Telegram Web Link
این برنامه رویدادهای لندن یا نیویورک یا پاریس نیست. برنامه رویدادهای فرهنگی هنری تهران قبل از انفجار بزرگ نور است.

بهاران خجسته باد.
@NaqdeMosaddeq
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
این شما و این هم لحظه وقوع سرقت انقلاب دموکراتیک مصدقی ایران توسط آخوندها که از طریق دوربین‌های مدار باز البته فیلمبرداری شد.

به نظر شما چرا مصدقی‌ها فکر می‌کنند مردم ایران خنگ و ابله‌اند و یادشان می‌رود که این آقایان چطور برای پابوسی امام امت سر و دست می‌شکستند؟
@NaqdeMosaddeq
برخی گلایه می‌کنند که چرا این کانال در این ایام الله زجر پرکار نیست؟

این کانال اگر به دنبال جذب مخاطب گسترده بود قطعا طور دیگری عمل می‌کرد. این کانال و صفحه فیسبوکی وقتی سالها پیش آغاز به کار کرد، هدفش خط‌شکنی و سدشکنی بود. نتیجه‌اش این شد که خوراکی که ما اینجا تهیه کردیم و راهی که آغاز کردیم و روشی که ما برای برخورد اصولی با تاریخ معاصر به کار بردیم توسط دیگران به کار رفت و اکنون دهها و صدها کانال و صفحه در شبکه‌ها وجود دارد که مطالب ما را مستقیم یا غیر مستقیم استفاده می‌کنند.

اگر کسی اهل اندیشه و تامل و شنیدن حرف جدید جدا از روضه‌های ژورنالیستی و بولتن‌نویسی‌ باشد، در همین ایام الله وقتی به کانال ما سر می‌زند مطالب قدیمی را می‌خواند. ما هم اگر حرف جدیدی داشته باشیم، می‌زنیم و به ندرت تکرار می‌کنیم.

اکنون هم همین یک عکس شاید سطرها تاریخ در خود داشته باشد! این انقلاب هرچه که بود و به هر دلیلی که بود، بر ضدِ پیشرفت، تجدد و بر ضدِ زیبایی بود. ایرانی که شکل و شمایلِ فرانسۀ عهد لویی ناپلئون و همسرش امپراتریس اوژنی گرفته بود، ناگهان به شعب ابی طالب پرتاب شد.
افسوس و صد افسوس!
@NaqdeMosaddeq
محبوبیتِ شاه در آذربایجان

منبع: ایو بوماتی و هوشنگ نهاوندی: آخرین شاهنشاه
@NaqdeMosaddeq
محبوبیتِ شاه در گیلان

منبع: ایو بوماتی و هوشنگ نهاوندی: آخرین شاهنشاه
@NaqdeMosaddeq
همه این افسانه‌ها به کنار. نسل ما از بچگی همه اینها را در کتابها و مجلات و برنامه‌های تلویزیونی شنیده و دیده و باور هم نکرده!

ولی 3 موردش آخرش تقریبا درست است!

آن رژیم فاحشه‌خانه درست کرد تا فاحشگی در فضایی دربسته محدود و کنترل‌شده باشد. خوش به حالِ رژیم شما انقلابیون پنجاه و هفتی که درِ فاحشه‌خانه‌ها را گشود تا بوی گندِ فاحشگی تمام کشور را بردارد!

آن رژیم با اسراییل (همزمان با مصر و جهان عرب) رابطه داشت و علیه تروریسم کورِ آن سالهای سازمان آزادی‌بخش یاسر عرفات فعالیت می‌کرد. ولی اگر شاه بد بود، چرا همان سازمان و همان فرد سالها بعد به چیزخوری رسید و هم با انقلابیونِ ایران دشمن شد و هم با اسراییل صلح کرد و اکنون 20 سال است همان سازمان در فلسطین در سر کار است؟

