🗞 یک مرور سریع

🗞 در ادامه‌ی آن‌چه پیوند روان‌‌پزشکی و این روزهای ایران می‌شود خواند ابتدا خبر رسید که فرجام‌خواهی محمد قبادلو و سامان یاسین پذیرفته شد. هر چند برخی رسانه‌ها به نقل از دیوان عالی کشور نوشته‌اند که فرجام‌خواهی محمد قبادلو که وجود اختلال دوقطبی عودنموده‌‌اش رسانه‌ای شد و سامان صیدی، معروف به #سامان_یاسین که خبر خودکشی او عمومی گردید نسبت به رای دادگاه انقلاب پذیرفته شده است.
سامان یاسین ۲۴ ساله خواننده رپ و محمد قبادلو، ۲۲ ساله از دستگیرشدگان اعتراضات اخیر هستند که به محاربه محکوم شده‌اند.
فرجام‌خواهی در دیوان عالی سبب می‌شود تا اجرای حکم تا برگزاری دادگاه جدید و صدور حکم نهایی متوقف گردد.

با این وجود دیوان عالی در ادامه رسما گفت که فرجام‌خواهی محمد قبادلو پذیرفته نشده است. دیوان عالی کشور ساعاتی پس از اعلام خبر تایید فرجام‌خواهی محمد قبادلو و سامان یاسین، با نشر اصلاحیه‌ای گفته که فرجام‌خواهی محمد قبادلو رد شده است.
خبرگزاری تسنیم به نقل از دیوان عالی نوشته که فرجام‌خواهی سامان صیدی مشهور به یاسین پذیرفته شده و به دلیل نواقص تحقیقاتی برای رسیدگی به دادگاه قبلی ارجاع داده شده است.
محمد قبادلو به اتهام زیرگرفتن نیرو‌های امنیتی موتورسوار با خودرویش، به "فساد فی‌الارض" متهم شده است.

🗞 دکتر سامان توکلی رییس انجمن علمی روان‌درمانی ایران از سمت خود به عنوان رییس و عضو هیات مدیره‌ی این انجمن استعفا داد. هنوز حدود یک سال از دور دوم هیات مدیره‌ی این انجمن نوپا باقی است. توکلی دومین رییس‌ ادوار انجمن روان‌درمانی است که بعد از دکتر علی اکبر نجاتی‌صفا و پس از استعفای چهار عضو دور اول هیات مدیره‌ی این انجمن به ریاست رسید. سومین رییس این انجمن دکتر بهروز دولتشاهی دکترای روان‌شناسی بالینی دارد و اولین رییس غیرروانپزشک این انجمن است. در مورد دلایل این استعفا به شکل رسمی اطلاع‌رسانی نشده است.
برای دکتر توکلی روزگاری نیک آرزو داریم.

#تجربه‌های_روان‌پزشکانه

شفای من، درون خانه‌ای ز خانه‌های شهر نیست
شفای من درون قلب عابران چار راه نیست
شفای من درون ابرهای روی کوه‌هاست
شفای من درون برف‌هاست.

رضا براهنی

#تجربه‌های_روان‌پزشکانه

✅ نامه انجمن علمی روان‌پزشکان ایران به ریاست جمهوری و اعلام کمبود داروهای روان‌پزشکی

جناب آقای ابراهیم رئیسی
ریاست محترم جمهوری
 
با سلام و احترام

🍁 به استحضار می‌رساند معضل کمبود داروهای مرتبط با حوزه‌ی روان‌پزشکی مدتهاست گریبانگیر کشور شده و جمعیت بزرگی از هم‌وطنان عزیز را که نیازمند شروع یا ادامه درمان با این داروها هستند متحمل دشواری‌های جدی کرده است. هرچند تذکرات مکرر انجمن علمی روان‌پزشکان ایران به وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی و اداره‌ی غذا و داروی این وزارت‌خانه گاه به شکلی گذرا به کاهش یا رفع برخی از کمبودها انجامیده است، در نهایت با کمال تأسف شاهد فراز و فرود دسترسی مردم به داروهایی هستیم که قطع مصرف آنها و حتی تغییر ناگزیر یکی از آنها ممکن است تبعاتی بسیار ناگوار داشته باشد.

