‌شود. خطر بزرگ است و زمان و فرصت‌ها، اندک و مردمان این روزگار خسته و فرسوده‌تر از همیشه. چه خواهد شد را نه ما می‌دانیم نه آن‌ها اما کاش این ما باشیم که بن‌بست‌شکن می‌شویم تا ایران بماند حتا اگر ما نمانیم!

✔️ @SasanAghaei
#روزمرگی #اجتماع

❌ نه هر مدعی رسم قلندری داند ...

👑 #گزارش_این_روزها

ملی‌گرایی و ایران‌خواهی سکه‌ی روز است چنان‌چه امروز پلیدترین مردمان از تجزیه‌طلب قندیلی تا اوباش استمرارطلب و فعالان نمایشی، همه دم از ملی‌گرایی می‌زنند! اما چون دوره‌ای که همه می‌کوشیدند خود را لیبرال جا بزنند، این دوره نیز می‌گذرد.

مردم در شناخت ایران‌خواهان واقعی چند کد شناسایی دارند که قوه‌ی تمیز ملی‌گرایی‌ست:
کسانی که با درفش کاویانی و پرچم تاریخی شیروخورشید در ستیزند، نه ملی‌گرا که انیرانی‌اند،
آن‌ها که با ریشه‌ی تنومند تاریخ امپراتوری ایران می‌جنگند، نه ملی‌گرا که تازی‌ستایند،
آنان که با میراث به رنج و مرارت باقی‌مانده‌ی زبان فارسی در نبرند، نه ملی‌گرا که ضد ملی‌اند!

در این سال‌ها کم نخواسته‌اند و کم نبوده‌اند افرادی که بخواهند ملی‌گرایی، ایران‌خواهی و میهن‌پرستی را هایجک و این مفهوم‌های واجد ارزش را تهی از محتوا کنند. این سناریوی دایمن در تکرار تا به امروز شکسته خورده چه، جامعه‌ی ایران در پی رجعت به ریشه‌های خود و در تلاش برای باز پس گرفتن ایران است و کسانی که در آن‌ها غش و ضعفی‌ست، دست‌شان خیلی زود رو می‌شود. امروز هم مردم هوشیارتر از همیشه‌اند و صف ملی را به خوبی از ضدملی جدا می‌سازند.

کسانی که با شعارهای راسخ مردم در هر کوچه و خیابان و دانشگاه #ایران می‌جنگند و آن را تحریف می‌کنند، آن‌ها که مبارزه‌شان با فریاد بلند یک ملت از زبان کیان حسینی‌ها، مجیدرضا رهنوردها و ... است، آن دزدهای شریک قافله که به مدد پول خارجی، رسانه و خبرنگار بدنامِ دروغ‌پرداز، تشکیل باند مزدوران و #بردگان_توییتری می‌خواهند جعل واقعیت کنند و انقلاب ملت ایران را بدزدند، می‌توانند مدعی هر چه باشند جز ملی‌گرایی و ایران‌خواهی!

اگر پیروزی در جعل عنوان و خبر و لقب بود که ج.ا سرآمد این کارهاست! آن‌ها باخته‌اند، شما نیز هم، که نور ایران بر تاریکی پیروز است!

✔️ @SasanAghaei
#یادداشت #ایران_خواهی

🔸 سکولاریسم امیرکبیری

📚 #کتاب_خوانی
✍ فریدون آدمیت
📖 فکر آزادی و مقدمه نهضت مشروطیت

میرزا تقی‌خان برای پیشرفت نقشه اصلاحی خود از نفوذ روحانیون سخت کاست و دست آن‌ها را در امور دولت قطع کرد. او بر آن بود که با اقتدار و مداخله‌های آن‌ها هیچ اصلاحی سر نمی‌گیرد.

امیر به استیونس، قنسول انگلیس در تبریز گفته بود: «دولت عثمانی وقتی توانست به احیای اهمیت خود به پردازد که تسلط ملاها را در هم شکست». قنسول انگلیس در این باره می‌نویسد: «میرزا تقی‌خان نیز می‌خواهد همین راه را پیش گیرد».

یکی از علل عمده مخالفت شدید امیرکبیر با روحانیون نفع‌پرستی و رابطه‌ی آن‌ها با سفارت‌خانه‌های خارجی بود. بنابر گزارش وزیرمختار انگلیس در تهران، میرزا ابوالقاسم، امام جمعه تهران که از يك طرف از امپراتور روس هدایای قیمتی می‌پذیرفت و از طرفی دیگر به پالمرستون، وزیرخارجه انگلیس نامه ارادت‌مندانه می‌نوشت، مورد عتاب #امیرکبیر قرار گرفت و در مقابل وساطت وزیرمختار انگلیس به او ابلاغ کرده؛
«یا باید در مقابل بهانه‌جویی‌ها و دخالت‌ها ایستادگی کنم یا از حکومت دست بردارم. این مختص امام جمعه نیست، اساسا همه آخوندها می‌خواهند در امور مملکتی و دنیوی دخالت کنند».

همچنین وقتی که در سال ١٢٦٥ در تبریز شایع گردید که بقعه‌ی صاحب‌الامر معجزه کرده و قنسول انگلیس از راه شیطنت، چلچراغ به آن‌جا فرستاد و غوغایی در شهر برخاست و گفتند که تبریز باید از پرداخت مالیات معاف باشد، میرزا تقی‌خان سران ملایان تبریز از جمله شیخ‌الاسلام را توقیف کرد، عذر قنسول انگلیس را هم از ایران خواست که دیگر مداخله‌ی فضولانه نکند. بعد از آن دیگر بقعه صاحب‌الامر معجزه‌ای نکرد ...

✔️ @SasanAghaei
#تاریخ #پیشگامان_ایرانخواهی