کشتار 3000 نفر؟ بر فرض پذیرش این رقم آیا اصلا شما رویتان می‌شود مطرح کنید؟ از 30 میلیون 3000 نفر را کشته؟ رژیم انقلابیِ شما 10-15 هزار نفر را فقط در زندانها و عددی نامعلوم را در خیابان‌های ایران و دنیا ترور و سربه‌نیست کرده و از همه مهمتر با تحمیل جنگ و آشوب به ملت ایران چند صد هزار نفر را به کام مرگ فرستاده و حدود 10 میلیون را آواره کرده!
🚫آیا شاه می‌توانست با تکیه بر ارتش و نیروهای مسلح از انقلاب جلوگیری کند؟ آیا فرضا اگر چند هزار نفر، حتی چند ده یا چند صدهزار نفر کشته می‌شدند، بهتر از این وضع نبود که هم در جریان آشوب‌های بعد از انقلاب و ترورها و جنگ و اعتراضات سالهای اخیر کشته دادیم و هم وضع کشور به اینجا و به این بن‌بست رسید؟ آیا شاه فرار نکرد و کشور و ملتش را تنها نگذاشت؟

نخستین نکته اینکه خروج رجال و شخصیتهای سیاسی، نظامی، اقتصادی و ... پیش از شاه آغاز شده بود و شاه نه اولین شخص که یکی از آخرین افراد مهم و تاثیرگذار بود که از کشور خارج شد. کسی چندان دقت نکرده که بسیاری از رجال کشور در مهرماه، یعنی حتی پیش از 13 آبان و اعلامیه تلویزیونی معروف شاه (من نیز صدای انقلاب شما را شنیدم) از کشور خارج شده بودند! بعد از آن نیز حتی پیش از شاه، دو ارتشبد کشور یعنی ازهاری و اویسی از کشور خارج شده بودند! شاه در چنین شرایطی از کشور خارج شد و البته او امید داشت که این خروجش مانند خروج سال 1332 موفقیت آمیز باشد که نبود. در واقع خروج شاه یک کنش و حربه بود، و نه فرار!

عباس میلانی می‌گوید که هم قره‌باغی و فردوست نقش بسیار مهمی در تحولات نهایی بهمن سال 57 بازی کردند.

او می‌گوید: «نه بر اساس توهم توطئه بلکه بر اساس اسناد می‌توانیم بگوییم که قره‌باغی در این زمان هم با آمریکایی‌ها مذاکره می‌کند و هم از طریق آمریکایی‌ها با نمایندگان آیت‌الله خمینی مذاکره می‌کند. و همه این مذاکرات هم برای این بوده که دوران گذار به دولت جدید به رهبری آیت‌الله خمینی را فراهم کند. نقش فردوست در هاله‌ای از ابهام و اسطوره است. من از چند منبع شنیدم که فردوست در نشست‌ امرای ارتش علیه شدت عمل صحبت کرده و گفته که ارتش نباید خشونت به خرج بدهد و در واقع زمینه‌ساز اعلام بی‌طرفی شد. بهرحال قره‌باغی هم نوچه فردوست بود و برخاسته از دفتر فردوست بود.» این مورخ معتقد است که در کنار این دو نفر، سپهبد ناصر مقدم نیز در این تحولات نقش مهمی بازی کرد و در مذاکرات با انقلابیون حضور داشت. او می‌گوید سطح همکاری مقدم چنان بوده که او هیچ‌گاه فکر نمی‌کرد بعد از انقلاب اعدام شود. در واقع همین تیمسار مقدم بود که طرحِ بختیار برای توقیف هواپیمای ایرفرانس که حامل رهبر انقلاب به ایران بود را به فرانسوی‌ها لو داد. ژیسکاردستن رئیس‌جمهور فرانسه رسما از بختیار ضمانت گرفت که این کار انجام نشود و بختیار هم پذیرفت و در نتیجه این پرواز به ثمر نشست.