🍁 بسیاری از افراد مبتلا به اختلالات روان‌پزشکی برای استمرار سلامت روان خود روزانه به مقدار معینی از داروهایی نیاز دارند که ترکیب مؤثر آنها پس از مدت‌ها ارزیابی و پیگیری تخصصی به دست آمده است و در این شرایط، روان‌پزشکان ایران هر روزه با مراجعانی روبه‌رو هستند که به دلیل تهی شدن بازار از داروی مصرفی آنها یا ناکافی بودن دارویی که داروخانه به آنها تحویل می‌دهد، در خطر بازگشت علایم شدید بیماری هستند. هم‌چنین روان‌پزشکان اغلب با مراجعانی مواجه می‌شوند که با وجود سلامت کنونی و دسترسی به داروهای لازم، به دلیل ناپایداری دسترسی به داروها همواره نگران پایان مجدد دوره‌ی دسترسی و در هراس رویارویی مجدد با بیماری هستند. این موضوع، نگرانی مشترک بسیاری از خانواده‌های این بیماران در سطح کشور است.

🍁 از آن‌جا که مکاتبات رسمی و پیگیری‌های غیررسمی مکرر انجمن با مسئولان محترم وزارت بهداشت از حجم این معضلات نکاهیده و با روند و عملکرد کنونی چشم‌انداز روشنی در پیش نیست، از جناب‌عالی تقاضا می‌شود نسبت به شناسایی و رفع زمینه‌های این نابسامانی در اسرع وقت اقدام کنید.
 
✍ دکتر مجید صادقی
رئیس انجمن علمی روان‌پزشکان ایران
 

🗞 تازه‌ها

#دکتر_صالحه_عباسیان. روان‌‌پزشک. تجربه‌ها

مقایسۀ غربالگری افکار خودکشی در سال قبل از مرگ در اثر خودکشی

پیش‌تر و طی غربالگری خودکشی با پرسشنامۀ سلامت بیمار (PHQ-9) در مؤسسۀ(Mayo clinic) میزان فکر خودکشی در سال قبل مرگ در اثر خودکشی۳۷/۹٪ گزارش شده است. موسسهٔ(Mayo clinic) با هدف افزایش این نرخ غربالگری تغییراتی را آغاز کرده است. این تغییرات به صورت فراهم کردن پورتالی برای بیماران و غربالگری آنها و مراجعین بار اول به صورت آنلاین بوده است.
در این برنامه‌ی تازه سوابق بیمارانی را که در اثر خودکشی بین ۱۶ ژانویه ۲۰۱۳ تا ۳۱ دسامبر ۲۰۲۰ فوت کرده‌اند، مرور شده است. محققان این موارد را با کنترل‌های جور شده از نظر سن و جنس مقایسه کردند. دو گروه از نظر انجام PHQ-9 در سال قبل از مرگ در اثر خودکشی در گروه مورد و تاریخ مطابق با آن در گروه کنترل مقایسه شدند. همچنین بررسی شده که آیا شواهدی مبنی بر افکار خودکشی (که با نمرۀ بالاتر از صفر برای سوال ۹ اثبات شده است) وجود داشته است یا خیر. سپس نتايج را با مطالعهٔ Bommersbach et al.  که پیشتر در این مؤسسه انجام شده بود مقایسه کردند.
بر مبنای نتایج احتمال انجام PHQ-9 قبل از مرگ در گروه مورد بيشتر از افراد شاهد بود، اگرچه تنها ۲۸/۴% موارد PHQ-9 را تكميل كرده بودند. افرادی از گروه مورد که ویزیت مراقبت­‌های اولیه در سال قبل از مرگ آنها انجام شده بود، ۶۸/۹ درصد پرسشنامه PHQ-9 را پر کرده بودند (در مقایسه با ۳۰% از گروه شاهد). گروه مورد به طور قابل توجهی بیشتر از گروه کنترل برای سوال ۹ نمرهٔ بالاتر از صفر داشتند (۴۶/۳٪ در مقابل ۱۶/۴٪).
نتیجه‌ی مطالعه نشان می‌دهد غربالگری افکار خودکشی در بیماران با خطر خودکشی از طریق تغییرات عملکرد در مؤسسه (Mayo clinic) با افزودن پورتال آنلاین غربالگری بهبود یافته است. غربالگری کلی برای بیماران در معرض خطر (بر اساس سابقه افسردگی یا مصرف داروهای ضد افسردگی) نیز بالا بود.

