چرا وقتی با آدما مهربون و اینایی قلبت آخرش می‌شکنه؟ حتماً باید مثل سگ باهاشون رفتار کنی که التماس کنن توروخدا بذار تیکه‌های قلبتو جمع کنیم عزیزم؟

@radio_caption

نمیدونم کی نیاز داره اینو بشنوه ولی فکر نکن باید حتماً از یه چیزی/کسی متنفر باشی تا بذاری از زندگیت بره، میتونی در اوج دوست داشتن یه چیزیو رها کنی چون داره بهت صدمه میزنه و مطمئن باش این بیخیال شدن ارزششو داره، نه لزوماً برای خود الانت، ولی برای خود آینده‌ت.

@radio_caption

یکی شدن.

@radio_caption

واقعا من قراره با همین مغزی که دارم تا ابد زندگی کنم؟ خیلی فکر میکنه. خیلی آزاردهنده‌ست.

@radio_caption

یهو دلم برای چستر تنگ شد. نور به قبرش بباره. در واقع دلم برای همه‌چی تنگ شده. فقط از طریق موسیقی دارم مرهم می‌ذارم روش. البته دل‌تنگی زخم نیست که مرهم نیاز داشته باشه. دل‌تنگی رو باید با تمام وجود تجربه کرد و غرق شد توش. دل‌تنگی تنها درد شیرین زندگیه.

@radio_caption

یه سری روزای زندگی میگذرن و اتفاقا باعث میشن تو هم بخوای از زندگیت بگذری.

@radio_caption

آدم باید یکی رو داشته باشه که وقتی خسته‌ست، وقتی به چیزهایی که می‌خواسته نرسیده، بیاد و بشینه کنارش و باهاش مِنچ بازی کنه و اجازه بده ببره. اینجوری حداقل می‌فهمیم که هم یه آدم امن هست کنارمون، هم مِنچ رو بردیم.

@radio_caption

جوری که تلاش می‌کنی، تحسین برانگیزه. جوری که برای همه‌چیز، از همه‌چیز می‌گذری. انگار نمی‌دونی ته‌تهش اتفاقی برای دست‌های خالیت نمی‌افته و دویدن‌هات، فقط دویدنه.

@radio_caption

خوشبخت اونیه که تو این زندگی پر از گرفتاری همراهی داره که حس امن بودن بهش میده. اون آدم امن زندگیتون رو دو دستی بچسبید‌ و تا میتونید از بودنش از نگاه کردن بهش از هم صحبتی باهاش لذت ببرید.

@radio_caption

سه روز.

@radio_caption

نمی‌دونم تاثیر تراپیه، بزرگسالیه چه کوفتیه؛ ولی من دیگه نه بامزه‌م نه هیجان انگیز و سرشار از تصمیمات هیجانی لحظه‌ای.
من کی‌ام؟

@radio_caption

هیچی بدتر از اون عذاب‌وجدان نیست که مدام یادت میاد توی اوج جوونی‌ت‌ هستی و زندگیت باید یه چیزی بیشتر از الان باشه، همه‌ش سایه‌ی پیر شدن نزدیک و نزدیکتر میشه و می‌ترسی وقتی به اون نقطه برسی خاطرات خوب زیادی برای مرور کردن نداشته باشی ولی از طرفی می‌دونی اوضاع اونقدرها هم تو کنترل تو نبوده، گاهی مهم نیست چقدر سعی کنی، تو جامعه‌ای که همه‌چیش ناپایدار بوده و هرسال حداقل یه ترومای اجتماعی بزرگ توش رخ داده، خیلی وقتا «خوشحال» بودن مساوی میشه با قطع ارتباط با واقعیت اطرافت.
و نه، من خسته شدم از بس دنبال خوشحالی تو چیزای کوچیک گشتم، من یه خوشحالی گنده میخوام، یه امید نسبی که روش تکیه بدم و بدون ترس از آینده، ریسک کنم، عاشق بشم و خودمو پیدا کنم؛ ولی انگار مدتهاست که بقای لحظه‌ای برامون اولویت پیدا کرده و این خیلی دردناکه.

@radio_caption

شاید به احساسات بقیه مشکوکی چون هیچ دلیلی برای دوست‌داشتن خودت— جسمت، ذهنت؛ نداری. اون همه ملایمت رو پس زدی که دنبال چی بگردی؟

@radio_caption

‍+ جرررر 😂😂😂😂
- به چی میخندی اسکل؟😐
بزن رو ایموجی های زیر از خنده پاره میشی!
😂😂😂😂😂😂😂😂
😂😂😂😂😂😂😂😂

از کجا معلوم که دنیای دیگه‌ای وجود داشته باشه که اونجا مال من باشی؟

@radio_caption

عزیزم، وقتی صدبار به یه موضوعی اشاره می‌کنم، یعنی داره اذیتم می‌کنه، بفهم نفهم.

@radio_caption

بعداً؟
بعداً مثل قبل برگردی بهم بگی ببخشید، بهت نمیگم ردیفه.

@radio_caption