اما نکته جالب‌تر اینکه ببینیم وقتی ارتش دستور قاطع دولت یعنی بختیار را می‌شنود تا با تمام قوا به سرکوبِ انقلابیون اقدام کند (روز 21 بهمن) چه می‌شود؟ طنز تاریخ بود! نخست وزیرِ مصدقی و لیبرال و دموکرات که منتقد سیاست‌های خشنِ شاه بود دستور برخورد خشن و خونین و حتی بمباران انبار اسلحه تهران داده بود که اگر رخ می‌داد یک چهارم تهران به روی هوا می‌ر‌فت! و ارتش شاهنشاهی که متهم به خائن و ضد مردمی و بی‌رحمی بود از این فرمان تمرد کرد! بختیار می‌گوید تا صبح روز بعد همچنان منتظر اجرای فرمان خود بود. او و رئیس ستاد ارتش تا صبح 10 بار با یکدیگر تلفنی صحبت کردند ولی در نهایت قره‌باغی به جای اجرای دستور، جلسه‌ای تشکیل داد که به بیانیه معروف اعلام بی‌طرفی ارتش انجامید. آیا قره‌باغی و مقدم خائن بودند؟ شاید! در خیانت فردوست هم که البته تردیدی نیست. ولی با نگاهی به حاضران در نشست و امضاءها متوجه می‌شویم که تقریبا همه امضاء کردند.

بختیار می‌گوید، کل سران ارتش خیانت کردند و بدنه ارتش وفادار بود. اما چطور می‌شود چنین گفت؟ بیشتر سربازان ارتش گریخته بودند و حتی معروف است که اکثر ارتشی‌های رده پایین در جیب خود عکس رهبر انقلاب را داشتند! ارتشی‌ها به مناسبت 8 ماه حکومت نظامی در خیابان بودند و مردم شبها برای آنها غذا و چای می‌آوردند و به آنها گل می‌دادند! مادرها و پدرهای پیر از آنها می‌خواستند که خدای نکرده به روی مردم شلیک نکنند! ارتش ایران برای سرکوب ملت نبود! وسایلی برای سرکوب نداشت! برای این کار تربیت نشده بود! با تانک و توپ و فانتوم کاری هم نمی‌شد کرد. از همه مهمتر ایدئولوژی ارتش این نبود. هنوز هم این نیست و امروز هم ارتش نمی‌تواند تظاهرات شهری را سرکوب کند!

بنابراین این اتهام از اساس باطل است! شاه نه می‌خواست و نه می‌توانست مثل فرانکو و پینوشه با کشتار مخالفان به قدرت برسد! ماجرا مثل 15 خرداد 42 آنقدر محدود به چند صد نفر آدم مذهبی در تهران و ورامین نبود که گاهی با آن مقایسه می‌کنند (دستور همان سرکوب را هم شاه نداده بود و وقتی شنید ناراحت شد).
ادامه دارد...
@NaqdeMosaddeq
ادامه ...
برای سرکوب انقلاب نیاز به یک "وحشت سفید" (اصطلاحی که برای سرکوب و کشتار از سوی دولتهای راستگرا به کار می‌رود) بود. که نه پهلوی آدم این کار بود و اگر هم چنین تصمیمی می‌گرفت، باید از اتحاد با آمریکا خارج و با شوروی و چین متحد می‌شد (ظاهرا آنها از خطر یک انقلاب مذهبی هراس داشتند). وگرنه دیدیم که ژنرال هایزر با حکم مستقیم از کارتر به ایران آمد و به سران ارتش اطلاع داد که اگر کودتا کنند در واقع با آمریکا رو در رو شده‌اند! قبلا شوروی و به‌خصوص چین به شاه گفته بودند که اگر به سرکوب بپردازد آن‌ها حمایت می‌کنند! این کاری بود که مصدق هم نکرد و با حزب توده متحد نشد و سقوط کرد. حال چطور می‌توانیم از پهلوی چنین انتظاری داشته باشیم؟