این مقاله با عنوان Comparison of screening for suicidal ideation in the year prior to death by suicide توسط Nathaniel و همکاران در نوامبر ۲۰۲۲ در Journal of Affective Disorders Reports به چاپ رسیده است.

#تجربه‌های_روان‌پزشکانه

https://tinyurl.com/2q9pqepp

نقدی بر مکتب خویشتن(سلف)

ترجمه‌ی محمد پورفر

مقالۀ پیشِ رو، نوشتۀ «مصطفی صفوان» روان‌کاو لکانی و از شاگردان لکان، به عنوان نقدی بر مکتب روان‌کاویِ خویشتنِ «هاینتز کوهات» و همچنین درآمدی بر روان‌کاوی بالینی در مکتب لکان نوشته شد. این مقاله که اصل آن به زبان فرانسه است، با ترجمۀ انگلیسی «استوئِرت اشنایدرمن» در کتاب «بازگشت به فروید؛ روان‌کاوی بالینی در مکتب لکان» (۱۹۸۰) آورده شده است. اشنایدرمن، استادِ زبان انگلیسی و تنها آمریکایی‌تباری که تحت روان‌کاویِ پرورشیِ لکان قرار گرفت، کتاب مذکور را با مشارکتِ لکان از مجموعه مقالات روان‌کاوان لکانی پاریس گردآوری و زیر نظر لکان و ژاک آلن میلر آنها را ویراستاری و ترجمه کرد. هدف او از انتشار این کتاب آشنا کردن روان‌کاوان آمریکایی با کاربست نظریات لکان در روان‌کاوی بالینی عنوان شده، روان‌کاوانی که در آن زمان به دلیل محدود بودن ترجمۀ انگلیسی آثار لکان به کتاب «نوشتارها» (مکتوبات) و تنها یک سمینار، او را بیشتر یک نظریه‌پردازِ فلسفه می‌دانستند و از فعالیت‌های او در زمینۀ روان‌کاویِ پرورشی در پاریس بی‌اطلاع بودند. از این رو اشنایدرمن در ابتدای کتاب دیباچه‌ای به نام «مشارکت‌های اولیۀ لکان در روان‌کاوی» می‌گنجاند تا پیش از پرداختن به فصل‌های اصلی کتاب، مروری کلی بر مبانی نظریات او انجام دهد. از آنجا که بخشی از این دیباچه مستقیماً به مقالۀ مصطفی صفوان مرتبط می‌شود به نظر می‌رسد خواندن آن دست‌کم برای برخی از مخاطبان فارسی‌زبان نیز به درک بهتر مقاله کمک کند. از این رو ترجمۀ آن بخش از دیباچه با این فرض که برخی از مخاطبان اصلی این مقاله با مفاهیم کلی این نظریات آشنایی دارند به عنوان پی‌نوشتِ مقاله آورده می‌شود. لازم به ذکر است مقالۀ مذکور یک‌بار قبلاً توسط مترجم کنونی به فارسی برگردانده شده، اما پس از یک بازنگری کلی و ویرایش اساسی، این‌بار اختصاصاً برای انتشار در اختیار کانال تجربه‌های روان‌پزشکانه قرار گرفته است.

