اکنون از این‌جا، از این بارِ دل‌تنگی،
در آغوش‌ات می‌کشم.
از شعری که سکوت‌اش کرده‌ام،
دست دور گردن‌ات می‌برم.
و تو را، از ترانه‌ای که فراموش‌اش کرده‌ام،
می‌بوسم.

#صباح‌الدین_علی

■ شعرخوانی
● @Reading_poem

آی عشق
عشقِ فتح‌ناپذیرِ بی‌چهره
آیا دست کم تو
نجات خواهی یافت
از گودالی که من هر شب
مویه‌کنان
برای خودم می‌کنم؟

"تاکیس وارویچیوتیس"

■ شعرخوانی
● @Reading_poem

بوسه هاى ما ؛
نه گزاف بود
نه دروغ
پناه بود

-احمدرضا احمدى

■ شعرخوانی
● @Reading_poem

تنهایی من شبیخونِ حجم تو را پیش‌بینی نمی‌کرد. و خاصیت عشق این است.

سهراب سپهری

■ شعرخوانی
● @Reading_poem

‏تمامِ سیاهی در تو می‌گریست و تو زیبا شده بودی در همان یک لکه نور...

#بیژن_الهی

■ شعرخوانی
● @Reading_poem

تو اولین پیامبر زنِ تاریخی
و من اولین مردِ موئمن به تو
که اعجازِ تنت
مرا بی هیچ ثوابی
روی همین زمینِ بیمار
رستگار می‌کند

جلال حاجی زاده

■ شعرخوانی
● @Reading_poem

هم‌چون دالانی بلند تنها بودم.
پرندگان از من رفته بودند.
شب با هجوم بی‌مروتش، سخت تسخیرم کرده بود.
خواستم زنده بمانم.
و فکر کردن به تو؛ تنها سلاحم بود.
تنها کمانم، تنها سنگم...


#پابلو_نرودا


■ شعرخوانی
● @Reading_poem

زیباترین حرفت را بگو.
شکنجه‌ی پنهانِ سکوتت را آشکاره کن.
و هراس مدار از آن که بگویند، ترانه‌ای بیهوده می‌خوانید.
چرا که ترانه‌ی ما، ترانه‌ی بیهودگی نیست.
چرا که عشق، حرفی بیهوده نیست...

#احمد_شاملو


■ شعرخوانی
● @Reading_poem

«در موردِ بعد...
بعد از تو هیچ کس را دوست نخواهم داشت
در موردِ قبل...
من اساساً عشق را بدونِ تو نمی‌شناختم...»

#محمود_درویش

■ شعرخوانی
● @Reading_poem

نازک آرای تن ساق گلی
که به جانش کِشتم
و به جان دادمش آب
ای دریغا،
به برم می‌شکند.

#نیما_یوشیج

■ شعرخوانی
● @Reading_poem

ز اندازه بیرون تشنه‌ام ساقی بیار آن آب را
اول مرا سیراب کن وآنگه بده اصحاب را

من نیز چشم از خواب خوش بر می‌نکردم پیش از این
روز فراق دوستان شب‌خوش بگفتم خواب را

هر پارسا را کآن صنم در پیش مسجد بگذرد
چشمش بر ابرو افکند باطل کند محراب را

من صید وحشی نیستم در بند جان خویشتن
گر وی به تیرم می‌زند اِستاده‌ام نُشّاب را

مقدار یار هم‌نفس چون من نداند هیچ‌کس
ماهی که بر خشک اوفتد قیمت بداند آب را

وقتی در آبی تا میان دستی و پایی می‌زدم
اکنون همان پنداشتم دریای بی‌پایاب را

امروز حالا غرقه‌ام تا با کناری اوفتم
آنگه حکایت گویمت درد دل غرقاب را

گر بی‌وفایی کردمی یَرغو به قاآن بردمی
کآن کافر اعدا می‌کشد وین سنگدل احباب را

فریاد می‌دارد رقیب از دست مشتاقان او
آواز مطرب در سرا زحمت بُوَد بواب را

«سعدی! چو جورش می‌بری نزدیک او دیگر مرو»
ای بی‌بصر! من می‌روم او می‌کشد قلاب را

سعدی

■ شعرخوانی
● @Reading_poem

درون چشمانت خواهم آرمید
چون میهنی که نزدیک و دور
دوستش می‌داشته‌ایم.

#محمد_مختاری

■ شعرخوانی
● @Reading_poem

هرکسی در خودش تنهاست.
کسی با خودش هم نیست
تا چه رسد با دیگران...

شاهرخ مسکوب

■ شعرخوانی
● @Reading_poem

.
چنان گرفته ترا بازوان پیچکی‌ام
که گویی از تو جدا نه که با تو من یکی‌ام

#حسین_منزوی

■ شعرخوانی
● @Reading_poem

■ شعرخوانی
● @Reading_poem

زمان درازی نگاهم کن
تا برای تو جالب شوم.

"یدالله رویایی"
_

کسی روی توراندید
جزآنکه قیمت دیدار را به آتش پرداخت
آن که توشد،تو میشود به استثنا.

بیژن الهی

■ شعرخوانی
● @Reading_poem

شکفته بادا لبان من
که نیمه‌ماهِ نیمرخانِ تو را
شبانه می‌بوسند.
فدای تو
دو چشم من
که چشم‌های تو را خواب دیده‌اند.
ببینمت! 
تو کجایی که چهره‌ات باغی‌ست،
که از هزار پنجره نور می‌وزد هر صبح!

#رضا_براهنی

■ شعرخوانی
● @Reading_poem

آیا بوسه و شعر را زیسته‌ای؟
پس مرگ چیزی از تو نخواهد گرفت.

#یانیس_ریتسوس

■ شعرخوانی
● @Reading_poem

می‌دانی بهشت کجاست؟
یک فضای یک وجب در چند وجب
میان بازوهای کسی که دوستش داری!

#حسین_پناهی

■ شعرخوانی
● @Reading_poem