در این میانه البته صحبت از طرح‌های بامزه‌ای هم شنیده می‌شود که همه هم منحصر به خاطرات رجال پیرِ دولت پهلوی مثل ثابتی و همایون و ... است که همه معتقدند که آینده‌ را می‌دیدند و می‌دانستند و راه حل‌های ناب داشتند ولی "اعلیحضرت متاسفانه گوش ندادند". اولا اصلا معلوم نیست اینها راست می‌گویند و واقعا چنین مشورت‌هایی داده بودند. دوم اصلا این طرح‌ها چه بوده؟ دستگیری 700-800 نفر از سران جنبش و انتقال آنها به خاش و حکومت نظامی شدید در خیابان و شدت عمل! اما واقعا کی گفته که چنین طرح می‌توانست عملیاتی شود و بر فرض عملی شدن چه فایده‌ای می‌بخشید؟ شخصیت اصلی در نوفل لوشاتوی پاریس بود و با گارانتیِ رئیس‌جمهور فرانسه و البته حمایتِ جدی‌تر رئیس‌جمهور آمریکا به ایران وارد شد و بعدش هم که کشور دارای دو دولت شد و هیچ راهی نداشت جز پذیرش انتقال قدرت یا جنگ داخلی! بختیار راه دوم را ترجیح می‌داد و طرح‌های بعد از انقلاب او هم حاکی از این است که جنگ داخلی به سبک اسپانیا (که زمانی در آن شرکت هم کرده بود) را نسخۀ علاج ایران می‌دانست! ولی ارتش گزینۀ اول را برگزید و با حفظِ اعتبار خود به انتقال قدرت تن داد (با اعلام بی‌طرفی).

ضمن اینکه به نظر می‌ر‌سد اگر چنین فرمانی هم صادر می‌شد به دلیل ضعف تشکیلاتی و به دلیل ذهنیت و ایدئولوژی ارتش و نیروهای نظامی ایران، عملا اجرا نمی‌شد و شکست می‌خورد و جز بدنامی و سرافکندگی و البته خونریزی نالازم نتیجه‌ای هم به بار نمی‌آورد جز بهانه‌ای برای انحلال ارتش! آنگاه با وقوع جنگ چه فاجعه ای برای کشور اتفاق می‌افتاد؟

اینها نکات پیچیده و حساسی است که عموم مردم البته هرگز نمی‌دانند و به آن فکر نکرده‌اند و انتظاری هم از آنان نیست ولی برخی انقلابیون پشیمان که سال 57 می‌گفتند "تا شاه کفن نشود این وطن وطن نشود"، امروز با سواستفاده از ناآگاهی مردم می‌گویند ترسو بود و فرار کرد! تو گویی دستکم یک جناح سیاسی در کشور بوده که پشت شاه ایستاده ولی شاه خیانت کرده و گریخته است! شما مذاکرات مجلس شورای ملی را بخوانید! ماهها قبل از انقلاب همه از هم سبقت می‌گیرند در کوبیدن رژیم و وضعِ موجود و حمایت از معترضان! سناتور مملکت کاظم جفرودی به دنبال برگزاری جلسه و تفاهم بین بختیار و بازرگان در خانه‌اش بود تا انتقال قدرت بدون خشونت اتفاق بیوفتد!

⁉️آنگاه شاه ترسو بود و گریخت؟ خلبان جت و راننده ماشین اسپورت که دو بار از ترور مستقیم با شلیک جان سالم به در برده بود، در آخر عمر درحالیکه سرطان داشت از جانش می‌ترسید؟ نه! او از ریختن خون ملت، از بدنامی تاریخی خودش و ارتشی که پدرش و خودش برای ایران به ارث گذاشته بود، از جنگ داخلی و تجزیه کشور که بهانه‌ای برای اشغال شوروی می‌شد (کاری که با افغانستان کرد) می‌ترسید.

⚠️یادمان باشد آنچه نهایتا پیش آمد انصافا فاجعه بود. ولی باز هم بدترین احتمال ممکن نبود. اکنون ایران، ارتش ایران، یکپارچگی ایران و همبستگی ملی و تمامیت ارضی ایران و خاطره خوش از پهلوی و رژیم مشروطه مانده است و این مدیون همان سرکوب نکردن و رفتن شاه است. درست مثل رضاشاه که با تسلیم در برابر قوای متفقین، خود سقوط کرد ولی کشور را نجات داد.
@NaqdeMosaddeq
هر سال در ایام‌الله زجر آقایان به استعمال بیش از پیش مخدرهای جدید به صورتی کاملا ناشیانه دست می‌زنند تا بتوانند از انقلاب 57 و نتایج آن دفاع کنند. ظاهرا در حالت نرمال و عادی نمی‌توانند درباره این فاجعه صحبت کنند.

این در حالی است که کارشناسان همواره از عواقب خطرناک مواد صنعتی توهم‌زای جدید گفته‌اند و هشدار داده‌اند.