🗞 ارغنون

#دکتر_کاوه_علوی. روان‌‌پزشک. تجربه‌ها

رمان: کتاب سپید
نویسنده: Han Kang
مترجم: مژگان رنجبر
ناشر: چترنگ

«کتاب سپید» فرمی نامعمول دارد. نه رمان است و نه جستارنویسی، به‌معنای مرسوم آن. قطعاتی است، گاه شبیه یک داستان کوتاه، گاه یک تعمق درونی و فلسفی، گاه شعر و گاه یک یادداشت ساده. هرچه هست، گویی شرح‌حال و خودنگاره‌ای است نتیجه تأمل و تعمق در فضای درون‌روانی خود نویسنده، تحت تأثیر مرگ خواهری بزرگ‌تر، اما نادیده، که ظرف دو ساعت از زندگی، در آمیزه‌ای از برف سنگین بیرون از خانه، سپیدی شیر مادر و قنداق سپیدی که کفن او خواهد بود، از دنیا رفته است. نویسنده می‌خواهد درباره چیزهای «سپید» بنویسد؛ همه تداعی‌هایی که این سوگ حل‌نشده برای او باقی گذاشته است: «در بهار، هنگامی که تصمیم گرفتم درباره چیزهای سپید بنویسم، اولین کاری که کردم، تهیه یک فهرست بود.» این فهرست از بند قنداق و کفن و شیر مادر، تا برف و یخ و ابر و ماه، تا قند و برنج و نمک، و تا پرندگان و حیوانات سپید گسترده می‌شود. فضای داستان در ورشو بعد از جنگ دوم جهانی می‌گذرد. شهری که گویی بازسازی شده، اما ارواح مردگان هنوز در آن می‌گردند. او جسته‌وگریخته، در تأملی روان‌شناختی و نوستالژیک، فاصله بین کره تا لهستان را بارها می‌رود و برمی‌گردد.
«کتاب سپید» اثر غریبی است که شاعرانه نوشته شده است و گاه دردناک می‌نماید و البته ترجمه پاکیزه و جذابی هم دارد.

این کتاب با عنوان انگلیسی The White Book توسط Han Kang، نویسنده کره‌ای (متولد ۱۹۷۰) در سال ۲۰۱۶ نوشته و در سال ۲۰۱۷ به انگلیسی برگردانده شده و در فهرست کوتاه جایزه بین‌المللی Man Booker سال ۲۰۱۸ قرار گرفته است.
نویسنده از سال‌ها قبل نوشتن را آغاز کرده است. اولین اثرش با عنوان A Love of Yeosu، در سال ۱۹۹۵ منتشر شده و اولین جایزه‌اش را کمی بعد گرفته است. جوایز او متعددند و جوایزی چون Yi Sang Literary Prize، برای نویسندگان جوان (سال 2005)، تا جایزه من بوکر (برای رمان The Vegetarian در سال ۲۰۱۶) را در بر دارد.


📨‌ از متن کتاب

-اصطلاح «به سپیدی خندیدن»، (احتمالاً) تنها در زبان مادری او وجود دارد. خنده‌ای که مبهم است و ملال‌آور، و پاکیزگی‌اش را به‌راحتی در هم می‌شکند. و چهره‌ای که آن را شکل می‌دهد.
«می‌دانی، تو به سپیدی می‌خندی.»
در این جمله، (احتمالاً) تو کسی است که توانسته به زور لبخندی بزند، در حالی که در سکوتْ کشمکشی درونی را تاب می‌آورد.
«او به سپیدی می‌خندد.»
در اینجا، (احتمالاً) او کسی است که برای جدا شدن از چیزی در درون خود کشمکش می‌کند.