نویسندگان و گویندگان این توهمات حتی نمی‌دانند که تاج شاهنشاهی و تاج ملکه در موزه ملی جواهرات سلطنتی در اختیار بانک مرکزی است و هر ایرانیِ فرهنگ‌دوستی یک سری به این موزه زده یا حداقل از اشیای آن مثل تاج‌های معروف و الماس دریای نور باخبر است.

به راستی که در بحث نقد پهلوی از مرحله عصبانیت و غم عبور کرده و به مرحله مضحکه و خنده رسیدیم.

شاه در اسفند 57 (یعنی بعد از انقلاب) حتی هواپیمای خود با نام شاهین را به ایران برگرداند که تا امروز هواپیمای تشریفاتی حضرات است.
@NaqdeMosaddeq
برای درک و فهمِ غلظت و شدت و کیفیتِ جنس نابی که فتاح رئیس بنیاد مستضعفان مصرف میکند، به چند عدد بنگریم تا ببینیم 100 میلیارد برای اقتصادِ نه چندان بزرگِ ایران چقدر پول است!

1- مجموع درآمد نفت ایران در دورۀ قاجار و پهلوی تا انقلاب: 140 میلیارد دلار!😊

2- بنیاد مستضعفان سرمایه خود را از مصادرۀ اموال خاندان سلطنت و خاندان‌های وابستگان به رژیم سابق به دست آورده است. این سرمایه در طول این 43 سال رشد کرده ولی اکنون بیشتر از 20 میلیارد دلار برآورد نمی‌شود! یعنی ارزش ابتداییِ آن در اول انقلاب نباید بیشتر از یک‌پنجم ارزش کنونی باشد! خب حالا تصور کنید اگر اموال نامنقولِ خاندان سلطنت (و دوستان!) 5 میلیارد دلار بیشتر نبوده، چطوری اموال منقول مثل پول نقدِ آنان می‌توانست بیشتر باشد؟ آیا مسئولانِ ایران یک درک و فهمِ ابتدایی از پول و سرمایه دارند؟😉

3- سرمایه‌های آزادشدۀ ایران در توافق برجام 30-40 میلیارد دلار برآورد شد و 3 سال طول کشید تا این پول بتواند به ایران برگردد که البته همه نقد نبود. چطور شاه، 100 میلیارد دلار 43 سال پیش (معادل 250 میلیارد دلار امروز) را خارج کرد؟😂
@NaqdeMosaddeq
طنز تلخ ماجرا اینجاست که خودِ این نمونه‌کارِ اعلای ساقی‌های معروفِ تهران، چند خط پایین‌تر می‌گوید آنها تصور می‌کردند که دوباره برمی‌گردند!!

این چرندیات البته در مورد رضاشاه هم گفته شده بود و این درحالی بود که اسناد به خوبی نشان می‌دهد که رضاشاه در دوران تبعید از پسرش یعنی شاه ایران درخواست می‌کند که کمی برایش پول بفرستد! پولهای رضاشاه در بانک ملی ایران بود و در خارج نبود.

اموالِ نامنقولِ رضاشاه در ایران به بنیاد پهلوی تبدیل شد و بخش بزرگی از آنها که از زمین‌داران و خان‌ها گرفته شده بود به دهقانان اهدا شد.

اموال بنیاد پهلوی مثلا در آمریکا نیز به بنیاد علویِ جمهوری اسلامی رسید که از آن در راه ترویج فرهنگ اسلامی و شیعی استفاده می‌کند! همچنین سهام‌هایی که در اروپا خریداری شد. چراکه شاه همۀ آنها را به نام حقوقی برای ایران خریده بود و نه حقیقی به نام خودش!

نگاهی ساده به وضعیتِ اقتصادی خانواده پهلوی در خارج از کشور چه شهبانو فرح پهلوی که در خانه‌ای متوسط در پاریس زندگی می‌کند و چه فرزندانِ شاه در آمریکا در این 40 سال به خوبی نشان می‌دهد که آنان میلیاردر نیستند که اگر بودند شاید اوضاع سیاسی هم متفاوت می‌شد.
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
چاره‌ای نداریم. مجبوریم از اینکه الیت جامعه ایرانی بعد از 40 سال بلآخره فهمید که اشتباه کرده کمی خرسند بشویم. وقتی می‌بینیم که هنوز هم هستند که معتقدند مرغ یک پا دارد!