-اگر می‌توانست تمام قرص‌هایی را که تا کنون مصرف کرده بود با هم جمع بزند، کل آن چقدر می‌شد؟ چندین ساعت از درد را زیسته بود؟

-یکی از رؤسایش را به یاد می‌آورد، مرد میان‌سالی که می‌گفت چقدر آرزوی دوباره دیدن یکی از معشوقه‌های پیشینش را در سنین پیری دارد، آن هنگام که موهای او به سپیدی پر است.... هنگامی که جوانی و جسم از میان رفته‌اند. هنگامی که دیگر زمانی برای امیال نیست. هنگامی که تنها یک کار برای انجام دادن، به محض پایان دیدار، باقی می‌ماند: از هم جدا شدن. جدا شدن از بدن‌های خودشان، و از این رو جدا شدن تا به ابد.

-با خود فکر کرد، اگر ارواح وجود داشتند، جنب‌وجوششان همان‌قدر نامرئی بود که بال زدن یک پروانه.

#تجربه‌های_روان‌پزشکانه

🗞 مرور سریع

مرگ غمناک محمد دانشجوی ایرانی که در شهر لیون فرانسه با همسر خود زندگی می‌کرد و بنا به گزارش رسانه‌ها و با استناد به ویدیویی که از او به جا مانده خود را در رودخانه رون غرقه کرد، دست‌مایه‌ی تحلیل و تفسیر و واکنش‌ها و قضاوت‌های مختلفی قرار گرفته است. آنچه این مرگ را در کانون توجه آورده انگیزه‌ای است که محمد از اقدام خود بیان می‌کند. آشکارا می‌گوید که اختلال روان‌پزشکی ندارد و اقدام خود را نوعی اعتراض و تلاش آرمانخواهانه برای جلب توجه جهانیان به وضعیت کنونی سیاسی مردم ایران نشان می‌دهد.

در #تجربه‌های_روان‌پزشکانه ما در هر وضعیتی به اصول انتشار اخبار خودکشی در رسانه‌ها پایبند می‌مانیم از این رو کوشیدیم در همین متن کوتاه تا حد ممکن این استانداردها را رعایت کنیم.

می‌کوشیم در ادامه‌ی روز بیش‌تر بگوییم.

#تجربه‌های_روان‌پزشکانه

🗞بازتاب خودکشی محمد در فرانسه

ایران روزنامه دولت از خودکشی محمد، به عنوان خودکشی فردی در فرانسه برای «جلب توجه کشورهای غربی به ایران» یاد کرد، و ترکیبی تازه را به ادبیات سیاسی وارد نمود: افسردگی سیاسی. رسانه‌ی دولت معتقد است براندازان دچار افسردگی سیاسی شده‌اند.

🗞 بازتاب‌های روان‌نگرانه‌ی خودکشی محمد در فرانسه

چون بحث خودکشی در میان آمده چند روان‌پزشک هم به میدان داوری شدند.

دکتر رضا احمدی روان‌‌پزشک و فلوشیپ سایکوسکچوآل معتقد است مرگ محمد ما را با انبوهی تعارض در مورد خودکشی، اتانازی و مرگ خودخواسته تنها گذاشت. او باور دارد ماندن و فریاد اعتراضی را زندگی کردن بهتر از رفتن است.

دکتر امیرحسین مدبرنیا روان‌‌پزشک ایرانی ساکن آمریکا در قامت یک روان‌‌پزشک- کنشگر با ابراز تاسف از مرگ محمد، در گفتاری نسبتا بلند در مقیاس یادداشت‌های کوتاه مجازی با آرمان محمد همدلی و هم‌پیمانی نشان داده.
مدبرنیا معتقد است: «به عنوان یک روان‌‌پزشک وظیفه خود می‌دانم از پیام محمد مراقبت کنم. من به او برچسب نخواهم زد و رفتار او را ناهنجار نخواهم دانست.» وی البته بر احتمال خطر افزایش خودکشی در پی وضعیت سیاسی کشور تاکید کرده.

🗞 خبر فوری

گروهی از روان‌‌پزشکان ایرانی در حال جمع‌آوری امضا برای نامه‌ای خطاب به رییس قوه‌ی قضاییه هستند. در این نامه جهت بررسی مجدد کارشناسی پرونده‌ی محمد قبادلو از حجه الاسلام اژه‌ای درخواست مساعدت شده‌ است.
این متهم به محاربه، که با تایید اتهام به اعدام محکوم شده سابقه‌ی اختلال روان‌‌پزشکی دارد.

#تجربه‌های_روان‌پزشکانه

🗞 درنگ

#دکتر_امیرحسین_جلالی‌ندوشن. روان‌‌پزشک. تجربه‌ها

چرا با تقدیس خودکشی محمد مخالفم.

فاش بگویم که با تمام کسانی که ممکن است در خلوت با محمد دانشجوی ایرانی که خود را در فرانسه غرقه کرد همدلی دارند زاویه‌ای ندارم، اما تاکید می‌کنم در خلوت. اگر محمد در خیابان‌های تهران، تبریز، اصفهان یا سنندج و زاهدان کشته شده بود این زاویه ممکن بود در کار نباشد و حتی آشکارا در کنار آنان بودم که او را قهرمان یا شهید یا قربانی می‌دیدند. اما اکنون سخن از خودکشی و تکریم ستاندن جان خود است. به باور من هیچ کسی نباید خودکشی‌ را شرطی کند و به مصلحت یا حتی حقیقت سیاسی مورد نظر خود گره بزند.
خودکشی سرایت‌پذیر است و در دنباله‌روی از قهرمان‌پنداری خودکشی کسانی ممکن است جان خود را بستانند. و به قهرمان درگذشته اقتدا کنند.

به عنوان یک روان‌‌پزشک آشنا با زیر و بم خودکشی، و سرایت‌پذیری آن و به عنوان پزشکی طرفدار حق زیستن نمی‌توانم با اقدامی همراهی کنم که می‌تواند باعث از میان رفتن جان‌های دیگری شود.
احتمالا کسانی خواهند پرسید که آیا باید قربانی را نکوهید و بر تباهکاری عواملی که باعث این خودکشی شدند چشم پوشید؟ و یا احیانا انگیزه‌های من را برای این عدم همراهی واکاوی کنند و یا برچسب‌هایی نثار من نمایند. به نظرم نباید باکی داشت. باید علیه دفاع از خودکشی، قهرمان‌سازی از کسی که خودکشی کرده حتی با انگیزه‌ی دگرخواهانه و دفاع ابزاری از جان بیجان شده‌ی محمد برای مبارزه‌ی سیاسی اما احتمالا علیه جان‌هایی سیاست‌زده یا غیر سیاسی اما ناامید که ممکن است از او الگو بگیرند حرف زد و ایستاد.


نباید بافتار را از یاد ببریم. ما در زمانه‌ی دشواری به سر می‌بریم. در موقعیت نزول یک شیب بلند اعتراضی. در زمانه‌ای از شک و ترس و‌ دلسردی. من نگران نوجوانان و جوانان و زنانی در همین پیرامون خودم هستم که این روزها دل خوشی ندارند و ناکام و تلخ و ترسیده شده‌اند. کبریتی به انبار باروت ناامیدی و استیصال آنان می‌تواند ویرانی به باور آورد.

#تجربه‌های_روان‌پزشکانه

🗞 بازتاب

نکات مهم ترجمه‌ای از سایت و کانال دانشکده

خودکشی در ژاپن؛ انتخاب فرهنگی یا عارضه‌ی روانی

روانپزشکان ژاپنی سال‌هاست که در مبارزه با تلقی ستایشگرانه‌ی فرهنگی تلاش کرده‌اند تا خودکشی را به عنوان آسیبی پزشکی مدیکالیزه (medicalize) کنند. محقق مردم‌شناس جونکو کیتاناکا، در طول دوسال تحقیق میدانی در مراکز روان‌درمانی در توکیو، نشان می‌دهد که چطور روانپزشکان سعی می‌کنند «بیماران» را ترغیب کنند که میل به خودکشی‌شان آسیب و عارضه‌ای پاتولوژیک (pathological) است که به مداخله‌ی درمانی نیاز دارد. کیتاناکا همچنین بررسی می‌کند که بیماران چه واکنشی به این تلقی مدیکالیزه شده از تمایلشان به خودکشی نشان می‌دهند.

روانپزشکان ژاپنی همچنان با رویکردی دوگانه، مبهم و معماوار به مقوله‌ی خودکشی می‌نگرند. تشخیص میان خودکشی خودخواسته و خودکشی بیمارگونه چالش بزرگی بوده است. از یک طرف روانپزشکان، که خود نیز زاده و پرورده‌ی فرهنگ ژاپنی هستند، نمی‌توانند کاملا سویه‌های فرهنگی خودکشی در ژاپن را نادیده بگیرند. چالش بزرگ‌تر بر سر «انتخاب آزاد» افرادی بود که خود را بیمار نمی‌دانستند و به راهکارهای درمانی روانپزشکان تن نمی‌دادند. چگونه می‌شود این افراد را قانع کرد تا در مسیر درمان مشارکت کنند؟


متن کامل این ترجمه را در این نشانی بخوانید.

#تجربه‌های_روان‌پزشکانه

🗞 تازه‌ها

#دکتر_ستاره_اسماعیلی. دستیار روان‌پزشکی. تجربه‌ها

درباره‌‌ی سیاست‌ورزی روان‌‌پزشک (نمونه‌ی موردی آمریکا)

به نظر می‌رسد که به طور کلی روان‌‌پزشکان و به ویژه روان‌‌پزشکان شاغل در دانشگاه، گرایشات لیبرال مترقی دارند. در یک نظرسنجی که در آمریکا انجام شده بیش از سه چهارم روان‌‌پزشکان ایالات متحده دموکرات بودند. موارد دیگری که گرایش را تایید می‌کنند، انتشار کتاب‌های شبه‌سیاسی مانند «مورد خطرناک دونالد ترامپ: ۲۷ روان‌پزشک و متخصص سلامت روان یک رئیس جمهور را ارزیابی می‌کنند» است.
به علاوه، روان‌پزشکی اخیرا تلاش‌های درست و قابل توجهی را برای بررسی آسیب‌های شدیدی که بیماران محروم با آن مواجه می‌شوند، انجام داده، که اغلب به عنوان یک موضع سیاسی در نظر گرفته می‌شود. انجمن روان‌پزشکی آمریکا در مورد موضوع ملی سقط جنین موضع خود را اعلام کرده تا در مورد عواقب روانی تصمیم دادگاه عالی -علی رغم بیانیه سیاسی روشن آن‌ها- هشداردهد.

دلیل احتمالی گرایش لیبرال روان‌پزشکی قابل درک است. اکثر روان‌‌پزشکان از اهداف سیاسی که منابع را جهت درمان بیماران روانی شدید فراهم می‌کند، حمایت می‌کنند. به طور کلی، پیامدهای روانی-اجتماعی بیماریهای روان‌پزشکی فشار اقتصادی زیادی را بر بیماران وارد می‌کند که منجر به فقر و آسیب‌های مرتبط با آن و در نتیجه به تشدید بیماری می‌شود. بنابراین طبیعی است که روان‌‌پزشکان آرمان‌های سیاسی را در جهت نیازهای جوامعی که در فشاراقتصادی و اجتماعی هستند، دنبال کنند. اگر کسی به طور طبیعی نقش اصلی روان‌پزشکی را ارتقای منافع بیماران بداند، به سمت روان‌پزشکی حامی رفع علل سیاسی محرومیت که در قالب حمایت از حزب دموکرات است پیش می‌رود.
در نتیجه، بخشی از بیماران با این پیش فرض که به شکلی منفی قضاوت می‌شوند و احتمالاً عقاید محافظه‌کارانه یا وابستگی سیاسی جمهوری‌خواهانه‌شان مورد مواخذه قرار خواهد گرفت، وارد سیستم درمان روان‌پزشکی می‌شوند. در اینجا یک سوال وجود دارد: "آیا روان‌پزشکی مایل است ۴۶/۹٪ از آمریکایی‌ها را ناراحت کند؟" روان‌پزشکی چگونه باید با ۴۶/۹ درصد آمریکایی‌هایی که در انتخابات ریاست جمهوری ۲۰۲۰ به جمهوری‌خواهان رأی دادند، برخورد کند؟ روان‌‌پزشکان برای حمایت از محرومان، مایلند تا چه حد سیاسی باشند و به چه قیمتی؟ در حالی که نمی‌توانیم به‌عنوان کل این حوزه صحبت کنیم، نگرانی این است که درصد زیادی از آمریکایی‌ها از صحبت کردن با روان‌‌پزشکان احساس بیگانگی کنند، و زمینه‌ی اعتماد و درک متقابل مشکل‌ است.
این مشکل ممکن است به ویژه برای روان‌‌پزشکانی قابل لمس باشد که تجربه‌ی کار در یک منطقه بزرگ شهری مانند کالیفرنیا یا ویزیت افرادی مانند کهنه‌سربازان و مجریان قانون را دارند. در یک مطالعه، مشخص شد که افسران مجری قانون دو برابر بیشتر از غیرنظامیان جمهوری‌خواه هستند. مایکل مک هیل، رئیس انجمن ملی سازمان‌های پلیس، درسخنرانی خود در سال ۲۰۲۲ می‌گوید که چرا پلیس‌ها از ترامپ حمایت می‌کنند.» و به طور مشابه، حدود ۶۰ درصد از سربازان جمهوری‌خواه هستند.

در چند جلسه اول، زمانی که بیماران نسبت به درک قضاوت شدن آسیب‌پذیرتر و حساس‌تر هستند، معمولا سؤالاتی می‌پرسند تا باورهای سیاسی خود را آزمایش کنند. برخی از بیماران لباس‌هایی را نشان می دهند که نشان‌دهنده‌ی وابستگی سیاسی است.

از طرف دیگر، بیماران دیگر نظر روان‌‌پزشک را می‌پرسند یا موضوعات خبری را مطرح می‌کنند تا نگرانی‌های خود را به اشتراک بگذارند و یا پاسخ و واکنش‌ها را بررسی کنند. بیماری در یکی جلسات خود به‌طرز ماهرانه‌ای از روانپزشکش پرسید که آیا برای شرکت در جلسات درمانی حضوری به واکسیناسیون نیاز دارد، به عنوان نشانه‌ای از باورهای سیاسی محافظه‌کارانه‌اش. این مورد نمونه‌ای است از بیمارانی که می‌ترسند چگونه قضاوت می‌شوند - "آیا چیزی وجود دارد که من، (بیمار)، بگویم که باعث شود او از من متنفر باشد؟"

در حالی که مفهوم راحت بودن و آسودگی بیماران ممکن است در نظر برخی مفهومی ذهنی یا بی‌اهمیت باشد، عواقب آن می‌تواند بسیار واقعی باشد. روان‌‌پزشکی یک بیمار مبتلا به افسردگی شدید و گاه به گاه دارای افکار خودکشی را به یاد می‌آورد که برای افشای داشتن اسلحه به ماه‌ها درمان نیاز داشت. اعتقادات محافظه‌کارانه‌ی او باعث شد که در مورد بحث مالکیت اسلحه با شخصی که احتمالاً لیبرال است و قدرت محدود کردن چنین مالکیتی را دارد، بسیار سرسخت باشد. با این حال، پس از یک بحث صریح مبنی بر اینکه نگرانی‌های روان‌‌پزشک در مورد اسلحه او صرفا مساله پزشکی بوده و نه سیاسی، بیمار موافقت کرد که اسلحه خود را، حداقل به طور موقت، رها کند، که احتمالاً مهم‌ترین مداخله روان‌پزشکی انجام شده بود.

🧷 لطفا ورق بزنید...

#تجربه‌های_روان‌پزشکانه