هرچند همچنان در دلمان می‌گوییم آقای شهیار قنبریِ عزیز! نوش‌دارویی و بعد مرگِ سهراب آمدی؟
@NaqdeMosaddeq
رابطۀ شاه با بقیۀ ایران (به جز روشنفکران و دانشگاهیان و مبارزان و اصحابِ ایدئولوژی).

منبع: ایو بوماتی و هوشنگ نهاوندی: آخرین شاهنشاه
@NaqdeMosaddeq
محمدرضا شاهِ عادل: ترکیبِ انوشیروان و ژنرال دوگل!

نخستین پادشاهِ ایران که با پایین‌ترین سطحِ جامعه نشست و شام خورد. طبقه‌ای که نقش چندانی در انقلاب بر ضدِ شاه و مشروطیت ایفا نکرد و بعد از انقلاب نیز صرفا به شکل گفتمانی و نظری و نه به صورتِ واقعی و عینی مورد توجه قرار گرفت! درست مثل رژیم شوروی که در آن فرض می‌شد که طبقۀ پرولتاریا به حزب کمونیست وکالت تام داده و بعدا البته حزب کمونیست هم وکالت تام خود را به رهبر اعطا کرد، در انقلاب ایران هم نه خودِ مستضعفان بلکه بچه‌ پولدارها و دانشجوها و کارمندان شرکت نفت و ادارات دیگر و بازاری‌های تهران و چند شهر دیگر و البته بخشی از روحانیت و طلاب (همه جزو طبقه متوسط به بالا) به نامِ مستضعفین و زحمتکشان و پرولتاریا انقلاب کردند. البته بعدا به مرور وارونگی طبقاتی پیش آمد و پست‌ترین افرادِ جامعه با سرسپردگیِ ایدئولوژیک و سیاسی به عالی‌ترین سطوح رسیدند و در نتیجه نه تنها مستضعفان نفعی نبردند، بلکه طبقه متوسط و مرفه نیز آسیب دیده و تا مرز نابودی پیش رفته است.

یک خودکشی دستِ جمعی و نوبتی!
این پیروزی خجسته باد!

منبع: ایو بوماتی و هوشنگ نهاوندی: آخرین شاهنشاه
@NaqdeMosaddeq
⁉️از سر بیچارگی و بدبختی دن‌کیشوت‌های پهلوی‌ستیز افتاده‌اند به شخم‌زدن آرشیوها شاید بتوانند چیزی شبیه به وضع وخیم فعلی بیابند و بگویند اگر الان بد است آن موقع هم آش دهان‌سوزی نبوده!

بچرخ تا بچرخیم!

🚫توییت‌زده‌اند «شما یادتون نمیاد سال 54 وسط نوروز شاه به خاطر مرگ شاه عربستان یک هفته عزای عمومی اعلام کرد.#ماآریایی_هستیم، عرب نمی‌پرستیم» سایت‌های حکومتی هم از حول حلیم افتاده‌اند داخل دیگ و همان را در بوق و کرنا کردند، البته با لحنِ سعودی‌ستیزانه. وگرنه که این حاج‌آقاها با 365 روز عزای عمومی و عرب‌پرستی مشکلی ندارند.

اما واقعیت: با نگاه به آرشیو روزنامه مورخ 6 فروردین 1354 می‌بینیم اولا نوشته دربار اعلام عزا کرده، نه اینکه دولت اعلام عزای «عمومی» کرده باشد! در متن خبر هم نوشته شاهنشاه یک هفته به خاطر قتل فجیع پادشاه عربستان سوگواری می‌کند که البته چیزی جز یک تشریفات بین‌المللی نیست که خب شرکای پنجاه و هفتی از آن سر در نمی‌آورند. دوم اینکه در همان روزنامه با آگهی‌هایی مواجه می‌شویم که خبری از تعطیلی برنامه‌های شاد در کشور نیست!
با این حساب عزایِ آن دوره از عروسی امروز شادتر بوده!
ممکن است پرسش شود برنامه‌های تلویزیونی چطور؟ این هم برنامه‌های تلویزیونی در روزنامه فردای آن روز! چنانکه می‌بینید تماما روضه و نوحه و گریه‌ و زاری و البته سخنرانی‌های مذهبی برای ملک فیصل شاه عربستان است! 😊
@NaqdeMosaddeq
این اشاره متن خبری به انتقاد برخی ترک‌ها از سیاست آتاترک که از موصل و کرکوک و حلب و جزایر دست کشید و به جایش کلاه شاپو و لائیسیته گرفت شما را یاد چی می‌اندازد؟ انتقادهای پان ایرانیستها و پان بحرینیستها و مصدقی‌ها و نوصفوی‌‌گراها و ماله‌کشان قاجار از پهلوی؟ که چرا رضاشاه سر یک‌سوم کوه آرارات کوچک با ترکیه نجنگید و محمدرضاشاه بابت بحرین با انگلیس و جهان عرب وارد جنگ نشد!

عوام درباره اشخاص صحبت می‌کنند و فرهیختگان درباره ایده‌ها. مساله شخص آتاترک یا اردوغان نیست. تجدد یا نوعثمانی‌گری است.
در ایران هم همین است. آیا ما در آرزوی پوتین ایرانی هستیم؟ آیا حاکمیت کنونی مدل کوچک و کاریکاتوری پوتین نیست که به دلیل ضعف ایران فعلا قدرت جنگ مستقیم ندارد بلکه ترجیح می‌دهد نیابتی بجنگد؟
انتخاب شما در سیاست خارجی چیست؟
پهلوی یا حکومت کنونی؟
آتاترک یا اردوغان؟
تزار الکساندر دوم یا پوتین؟
توسعه ارضی یا توسعه علمی-فرهنگی-اقتصادی؟

@NaqdeMosaddeq
شاه چگونه در برابر شوروی ایستاد و ایران را حفظ کرد!

@NaqdeMosaddeq
ایران با پشتیبانی شاه، درحالیکه دولتِ زاهدی با آن مخالف بود به پیمان بغداد که بعد از خروج عراق به سِنتو معروف شد و شاخۀ آسیاییِ ناتو بود پیوست. شوروی چنان از این حرکت عصبانی شد که ایران را به جنگ تهدید کرد. ولی واقعیت آن است که این پیمان در آن شرایط ضعفِ ایران در دهۀ 1330 برای ایران زمان خرید، تا اینکه دو دهه بعد در دهۀ 1350 قدرتِ نظامی و از آن مهمتر جایگاه سیاسی و اقتصادیِ ایران در جهان به حدی رسید که شوروی حتی بعد از خروج شاه و شرایطِ آنارشی سالهای اولیه نیز هرگز به تجاوز به ایران فکر نمیکرد! کاری که دقیقا در همان زمان با افغانستان کرد!
شاه رویای پدر را محقق گرداند و ایران از منظرِ امنیت خارجی ایمن شد! هرچند از درون آسیب دید.
—————————
عکس: جلسه پیمان سِنتو در تهران - کاخ سنا

@NaqdeMosaddeq
Media is too big
VIEW IN TELEGRAM
این جمعه
مستند کوتاه مشهد | ۱۳۵۰
ساخته حسین ترابی

ترابی چند مستند کوتاه از شهرهای مختلف ایران ساخت که در آن به روایت آداب و رسوم و فرهنگ مردم آن شهرها و معرفی فرهنگ و بوم‌شناسی آنجا پرداخته است، در مستند مشهد دوربین زوایای مختلف شهر را نشان می‌دهد و طبیعی است داستان با زیارت آغاز می‌شود، به صنایع سنتی و صنعتی و در نهایت به علم و بهداشت و درمان و در نهایت به مفاخر این شهر می‌رسد.

نکته جالب این مستند این است متن نریشن و صدای گوینده آن هر دو از آن احمد شاملوست، و البته ظاهراً تمایلی نداشته است در تیتراژ نامی از او بیاید، اما صدای او بر این مستند یادگار مانده است.
@IssuesofIranology
2024/11/15 16:34:33
Back to Top
HTML Embed Code: